Test GR

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania





1111111111111111111111111111111111111111111


1111111111111111111111111111111111111111111


Mamy następujące przestrzenie metryczne: (2,d2),(2,d),(2,d1),(2,dd),(2,dr), gdzie dd oznacza metrykę dyskretną, a dr metrykę "rzeka" z prostą l będącą osią Ox. W 2 dane są dwa punkty: A=(1,2) i B=(1,3). Wtedy:

d2(A,B)2=dr(A,B)dd(A,B)d(A,B)

dd(A,B)+d(A,B)=d1(A,B)

d2(A,B)2+d(A,B)2=d1(A,B)2

 tak, tak, tak

Dla zbioru A:={1,12,13,14,}{0} w przestrzeni metrycznej (2,d2) zachodzi

A=A

A={0}

A jest zwarty

 tak, nie, tak

Zbiory B i C w przestrzeni metrycznej (2,d2) dane są jako B:={(x,y)2: yx23} (gdzie za dziedzinę funkcji f(x)=x23 przyjmujemy całe ). Zbiór C:={(x,y)2: yx2}. Wtedy BC jest

zbiorem otwartym

zbiorem spójnym

zbiorem nieograniczonym

 nie, tak, nie

Jeśli d jest funkcją określoną na 2×2 jako

d((x1,x2),(y1,y2))=(x1x2)2+(y1y2)2

to

d przyjmuje wartości nieujemne

d jest funkcją symetryczną

d jest metryką

 tak, tak, nie

Przedział [0,1] z metryką dyskretną

jest zwarty

jest spójny

zawiera się w kuli o środku x0=12 i promieniu r=34

 nie, nie, nie

Określamy metrykę na wzorem d(x,y):=arctgd2(x,y). Niech A:=[0,+). W tej przestrzeni metrycznej średnica zbioru A jest równa

π

π2

 nie, tak, nie

Niech An będzie podzbiorem przestrzeni metrycznej (,d2),An:={1k,k>n}. Niech Bn:=An. Wtedy n=1Bn jest równe

{0}

{1n}n=1

 nie, tak, nie

W przestrzeni metrycznej (2,d2) dane są dwa zbiory A={(x,y): y=1x},B={(x,y): x=y}. Wówczas zbiór AB

jest zwarty

jest spójny

ma niepuste wnętrze.

 nie, tak, nie

W (2,d2) dany jest zbiór A=K((0,0),4)K((0,0),2). Brzegiem zbioru A jest

{(x,y)2: x2+y2=2}

{(x,y)2: x2+y2=4}

{(x,y)2: x2+y2=2  lub  x2+y2=4}

 nie, nie, tak

22222222222222222222222222222222222222222

Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test

Ciąg w przestrzeni metrycznej dyskretnej jest ograniczony wtedy i tylko wtedy, gdy

jest stały

jest od pewnego miejsca stały

zawsze

 nie, nie, tak

Ciąg {1n}n w przestrzeni metrycznej ({0},d2) jest ciągiem

zbieżnym w tej przestrzeni

spełniającym warunek Cauchy'ego w tej przestrzeni

ograniczonym w tej przestrzeni

 nie, tak, tak

W 2 z metryką kolejową o węźle O=(0,0) dany jest ciąg xn=(1n,1) dla n. Odległość między kolejnymi wyrazami tego ciągu d(xn,xn+1)

maleje do zera, gdy n+

jest zawsze w przedziale [1,2]

jest zawsze w przedziale [2,4]

 nie, nie, tak

Punktami stałymi odwzorowania f:,f(x)=x2+x1

1+52 i 152

1 i 1

odwzorowanie nie ma punktów stałych

 nie, tak, nie

Obrazem odcinka [0,1] przez funkcję 1x2 jest

[12,1]

[1,12]

(,12]

 nie, tak, nie

W z metryką dyskretną rozważamy zbiór A={5,25}. Zbiór A

jest spójny

jest zwarty

zawiera się w pewnej kuli o promieniu 2

 nie, tak, tak

Niech A będzie kulą w 2 z metryką d1 o środku (0,0) i promieniu 1. Promień największej kuli w 2 z metryką d2 o środku (0,0) zawartej w kuli A wynosi

1

2

22

 nie, nie, tak

W przestrzeni metrycznej dyskretnej dany jest zbiór ciągowo zwarty A. Wówczas zbiór A jest

zwarty

skończony

ograniczony

 tak, tak, tak

W przestrzeni metrycznej (,d2) dany jest zbiór A={1}[2,3]. Wówczas

intA=(2,3)

A={2,3}

(intA)={2,3}

 tak, nie, tak

3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333

Norma. Iloczyn skalarny. Test

x1=17 dla

x=(4,5,8)

x=(1,1,17)

x=(4,0,1)

tak, nie, nie

W 2 ze standardowym iloczynem skalarnym wektory x=(3,5) i y=(1,a) są prostopadłe dla

a=35

a=35

a=53

 nie, tak, nie

W 3 ze standardowym iloczynem skalarnym wektory x=(1,2,3) i y=(1,a,b) są prostopadłe dla

a=2, b=1

a=5, b=3

a=1, b=1

 tak, tak, tak

W 2 definiujemy ((x1,x2)|(y1,y2))=ax1y1+x2y2. Jest to iloczyn skalarny dla

a=0

a=5

a=5

 nie, tak, nie

W przestrzeni euklidesowej 2 odległość wektorów x=(1,2) i y=(3,1) wynosi

17

5+10

15

 tak, nie, nie

W przestrzeni unitarnej X dane są dwa wektory x i y. Jeśli xy, to

xy=x2y2

xy3=x+y3

xy2=x2+y2

 nie, tak, tak

Jeśli {xn} i {yn} są dwoma ciągami zbieżnymi w przestrzeni unitarnej (X,(|)), to

Ciągi {xn} i {yn} są zbieżne w .

Ciąg {(xn|yn)} jest zbieżny w

Ciąg {xnyn} jest zbieżny w

 tak, tak, tak

W przestrzeni unormowanej (X,) prawdziwe są nierówności

xyxy

xyyx

xyxy

 tak, tak, tak

Dla funkcji f:[0,1] danej wzorem f(x)=π(x2x) norma supremowa f wynosi

π

14π

14π

 nie, tak, nie

444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444

Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test

Dany jest ciąg funkcyjny {fn}, gdzie fn(x)={1dlax[n,n+1]0dlax[n,n+1] dla n. Ciąg ten jest

zbieżny punktowo do f(x)0

zbieżny jednostajnie do f(x)0

zbieżny punktowo do funkcji f(x)={1dlax10dlax<0

 tak, nie, nie

Dany jest ciąg funkcyjny {fn}, gdzie

fn(x)={1nx1+nxdlax>02nx2+nxdlax<00dlax=0 dla  n=1,2,

Ten ciąg funkcyjny jest

zbieżny jednostajnie

zbieżny punktowo ale nie jednostajnie

rozbieżny

 nie, tak, nie

Dany jest ciąg funkcyjny fn(x)=xn dla x0. Ten ciąg

jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła

jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła

jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła

 nie, nie, tak

Dany jest szereg n=1sinnx2n(x2+1), x. Ten szereg jest

zbieżny jednostajnie do funkcji f(x)0.

zbieżny jednostajnie do funkcji f takiej, że 0<f(x)<3

zbieżny jednostajnie do funkcji f(x)=12(x2+1)

 nie, tak, nie

Funkcja f(x):=n=1xnn(n+1)(x2+1). Granica limx3f(x) wynosi

110

3

0

 tak, nie, nie

Szereg n=11n(x4+4) jest

zbieżny punktowo

zbieżny jednostajnie

rozbieżny

 nie, nie, tak

Czwarty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji f(x)=cos2x to

266!

266!x6

445x6

 nie, nie, tak

Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora funkcji f(x)=12+x o środku w x0=0 wynosi

164x6

164x5

12x6

 nie, tak, nie

Sumujemy cztery kolejne wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji x ośrodku w x0=1. Współczynnik przy x wynosi

1516

516

116

 tak, nie, nie

5555555555555555555555555555555555555555555555555555

Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test

Promień zbieżności szeregu n=1(1)nn2+(1)n+1(x2)n wynosi

2

-1

1

 nie, nie, tak

Przedział zbieżności szeregu potęgowego n=13+cosnn3(x+1)n jest równy

[1,1]

[2,0]

(2,0)

 nie, tak, nie

Szereg n=0cnxn ma promień zbieżności R. Szereg n=0(n2+3n+2)cn+2xn ma promień zbieżności

R+2

R2

R


 nie, nie, tak

Promień zbieżności szeregu potęgowego n=01nnxn jest równy

0

n

 nie, tak,  nie

Funkcja f jest dana jako suma szeregu f(x)=n=0(x2)n. Wówczas:

f jest określona i ciągła na przedziale [2,3)

f jest określona i ciągła na przedziale [2,3]

f jest określona i ciągła na przedziale (2,3)

 tak, nie, tak

Dana jest funkcja f:,f(x)=x21+x1.

x21+x1 jest rozwinięciem f w szereg Taylora o środku w x0=1

x2+x1 jest rozwinięciem f+1 w szereg Taylora o środku w x0=0

x21+x1 jest rozwinięciem f w szereg Taylora o środku w x0=1

 nie, tak, nie

Szereg Fouriera funkcji f(x)=sinxcosx na przedziale [π,π] to

sinxcosx

12sin2x

sinx+cosx

 nie, tak, nie

Na przedziale [π,π] dana jest funkcja

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x) \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} 0 & \textrm{dla} & x=-\pi \\ x^3 & \textrm{dla} & x\in (-\pi, \pi)\\ 0 & \textrm{dla} & x=\pi \end{array} \right. }

Jej szereg Fouriera jest do niej zbieżny

na całym przedziale [π,π]

tylko na przedziale (π,π)

tylko na przedziale [π,π)


 tak, nie, nie

Szereg Fouriera funkcji x2+cosx to

π233cosx+4m=2(1)mcosmxm2

π23+cosx+4m=1(1)mcosmxm2

π23+cosx+4m=1cos(mπ)cosmxm2

 tak, tak, tak

101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010

Wielowymiarowa całka Riemanna. Test

Całka K dxdydz, gdzie K=[1,1]×[2,3]×[2,0] wynosi:

0

20

20

 nie, nie, tak

Na zbiorze D=[0,1]×[0,3] dana jest funkcja

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x,y) \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} 1 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[0,1]\\ 0 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times(1,2)\\ -1 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[2,3]\\ \end{array} \right. }

Całka Df(x,y) dxdy,

jest równa 0

jest równa 1

nie istnieje, bo funkcja nie jest ciągła.

 tak, nie, nie

W 2 dany jest odcinek [a,b]×{c}=:T oraz funkcja f:T dana wzorem f(x,y)=x2+y2. Wtedy całka Tf(x,y) dxdy jest równa

b2a2

c2

0

 nie, nie, tak

Odcinek ma miarę zero w

2

3

 nie, tak, tak

Na zbiorze D=[1,1]×[0,2] funkcja f:D dana jest wzorem f(x,y)=1x2. Całka Df(x,y) dxdy jest równa

4

2π

π

 nie, nie, tak

P jest punktem w 3 o współrzędnych (3,4,4). Całka P(x2+y2+z2) dxdydz wynosi

9

0

41

 nie, tak, nie

D jest kołem w 2 o promieniu 1 o środku w (0,0). Całka D1x2y2dxdy jest równa

23π

43π

23π2

 tak, nie, nie

Brzegiem kwadratu D=[0,1]×[0,1] w 2 jest

zbiór punktów {(0,0),(0,1),(1,0),(1,1)}

zbiór odcinków {{0}×[0,1],{1}×[0,1],[0,1]×{0},[0,1]×{1}}

zbiór pusty

 nie, tak, nie

Brzegiem okręgu {(x,y): x2+y2=1} w 2 jest

zbiór pusty

ten okrąg

punkt (0,1)

 nie, tak, nie

1111111111111111111111111111111111111111111111111111

Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test

W całce 02dx0x22xf(x,y)dydx całkujemy po zbiorze danym we współrzędnych biegunowych jako

α[0,π2],0rcosα

α[0,π2],0r2cosα

α[0,π],0r2sinα

 nie, tak, nie

Całka 01dy01y2dx0xyf(x,y,z)dz jest równa całce

01dx01x2dyxy0(f(x,y,z))dz

10dx1x20dy0xyf(x,y,z)dz

10dy1y20dxxy0(f(x,y,z))dz

 tak, tak, tak

Całka K2dxdy, gdzie K={(x,y)2: x2+y24} wynosi

8π

4π

16π

 tak, nie, nie

Całka D(x2+y2)dxdy, gdzie D={(x,y)2: x2+y24} wynosi

34π

8π

43π

 nie, tak, nie

Całka Wdxdydz, gdzie W={(x,y,z)3: z2+y24, 0xH} (gdzie H jest dane i większe od zera) jest równa

4πH2

πH2

2πH2

 tak, nie, nie

We współrzędnych biegunowych zbiór D2 jest zadany jako

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \bigg\{(r,\alpha):\ 2<r\leq 4, \ \alpha\in\bigg[\frac{\pi}{4}, \frac{3}{4}\pi\bigg]\bigg\}. }

We współrzędnych kartezjańskich zbiór D można zapisać jako

{(x,y): 2<x2+y22, |x|y}

{(x,y): 2<x2+y22, |y|x}

{(x,y): 2<x2+y24, |x|y}

 tak, nie, tak

Całka po kuli o promieniu R z funkcji f(x,y,z)=x2+y2+z2 jest równa

43πR4

45πR5

25πR5

 nie, tak, nie

Jeśli Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle K=\underbrace{[-1,1]\times\ldots\times [-1,1]}_{ \displaystyle n} razy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle },} to całka Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\idotsint”): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle\idotsint\limits_Kdx_1\ldots dx_n} wynosi

1

n

2n

 nie, nie, tak

Powierzchnia D ograniczona jest prostymi y=0,y=3x,y=3x+23. Na D określona jest gęstość ρ(x,y)1. Środek ciężkości powierzchni D leży w punkcie:

(1,233)

(1,33)

(1,32)

 nie, tak, nie

1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212

Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test

 Krzywa zadana przez parametryzację
 γ(t)=(t3,t3),t[π2,π2] jest
 (a) łukiem gładkim
 (b)  krzywą zwyczajną
 (c)  krzywą mającą punkty podwójne

 nie, tak, nie

 Krzywa zadana przez parametryzację
 x=sin3t,y=cos3t, t[0,π] jest
 (a) krzywą regularną
 (b) krzywą zamkniętą
 (c) krzywą zwyczajną

 tak, nie, tak

 Mamy trzy parametryzacje odcinka w
 2 łączącego punkt (1,1) z punktem (0,0):
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \gamma_I(t)=(t,t),\ t\in[-1,0]\ \ \gamma_{II}(t)=(-t,-t),\ t\in[0,1]\ \ \gamma_{III}(t)=(-1-t,-1-t),\ t\in[-1,0]. }
 (a) Parametryzacje γI i γII zadają przeciwne orientacje
 (b) Parametryzacje γIII i γII zadają tę samą orientację
 (c) Parametryzacje γIII i γI zadają tę samą
              orientację

 tak, tak, nie

 Pole wektorowe na 2 dane jako F(x,y)=(x2+ay,y2+x)
 jest polem potencjalnym dla 
 (a) a=1 
 (b) a=1 
 (c) a=0

 nie, tak, nie

 Całka Kxdx+ydy po odcinku
 [0,1]×{0} w 2 jest równa
 (a) 12
 (b) 0
 (c) 1

 tak, nie, nie

 Całka Kxdxydy po brzegu
 trójkąta o wierzchołkach
 (0,0),(1,0),(0,1)  jest równa
 (a) 12
 (b) 0
 (c) 1

 nie, tak, nie

 Całka
 K(ycos2x)dx+(x214sin2x)dy
 po brzegu koła jednostkowego
 o środku w (0,0) wynosi
 (a) 0
 (b) π
 (c) 2π

 nie, tak, nie

 Całka Ky2dx+2xydy po krzywej
 zadanej przez parametryzację γ(t)=(t,t2), t[0,1]
 jest
 (a) równa zero
 (b) równa 013s2ds
 (c) równa 015s4ds

 nie, tak, tak

 Zbiór Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle D=\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\    2<x^2+y^2<4\}}
 
 (a) jest spójny
 (b) jest jednospójny
 (c) jest ograniczony

 tak, nie, tak

1414141414141414141414141414141414141414141414141414

Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania. Test

 Równanie
 x˙xt=0 jest równaniem
 (a) o zmiennych rozdzielonych
 (b) Bernoullego
 (c) liniowym

 tak, tak, nie

 Równanie (x˙)2+x=t
 jest równaniem różniczkowym
 (a) rzędu pierwszego
 (b) rzędu drugiego
 (c) liniowym niejednorodnym

 tak, nie, nie

 Funkcja x(t)=cost
 jest rozwiązaniem równania różniczkowego
 (a) x¨+x=0
 (b) x˙+x=2sin(π4t)
 (c) (x˙)2+x2=1

 tak, tak, tak

 Zadanie 4. Równanie charakterystyczne
 dla równania x(4)+2x=t
 (a) ma pierwiastek podwójny równy 1
 (b) ma cztery pierwiastki zespolone o częściach rzeczywistych równych 0
 (c) ma cztery pierwiastki zespolone o niezerowych częściach
 rzeczywistych

 nie, nie, tak

 Rozwiązaniem ogólnym
 równania x˙x=cost
 (a) jest x(t)=Cetcost, gdzie C jest stałą dowolną
 (b) jest x(t)=Cet, gdzie C jest stałą dowolną
 (c) jest x(t)=Cet0.5cost, gdzie C jest stałą

dowolną

 nie, nie, nie

 Rozwiązaniem równania
 1t2x˙+1+x2=0
 jest funkcja x(t) zadana
 równaniem
 (a) arsinhxarcsint=0
 (b) ln|x+1+x2|=arcsint
 (c) ln|x+1+x2|=ln|1+t1t|

 tak, tak, nie

 Dane jest równanie
 różniczkowe x(n)+a1x(n1)++an1x=t4 mające n
 różnych pierwiastków równania charakterystycznego. Rozwiązania
 szczególnego (metodą przewidywań)
 szukamy w postaci
 (a) x(t)=a1t4+a2t3+a3t2+a4t+a5
 (b) x(t)=et(a1t4+a2t3+a3t2+a4t+a5)
 (c) x(t)=a1t5+a2t4+a3t3+a4t2+a5t

 nie, nie, tak

W rozwiązaniu ogólnym równania x˙x=0
bierzemy stałą C tak, by rozwiązanie równania przechodziło
przez punkt (ln2,1). Ta stała jest równa

(a) 2

 (b) 2
 (c) 12

nie tak nie

 Weźmy rozwiązanie ogólne równania
 x¨+x=1 ze stałymi dowolnymi C1 i C2.
 Jeśli to rozwiązanie oraz jego pochodna przechodzą
 przez punkt (π2,π), to stałe
 C1 i C2 należą do zbioru
 (a) {π,1}
 (b) {π,π1}
 (c) {1π,π2}

nie tak nie