Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 9: Pochodna funkcji jednej zmiennej: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Kamil (dyskusja | edycje)
Kamil (dyskusja | edycje)
Linia 409: Linia 409:
Teraz weźmy dowolny punkt <math> \displaystyle x_0\in [-\pi,\pi]\setminus P</math>. Wykażemy, że <math> \displaystyle f</math> nie ma pochodnej w punkcie <math> \displaystyle x_0</math>. Zwróćmy uwagę, że funkcja <math> \displaystyle f</math> jest parzysta, bo <math> \displaystyle \cos x</math> jest funkcją parzystą. Możemy więc założyć bez straty ogólności, że <math> \displaystyle 0<x_0<\pi</math>. Zauważmy również, że dla dowolnej liczby naturalnej <math> \displaystyle n</math> istnieje liczba całkowita <math> \displaystyle l(n)</math> taka, że
Teraz weźmy dowolny punkt <math> \displaystyle x_0\in [-\pi,\pi]\setminus P</math>. Wykażemy, że <math> \displaystyle f</math> nie ma pochodnej w punkcie <math> \displaystyle x_0</math>. Zwróćmy uwagę, że funkcja <math> \displaystyle f</math> jest parzysta, bo <math> \displaystyle \cos x</math> jest funkcją parzystą. Możemy więc założyć bez straty ogólności, że <math> \displaystyle 0<x_0<\pi</math>. Zauważmy również, że dla dowolnej liczby naturalnej <math> \displaystyle n</math> istnieje liczba całkowita <math> \displaystyle l(n)</math> taka, że


<center><math> \displaystyle x_0\in \left (\frac {l(n)\pi}{2\cdot 4^{n}},\frac
<br><center>
<math> \displaystyle x_0\in \left (\frac {l(n)\pi}{2\cdot 4^{n}},\frac
{(l(n)+1)\pi}{2\cdot 4^{n}}\right ).
{(l(n)+1)\pi}{2\cdot 4^{n}}\right ).
</math></center>
</math>
<br><br></center>


Zdefiniujmy następujący ciąg <math> \displaystyle x_n=x_0+\frac {\pi}{4^{n+1}}</math>.
Zdefiniujmy następujący ciąg <math> \displaystyle x_n=x_0+\frac {\pi}{4^{n+1}}</math>.

Wersja z 08:54, 26 sie 2006

9. Pochodna funkcji jednej zmiennej

Ćwiczenie 9.1.

Obliczyć pochodną funkcji (o ile istnieje)

a) f1(x)=3x4+7x32x2+x10, f2(x)=x2+x1, f3(x)=2x3+x+1x2+2x+3, f4(x)=e1xln(x2+1), f5(x)=sin2(cos1x4+1),

b) f1(x)=arccosx, f2(x)=arcctgx, f3(x)=arsinhx, f4(x)=arcoshx, f5(x)=artghx, f6(x)=arctghx,

c) f1(x)=xx, f2(x)=x1x, f3(x)=(sinx)cosx, f4(x)=(lnx)x,

d) f(x)={e1x2, dla x>00, dla x0.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 9.2.

Dla jakich wartości parametrów a,b funkcja

f(x)={x2+3x4 dla x1ax+b, dla x>1
ma pochodną na całym zbiorze liczb rzeczywistych.
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 9.3.

Znaleźć

a) równanie prostej stycznej do wykresu funkcji f(x)=(x2+x)ex+1 w punkcie (0,0),

b) równanie prostej stycznej do wykresu funkcji f(x)=ln(x2+1) w punkcie (0,0)

c) kąt pod jakim przecinają się funkcje f(x)=x2+x+1 i g(x)=14x2+114 w punkcie (1,3).

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 9.4.

Zbadać monotoniczność funkcji

a) f(x)=xx+1,

b) f(x)=x2+1x21,

c) f(x)=x22x3,

d) f(x)=(2x23)ex2+1.
Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 9.5.

a) Wykazać, że równanie x11+3x71=0 ma dokładnie jedno rozwiązanie w zbiorze liczb rzeczywistych.

b) Wykazać, że równanie sin2xx3x=1 ma dokładnie jedno rozwiązanie w zbiorze liczb rzeczywistych.

c) Wykazać, że jeśli wielomian w stopnia n ma n (licząc z krotnościami) pierwiastków rzeczywistych, to jego pochodna w ma n1 (licząc z krotnościami) pierwiastków rzeczywistych.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 9.6.

Wykazać, że funkcja dana wzorem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x)=\sum_{k=0}^{\infty} \frac{1}{3^k } g(4^k x), \ }

gdzie g(x)=arcsin(cosx), jest ciągła w każdym punkcie, ale nie jest różniczkowalna w żadnym punkcie osi rzeczywistej.

Wskazówka
Rozwiązanie

Tak więc funkcja f na pewno nie ma pochodnej w żadnym punkcie zbioru


P={lπ24k1:k,l{24k1,,24k1}}.



Zwróćmy uwagę na fakt, że zbiór P jest gęsty na odcinku [π,π], tzn. P=[π,π].

Teraz weźmy dowolny punkt x0[π,π]P. Wykażemy, że f nie ma pochodnej w punkcie x0. Zwróćmy uwagę, że funkcja f jest parzysta, bo cosx jest funkcją parzystą. Możemy więc założyć bez straty ogólności, że 0<x0<π. Zauważmy również, że dla dowolnej liczby naturalnej n istnieje liczba całkowita l(n) taka, że


x0(l(n)π24n,(l(n)+1)π24n).



Zdefiniujmy następujący ciąg xn=x0+π4n+1. Oczywiście xnx0, gdy n+. Oznaczmy przez Rnn-tą resztę naszego szeregu

Rn(x)=k=n13kg(4kx).

Zauważmy, że Rn jest funkcją okresową o okresie π24n1. Z tego wynika, że Rk(x0)=Rk(xn) dla k>n. Ponadto dla każdego kn mamy

4kx0,4kxn(l(k)π,(l(k)+1)π).

Raz jeszcze wykorzystując równość arcsinx=π2|x| dla |x|π wnioskujemy, że

g(4kx0)g(4kxn)=π4k4n+1.

Rozważmy teraz następujący iloraz różnicowy

f(x0)f(xn)x0xn=k=013kg(4kx0)g(4kxn)x0xn=k=0n13kg(4kx0)g(4kxn)x0xn=k=0n13kπ4k4n+1π4n+1=k=0n4k3k.

Widzimy, więc że powyższy iloraz różnicowy nie ma skończonej granicy przy n+, czyli funkcja f nie ma pochodnej w punkcie x0.