MO Moduł 1: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 29: | Linia 29: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd6.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd6.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Niewątpliwie najwięcej traktatów napisano o Bogu, następnie o miłości, ale jaki temat jest na trzecim miejscu? Patrioci optymalizacji twierdzą, że o optymalizacji (sam w domu mam ponad trzydzieści książek poświeconych tej tematyce). Dlatego (optymalny?) wybór tego co najistotniejsze z tej przywalającej człowieka góry informacji nie jest łatwy. Zatem prezentowane dalej rozważania odzwierciedlają mój punkt widzenia na to co ważne, a co można pominąć z nagromadzonej wiedzy związanej z metodami optymalizacji i zdaję sobie sprawę z tego, że mój wybór może być krytykowany. | |valign="top"|Niewątpliwie najwięcej traktatów napisano o Bogu, następnie o miłości, ale jaki temat jest na trzecim miejscu? Patrioci optymalizacji twierdzą, że o optymalizacji (sam w domu mam ponad trzydzieści książek poświeconych tej tematyce). Dlatego (optymalny?) wybór tego co najistotniejsze z tej przywalającej człowieka góry informacji nie jest łatwy. Zatem prezentowane dalej rozważania odzwierciedlają mój punkt widzenia na to co ważne, a co można pominąć z nagromadzonej wiedzy związanej z metodami optymalizacji i zdaję sobie sprawę z tego, że mój wybór może być krytykowany. | ||
|} | |} | ||
---- | ----- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd7.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd7.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Optymalizują | |valign="top"|Optymalizują | ||
Linia 44: | Linia 44: | ||
|} | |} | ||
---- | ----- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width="100%" | {| border="0" cellpadding="4" width="100%" | ||
Linia 88: | Linia 88: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd15.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd15.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|We wzorze określającym zysk: | |valign="top"|We wzorze określającym zysk: | ||
<math>p^u_j</math> – cena jednostki | <math>p^u_j</math> – cena jednostki <math>j</math>-tej benzyny w kontrakcie, | ||
<math>p^v_j</math> – cena jednostki | <math>p^v_j</math> – cena jednostki <math>j</math>-tej benzyny w wolnej sprzedaży, | ||
<math>p^z_i</math> – cena jednostki | <math>p^z_i</math> – cena jednostki <math>i</math>-tego komponentu w wolnej sprzedaży, | ||
<math>c^s_i</math> – koszt wytworzenia jednostki komponentu | <math>c^s_i</math> – koszt wytworzenia jednostki komponentu <math>i</math>, | ||
<math>c^b_i</math> – koszty komponowania przeliczone na jednostkę komponentu | <math>c^b_i</math> – koszty komponowania przeliczone na jednostkę komponentu <math>i</math>. | ||
|} | |} | ||
---- | ----- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width="100%" | {| border="0" cellpadding="4" width="100%" | ||
Linia 122: | Linia 122: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd19.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd19.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Współczynniki <math> \eta_i</math> i <math>\mu_j</math> można traktować dla benzyn np. jako liczbę oktanową. | |valign="top"|Współczynniki <math> \eta_i</math> i <math>\mu_j</math> można traktować dla benzyn np. jako liczbę oktanową. | ||
Linia 158: | Linia 158: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd25.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd25.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Automatycy przy projektowaniu układów sterowania zamiast „opisem różniczkowym” obiektu liniowego wolą posługiwać się równoważnym opisem transmitancyjnym przyjmując, że funkcja <math>\varphi(\cdot)</math> będąca rozwiązaniem równania różniczkowego obiektu oraz sygnał sterujący <math>\delta(\cdot)</math> mają transformaty Laplace’a. | |valign="top"|Automatycy przy projektowaniu układów sterowania zamiast „opisem różniczkowym” obiektu liniowego wolą posługiwać się równoważnym opisem transmitancyjnym przyjmując, że funkcja <math>\varphi(\cdot)</math> będąca rozwiązaniem równania różniczkowego obiektu oraz sygnał sterujący <math>\delta(\cdot)</math> mają transformaty Laplace’a. | ||
Linia 200: | Linia 200: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd32.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd32.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Zatem do oceny "odległości od zera” uchybu możemy posłużyć się całką z modułu uchybu (32.A), albo całką z kwadratu uchybu (32.B). | |valign="top"|Zatem do oceny "odległości od zera” uchybu możemy posłużyć się całką z modułu uchybu (32.A), albo całką z kwadratu uchybu (32.B). | ||
Linia 296: | Linia 296: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd48.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd48.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Przypadku | |valign="top"|Przypadku | ||
Linia 358: | Linia 358: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd58.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd58.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Widać, że najbardziej restrykcyjne są ograniczenia równościowe. Bez nich przykładowy zbiór dopuszczalny byłby spójny (składałby się z jednej części) i “miał punkty w środku” (tak jak zbiór z rysunku poprzedniego), matematyk powie: miał niepuste wnętrze | |valign="top"|Widać, że najbardziej restrykcyjne są ograniczenia równościowe. Bez nich przykładowy zbiór dopuszczalny byłby spójny (składałby się z jednej części) i “miał punkty w środku” (tak jak zbiór z rysunku poprzedniego), matematyk powie: miał niepuste wnętrze | ||
Linia 478: | Linia 478: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd78.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd78.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Jest to nieskończony przeliczalny zbiór izolowanych punktów płaszczyzny, a warianty są opisywane wektorami całkowitoliczbowymi. Zbiory tego typu nazywamy zbiorami dyskretnymi. | |valign="top"|Jest to nieskończony przeliczalny zbiór izolowanych punktów płaszczyzny, a warianty są opisywane wektorami całkowitoliczbowymi. Zbiory tego typu nazywamy zbiorami dyskretnymi. | ||
Zauważmy, że przedstawiony przykład ograniczeń definiujących zbiór całkowitoliczbowy jest przykładem teoretycznym i ma głównie na celu pokazanie bogactwa | Zauważmy, że przedstawiony przykład ograniczeń definiujących zbiór całkowitoliczbowy jest przykładem teoretycznym i ma głównie na celu pokazanie bogactwa "różności” jakie kryje w sobie przyjęta definicja zbioru dopuszczalnego | ||
|} | |} | ||
Linia 492: | Linia 492: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd80.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd80.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Niepodzielny produkt to np. lodówka, lub lokówka, ale także paleta z kubeczkami jogurtu. | |valign="top"|Niepodzielny produkt to np. lodówka, lub lokówka, ale także paleta z kubeczkami jogurtu. | ||
Linia 516: | Linia 516: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd84.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd84.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Jest to funkcja <math>n\cdot m + n +n\cdot m = n(2m + 1)</math> zmiennych. Przy czterech miejscach lokalizacji, | |valign="top"|Jest to funkcja <math>n\cdot m + n +n\cdot m = n(2m + 1)</math> zmiennych. Przy czterech miejscach lokalizacji, <math>n = 4,</math>, i dwudziestu pięciu odbiorcach, <math>m = 25</math>, daje to 204 zmienne. W porównaniu do zadań optymalizacji, które naprawdę są rozwiązywane przy wspomaganiu decyzji podejmowanych przez menedżerów różnych korporacji, gdzie zmiennych potrafi być kilkanaście tysięcy (np. dlatego bo trzeba uwzględnić różne produkty a także różne ich rodzaje), jest to niewiele. | ||
|} | |} | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd85.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd85.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Ograniczenia (85.C) mogliśmy zapisać w takiej postaci, bo jeżeli w miejscu i nie zostanie wybudowana nowa fabryka to, <math>y_i = 0</math>, zatem na mocy (85.A) i (85.B), dla każdego | |valign="top"|Ograniczenia (85.C) mogliśmy zapisać w takiej postaci, bo jeżeli w miejscu <math>i</math> nie zostanie wybudowana nowa fabryka to, <math>y_i = 0</math>, zatem na mocy (85.A) i (85.B), dla każdego <math>j</math> wielkość przewozu <math>x_i_j = 0</math>. | ||
|} | |} | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd86.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd86.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Są to związki logiczne a nie nierówności. Nie pasują zatem do przyjętego sposobu określania zbioru dopuszczalnego! | |valign="top"|Są to związki logiczne a nie nierówności. Nie pasują zatem do przyjętego sposobu określania zbioru dopuszczalnego! | ||
Linia 546: | Linia 546: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd89.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd89.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Przez Z oznaczono zbiór liczb całkowitych tj. zbiór {...,–1,0,1,2,...}. | |valign="top"|Przez Z oznaczono zbiór liczb całkowitych tj. zbiór | ||
{<math>...,–1,0,1,2,...</math>}. | |||
|} | |} | ||
---- | ---- | ||
Linia 558: | Linia 559: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd91.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd91.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Mamy zadania optymalizacji (wektory rzeczywiste, jak mówimy zmienne są ciągłe) i zadania dyskretne (wektory całkowitoliczbowe – zmienne dyskretne) mogą więc być zadania mieszane, w których część zmiennych jest ciągła, a pozostała – dyskretna. | |valign="top"|Mamy zadania optymalizacji (wektory rzeczywiste, jak mówimy zmienne są ciągłe) i zadania dyskretne (wektory całkowitoliczbowe – zmienne dyskretne) mogą więc być zadania mieszane, w których część zmiennych jest ciągła, a pozostała – dyskretna. | ||
Linia 564: | Linia 565: | ||
---- | ---- | ||
{| border="0" cellpadding="4" width=" | {| border="0" cellpadding="4" width="125%" | ||
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd92.png|thumb|500px]] | |width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M1_Slajd92.png|thumb|500px]] | ||
|valign="top"|Przedstawione dotąd rozważania pokazały, że analizując zadania optymalizacji, obok zwrócenia uwagi na stopień trudności znajdowania ich rozwiązania („łatwiejsze – trudniejsze”, czyli: bez ograniczeń – z ograniczeniami, liniowe – nieliniowe itp.) trzeba także zwrócić uwagę na ich strukturę, co prowadzi do klasyfikacji takiej jak na rysunku. | |valign="top"|Przedstawione dotąd rozważania pokazały, że analizując zadania optymalizacji, obok zwrócenia uwagi na stopień trudności znajdowania ich rozwiązania („łatwiejsze – trudniejsze”, czyli: bez ograniczeń – z ograniczeniami, liniowe – nieliniowe itp.) trzeba także zwrócić uwagę na ich strukturę, co prowadzi do klasyfikacji takiej jak na rysunku. |
Wersja z 14:45, 4 paź 2006
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Współczynniki i można traktować dla benzyn np. jako liczbę oktanową. |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Zatem do oceny "odległości od zera” uchybu możemy posłużyć się całką z modułu uchybu (32.A), albo całką z kwadratu uchybu (32.B). |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Przypadku
albo , nie wykluczamy. |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Niepodzielny produkt to np. lodówka, lub lokówka, ale także paleta z kubeczkami jogurtu. |
![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Ograniczenia (85.C) mogliśmy zapisać w takiej postaci, bo jeżeli w miejscu nie zostanie wybudowana nowa fabryka to, , zatem na mocy (85.A) i (85.B), dla każdego wielkość przewozu . |
![]() |
Są to związki logiczne a nie nierówności. Nie pasują zatem do przyjętego sposobu określania zbioru dopuszczalnego! |
![]() |
![]() |
![]() |
Przez Z oznaczono zbiór liczb całkowitych tj. zbiór
{Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle ...,–1,0,1,2,...} }. |
![]() |
![]() |