Sr-8-wyk-1.0-Slajd20

Z Studia Informatyczne
Wersja z dnia 13:04, 28 sie 2006 autorstwa Bgrabiec (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Zwielokrotnianie — charakterystyka

Zwielokrotnianie — charakterystyka


Zwielokrotnianie (replikacja) podobnie jak relokacja powoduje powstawanie problemu lokalizacji danych. W typowym systemie lokalizacja poszczególnych replik obiektów może ulegać zmianie; w każdej chwili mogą być utworzone nowe repliki na żądanie, a repliki zbędne mogą być usunięte. Utworzenie kopii danych i usunięcie oryginału to w istocie jest relokacja.

Podobieństwo do relokacji występuje również w kwestii tworzenia kopii obiektów i ich aktualizacji. W przypadku zwielokrotniania podobnie występuje problem doboru odpowiedniego rozmiaru obiektu, a także jego struktury.

Zaletą zwielokrotniania jest to, że w zasadzie eliminuje problem migotania. Jeżeli dane są potrzebne w wielu miejscach jednocześnie (do odczytu), to wystarczy utworzyć odpowiednią liczbę kopii i dalsze przetwarzanie może być kontynuowane bez potrzeby komunikacji.

Problemem specyficznym dla zwielokrotniania jest natomiast spójność danych. Istnienie wielu kopii jest korzystne z punktu widzenia procesów czytających, ale staje się sporym problemem dla systemu, gdy zachodzi konieczność aktualizacji tych wszystkich replik.


<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>