Programowanie niskopoziomowe: Różnice pomiędzy wersjami
Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m →Autor |
|||
| Linia 20: | Linia 20: | ||
=== Zawartość === | === Zawartość === | ||
*Wprowadzenie | *Wprowadzenie mdash; zastosowanie programowania asemblerowego i hybrydowego, środowisko pracy programu w systemie operacyjnym i bez niego. | ||
*Proces tworzenia programu | *Proces tworzenia programu — kompilacja, łączenie. Oprogramowanie narzędziowe — kompilator, asembler, konsolidator. Biblioteki. Tworzenie programu wielomodułowego. | ||
*Programowanie asemblerowe w środowisku systemu operacyjnego | *Programowanie asemblerowe w środowisku systemu operacyjnego — sekcje, deklaracje danych, ładowanie i start programu, korzystanie z funkcji systemowych. | ||
*Wywoływanie procedur. Konwencje wołania. Standardy ABI | *Wywoływanie procedur. Konwencje wołania. Standardy ABI — analiza kilku wybranych konwencji dla procesorów RISC (MIPS, ARM) i CISC (x86, AMD64). Tworzenie oprogramowania hybrydowego. | ||
*Techniki programowania asemblerowego. Metody optymalizacji kodu możliwe do realizacji wyłącznie na poziomie asemblera. Błędy i złe nawyki w programowaniu asemblerowym. | *Techniki programowania asemblerowego. Metody optymalizacji kodu możliwe do realizacji wyłącznie na poziomie asemblera. Błędy i złe nawyki w programowaniu asemblerowym. | ||
*Zasady optymalizacji programu pod kątem redukcji opóźnień i wykorzystania równoczesności wykonania instrukcji w procesorach superskalarnych. | *Zasady optymalizacji programu pod kątem redukcji opóźnień i wykorzystania równoczesności wykonania instrukcji w procesorach superskalarnych. | ||
Wersja z 12:37, 27 wrz 2006
Forma zajęć
wykład (15 godzin) + laboratorium (15 godzin)
Opis
Celem przedmiotu jest zapoznanie słuchaczy z zasadami programowania asemblerowego i hybrydowego oraz z narzędziami do tego służącymi. Treść wykładu obejmuje niezbędne podstawy teoretyczne, w tym opis środowiska pracy programu, zapoznanie z oprogramowaniem narzędziowym (asembler, kompilator C, konsolidator) oraz zasady programowania asemblerowego i hybrydowego. Zajęcia projektowe mają na celu stworzenie przez studenta kilku programów asemblerowych i hybrydowych i praktyczne zapoznanie z zagadnieniami omawianymi w trakcie wykładu.
Sylabus
Autor
- Grzegorz Mazur — Politechnika Warszawska
Wymagania wstępne
- Programowanie w języku C
- Architektura komputerów (może być równolegle)
Zawartość
- Wprowadzenie mdash; zastosowanie programowania asemblerowego i hybrydowego, środowisko pracy programu w systemie operacyjnym i bez niego.
- Proces tworzenia programu — kompilacja, łączenie. Oprogramowanie narzędziowe — kompilator, asembler, konsolidator. Biblioteki. Tworzenie programu wielomodułowego.
- Programowanie asemblerowe w środowisku systemu operacyjnego — sekcje, deklaracje danych, ładowanie i start programu, korzystanie z funkcji systemowych.
- Wywoływanie procedur. Konwencje wołania. Standardy ABI — analiza kilku wybranych konwencji dla procesorów RISC (MIPS, ARM) i CISC (x86, AMD64). Tworzenie oprogramowania hybrydowego.
- Techniki programowania asemblerowego. Metody optymalizacji kodu możliwe do realizacji wyłącznie na poziomie asemblera. Błędy i złe nawyki w programowaniu asemblerowym.
- Zasady optymalizacji programu pod kątem redukcji opóźnień i wykorzystania równoczesności wykonania instrukcji w procesorach superskalarnych.
- Wprowadzenie do programowania jednostek wektorowych.
Literatura
- J. Biernat. Arytmetyka komputerów. PWN, 1996.
- Materiały firmowe - dokumenty techniczne dostępne w sieci www - MIPS, Intel, AMD.
- Specyfikacje Application Binary Interface.
Moduły
- Moduł 1
- Moduł 2
- Moduł 3
- Moduł 4
- Moduł 5
- Moduł 6
- Programowanie jednostek wektorowych
