Sw3.6-l11-1.2-Slajd13

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 09:30, 4 wrz 2006 autorstwa PZakrzewski (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Sterowanie dwustanowe - algorytmy synchroniczne Laboratorium Wprowadzenie

Sterowanie dwustanowe - algorytmy synchroniczne Laboratorium Wprowadzenie


Sterowanie diodami LED

W synchronicznej wersji algorytmu, wykonywane są wyłącznie procedury związane zaktywnymi fazami programu. Program nie czeka na spełnienie warunku. W tej metodzie programowania zaleca się aby fazy były ustawione w kolejności naturalnej, zgodnie z algorytmem. Nie jest to jednak warunek konieczny. Fazy można „przetasować” i nie wpłynie to na działanie programu. Bardzo łatwo rozszerzyć program o nowe fazy. Jest to jedna z podstawowych zalet metody synchronicznej.

Bloki wykonawcze mogą oczywiście zawierać funkcje w j. C. Funkcje, jeżeli zawierają pętle oczekiwania na wystąpienie zdarzenia zewnętrznego lub wewnętrznego, powinny być tworzone również według algorytmu synchronicznego.

Algorytmy synchroniczne stanowią najprostsze rozwiązanie programowania mikrokontrolerów dla systemów czasu rzeczywistego .


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>