Analiza matematyczna 2/Ćwiczenia 5: Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera
Szeregi potęgowe. Szeregi trygonometryczne Fouriera. Ćwiczenia
Ćwiczenie
Wyznaczyć promień zbieżności oraz przedział zbieżności dla
następujących szeregów potęgowych:
(1)
(2)
(3)
(4)
(1)--(4) Wyznaczyć promień zbieżności szeregów, stosując odpowiedni wzór (patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am2.w.05.070|). Osobno zbadać zbieżność szeregów na końcach przedziału zbieżności.
{}(1) Liczymy
Zatem promieniem zbieżności jest Szereg jest zatem zbieżny dla i rozbieżny dla Należy sprawdzić jego zbieżność dla oraz
Dla mamy szereg
który jest rozbieżny
(gdyż nie spełnia warunku koniecznego zbieżności szeregów),
natomiast dla mamy szereg
który jest rozbieżny
(z tego samego powodu).
Odpowiedź: Promień zbieżności wynosi
a przedziałem zbieżności jest
(2)
Liczymy
Zatem promieniem zbieżności jest Szereg jest zatem zbieżny dla (gdyż środkiem tego szeregu jest ) i rozbieżny dla Należy sprawdzić jego zbieżność dla oraz
Dla mamy szereg
który jest zbieżny
(na mocy kryterium Leibniza;
patrz Twierdzenie AM1.Uzupelnic w.new.am1.w.07.130|),
natomiast dla mamy szereg
który jest rozbieżny
(jako szereg harmoniczny).
Odpowiedź: Promień zbieżności wynosi
a przedziałem zbieżności jest
(3)
Liczymy
Zatem promieniem zbieżności jest Szereg jest zatem zbieżny dla i rozbieżny dla Należy sprawdzić jego zbieżność dla oraz
Dla mamy szereg
który jest rozbieżny
(jako szereg harmoniczny),
natomiast dla mamy szereg
który jest zbieżny
(jako szereg anharmoniczny).
Odpowiedź: Promień zbieżności wynosi
a przedziałem zbieżności jest
(4)
Liczymy
Zatem promieniem zbieżności jest Szereg jest zatem zbieżny dla (gdyż środkiem tego szeregu jest ) i rozbieżny dla Należy sprawdzić jego zbieżność dla oraz
Dla mamy szereg
który jest zbieżny
(jako uogólniony harmoniczny z wykładnikiem
;
patrz Przykład AM1.Uzupelnic p.new.am1.w.06.150|),
natomiast dla mamy szereg
który jest zbieżny
(gdyż jest bezwzględnie zbieżny).
Odpowiedź: Promień zbieżności wynosi
a przedziałem zbieżności jest
Ćwiczenie
Rozwinąć następujące funkcje w szereg Taylora o środku w
podanym punkcie bez obliczania pochodnych
funkcji:
(1)
(2)
(1) Co to jest szereg Taylora?
Czy rozwinięcie w szereg Taylora jest jednoznaczne?
(2) Znamy już rozwinięcie funkcji
w szereg Maclaurina.
(1) Ponieważ funkcja jest wielomianem, więc z jednoznaczności przedstawienia funkcji w szereg potęgowy wynika, że jest ona swoim szeregiem Maclaurina
(2) Ponieważ znamy już szereg Maclaurina dla funkcji :
zatem
jest szeregiem Maclaurina dla funkcji
{}Ćwiczenie
Rozwinąć następujące funkcje w szereg Taylora o środku w
podanym punkcie bez obliczania pochodnych
funkcji:
(1)
(2)
(3)
(1)
Zauważyć, że funkcja dla każdego
(bliskiego ) jest sumą pewnego znanego nam szeregu
liczbowego.
(2) Zapisać trójmian kwadratowy w mianowniku w postaci
kanonicznej i zauważyć, że funkcja jest sumą pewnego
znanego nam szeregu liczbowego.
(3) Zrobić podobnie jak (1).
(1) Zauważmy, że wyrażenie jest sumą szeregu geometrycznego gdy Ponieważ rozwinięcie funkcji w szereg potęgowy jest jednoznaczne, więc jest to szereg Maclaurina funkcji :
(2) Zauważmy, że
Zauważmy, że powyższe wyrażenie jest sumą szeregu geometrycznego o pierwszym wyrazie i ilorazie Zatem następujący szereg jest zbieżny do funkcji (gdy )
Ale powyższy szereg jest szeregiem potęgowym
o środku
Ponieważ rozwinięcie funkcji w szereg potęgowy jest
jednoznaczne, więc jest to szukany szereg
Taylora funkcji o środku w punkcie
(3)
Zauważmy, że wyrażenie
jest sumą szeregu
geometrycznego
gdy
czyli dla
Ponieważ rozwinięcie funkcji w szereg potęgowy jest
jednoznaczne, więc szeregiem Maclaurina funkcji jest:
Ćwiczenie
Rozwinąć następującą funkcję w szereg Maclaurina.
Funkcja jest pochodną funkcji z Zadania Uzupelnic z.new.am2.c.05.030| (z dokładnością do znaku). Skorzystać z twierdzenia o różniczkowaniu szeregu potęgowego wyraz po wyrazie (patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am2.w.05.100|).
{}Zauważmy, że
Korzystając z rozwinięcia funkcji w szereg Maclaurina (patrz Zadanie Uzupelnic z.new.am2.c.05.030|(1)) oraz z twierdzenia o różniczkowaniu szeregu potęgowego wyraz po wyrazie (patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am2.w.05.100|), mamy
Ćwiczenie
Rozwinąć w szereg Fouriera funkcję zadaną na przedziale
Rozszerzyć funkcję do funkcji określonej na całym i zastosować wzory Eulera-Fouriera. W obliczeniach należy użyć wzoru na całkowanie przez części.
{}Rozszerzamy naszą
funkcję do funkcji określonej na całym dostajemy funkcję z
rysunku poniżej:
{ Rysunek Powtórzyć rysunek AM2.M05.W.R08 (stary numer AM2.3.8)}
Następnie liczymy współczynniki szeregu Fouriera:
Dla liczymy i :
tu całkujemy przez części ()
Licząc analogicznie mamy
A zatem szereg Fouriera funkcji w przedziale jest dany wzorem
{ Rysunek AM2.M05.C.R01 (stary numer AM2.3.10)}
Uwaga: Z
kryterium Dirichleta
(patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am2.w.05.180|)
wynika, że ten szereg jest zbieżny do na
całym przedziale otwartym Na końcach przedziału suma
szeregu wynosi (oczywiście!) zero, także zgodnie z kryterium
Dirichleta
(patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am2.w.05.180|).
Ćwiczenie
Wykazać, że szereg Fouriera funkcji parzystej (całkowalnej i okresowej o okresie ) zawiera same cosinusy, a funkcji nieparzystej same sinusy.
Najpierw wykazać, że jeśli jest funkcją daną w przedziale całkowalną i nieparzystą, to
Niech będzie funkcją daną w przedziale całkowalną i nieparzystą. Wówczas
(stosujemy w pierwszej całce podstawienie )
Niech teraz będzie funkcją parzystą. Wtedy jest funkcją nieparzystą. Zatem, stosując pierwszy udowodniony fakt mamy
więc wszystkie współczynniki przy sinusach są równe zero.
Jeśli funkcja jest nieparzysta, to jest też funkcją nieparzystą i wtedy
a zatem znikają wszystkie współczynniki przy cosinusach.
{}Ćwiczenie
Rozwinąć funkcję zadaną na przedziale w szereg Fouriera zawierający same cosinusy.
Takie sformułowanie zadania oznacza, że nie mamy traktować naszej funkcji jako funkcji okresowej o okresie ale najpierw rozszerzyć ja do przedziału a dopiero potem na całe Oczywiście, to jak rozszerzymy funkcję do przedziału zależy od tego jaki szereg chcemy uzyskać. Z Zadania Uzupelnic z.new.am2.c.05.060| wynika, że szereg Fouriera funkcji parzystej będzie zawierał same cosinusy, a szereg Fouriera funkcji nieparzystej - same sinusy.
{}Skorzystamy z Zadania Uzupelnic z.new.am2.c.05.060|.
Jeśli zatem mamy rozwinąć funkcję zadaną na przedziale w szereg Fouriera zawierający same cosinusy, to musimy najpierw przedłużyć ją na przedział tak, by dostać funkcję parzystą. Funkcja przedłużona jest zatem określona wzorem
Funkcję rozszerzamy następnie okresowo na całe
Ze wzorów Eulera-Fouriera mamy:
Dla
(całkujemy przez części, )
Zatem, skoro mamy
Oczywiście, z powyższych rozważań wynika, że dla
Tak więc szukany szereg, to
Ćwiczenie
Policzyć sumę szeregu Leibniza:
Wykorzystać Zadanie Uzupelnic z.new.am2.c.05.050|.
{}Z Zadania Uzupelnic z.new.am2.c.05.050|(1) wiemy, jak wygląda szereg Fouriera funkcji na przedziale (Funkcja jest nieparzysta, więc nic dziwnego, że szereg zawiera same sinusy, porównaj Zadanie Uzupelnic z.new.am2.c.05.060|.) Z kryterium Dirichleta (patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am2.w.05.180|) wynika, że dla mamy równość:
Wstawmy zatem Dostaniemy:
Zauważmy, że a zatem naszą równość możemy zapisać tak:
To daje odpowiedź na nasze pytanie,
Ćwiczenie
Rozwinąć w szereg Fouriera funkcję daną w przedziale wzorem
Rozwiązanie jest oczywiste.
{}Szereg Fouriera tej
funkcji jest jej równy, bo ona już jest swoim (skończonym)
szeregiem trygonometrycznym. (Należy zwrócić uwagę, że współczynniki w
szeregu Fouriera są wyznaczone jednoznacznie, zatem, jeśli
znajdziemy jakieś przedstawienie funkcji w postaci szeregu trygonometrycznego,
to mamy już rozwinięcie w szereg Fouriera).
{ Rysunek AM2.M05.C.R03 (stary numer AM2.3.12)}