Zadanie 7.1
Niech będzie dane wzorem
Zbadać, czy
- i) jest odwzorowaniem dwuliniowym,
- ii) jest odwzorowaniem symetrycznym,
- iii) jest odwzorowaniem antysymetrycznym.
Wskazówka Badając, czy odwzorowanie jest dwuliniowe, odwołać się do definicji i skorzystać ze znanych własności odwzorowań liniowych. W drugiej części zadania pamiętajmy, że
- i) forma dwuliniowa jest symetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy
dla dowolnych wektorów ,
- ii) forma dwuliniowa jest antysymetryczna wtedy i tylko wtedy, gdy
dla dowolnych wektorów .
Dlatego należy spróbować wyrazić przy pomocy dla dowolnych wektorów .
Rozwiązanie Jeżeli ustalimy wektor
, to odwzorowanie
dane wzorem
jest na mocy zadań 4.1 oraz 4.3 liniowe.
Analogicznie, jeżeli ustalimy wektor
, to odwzorowanie
dane wzorem
jest na mocy zadań 4.1 oraz 4.3 liniowe. Oznacza
to, że rozważane odwzorowanie jest odwzorowaniem dwuliniowym.
Zauważmy także, że dla dowolnych wektorów zachodzi
Oznacza to, że rozważana forma jest antysymetryczna. Ponieważ jedyną
formą dwuliniową, która jest równocześnie symetryczna
i antysymetryczna, jest forma zerowa, nasza forma nie jest formą
symetryczną.
Zadanie 7.2
Niech będzie przestrzenią wektorową nad ciałem
i niech , . Definiujemy
Zbadać, czy
- i) jest formą dwuliniową,
- ii) jest odwzorowaniem antysymetrycznym.
Wskazówka Wystarczy skorzystać z definicji podanych na wykładzie i z tego, że jest przestrzenią wektorową.
Rozwiązanie Zbadamy, czy
jest formą dwuliniową. Zauważmy, że jeżeli ustalimy wektor
, to odwzorowanie
dane wzorem
jest kombinacją liniową odwzorowań i o współczynnikach
i , czyli jest także odwzorowaniem liniowym.
W szczególności odwzorowanie jest liniowe ze względu na pierwszą
zmienną. Analogicznie dowodzimy liniowości odwzorowania ze
względu na drugą zmienną.
Zauważmy, że dla dowolnych wektorów zachodzi
Oznacza to, że rozważana forma jest antysymetryczna.
Zadanie 7.3
Niech będzie przestrzenią
wektorową nad ciałem i niech będzie
endomorfizmem. Wykazać, że odwzorowanie
jest dwuliniowe.
Wskazówka Badając, czy odwzorowanie jest dwuliniowe, odwołać się do definicji i skorzystać ze znanych własności odwzorowań liniowych.
Rozwiązanie Ustalmy wektor
. Wykażemy liniowość odwzorowania
ze względu na pierwszą zmienną. Niech
będą dowolnymi elementami ciała
. Wówczas
co oznacza, że odwzorowanie jest liniowe ze względu na pierwszą
zmienną. Badając liniowość odwzorowania ze względu na drugą
zmienną, zauważmy, że przy ustalonym skalarze dla
każdego wektora zachodzi równość
Oznacza to, że następujące odwzorowania są sobie równe
,
gdzie oznacza endomorfizm przestrzeni dany wzorem:
Ponieważ odwzorowanie jest oczywiście odwzorowaniem
liniowym, dowód liniowości odwzorowania ze względu na drugą
zmienną jest zakończony. Oznacza to, że rozważane odwzorowanie
jest odwzorowaniem dwuliniowym, co było do okazania.
Zadanie 7.4
Niech będzie przestrzenią
wektorową nad ciałem i niech
będzie odwzorowaniem dwuliniowym. Wykazać, że
istnieje taki endomorfizm , że dla wszystkich
i wszystkich zachodzi równość:
Wskazówka Ustalić odpowiedni skalar
i zdefiniować
,
dla dowolnego .
Rozwiązanie Niech
oznacza jedynkę ciała
. Niech
będzie dane wzorem
,
dla dowolnego . Liniowość odwzorowania wynika
z dwuliniowości odwzorowania . Ustalmy teraz dowolny skalar
oraz wektor . Wówczas
co było do okazania.
Zadanie 7.5
Niech będzie przestrzenią wektorową nad ciałem i
niech . Ustalmy wektory . Wykazać, że dla dowolnych , i dla dowolnego skalara
zachodzi równość:
Wskazówka Skorzystać z liniowości odwzorowania ze względu na -tą zmienną oraz z faktu, że odwzorowania -liniowe jest antysymetryczne wtedy i tylko wtedy, gdy znika na każdym układzie wektorów liniowo zależnych.
Rozwiązanie
Ustalmy: wektory , skalar
oraz liczby , . Z liniowości
odwzorowania ze względu na -tą zmienną wynika, że
Zauważmy, że ciąg wektorów
,
w którym na -tej pozycji stoi wektor , a na -tej
pozycji stoi wektor , przy czym musi stanowić liniowo
zależny układ wektorów. Ponieważ jest odwzorowaniem
-liniowym antysymetrycznym, zatem znika ono na każdym układzie
wektorów liniowo zależnych, w szczególności
Wynika stąd, że
,
co było do okazania.
Zadanie 7.6
Niech
Wykazać, że .
Wskazówka Zadanie można rozwiązać na co najmniej dwa sposoby:
- 1. Zauważyć, że odwzorowanie dane wzorem
jest dwuliniowe i antysymetryczne względem kolumn macierzy oraz
spełniona jest równość
,
a następnie skorzystać z odpowiedniego twierdzenia z wykładu.
- 2. Skorzystać z faktu, że wyznacznik macierzy jest równy
Rozwiązanie Niech
Zauważmy, że zbiorem wszystkich permutacji dwuelementowych jest
,
gdzie są odwzorowaniami danymi wzorami:
Oczywiście mamy też
Wiemy, że wyznacznik macierzy jest równy:
Uwzględniając powyższe, informacje widzimy, że
co było do okazania.
Zadanie 7.7
Niech
Wykazać, że
Komentarz
Oto sposób obliczania tego wyznacznika: do macierzy dopisujemy pierwszą i drugą kolumnę
,
a następnie sumujemy iloczyny wyrazów stojących wzdłuż przekątnej
głównej (łączącej i ) macierzy oraz iloczyny
wyrazów stojących wzdłuż linii do niej równoległych i odejmujemy
iloczyny wyrazów stojących wzdłuż przekątnej łączącej i
oraz wzdłuż linii równoległych do niej.
Wskazówka
Patrz wskazówki do zadania 7.6. Dowód można także
przeprowadzić korzystając ze wzoru na wyznacznik macierzy podanego w zadaniu 7.6 i wzoru na rozwinięcie wyznacznika macierzy względem ustalonego wiersza (kolumny) podanego
w twierdzeniu z modułu 7.
Rozwiązanie Wiemy, że wyznacznik macierzy
jest równy:
(*)
Z drugiej strony wszystkie permutacje należące do , ich znaki oraz odpowiadające tym permutacjom składniki sumy * podane są w zamieszczonej niżej tabelce:
Wynika stąd, że
,
co po uporządkowaniu daje
Zadanie 7.8
Obliczyć wyznaczniki macierzy , , oraz , gdy
Wskazówka Skorzystać ze wzoru podanego w zadaniu
7.7. Obliczając wyznaczniki macierzy
oraz
skorzystać
z odpowiednich własności funkcji .
Rozwiązanie Korzystając ze wzoru podanego w zadaniu
7.7, otrzymujemy:
Aby obliczyć , wystarczy skorzystać z odpowiedniego wzoru,
by otrzymać, że
Podobnie
Zadanie 7.9
Obliczyć wyznacznik macierzy
Wskazówka Aby uprościć obliczenia należy skorzystać z twierdzenia o wyznaczniku macierzy blokowej z wykładu 7.
Rozwiązanie Podzielmy macierz na bloki zgodnie z poniższą ilustracją:
Na mocy twierdzenia o wyznaczniku macierzy blokowej widzimy, że
Jak łatwo obliczyć (korzystając np. z zadania 7.6)
zachodzi
co oznacza, że
Zadanie 7.10
Wykazać, że
Wskazówka Można skorzystać ze wzoru podanego w zadaniu
7.7. Można także zauważyć, że jeżeli
lub
lub
, to nasz wyznacznik jest równy
, a następnie skorzystać z faktu, że wyznacznik macierzy
jest równy:
Rozwiązanie Wykorzystując metodę podaną w zadaniu
7.7, po wykonaniu odpowiednich rachunków, uzyskamy dowód. Podamy jednak alternatywny dowód, który dzięki pewnym obserwacjom będzie przeprowadzony bez wykonania jakichkolwiek rachunków. Wiemy, że wyznacznik macierzy
jest równy:
(*)
Zauważmy, że czynniki w każdym z iloczynów postaci
pochodzą zawsze
z różnych wierszy i różnych kolumn macierzy . Wynika stąd, że
powyższe wyrażenie (*) dla naszej macierzy jest wielomianem
stopnia trzeciego trzech zmiennych , i , przy czym każda
ze zmiennych występuje w co najwyżej drugiej potędze. Można także
zauważyć, że jeżeli lub lub , to nasz wyznacznik
jest równy , a zatem nasz wielomian musi być podzielny przez
, oraz . Wynika stąd, że
, (**)
gdzie jest nieustaloną jeszcze liczbą rzeczywistą. Aby
wyznaczyć zauważmy, że we wzorze (*) składnik
pojawia się dokładnie raz i odpowiada identyczności, która jest
permutacją o znaku równym . Z drugiej strony
w wyrażeniu (**) pojawia się składnik . Wynika stąd,
że oraz
,
co było do okazania.
Zadanie 7.11
Podać wzór na wyznacznik następujących macierzy:
oraz
,
Wskazówka
- a) Dodając wybrany wiersz do pozostałych wierszy macierzy sprowadzić ją do postaci trójkątnej tzn. wyzerować wszystkie wyrazy macierzy leżące pod główną przekątną, a następnie skorzystać z faktu, że dla takiej macierzy trójkątnej wyznacznik jest równy iloczynowi wyrazów stojących na głównej przekątnej.
- b) Użyć twierdzenia Laplace'a.
- c) Odpowiednio zamieniać wiersze miejscami, aby przekształcić macierz do macierzy jednostkowej. Każda taka operacja zmienia znak macierzy na przeciwny.
- d) Patrz wskazówka do podpunktu .
Rozwiązanie
- a) Dodając pierwszy wiersz macierzy do wierszy o numerach otrzymujemy macierz
Ponieważ operacja dodawania jednego wiersza do innego wiersza nie
zmienia wyznacznika macierzy widzimy, że
Z drugiej strony jest jasne, że
Wykazaliśmy zatem, że
- b) Rozwijając wyznacznik macierzy względem pierwszego wiersza widzimy, że
Rozwijając następnie wyznacznik otrzymanej wyżej macierzy względem
ostatniej kolumny otrzymujemy:
Ponownie rozwijając wyznacznik otrzymanej wyżej macierzy względem
drugiego wiersza otrzymujemy:
Ponieważ ta ostatnia macierz jest macierzą trójkątną, widzimy, że
- c) Zauważmy, że macierz wygląda tak
Niech oznacza wiersz o numerze .
Zamieniając miejscami wiersz z wierszem , następnie
z i tak dalej, by na końcu zamienić miejscami wiersz
pierwszy z drugim otrzymujemy macierz jednostkową. Potrzebowaliśmy
operacji zamiany wiersza miejscami zatem wyznacznik naszej macierzy
wynosi:
- d) Zauważmy, że macierz wygląda schematycznie tak
Odejmując wiersz o numerze od wierszy o numerach
, otrzymujemy poniższą macierz o wyznaczniku równym
wyznacznikowi macierzy .
Oczywiście mamy
Zadanie 7.12
Niech będzie rzeczywistą macierzą kwadratową
wymiaru .
- a) Udowodnić, że jeżeli jest macierzą skośnie symetryczną, czyli oraz jest liczbą nieparzystą, to .
- b) Podać przykład rzeczywistej skośnie symetrycznej macierzy kwadratowej takiej, że .
- c) Wykazać, że jeżeli , to jest liczbą parzystą.
- d) Czy powyższa implikacja pozostaje prawdziwa, jeżeli założmy, że jest macierzą zespoloną?
Wskazówka Skorzystać z podstawowych własności wyznacznika.
Rozwiązanie
- a) Załóżmy, że jest macierzą skośnie symetryczną, czyli oraz jest liczbą nieparzystą. Z równości wynika, że
Ponieważ jest liczbą nieparzystą widzimy, że
Z drugiej strony
Otrzymaliśmy, że
,
co jest możliwe tylko, gdy , co było do okazania.
- b) Przykładem rzeczywistej skośnie symetrycznej macierzy kwadratowej takiej, że jest, jak łatwo sprawdzić, macierz
- c) Jeżeli , to
Wówczas
,
czyli
Ponieważ jest dla dowolnej rzeczywistej macierzy
kwadratowej liczbą rzeczywistą nieujemną, widzimy, że musi
być równe , co jest możliwe tylko, gdy jest liczbą parzystą.
- d) Twierdzenie z porzedniego podpunktu przestaje być prawdziwe, jeżeli będziemy rozpatrywali macierze o wyrazach zespolonych. Niech
Wówczas jest macierzą wymiaru nieparzystego oraz
Podana wyżej macierz stanowi kontrprzykład dla twierdzenia zawartego w poprzednim podpunkcie w przypadku zespolonym.
Zadanie 7.13
Uzasadnić, że wyznacznik następującej macierzy
,
jest równy .
Wskazówka Wykazać, że kolumny tej macierzy nie mogą być liniowo niezależne.
Rozwiązanie Zauważmy, że trzy ostatnie kolumny rozważanej macierzy traktowane jako wektory należą do dwuwymiarowej podprzestrzeni przestrzeni
, a zatem nie mogą być liniowo niezależne i rząd macierzy
musi być mniejszy od
. Oznacza to, że
,
co było do okazania.