Algebra liniowa z geometrią analityczną/Test 6: Macierze a odwzorowania liniowe

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Niech f:3(x1,x2,x3)(x1+x22x3, x1x2+x3)2 i niech

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle A = \left [ \matrix {2 & -1 & -1 \cr -2 & 1 & 3 } \right ], \ B = \left [ \matrix {1 & 1 & -2 \cr 1 & -1 & 1 } \right ]. }

A jest macierzą f w bazach uporządkowanych (1,1,0), (0,1,1), (1,0,1) oraz (1,1), (0,1).

A jest macierzą f w bazach uporządkowanych (1,1,0), (0,1,1), (1,0,1) oraz (0,1), (1,1).

B jest macierzą f w bazach kanonicznych.

A* jest macierzą f* w bazach dualnych do kanonicznych.


Niech f:3(x1,x2,x3)(x2+x3,x1+x3,2x1+x2+3x3)3 i niech

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle A = \left [ \matrix {0 & 1 & 2 \cr -1 & 0 & 1 \cr 1 &1 &3 } \right ]. }

A jest macierzą f w bazie kanonicznej.

A jest macierzą f* w bazie dualnej do bazy kanonicznej.

A* jest macierzą f w bazie kanonicznej.

A* jest macierzą f* w bazie dualnej do bazy kanonicznej.


Wiemy, że

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle A = \left [ \matrix {4 & 0 \cr 0 & 2 \cr -1 & 1 } \right ]}

jest macierzą odwzorowania liniowego f:23 w bazach u1=(1,1), u2=(1,1) oraz v1=(0,1,1), v2=(1,0,1), v3=(0,1,0).

f jest epimorfizmem.

f jest monomorfizmem.

rk f*=1.

ker f*={0}.


Dane są: odwzorowanie f:3(x1,x2,x3)(x1,x1+x3,x2)3, wektory Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle u_1= (1,0,0), \ u_2= (1,1,0), \ u_3 = (1,1,1)} , formy liniowe α1, α2, α3(3)* dane wzorami α1(x1,x2,x3)=x1x2, α2(x1,x2,x3)=x2x3, α3(x1,x2,x3)=x3 oraz macierz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle A = \left [ \matrix {0 & 0 & -1 \cr 1 & 0 & 1 \cr 0 &1 &1 } \right ]. }

α1, α2, α3 tworzą bazę dualną do bazy u1 u2, u3.

vA jest macierzą f w bazie u1 u2, u3.

rk f=2.

A* jest macierzą f* w bazie α1, α2, α3.


Niech V i W będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem . Niech dimV=n, dimW=m i nich Af będzie macierzą odwzorowania f w dowolnie ustalonych bazach przestrzeni V i W.

Jeżeli f jest monomorfizmem, to rk Af=m.

Jeżeli f jest epimorfizmem, to rk Af=n.

Jeżeli rk Af=m, to f jest epimorfizmem.

Jeżeli rk Af=n, to f jest izomorfizmem.


Niech Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f: \mathbb{R}^2 \ni (x_1,x_2) \to (x_1+x_2, x_1+2x_2,2x_1+x_2) \in \mathbb{R}^3, \ g: \mathbb{R}^3 \ni (y_1,y_2,y_3) \to (y_3 ,\ y_2 - y_1) \in \mathbb{R}^2 } i niech

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle A = \left [ \matrix {2 & 1 \cr 0 & 1 } \right ].}

A jest macierzą gf w bazie kanonicznej.

ker gf= ker f.

rk gf= rk g.

im f ker g={Θ}.