Układy elektroniczne i technika pomiarowa/Moduł 2: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Daniel-PW (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Daniel-PW (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 90: Linia 90:
Ponieważ w ogólnym wypadku transmitancje widmowe obu czwórników zależą od częstotliwości dlatego są funkcjami zmiennych zespolonych.  
Ponieważ w ogólnym wypadku transmitancje widmowe obu czwórników zależą od częstotliwości dlatego są funkcjami zmiennych zespolonych.  


Transmitancję widmową <math>K(j\omega)\,</math> nazywamy transmitancją układu otwartego, a
Transmitancję widmową <math>K(j\omega)\,</math> nazywamy ''transmitancją układu otwartego'', a
transmitancję widmową <math>\beta(j\omega)\,</math> transmitancją czwórnika sprzężenia zwrotnego.
transmitancję widmową <math>\beta(j\omega)\,</math> ''transmitancją czwórnika sprzężenia zwrotnego''.


Przyjmując oznaczenia:
Przyjmując oznaczenia:
Linia 105: Linia 105:
:{| width="100%"
:{| width="100%"
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle K(j\omega)=\frac{Y(j\omega)}{X_i(j\omega)}</math>
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle K(j\omega)=\frac{Y(j\omega)}{X_i(j\omega)}</math>
| align="right" | ''(2.1)''
| align="right" | ''2.1''
|}
|}


:{| width="100%"
:{| width="100%"
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle \beta(j\omega)=\frac{X_s(j\omega)}{Y(j\omega)}</math>
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle \beta(j\omega)=\frac{X_s(j\omega)}{Y(j\omega)}</math>
| align="right" | ''(2.2)''
| align="right" | ''2.2''
|}
|}


Linia 117: Linia 117:
:{| width="100%"
:{| width="100%"
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle X(j\omega)-X_s(j\omega)= X_i(j\omega)</math>
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle X(j\omega)-X_s(j\omega)= X_i(j\omega)</math>
| align="right" | ''(2.3)''
| align="right" | ''2.3''
|}
|}


Linia 124: Linia 124:
:{| width="100%"
:{| width="100%"
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle X(j\omega)+X_s(j\omega)= X_i(j\omega)</math>
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle X(j\omega)+X_s(j\omega)= X_i(j\omega)</math>
| align="right" | ''(2.4)''
| align="right" | ''2.4''
|}
|}


Linia 133: Linia 133:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M2_Slajd10.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M2_Slajd10.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Transmitancja układu ze sprzężeniem zwrotnym <math>K_z(j\omega)\,</math>, zwanego krótko ''układem zamkniętym'', uwzględniając zależności 2.1, 2.2, oraz 2.3. lub 2.4, jest opisana zależnością:
 
:{| width="100%"
| width="95%" align="left" | <math>\displaystyle K_z(j\omega) \frac{Y(j\omega)}{X(j\omega)}=\frac{K(j\omega}{1-K(j\omega}\cdot \beta(j\omega</math>
| align="right" | ''2.5''
|}
 
Ponieważ czwórnik sprzężenia zwrotnego najczęściej spełnia zależność <math>\beta(j\omega)>0\,</math> (sprzężenie nie odwraca fazy sygnału), aby zrealizować ujemne sprzężenie zwrotne, czwórnik wzmacniacza powinien spełnić zależność <math>K(j\omega)<0\,</math> (odwraca fazę), a dla sprzężenia zwrotnego dodatniego <math>K(j\omega)>0\,</math> (nie odwraca fazy).
 
|}
|}
----
----
Linia 139: Linia 147:
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M2_Slajd11.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:UETP_M2_Slajd11.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Iloczyn <math>|K(j\omega)\cdot \beta(jω)|\,</math> jest nazywany '''wzmocnieniem pętli sprzężenia zwrotnego.''' Jeżeli wzmocnienie pętli jest duże mówimy, że w układzie zastosowano silne sprzężenie zwrotne.
Dołączenie czwórnika sprzężenia zwrotnego zmienia wzmocnienie układu otwartego.
 
W zależności od warunku jaki spełnia wyrażenie <math>1-K(j\omega)\cdot \beta(j\omega)\,</math> można wyróżnić trzy podstawowe skutki działania sprzężenia zwrotnego:
 
|}
|}
----
----

Wersja z 12:09, 28 wrz 2006

wersja beta


UKŁADY ELEKTRONICZNE I TECHNIKA POMIAROWA

Moduł 2 - Sprzężenie zwrotne

Wykład 2. Sprzężenie zwrotne

Wstęp

Koncepcję sprzężenia zwrotnego, w latach trzydziestych dwudziestego wieku, opublikował H. S. Black i obecnie jest ono (sprzężenie zwrotne) powszechnie stosowne w analogowych układach elektronicznych.

W niniejszym module opisano podstawowe elementy teorii sprzężenia zwrotnego. Wprowadzono klasyfikację sprzężeń zwrotnych oraz omówiono podstawowe pojęcia związane z opisem sygnałów i ich transmisją w analogowych układach elektronicznych. Przedstawiono także wpływ sprzężenia zwrotnego na podstawowe parametry układu elektronicznego, takie jak: wzmocnienie, impedancję wejściową i wyjściową, charakterystyki częstotliwościowe, zakłócenia i szumy oraz stabilność i liniowość.


Słowniczek

sprzężenie zwrotne – transmisja całego lub części sygnału wyjściowego w układzie elektronicznym i po zsumowaniu z sygnałem sterującym ponowne zadanie go na wejście układu

stopień sprzężenia zwrotnego lub współczynnik redukcji wzmocnienia – wyrażenie, jeden minus wzmocnienie pętli sprzężenia zwrotnego, występujące w mianowniku transmitancji układu zamkniętego


sygnał sprzężenia zwrotnego – sygnał wyjściowy czwórnika sprzężenia zwrotnego, który jest sumowany z sygnałem sterującym układ elektroniczny

transmitancja czwórnika sprzężenia zwrotnego – transmitancja widmowa układu liniowego, szczególny przypadek transmitancji operatorowej układu liniowego. Jest to stosunek sygnałów harmonicznych wyjściowego do wejściowego czwórnika sprzężenia zwrotnego zapisanych w postaci liczb zespolonych

transmitancja układu otwartego - transmitancja widmowa układu liniowego, szczególny przypadek transmitancji operatorowej układu liniowego. Jest to stosunek sygnałów harmonicznych wyjściowego do wejściowego układu elektronicznego ( np. wzmacniacza) zapisanych w postaci liczb zespolonych


układ regulacji automatycznej – układ sterowania, w którym zastosowano sprzężenie zwrotne, układ zamknięty

układ zamknięty – układ ze sprzężeniem zwrotnym

wzmocnienie pętli sprzężenia zwrotnego – moduł iloczynu transmitancji widmowej układu otwartego i transmitancji widmowej czwórnika sprzężenia zwrotnego


Pojęcia podstawowe

Termin sprzężenie zwrotne jest związany z teorią transmisji sygnałów i oznacza, że napięcie wyjściowe dowolnego liniowego układu analogowego, np. wzmacniacza akustycznego, w odpowiedniej proporcji oraz w miarę potrzeby odpowiednio odfiltrowane ponownie jest kierowane do wejścia wzmacniacza i dodaje się lub odejmuje się od sygnału sterującego. Kiedy sygnał sprzężenia zwrotnego odejmuje się od sygnału sterującego wzmacniacz, występuje sprzężenie zwrotne ujemne.

Jeżeli sygnały sterujący i sprzężenia zwrotnego dodają się, występuje sprzężenie zwrotne dodatnie.


Podobnie jak w układach regulacji automatycznej gdzie bloki są opisane transmitancją widmową tak i poszczególne fragmenty lub całe układy elektroniczne można traktować jak czwórniki i także można je opisać odpowiednią transmitancją widmową np. K(jω),β(jω).


Weźmy pod uwagę schemat blokowy układu przedstawiony na rysunku. Układ składa się

z dwóch czwórników o transmitancjach:

K(jω) – dla czwórnika wzmacniacza,

β(jω) – dla czwórnika sprzężenia zwrotnego.

Ponieważ w ogólnym wypadku transmitancje widmowe obu czwórników zależą od częstotliwości dlatego są funkcjami zmiennych zespolonych.

Transmitancję widmową K(jω) nazywamy transmitancją układu otwartego, a transmitancję widmową β(jω) transmitancją czwórnika sprzężenia zwrotnego.

Przyjmując oznaczenia:

X(jω) – sygnał sterujący,

Xs(jω) – sygnał wyjściowy czwórnika sprzężenia zwrotnego,

Xi(jω) – sygnał wejściowy czwórnika wzmacniacza,

Y(jω) – sygnał wyjściowy, który jest jednocześnie sygnałem wejściowym czwórnika sprzężenia zwrotnego, przedstawiony na rysunku schemat można opisać równaniami:

K(jω)=Y(jω)Xi(jω) 2.1
β(jω)=Xs(jω)Y(jω) 2.2

Łatwo zauważyć, że dla sprzężenia zwrotnego ujemnego

X(jω)Xs(jω)=Xi(jω) 2.3

a dla sprzężenia zwrotnego dodatniego

X(jω)+Xs(jω)=Xi(jω) 2.4

Transmitancja układu ze sprzężeniem zwrotnym Kz(jω), zwanego krótko układem zamkniętym, uwzględniając zależności 2.1, 2.2, oraz 2.3. lub 2.4, jest opisana zależnością:
Kz(jω)Y(jω)X(jω)=K(jω1K(jωβ(jω 2.5

Ponieważ czwórnik sprzężenia zwrotnego najczęściej spełnia zależność β(jω)>0 (sprzężenie nie odwraca fazy sygnału), aby zrealizować ujemne sprzężenie zwrotne, czwórnik wzmacniacza powinien spełnić zależność K(jω)<0 (odwraca fazę), a dla sprzężenia zwrotnego dodatniego K(jω)>0 (nie odwraca fazy).


Iloczyn Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle |K(j\omega)\cdot \beta(jω)|\,} jest nazywany wzmocnieniem pętli sprzężenia zwrotnego. Jeżeli wzmocnienie pętli jest duże mówimy, że w układzie zastosowano silne sprzężenie zwrotne.

Dołączenie czwórnika sprzężenia zwrotnego zmienia wzmocnienie układu otwartego.

W zależności od warunku jaki spełnia wyrażenie 1K(jω)β(jω) można wyróżnić trzy podstawowe skutki działania sprzężenia zwrotnego: