Metody programowania /StosyKolejki
Spośród wielu struktur danych używanych w informatyce dwie mają szczególne znaczenie. Charakteryzuje je prostota koncepcji, łatwość implementacji i przydatność w rozwiązywaniu rozmaitych problemów algorytmicznych. Są to stosy i kolejki. Ogólnie chodzi o niezwykle ważny w informatyce problem reprezentacji zbiorów skończonych. Bardzo często bowiem potrzebujemy przechowywać zbiory elementów pewnej przestrzeni, potencjalnie bardzo dużej (np. wszystkie możliwe rezerwacje lotnicze dla wszystkich ludzi na świecie) w taki sposób, żeby efektywnie móc wykonywać podstawowe trzy operacje:
- sprawdzenie, czy dany element znajduje się w zbiorze
- dodanie elementu do zbioru
- usunięcie elementu ze zbioru.
Problem ten dokładnie jest opisany w kursie "Algorytmy i struktury danych", tu jednak chcemy zająć się jego wersją, związaną z pewną specyfiką, gdy zależy nam na wykonaniu jakiejś czynności dla każdego elementu zbioru i to w kolejności narzuconej przez nasze wymagania. O ile na wkładanie elementu do zbioru nie mamy wpływu - po prostu trzeba akceptować każde żądanie - o tyle w przypadku pobierania elementów ze zbioru mamy pewną dowolność. Podstawowe dwie strategie, które będziemy tu rozważać, to
- strategia stosowa, kiedy pobieramy elementy w kolejności odwrotnej do wkładania, czyli jako pierwszy będzie pobrany element, który został włożony jako ostatni (LIFO: Last-In-First-Out)
- strategia kolejkowa, kiedy pobieramy elementy w kolejności zgodnej z kolejnością wkładania, czyli jako pierwszy będzie pobrany element, który został włożony najdawniej (FIFO: First-In-First-Out)
Podstawowe operacje zatem, które będziemy rozważali będą następujące:
- Utwórz pusty zbiór
- Sprawdź, czy zbiór jest pusty (chodzi m.in. o zabezpieczenie przed próbą pobrania elementu z pustego zbioru)
- Dodaj element do zbioru
- Pobierz element ze zbioru, usuwając go z niego.
W zależności od tego, czy stosujemy strategię stosową, czy listową, zastosujemy różne implementacje. Zacznijmy od stosów.
Przedstawimy tu dwie najpopularniejsze implementacje stosów: tablicową i listową.
Tablicowa implementacja stosów
Stosy będziemy reprezentować jako parę (tablica T, indeks p pierwszego wolnego miejsca). Włożenie nowego elementu będzie polegać na wstawieniu go pod indeksem p i zwiększenie indeksu p o 1. Pobranie będzie polegało na zmniejszeniu indeksu p o 1 i odczytaniu znajdującej się tam wartości. Utworzenie pustego stosu będzie sprowadzało się do inicjalizacji wskaźnika na 1, a sprawdzenie, czy stos jest pusty na sprawdzeniu, czy indeks p jest równy 1. Oto komplet procedur stosowych:
Stosy tablicowo
type stos = record T : array[1..n] of typ; //Zakładamy, że wszystkiego elementy na stosie będą tego samego typu p : Integer //indeks pierwszego wolnego elementu end
procedure MakeEmpty(var s : stos); //Inicjalizacja stosu pustego begin s.p:=1 end;
function Empty(const s : stos) : Boolean; //Sprawdzenie pustości stosu begin Empty := s.p=1 end;
procedure Push(var s : stos; x:typ); //Włożenie na stos elementu o wartości x begin s.T[s.p]:=x; s.p:=s.p+1 end;
procedure Pop(var s : stos; var x:typ); //Zdjęcie ze stosu najświeższego elementu begin //i przypisanie jego wartości parametrowi x x:=s.T[s.p]; s.p:=s.p-1 end;
Stosy jako listy jednokierunkowe
type stos = ^record w : typ; //Zakładamy, że wszystkie elementy na stosie będą tego samego typu nast : stos //wskaźnik do kolejnego elementu end
procedure MakeEmpty(var s : stos); //Inicjalizacja stosu pustego begin s := nil end;
function Empty(const s : stos) : Boolean; //Sprawdzenie pustości stosu begin Empty := s = nil end;
procedure Push(var s : stos; x:typ); //Włożenie na stos elementu o wartości x var pom: stos; begin new(pom); pom^.w:=x; if s= nil then pom^.nast:=nil else pom^.nast:=s; s:=pom end;
procedure Pop(var s : stos; var x:typ); //Zdjęcie ze stosu najświeższego elementu var pom:stos; begin //i przypisanie jego wartości parametrowi x x:=s^.w; pom := s; s := pom^.nast; dispose(pom) end;