Warto pamiętać, że jeśli funkcja jest
parzysta lub nieparzysta, lub okresowa, to można jej badanie
zacieśnić do odpowiedniego przedziału (jakiego?), co może ułatwić
obliczenia. Dla każdej funkcji wyznaczyć dziedzinę, miejsca
zerowe, punkt przecięcia z osią , asymptoty, zbadać znak
pierwszej i drugiej pochodnej. Te dane warto zebrać w tabelce, w
której u góry są kolejno przedziały stałego znaku dla pierwszej i
drugiej pochodnej i ich miejsca zerowe, a z boku najpierw pierwsza
pochodna, później druga, a wreszcie funkcja, o której
monotoniczności i wypukłości wnioskujemy ze znaków pierwszej i
drugiej pochodnej pochodnej i zapisujemy to w postaci odpowiednio
wygiętych strzałek. Przykładowo, jeśli funkcja jest określona
w ,
,
pochodna zeruje się w i , jest dodatnia w ,
, ujemna w , , natomiast druga
pochodna zeruje się w , jest dodatnia w ,
, ujemna w , ponadto , to tabelka może mieć następujący wygląd, patrz rysunek obok.
Zauważmy, że przyglądając się strzałkom, które mówią zarówno o monotoniczności, jak i wypukłości, łatwo zobaczyć, jakiego typu punkty szczególne uzyskujemy: w tym wypadku mamy dwa minima i jeden punkt przegięcia (p.p.). Zachęcamy do narysowania wykresu funkcji na podstawie tej tabelki.
e) Dziedziną funkcji jest cały zbiór liczb rzeczywistych i jest to funkcja parzysta, zatem możemy zawęzić badanie jej do przedziału .
Załóżmy teraz, że . Miejscem zerowym funkcji jest , .
,
zatem ma asymptotę poziomą . Pochodne
nie są określone w , pierwsza pochodna jest dodatnia w całym przedziale , druga ujemna.
Zbiorem wartości funkcji jest przedział .
Ćwiczenie 12.3.
a) Udowodnić, że jeśli są
sprzężone, to znaczy , to dla dowolnych liczb
dodatnich i zachodzi nierówność
b) Udowodnić, że dla dowolnych liczb dodatnich prawdziwa
jest nierówność
Wskazówka
Jaka jest definicja funkcji wypukłej (wklęsłej)?
a) Należy tu skorzystać z wklęsłości i monotoniczności funkcji . Stosujemy nierówność z definicji do liczb oraz .
b) Należy tu skorzystać w wypukłości funkcji (jak ją sprawdzić?). Stosujemy nierówność do liczb oraz .
Rozwiązanie
a) Funkcja jest rosnąca i wklęsła w swojej dziedzinie, to znaczy w przedziale . Z definicji wklęsłości zatem
Z monotoniczności funkcji powyższa nierówność zachodzi wtedy i tylko wtedy, gdy
,
co należało dowieść.
b) Niech . Wtedy i . Zatem druga pochodna jest dodatnia w całej dziedzinie funkcji, to znaczy w przedziale , czyli funkcja jest wypukła. Z definicji wypukłości wynika, że
dla dowolnych .
Ćwiczenie 12.4.
Udowodnić, że funkcja wypukła na
przedziale spełnia nierówność Jensena:
dla dowolnej liczby naturalnej , dowolnych oraz dowolnych nieujemnych liczb
spełniających warunek
.
Nierówność Jensena dla jest oczywistą równością, a dla jest definicją wypukłości funkcji. Załóżmy teraz dla dowodu indukcyjnego, że nierówność Jensena jest prawdziwa dla pewnej liczby naturalnej . Niech będzie dowolną funkcją wypukłą na przedziale , , a nieujemnymi liczbami, których suma jest równa 1. Zapiszmy
i skorzystajmy z założenia indukcyjnego dla liczb
Mamy
ale z definicji wypukłości zachodzi nierówność
,
co z przechodniości nierówności kończy dowód indukcyjny. Na mocy
zasady indukcji matematycznej, nierówność Jensena jest prawdziwa
dla dowolnej liczby naturalnej .
Ćwiczenie 12.5.
a) Udowodnić, że jeśli ,
oraz , to
b) Wykazać, że dla dowolnej liczby naturalnej , dowolnych liczb
z przedziału takich, że oraz
dla prawdziwa jest nierówność
a) Ponieważ dla , funkcja jest wypukła. Stosujemy do niej nierówność Jensena dla
.
b) Funkcja jest wypukła w przedziale , bo
dla dowolnego z tego przedziału. Ponieważ
mamy
Korzystając z nierówności Jensena dla liczb i
, otrzymujemy zatem
Wystarczy teraz pomnożyć tę nierówność stronami przez .
Ćwiczenie 12.6.
a) Udowodnić nierówność Holdera:
,
jeśli jest liczbą naturalną, są
dowolnymi liczbami rzeczywistymi i są dodatnie takie, że
i .
b) Udowodnić nierówność Minkowskiego:
,
jeśli , i
.
Wskazówka
a) Jeśli lub
, to nie ma czego dowodzić (dlaczego?). W
przeciwnym przypadku stosujemy dla dowolnego
nierówność udowodnioną w ćwiczeniu 12.3. a) do liczb
i otrzymane nierówności dodajemy stronami.
b) Trzeba zastosować nierówność trójkąta dla modułu oraz nierówność Holdera udowodnioną w poprzednim
podpunkcie tego zadania do sum postaci
Rozwiązanie
a) Jeżeli , to
oczywiście i nierówność Holdera jest spełniona
(jest to wtedy równość dwóch zer). Symetrycznie, jeśli
. Pozostało zatem udowodnić nierówność
Holdera, jeżeli liczby i są dodatnie. Wtedy również
Stosujemy nierówność udowodnioną w ćwiczeniu 12.3. a)
do liczb
,
uzyskując zależność
dla dowolnego ustalonego . Dodając nierówności stronami, otrzymujemy
a stąd otrzymujemy szukaną nierówność, mnożąc stronami przez
mianownik lewej strony.
b) Jeśli nierówność jest oczywista. Załóżmy więc, że dana suma jest dodatnia. Niech , wtedy
i z nierówności Holdera udowodnionej w podpunkcie a) tego zadania mamy
bo . Symetrycznie
Dodając stronami i wykorzystując nierówność trójkąta dla modułu
(), otrzymujemy
By stąd otrzymać nierówność Minkowskiego, wystarczy podzielić
stronami przez ostatni czynnik.