SW wykład 8 - Slajd9: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
Nie podano opisu zmian |
||
Linia 2: | Linia 2: | ||
[[Grafika:sw0808.png|frame|center|]] | [[Grafika:sw0808.png|frame|center|]] | ||
Wróćmy jeszcze na chwilę do definicji znaczenia instrukcji pętli | |||
omawianej na wykładzie 4 (pierwszy wykład o semantyce | |||
denotacyjnej). Przypomnijmy, że znaczenie to definiowaliśmy tam jako | |||
najmniejszy punkt stały pewnego operatora na dziedzinie znaczeń | |||
instrukcji. W świetle właśnie wprowadzonej teorii, trzebaby pokazać, | |||
że dziedzina znaczeń instrukcji jest zbiorem łańcuchowo zupełnym, a | |||
rozważany operator jest funkcją ciągła na tym zbiorze. W tym | |||
przypadku, pierwsza własność jest oczywista: dziedziną znaczeń | |||
instrukcji był zbiór funkcji częściowych (ze stanów w stany), który ze | |||
standardowym porządkiem jest naszym najbardziej typowym przykładem | |||
zbioru łańcuchowo zupełnego. Łatwo też można pokazać, że rozważany | |||
operator jest funkcją ciągłą na tym zbiorze. | |||
Ale: przecież potem mieliśmy jeszcze kilkakroć do czynienia ze | |||
stałopunktowymi definicjami znaczeń pewnych fraz różnych rozszerzeń | |||
języka TINY. Czy dowody łańcuchowej zupełności odpowiednich dziedzin i | |||
ciągłości odpowiednich operatorów będą podobnie łatwe? A nawet jeśli | |||
tak, to czy naprawdę musimy je przeprowadzać dla każdego przypadku | |||
kolejno? W kolejnym wykładzie pokażemy, jak można takiej konieczności | |||
uniknąć ograniczając się do bogatego, ale ustalonego z góry zasobu | |||
metod konstruowania dziedzin semantycznych i budowania funkcji | |||
określających znaczenia fraz języka. |
Aktualna wersja na dzień 12:14, 2 paź 2006
Częściowe porządki zupełne Przykłady Funkcje ciągłe Intuicje Intuicje, c.d. Przestrzeń funkcji częściowych Twierdzenie o punkcie stałym Techniki dowodowe Semantyka while

Wróćmy jeszcze na chwilę do definicji znaczenia instrukcji pętli omawianej na wykładzie 4 (pierwszy wykład o semantyce denotacyjnej). Przypomnijmy, że znaczenie to definiowaliśmy tam jako najmniejszy punkt stały pewnego operatora na dziedzinie znaczeń instrukcji. W świetle właśnie wprowadzonej teorii, trzebaby pokazać, że dziedzina znaczeń instrukcji jest zbiorem łańcuchowo zupełnym, a rozważany operator jest funkcją ciągła na tym zbiorze. W tym przypadku, pierwsza własność jest oczywista: dziedziną znaczeń instrukcji był zbiór funkcji częściowych (ze stanów w stany), który ze standardowym porządkiem jest naszym najbardziej typowym przykładem zbioru łańcuchowo zupełnego. Łatwo też można pokazać, że rozważany operator jest funkcją ciągłą na tym zbiorze.
Ale: przecież potem mieliśmy jeszcze kilkakroć do czynienia ze stałopunktowymi definicjami znaczeń pewnych fraz różnych rozszerzeń języka TINY. Czy dowody łańcuchowej zupełności odpowiednich dziedzin i ciągłości odpowiednich operatorów będą podobnie łatwe? A nawet jeśli tak, to czy naprawdę musimy je przeprowadzać dla każdego przypadku kolejno? W kolejnym wykładzie pokażemy, jak można takiej konieczności uniknąć ograniczając się do bogatego, ale ustalonego z góry zasobu metod konstruowania dziedzin semantycznych i budowania funkcji określających znaczenia fraz języka.