Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 12: Metoda największej wiarygodności: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m Zastępowanie tekstu – „\displaystyle” na „”
Linia 111: Linia 111:
zaobserwowano zdarzenie, polegające na jednoczesnym
zaobserwowano zdarzenie, polegające na jednoczesnym
zajściu:
zajściu:
* <math>k</math> zdarzeń postaci <math>\{X_i > 0\}</math>,
* <math>k</math>zdarzeń postaci <math>\{X_i > 0\}</math>,
* <math>n- k</math> zdarzeń postaci <math>\{X_i = 0\}</math>,
* <math>n- k</math>zdarzeń postaci <math>\{X_i = 0\}</math>,
* <math>l</math> zdarzeń postaci <math>\{Y_i > 0\}</math>,
* <math>l</math>zdarzeń postaci <math>\{Y_i > 0\}</math>,
* <math>m - l</math> zdarzeń postaci <math>\{Y_i = 0\}</math>,
* <math>m - l</math>zdarzeń postaci <math>\{Y_i = 0\}</math>,


gdzie zmienne <math>X_i</math> tworzą próbkę prostą z <math>X</math>, zaś zmienne <math>Y_i</math> - próbkę prostą z <math>Y</math>.
gdzie zmienne <math>X_i</math> tworzą próbkę prostą z <math>X</math>, zaś zmienne <math>Y_i</math> - próbkę prostą z <math>Y</math>.
Linia 121: Linia 121:




<center><math>P(X_i = 0) = P(X=0)  = e^{-\lambda},</math></center>
<center><math>P(X_i = 0) = P(X=0)  = e^{-\lambda}</math></center>




Linia 127: Linia 127:




<center><math>P(X_i > 0) = P(X>0)  = 1- e^{-\lambda}.</math></center>
<center><math>P(X_i > 0) = P(X>0)  = 1- e^{-\lambda}</math></center>




Linia 133: Linia 133:




<center><math>P(Y_i = 0) = P(Y=0)  = e^{-3\lambda},</math></center>
<center><math>P(Y_i = 0) = P(Y=0)  = e^{-3\lambda}</math></center>




Linia 139: Linia 139:




<center><math>P(Y_i > 0) = P(Y>0)  = 1- e^{-3\lambda}.</math></center>
<center><math>P(Y_i > 0) = P(Y>0)  = 1- e^{-3\lambda}</math></center>




Linia 146: Linia 146:


<center><math>
<center><math>
l(q) = q^{n-k}(1-q)^{k}(q^3)^{m-l}(1-q^3)^{l},
l(q) = q^{n-k}(1-q)^{k}(q^3)^{m-l}(1-q^3)^{l}
</math></center>
</math></center>


Linia 160: Linia 160:




<center><math>n =30,\; k = 8,\; m = 5, \;l = 3.</math></center>
<center><math>n =30,\; k = 8,\; m = 5, \;l = 3</math></center>




Linia 173: Linia 173:
<center><math>-9\,{q}^
<center><math>-9\,{q}^
{30} \left( 1-q \right) ^{8} \left( 1-{q}^{3} \right) ^{2}
{30} \left( 1-q \right) ^{8} \left( 1-{q}^{3} \right) ^{2}
=0.
=0</math></center>
</math></center>




Linia 181: Linia 180:


<center><math>
<center><math>
-28+8q+8q^2+45q^3 = 0.
-28+8q+8q^2+45q^3 = 0
</math></center>
</math></center>


Linia 189: Linia 188:


<center><math>\hat{q} = 0.7342,</math></center>
<center><math>\hat{q} = 0.7342,</math></center>
czyli: <center><math>\hat{\lambda} = -\ln \hat{q} = 0.3089.</math></center>
czyli: <center><math>\hat{\lambda} = -\ln \hat{q} = 0.3089</math></center>




Linia 216: Linia 215:


<center><math>
<center><math>
l(p) = a_0^{14}a_1^4(1 - a_0 - a_1)^2,
l(p) = a_0^{14}a_1^4(1 - a_0 - a_1)^2
</math></center>
</math></center>


Linia 225: Linia 224:
<center><math>
<center><math>
l(p) = \left((1-p)^{10}\right)^{14}
l(p) = \left((1-p)^{10}\right)^{14}
\left(10 p(1-p)^{9}\right)^{4}\left(1 - (1-p)^{10} - 10 p(1-p)^{9}\right)^2,
\left(10 p(1-p)^{9}\right)^{4}\left(1 - (1-p)^{10} - 10 p(1-p)^{9}\right)^2
</math></center>
</math></center>


Linia 246: Linia 245:


<center><math>
<center><math>
l(a) = f(x_1) \cdot \dots \cdot f(x_n),
l(a) = f(x_1) \cdot \dots \cdot f(x_n)
</math></center>
</math></center>


Linia 254: Linia 253:




<center><math>l(a) = \frac{1}{a^n},</math></center>
<center><math>l(a) = \frac{1}{a^n}</math></center>




Linia 260: Linia 259:




<center><math>l(a) = 0.</math></center>
<center><math>l(a) = 0</math></center>




Linia 270: Linia 269:
\frac{1}{a^n} &  \text{dla}  a \geq  \max\{x_1, \dots, x_n \}\\
\frac{1}{a^n} &  \text{dla}  a \geq  \max\{x_1, \dots, x_n \}\\
0 &  \text{dla}  0 <  a < \max\{x_1, \dots, x_n \}.
0 &  \text{dla}  0 <  a < \max\{x_1, \dots, x_n \}.
\end{array}  \right.
\end{array}  \right
</math></center>
</math></center>


Linia 280: Linia 279:




<center><math>\hat{a} = \max\{x_1, \dots, x_n \},</math></center>
<center><math>\hat{a} = \max\{x_1, \dots, x_n \}</math></center>




Linia 312: Linia 311:




<center><math>239,\; 209,\; 208,\; 235,\; 226,\; 204,\; 203,\; 204,\; 217,\; 232,</math></center>
<center><math>239,\; 209,\; 208,\; 235,\; 226,\; 204,\; 203,\; 204,\; 217,\; 232</math></center>




Linia 321: Linia 320:


<center><math>P(T = k) = (1-p)^{k - 201}p\;\;  </math> dla  <math> k = 201,
<center><math>P(T = k) = (1-p)^{k - 201}p\;\;  </math> dla  <math> k = 201,
202, 203, \dots .</math></center>
202, 203, \dots</math></center>





Wersja z 07:37, 31 sie 2023

Ćwiczenia

Ćwiczenie 12.1

Rozważmy próbkę prostą x1,,xn z rozkładu N(m,σ). Znajdziemy estymatory największej wiarygodności parametrów m i σ.

Przypominamy, że gęstość rozkładu normalnego wyraża się wzorem:


f(x)=12πσe12(xmσ)2 dla x.


W związku z tym, funkcja wiarygodności ma postać:


l(m,σ)=12πσe12(x1mσ)212πσe12(xnmσ)2


=1(2πσ)ne12σ2i=1n(xim)2.


Z postaci funkcji l od razu widać, że przy każdym ustalonym σ przyjmuje ona wartość największą dla takiego m, dla którego funkcja:


l1(m)=i=1n(xim)2


osiąga wartość najmniejszą, ta ostatnia zaś jest zwykłą funkcją kwadratową zmiennej

m

, a więc łatwo sprawdzić, że przyjmuje ona wartość najmniejszą dla:

m^=x¯.

Rozważmy zatem funkcję:


l2(σ)=(2π)nl(x¯,σ),


a następnie jej logarytm:


L(σ)=nlnσ12σ2i=1n(xix¯)2.


Obliczamy pochodną:


L(σ)=nσ12σ3(2)i=1n(xix¯)2=nσ+1σ3i=1n(xix¯)2.


Zauważmy, jedynym rozwiązaniem równania:


L(σ)=0


jest liczba:


σ^=1ni=1n(xix¯)2.


Ostatecznie więc otrzymujemy następujące estymatory:


m^=x¯=x1++xnn,  σ^=(x1x¯n)2++(xnx¯n)2n.


Ćwiczenie 12.2

Aby stwierdzić ile jest średnio bakterii pewnego rodzaju w 1 litrze wody, pobrano n próbek wody po 100 ml (próbki typu A) oraz m próbek wody po 300 ml (próbki typu B). Metoda laboratoryjna pozwala jedynie na stwierdzenie obecności (nie ilości!) bakterii w danej próbce wody. Metodą tą stwierdzono obecność bakterii w k próbkach typu A oraz l próbkach typu B. Jaka jest średnia liczba bakterii w 1 litrze wody?

Zanim przejdziemy do właściwego rozwiązania powyższego zadania, należy najpierw zdać sobie sprawę z tego, że rozkład bakterii w ustalonej porcji wody podlega w przybliżeniu rozkładowi Poissona -- mamy tu bowiem dużo doświadczeń (znalezienie się pojedynczej bakterii w ustalonej porcji wody) z niezwykle małym prawdopodobieństwem sukcesu każde. Dla ułatwienia zapisu przyjmujemy, że podstawowa objętość ma 100 ml (gdy już będziemy mieć średnią liczbę bakterii w tej objętości, to pomnożymy ją przez 10, uzyskując w ten sposób żądany wynik).

Niech więc X oznacza liczbę bakterii w 100 ml wody. Zakładamy, że X ma rozkład Poissona z parametrem λ. W związku z tym zmienna losowa Y, oznaczająca liczbę bakterii w 300 ml wody, ma rozkład Poissona z parametrem 3λ. Teraz wyniki badania można interpretować następująco: zaobserwowano zdarzenie, polegające na jednoczesnym zajściu:

  • kzdarzeń postaci {Xi>0},
  • nkzdarzeń postaci {Xi=0},
  • lzdarzeń postaci {Yi>0},
  • mlzdarzeń postaci {Yi=0},

gdzie zmienne Xi tworzą próbkę prostą z X, zaś zmienne Yi - próbkę prostą z Y. Prawdopodobieństwo zaobserwowanego zdarzenia jest więc iloczynem prawdopodobieństw powyższych zdarzeń. Zauważmy jednak, że:


P(Xi=0)=P(X=0)=eλ


a więc:


P(Xi>0)=P(X>0)=1eλ


Podobnie:


P(Yi=0)=P(Y=0)=e3λ


zatem:


P(Yi>0)=P(Y>0)=1e3λ


Ostatecznie więc funkcja wiarygodności ma postać:


l(q)=qnk(1q)k(q3)ml(1q3)l


gdzie q=eλ. Widać, że l(0)=l(1)=0 oraz że l jest ciągła na przedziale [0,1], tak więc istnieje w tym przypadku estymator największej wiarygodności, aczkolwiek wzór określający funkcję l wydaje się być zbyt skomplikowany, aby można było znaleźć analityczną postać tego estymatora.

W związku z powyższym, rozwiążemy nasze zadanie wykorzystując program Maple oraz ustalając konkretne wartości parametrów, powiedzmy:


n=30,k=8,m=5,l=3


Wyznaczamy logarytm z funkcji wiarygodności, różniczkujemy go i przyrównujemy do 0, otrzymując następujące równanie:


28q27(1q)8(1q3)38q28(1q)7(1q3)3


9q30(1q)8(1q3)2=0


Po podzieleniu obu stron przez wspólny czynnik dostajemy:


28+8q+8q2+45q3=0


Równanie to można rozwiązać numerycznie w przedziale (0,1) otrzymując:


q^=0.7342,

czyli:

λ^=lnq^=0.3089


Tak więc w jednym litrze wody są średnio nieco ponad 3 bakterie.

Ćwiczenie 12.3

Zmodyfikujemy przykład 12.4. Treść zadania wygląda teraz następująco. Chcąc zbadać wadliwość nowej serii komputerów przeprowadzono następujące badanie: przez 20 dni uruchamiano codziennie 10 nowych komputerów i każdy z nich poddawano wszechstronnemu testowi. Otrzymano następujące wyniki: ciągu 14 dni wszystkie komputery działały bez zarzutu, w ciągu 4 dni miała miejsce awaria jednego z komputerów, natomiast w ciągu 2 dni zaobserwowano awarie więcej niż jednego komputera. Jaka jest wadliwość losowo wybranego komputera, rozumiana jako prawdopodobieństwo awarii w czasie jednego dnia pracy?

Ta drobna zmiana oznacza istotną komplikację techniczną. Stosując oznaczenia z przykładu 12.4 widzimy, że funkcja wiarygodności ma teraz postać:


l(p)=a014a14(1a0a1)2


gdyż 1a0a1 oznacza prawdopodobieństwo zajścia więcej niż jednej awarii w danym dniu. Mamy dalej:


l(p)=((1p)10)14(10p(1p)9)4(1(1p)1010p(1p)9)2


a więc sytuacja jest podobna do tej z ćwiczenia 12.2 - można wziąć logarytm z funkcji l, obliczyć jego pochodną i przyrównać do 0, jednak otrzymane w ten sposób równanie trzeba rozwiązywać numerycznie. Okazuje się, że w tym przypadku estymatorem największej wiarygodności parametru p jest:

p^=0.041,

a więc nieznacznie więcej niż w przykładzie 12.4.

Ćwiczenie 12.4

Znajdziemy estymator największej wiarygodności parametru a, w rozkładzie jednostajnym na przedziale (0,a).

Z warunków zadania wynika, że dysponujemy próbką prostą x1,,xn z rozkładu ciągłego, którego gęstość f jest następująca: f(x)=1a dla 0xa oraz f(x)=0 dla pozostałych x. Funkcją wiarygodności jest więc tutaj:


l(a)=f(x1)f(xn)


W związku z tym, jeżeli wszystkie punkty xi leżą w przedziale (0,a), to:


l(a)=1an


zaś w przeciwnym wypadku:


l(a)=0


Zatem:


Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle l(a) = \left\{ \begin{array} {rl} \frac{1}{a^n} & \text{dla} a \geq \max\{x_1, \dots, x_n \}\\ 0 & \text{dla} 0 < a < \max\{x_1, \dots, x_n \}. \end{array} \right }


W nietrywialnym przypadku, czyli gdy max(x1,,xn)>0, funkcja ta jest dobrze określona, lecz nie jest ciągła w punkcie a=max{x1,,xn}. Jednak widać (narysuj wykres funkcji l), że akurat w tym punkcie funkcja l przyjmuje wartość największą. Tak więc estymatorem największej wiarygodności parametru a jest:


a^=max{x1,,xn}


o którym była już mowa w ćwiczeniu 11.1.


Zadanie 12.1 Znajdź wartość największą (o ile istnieje) funkcji f na zbiorze A:

  1. f(x)=x3x2+8x2, A=[2.2],
  2. f(x)=xx2+8x2, A=[0.4],
  3. f(x)=x2ln|x| dla x0, f(0)=0, A=,
  4. f(x)=x21x, A=[1,2],
  5. f(x)=max{x,1x2}, A=(0,1),
  6. f(x)=e|x|, A=,
  7. f(x)=x2x2, A={0,1,2,}.

Zadanie 12.2 Wyprowadź wzór na estymator największej wiarygodności parametru p, gdy próbka prosta pochodzi z rozkładu geometrycznego.

Zadanie 12.3 Wyprowadź wzór na estymator największej wiarygodności parametru λ, gdy próbka prosta pochodzi z rozkładu Poissona.

Zadanie 12.4 Testowano czas działania T nowej serii baterii do telefonów komórkowych. Otrzymano następujące wyniki (w godzinach):


239,209,208,235,226,204,203,204,217,232


natomiast pięć innych baterii działało dłużej niż 240 godzin. Znajdź estymator parametru p zakładając, że rozkładu czasu działania baterii jest postaci:


P(T=k)=(1p)k201p dla k=201,202,203,


Korzystając z otrzymanego wyniku, określ średni czas działania baterii oraz oblicz prawdopodobieństwo tego, bateria z tej serii działa dłużej niż 220 godzin.

Zadanie 12.5 Metodą największej wiarygodności znajdź estymator parametru a, gdy próbka x1,,xn pochodzi z rozkładu jednostajnego na odcinku (a,0).

Zadanie 12.6 W pewnej liczbie rzutów monetą symetryczną uzyskano 5 orłów. Ile było rzutów?

Zadanie 12.7 Mamy próbkę prostą x1,,xn z rozkładu wykładniczego oraz wiemy, że k dalszych niezależnych obserwacji xi z tego rozkładu ma wartość większą niż dana liczba T. Jaka jest nadzieja matematyczna tego rozkładu?