Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 12: Wypukłość. Badanie funkcji jednej zmiennej

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 21:56, 15 wrz 2023 autorstwa Luki (dyskusja | edycje) (Zastępowanie tekstu – „,...,” na „,\ldots,”)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

12. Wypukłość. Badanie funkcji jednej zmiennej

Ćwiczenie 12.1.

Wyznaczyć przedziały wypukłości i wklęsłości oraz punkty przegięcia funkcji

a)x(x2)3(x+1)2,b)x(2x)e1x,c)xx(x+2)3,d)x9x53e2x,e)xln(e1x),f)xe2x2+3x,g)xxarccos6xx2+9,h)xx2+ln|cosx.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 12.2.

Zbadać przebieg zmienności, naszkicować wykres i wyznaczyć zbiór wartości funkcji

a)x(x+1)35(x1)2,b)xx3x+3,c)xln3|x|+4ln2|x|,d)x(4x)e1x+2,e)xarcsinx24x2+4.
Wskazówka
Rozwiązanie

a) Dziedziną funkcji A(x)=(x+1)35(x1)2 jest zbiór {1}. Już sama dziedzina wyklucza parzystość, nieparzystość i okresowość. Jedynym miejscem zerowym jest 1, a A(0)=15.


limx1A(x)=limx1(x+1)35(x1)2[10+]=+,


limx±A(x)=limx±x(1+x1)35(1x1)2=±,


limx±A(x)x=limx±(1+x1)35(1x1)2=15,


limx±(A(x)15x)=limx±(x+1)3x(x1)25(x1)2=limx±5+2x1+x25(1x1)2=1,



zatem A ma obustronną asymptotę pionową x=1 i obustronną asymptotę ukośną y=15x+1.


A(x)=(x+1)2(x5)5(x1)3,A(x)=24(x+1)5(x1)4.


Policzmy jeszcze A(5)=2,7.

Zbiorem wartości funkcji A jest cały zbiór .

<flash>file=am1c12.0050.swf|width=375|height=375</flash> <flash>file=am1c12.0040.swf|width=375|height=173</flash>

<div.thumbcaption>Rysunek do ćwiczenia 12.2.(b)

b) Dziedziną funkcji B(x)=x3x+4=|x|xx+4 jest zbiór (,4)[0,+), zatem B na pewno nie jest ani parzysta, ani nieparzysta, ani okresowa. Jedynym miejscem zerowym jest 0.

limx4B(x)=limx4x3x+4[640]=+,

limx±B(x)=limx±|x|11+4x1=+,
limx+B(x)x=limx+11+4x1=1,

limx+(B(x)x)=limx+x(xx+41)=limx+x(xx+41)xx+4+1==limx+4(1+4x1)(11+4x1+1)=2

i symetrycznie

limxB(x)x=limx11+4x1=1,
limx(B(x)+x)=limxx(1xx+4)=2,

zatem B ma jedną asymptotę pionową lewostronną x=4, asymptotę ukośną y=x2 w + i asymptotę ukośną y=x+2 w . Pochodne oczywiście zdefiniowane są w (,4)(0,+).

B(x)=12x+4x33x2(x+4)x3(x+4)2=x(x+4)3(x+6),B(x)=x(x+4)3+x+62(x+4)3x(x+4)33x(x+4)2(x+4)6==x(x+4)3[1+(x+6)(2x)x(x+4)]=x(x+4)312x(x+4)=12x(x+4)5.

Policzmy B(6)=63.

Zbiorem wartości funkcji B jest przedział [0,+).

<flash>file=am1c12.0070.swf|width=375|height=375</flash> <flash>file=am1c12.0060.swf|width=375|height=116</flash>

<div.thumbcaption>Rysunek do ćwiczenia 12.2.(c)

c) Dziedziną funkcji C(x)=ln3|x|4ln2|x| jest zbiór {0}. Funkcja C jest parzysta, zatem wystarczy ją zbadać w przedziale (0,+) i odbić symetrycznie względem osi 0y.

Zakładamy więc teraz, że x>0. Wtedy funkcja przyjmuje postać C(x)=ln3x4ln2x. Miejsca zerowe to 1 i e4.

limx0+C(x)=limx0+ln2x(lnx4)[+()]=,


limx+C(x)=limx+ln2x(lnx4)[+(+)]=+,


limx+C(x)x=limx+ln3x4ln2xx[]=Hlimx+3ln2x8lnxx[]=H=limx+6lnx8x[]=Hlimx+6x=0.


Zatem funkcja C ma jedyną asymptotę pionową x=0.


C(x)=lnx(3lnx8)x,

C(x)=6lnx83ln2x+8lnxx2=(lnx4)(3lnx2)x2

C(e83)=25627,C(e23)=4027


Zbiorem wartości funkcji C jest przedział [25627,+).

<flash>file=am1c12.0090.swf|width=375|height=375</flash> <flash>file=am1c12.0080.swf|width=375|height=165</flash>

<div.thumbcaption>Rysunek do ćwiczenia 12.2.(d)

d) Dziedziną funkcji D(x)=(4x)e1x+2 jest zbiór {2}, stąd widać, że funkcja nie jest ani parzysta, ani nieparzysta, ani okresowa. Miejscem zerowym jest punkt 4, a D(0)=4e.

limx2D(x)=limx2(4x)e1x+2[6e+]=+,

limx2+D(x)=limx2+(4x)e1x+2[6e]=0,

limx±D(x)=limx±(4x)e1x+2[1]=,

limx±D(x)x=limx±(4x1)e1x+2=1,

limx±(D(x)+x)=limx±[4e1x+2+x(1e1x+2)]=4+1=5,

bo

limx±1e1x+2x1[00]=Hlimx±(x+2)2e1x+2x2=limx±(1+2x)2e1x+2=1

Zatem funkcja D ma lewostronną asymptotę pionową x=2 i obustronną asymptotę ukośną y=x+5.

D(x)=(1+4x(x+2)2)e1x+2=x(x+5)(x+2)2e1x+2,D(x)=((x+2)22(4x)(x+2)(x+2)4+x25x(x+2)4)e1x+2=13x20(x+2)4e1x+2,D(5)=9e3,D(2013)=7213e136.


Zbiorem wartości funkcji D jest suma przedziałów (,4e][9e3,+).

Plik:Am1c12.0100.svg
Rysunek do ćwiczenia 12.2.(e)
Plik:Am1c12.0110.svg
Rysunek do ćwiczenia 12.2.(e)

e) Dziedziną funkcji E(x)=2arcsinx24x2+4 jest cały zbiór liczb rzeczywistych i jest to funkcja parzysta, zatem możemy zawęzić badanie jej do przedziału [0,+).

Załóżmy teraz, że x0. Miejscem zerowym funkcji E jest 2, E(0)=π.


limx+E(x)=limx+2arcsin14x21+4x2=π,


zatem E ma asymptotę poziomą y=π. Pochodne


E(x)=11(x24x2+4)216x(x2+4)2=4x|x|(x2+4)=4x2+4,E(x)=8x(x2+4)2


nie są określone w 0, pierwsza pochodna jest dodatnia w całym przedziale (0,), druga ujemna.

Zbiorem wartości funkcji E jest przedział [π,π).

Ćwiczenie 12.3.

a) Udowodnić, że jeśli p,q>0 są sprzężone, to znaczy 1p+1q=1, to dla dowolnych liczb dodatnich x i y zachodzi nierówność

xyxpp+yqq

b) Udowodnić, że dla dowolnych liczb dodatnich x,y prawdziwa jest nierówność

xlnx+ylny(x+y)lnx+y2
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 12.4.

Udowodnić, że funkcja wypukła na przedziale I spełnia nierówność Jensena:

f(λ1x1+λ2x2+...+λnxn)λ1f(x1)+λ2f(x2)...+λnf(xn)

dla dowolnej liczby naturalnej n, dowolnych x1,x2,,xnI oraz dowolnych nieujemnych liczb λ1,λ2,,λn spełniających warunek λ1+λ2+...+λn=1.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 12.5.

a) Udowodnić, że jeśli α>1, n oraz x1,,xn>0, to

(1nk=1nxk)α1nk=1nxkα

b) Wykazać, że dla dowolnej liczby naturalnej n, dowolnych liczb x1,,xn z przedziału (0,1) takich, że x1+...+xn=1 oraz dla a>1 prawdziwa jest nierówność

k=1n(xk+1xk)a(n2+1)ana1
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 12.6.

a) Udowodnić nierówność Holdera:

k=1n|xkyk|(k=1n|xk|p)1p(k=1n|yk|q)1q,

jeśli n jest liczbą naturalną, x1,,xn,y1,,yn są dowolnymi liczbami rzeczywistymi i p,q są dodatnie takie, że p>1 i 1p+1q=1.

b) Udowodnić nierówność Minkowskiego:

(k=1n|xk+yk|p)1p(k=1n|xk|p)1p+(k=1n|yk|p)1p,

jeśli n, x1,,xn,y1,,yn i p>1.

Wskazówka
Rozwiązanie