Analiza matematyczna 1/Wykład 15: Krzywe i bryły obrotowe

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

15. Krzywe i bryły obrotowe

W tym wykładzie wprowadzamy pojęcie krzywej i krzywej zwyczajnej. Definiujemy długość krzywej i krzywą prostowalną. Dowodzimy, że krzywa zwyczajna klasy C1 jest prostowalna. Wyprowadzamy wzór na długość krzywej i liczymy długości cykloidy i asteroidy. W drugiej części wykładu podajemy wzory na pola powierzchni i objętości brył obrotowych.

15.1. Długość krzywej

{{definicja|||

Niech <a<b<+. Krzywą nazywamy zbiór punktów

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K \ =\ \big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\}, }

gdzie φ,ψ:[a,b] są dwiema funkcjami ciągłymi. Piszemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K=K(\varphi,\psi):\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right. \qquad t\in[a,b]. }

Powyższe równanie nazywamy też równaniem parametrycznym krzywej.
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R01 (stary numer AM2.9.1a)} }}

{{przyklad|||

Zapiszmy parametryczne równanie okręgu o promieniu R>0 w 2. Jeśli jako parametr t przyjmiemy kąt jaki tworzy promień poprowadzony do punktu (x,y) na okręgu, to łatwo widzimy (patrz rysunek), że x=cost i y=sint. Zatem następująca krzywa:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=R\cos t\\ y=R\sin t \end{array} \right. \qquad t\in[0,2\pi] }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R02 (nowy)}
opisuje okrąg. }}

{{definicja|||

Mówimy, że punkt (x,y)K jest punktem wielokrotnym krzywej K, jeśli

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \exists t_1,t_2\in(a,b):\ t_1\ne t_2\quad\land\quad (x,y)=\big(\varphi(t_1),\psi(t_1)\big)=\big(\varphi(t_2),\psi(t_2)\big). }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R03 (stary numer AM2.9.1b)}
Krzywą K nazywamy zwyczajną, jeśli nie zawiera punktów wielokrotnych, to znaczy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \bigg[ \big(\varphi(t_1),\psi(t_1)\big)=\big(\varphi(t_2),\psi(t_2)\big),\ t_1\le t_2 \bigg] \ \Longrightarrow\ \bigg[ \big(t_1= t_2\big)\quad\lor\quad \big(t_1=a\ \land\ t_2=b\big) \bigg]. }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R04 (stary numer AM2.9.1c)} }}

{{definicja|||

Niech

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle a \ =\ t_0 \ <\ t_1 \ <\ \ldots \ <\ t_n \ =\ b }

będzie podziałem przedziału [a,b]. Łamaną p łączącą punkty:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \big(\varphi(t_0),\psi(t_0)\big), \ \ldots,\ \big(\varphi(t_n),\psi(t_n)\big) }

nazywamy łamaną wpisaną w krzywą K. Przez l(p) oznaczamy długość łamanej p (to znaczy sumę długości odcinków wchodzących w skład łamanej).
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R05 (stary numer AM2.9.2)} }}

{{definicja|||

Długością krzywej K nazywamy liczbę:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \sup_p l(p), }

gdzie supremum jest brane po wszystkich łamanych wpisanych w K.
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R06 (stary numer AM2.9.3)} }}

Definicja

Jeśli l(K)<+ to mówimy, że krzywa K jest prostowalna.

Twierdzenie

Niech φ,ψ:[a,b] będą klasy C1 oraz niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą zwyczajną.
Wówczas krzywa K jest prostowalna.

{blue}

{{dowod||| {blue}(Dowód nadobowiązkowy.)
Niech p będzie dowolną łamaną wpisaną w krzywą K, to znaczy istnieje podział

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle a \ =\ t_0 \ <\ t_1 \ <\ \ldots \ <\ t_n \ =\ b }

taki, że p jest łamaną o wierzchołkach (xi,yi) dla i=0,,n, gdzie

{xi = φ(ti)yi = ψ(ti)i{0,,n}.

Długość łamanej p wyraża się wzorem:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(p) \ =\ \sum_{i=1}^n \sqrt{\big(x_i-x_{i-1}\big)^2+\big(y_i-y_{i-1}\big)^2}. }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R07 (stary numer AM2.9.4)}

Ponieważ φ,ψC1([a,b];), więc z twierdzenia o wartości średniej (patrz Twierdzenie Uzupelnic t.am1.09.0320|) mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x_i-x_{i-1} \ =\ \varphi(t_i)-\varphi(t_{i-1}) \ =\ \varphi'(\tau_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),\quad \tau_i\in \left(t_{i-1},t_i\right),\quad i=1,\ldots n, }
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle y_i-y_{i-1} \ =\ \psi(t_i)-\psi(t_{i-1}) \ =\ \psi'(\tau^*_i)\left(t_i-t_{i-1}\right),\quad \tau^*_i\in \left(t_{i-1},t_i\right),\quad i=1,\ldots n. }

Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(p) \ =\ \sum_{i=1}^n \sqrt{\varphi'(\tau_i)^2+\psi'(\tau^*_i)^2}\cdot\left(t_i-t_{i-1}\right). }

Ponieważ φ,ψC([a,b];) i przedział [a,b] jest zwarty, więc funkcje φ,ψ są ograniczone.
Definiujemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle M \ =\ \sup_{t\in[a,b]}\varphi'(t), \qquad M^* \ =\ \sup_{t\in[a,b]}\psi'(t), }
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle m \ =\ \displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\varphi'(t), \qquad m^* \ =\ \displaystyle\inf_{t\in[a,b]}\psi'(t). }

Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a) \ \le\ l(p) \ \le\ \sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a). }

Ponieważ powyższa nierówność zachodzi dla dowolnej łamanej p wpisanej w krzywą K, więc przechodząc do supremum po wszystkich takich łamanych dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m^2+{m^*}^2}\cdot(b-a) \ \le\ l(K) \ \le\ \sqrt{M^2+{M^*}^2}\cdot(b-a), }

a zatem krzywa K jest prostowalna. }}

{black}

Uwaga

W powyższym twierdzeniu (jak i twierdzeniach następnych) zakładamy, że krzywa jest klasy C1. W zastosowaniach okaże się jednak, że często będziemy mieli do czynienia z krzywymi, które są tylko ciągłe, zwyczajne oraz "kawałkami" klasy C1, to znaczy krzywą można otrzymać jako "sklejenie" kilku krzywych klasy C1 (przy sklejaniu początek następnej krzywej jest końcem poprzedniej). Wszystkie wypowiadane tu twierdzenia dla krzywych klasy C1, stosują się także do krzywych kawałkami klasy C1.

{{definicja|||

Niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą. Zdefiniujmy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K(t) \ \ \stackrel{df}{=}\ \ \bigg\{\big(\varphi(\tau),\psi(\tau)\big):\ \tau\in[a,t]\bigg\}, }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R08 (stary numer AM2.9.5)} oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle s(t) \ \ \stackrel{df}{=}\ \ l\big(K(t)\big)\quad } (długośćkrzywejK(t)) .

W szczególności s(b)=l(K). }}

Twierdzenie

Niech φ,ψ:[a,b] będą klasy C1 oraz niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą zwyczajną.
Wówczas

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle s'(t) \ =\ \sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2} \qquad\forall\ t\in[a,b]. }

{blue}

Dowód

{blue}(Dowód nadobowiązkowy.)
Niech t0,t0+h[a,b]. Analogicznie do ostatniego oszacowania w dowodzie twierdzenia Uzupelnic t.new.am1.w.15.070|, dostajemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2}\cdot h \ \le\ s(t_0+h)-s(t_0) \ \le\ \sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}\cdot h, }

gdzie

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle M_h \ =\ \sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t), \qquad M_h^* \ =\ \sup_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t), }
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle m_h \ =\ \inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\varphi'(t), \qquad m_h^* \ =\ \displaystyle\inf_{t\in[t_0,t_0+h]}\psi'(t). }

Dzielimy wszystkie strony powyższego oszacowania przez h, dostając:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sqrt{m_h^2+{m_h^*}^2} \ \le\ \frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h} \ \le\ \sqrt{M_h^2+{M_h^*}^2}. }

Ponieważ funkcje φ i ψ są ciągłe, więc dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned M_h & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\ m_h & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \varphi'(t_0),\\ M_h^* & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0),\\ m_h^* & \xrightarrow[h\rightarrow 0]{} & \psi'(t_0). \endaligned}

Z powyższych oszacowań oraz z twierdzenia o trzech ciągach dostajemy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle s'(t_0) \ =\ \lim_{h\rightarrow 0}\frac{s(t_0+h)-s(t_0)}{h} \ =\ \sqrt{\varphi'(t_0)^2+\psi'(t_0)^2}. }

{black}

Twierdzenie

(O długości krzywej)
Niech φ,ψ:[a,b] będą klasy C1 oraz niech K=K(φ,ψ) będzie krzywą zwyczajną. Wówczas długość krzywej wyraża się wzorem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau. }

W szczególności, jeśli krzywa zadana jest wykresem funkcji y=f(x), dla x[a,b], to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \int\limits_a^b\sqrt{1+f'(t)^2}\,dt. }

Dowód

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ s(b) \ =\ s(b)-\underbrace{s(a)}\limits_{=0} \ =\ \int\limits_a^b s'(\tau)\,d\tau \ =\ \int\limits_a^b\sqrt{\varphi'(\tau)^2+\psi'(\tau)^2}\,d\tau. }

W drugim przypadku krzywą zadaną przez funkcję f możemy zapisać w postaci parametrycznej

{x(t)=ty(t)=f(t),t[a,b]

i od razu otrzymujemy drugi ze wzorów.

{black}

{{przyklad|||

Wyprowadzić wzór na długość krzywej zadanej w postaci biegunowej:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle r \ =\ g(\vartheta) \qquad \vartheta\in[\alpha,\beta]. }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R09 (stary numer AM2.9.6)} }}

Przedstawmy tę krzywą w postaci parametrycznej:

{x = rcosϑ = g(ϑ)cosϑy = rsinϑ = g(ϑ)sinϑ.

Liczymy

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \quad x'(\vartheta)^2+y'(\vartheta)^2\\ & = & \big[g'(\vartheta)\cos\vartheta-g(\vartheta)\sin(\vartheta)\big]^2 + \big[g'(\vartheta)\sin\vartheta+g(\vartheta)\cos(\vartheta)\big]^2\\ & = & g'(\vartheta)^2\cos^2\vartheta -2g(\vartheta)g'(\vartheta)\sin\vartheta\cos\vartheta +g(\vartheta)^2\sin^2\vartheta\\ && \quad +\ g'(\vartheta)^2\sin^2\vartheta +2g(\vartheta)g'(\vartheta)\sin\vartheta\cos\vartheta +g(\vartheta)^2\cos^2\vartheta\\ &= & g'(\vartheta)^2 +g(\vartheta)^2, \endaligned}

Zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle l(K) \ =\ \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \sqrt{g(\vartheta)^2+g'(\vartheta)^2}\,d\vartheta. }

{{definicja|||

Cykloidą nazywamy krzywą kreśloną przez ustalony punkt 0 na okręgu toczącym się po prostej l.
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R10 (stary numer AM2.9.7)} }}

Przykład

Wyprowadzić wzór parametryczny cykloidy.

Rozwiązanie

Przykład

Obliczyć długość łuku cykloidy:

{x=a(tsint)y=a(1cost)t[0,2π].
Rozwiązanie

Przykład

Obliczyć długość łuku asteroidy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x^{\frac{2}{3}}+y^{\frac{2}{3}} \ =\ a^{\frac{2}{3}} }
Rozwiązanie

15.2. Całka krzywoliniowa

Niech K będzie krzywą klasy C1:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K \ =\ \big\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ x=\varphi(t),\ y=\psi(t),\ t\in[a,b]\big\}, }

Przypuśćmy, że określona jest funkcja ciągła f:KMf(M), to znaczy funkcja, która każdemu punktowi M krzywej K przyporządkowuje pewną wartość rzeczywistą f(M). Okazuje się, że dla takich funkcji możemy także zdefiniować całkę oznaczoną, to znaczy całkę z funkcji f po krzywej K.

Całkę tę wprowadza sie analogicznie jak całkę Riemanna na odcinku. Pominiemy to jednak w tym miejscu podając jedynie wzór końcowy na obliczanie takiej całki:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle\int\limits_K f(x,y)\,ds \ =\ \displaystyle\int\limits_a^b f\big(\varphi(t),\psi(t)\big)\sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt }

Tę całkę stosuje się w fizyce na przykład do obliczania masy i środka ciężkości krzywej (pręta, którego wszystkie wymiary poza długością są pomijalne).

Jeśli mamy daną krzywą (pręt) K zadaną jak wyżej, o gęstości w każdym jej punkcie M(x,y) danej funkcją ciągłą ϱ(M), to masa tego pręta wyraża się wzorem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle m \ =\ \displaystyle\int\limits_K \varrho(x,y)\,ds. }

Współrzędne środka ciężkości pręta (x0,y0) możemy policzyć ze wzorów

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K x\cdot \varrho(x,y)\,ds\\ x_0 & = & \frac{1}{m}\displaystyle\int\limits_K y\cdot \varrho(x,y)\,ds. \endaligned}

Przykład

Obliczyć masę pręta półkolistego K={(x,y)2: x2+y2=R2, y0} o gęstości ϱ(x,y)=y2.

Rozwiązanie

Przykład

Obliczyć masę i współrzędne środka ciężkości odcinka K łączącego punkt (0,0) z punktem (1,1) o gęstości wprost proporcjonalnej do odległości punktu od środka układu i równej 2 w punkcie (1,1).

Rozwiązanie

15.3. Pole powierzchni i objętość bryły obrotowej

W dalszej części wykładu będziemy zakładać, że krzywe są klasy C1. Podamy liczne wzory na obliczanie pól powierzchni i objętości brył obrotowych, w większości pozostawiając je bez dowodów (podając natomiast pewne ich uzasadnienia).

Z poprzedniego wykładu znamy już związek całki Riemanna z polem obszaru ograniczonego wykresami funkcji. Dla porządku przypomnijmy ten związek.

{{uwaga|||

Jeśli trapez krzywoliniowy jest ograniczony z góry i z dołu krzywymi:

y=f1(x) i y=f2(x)x[a,b],

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R15 (stary numer AM2.9.12)}
to pole tego trapezu wynosi:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ \displaystyle\int\limits_a^b\big[f_1(x)-f_2(x)\big]\,dx }

Uzasadnienie: Wzór ten wynika bezpośrednio z geometrycznej interpretacji całki oznaczonej. }}

Twierdzenie

Pole obszaru pod wykresem krzywej zadanej w postaci parametrycznej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \qquad } dla  t[α,β],

wynosi

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta}\psi(t)\varphi'(t)\,dt. }

Uzasadnienie: Wzór ten jest konsekwencją wzoru z Uwagi Uzupelnic u.new.am1.w.15.160| i twierdzenia o całkowaniu przez podstawienie.

{{twierdzenie|||

Jeśli obszar jest ograniczony odcinkami OA i OB (gdzie O=(0,0)) oraz krzywą AB daną w postaci biegunowej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle r \ =\ g(\vartheta), \quad \vartheta\in[\vartheta_1,\vartheta_2], }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R16 (stary numer AM2.9.13)}
to pole tego obszaru wynosi:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ \frac{1}{2}\displaystyle\int\limits_{\vartheta_1}^{\vartheta_2}\big[g(\vartheta)\big]^2\,d\vartheta. }

Uzasadnienie: Obszar dzielimy na trójkąty krzywoliniowe jak na rysunku
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R17 (stary numer AM2.9.19)}
Oznaczając przez PABC pole trójkąta krzywoliniowego, mamy

PABC12g(ϑ)g(ϑ)sinΔϑ12g(ϑ)2Δϑ

(dla małych kątów Δϑ zachodzi ΔsinϑΔϑ). Sumując pola trójkątów (analogicznie jak sumy całkowe w całce Riemanna; patrz Definicja Uzupelnic d.new.am1.w.14.040|) i przechodząc do granicy dostajemy powyższy wzór. }}

{{twierdzenie|||

(1) Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej

K: y=f(x), dla  x[a,b]

wokół osi Ox:
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R18 (stary numer AM2.9.14a)}
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R19 (stary numer AM2.9.14b)}
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R20 (stary numer AM2.9.14c)}

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_a^b \big[f(x)\big] \sqrt{1+f'(x)^2}\,dx. }

Wzór ten pozostawiamy bez uzasadnienia.

(2) Pole powierzchni powstałej z obrotu krzywej

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \quad } dla  t[α,β]

wokół osi Ox:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |P| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \big[\psi(t)\big] \sqrt{\varphi'(t)^2+\psi'(t)^2}\,dt. }

}}

{{twierdzenie|||

(1) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

K: y=f(x), dla  x[a,b]

wokół osi Ox:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_x| \ =\ \pi \displaystyle\int\limits_a^b f(x)^2\,dx. }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R21 (stary numer AM2.9.15a)}
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R22 (stary numer AM2.9.15b)}
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R23 (stary numer AM2.9.15c)}
Uzasadnienie: Weźmy podział odcinka [a,b]:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle P:\ a \ =\ x_0 \ <\ x_1 \ <\ \ldots \ <\ x_n \ =\ b }

oraz podzielmy bryłę na "plasterki", to znaczy na bryły powstałe przez obrót obszaru pod wykresem funkcji y=f(x) dla x[xi1,xi]. Objętość takiego "plasterka" jest w przybliżeniu równa objętości walca o promieniu podstawy f(xi) i wysokości Δxi=xixi1, czyli πf(xi)2Δxi. Sumując objętości "plasterków" otrzymujemy sumę całkową jak w całce Riemanna i przechodząc do granicy dostajemy powyższy wzór.

(2) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \quad } dla  t[α,β]

wokół osi Ox:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_x| \ =\ \pi \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \psi(t)^2\varphi'(t)\,dt. }

Uzasadnienie: Wzór powyższy jest konsekwencją poprzedniego wzoru oraz twierdzenia o całkowaniu przez podstawienie. }}

{{twierdzenie|||

(1) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

K: y=f(x) dla x[a,b]

wokół osi Oy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_y| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_a^b x\,f(x)\,dx. }

{{red}Rysunek AM1.M15.W.R24 (stary numer AM2.9.16a)}
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R25 (stary numer AM2.9.16b)}
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R26 (stary numer AM2.9.16c)}
Uzasadnienie: Weźmy podział odcinka [a,b]:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle P:\ a \ =\ x_0 \ <\ x_1 \ <\ \ldots \ <\ x_n \ =\ b }

oraz podzielmy bryłę na "cylindry" powstałe przez obrót obszaru pod wykresem funkcji y=f(x) dla x[xi1,xi] wokół osi Oy. Objętość takiego "cylindra" jest w przybliżeniu równa 2πxif(xi)2πxi1f(xi)=2πΔxif(xi). Sumując objętości "cylindrów" otrzymujemy sumę całkową jak w całce Riemanna i przechodząc do granicy dostajemy wzór na |Vy|.

(2) Objętość bryły powstałej z obrotu obszaru "pod krzywą"

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle K:\ \left\{ \begin{array} {l} x=\varphi(t)\\ y=\psi(t) \end{array} \right., \quad } dla  t[α,β]

wokół osi Oy:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle |V_y| \ =\ 2\pi \displaystyle\int\limits_{\alpha}^{\beta} \varphi(t)\psi(t)\varphi'(t)\,dt. }

}}

{{przyklad|||

Obliczyć objętość torusa powstałego przez obrót koła

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x^2+(y-a)^2 \ \le\ r^2 \qquad (0<r<a) }

wokół osi Ox.
{{red}Rysunek AM1.M15.W.R27 (stary numer AM2.9.17)} }}

Rozwiązanie