Sw3.6-m4-1.2-Slajd14

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 10:17, 4 wrz 2006 autorstwa PZakrzewski (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Systemy wbudowane(13)

Systemy wbudowane(13)


Podamy obecnie kilka najważniejszych uwag w odniesieniu do przełączników analogowych.

Stosowane obecnie układy przełączników wykorzystują elementy:

  • diodowe,
  • z tranzystorami bipolarnymi,
  • z tranzystorami polowymi.

Główne wymagania dotyczące układów przełączników sformułować można następująco:

zerowa rezystancja przejścia w przypadku, gdy przełącznik znajduje się w stanie załączenia,

nieskończona rezystancja przejścia w przypadku, gdy przełącznik znajduje się w stanie rozłączenia.

Spełnienie powyższych idealnych wymagań w najwyższym stopniu jest możliwe w przypadku rozwiązania z tranzystorami polowymi, ponieważ charakteryzują się one bardzo małą rezystancją przejścia w stanie przewodzenia oraz bardzo dużą rezystancja w stanie zaporowym.

Nie spotyka się już rozwiązań z przełącznikami stykowymi (mikroprzełączniki - kontaktrony).


Na jakość pracy układu istotny wpływ ma dokładność źródła sygnału odniesienia. Stosuje się znane w elektronice układy ze stabilizacją temperatury, ponieważ jej zmiana w istotny sposób zmienia współczynnik wzmocnienie układu. Niezależnie od stabilizacji temperatury stosuje się układy kompensujące pełzanie zera.



<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>