Test GR: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Rogoda (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Rogoda (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 6: Linia 6:


------------------------------
------------------------------
\newtheorem*{stre}{Streszczenie}
\newtheorem*{wsk}{Wskazówka}
\newtheorem*{rozw}{Rozwiązanie}
\newtheorem*{textt}{}
\newtheorem{thm}{Twierdzenie}[section]
\newtheorem{stw}[thm]{Stwierdzenie}
\newtheorem{lem}[thm]{Lemat}
\newtheorem{uwa}[thm]{Uwaga}
\newtheorem{exa}[thm]{Example}
\newtheorem{dfn}[thm]{Definicja}
\newtheorem{wn}[thm]{Wniosek}
\newtheorem{prz}[thm]{Przykład}
\newtheorem{zadan}[thm]{Zadanie}
a
\le{\leqslant}
\ge{\geqslant}
1111111111111111111111111111111111111111111
==Przestrzenie metryczne. Test==
\bzad
  Mamy następujące przestrzenie metryczne:
  <math>\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2,d_2),\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2, d_{\infty}),\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2,d_1),\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2,d_d),\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2,d_r),</math>
  gdzie
  <math>\displaystyle d_d</math> oznacza metrykę dyskretną, a <math>\displaystyle d_r</math> metrykę "rzeka" z prostą
  <math>\displaystyle l</math> będącą osią <math>\displaystyle Ox.</math> W <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> dane są dwa punkty: <math>\displaystyle A=(-1,2)</math> i
  <math>\displaystyle B=(1,3).</math> Wtedy:<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle d_2(A,B)^2=d_r(A,B)d_d(A,B)-d_{\infty}(A,B)</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle d_d(A,B)+d_{\infty}(A,B)=d_1(A,B)</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle d_2(A,B)^2+d_{\infty}(A,B)^2=d_1(A,B)^2</math>
\ezad
  tak, tak, tak
\bzad
  Dla zbioru
  <math>\displaystyle \displaystyle A:=\bigg\{1,\frac{1}{2},\frac{1}{3},\frac{1}{4},\ldots\bigg\}\cup\{0\}</math>
  w przestrzeni metrycznej <math>\displaystyle (\mathbb{R}^2,d_2)</math> zachodzi <br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle A=\overline{A}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\partial A=\{0\}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle A</math> jest zwarty
\ezad
  tak, nie, tak
\bzad
  Zbiory <math>\displaystyle B</math> i <math>\displaystyle C</math> w przestrzeni metrycznej <math>\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2,d_2)</math> dane są
  jako
  <math>\displaystyle \displaystyle B:=\bigg\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ y\leq x^{\frac{2}{3}}\bigg\}</math>
  (gdzie za dziedzinę funkcji
  <math>\displaystyle \displaystyle f(x)=x^{\frac{2}{3}}</math> przyjmujemy całe <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}</math>). Zbiór
  <math>\displaystyle \displaystyle C:=\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\ y\ge x^2\}.</math> Wtedy <math>\displaystyle B\cap C</math> jest <br>
  '''(a)''' zbiorem otwartym<br>
  '''(b)''' zbiorem spójnym<br>
  '''(c)''' zbiorem nieograniczonym
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Jeśli <math>\displaystyle d</math> jest funkcją określoną na
  <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2\times\mathbb{R}^2</math> jako
<center><math>\displaystyle d\big((x_1,x_2),(y_1,y_2)\big)=
  (x_1-x_2)^2+(y_1-y_2)^2
</math></center>
  to<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle d</math> przyjmuje wartości nieujemne<br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle d</math> jest funkcją symetryczną<br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle d</math> jest metryką<br>
\ezad
  tak, tak, nie
\bzad
  Przedział <math>\displaystyle \displaystyle [0,1]</math> z
  metryką dyskretną<br>
  '''(a)''' jest zwarty<br>
  '''(b)''' jest spójny<br>
  '''(c)''' zawiera się w kuli o środku
    <math>\displaystyle \displaystyle x_0=\frac{1}{2}</math>
    i promieniu
    <math>\displaystyle \displaystyle r=\frac{3}{4}</math>
\ezad
  nie, nie, nie
\bzad
  Określamy metrykę na <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}</math>
  wzorem <math>\displaystyle \displaystyle d(x,y):=\mathrm{arctg}\, d_2(x,y).</math>
  Niech <math>\displaystyle \displaystyle A:=[0,+\infty).</math> W tej
  przestrzeni metrycznej średnica zbioru <math>\displaystyle A</math> jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\pi</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{\pi}{2}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\infty</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Niech <math>\displaystyle A_n</math> będzie
  podzbiorem przestrzeni metrycznej <math>\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}, d_2),\displaystyle \displaystyle A_n:=\bigg\{\frac{1}{k}, k>n\bigg\}.</math> Niech <math>\displaystyle \displaystyle B_n:=\overline{A_n}.</math> Wtedy
  <math>\displaystyle \displaystyle \bigcap_{n=1}^{\infty}B_n</math> jest równe<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\emptyset</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\{0\}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle \bigg\{\frac{1}{n}\bigg\}_{n=1}^{\infty}</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  W przestrzeni metrycznej <math>\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2,d_2)</math>
  dane są dwa zbiory
  <math>\displaystyle A=\bigg\{(x,y):\ y=\frac{1}{x}\bigg\},\displaystyle B=\big\{(x,y):\ x=y\big\}.</math>
  Wówczas zbiór
  <math>\displaystyle A\cup B</math><br>
  '''(a)''' jest zwarty<br>
  '''(b)''' jest spójny<br>
  '''(c)''' ma niepuste wnętrze.
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  W <math>\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R}^2,d_2)</math> dany jest zbiór
  <math>\displaystyle A=K((0,0),4)\setminus K((0,0),2).</math>
  Brzegiem zbioru <math>\displaystyle A</math> jest<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\big\{(x,y)\subseteq\mathbb{R}^2:\ x^2+y^2=2\big\}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\big\{(x,y)\subseteq\mathbb{R}^2:\ x^2+y^2=4\big\}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\big\{(x,y)\subseteq\mathbb{R}^2:\ x^2+y^2=2\  </math> lub <math>\displaystyle  \ x^2+y^2=4\big\}</math>
\ezad
  nie, nie, tak
22222222222222222222222222222222222222222
==Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test==
\bzad
  Ciąg w przestrzeni
  metrycznej dyskretnej jest ograniczony wtedy i tylko wtedy, gdy<br>
  '''(a)''' jest stały<br>
  '''(b)''' jest od pewnego miejsca stały<br>
  '''(c)''' zawsze
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Ciąg <math>\displaystyle \displaystyle\bigg\{\frac{1}{n}\bigg\}_{n \in\mathbb{N}}</math>
  w przestrzeni metrycznej <math>\displaystyle \displaystyle\big(\mathbb{R}\setminus \{0\}, d_2\big)</math> jest
  ciągiem<br>
  '''(a)''' zbieżnym w tej przestrzeni<br>
  '''(b)''' spełniającym warunek Cauchy'ego w tej przestrzeni<br>
  '''(c)''' ograniczonym w tej przestrzeni
\ezad
  nie, tak, tak
\bzad
  W <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> z metryką kolejową o węźle <math>\displaystyle O=(0,0)</math>
  dany jest ciąg <math>\displaystyle x_n=(-\frac{1}{n},-1)</math> dla <math>\displaystyle n\in\mathbb{N}.</math>
  Odległość między kolejnymi wyrazami tego ciągu
  <math>\displaystyle d(x_n,x_{n+1})</math><br>
  '''(a)''' maleje do zera, gdy <math>\displaystyle n\rightarrow+\infty</math><br>
  '''(b)''' jest zawsze w przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [1,2]</math><br>
  '''(c)''' jest zawsze w przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [2,4]</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Punktami stałymi odwzorowania
  <math>\displaystyle f\colon \mathbb{R}\longrightarrow\mathbb{R},\displaystyle f(x)=x^2+x-1</math> są<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1+\sqrt{5}}{2}</math> i <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1-\sqrt{5}}{2}</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle -1</math> i <math>\displaystyle 1</math><br>
  <br>
  '''(c)''' odwzorowanie nie ma punktów stałych
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Obrazem odcinka <math>\displaystyle \displaystyle [0,1]</math> przez funkcję
  <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1}{x-2}</math> jest<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle \bigg[\frac{1}{2},1\bigg]</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle \bigg[-1,-\frac{1}{2}\bigg]</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle \bigg(-\infty,-\frac{1}{2}\bigg]</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  W <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}</math> z metryką dyskretną rozważamy zbiór
  <math>\displaystyle A=\{5,25\}.</math> Zbiór <math>\displaystyle A</math><br>
  '''(a)''' jest spójny<br>
  '''(b)''' jest zwarty<br>
  '''(c)''' zawiera się w pewnej kuli o promieniu <math>\displaystyle 2</math>
\ezad
  nie, tak, tak
\bzad
  Niech <math>\displaystyle A</math> będzie kulą w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> z metryką <math>\displaystyle d_1</math>
  o środku <math>\displaystyle \displaystyle (0,0)</math> i promieniu <math>\displaystyle 1.</math>
  Promień największej kuli w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> z metryką <math>\displaystyle d_2</math>
  o środku <math>\displaystyle \displaystyle (0,0)</math> zawartej w kuli <math>\displaystyle A</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 1</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\sqrt{2}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{\sqrt{2}}{2}</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  W przestrzeni metrycznej dyskretnej dany jest zbiór
  ciągowo zwarty <math>\displaystyle A.</math> Wówczas zbiór <math>\displaystyle A</math> jest<br>
  '''(a)''' zwarty<br>
  '''(b)''' skończony<br>
  '''(c)''' ograniczony
\ezad
  tak, tak, tak
\bzad
  W przestrzeni metrycznej <math>\displaystyle \displaystyle (\mathbb{R},d_2)</math>
  dany jest zbiór
  <math>\displaystyle A=\{-1\}\cup [2,3].</math> Wówczas<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\mathrm{int}\, A=(2,3)</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\partial A=\{2,3\}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\partial (\mathrm{int}\, A)=\{2,3\}</math>
\ezad
  tak, nie, tak
3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333
==Norma. Iloczyn skalarny. Test==
\bzad
  <math>\displaystyle \displaystyle\|x\|_1=17</math> dla<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle x=(-4,5,-8)</math><br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle x=(-1,1,17)</math><br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle x=(-4,0,1)</math>
\ezad
tak, nie, nie
\bzad
  W <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math>
  ze standardowym iloczynem skalarnym
  wektory
  <math>\displaystyle x=(3,5)</math> i <math>\displaystyle y=(-1,a)</math> są prostopadłe dla<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=-\frac{3}{5}</math><br>
    <br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=\frac{3}{5}</math><br>
    <br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=\frac{5}{3}</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  W <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^3</math>
  ze standardowym iloczynem skalarnym
  wektory
  <math>\displaystyle x=(-1,2,3)</math> i <math>\displaystyle y=(1,a,b)</math> są prostopadłe dla<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=2,\ b=-1</math><br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=5,\ b=-3</math><br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=-1,\ b=1</math>
\ezad
  tak, tak, tak
\bzad
  W <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> definiujemy
  <math>\displaystyle \displaystyle ((x_1,x_2)|(y_1,y_2))=ax_1y_1+x_2y_2.</math>
  Jest to iloczyn skalarny dla<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=0</math><br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=5</math><br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle a=-5</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  W przestrzeni euklidesowej <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math>
  odległość wektorów
  <math>\displaystyle x=(-1,2)</math> i <math>\displaystyle y=(3,1)</math> wynosi<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \sqrt{17}</math><br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \sqrt{5}+\sqrt{10}</math><br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \sqrt{15}</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  W przestrzeni unitarnej <math>\displaystyle X</math> dane są dwa wektory <math>\displaystyle x</math> i <math>\displaystyle y.</math>
  Jeśli <math>\displaystyle x\perp y,</math> to<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \|x-y\|=\|x\|^2-\|y\|^2</math><br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \|x-y\|^3=\|x+y\|^3</math><br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \|x-y\|^2=\|x\|^2+\|y\|^2</math>
\ezad
  nie, tak, tak
\bzad
  Jeśli <math>\displaystyle \displaystyle\{x_n\}</math> i <math>\displaystyle \displaystyle\{y_n\}</math>
  są dwoma ciągami zbieżnymi w przestrzeni unitarnej
  <math>\displaystyle \displaystyle\big(X,(\cdot|\cdot)\big),</math>
  to<br>
  '''(1)'''
    Ciągi
    <math>\displaystyle \displaystyle\{\|x_n\|\}</math> i <math>\displaystyle \displaystyle\{\|y_n\|\}</math> są zbieżne w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}.</math><br>
  '''(2)'''
    Ciąg
    <math>\displaystyle \displaystyle\{(x_n|y_n)\}</math> jest zbieżny w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}</math><br>
  '''(3)'''
    Ciąg
    <math>\displaystyle \displaystyle\{\|x_n-y_n\|\}</math> jest zbieżny w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}</math><br>
\ezad
  tak, tak, tak
\bzad
  W przestrzeni unormowanej <math>\displaystyle \displaystyle (X,\|\cdot\|)</math> prawdziwe są
  nierówności<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \|x-y\|\ge \|x\|-\|y\|</math><br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \|x-y\|\ge \|y\|-\|x\|</math><br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \|x-y\|\ge -\|x\|-\|y\|</math>
\ezad
  tak, tak, tak
\bzad
  Dla funkcji
  <math>\displaystyle f\colon [0,1]\longrightarrow\mathbb{R}</math> danej wzorem
  <math>\displaystyle f(x)=\sqrt{\pi}(x^2-x)</math> norma supremowa
  <math>\displaystyle \displaystyle\|f\|_{\infty}</math> wynosi<br>
  '''(1)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \sqrt{\pi}</math><br>
  '''(2)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle \frac{1}{4}\sqrt{\pi}</math><br>
  '''(3)'''
    <math>\displaystyle \displaystyle -\frac{1}{4}\sqrt{\pi}</math>
\ezad
  nie, tak, nie
444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444
==Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test==
\bzad
  Dany jest ciąg funkcyjny
  <math>\displaystyle \displaystyle\{f_n\},</math> gdzie
  <math>\displaystyle \displaystyle
  f_n(x)=
  \left\{
  \begin{array} {lll}
  1 & \textrm{dla} & x\in[n,n+1]\\
  0 & \textrm{dla} & x\in \mathbb{R}\setminus[n,n+1]
  \end{array}
  \right.</math>
  dla <math>\displaystyle n\in\mathbb{N}.</math>
  Ciąg ten jest<br>
  '''(a)''' zbieżny punktowo do <math>\displaystyle f(x)\equiv 0</math><br>
  '''(b)''' zbieżny jednostajnie do  <math>\displaystyle f(x)\equiv 0</math><br>
  '''(c)''' zbieżny punktowo do funkcji
  <math>\displaystyle \displaystyle f(x)=
  \left\{
  \begin{array} {lll}
    1 & \textrm{dla} & x\geq 1\\
    0 & \textrm{dla} & x<0
  \end{array}
  \right.</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  Dany jest ciąg funkcyjny <math>\displaystyle \displaystyle\{f_n\},</math> gdzie
<center><math>\displaystyle f_n(x)=
  \left\{
  \begin{array} {lll}
  \displaystyle \frac{1-n^{-x}}{1+n^{-x}} & \textrm{dla} & x>0\\
  \\
  \displaystyle \frac{2-n^{x}}{2+n^{x}} & \textrm{dla} & x<0\\
  \\
  0 & \textrm{dla} & x=0\\
  \end{array}
  \right.
  \quad </math> dla <math>\displaystyle  \ n=1,2,\ldots
</math></center>
  Ten ciąg funkcyjny jest<br>
  '''(a)''' zbieżny jednostajnie<br>
  '''(b)''' zbieżny punktowo ale nie jednostajnie<br>
  '''(c)''' rozbieżny
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Dany jest ciąg funkcyjny
  <math>\displaystyle \displaystyle f_n(x)=\sqrt[n]{x}</math> dla <math>\displaystyle x\ge 0.</math> Ten ciąg<br>
  '''(a)''' jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła<br>
  '''(b)''' jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła<br>
  '''(c)''' jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Dany jest szereg
  <math>\displaystyle \displaystyle\sum_{n=1}^{\infty}\frac{\sin nx}{2^n(x^2+1)}, \ x\in \mathbb{R}.</math> Ten szereg
  jest<br>
  '''(a)''' zbieżny jednostajnie do funkcji <math>\displaystyle f(x)\equiv 0.</math><br>
  '''(b)''' zbieżny jednostajnie do funkcji <math>\displaystyle f</math> takiej, że <math>\displaystyle 0<f(x)<3</math><br>
  '''(c)''' zbieżny jednostajnie do funkcji <math>\displaystyle \displaystyle f(x)=\frac{1}{2(x^2+1)}</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Funkcja
  <math>\displaystyle \displaystyle
    f(x):=\sum_{n=1}^{\infty}\frac{\sqrt[n]{x}}{n(n+1)(x^2+1)}.</math>
  Granica <math>\displaystyle \displaystyle\lim_{x\to 3}f(x)</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1}{10}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \sqrt{3}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 0</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  Szereg
  <math>\displaystyle \displaystyle\sum_{n=1}^{\infty}\frac{1}{n(x^4+4)}</math> jest<br>
  '''(a)''' zbieżny punktowo<br>
  '''(b)''' zbieżny jednostajnie <br>
  '''(c)''' rozbieżny
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Czwarty z kolei wyraz
  rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji <math>\displaystyle \displaystyle f(x)=\cos 2x</math> to<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle-\frac{2^6}{6!}</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{2^6}{6!}x^6</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{-4}{45}x^6</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora
  funkcji <math>\displaystyle \displaystyle f(x)=\frac{1}{2+x}</math>
  o środku w <math>\displaystyle x_0=0</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{-1}{64}x^6</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{-1}{64}x^5</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1}{2}x^6</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Sumujemy cztery kolejne
  wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji <math>\displaystyle \displaystyle\sqrt{x}</math>
  ośrodku w <math>\displaystyle x_0=1.</math>
  Współczynnik przy <math>\displaystyle x</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{15}{16}</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{5}{16}</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1}{16}</math>
\ezad
  tak, nie, nie
5555555555555555555555555555555555555555555555555555
==Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test==
\bzad
  Promień zbieżności szeregu
  <math>\displaystyle \displaystyle\sum_{n=1}^{\infty}\frac{(-1)^n}{n^2+(-1)^{n+1}}(x-2)^n</math>
  wynosi<br>
  '''(a)''' 2<br>
  '''(b)''' -1<br>
  '''(c)''' 1
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Przedział zbieżności szeregu potęgowego
  <math>\displaystyle \displaystyle\sum_{n=1}^{\infty}\frac{3+\cos n}{n^3}(x+1)^n</math>
  jest równy<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle [-1,1]</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle [-2,0]</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle (-2,0)</math> \ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Szereg <math>\displaystyle \displaystyle \sum_{n=0}^{\infty}c_nx^n</math> ma
  promień zbieżności <math>\displaystyle R.</math> Szereg
  <math>\displaystyle \displaystyle\sum_{n=0}^{\infty}(n^2+3n+2)c_{n+2}x^n</math>
  ma promień zbieżności<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle R+2</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle R^2</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle R</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Promień zbieżności szeregu potęgowego
  <math>\displaystyle \displaystyle\sum_{n=01}^{\infty}n^nx^n</math> jest równy<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\infty</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle  0</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle n</math>
\ezad
  nie, tak,  nie
\bzad
  Funkcja <math>\displaystyle f</math> jest dana jako suma szeregu
  <math>\displaystyle \displaystyle f(x)=\sum_{n=0}^{\infty}(x-2)^n.</math>
  Wówczas:<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle f</math> jest określona i ciągła na przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [2,3)</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle f</math> jest określona i ciągła na przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [2,3]</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle f</math> jest określona i ciągła na przedziale <math>\displaystyle \displaystyle (2,3)</math><br>
\ezad
  tak, nie, tak
\bzad
  Dana jest funkcja <math>\displaystyle f: \mathbb{R}\to\mathbb{R},\displaystyle f(x)=x^2-1+x-1.</math><br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle x^2-1+x-1</math> jest rozwinięciem <math>\displaystyle f</math> w szereg Taylora o środku w <math>\displaystyle x_0=1</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle x^2+x-1</math> jest rozwinięciem <math>\displaystyle f+1</math> w szereg Taylora o środku w <math>\displaystyle x_0=0</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle x^2-1+x-1</math> jest rozwinięciem <math>\displaystyle f</math> w szereg Taylora o środku w <math>\displaystyle x_0=-1</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Szereg Fouriera funkcji <math>\displaystyle f(x)=\sin x\cos x</math>
  na przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [-\pi,\pi]</math> to<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\sin x\cos x</math> <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1}{2}\sin 2x</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\sin x+\cos x</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Na przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [-\pi,\pi]</math> dana jest
  funkcja
<center><math>\displaystyle f(x)
  \ =\
  \left\{
  \begin{array} {lll}
    0 & \textrm{dla} & x=-\pi \\
  x^3 & \textrm{dla} & x\in (-\pi, \pi)\\
    0 & \textrm{dla} & x=\pi
  \end{array}
  \right.
</math></center>
  Jej szereg Fouriera jest do niej zbieżny<br>
  '''(a)''' na całym przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [-\pi,\pi]</math><br>
  '''(b)''' tylko na przedziale <math>\displaystyle \displaystyle (-\pi,\pi)</math><br>
  '''(c)''' tylko na przedziale <math>\displaystyle \displaystyle [-\pi,\pi)</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  Szereg Fouriera funkcji <math>\displaystyle x^2+\cos x</math> to<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{\pi^2}{3}-3\cos
        x+4\sum_{m=2}^{\infty}(-1)^m\frac{\cos
        mx}{m^2}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{\pi^2}{3}+\cos x+4\sum_{m=1}^{\infty}(-1)^m\frac{\cos
          mx}{m^2}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{\pi^2}{3}+\cos
        x+4\sum_{m=1}^{\infty}\cos(m\pi)\frac{\cos  mx}{m^2}</math>
\ezad
  tak, tak, tak
101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010
==Wielowymiarowa całka Riemanna. Test==
\bzad
  Całka
  <math>\displaystyle \displaystyle\iiint\limits_K\ dxdydz,</math>
  gdzie <math>\displaystyle K=[-1,1]\times[-2,3]\times[-2,0]</math> wynosi:<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 0</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle -20</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 20</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Na zbiorze <math>\displaystyle D=[0,1]\times[0,3]</math> dana jest
  funkcja
<center><math>\displaystyle f(x,y) \ =\
  \left\{
  \begin{array} {lll}
  1  & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[0,1]\\
  0  & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times(1,2)\\
  -1 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[2,3]\\
  \end{array}
  \right.
</math></center>
  Całka <math>\displaystyle \displaystyle\iint\limits_Df(x,y)\ dxdy,</math> <br>
  '''(a)''' jest równa <math>\displaystyle 0</math><br>
  '''(b)''' jest równa <math>\displaystyle 1</math><br>
  '''(c)''' nie istnieje, bo funkcja nie jest ciągła.
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  W <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> dany jest odcinek <math>\displaystyle \displaystyle [a,b]\times\{c\}=:T</math> oraz funkcja
  <math>\displaystyle f: T\to \mathbb{R}</math> dana wzorem <math>\displaystyle f(x,y)=x^2+y^2.</math>
  Wtedy całka <math>\displaystyle \displaystyle\iint\limits_Tf(x,y)\ dxdy</math> jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle b^2-a^2</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle c^2</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 0</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Odcinek ma
  miarę zero w<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^3</math>
\ezad
  nie, tak, tak
\bzad
  Na zbiorze <math>\displaystyle D=[-1,1]\times[0,2]</math>
  funkcja <math>\displaystyle f: D\to \mathbb{R}</math> dana jest wzorem
  <math>\displaystyle \displaystyle f(x,y) =\sqrt{1-x^2}.</math>
  Całka <math>\displaystyle \displaystyle\iint\limits_Df(x,y)\ dxdy</math>
  jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 4</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle 2\pi</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\pi</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  <math>\displaystyle P</math> jest punktem w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^3</math> o
  współrzędnych <math>\displaystyle \displaystyle (3,-4,4).</math>
  Całka
  <math>\displaystyle \displaystyle\iiint\limits_P(x^2+y^2+z^2)\ dxdydz</math>
  wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 9</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle 0</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 41</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  <math>\displaystyle D</math> jest kołem w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> o promieniu <math>\displaystyle 1</math> o środku w <math>\displaystyle \displaystyle (0,0).</math>
  Całka
  <math>\displaystyle \displaystyle\iint\limits_D\sqrt{1-x^2-y^2}dxdy</math> jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{2}{3}\pi</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{4}{3}\pi</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{2}{3}\pi^2</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  Brzegiem kwadratu <math>\displaystyle D=[0,1]\times[0,1]</math> w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> jest<br>
  '''(a)''' zbiór punktów <math>\displaystyle \displaystyle\{(0,0), (0,1), (1,0), (1,1)\}</math><br>
  '''(b)''' zbiór odcinków <math>\displaystyle \displaystyle\{\{0\}\times[0,1], \{1\}\times[0,1], [0,1]\times\{0\},[0,1]\times\{1\}\}</math><br>
  '''(c)''' zbiór pusty
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Brzegiem okręgu <math>\displaystyle \displaystyle\{(x,y):\ x^2+y^2=1\}</math> w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> jest<br>
  '''(a)''' zbiór pusty<br>
  '''(b)''' ten okrąg<br>
  '''(c)''' punkt <math>\displaystyle \displaystyle (0,-1)</math>
\ezad
  nie, tak, nie
1111111111111111111111111111111111111111111111111111
==Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test==
\bzad
  W całce
  <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_0^2dx\displaystyle\int\limits_0^{\sqrt{x^2-2x}}f(x,y)\,dy\,dx</math>
  całkujemy po zbiorze danym we współrzędnych biegunowych jako<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle \alpha\in\bigg[0,\frac{\pi}{2}\bigg],\displaystyle \displaystyle0\le r\le \cos \alpha</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle \alpha\in\bigg[0,\frac{\pi}{2}\bigg],\displaystyle \displaystyle 0\le r\le 2\cos\alpha</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle \alpha\in\bigg[0,\pi\bigg],\displaystyle \displaystyle 0\le r\le 2\sin\alpha</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Całka
  <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_0^1dy\displaystyle\int\limits_0^{\sqrt{1-y^2}}dx\displaystyle\int\limits_0^{xy}f(x,y,z)\,dz</math>
  jest równa całce<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle  \displaystyle\int\limits_0^1dx\displaystyle\int\limits_0^{\sqrt{1-x^2}}dy\displaystyle\int\limits_{xy}^0(-f(x,y,z))dz</math><br>
  <br>
  '''(b)'''  <math>\displaystyle  \displaystyle\int\limits_1^0dx\displaystyle\int\limits_{\sqrt{1-x^2}}^0dy\displaystyle\int\limits_0^{xy}f(x,y,z)dz</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle  \displaystyle\int\limits_1^0dy\displaystyle\int\limits_{\sqrt{1-y^2}}^0dx\displaystyle\int\limits_{xy}^0(-f(x,y,z))dz</math>
\ezad
  tak, tak, tak
\bzad
  Całka <math>\displaystyle \displaystyle\iint\limits_K 2dxdy,</math> gdzie
  <math>\displaystyle K=\{(x,y)\in \mathbb{R}^2:\ x^2+y^2\leq 4\}</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 8\pi</math><br>
  '''(b)'''  <math>\displaystyle 4\pi</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle  16\pi</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
Całka <math>\displaystyle \displaystyle\iint\limits_D (x^2+y^2)dxdy,</math> gdzie
  <math>\displaystyle D=\{(x,y)\in \mathbb{R}^2: \ x^2+y^2\leq 4\}</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{3}{4}\pi</math><br>
  <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle 8\pi</math><br>
  <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{4}{3}\pi</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Całka <math>\displaystyle \displaystyle\iint\limits_W dxdydz,</math> gdzie
  <math>\displaystyle W=\{(x,y,z)\in \mathbb{R}^3:\ z^2+y^2\leq 4, \ 0\leq x\leq H  \}</math>
  (gdzie <math>\displaystyle H</math>
  jest dane i większe od zera) jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 4\pi H^2</math><br>
  '''(b)'''  <math>\displaystyle \displaystyle\pi H^2</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle  2\pi H^2</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  We współrzędnych biegunowych zbiór
  <math>\displaystyle D\subset \mathbb{R}^2</math> jest zadany jako
<center><math>\displaystyle \bigg\{(r,\alpha):\ 2<r\leq 4, \
  \alpha\in\bigg[\frac{\pi}{4}, \frac{3}{4}\pi\bigg]\bigg\}.
</math></center>
  We współrzędnych
  kartezjańskich zbiór <math>\displaystyle D</math> można zapisać jako<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\{(x,y):\ \sqrt{2}<\sqrt{x^2+y^2}\leq 2, \ |x|\leq y\}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\{(x,y):\ \sqrt{2}<\sqrt{x^2+y^2}\leq 2, \ |y|\leq x\}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\{(x,y):\ 2<x^2+y^2\leq 4, \ |x|\leq y\}</math>
\ezad
  tak, nie, tak
\bzad
  Całka po kuli o promieniu <math>\displaystyle R</math> z funkcji
  <math>\displaystyle f(x,y,z)=x^2+y^2+z^2</math> jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle \frac{4}{3}\pi R^4</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle \frac{4}{5}\pi R^5</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle \frac{2}{5}\pi R^5</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Jeśli <math>\displaystyle \displaystyle K=\underbrace{[-1,1]\times\ldots\times [-1,1]}_{ \displaystyle n</math> razy <math>\displaystyle  },</math>
  to całka <math>\displaystyle \displaystyle\idotsint\limits_Kdx_1\ldots dx_n</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 1</math><br>
  '''(b)'''  <math>\displaystyle n</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 2^n</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Powierzchnia <math>\displaystyle D</math> ograniczona jest
  prostymi <math>\displaystyle y=0,\displaystyle y=\sqrt{3}x,\displaystyle y=-\sqrt{3}x+2\sqrt{3}.</math> Na <math>\displaystyle D</math>
  określona jest gęstość <math>\displaystyle \displaystyle\rho(x,y)\equiv 1.</math> Środek ciężkości powierzchni <math>\displaystyle D</math>
  leży w punkcie:<br>
  '''(a)'''  <math>\displaystyle \displaystyle \bigg(1,\frac{2\sqrt{3}}{3}\bigg)</math><br>
  '''(b)'''  <math>\displaystyle \displaystyle \bigg(1,\frac{\sqrt{3}}{3}\bigg)</math><br>
  '''(c)'''  <math>\displaystyle \displaystyle \bigg(1,\frac{\sqrt{3}}{2}\bigg)</math>
\ezad
  nie, tak, nie
1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212
==Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test==
\bzad
  Krzywa zadana przez parametryzację
  <math>\displaystyle \displaystyle\gamma(t)=(t^3,t^3),\displaystyle \displaystyle t\in\bigg[-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg]</math> jest<br>
  '''(a)''' łukiem gładkim<br>
  '''(b)'''  krzywą zwyczajną<br>
  '''(c)'''  krzywą mającą punkty podwójne
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Krzywa zadana przez parametryzację
  <math>\displaystyle x=\sin^3 t, y=\cos^3 t, \ t\in [0,\pi]</math> jest<br>
  '''(a)''' krzywą regularną<br>
  '''(b)''' krzywą zamkniętą<br>
  '''(c)''' krzywą zwyczajną
\ezad
  tak, nie, tak
\bzad
  Mamy trzy parametryzacje odcinka w
  <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> łączącego punkt <math>\displaystyle \displaystyle (-1,-1)</math> z punktem <math>\displaystyle \displaystyle (0,0)</math>:
<center><math>\displaystyle \gamma_I(t)=(t,t),\ t\in[-1,0]\ \ \gamma_{II}(t)=(-t,-t),\
  t\in[0,1]\ \ \gamma_{III}(t)=(-1-t,-1-t),\ t\in[-1,0].
</math></center>
  '''(a)''' Parametryzacje <math>\displaystyle \displaystyle\gamma_I</math> i <math>\displaystyle \displaystyle\gamma_{II}</math> zadają przeciwne orientacje<br>
  '''(b)''' Parametryzacje <math>\displaystyle \displaystyle\gamma_{III}</math> i <math>\displaystyle \displaystyle\gamma_{II}</math> zadają tę samą orientację<br>
  '''(c)''' Parametryzacje <math>\displaystyle \displaystyle\gamma_{III}</math> i <math>\displaystyle \displaystyle\gamma_{I}</math> zadają tę samą
              orientację
\ezad
  tak, tak, nie
\bzad
  Pole wektorowe na <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> dane jako <math>\displaystyle F(x,y)=(x^2+ay,y^2+x)</math>
  jest polem potencjalnym dla <br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle a=-1</math> <br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle a=1</math> <br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle a=0</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Całka <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_K xdx+ydy </math> po odcinku
  <math>\displaystyle \displaystyle [0,1]\times \{0\}</math> w <math>\displaystyle \displaystyle\mathbb{R}^2</math> jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle \frac{1}{2}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle 0</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 1</math>
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  Całka <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_K xdx-ydy </math> po brzegu
  trójkąta o wierzchołkach
  <math>\displaystyle \displaystyle (0,0), (1,0), (0,1)</math>  jest równa<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1}{2}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle 0</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 1</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Całka
  <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_K \big(-y\cos^2x\big) dx+
    \bigg(\frac{x}{2}-\frac{1}{4}\sin 2x\bigg)dy</math>
  po brzegu koła jednostkowego
  o środku w <math>\displaystyle \displaystyle (0,0)</math> wynosi<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle 0</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\pi</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle 2\pi</math>
\ezad
  nie, tak, nie
\bzad
  Całka <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_Ky^2dx+2xydy</math> po krzywej
  zadanej przez parametryzację <math>\displaystyle \displaystyle\gamma(t)=(t,t^2),\ t\in[0,1]</math>
  jest<br>
  '''(a)''' równa zero<br>
  '''(b)''' równa <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_0^1 3s^2ds</math><br>
  '''(c)''' równa <math>\displaystyle \displaystyle\displaystyle\int\limits_0^1  5s^4 ds</math>
\ezad
  nie, tak, tak
\bzad
  Zbiór <math>\displaystyle D=\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\
  2<x^2+y^2<4\}</math> <br>
  '''(a)''' jest spójny<br>
  '''(b)''' jest jednospójny<br>
  '''(c)''' jest ograniczony
\ezad
  tak, nie, tak
1414141414141414141414141414141414141414141414141414
==Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania. Test==
\bzad
  Równanie
  <math>\displaystyle \displaystyle\dot{x}-\sqrt{x}t=0</math> jest równaniem<br>
  '''(a)''' o zmiennych rozdzielonych<br>
  '''(b)''' Bernoullego<br>
  '''(c)''' liniowym
\ezad
  tak, tak, nie
\bzad
  Równanie <math>\displaystyle \displaystyle (\dot{x})^2+x=t</math>
  jest równaniem różniczkowym<br>
  '''(a)''' rzędu pierwszego<br>
  '''(b)''' rzędu drugiego<br>
  '''(c)''' liniowym niejednorodnym
\ezad
  tak, nie, nie
\bzad
  Funkcja <math>\displaystyle x(t)=\cos t</math>
  jest rozwiązaniem równania różniczkowego<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\ddot{x}+x=0</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle \dot{x}+x=\sqrt{2}\sin\bigg(\frac{\pi}{4}-t\bigg)</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle (\dot{x})^2+x^2=1</math>
\ezad
  tak, tak, tak
\bzad
  Zadanie 4. Równanie charakterystyczne
  dla równania <math>\displaystyle x^{(4)}+2x=-t</math><br>
  '''(a)''' ma pierwiastek podwójny równy <math>\displaystyle -1</math><br>
  '''(b)''' ma cztery pierwiastki zespolone o częściach rzeczywistych równych <math>\displaystyle 0</math><br>
  '''(c)''' ma cztery pierwiastki zespolone o niezerowych częściach
  rzeczywistych
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
  Rozwiązaniem ogólnym
  równania <math>\displaystyle \displaystyle\dot{x}-x=\cos t</math><br>
  '''(a)''' jest <math>\displaystyle \displaystyle x(t)=Ce^{-t}-\cos t,</math> gdzie <math>\displaystyle C</math> jest stałą dowolną<br>
  '''(b)''' jest <math>\displaystyle \displaystyle x(t)=Ce^{t},</math> gdzie <math>\displaystyle C</math> jest stałą dowolną<br>
  '''(c)''' jest <math>\displaystyle \displaystyle x(t)=Ce^{t}-0.5\cos t,</math> gdzie <math>\displaystyle C</math> jest stałą
dowolną \ezad
  nie, nie, nie
\bzad
  Rozwiązaniem równania
  <math>\displaystyle \displaystyle\sqrt{1-t^2}\dot{x}+\sqrt{1+x^2}=0</math>
  jest funkcja <math>\displaystyle x(t)</math> zadana
  równaniem<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle{\rm arsinh\, }{x}-\arcsin{t}=0</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\ln|x+\sqrt{1+x^2}|=\arcsin{t}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\ln|x+\sqrt{1+x^2}|=\ln\bigg|\frac{1+t}{1-t}\bigg|</math>
\ezad
  tak, tak, nie
\bzad
  Dane jest równanie
  różniczkowe <math>\displaystyle \displaystyle x^{(n)}+a_1x^{(n-1)}+\ldots+a_{n-1}x=t^4</math> mające <math>\displaystyle n</math>
  różnych pierwiastków równania charakterystycznego. Rozwiązania
  szczególnego (metodą przewidywań)
  szukamy w postaci<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle x(t)=a_1t^4+a_2t^3+a_3t^2+a_4t+a_5</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle x(t)=e^t(a_1t^4+a_2t^3+a_3t^2+a_4t+a_5)</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle x(t)=a_1t^5+a_2t^4+a_3t^3+a_4t^2+a_5t</math>
\ezad
  nie, nie, tak
\bzad
W rozwiązaniu ogólnym równania <math>\displaystyle \displaystyle \dot{x}-x=0</math>
bierzemy stałą <math>\displaystyle C</math> tak, by rozwiązanie równania przechodziło
przez punkt <math>\displaystyle \displaystyle (\ln 2, 1).</math> Ta stała jest równa<br>
'''(a)''' <math>\displaystyle -2</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle 2</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\frac{1}{2}</math>
nie tak nie
\ezad
\bzad
  Weźmy rozwiązanie ogólne równania
  <math>\displaystyle \displaystyle \ddot{x}+x=1</math> ze stałymi dowolnymi <math>\displaystyle C_1</math> i <math>\displaystyle C_2.</math>
  Jeśli to rozwiązanie oraz jego pochodna przechodzą
  przez punkt <math>\displaystyle \displaystyle \bigg(\frac{\pi}{2},\pi\bigg),</math> to stałe
  <math>\displaystyle C_1</math> i <math>\displaystyle C_2</math> należą do zbioru<br>
  '''(a)''' <math>\displaystyle \displaystyle\big\{\pi,1\big\}</math><br>
  '''(b)''' <math>\displaystyle \displaystyle\big\{-\pi,\pi-1\big\}</math><br>
  '''(c)''' <math>\displaystyle \displaystyle\bigg\{1-\pi,\frac{\pi}{2}\bigg\}</math>
\ezad
nie tak nie

Wersja z 19:34, 23 wrz 2006




\newtheorem*{stre}{Streszczenie} \newtheorem*{wsk}{Wskazówka} \newtheorem*{rozw}{Rozwiązanie} \newtheorem*{textt}{} \newtheorem{thm}{Twierdzenie}[section] \newtheorem{stw}[thm]{Stwierdzenie} \newtheorem{lem}[thm]{Lemat} \newtheorem{uwa}[thm]{Uwaga} \newtheorem{exa}[thm]{Example} \newtheorem{dfn}[thm]{Definicja} \newtheorem{wn}[thm]{Wniosek} \newtheorem{prz}[thm]{Przykład} \newtheorem{zadan}[thm]{Zadanie}

a

\le{\leqslant} \ge{\geqslant}

1111111111111111111111111111111111111111111

Przestrzenie metryczne. Test

\bzad

 Mamy następujące przestrzenie metryczne:
 (2,d2),(2,d),(2,d1),(2,dd),(2,dr),
 gdzie
 dd oznacza metrykę dyskretną, a dr metrykę "rzeka" z prostą
 l będącą osią Ox. W 2 dane są dwa punkty: A=(1,2) i
 B=(1,3). Wtedy:
(a) d2(A,B)2=dr(A,B)dd(A,B)d(A,B)
(b) dd(A,B)+d(A,B)=d1(A,B)
(c) d2(A,B)2+d(A,B)2=d1(A,B)2

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Dla zbioru
 A:={1,12,13,14,}{0}
 w przestrzeni metrycznej (2,d2) zachodzi 
(a) A=A
(b) A={0}
(c) A jest zwarty

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Zbiory B i C w przestrzeni metrycznej (2,d2) dane są
 jako
 B:={(x,y)2: yx23}
 (gdzie za dziedzinę funkcji
 f(x)=x23 przyjmujemy całe ). Zbiór
 C:={(x,y)2: yx2}. Wtedy BC jest 
(a) zbiorem otwartym
(b) zbiorem spójnym
(c) zbiorem nieograniczonym

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Jeśli d jest funkcją określoną na
 2×2 jako
d((x1,x2),(y1,y2))=(x1x2)2+(y1y2)2
 to
(a) d przyjmuje wartości nieujemne
(b) d jest funkcją symetryczną
(c) d jest metryką

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Przedział [0,1] z
 metryką dyskretną
(a) jest zwarty
(b) jest spójny
(c) zawiera się w kuli o środku x0=12 i promieniu r=34

\ezad

 nie, nie, nie

\bzad

 Określamy metrykę na 
 wzorem d(x,y):=arctgd2(x,y).
 Niech A:=[0,+). W tej
 przestrzeni metrycznej średnica zbioru A jest równa
(a) π
(b) π2
(c)

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Niech An będzie
 podzbiorem przestrzeni metrycznej (,d2),An:={1k,k>n}. Niech Bn:=An. Wtedy
 n=1Bn jest równe
(a)
(b) {0}
(c) {1n}n=1

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W przestrzeni metrycznej (2,d2)
 dane są dwa zbiory
 A={(x,y): y=1x},B={(x,y): x=y}.
 Wówczas zbiór
 AB
(a) jest zwarty
(b) jest spójny
(c) ma niepuste wnętrze.

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W (2,d2) dany jest zbiór
 A=K((0,0),4)K((0,0),2).
 Brzegiem zbioru A jest
(a) {(x,y)2: x2+y2=2}
(b) {(x,y)2: x2+y2=4}
(c) {(x,y)2: x2+y2=2  lub  x2+y2=4}

\ezad

 nie, nie, tak

22222222222222222222222222222222222222222

Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test

\bzad

 Ciąg w przestrzeni
 metrycznej dyskretnej jest ograniczony wtedy i tylko wtedy, gdy
(a) jest stały
(b) jest od pewnego miejsca stały
(c) zawsze

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Ciąg {1n}n
 w przestrzeni metrycznej ({0},d2) jest
 ciągiem
(a) zbieżnym w tej przestrzeni
(b) spełniającym warunek Cauchy'ego w tej przestrzeni
(c) ograniczonym w tej przestrzeni

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 W 2 z metryką kolejową o węźle O=(0,0)
 dany jest ciąg xn=(1n,1) dla n.
 Odległość między kolejnymi wyrazami tego ciągu
 d(xn,xn+1)
(a) maleje do zera, gdy n+
(b) jest zawsze w przedziale [1,2]
(c) jest zawsze w przedziale [2,4]

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Punktami stałymi odwzorowania
 f:,f(x)=x2+x1
(a) 1+52 i 152

(b) 1 i 1

(c) odwzorowanie nie ma punktów stałych

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Obrazem odcinka [0,1] przez funkcję
 1x2 jest
(a) [12,1]

(b) [1,12]

(c) (,12]

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W  z metryką dyskretną rozważamy zbiór
 A={5,25}. Zbiór A
(a) jest spójny
(b) jest zwarty
(c) zawiera się w pewnej kuli o promieniu 2

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Niech A będzie kulą w 2 z metryką d1
 o środku (0,0) i promieniu 1.
 Promień największej kuli w 2 z metryką d2
 o środku (0,0) zawartej w kuli A wynosi
(a) 1
(b) 2
(c) 22

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 W przestrzeni metrycznej dyskretnej dany jest zbiór
 ciągowo zwarty A. Wówczas zbiór A jest
(a) zwarty
(b) skończony
(c) ograniczony

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 W przestrzeni metrycznej (,d2)
 dany jest zbiór
 A={1}[2,3]. Wówczas
(a) intA=(2,3)
(b) A={2,3}
(c) (intA)={2,3}

\ezad

 tak, nie, tak

3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333

Norma. Iloczyn skalarny. Test

\bzad

 x1=17 dla
(1) x=(4,5,8)
(2) x=(1,1,17)
(3) x=(4,0,1)

\ezad

tak, nie, nie

\bzad

 W 2
 ze standardowym iloczynem skalarnym
 wektory
 x=(3,5) i y=(1,a) są prostopadłe dla
(1) a=35

(2) a=35

(3) a=53

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W 3
 ze standardowym iloczynem skalarnym
 wektory
 x=(1,2,3) i y=(1,a,b) są prostopadłe dla
(1) a=2, b=1
(2) a=5, b=3
(3) a=1, b=1

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 W 2 definiujemy
 ((x1,x2)|(y1,y2))=ax1y1+x2y2.
 Jest to iloczyn skalarny dla
(1) a=0
(2) a=5
(3) a=5

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 W przestrzeni euklidesowej 2
 odległość wektorów
 x=(1,2) i y=(3,1) wynosi
(1) 17
(2) 5+10
(3) 15

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 W przestrzeni unitarnej X dane są dwa wektory x i y.
 Jeśli xy, to
(1) xy=x2y2
(2) xy3=x+y3
(3) xy2=x2+y2

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Jeśli {xn} i {yn}
 są dwoma ciągami zbieżnymi w przestrzeni unitarnej
 (X,(|)),
 to
(1) Ciągi {xn} i {yn} są zbieżne w .
(2) Ciąg {(xn|yn)} jest zbieżny w
(3) Ciąg {xnyn} jest zbieżny w

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 W przestrzeni unormowanej (X,) prawdziwe są
 nierówności
(1) xyxy
(2) xyyx
(3) xyxy

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Dla funkcji
 f:[0,1] danej wzorem
 f(x)=π(x2x) norma supremowa
 f wynosi
(1) π
(2) 14π
(3) 14π

\ezad

 nie, tak, nie

444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444

Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test

\bzad

 Dany jest ciąg funkcyjny
 {fn}, gdzie
 fn(x)={1dlax[n,n+1]0dlax[n,n+1]
 dla n.
 Ciąg ten jest
(a) zbieżny punktowo do f(x)0
(b) zbieżny jednostajnie do f(x)0
(c) zbieżny punktowo do funkcji f(x)={1dlax10dlax<0

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Dany jest ciąg funkcyjny {fn}, gdzie
fn(x)={1nx1+nxdlax>02nx2+nxdlax<00dlax=0 dla  n=1,2,
 Ten ciąg funkcyjny jest
(a) zbieżny jednostajnie
(b) zbieżny punktowo ale nie jednostajnie
(c) rozbieżny

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Dany jest ciąg funkcyjny
 fn(x)=xn dla x0. Ten ciąg
(a) jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła
(b) jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła
(c) jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Dany jest szereg
 n=1sinnx2n(x2+1), x. Ten szereg
 jest
(a) zbieżny jednostajnie do funkcji f(x)0.
(b) zbieżny jednostajnie do funkcji f takiej, że 0<f(x)<3
(c) zbieżny jednostajnie do funkcji f(x)=12(x2+1)

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Funkcja
 f(x):=n=1xnn(n+1)(x2+1).
 Granica limx3f(x) wynosi
(a) 110
(b) 3
(c) 0

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Szereg
 n=11n(x4+4) jest
(a) zbieżny punktowo
(b) zbieżny jednostajnie
(c) rozbieżny

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Czwarty z kolei wyraz
 rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji f(x)=cos2x to
(a) 266!

(b) 266!x6

(c) 445x6

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora
 funkcji f(x)=12+x
 o środku w x0=0 wynosi
(a) 164x6

(b) 164x5

(c) 12x6

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Sumujemy cztery kolejne
 wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji x
 ośrodku w x0=1.
 Współczynnik przy x wynosi
(a) 1516

(b) 516

(c) 116

\ezad

 tak, nie, nie

5555555555555555555555555555555555555555555555555555

Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test

\bzad

 Promień zbieżności szeregu
 n=1(1)nn2+(1)n+1(x2)n
 wynosi
(a) 2
(b) -1
(c) 1

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Przedział zbieżności szeregu potęgowego
 n=13+cosnn3(x+1)n
 jest równy
(a) [1,1]
(b) [2,0]
(c) (2,0) \ezad
 nie, tak, nie

\bzad

 Szereg n=0cnxn ma
 promień zbieżności R. Szereg
 n=0(n2+3n+2)cn+2xn
 ma promień zbieżności
(a) R+2
(b) R2
(c) R \ezad
 nie, nie, tak

\bzad

 Promień zbieżności szeregu potęgowego
 n=01nnxn jest równy
(a)
(b) 0
(c) n

\ezad

 nie, tak,  nie

\bzad

 Funkcja f jest dana jako suma szeregu
 f(x)=n=0(x2)n.
 Wówczas:
(a) f jest określona i ciągła na przedziale [2,3)
(b) f jest określona i ciągła na przedziale [2,3]
(c) f jest określona i ciągła na przedziale (2,3)

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Dana jest funkcja f:,f(x)=x21+x1.
(a) x21+x1 jest rozwinięciem f w szereg Taylora o środku w x0=1
(b) x2+x1 jest rozwinięciem f+1 w szereg Taylora o środku w x0=0
(c) x21+x1 jest rozwinięciem f w szereg Taylora o środku w x0=1

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Szereg Fouriera funkcji f(x)=sinxcosx
 na przedziale [π,π] to
(a) sinxcosx
(b) 12sin2x
(c) sinx+cosx

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Na przedziale [π,π] dana jest
 funkcja
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x) \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} 0 & \textrm{dla} & x=-\pi \\ x^3 & \textrm{dla} & x\in (-\pi, \pi)\\ 0 & \textrm{dla} & x=\pi \end{array} \right. }
 Jej szereg Fouriera jest do niej zbieżny
(a) na całym przedziale [π,π]
(b) tylko na przedziale (π,π)
(c) tylko na przedziale [π,π) \ezad
 tak, nie, nie
\bzad
 Szereg Fouriera funkcji x2+cosx to
(a) π233cosx+4m=2(1)mcosmxm2
(b) π23+cosx+4m=1(1)mcosmxm2
(c) π23+cosx+4m=1cos(mπ)cosmxm2

\ezad

 tak, tak, tak

101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010

Wielowymiarowa całka Riemanna. Test

\bzad

 Całka
 K dxdydz,
 gdzie K=[1,1]×[2,3]×[2,0] wynosi:
(a) 0
(b) 20
(c) 20

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Na zbiorze D=[0,1]×[0,3] dana jest
 funkcja
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x,y) \ =\ \left\{ \begin{array} {lll} 1 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[0,1]\\ 0 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times(1,2)\\ -1 & \textrm{dla} & (x,y)\in [0,1]\times[2,3]\\ \end{array} \right. }
 Całka Df(x,y) dxdy, 
(a) jest równa 0
(b) jest równa 1
(c) nie istnieje, bo funkcja nie jest ciągła.

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 W 2 dany jest odcinek [a,b]×{c}=:T oraz funkcja
 f:T dana wzorem f(x,y)=x2+y2.
 Wtedy całka Tf(x,y) dxdy jest równa
(a) b2a2
(b) c2
(c) 0

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Odcinek ma
 miarę zero w
(a)
(b) 2
(c) 3

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Na zbiorze D=[1,1]×[0,2]
 funkcja f:D dana jest wzorem
 f(x,y)=1x2.
 Całka Df(x,y) dxdy
 jest równa
(a) 4
(b) 2π
(c) π

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 P jest punktem w 3 o
 współrzędnych (3,4,4).
 Całka
 P(x2+y2+z2) dxdydz
 wynosi
(a) 9
(b) 0
(c) 41

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 D jest kołem w 2 o promieniu 1 o środku w (0,0).
 Całka
 D1x2y2dxdy jest równa
(a) 23π

(b) 43π

(c) 23π2

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Brzegiem kwadratu D=[0,1]×[0,1] w 2 jest
(a) zbiór punktów {(0,0),(0,1),(1,0),(1,1)}
(b) zbiór odcinków {{0}×[0,1],{1}×[0,1],[0,1]×{0},[0,1]×{1}}
(c) zbiór pusty

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Brzegiem okręgu {(x,y): x2+y2=1} w 2 jest
(a) zbiór pusty
(b) ten okrąg
(c) punkt (0,1)

\ezad

 nie, tak, nie

1111111111111111111111111111111111111111111111111111

Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test

\bzad

 W całce
 02dx0x22xf(x,y)dydx
 całkujemy po zbiorze danym we współrzędnych biegunowych jako
(a) α[0,π2],0rcosα

(b) α[0,π2],0r2cosα

(c) α[0,π],0r2sinα

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka
 01dy01y2dx0xyf(x,y,z)dz
 jest równa całce
(a) 01dx01x2dyxy0(f(x,y,z))dz

(b) 10dx1x20dy0xyf(x,y,z)dz

(c) 10dy1y20dxxy0(f(x,y,z))dz

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Całka K2dxdy, gdzie
 K={(x,y)2: x2+y24} wynosi
(a) 8π
(b) 4π
(c) 16π

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

Całka D(x2+y2)dxdy, gdzie
 D={(x,y)2: x2+y24} wynosi
(a) 34π

(b) 8π

(c) 43π

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka Wdxdydz, gdzie
 W={(x,y,z)3: z2+y24, 0xH}
 (gdzie H
 jest dane i większe od zera) jest równa
(a) 4πH2
(b) πH2
(c) 2πH2

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 We współrzędnych biegunowych zbiór
 D2 jest zadany jako
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \bigg\{(r,\alpha):\ 2<r\leq 4, \ \alpha\in\bigg[\frac{\pi}{4}, \frac{3}{4}\pi\bigg]\bigg\}. }
 We współrzędnych
 kartezjańskich zbiór D można zapisać jako
(a) {(x,y): 2<x2+y22, |x|y}
(b) {(x,y): 2<x2+y22, |y|x}
(c) {(x,y): 2<x2+y24, |x|y}

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Całka po kuli o promieniu R z funkcji
 f(x,y,z)=x2+y2+z2 jest równa
(a) 43πR4
(b) 45πR5
(c) 25πR5

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Jeśli Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle K=\underbrace{[-1,1]\times\ldots\times [-1,1]}_{ \displaystyle n}
 razy Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle  },}

 to całka Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\idotsint”): {\displaystyle \displaystyle \displaystyle\idotsint\limits_Kdx_1\ldots dx_n}
 wynosi
(a) 1
(b) n
(c) 2n

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Powierzchnia D ograniczona jest
 prostymi y=0,y=3x,y=3x+23. Na D
 określona jest gęstość ρ(x,y)1. Środek ciężkości powierzchni D
 leży w punkcie:
(a) (1,233)
(b) (1,33)
(c) (1,32)

\ezad

 nie, tak, nie

1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212

Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test

\bzad

 Krzywa zadana przez parametryzację
 γ(t)=(t3,t3),t[π2,π2] jest
(a) łukiem gładkim
(b) krzywą zwyczajną
(c) krzywą mającą punkty podwójne

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Krzywa zadana przez parametryzację
 x=sin3t,y=cos3t, t[0,π] jest
(a) krzywą regularną
(b) krzywą zamkniętą
(c) krzywą zwyczajną

\ezad

 tak, nie, tak

\bzad

 Mamy trzy parametryzacje odcinka w
 2 łączącego punkt (1,1) z punktem (0,0):
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \gamma_I(t)=(t,t),\ t\in[-1,0]\ \ \gamma_{II}(t)=(-t,-t),\ t\in[0,1]\ \ \gamma_{III}(t)=(-1-t,-1-t),\ t\in[-1,0]. }
 (a) Parametryzacje γI i γII zadają przeciwne orientacje
(b) Parametryzacje γIII i γII zadają tę samą orientację
(c) Parametryzacje γIII i γI zadają tę samą orientację

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Pole wektorowe na 2 dane jako F(x,y)=(x2+ay,y2+x)
 jest polem potencjalnym dla 
(a) a=1
(b) a=1
(c) a=0

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka Kxdx+ydy po odcinku
 [0,1]×{0} w 2 jest równa
(a) 12
(b) 0
(c) 1

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Całka Kxdxydy po brzegu
 trójkąta o wierzchołkach
 (0,0),(1,0),(0,1)  jest równa
(a) 12
(b) 0
(c) 1

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka
 K(ycos2x)dx+(x214sin2x)dy
 po brzegu koła jednostkowego
 o środku w (0,0) wynosi
(a) 0
(b) π
(c) 2π

\ezad

 nie, tak, nie

\bzad

 Całka Ky2dx+2xydy po krzywej
 zadanej przez parametryzację γ(t)=(t,t2), t[0,1]
 jest
(a) równa zero
(b) równa 013s2ds
(c) równa 015s4ds

\ezad

 nie, tak, tak

\bzad

 Zbiór Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle D=\{(x,y)\in\mathbb{R}^2:\    2<x^2+y^2<4\}}
 
(a) jest spójny
(b) jest jednospójny
(c) jest ograniczony

\ezad

 tak, nie, tak

1414141414141414141414141414141414141414141414141414

Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania. Test

\bzad

 Równanie
 x˙xt=0 jest równaniem
(a) o zmiennych rozdzielonych
(b) Bernoullego
(c) liniowym

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Równanie (x˙)2+x=t
 jest równaniem różniczkowym
(a) rzędu pierwszego
(b) rzędu drugiego
(c) liniowym niejednorodnym

\ezad

 tak, nie, nie

\bzad

 Funkcja x(t)=cost
 jest rozwiązaniem równania różniczkowego
(a) x¨+x=0
(b) x˙+x=2sin(π4t)
(c) (x˙)2+x2=1

\ezad

 tak, tak, tak

\bzad

 Zadanie 4. Równanie charakterystyczne
 dla równania x(4)+2x=t
(a) ma pierwiastek podwójny równy 1
(b) ma cztery pierwiastki zespolone o częściach rzeczywistych równych 0
(c) ma cztery pierwiastki zespolone o niezerowych częściach rzeczywistych

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

 Rozwiązaniem ogólnym
 równania x˙x=cost
(a) jest x(t)=Cetcost, gdzie C jest stałą dowolną
(b) jest x(t)=Cet, gdzie C jest stałą dowolną
(c) jest x(t)=Cet0.5cost, gdzie C jest stałą

dowolną \ezad

 nie, nie, nie

\bzad

 Rozwiązaniem równania
 1t2x˙+1+x2=0
 jest funkcja x(t) zadana
 równaniem
(a) arsinhxarcsint=0
(b) ln|x+1+x2|=arcsint
(c) ln|x+1+x2|=ln|1+t1t|

\ezad

 tak, tak, nie

\bzad

 Dane jest równanie
 różniczkowe x(n)+a1x(n1)++an1x=t4 mające n
 różnych pierwiastków równania charakterystycznego. Rozwiązania
 szczególnego (metodą przewidywań)
 szukamy w postaci
(a) x(t)=a1t4+a2t3+a3t2+a4t+a5
(b) x(t)=et(a1t4+a2t3+a3t2+a4t+a5)
(c) x(t)=a1t5+a2t4+a3t3+a4t2+a5t

\ezad

 nie, nie, tak

\bzad

W rozwiązaniu ogólnym równania x˙x=0
bierzemy stałą C tak, by rozwiązanie równania przechodziło
przez punkt (ln2,1). Ta stała jest równa

(a) 2

 (b) 2
(c) 12

nie tak nie

\ezad

\bzad

 Weźmy rozwiązanie ogólne równania
 x¨+x=1 ze stałymi dowolnymi C1 i C2.
 Jeśli to rozwiązanie oraz jego pochodna przechodzą
 przez punkt (π2,π), to stałe
 C1 i C2 należą do zbioru
(a) {π,1}
(b) {π,π1}
(c) {1π,π2}

\ezad

nie tak nie