Algebra liniowa z geometrią analityczną/Test 14: Przestrzenie afiniczne II

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 13:15, 28 wrz 2006 autorstwa Rogoda (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

{article} \input{plzn.tex}

\setlength{\topmargin}{-30mm} \setlength{\textheight}{280mm} \setlength{\oddsidemargin}{-10mm} \setlength{\textwidth}{170mm} \setlength{\parindent}{0mm}

\newcounter{zestaw} \setcounter{zestaw}{124}

TESTY 14

Test sprawdzający. Test z pytaniami rozstrzygnięcia typu TAK/NIE.

Do każdego zadania podano cztery odpowiedzi, z których każda może być prawdziwa lub fałszywa. Za każde zadanie można uzyskać 0,5 punktu (jeśli poprawnie zostaną wskazane trzy odpowiedzi), 1 punkt (jeśli poprawnie zostaną wskazane cztery odpowiedzi) lub 0 punktów (w pozostałych przypadkach).

Oceny: 3p. - dst, 3,5p.- plus dst, 4p. - db, 4,5 p - plus db, co najmniej 5p. - bdb.

T14.1. Rozważamy przestrzeń afiniczną 3 o kierunku 3. Niech A={(x1,x2,x3)3 ; 2x1+x23x3=5}, B={(1+t2s,1+t+5s,1+t+s) ; t,s}.

A jest hiperpłaszczyzną afiniczną w 3. {T}

AB. {F}

A i B są równoległe. {T}

V0:={(2t,t,t) ; t} jest kierunkiem A. {F}

T14.2. Rozważamy przestrzeń afiniczną 3 o kierunku 3. Dane są zbiory Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle P = \{(x_1,x_2,x_3) \in \mathbb{R}^3 \ ; \ 5x_1+3x_2+2x_3 =1 \}} , L={(1+t,2t,1t) ; t}.

P jest podprzestrzenią afiniczną przestrzeni 3. {T}

L jest podprzestrzenią afiniczną przestrzeni 3. {T}

L jest równoległa do P. {T}

LP. {F}

T14.3. Dany jest układ równań

(U){x+yz=22xy+5z=3.

Zbiór rozwiązań układu (U) jest pusty. {F}

Zbiór rozwiązań układu (U) jest prostą afiniczną. {T}

Zbiór rozwiązań układu jednorodnego skojarzonego z (U) jest prostą wektorową prostopadłą
do lin{(1,1,3),(2,1,5)}. {T}

Jeśli (x,y,z) oraz (x,y,z) są rozwiązaniami układu(U), to (xx,yy,zz) jest rozwiązaniem (U). {F}

T14.4. Niech V będzie przestrzenią wektorową nad ciałem liczb rzeczywistych. Mamy dane dwa zbiory A,BV, punkt cV oraz liczbę λ.

Jeżeli A iB są wypukłe, to A+B:={a+b ; aA, bB} jest wypukły. {T}

Jeżeli A jest wpukły, to c+A:={c+a ; aA} jest wypukły. {T}

Jeżeli A iB są wypukłe, to AB jest wypukły. {F}

Jeżeli A jest wpukły, to λA:={λa ; aA} jest wypukły. {T}

T14.5. Niech n1. Rozważamy wektorową przestrzeń euklidesową n ze standardowym iloczynem skalarnym, który oznaczamy symbolem < , >. Niech an i niech α.

Zbiór {𝐱n ; <x,a> α} jest wypukły. {T}

Zbiór {𝐱n ; <x,a>α} jest wypukły. {F}

Zbiór {𝐱n ; <x,a> >α} jest wypukły. {T}

Zbiór {𝐱=(x1,...,xn)n ; x1...xn>0} jest wypukły. {F}

T14.6. Niech a,b,c i niech

f(a,b,c):3(x1,x2,x3)(ax12+x3+c,x1+bx1x2+cx37+b)2

Dla dowolnych a,b,cf(a,b,c) jest odwzorowaniem afinicznym. {F}

Dla dowolnego cf(0,0,c) jest odwzorowaniem afinicznym. {T}

Dla dowolnych b,cf(0,b,c) jest odwzorowaniem afinicznym. {F}

Dla dowolnych a,cf(a,0,c) jest odwzorowaniem afinicznym. {F}