Biografia Czebyszew, Pafnutij Lwowicz: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
| Linia 5: | Linia 5: | ||
Dokonał wielkich odkryć w dziedzinie teorii liczb, teorii prawdopodobieństwa, w analizie matematycznej oraz w zastosowaniach matematyki. | Dokonał wielkich odkryć w dziedzinie teorii liczb, teorii prawdopodobieństwa, w analizie matematycznej oraz w zastosowaniach matematyki. | ||
W roku 1837 | W roku 1837 Czebyszew rozpoczął studia matematyczne w Uniwersytecie Moskiewskim. Okazał się studentem wybitnym. W 1841 ukończył pierwszy etap studiów pisząc pracę dyplomową pod kierunkiem Mikołaja Braszmana, wybitnego specjalisty od zastosowań matematyki. | ||
Po ukończeniu studiów wyjechał do Francji | Po ukończeniu studiów wyjechał do Francji, gdzie opublikowane zostały jego pierwsze prace. W 1846 uzyskał magisterium i w tymże roku opublikował swoją pierwszą pracę z teorii prawdopodobieństwa. Jego rozprawa doktorska powstała w zarysie już w roku 1843; obronił ją na Uniwersytecie w Sankt Petersburgu w roku 1849. Jego zainteresowania skierowały się w tym okresie ku teorii liczb, a sama rozprawa doktorska, przyniosła mu prestiżową nagrodę Akademii Nauk. | ||
W roku 1850 Czebyszew uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. | W roku 1850 Czebyszew uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Dwa lata później odbył podróż do Francji, Niemiec i Anglii, w trakcie której nawiązał kontakty osobiste z plejadą najwybitniejszych matematyków europejskich owych czasów. Od tej pory wyruszał w długie podróże na Zachód niemal co roku. Stopniowo jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na teorii prawdopodobieństwa – w tej dziedzinie zdobył światową sławę. Jego uogólnione prawo wielkich liczb należy do kanonu matematyki. | ||
Czebyszew przeszedł na emeryturę w roku 1882. W ciągu niezwykle płodnego naukowo życia otrzymał mnóstwo zaszczytnych nagród. Był członkiem licznych Akademii Nauk i kawalerem najwyższych orderów, w tym francuskiej Legii Honorowej. Nigdy się nie ożenił i żył samotnie w wielkim dziesięciopokojowym domu. | |||
Czebyszew obruszał się, gdy nazywano go „matematykiem rosyjskim”. Podkreślał z naciskiem swoją przynależność do światowej społeczności matematycznej – tak jak to | Czebyszew obruszał się, gdy nazywano go „matematykiem rosyjskim”. Podkreślał z naciskiem swoją przynależność do światowej społeczności matematycznej – tak jak jest to przyjęte i dziś (najwybitniejsi matematycy ostentacyjnie podpisują swoje prace wyłącznie imieniem i nazwiskiem oraz nazwą placówki naukowej, w której ta praca powstała – nigdy nie podają swojej przynależności narodowej ani obywatelstwa). | ||
Wersja z 12:16, 14 gru 2006
Pafnutij Lwowicz Czebyszew (1821-1894) – matematyk rosyjski.
Dokonał wielkich odkryć w dziedzinie teorii liczb, teorii prawdopodobieństwa, w analizie matematycznej oraz w zastosowaniach matematyki.
W roku 1837 Czebyszew rozpoczął studia matematyczne w Uniwersytecie Moskiewskim. Okazał się studentem wybitnym. W 1841 ukończył pierwszy etap studiów pisząc pracę dyplomową pod kierunkiem Mikołaja Braszmana, wybitnego specjalisty od zastosowań matematyki.
Po ukończeniu studiów wyjechał do Francji, gdzie opublikowane zostały jego pierwsze prace. W 1846 uzyskał magisterium i w tymże roku opublikował swoją pierwszą pracę z teorii prawdopodobieństwa. Jego rozprawa doktorska powstała w zarysie już w roku 1843; obronił ją na Uniwersytecie w Sankt Petersburgu w roku 1849. Jego zainteresowania skierowały się w tym okresie ku teorii liczb, a sama rozprawa doktorska, przyniosła mu prestiżową nagrodę Akademii Nauk.
W roku 1850 Czebyszew uzyskał stanowisko profesora nadzwyczajnego. Dwa lata później odbył podróż do Francji, Niemiec i Anglii, w trakcie której nawiązał kontakty osobiste z plejadą najwybitniejszych matematyków europejskich owych czasów. Od tej pory wyruszał w długie podróże na Zachód niemal co roku. Stopniowo jego zainteresowania naukowe koncentrowały się na teorii prawdopodobieństwa – w tej dziedzinie zdobył światową sławę. Jego uogólnione prawo wielkich liczb należy do kanonu matematyki.
Czebyszew przeszedł na emeryturę w roku 1882. W ciągu niezwykle płodnego naukowo życia otrzymał mnóstwo zaszczytnych nagród. Był członkiem licznych Akademii Nauk i kawalerem najwyższych orderów, w tym francuskiej Legii Honorowej. Nigdy się nie ożenił i żył samotnie w wielkim dziesięciopokojowym domu.
Czebyszew obruszał się, gdy nazywano go „matematykiem rosyjskim”. Podkreślał z naciskiem swoją przynależność do światowej społeczności matematycznej – tak jak jest to przyjęte i dziś (najwybitniejsi matematycy ostentacyjnie podpisują swoje prace wyłącznie imieniem i nazwiskiem oraz nazwą placówki naukowej, w której ta praca powstała – nigdy nie podają swojej przynależności narodowej ani obywatelstwa).
