Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 9: Rozkład normalny i centralne twierdzenie graniczne
Ćwiczenia
Podajemy tu przykłady kilku konkretnych zastosowań centralnego twierdzenia granicznego.
Ćwiczenie 9.1
Rzucono razy symetryczną kostką do gry. Oblicz prawdopodobieństwo tego, że "szóstka" wypadła więcej niż 150 razy.
Aby rozwiązać to zadanie zauważmy najpierw, że interesująca nas
ilość "szóstek" jest sumą 1000
niezależnych prób Bernoulliego
o prawdopodobieństwie sukcesu w każdej
próbie (oznaczymy ją, tradycyjnie, przez ). Zgodnie z centralnym twierdzeniem granicznym
(patrz twierdzenie 9.4), suma ta ma w
przybliżeniu rozkład . Wstawiając
wartości liczbowe i korzystając ze wzoru 9.2,
otrzymujemy:
Ćwiczenie 9.2
Jakie jest prawdopodobieństwo, że przy rzutach monetą symetryczną, różnica między ilością reszek i orłów będzie wynosić co najmniej ?
Podobnie jak poprzednio, ilość uzyskanych orłów jest sumą , niezależnych prób Bernoulliego () o prawdopodobieństwie sukcesu w pojedynczej próbie. Chcemy obliczyć:
Zauważmy, że prawdopodobieństwo zdarzenia
przeciwnego jest równe:
Tak więc interesujące nas prawdopodobieństwo
jest w przybliżeniu równe - jest to o wiele
bardziej zgodne z oczekiwaniami niż rozwiązanie
tego samego zagadnienia w ćwiczeniu 7.6.
|size=small</flashwrap>
Ćwiczenie 9.3
Wykonano dodawań, z dokładnością w każdym. Jakim błędem obarczona jest suma?
Zwróćmy uwagę, że tak postawiony problem nie ma większego sensu - w najbardziej optymistycznym przypadku, gdy wszystkie dodawania były dokładne, błąd sumy jest równy zeru, zaś w najgorszym wypadku wynosi on . Sprecyzujmy więc nasze zadanie i spróbujmy znaleźć taki przedział, w którym mieści się błąd sumy z prawdopodobieństwem co najmniej .
Oznaczając błędy powstające w kolejnych dodawaniach przez , , , widzimy, że błąd sumy jest znowu sumą . Poszukujemy zatem takich liczb i , że:
Zauważmy, że chociaż zadanie może mieć wiele rozwiązań, jednak w tym przypadku najrozsądniejsze wydaje się szukanie możliwie najmniejszego przedziału, symetrycznego względem punktu (czasem ważniejsze są inne przedziały, na przykład nieograniczone, ale zawsze decyduje o tym specyfika konkretnego problemu). Szukamy więc ostatecznie możliwie najmniejszej liczby , dla której:
Z założenia wiemy, że wszystkie zmienne losowe
mają taki sam rozkład jednostajny na przedziale
i
dlatego ich nadzieja matematyczna jest równa , zaś
odchylenie standardowe wynosi
. Mamy więc:
gdzie (ćwiczenie)
.
W tablicach znajdujemy, że najmniejszym spełniającym warunek:
czyli:
jest . Tak więc:
jest szukaną przez
nas liczbą. Zauważmy, że zmniejszając nasze żądania
co do pewności wyniku, możemy zwiększyć jego
dokładność. Przykładowo, gdybyśmy zażądali, aby:
(tylko pewności zamiast
), to powtarzając poprzednie rachunki, można
stwierdzić, że szukana liczba to:
|size=small</flashwrap>
Ćwiczenie 9.4
Aby stwierdzić, jak wielu wyborców popiera obecnie partię (w sierpniu 2006 partia taka jeszcze nie istniała...), losujemy spośród nich reprezentatywną próbkę i na niej przeprowadzamy badanie. Jak duża powinna być ta próbka, aby uzyskany wynik różnił się od rzeczywistego poparcia dla partii nie więcej niż o , z prawdopodobieństwem co najmniej ?
Niech oznacza faktyczne (lecz nieznane) poparcie dla partii . Jeżeli próbka składa się z osób, z których wyraziło poparcie dla , to liczba jest poparciem wyznaczonym na podstawie próbki. Możemy założyć, że jest sumą niezależnych zmiennych losowych o rozkładzie:
Chcemy znaleźć takie , aby:
Ponieważ średnia arytmetyczna ma w
przybliżeniu rozkład (patrz twierdzenie 9.5), więc powyższa nierówność
jest (w przybliżeniu) równoważna następującej
nierówności:
która jest z kolei równoważna nierówności:
Chociaż nie znamy , wiemy, że:
W takim razie liczba naturalna , spełniająca nierówność:
określa wystarczającą wielkość próbki. Podstawiając i , otrzymujemy:
Jeżeli jeszcze przed losowaniem próbki mamy wstępne
informacje o poparciu dla partii - na przykład
wiemy, że poparcie to jest mniejsze niż -
możemy powyższy wynik znacznie polepszyć: w tym przypadku , a więc , co oznacza, że jest wystarczającą wielkością próbki.
Ćwiczenie 9.5
W ćwiczeniu 8.7 pokazano, stosując nierówność Czebyszewa, że aby mieć pewności otrzymania różnych elementów ze zbioru -elementowego, należy wykonać losowania ze zwracaniem. Czy wynik ten można polepszyć, stosując centralne twierdzenie graniczne?
Z formalnego punktu widzenia nie możemy stosować tutaj centralnego twierdzenia granicznego, gdyż nie są w naszym przypadku spełnione jego założenia. Pytamy jednak, czy mimo tego zmienna losowa (określona w ćwiczeniu 8.7), oznaczająca liczbę potrzebnych losowań, ma rozkład normalny. Sprawdzimy normalność zmiennej losowej "doświadczalnie", przeprowadzając odpowiednią symulację komputerową.
Wykonamy takich samych doświadczeń - w każdym z nich losujemy różnych elementów ze zbioru -elementowego. Za każdym razem notujemy liczbę wykonanych losowań, otrzymując ciąg o nazwie "dane". Przytaczamy istotny fragment kodu programu Maple, umożliwiającego realizację powyższego zadania:
> losuj := rand(1..200): > liczba_prob := 500: > dane := NULL: > from 1 to liczba_prob do > lista := NULL: n := 1: nowy := losuj(): > while nops([lista]) < 100 do > while member(nowy,[lista]) do > nowy := losuj(): n := n+1 od; > lista := lista,nowy: > od: > dane := dane,n: > od:
Obliczamy średnią i odchylenie standardowe: .
> m := evalf(describe[mean]([dane])); > sigma := evalf(describe[standarddeviation]([dane]));
Na podstawie otrzymanych danych rysujemy histogram, zaznaczając także wykres gęstości rozkładu
normalnego o obliczonych przed chwilą parametrach:
<flash>file=Rp.1.96.swf|width=350|height=350</flash>
Otrzymane wyniki sugerują, że zmienna losowa
ma rozkład normalny -
na wykładzie 13 poznamy test statystyczny, umożliwiający bardziej formalną weryfikację tego faktu. Zakładając więc, że zmienna losowa ma rozkład normalny i znając jej nadzieję matematyczną oraz
wariancję - obliczone w ćwiczeniu 8.6 -
możemy łatwo poprawić wynik z ćwiczenia 8.7.
Mianowicie:
gdy:
Zauważmy, że jest to wynik istotnie lepszy niż w ćwiczeniu 8.7.
Zadanie 9.1
Zmienna losowa ma rozkład normalny
. Znajdź rozkład zmiennej losowej
Zadanie 9.2
Niech będzie kwantylem rzędu w rozkładzie
. Oblicz kwantyl rzędu w rozkładzie
.
Zadanie 9.3
Zaprojektuj i przeprowadź eksperyment komputerowy,
który weryfikuje centralne twierdzenie graniczne.
Zadanie 9.4
Prawdopodobieństwo zapłacenia kary za jazdę bez
biletu wynosi . Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że w
trakcie takich przejazdów co najmniej raz zapłacimy
karę? Podaj dwa sposoby rozwiązania.
Zadanie 9.5
Przeprowadź symulację komputerową poprzedniego
zadania: wylosuj 20 serii po 100 przejazdów w każdej serii
i zobacz, ile razy w każdej serii płaciło się karę.
Zadanie 9.6
Rozwiąż jeszcze raz zadanie 7.10.
Zadanie 9.7
Wykonano 1000 rzutów monetą symetryczną. Jakie
jest prawdopodobieństwo tego, że liczba
orłów zawiera się w przedziale: (a) , (b)
, (c) . Przed przystąpieniem do
rozwiązywania podaj przewidywane wyniki w celu
późniejszego porównania.
Zadanie 9.8
Ile razy należy rzucić kostką do gry, aby mieć
pewności, że "szóstka" pojawi się co najmniej w
wszystkich rzutów?
Zadanie 9.9
Zakładając, że osób
przekraczających granicę nie popełnia [2]
żadnego wykroczenia celnego oraz wiedząc, że osoba,
która takie wykroczenie popełnia, jest ujawniana z
prawdopodobieństwem , oblicz
prawdopodobieństwo tego, że spośród tysiąca
osób przekraczających granicę, będzie ujawnionych co
najmniej przypadków popełnienia wykroczenia.
Zadanie 9.10
Rozwiąż jeszcze raz zadanie 7.11 i porównaj wyniki.
Zadanie 9.11
Dokumentacja linii lotniczej XYZ wskazuje na to, że na
lot w klasie business do Tokio zgłasza się średnio 6.72
pasażera. Ile miejsc w tej klasie należy przygotować na
następny lot, aby mieć pewności, że wszyscy chętni
dostaną miejsce w klasie business.
Zadanie 9.12
Pewną trasą, obsługiwaną przez dwie
całkowicie równorzędne linie lotnicze, lata
codziennie osób. Ile miejsc powinna
przygotować każda z tych linii, aby obsłużyć
klientów, którzy się do niej zgłoszą?
Zadanie 9.13
Ile osób należy przebadać, aby mieć
pewności, że wyznaczona na jej podstawie frakcja ludzi
palących (liczba palaczy do liczebności całej populacji)
jest obarczona błędem mniejszym niż ?
Zadanie 9.14
Wykonaj 100 serii po 60 rzutów monetą symetryczną,
znajdując w każdej serii liczbę uzyskanych orłów .
Narysuj histogram dla wartości .
Oblicz teoretyczną średnią i odchylenie standardowe zmiennej losowej .
Oblicz średnią i odchylenie standardowe zmiennej losowej , na podstawie uzyskanej 100-elementowej próbki.
Oblicz .
Ile spośród obliczonych sum spełnia warunek ?
Zadanie 9.15
Niech oznacza sumę orłów uzyskanych w trakcie
rzutów monetą symetryczną. Niech będzie dowolną
liczbą.
Oblicz:
Wykaż, że:
Zinterpretuj powyższe wyniki.
Zadanie 9.16
Niech oznacza liczbę różnych elementów,
otrzymanych podczas losowań ze zwracaniem ze
zbioru -elementowego. Wykonując odpowiednią
symulację komputerową, określ charakter rozkładu
zmiennej .