MO Moduł 10

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania











Widać, że jednoczesna maksymalizacja obu kryteriów na zbiorze dopuszczalnym nie jest możliwa. Po dojściu do „północno-wschodniej” granicy zbioru powiększenie jednego kryterium, powoduje zmniejszenie drugiego kryterium.









Ponieważ zbiór Pareto w przestrzeni kryteriów w zadaniu decyzyjnym pana X jest następujący

to podejście utylitarianistyczne oparte na maksymalizacji sumy

jako rozwiązanie da oraz decyzję – tylko pracować. (Dobrze jest wykonać stosowny rysunek.)


Przypisanie wag poszczególnym kryteriom oznacza posłużenie się funkcją
(q1,q2)uβ(q1,q2)=q1+βq2,

gdzie współczynnik β można interpretować jako cenę jednostki zadowolenia. Zauważmy, że dla β = 5/2, każdy punkt ze zbioru Pareto daje tą samą wartość funkcji uβ, dla β < 5/2 rozwiązaniem będzie i –punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu i nieujemności wariantów. Dla β > 5/2 jako rozwiązanie otrzymamy oraz – punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu oraz przyjętej maksymalnej liczby godzin przeznaczonych na czytanie. (Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)



Podejście oparte na zasadzie sprawiedliwości jako rozwiązanie da (q1R,q2R)=(60,46) oraz jako wybrany wariant (x1R,x2R)=(6,8).

Nie zawsze prosta o nachyleniu 45° przecina zbiór Pareto !




Punkt idealny dla pana X to , punkt nadiru . Dla metryki euklidesowej najbliższym punktu idealnego w zbiorze Pareto jest punkt czyli wybranymi wariantami powinna być para .

Dla tej samej metryki, punktem najdalej położonym w stosunku do nadiru jest punkt określony przez warianty (tylko pracować). (Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)