Układy elektroniczne i technika pomiarowa/Moduł 6: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Tomaszw (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Tomaszw (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 49: Linia 49:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd05.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd05.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|warunki generacji drgań sprowadzają się zatem do dwóch niezależnych warunków: amplitudy i fazy
|}
|}


Linia 64: Linia 64:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd07.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd07.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Generatory LC
W układach generatorów sinusoidalnych LC w pętli sprzężenia zwrotnego jest włączony obwód rezonansowy, najczęściej równoległy. Wyróżnia się trzy podstawowe konfiguracje tego obwodu: układ z dzieloną pojemnością, z dzieloną indukcyjnością i ze sprzężeniem magnetycznym przez transformator. Powstałe w ten sposób generatory są nazywane odpowiednio generatorem Colpittsa, Hartleya
i Meissnera.
 
|}
|}


Linia 70: Linia 73:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd08.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd08.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Poza tymi trzema podstawowymi topologiami obwodów istnieje wiele ich modyfikacji np. generator Clappa, a także inne rozwiązania.
|}
|}


Linia 76: Linia 79:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd09.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd09.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Generatory LC, w porównaniu z innymi rodzajami generatorów, mają szereg zalet. Można do nich zaliczyć:
*małe zniekształcenia przebiegu wyjściowego (mały współczynnik zawartości harmonicznych), tym mniejsze im dobroć obwodu rezonansowego jest większa,
*dużą stałość częstotliwości, dzięki kompensacji dodatniego współczynnika temperaturowego indukcyjności zastosowanego  w obwodzie rezonansowym dławika przez ujemny współczynnik temperaturowy pojemności, odpowiednio dobranego kondensatora,
*wysoką sprawność energetyczną,
*możliwość łatwego wprowadzenia modulacji przebiegu wyjściowego,
*stałość częstotliwości i nie zrywanie drgań w dość szerokim zakresie zmianach napięcia zasilającego.
Ze względu na występowanie dużych wartości indukcyjności dławika i pojemności kondensatora w obwodzie rezonansowym generatory LC nie nadają się do generacji przebiegów o małych częstotliwościach. 
 
|}
|}


Linia 82: Linia 92:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd10.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M6_Slajd10.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Generatory kwarcowe
Odpowiednio uformowany podczas procesu produkcyjnego kryształ kwarcu tworzy tzw. rezonator kwarcowy, który pod względem elektrycznym można traktować jak obwód rezonansowy o schemacie zastępczym jak na slajdzie 10. Wielkości dynamiczne L i C zależą ściśle od wymiarów płytki kwarcowej natomiast rezystancja R jest elementem rozpraszającym nagromadzoną w krysztale energię i reprezentuje występujące w nim straty mechaniczne i elektryczne. Ma bardzo małą wartość
i dlatego często w opisie matematycznym zachodzących przemian jest pomijana.
Pojemność statyczna C0 reprezentuje pojemność elektryczną płytki mierzoną pomiędzy elektrodami oraz pojemność wyprowadzeń. Jest ona znacznie większa od pojemności dynamicznej C. Przyjmując R = 0 Ω, impedancja rezonatora kwarcowego  Z jest przedstawionego na slajdzie.
 
|}
|}



Wersja z 23:11, 3 paź 2006

wersja beta


UKŁADY ELEKTRONICZNE I TECHNIKA POMIAROWA

Moduł 6 - Generatory sygnałów sinusoidalnych i niesinusoidalnych



Generatory to grupa urządzeń elektronicznych, których zadaniem jest wytwarzanie przebiegów elektrycznych o określonym kształcie kosztem energii dostarczanej ze źródła zasilania którym najczęściej jest źródło napięcia stałego. Wyróżnia się dwie podstawowe grupy generatorów samowzbudnych: generatory przebiegów sinusoidalnych i generatory przebiegów niesinusoidalnych: liniowych, trójkątnych, prostokątnych, impulsowych (szpilkowych).

Czasami generatory samowzbudne wymagają synchronizmu działania z innymi urządzeniami, z którymi współpracują wtedy są sterowane zewnętrznym sygnałem synchronizującym i nazywają się generatorami synchronizowanymi (np. generatory odchylania ramki i linii w rządzeniach telewizyjnych). Oprócz generatorów samowzbudnych buduje się także generatory funkcyjne, które wytwarzają przebiegi o określonych kształtach przez przekształcenie innych przebiegów np. z przebiegu prostokątnego formuje się przebieg piłokształtny. W zależności od przeznaczenia wyróżnia się generatory sygnałowe i generatory mocy. Generatory mogą mieć stałą lub przestrajaną w określonym zakresie częstotliwość wyjściową. Mogą generować przebiegi o częstotliwości bardzo niskiej rzędu 103 Hz i bardzo wysokiej rzędu GHz.


Generatory przebiegów sinusoidalnych służą do wytwarzania drgań harmonicznych

o stabilnej częstotliwości i amplitudzie. Do podstawowych parametrów opisujących właściwości tych układów zalicza się: częstotliwość i amplitudę przebiegu, stałość częstotliwości, stałość amplitudy oraz współczynnik zawartości harmonicznych mówiący o odkształceniu przebiegu rzeczywistego od idealnego przebiegu sinusoidalnego. W generatorach mocy dodatkowo uwzględnia się moc wyjściową i sprawność energetyczną. Wyróżnia się dwa podstawowe typy generatorów:

  • dwójniki, z elementem o ujemnej rezystancji dynamicznej odtłumiającym obwody rezonansowe, często stosowane w telekomunikacji (np. układy z diodami tunelowymi) pracujące w zakresie bardzo dużych częstotliwości, oraz
  • czwórniki, ze wzmacniaczami objętymi dodatnim sprzężeniem zwrotnym
  • pracujące we wszystkich pozostałych zakresach częstotliwości.

W zależności od zastosowanych w pętli sprzężenia zwrotnego elementów wyróżnia się generatory: LC, RC i kwarcowe.


Generatory z pętlą dodatniego sprzężenia zwrotnego

Warunki generacji drgań. Weźmy pod uwagę schemat układu zamkniętego przedstawiony na slajdzie 4. Kiedy przy zerowym sygnale wejściowym na wyjściu wzmacniacza objętego pętlą dodatniego sprzężenia zwrotnego jest sygnał, oznacza to, że wzmocnienie napięciowe takiego układu dąży do nieskończoności, iloczyn k i β dąży do jedności.


warunki generacji drgań sprowadzają się zatem do dwóch niezależnych warunków: amplitudy i fazy

Po załączeniu źródła zasilania w układzie generatora amplituda drgania będzie narastać, jeżeli charakterystyki przejściowe wzmacniacza i pętli sprzężenia zwrotnego, dla sygnału, dla którego jest spełniony warunek fazy, będą się przecinały (linia 1). Ponieważ charakterystyka u2=f(us) wzmacniacza jest z natury nieliniowa,

a charakterystyka uS=f(u2) pętli sprzężenia zwrotnego, ze względu na zastosowanie liniowych elementów, jest liniowa to uzyskanie stabilnej amplitudy drgań jest możliwe w punkcie Q przecięcia się tych charakterystyk. Gdy sprzężenie jest zbyt słabe (linia 3), lub kiedy wzmacniacz ma zbyt małe wzmocnienie (linia 2) nie uzyskamy stabilnego punktu pracy generatora i drgania zanikną.


Generatory LC

W układach generatorów sinusoidalnych LC w pętli sprzężenia zwrotnego jest włączony obwód rezonansowy, najczęściej równoległy. Wyróżnia się trzy podstawowe konfiguracje tego obwodu: układ z dzieloną pojemnością, z dzieloną indukcyjnością i ze sprzężeniem magnetycznym przez transformator. Powstałe w ten sposób generatory są nazywane odpowiednio generatorem Colpittsa, Hartleya i Meissnera.


Poza tymi trzema podstawowymi topologiami obwodów istnieje wiele ich modyfikacji np. generator Clappa, a także inne rozwiązania.

Generatory LC, w porównaniu z innymi rodzajami generatorów, mają szereg zalet. Można do nich zaliczyć:
  • małe zniekształcenia przebiegu wyjściowego (mały współczynnik zawartości harmonicznych), tym mniejsze im dobroć obwodu rezonansowego jest większa,
  • dużą stałość częstotliwości, dzięki kompensacji dodatniego współczynnika temperaturowego indukcyjności zastosowanego w obwodzie rezonansowym dławika przez ujemny współczynnik temperaturowy pojemności, odpowiednio dobranego kondensatora,
  • wysoką sprawność energetyczną,
  • możliwość łatwego wprowadzenia modulacji przebiegu wyjściowego,
  • stałość częstotliwości i nie zrywanie drgań w dość szerokim zakresie zmianach napięcia zasilającego.

Ze względu na występowanie dużych wartości indukcyjności dławika i pojemności kondensatora w obwodzie rezonansowym generatory LC nie nadają się do generacji przebiegów o małych częstotliwościach.


Generatory kwarcowe

Odpowiednio uformowany podczas procesu produkcyjnego kryształ kwarcu tworzy tzw. rezonator kwarcowy, który pod względem elektrycznym można traktować jak obwód rezonansowy o schemacie zastępczym jak na slajdzie 10. Wielkości dynamiczne L i C zależą ściśle od wymiarów płytki kwarcowej natomiast rezystancja R jest elementem rozpraszającym nagromadzoną w krysztale energię i reprezentuje występujące w nim straty mechaniczne i elektryczne. Ma bardzo małą wartość i dlatego często w opisie matematycznym zachodzących przemian jest pomijana. Pojemność statyczna C0 reprezentuje pojemność elektryczną płytki mierzoną pomiędzy elektrodami oraz pojemność wyprowadzeń. Jest ona znacznie większa od pojemności dynamicznej C. Przyjmując R = 0 Ω, impedancja rezonatora kwarcowego Z jest przedstawionego na slajdzie.