Analiza matematyczna 1/Wykład 14: Całka Riemanna funkcji jednej zmiennej
{stre}{Streszczenie} {wsk}{Wskazówka} {rozw}{Rozwiązanie} {textt}{} {thm}{Twierdzenie}[section] {stw}[thm]{Stwierdzenie} {lem}[thm]{Lemat} {uwa}[thm]{Uwaga} {exa}[thm]{Example} {dfn}[thm]{Definicja} {wn}[thm]{Wniosek} {prz}[thm]{Przykład} {zadan}[thm]{Zadanie}
{} {}
Całka nieoznaczona
W pierwszej części tego wykładu wprowadzamy pojęcia funkcji pierwotnej i całki nieoznaczonej. Podajemy całki pewnych funkcji elementarnych, jak również przykłady funkcji, których pierwotne nie są funkcjami elementarnymi. Dowodzimy wzorów na całkowanie przez części i całkowanie przez podstawienie.
Druga część wykładu jest przeglądem metod całkowania. Omawiamy kolejno metody całkowania wyrażeń wymiernych (rozkład na ułamki proste), metody całkowania pewnych wyrażeń niewymiernych (m.in. metodę współczynników nieoznaczonych, podstawienia Eulera) oraz metody całkowania wyrażeń zawierających funkcje trygonometryczne.
Funkcja pierwotna
Definicja [Uzupelnij]
Niech będzie przedziałem oraz
niech będzie funkcją.
Funkcję nazywamy
pierwotną funkcji jeśli
jest różniczkowalna i
Twierdzenie [Uzupelnij]
Dwie dowolne pierwotne funkcji
różnią się o stałą,
to znaczy
(1) Jeśli i są pierwotnymi funkcji
to dla pewnego
(2) Jeśli jest pierwotną funkcji oraz
dla pewnego
to też jest pierwotną funkcji
Dowód [Uzupelnij]
(Ad (1))
Jeśli i są pierwotnymi funkcji to mamy
Ponieważ pochodna różnicy wynosi więc różnica ta musi
być stała. Zatem istnieje takie, że
(Ad (2))
Załóżmy, że jest pierwotną funkcji
oraz funkcje i różnią się o stałą, to znaczy
dla pewnej stałej Ponieważ jest
różniczkowalna (jako pierwotna) oraz funkcja stała jest
różniczkowalna, więc także funkcja jest różniczkowalna.
Licząc pochodną sumy dostajemy
zatem jest także pierwotną funkcji

{black}
Definicja [Uzupelnij]
Całką nieoznaczoną funkcji nazywamy zbiór jego pierwotnych i oznaczamy
Całkowaniem nazywamy wyznaczanie całki.
Oczywiście, jeśli zmienna funkcji nazywa się
to piszemy lub
,
a jeśli zmienna funkcji nazywa się
na przykład
to piszemy lub
Wniosek [Uzupelnij]
Jeśli jest pierwotną funkcji to
Jeśli jest jedną z pierwotnych funkcji oraz to pierwotna funkcji spełniająca (to znaczy której wykres przechodzi przez punkt ) jest równa
gdzie
{{przyklad|[Uzupelnij]||
Funkcja pierwotna nie zawsze istnieje.
Rozważmy następującą funkcję
{{red}Rysunek AM1.M13.W.R01 (stary numer AM1.13.1)}
Pokażemy, że nie ma pierwotnej.
Dla dowodu niewprost,
przypuśćmy, że funkcja ta posiada pierwotną
Wówczas
Na przedziale funkcja jest
tożsamościowo równa zatem
jej pierwotna jest stała,
powiedzmy
Podobnie na przedziale
powiedzmy
Ponieważ funkcja pierwotna jest ciągła
(jako różniczkowalna), zatem
oraz Zatem pokazaliśmy, że Ale wówczas sprzeczność. Zatem tak zdefiniowana funkcja nie ma pierwotnej. }}
Zachodzi natomiast następujące twierdzenie (które podajemy tutaj bez dowodu).
Twierdzenie [Uzupelnij]
Każda funkcja ciągła ma pierwotną.
Całki pewnych funkcji elementarnych
Poniższe twierdzenie podaje całki nieoznaczone pewnych funkcji elementarnych. Ponieważ wiemy już ile wynoszą pochodne pewnych funkcji elementarnych, więc łatwo stąd odgadnąć pierwotne niżej podanych funkcji.
Twierdzenie [Uzupelnij]
(Całki pewnych funkcji elementarnych)
(1)
;
(2)
;
(3)
dla ;
(4)
;
(5)
dla
(w szczególności
(6)
;
(7)
;
(8)
;
(9)
;
(10)
;
(11)
(12)
(13)
Poniższe twierdzenie pozwoli nam liczyć całkę z sumy i różnicy funkcji oraz z iloczynu funkcji przez stałą. Wynika ono natychmiast z twierdzenia o liniowości pochodnej.
Twierdzenie [Uzupelnij]
(Liniowość całki)
Jeśli
są funkcjami, dla których
istnieją całki nieoznaczone,
to
(1)
;
(2)
W przypadku liczenia pochodnej funkcji mieliśmy także do dyspozycji wzór na pochodną iloczynu i ilorazu. Pozwalało to w praktyczny sposób policzyć pochodną dowolnej funkcji elementarnej.
W przypadku całki nieoznaczonej nie mamy do dyspozycji takiego narzędzia. Okazuje się nawet, że dla pewnych funkcji elementarnych nie istnieje funkcja pierwotna elementarna (mimo, że pierwotna na pewno istnieje, bo funkcja jest na przykład ciągła).
(1)
Funkcje elementarne to funkcje, które można otrzymać z
funkcji:
- stałych
- potęgowych
- wykładniczych
- trygonometrycznych
przez wykonywanie skończonej liczby operacji:
- dodawania/odejmowania
- mnożenia/dzielenia
- złożenia
- odwracania.
(2)
Pochodna funkcji elementarnej jest zawsze funkcją
elementarną.
Wynika to ze wzorów na pochodną funkcji stałej, potęgowej, wykładniczej,
trygonometrycznej oraz
wzorów na pochodne sumy, iloczynu, ilorazu, złożenia i
funkcji odwrotnej.
(3)
Całka nieoznaczona funkcji elementarnej nie musi być funkcją
elementarną.
Przykłady funkcji, których pierwotne nie są funkcjami
elementarnymi, to między innymi
oraz tak zwane całki eliptyczne:
Całkowanie przez części
Do liczenia całki nieoznaczonej z iloczynu przydatny jest następujący wzór, który w niektórych przypadkach sprowadza całkę z iloczynu (lub ilorazu) do postaci łatwiejszej do wyliczenia.
Twierdzenie [Uzupelnij]
(Całkowanie przez części)
Jeśli
jest przedziałem,
są funkcjami różniczkowalnymi
oraz istnieje całka nieoznaczona dla funkcji
to
istnieje także całka nieoznaczona dla funkcji oraz
Dowód [Uzupelnij]
Ponieważ funkcje i są różniczkowalne, więc różniczkowalny jest także iloczyn oraz zachodzi wzór
zatem
Ponieważ funkcja po prawej stronie jest całkowalna, więc funkcja po lewej stronie także jest całkowalna i mamy

{black}
Całkowanie przez podstawienie
Podobnie jak w przypadku iloczynu i ilorazu funkcji nie ma ogólnego wzoru na obliczanie pierwotnej, tak i w przypadku złożenia funkcji nie ma ogólnej metody wyznaczania pierwotnej (tak jak to miało miejsce w przypadku pochodnej). W przypadku złożenia pomocnym narzędziem może być następujący wzór na całkowanie przez podstawienie zwany także wzorem na zmianę zmiennych w całce. Pozwala ono w pewnych sytuacjach obliczyć całkę z funkcji zawierającej złożenie dwóch funkcji.
Twierdzenie [Uzupelnij]
(Całkowanie przez podstawianie)
Jeśli
są przedziałami,
jest funkcją różniczkowalną oraz
jest funkcją, dla której istnieje pierwotna
to
istnieje całka nieoznaczona dla funkcji oraz
Dowód [Uzupelnij]
Ponieważ funkcje i są różniczkowalne, więc ich złożenie także oraz mamy
Całkując obie strony dostajemy tezę naszego twierdzenia.

{black}
Wzór całkowania przez podstawianie często zapisujemy jako:
rozumiejąc, że należy "wrócić" do tej samej zmiennej po obu stronach ( po prawej lub po lewej) przez złożenie "" po prawej stronie lub "" po lewej stronie.
Przykład [Uzupelnij]
Obliczyć całkę nieoznaczoną z funkcji
Całkowanie funkcji wymiernych
Zacznijmy od przypomnienia znanego ze szkoły twierdzenia.
Twierdzenie [Uzupelnij]
(Podstawowe twierdzenie algebry (w wersji rzeczywistej))
Dowolny wielomian można rozłożyć na czynniki nierozkładalne stopnia co najwyżej
to znaczy
gdzie
Definicja [Uzupelnij]
Ułamkami prostymi nazywamy funkcje wymierne postaci:
gdzie
Podamy twierdzenie, które pozwoli na obliczanie całki z dowolnej funkcji wymiernej. Ponieważ twierdzenie to "wygląda" dość formalnie proponujemy przestudiować najpierw poniższy przykład.
Przykład [Uzupelnij]
Obliczyć całkę z następującej funkcji wymiernej
To, że funkcję wymierną w powyższym przykładzie udało się rozłożyć na prostsze ułamki nie jest przypadkiem.
Okazuje się, że funkcję wymierną można zawsze przedstawić jako sumę ułamków prostych. Jeśli zatem będziemy umieli scałkować ułamki proste, to dzięki liniowości całki będziemy potrafili scałkować dowolną funkcję wymierną (o ile jej mianownik efektywnie rozłożymy na czynniki stopnia co najwyżej drugiego). Kolejne twierdzenie o rozkładzie funkcji wymiernej na ułamki proste będzie więc bardzo przydatne w rachunkach.
Twierdzenie [Uzupelnij]
(O rozkładzie na ułamki proste)
Niech będzie funkcją wymierną,
gdzie Wówczas istnieje jedyny rozkład
funkcji na ułamki proste oraz jeśli
gdzie
to
Przykład [Uzupelnij]
Rozłożyć funkcję wymierną na ułamki proste.
Korzystając z liniowości całki nieoznaczonej dla policzenia całki z funkcji wymiernej wystarczy umieć policzyć całki z ułamków prostych. Znamy już całki z ułamków:
Całki z ułamków prostych postaci będą policzone na ćwiczeniach (patrz Zadanie Uzupelnic z.am1.c.14.030|).
Całkowanie funkcji niewymiernych
Zacznijmy od rozważenia następującej całki:
gdzie jest dowolnym wielomianem (stopnia ). Okazuje się, że istnieje ogólna metoda obliczania tego typu całek. Opiera się ona na twierdzeniu, które mówi, iż mamy następującą równość
gdzie jest wielomianem stopnia Współczynniki wielomianu oraz stałą znajdujemy licząc pochodną z obu stron powyższej równości (pamiętamy, że pochodna z całki to funkcja podcałkowa!) i mnożąc potem obie strony przez Dostaniemy wtedy:
skąd, porównując współczynniki przy odpowiednich potęgach zmiennej znajdujemy współczynniki wielomianu oraz stałą
Pozostaje jeszcze do obliczenia
którą przez odpowiednie podstawienie sprowadzamy do jednej z całek
(patrz Twierdzenia Uzupelnic t.new.am1.w.13.0080|).
Policzymy teraz pewną całkę, którą w przyszłości będziemy wielokrotnie wykorzystywać.
Przykład [Uzupelnij]
Policzyć
gdzie jest stałą dodatnią. Aby użyć metody współczynników nieoznaczonych zapiszmy
Wielomian jest stopnia zatem
Stąd
skąd dostajemy układ równań
zatem
Pozostaje do policzenia Podstawiając (zatem ) mamy
Reasumując, mamy
Kolejne twierdzenie zawiera warunek konieczny i wystarczający istnienia pierwotnej elementarnej dla funkcji postaci oraz podaje sposób policzenia całki nieoznaczonej, jeśli pierwotna jest funkcją elementarną. Dowód twierdzenia pomijamy.
Twierdzenie [Uzupelnij]
Funkcja
ma pierwotną elementarną wtedy i tylko wtedy, gdy
zachodzi jeden z przypadków:
(1)
(robimy podstawienie gdzie jest wspólnym
mianownikiem ułamków i );
(2)
(robimy podstawienie gdzie jest
mianownikiem ułamka );
(3)
(robimy podstawienie gdzie jest
mianownikiem ułamka ).
Przykład [Uzupelnij]
Które z funkcji mają pierwotną elementarną?
Sprowadzić całki z funkcji, które mają pierwotną elementarną do
całek z funkcji wymiernych.
(1)
(2)
(3)
(Podstawienia Eulera)
Do policzenia całki postaci
gdzie
jest funkcją wymierną,
można zastosować następujące
podstawienia (tak zwane podstawienia Eulera):
(I) Niech Podstawiamy
(II) Niech Podstawiamy
(III) Niech trójmian kwadratowy ma dwa różne pierwiastki to znaczy Podstawiamy
Przykład [Uzupelnij]
Całkę
sprowadzimy do całki z funkcji wymiernej stosując pierwsze podstawienie Eulera. Podstawiamy
skąd
oraz
Podstawiając dostajemy
czyli całkę z funkcji wymiernej, którą już umiemy policzyć.
Teraz tę samą całkę
sprowadzimy
teraz do całki z funkcji wymiernej, używając drugiego podstawienia
Eulera. Podstawiamy
skąd
Podstawiając dostajemy
czyli też całkę z funkcji wymiernej - co prawda nieco bardziej skomplikowaną niż poprzednia.
Całkowanie wyrażeń zawierających funkcje trygonometryczne
Aby policzyć całkę
stosujemy podstawienie
i mamy
oraz
Po podstawieniu dostajemy całkę
Przykład [Uzupelnij]
Obliczyć całkę
Aby policzyć całkę
stosujemy podstawienie
i mamy
oraz
Zatem po podstawieniu dostajemy całkę
Przykład [Uzupelnij]
Obliczyć całkę