Programowanie funkcyjne/Procedury jeszcze wyższych rzędów/Ćwiczenia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Przemek (dyskusja | edycje)
Przemek (dyskusja | edycje)
Linia 8: Linia 8:


==Laboratorium==
==Laboratorium==
* Napisz procedurę <tt>exists</tt>, która dla danego*;predykatu i listy sprawdzi, czy na liście jest element spełniający predykat.
* Napisz procedurę negującą predykat <tt>non: ('a -> bool) -> ('a -> bool)</tt>. Za pomocą tej procedury, procedury <tt>exists</tt> oraz składania funkcji zdefiniuj procedurę <tt>forall</tt>, która sprawdza, czy dany predykat jest spełniony przez wszystkie
elementy danej listy.
* Przypomnij sobie zadanie dotyczące wyliczania wartości. Rozszerz składnię wyrażeń o zmienne. Procedura obliczająca wartość wyrażenia będzie wymagać dodatkowego parametru - wartościowania zmiennych, czyli funkcji, która nazwie zmiennej przyporządkowuje jej wartość.
* Całkowanie funkcji.
* Zadanie o Origami. Dana jest lista prostych zorientowanych wyznaczająca ciąg złożeń papieru. Kartka papieru to kwadrat jednostkowy. Każda prosta jest reprezentowana przez parę różnych punktów. Punkt to para współrzędnych <math>x</math> i <math>y</math>. Papier jest składany w ten sposób, że z prawej strony prostej (patrząc w kierunku od pierwszego punktu do drugiego) jest przekładany na lewą. Napisz procedurę <tt>origami</tt>, która dla wywołania <tt>origami l p</tt> oblicza ile warstw papieru znajdzie się w punkcie <tt>p</tt> po złożeniu papieru zgodnie z prostymi z listy <tt>l</tt> (Przyjmujemy, że na linii złożenia są obie składane warstwy papieru.) Jest to bardzo ładne zadanie. Należy tu wykorzystać procedury jako strukturę danych reprezentującą stan kartki.

Wersja z 18:58, 19 lip 2006

Ćwiczenia

  • Dla dowolnych dwóch funkcji f:XA i g:XB istnieje dokładnie jedna taka funkcja h:XA×B, że π1h=f i π2h=g. Zdefiniuj wprost procedurę prod, która na podstawie funkcji f i g wyznacza funkcję h dla proceduralnej definicji produktów. (let prod f g x p = p (f x) (g x);;)
  • Zaimplementuj sumy rozłączne (koprodukty) za pomocą procedur. (Koprodukt zbiorów A i B to taki zbiór A+B wraz z włożeniami iA:AA+B, iB:BA+B, że dla dowolnej pary funkcji f:AX i g:BX istnieje dokładnie jedna taka funkcja h:A+bX, że hiA=f i hiB=g. Potraktuj tę definicję dosłownie.) Należy zaimplementować włożenie A i B w A+B oraz procedurę, która na podstawie funkcji f i g wyznaczy funkcję h.
  • Potęgowanie funkcji w czasie logarytmicznym. Co tak na prawdę jest obliczane szybciej: funkcja wynikowa, czy jej wartość?
  • Jak można rozszerzyć liczby naturalne Churcha do liczb całkowitych?
  • Jak za pomocą operatora punktu stałego można wyznaczać procedury wzajemnie rekurencyjne?

Laboratorium

  • Napisz procedurę exists, która dla danego*;predykatu i listy sprawdzi, czy na liście jest element spełniający predykat.
  • Napisz procedurę negującą predykat non: ('a -> bool) -> ('a -> bool). Za pomocą tej procedury, procedury exists oraz składania funkcji zdefiniuj procedurę forall, która sprawdza, czy dany predykat jest spełniony przez wszystkie
elementy danej listy. 
  • Przypomnij sobie zadanie dotyczące wyliczania wartości. Rozszerz składnię wyrażeń o zmienne. Procedura obliczająca wartość wyrażenia będzie wymagać dodatkowego parametru - wartościowania zmiennych, czyli funkcji, która nazwie zmiennej przyporządkowuje jej wartość.
  • Całkowanie funkcji.
  • Zadanie o Origami. Dana jest lista prostych zorientowanych wyznaczająca ciąg złożeń papieru. Kartka papieru to kwadrat jednostkowy. Każda prosta jest reprezentowana przez parę różnych punktów. Punkt to para współrzędnych x i y. Papier jest składany w ten sposób, że z prawej strony prostej (patrząc w kierunku od pierwszego punktu do drugiego) jest przekładany na lewą. Napisz procedurę origami, która dla wywołania origami l p oblicza ile warstw papieru znajdzie się w punkcie p po złożeniu papieru zgodnie z prostymi z listy l (Przyjmujemy, że na linii złożenia są obie składane warstwy papieru.) Jest to bardzo ładne zadanie. Należy tu wykorzystać procedury jako strukturę danych reprezentującą stan kartki.