Test GR

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania




\newtheorem*{stre}{Streszczenie} \newtheorem*{wsk}{Wskazówka} \newtheorem*{rozw}{Rozwiązanie} \newtheorem*{textt}{} \newtheorem{thm}{Twierdzenie}[section] \newtheorem{stw}[thm]{Stwierdzenie} \newtheorem{lem}[thm]{Lemat} \newtheorem{uwa}[thm]{Uwaga} \newtheorem{exa}[thm]{Example} \newtheorem{dfn}[thm]{Definicja} \newtheorem{wn}[thm]{Wniosek} \newtheorem{prz}[thm]{Przykład} \newtheorem{zadan}[thm]{Zadanie}

a

\le{\leqslant} \ge{\geqslant}

1111111111111111111111111111111111111111111

Przestrzenie metryczne. Test

\bzad

 Mamy następujące przestrzenie metryczne:
 (2,d2),(2,d),(2,d1),(2,dd),(2,dr),
 gdzie
 dd oznacza metrykę dyskretną, a dr metrykę "rzeka" z prostą
 l będącą osią Ox. W 2 dane są dwa punkty: A=(1,2) i
 B=(1,3). Wtedy:
(a) d2(A,B)2=dr(A,B)dd(A,B)d(A,B)
(b) dd(A,B)+d(A,B)=d1(A,B)
(c) d2(A,B)2+d(A,B)2=d1(A,B)2

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Dla zbioru
 A:={1,12,13,14,}{0}
 w przestrzeni metrycznej (2,d2) zachodzi 
(a) A=A
(b) A={0}
(c) A jest zwarty

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Zbiory B i C w przestrzeni metrycznej (2,d2) dane są
 jako
 B:={(x,y)2: yx23}
 (gdzie za dziedzinę funkcji
 f(x)=x23 przyjmujemy całe ). Zbiór
 C:={(x,y)2: yx2}. Wtedy BC jest 
(a) zbiorem otwartym
(b) zbiorem spójnym
(c) zbiorem nieograniczonym

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Jeśli d jest funkcją określoną na
 2×2 jako
d((x1,x2),(y1,y2))=(x1x2)2+(y1y2)2
 to
(a) d przyjmuje wartości nieujemne
(b) d jest funkcją symetryczną
(c) d jest metryką

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Przedział [0,1] z
 metryką dyskretną
(a) jest zwarty
(b) jest spójny
(c) zawiera się w kuli o środku x0=12 i promieniu r=34

\ezad

 nie, nie, nie

\bzad

 Określamy metrykę na 
 wzorem d(x,y):=arctgd2(x,y).
 Niech A:=[0,+). W tej
 przestrzeni metrycznej średnica zbioru A jest równa
(a) π
(b) π2
(c)

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Niech An będzie
 podzbiorem przestrzeni metrycznej (,d2),An:={1k,k>n}. Niech Bn:=An. Wtedy
 n=1Bn jest równe
(a)
(b) {0}
(c) {1n}n=1

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W przestrzeni metrycznej (2,d2)
 dane są dwa zbiory
 A={(x,y): y=1x},B={(x,y): x=y}.
 Wówczas zbiór
 AB
(a) jest zwarty
(b) jest spójny
(c) ma niepuste wnętrze.

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W (2,d2) dany jest zbiór
 A=K((0,0),4)K((0,0),2).
 Brzegiem zbioru A jest
(a) {(x,y)2: x2+y2=2}
(b) {(x,y)2: x2+y2=4}
(c) {(x,y)2: x2+y2=2  lub  x2+y2=4}

\ezad

 nie, nie, tak

22222222222222222222222222222222222222222

Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test

\bzad

 Ciąg w przestrzeni
 metrycznej dyskretnej jest ograniczony wtedy i tylko wtedy, gdy
(a) jest stały
(b) jest od pewnego miejsca stały
(c) zawsze

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Ciąg {1n}n
 w przestrzeni metrycznej ({0},d2) jest
 ciągiem
(a) zbieżnym w tej przestrzeni
(b) spełniającym warunek Cauchy'ego w tej przestrzeni
(c) ograniczonym w tej przestrzeni

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 W 2 z metryką kolejową o węźle O=(0,0)
 dany jest ciąg xn=(1n,1) dla n.
 Odległość między kolejnymi wyrazami tego ciągu
 d(xn,xn+1)
(a) maleje do zera, gdy n+
(b) jest zawsze w przedziale [1,2]
(c) jest zawsze w przedziale [2,4]

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Punktami stałymi odwzorowania
 f:,f(x)=x2+x1
(a) 1+52 i 152

(b) 1 i 1

(c) odwzorowanie nie ma punktów stałych

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Obrazem odcinka [0,1] przez funkcję
 1x2 jest
(a) [12,1]

(b) [1,12]

(c) (,12]

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W  z metryką dyskretną rozważamy zbiór
 A={5,25}. Zbiór A
(a) jest spójny
(b) jest zwarty
(c) zawiera się w pewnej kuli o promieniu 2

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Niech A będzie kulą w 2 z metryką d1
 o środku (0,0) i promieniu 1.
 Promień największej kuli w 2 z metryką d2
 o środku (0,0) zawartej w kuli A wynosi
(a) 1
(b) 2
(c) 22

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 W przestrzeni metrycznej dyskretnej dany jest zbiór
 ciągowo zwarty A. Wówczas zbiór A jest
(a) zwarty
(b) skończony
(c) ograniczony

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 W przestrzeni metrycznej (,d2)
 dany jest zbiór
 A={1}[2,3]. Wówczas
(a) intA=(2,3)
(b) A={2,3}
(c) (intA)={2,3}

\ezad

 tak, nie, tak

3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333

Norma. Iloczyn skalarny. Test

\bzad

 x1=17 dla
(1) x=(4,5,8)
(2) x=(1,1,17)
(3) x=(4,0,1)

\ezad

tak, nie, nie

\bzad

 W 2
 ze standardowym iloczynem skalarnym
 wektory
 x=(3,5) i y=(1,a) są prostopadłe dla
(1) a=35

(2) a=35

(3) a=53

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W 3
 ze standardowym iloczynem skalarnym
 wektory
 x=(1,2,3) i y=(1,a,b) są prostopadłe dla
(1) a=2, b=1
(2) a=5, b=3
(3) a=1, b=1

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 W 2 definiujemy
 ((x1,x2)|(y1,y2))=ax1y1+x2y2.
 Jest to iloczyn skalarny dla
(1) a=0
(2) a=5
(3) a=5

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W przestrzeni euklidesowej 2
 odległość wektorów
 x=(1,2) i y=(3,1) wynosi
(1) 17
(2) 5+10
(3) 15

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 W przestrzeni unitarnej X dane są dwa wektory x i y.
 Jeśli xy, to
(1) xy=x2y2
(2) xy3=x+y3
(3) xy2=x2+y2

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Jeśli {xn} i {yn}
 są dwoma ciągami zbieżnymi w przestrzeni unitarnej
 (X,(|)),
 to
(1) Ciągi {xn} i {yn} są zbieżne w .
(2) Ciąg {(xn|yn)} jest zbieżny w
(3) Ciąg {xnyn} jest zbieżny w

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 W przestrzeni unormowanej (X,) prawdziwe są
 nierówności
(1) xyxy
(2) xyyx
(3) xyxy

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Dla funkcji
 f:[0,1] danej wzorem
 f(x)=π(x2x) norma supremowa
 f wynosi
(1) π
(2) 14π
(3) 14π

\ezad

 nie, tak, nie

444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444

Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test

\bzad

 Dany jest ciąg funkcyjny
 {fn}, gdzie
 fn(x)={1dlax[n,n+1]0dlax[n,n+1]
 dla n.
 Ciąg ten jest
(a) zbieżny punktowo do f(x)0
(b) zbieżny jednostajnie do f(x)0
(c) zbieżny punktowo do funkcji f(x)={1dlax10dlax<0

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Dany jest ciąg funkcyjny {fn}, gdzie
fn(x)={1nx1+nxdlax>02nx2+nxdlax<00dlax=0 dla  n=1,2,
 Ten ciąg funkcyjny jest
(a) zbieżny jednostajnie
(b) zbieżny punktowo ale nie jednostajnie
(c) rozbieżny

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Dany jest ciąg funkcyjny
 fn(x)=xn dla x0. Ten ciąg
(a) jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła
(b) jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła
(c) jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Dany jest szereg
 n=1sinnx2n(x2+1), x. Ten szereg
 jest
(a) zbieżny jednostajnie do funkcji f(x)0.
(b) zbieżny jednostajnie do funkcji f takiej, że 0<f(x)<3
(c) zbieżny jednostajnie do funkcji f(x)=12(x2+1)

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Funkcja
 f(x):=n=1xnn(n+1)(x2+1).
 Granica limx3f(x) wynosi
(a) 110
(b) 3
(c) 0

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Szereg
 n=11n(x4+4) jest
(a) zbieżny punktowo
(b) zbieżny jednostajnie
(c) rozbieżny

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Czwarty z kolei wyraz
 rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji f(x)=cos2x to
(a) 266!

(b) 266!x6

(c) 445x6

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora
 funkcji f(x)=12+x
 o środku w x0=0 wynosi
(a) 164x6

(b) 164x5

(c) 12x6

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Sumujemy cztery kolejne
 wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji x
 ośrodku w x0=1.
 Współczynnik przy x wynosi
(a) 1516

(b) 516

(c) 116

\ezad

 tak, nie, nie

5555555555555555555555555555555555555555555555555555

Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test

\bzad

 Promień zbieżności szeregu
 n=1(1)nn2+(1)n+1(x2)n
 wynosi
(a) 2
(b) -1
(c) 1

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Przedział zbieżności szeregu potęgowego
 n=13+cosnn3(x+1)n
 jest równy
(a) [1,1]
(b) [2,0]
(c) (2,0) \ezad
 nie, tak, nie

\bzad

 Szereg n=0cnxn ma
 promień zbieżności R. Szereg
 n=0(n2+3n+2)cn+2xn
 ma promień zbieżności
(a) R+2
(b) R2
(c) R \ezad
 nie, nie, tak

\bzad

 Promień zbieżności szeregu potęgowego
 n=01nnxn jest równy
(a)
(b) 0
(c) n

\ezad

 nie, tak,  nie

\bzad

 Funkcja f jest dana jako suma szeregu
 f(x)=n=0(x2)n.
 Wówczas:
(a) f jest określona i ciągła na przedziale [2,3)
(b) f jest określona i ciągła na przedziale [2,3]
(c) f jest określona i ciągła na przedziale (2,3)

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Dana jest funkcja f:,f(x)=x21+x1.
(a) x21+x1 jest rozwinięciem f w szereg Taylora o środku w x0=1
(b) x2+x1 jest rozwinięciem f+1 w szereg Taylora o środku w x0=0
(c) x21+x1 jest rozwinięciem f w szereg Taylora o środku w x0=1

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Szereg Fouriera funkcji f(x)=sinxcosx
 na przedziale [π,π] to
(a) sinxcosx
(b) 12sin2x
(c) sinx+cosx

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Na przedziale [π,π] dana jest
 funkcja
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x) \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} 0 & \textrm{dla} & x=-\pi \\ x^3 & \textrm{dla} & x\in (-\pi, \pi)\\ 0 & \textrm{dla} & x=\pi \end{array} \right. }
 Jej szereg Fouriera jest do niej zbieżny
(a) na całym przedziale [π,π]
(b) tylko na przedziale (π,π)
(c) tylko na przedziale [π,π) \ezad
 tak, nie, nie
\bzad
 Szereg Fouriera funkcji x2+cosx to
(a) π233cosx+4m=2(1)mcosmxm2
(b) π23+cosx+4m=1(1)mcosmxm2
(c) π23+cosx+4m=1cos(mπ)cosmxm2

\ezad

 tak, tak, tak

101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010

Wielowymiarowa całka Riemanna. Test

\bzad

 Całka
 K dxdydz,
 gdzie K=[1,1]×[2,3]×[2,0] wynosi:
(a) 0
(b) 20
(c) 20

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Na zbiorze D=[0,1]×[0,3] dana jest
 funkcja
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x,y) \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} 1 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[0,1]\\ 0 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times(1,2)\\ -1 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[2,3]\\ \end{array} \right. }
 Całka Df(x,y) dxdy, 
(a) jest równa 0
(b) jest równa 1
(c) nie istnieje, bo funkcja nie jest ciągła.

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 W 2 dany jest odcinek [a,b]×{c}=:T oraz funkcja
 f:T dana wzorem f(x,y)=x2+y2.
 Wtedy całka Tf(x,y) dxdy jest równa
(a) b2a2
(b) c2
(c) 0

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Odcinek ma
 miarę zero w
(a)
(b) 2
(c) 3

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Na zbiorze D=[1,1]×[0,2]
 funkcja f:D dana jest wzorem
 f(x,y)=1x2.
 Całka Df(x,y) dxdy
 jest równa
(a) 4
(b) 2π
(c) π

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 P jest punktem w 3 o
 współrzędnych (3,4,4).
 Całka
 P(x2+y2+z2) dxdydz
 wynosi
(a) 9
(b) 0
(c) 41

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 D jest kołem w 2 o promieniu 1 o środku w (0,0).
 Całka
 D1x2y2dxdy jest równa
(a) 23π

(b) 43π

(c) 23π2

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Brzegiem kwadratu D=[0,1]×[0,1] w 2 jest
(a) zbiór punktów {(0,0),(0,1),(1,0),(1,1)}
(b) zbiór odcinków {{0}×[0,1],{1}×[0,1],[0,1]×{0},[0,1]×{1}}
(c) zbiór pusty

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Brzegiem okręgu {(x,y): x2+y2=1} w 2 jest
(a) zbiór pusty
(b) ten okrąg
(c) punkt (0,1)

\ezad

 nie, tak, nie

1111111111111111111111111111111111111111111111111111

Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test

\bzad

 W całce
 02dx0x22xf(x,y)dydx
 całkujemy po zbiorze danym we współrzędnych biegunowych jako
(a) α[0,π2],0rcosα

(b) α[0,π2],0r2cosα

(c) α[0,π],0r2sinα

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka
 01dy01y2dx0xyf(x,y,z)dz
 jest równa całce
(a) 01dx01x2dyxy0(f(x,y,z))dz

(b) 10dx1x20dy0xyf(x,y,z)dz

(c) 10dy1y20dxxy0(f(x,y,z))dz

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Całka K2dxdy, gdzie
 K={(x,y)2: x2+y24} wynosi
(a) 8π
(b) 4π
(c) 16π

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

Całka D(x2+y2)dxdy, gdzie
 D={(x,y)2: x2+y24} wynosi
(a) 34π

(b) 8π

(c) 43π

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka Wdxdydz, gdzie
 W={(x,y,z)3: z2+y24, 0xH}
 (gdzie H
 jest dane i większe od zera) jest równa
(a) 4πH2
(b) πH2
(c) 2πH2

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 We współrzędnych biegunowych zbiór
 D2 jest zadany jako
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \bigg\{(r,\alpha):\ 2<r\leq 4, \ \alpha\in\bigg[\frac{\pi}{4}, \frac{3}{4}\pi\bigg]\bigg\}. }
 We współrzędnych
 kartezjańskich zbiór D można zapisać jako
(a) {(x,y): 2<x2+y22, |x|y}
(b) {(x,y): 2<x2+y22, |y|x}
(c) {(x,y): 2<x2+y24, |x|y}

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Całka po kuli o promieniu R z funkcji
 f(x,y,z)=x2+y2+z2 jest równa
(a) 43πR4
(b) 45πR5
(c) 25πR5

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Jeśli Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle K=\underbrace{[-1,1]\times\ldots\times [-1,1]}_{ \displaystyle n}
 razy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle  },}

 to całka Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\idotsint”): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle\idotsint\limits_Kdx_1\ldots dx_n}
 wynosi
(a) 1
(b) n
(c) 2n

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Powierzchnia D ograniczona jest
 prostymi y=0,y=3x,y=3x+23. Na D
 określona jest gęstość ρ(x,y)1. Środek ciężkości powierzchni D
 leży w punkcie:
(a) (1,233)
(b) (1,33)
(c) (1,32)

\ezad

 nie, tak, nie

1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212

Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test

\bzad

 Krzywa zadana przez parametryzację
 γ(t)=(t3,t3),t[π2,π2] jest
(a) łukiem gładkim
(b) krzywą zwyczajną
(c) krzywą mającą punkty podwójne

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Krzywa zadana przez parametryzację
 x=sin3t,y=cos3t, t[0,π] jest
(a) krzywą regularną
(b) krzywą zamkniętą
(c) krzywą zwyczajną

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Mamy trzy parametryzacje odcinka w
 2 łączącego punkt (1,1) z punktem (0,0):
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \gamma_I(t)=(t,t),\ t\in[-1,0]\ \ \gamma_{II}(t)=(-t,-t),\ t\in[0,1]\ \ \gamma_{III}(t)=(-1-t,-1-t),\ t\in[-1,0]. }
 (a) Parametryzacje γI i γII zadają przeciwne orientacje
(b) Parametryzacje γIII i γII zadają tę samą orientację
(c) Parametryzacje γIII i γI zadają tę samą orientację

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Pole wektorowe na 2 dane jako F(x,y)=(x2+ay,y2+x)
 jest polem potencjalnym dla 
(a) a=1
(b) a=1
(c) a=0

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka Kxdx+ydy po odcinku
 [0,1]×{0} w 2 jest równa
(a) 12
(b) 0
(c) 1

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Całka Kxdxydy po brzegu
 trójkąta o wierzchołkach
 (0,0),(1,0),(0,1)  jest równa
(a) 12
(b) 0
(c) 1

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka
 K(ycos2x)dx+(x214sin2x)dy
 po brzegu koła jednostkowego
 o środku w (0,0) wynosi
(a) 0
(b) π
(c) 2π

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka Ky2dx+2xydy po krzywej
 zadanej przez parametryzację γ(t)=(t,t2), t[0,1]
 jest
(a) równa zero
(b) równa 013s2ds
(c) równa 015s4ds

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Zbiór Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle D=\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\    2<x^2+y^2<4\}}
 
(a) jest spójny
(b) jest jednospójny
(c) jest ograniczony

\ezad

 tak, nie, tak

1414141414141414141414141414141414141414141414141414

Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania. Test

\bzad

 Równanie
 x˙xt=0 jest równaniem
(a) o zmiennych rozdzielonych
(b) Bernoullego
(c) liniowym

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Równanie (x˙)2+x=t
 jest równaniem różniczkowym
(a) rzędu pierwszego
(b) rzędu drugiego
(c) liniowym niejednorodnym

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Funkcja x(t)=cost
 jest rozwiązaniem równania różniczkowego
(a) x¨+x=0
(b) x˙+x=2sin(π4t)
(c) (x˙)2+x2=1

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Zadanie 4. Równanie charakterystyczne
 dla równania x(4)+2x=t
(a) ma pierwiastek podwójny równy 1
(b) ma cztery pierwiastki zespolone o częściach rzeczywistych równych 0
(c) ma cztery pierwiastki zespolone o niezerowych częściach rzeczywistych

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Rozwiązaniem ogólnym
 równania x˙x=cost
(a) jest x(t)=Cetcost, gdzie C jest stałą dowolną
(b) jest x(t)=Cet, gdzie C jest stałą dowolną
(c) jest x(t)=Cet0.5cost, gdzie C jest stałą

dowolną \ezad

 nie, nie, nie

\bzad

 Rozwiązaniem równania
 1t2x˙+1+x2=0
 jest funkcja x(t) zadana
 równaniem
(a) arsinhxarcsint=0
(b) ln|x+1+x2|=arcsint
(c) ln|x+1+x2|=ln|1+t1t|

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Dane jest równanie
 różniczkowe x(n)+a1x(n1)++an1x=t4 mające n
 różnych pierwiastków równania charakterystycznego. Rozwiązania
 szczególnego (metodą przewidywań)
 szukamy w postaci
(a) x(t)=a1t4+a2t3+a3t2+a4t+a5
(b) x(t)=et(a1t4+a2t3+a3t2+a4t+a5)
(c) x(t)=a1t5+a2t4+a3t3+a4t2+a5t

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

W rozwiązaniu ogólnym równania x˙x=0
bierzemy stałą C tak, by rozwiązanie równania przechodziło
przez punkt (ln2,1). Ta stała jest równa

(a) 2

 (b) 2
(c) 12

nie tak nie

\ezad

\bzad

 Weźmy rozwiązanie ogólne równania
 x¨+x=1 ze stałymi dowolnymi C1 i C2.
 Jeśli to rozwiązanie oraz jego pochodna przechodzą
 przez punkt (π2,π), to stałe
 C1 i C2 należą do zbioru
(a) {π,1}
(b) {π,π1}
(c) {1π,π2}

\ezad

nie tak nie