Biografia Cassini, Giovanni Domenico

Giovanni Domenico Cassini (1625-1712) – włoski astronom i matematyk.

W latach 1648-1669 był astronomem w obserwatorium w Panzano. Na Uniwersytecie w Bolonii był profesorem astronomii. Po przeniesieniu się do Francji, założył obserwatorium w Paryżu, a w roku 1671 został jego dyrektorem. Tak bardzo wtopił się w nowy kraj, że do dziś znany jest również pod swoim francuskim imieniem i nazwiskiem, jako Jean-Dominique Cassino.

Cassini zajmował się obserwacją i badaniami Układu Słonecznego. Wespół z Robertem Hookem, przyznaje się mu odkrycie Wielkiej Czerwonej Plamy na Jowiszu około 1665. W latach 1664-1667 chcąc określić okresy obrotu planet, spędził mnóstwo czasu na obserwacjach Wenus, Marsa i Jowisza. Cassino również jako pierwszy zaobserwował cztery księżyce Saturna (Reje, Tethys, Lapetusa, Dione). W 1675 badając pierścienie Saturna zaobserwował szereg pustych przerw, największa od jego nazwiska została nazwana przerwą Cassiniego. Zasugerował również poprawne wyjaśnienie, że pierścienie składają się z wielu drobnych satelitów. Określił odległość do Marsa, obserwując go równocześnie z dwóch miejsc na Ziemi. Cassini prowadził obserwacje z Paryża, a drugi astronom z Cayenne w Gujanie Francuskiej w Ameryce Południowej. Wyznaczona odległość do Marsa pozwoliła mu wyliczyć inne odległości w Układzie Słonecznym.

W roku 1672 wyznaczył dokładnie odległość między Ziemią a Marsem, co pozwoliło po raz pierwszy określić prawdziwe rozmiary Układu Słonecznego. Wprowadził krzywą zwaną „owalem Cassiniego” oraz zdefiniował prawa Cassiniego dotyczące ruchu orbitalnego Księżyca. Przez 1683 obserwował światło zodiakalne, czyli bladą poświatę na tle ekliptyki, spowodowaną rozpraszaniem się światła słonecznego na cząstkach pyłu międzyplanetarnego, skupionego w płaszczyźnie ekliptyki. Pod koniec życia stracił wzrok.