AWWW-1st3.6-w07.tresc-1.0-Slajd29
WebMacro
WebMacro to technologia szkieletowa tworzenia serwletów. Podstawowe cechy tej technologii to przede wszystkim całkowita separacja kodu serwletu od kodu wynikowego. Narzędziem zapewniającym separację są szablony przygotowywane za pomocą prostego języka skryptowego. Serwlet jest odpowiedzialny za utworzenie kontekstu i przygotowanie danych do prezentacji oraz umieszczenie danych w kontekście. Danymi mogą być zarówno zmienne typów bazowych i proste obiekty Java, jak i struktury złożone, np. kolekcje. W kolejnym kroku serwlet ładuje przygotowany wcześniej szablon, definiujący wygląd kodu wynikowego. Kodem wynikowym może być kod HTML, XML, czysty tekst, a nawet kod źródłowy (WebMacro z powodzeniem wykorzystuje się jako preprocesor kodu źródłowego). Prosty język skryptowy umożliwia umieszczenie danych pobranych z kontekstu we właściwych fragmentach szablonu. Język skryptowy zapewnia podstawowe konstrukcje, takie jak przypisania, instrukcje warunkowe czy iteracje po zawartości kolekcji. Ostatni etap to utworzenie kodu wynikowego na podstawie szablonu i dostępnych danych. Taka architektura zapewnia pełną separację warstw odpowiedzialnych za kontroler i model od warstwy prezentacji, a co za tym idzie, w naturalny sposób wymusza wzorzec projektowy Model-View-Controller (MVC). Łączenie zmiennych z szablonu z obiektami języka Java odbywa się poprzez introspekcję, której zasady przypominają zasady introspekcji w języku wyrażeń JSP EL.
