Test Arka
Problemy ze wzorami na osiłku
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\large”): {\displaystyle {\large a^{\sum_{i=1}^{10}i}}}
Konwersja Arka Konwersja Arka 2 Konwersja Arka 3
Ciągi liczbowe. Ćwiczenia
Obliczyć następujące granice ciągów:
"'(1)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn\frac{2n^2+1}{3n^2-1}}
"'(2)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn\frac{2n^2+n+2}{n\sqrt{n}}}
"'(3)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn\frac{-n+1}{n^2+2}.}
"'(1)"' Podzielić licznik i mianownik przez
i skorzystać z twierdzeń o arytmetyce granic.
"'(2)"' Wykorzystać twierdzenie o dwóch ciągach.
"'(3)"' Sposób I. Wykorzystać twierdzenie o trzech ciągach.
Sposób II.
Podzielić licznik i mianownik przez
oraz skorzystać z twierdzeń o arytmetyce granic.
"'(1)"'
Dzielimy licznik i mianownik przez i dostajemy:
przy czym w ostatniej równości wykorzystujemy twierdzenia o
arytmetyce granic (dla sumy i iloczynu; patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am1.w.04.080|)
oraz fakt, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn \frac{1}{n^2}=0}
(patrz Przykład Uzupelnic p.new.am1.w.03.210| i Twierdzenie
Uzupelnic t.new.am1.w.04.080|).
"'(2)"'
Zauważmy, że
(przy czym ostatnią zbieżność Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn \sqrt{n}=+\infty}
łatwo pokazać z definicji granicy niewłaściwej).
Zatem korzystając z twierdzenia o dwóch ciągach
(patrz Twierdzenie Uzupelnic t.new.am1.w.04.120|(a))
wnioskujemy, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn \frac{2n^2+n+2}{n\sqrt{n}}=+\infty}
"'(3)"'
"'Sposób I."'
Zauważmy, że
Zatem korzystając z twierdzenia a trzech ciągach wnioskujemy,
że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn \frac{-n+1}{n^2+2}=0.}
"'Sposób II."'
Dzieląc licznik i mianownik przez
oraz korzystając z twierdzeń o arytmetyce granic, mamy
Obliczyć następujące granice ciągów:
"'(1)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn \frac{\binom{n+2}{n}}{n^2}}
"'(2)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn \frac{\binom{n+3}{n}}{n^3}.}
"'(1)"' Rozpisać symbol Newtona. Podzielić licznik i mianownik przez
"'(2)"' Rozwiązać analogicznie do przykładu (1).
"'(1)"'
Rozpiszmy symbol Newtona występujący w wyrazach ciągu
Zatem liczymy:
"'(2)"'
Rozpiszmy symbol Newtona występujący w wyrazach ciągu
Zatem liczymy:
Obliczyć następujące granice ciągów:
"'(1)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn\frac{5^{n+1}+1+6^{n+1}}{3\cdot 6^n}}
"'(2)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn\frac{2^{n+1}+3^n}{3^{2n}+2}}
"'(3)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn\frac{1+\frac{1}{4}+\frac{1}{16}+\ldots+\frac{1}{4^n}}{1+\frac{1}{3}+\frac{1}{9}+\ldots+\frac{1}{3^n}}.}
"'(1)"' Wykonać dzielenie
"'(2)"' Sposób I. Wykorzystać twierdzenie o trzech ciągach.
Sposób II.
Podzielić licznik i mianownik przez
i skorzystać z twierdzeń o arytmetyce granic.
"'(3)"' Wykorzystać wzór na sumę skończonego
ciągu geometrycznego (patrz Uwaga Uzupelnic u.1.0100|).
"'(1)"'
Wykonując dzielenie przez dostajemy:
gdzie wykorzystaliśmy znajomość ciągu geometrycznego
(patrz Przykład Uzupelnic p.new.am1.w.03.220|).
"'(2)"'
"'Sposób I."'
Zauważmy, że
gdzie wykorzystaliśmy znajomość ciągu geometrycznego.
Zatem korzystając z twierdzenie a trzech ciągach wnioskujemy,
że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn \frac{2^{n+1}+3^n}{3^{2n}+2}=0.}
"'Sposób II."'
Dzieląc licznik i mianownik przez
oraz korzystając z twierdzeń o arytmetyce granic, mamy
"'(3)"'
Korzystając ze wzoru na sumę skończonego
ciągu geometrycznego (patrz Uwaga Uzupelnic u.1.0100|), mamy
Niech
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rr”): {\displaystyle \displaystyle\{x_n\}\subseteq\rr} będzie ciągiem liczbowym takim, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn x_n=g.}
Udowodnić, że
jeśli oraz
dla dowolnego Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\nn”): {\displaystyle n\in\nn,} to ciąg
jest ograniczony
oraz dodatkowo
Skorzystać z definicji granicy ciągu z
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\eps=\frac{|g|}{2}.}
Niech Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn x_n=g\ne 0.}
Niech Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\eps=\frac{|g|}{2}>0.}
Z definicji granicy mamy
w szczególności dla tak dobranego Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\nn”): {\displaystyle N\in\nn,} mamy
zatem
czyli
Zdefiniujmy teraz
Oczywiście
oraz
co należało dowieść.
Niech
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rr”): {\displaystyle \displaystyle\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\rr}
będą ciągami liczbowymi zbieżnymi,
Udowodnić następujące stwierdzenia:
"'(1)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn (a_nb_n) =\bigg(\limn a_n\bigg)\bigg(\limn b_n\bigg)}
;
"'(2)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn \frac{a_n}{b_n} =\frac{\limn a_n}{\limn b_n}}
(o ile
dla Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\nn”): {\displaystyle n\in\nn} oraz Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn b_n\ne 0} ).
"'(1)"' Skorzystać z faktu, że ciąg zbieżny jest ograniczony.
Przy liczeniu granicy ciągu wykorzystać oszacowanie
"'(2)"' Najpierw udowodnić, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle \limn \frac{1}{b_n} =\frac{1}{\limn b_n}.}
W tym celu skorzystać z Zadania Uzupelnic z.new.am1.c.04.0040|.
Następnie wykorzystać punkt (1).
"'(1)"'
Niech Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn a_n=a} i Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn b_n=b.}
Należy pokazać, że
Ustalmy dowolne Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\eps>0.}
Ciąg jako zbieżny, jest ograniczony, to znaczy
Z definicji granicy mamy
(przy czym jeśli to ostatnie wyrażenie
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\frac{\eps}{2|b|}} zastąpmy przez Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\eps} ).
Niech
Wówczas dla dowolnego mamy
zatem
"'(2)"'
Niech Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn a_n=a} i Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn b_n=b}
(gdzie dla Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\nn”): {\displaystyle n\in\nn} oraz ).
Pokażemy najpierw, że
Ustalmy dowolne Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\eps>0.}
Z Zadania Uzupelnic z.new.am1.c.04.0040| wynika, że
Z definicji granicy,
zastosowanej do
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\wt”): {\displaystyle \displaystyle\wt{\eps}=\frac{|b|\eps}{M}} , mamy także
Wówczas dla mamy
pokazaliśmy więc, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn \frac{1}{b_n}=\frac{1}{b}.}
Możemy teraz skorzystać z udowodnionego już punktu (2),
a mianowicie
Niech
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rr”): {\displaystyle \displaystyle\{a_n\},\{b_n\}\subseteq\rr}
będą ciągami liczbowymi zbieżnymi.
Udowodnić następujące stwierdzenia:
"'(1)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn a_n =a\quad \Lra\quad \limn |a_n|=|a|}
;
"'(2)"'
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn a_n =0\quad \Llra\quad \limn |a_n|=0} ;
"'(1)"'
Udowodnić najpierw prostą nierówność:
"'(2)"' Wykorzystać jedynie definicję granicy ciągu.
"'(1)"'
Udowodnimy najpierw, że
Korzystając z nierówności trójkąta dla
wartości bezwzględnej (metryki euklidesowej w Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\rr”): {\displaystyle \displaystyle\rr} ), mamy
stąd
Analogicznie dostajemy
Dwie ostatnie nierówności oznaczają, że
co należało dowieść.
Załóżmy teraz, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn a_n=a.}
Należy pokazać, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn |a_n|=|a|.}
Ustalmy dowolne Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\eps>0.}
Z definicji granicy mamy
Wówczas, korzystając z udowodnionej nierówności,
dla mamy
Zatem pokazaliśmy, że
Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn |a_n|=|a|.}
Zauważmy w tym miejscu, że nie jest ogólnie prawdziwa implikacja
w drugą stronę. Rozważmy bowiem ciąg .
Wówczas Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \limn |a_n|=\limn 1=1=|1|} , , ale ciąg nie ma
granicy.
"'(2)"'
"":
Wynika wprost z punktu (4).
"":
Niech Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn |a_n|=0.}
Należy pokazać, że Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn a_n=0.}
Ustalmy dowolne Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\eps”): {\displaystyle \displaystyle\eps>0.}
Z definicji granicy ciągu mamy
Zatem dla mamy
co oznacza, że Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\limn”): {\displaystyle \displaystyle\limn a_n=0.}