Sr-9-wyk-1.0-Slajd5

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 13:09, 28 sie 2006 autorstwa Bgrabiec (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Modele spójności przy dostępie ogólnym

Modele spójności przy dostępie ogólnym


Slajd powyższy wymienia główne modele spójności nastawione na dane przy dostępie ogólnym. Kolejność nie jest przypadkowa i (z grubsza) odzwierciedla siłę tych modeli. Spójność atomowa odpowiada działaniu systemu scentralizowanego – jest to więc najsilniejszy model, ale jednocześnie model wymuszający najmniej efektywną implementację. Spójność atomowa bywa też nazywana liniowością. Spójność sekwencyjna nadal jest bliska przetwarzaniu w systemie scentralizowanym, ale dopuszcza już pewne nakładanie się operacji w systemie, co potencjalnie może być wykorzystane do bardziej efektywnej pracy protokołu spójności. Spójność przyczynowa zachowuje porządek przyczynowy. Spójność PRAM porządkuje operacje zlecane przez poszczególne węzły. Spójność podręczna (zwana również koherencją) porządkuje operacje wykonywane na poszczególnych zmiennych. W końcu spójność procesorowa łączy w sobie własności spójności PRAM i podręcznej.


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>