Dana jest funkcja afiniczna . Wyznaczyć:
a) odwrotność tej funkcji,
b) funkcję odwrotną do ,
c) złożenie , , , .
d) Czy istnieje malejąca funkcja
afiniczna taka, że ?
Wskazówka
a) Co to jest odwrotność?
b) Wystarczy wyznaczyć z równania .
c) Skorzystać z definicji złożenia. Składanie funkcji jest łączne.
d) Niech . Jakie warunki muszą spełniać współczynniki
i , aby ?
Rozwiązanie
a) Odwrotnością
funkcji jest funkcja
.
b) Wyznaczamy z równania . Stąd jest
funkcją odwrotną do . A więc funkcją odwrotną do jest
.
c) Funkcją odwrotną do jest , więc , gdzie
oznacza odwzorowanie identycznościowe. Wobec
tego . Podobnie . Spostrzegamy, że:
wobec tego .
d) Jeśli , to .
Jeśli , to współczynniki , muszą
spełniać układ równań:
który
spełniają dwie pary liczb .
Funkcja jest malejąca, a jest
rosnącą funkcją afiniczną.
Ćwiczenie 2.2.
Dana jest homografia
. Wyznaczyć:
a) odwrotność tej homografii,
b) homografię odwrotną,
c) złożenie , , oraz .
d) Czy istnieje homografia taka, że
?
Wskazówka
a), b) c) Zastosować wskazówki do ćwiczenia 2.1.
d) Niech .
Zauważyć, że można przyjąć, że (dlaczego?). Jakie równania
muszą spełniać współczynniki , aby ?
Rozwiązanie
a) Odwrotnością danej homografii jest
.
b) Homografię odwrotną do otrzymamy, wyznaczając z
równania . Stąd
, czyli
homografią odwrotną do jest ta sama funkcja.
c) Skoro , więc - podobnie jak w ćwiczeniu 2.1. - złożenie
, .
Spostrzegamy, że:
wobec tego , .
d) Niech . Współczynnik , gdyż
w przeciwnym przypadku funkcja byłaby afiniczna i złożenie
byłoby funkcją afiniczną, co nie jest możliwe. Skoro
możemy podzielić licznik i mianownik rozważanego ułamka przez stałą
i przyjąć, że to znaczy: . Wobec tego
Równość zachodziłaby, gdyby odpowiednie współczynniki homografii oraz były równe,
.
Ale jest to niemożliwe, gdyż z równości wynika, że , co pociąga za sobą w konsekwencji nierówność: , która jest fałszywa. Nie ma więc takiej homografii , aby .
Ćwiczenie 2.3.
Wyrazić w prostszej postaci:
a) , ,
b) , ,
c) , ,
d) , ,
e) , .
Wskazówka
a) Skorzystać ze
związku: .
b) Skorzystać z jedynki trygonometrycznej.
Rozwiązanie
a) Zauważmy, że
funkcja jest określona w każdym punkcie
zbioru liczb rzeczywistych i jest okresowa o okresie .
Wystarczy więc wyznaczyć jej wartości w jakimkolwiek przedziale
postaci . Funkcja cosinus jest parzysta, stąd złożenie
jest funkcją parzystą. Wystarczy więc
rozważyć wyrażenie w zbiorze .
Jeśli , to różnica
. Korzystając ze wzoru
redukcyjnego: , otrzymujemy
,
dla . Wobec parzystości rozważanej funkcji mamy dla równość
.
Rysunek do ćwiczenia 2.3.(a)Rysunek do ćwiczenia 2.3.(a)
Funkcja ma okres i jest określona dla wszystkich liczb rzeczywistych. Podobnie jak w poprzednim przykładzie określimy więc jej wartość w przedziale . Dzięki okresowości wystarczy to, aby określić jej wartość dla dowolnej liczby rzeczywistej . Zauważmy, że funkcja jest nieparzysta, więc , stąd
dla
Rozumując jak poprzednio, na mocy wzoru
redukcyjnego równość:
. Stąd
,
dla . Natomiast dla
mamy równość
Stąd dla
mamy
Korzystając teraz z nieparzystości
funkcji
dla ,
otrzymamy . Stąd
ostatecznie dla mamy
b) Niech . Zatem . Z jedynki trygonometrycznej: . Stąd dla .
Podobnie dostajemy równość: dla .
c) Funkcja jest nieparzysta, gdyż jest złożeniem dwóch funkcji nieparzystych: oraz . Jest okresowa o okresie wystarczy więc rozważyć ją np. na przedziale . Ze wzoru redukcyjnego mamy , stąd
,
dla .
Podobnie jest nieparzysta, okresowa o okresie . Wystarczy więc rozważyć ją np. w przedziale , gdzie zachodzi równość:
d) Pamiętając, że , otrzymamy
, dla .
Podobnie: , dla .
e) Z jedynki hiperbolicznej dla . Po podstawieniu , dostajemy , dla .
Z kolei . Funkcja jest określona na całym zbiorze liczb rzeczywistych i jest parzysta. Mamy równość:
,
prawdziwą dla wszystkich liczb rzeczywistych .
Ćwiczenie 2.4.
Wykazać, że dla dowolnych liczb ,
zachodzą równości:
a) ,
b) .
Wskazówka
a) Warto przekształcić wpierw prawą
stronę równości, skorzystać z definicji funkcji oraz
, wykonać mnożenie i zredukować wyrazy podobne.
b) Należy postąpić podobnie jak w punkcie a) zadania.
Rozwiązanie
a) Z definicji funkcji
i mamy:
stąd .
b) Dokonując podobnych przekształceń jak w punkcie a), otrzymujemy:
stąd .
Ćwiczenie 2.5.
a) Niech dla ...
Wykaż, że , oraz
,
dla .
b) Wykazać, że funkcja jest wielomianem
zmiennej , dla ...
Wskazówka
a) Przekształcić
oraz , wykorzystując wzory wyrażające sinus
i cosinus sumy , analogiczne do tych, które zostały wykazane w ćwiczeniu 2.4., a mianowicie:
b) Suma i iloczyn wielomianów jest wielomianem. Wykorzystać
formułę z punktu a) zadania.
Rozwiązanie
a) Niech . Stosując znane
wzory na cosinus i sinus sumy oraz jedynkę trygonometryczną,
otrzymamy
gdyż oraz
. Przekształćmy także
Stąd .
Wobec tego
b) Formuła wykazana w punkcie b) pozwala wyznaczyć dla
... Iloczyn i suma wielomianów jest wielomianem.
Funkcje oraz są wielomianami zmiennej ,
więc każda kolejna funkcja
jest również wielomianem zmiennej .
Ćwiczenie 2.6.
a) Niech dla
... Wykaż, że , oraz
dla .
b) Wykazać, że funkcja jest wielomianem
zmiennej , dla ...
c) Wykazać, że dla dowolnej liczby .. istnieje
wielomian taki, że oraz są restrykcjami -
odpowiednio do przedziałów oraz -
wielomianu .
Wskazówka
a) Warto uprościć
oraz , wykorzystując wzory wykazane w ćwiczeniu 2.4.
b) Suma i iloczyn wielomianów jest wielomianem. Wykorzystać
formułę z punktu a) zadania.
c) Porównać formuły z punktów b) w ćwiczeniu 2.5. i ćwiczeniu 2.6.
Wyznaczyć dziedziny funkcji oraz .
Rozwiązanie
Niech . Postępując podobnie jak
w ćwiczeniu 2.5. tzn. stosując wykazane w ćwiczeniu 2.4. wzory na cosinus
hiperboliczny i sinus hiperboliczny sumy oraz jedynkę
hiperboliczną, otrzymamy
gdyż oraz
. Przekształćmy także
Stąd .
Wobec tego
b) Zauważmy, że formuła wykazana w punkcie b) pozwala wyznaczyć
dla ... Iloczyn i suma wielomianów jest
wielomianem. Ponadto funkcje oraz są
wielomianami zmiennej , więc każda kolejna funkcja
jest również wielomianem zmiennej .
c) Formuły pozwalające wyznaczyć oraz są
identyczne:
Wielomiany oraz są więc zacieśnieniem -- odpowiednio do przedziałów
oraz - tego samego wielomianu , ...
Zwróćmy uwagę na fakt, że dziedziną każdej z funkcji
jest przedział a dziedziną
funkcji - przedział .
Stąd formalnie równość funkcji ma sens w części wspólnej obu dziedzin, tj. w punkcie .