Programowanie funkcyjne/Procedury jeszcze wyższych rzędów/Ćwiczenia: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Przemek (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Przemek (dyskusja | edycje)
Linia 8: Linia 8:


==Laboratorium==
==Laboratorium==
**;Napisz procedurę <tt>exists</tt>, która dla danego*;predykatu i listy sprawdzi, czy na liście jest element
*;spełniający predykat.
**;Napisz procedurę negującą predykat
*;<tt>non: ('a -> bool) -> ('a -> bool)</tt>.*;Za pomocą tej procedury, procedury <tt>exists</tt> oraz*;składania funkcji zdefiniuj procedurę <tt>forall</tt>,*;która sprawdza, czy dany predykat jest spełniony przez wszystkie
*;elementy danej listy.
**;Przypomnij sobie zadanie dotyczące wyliczania wartości
*;[[#ewaluacja-wyrazen]]*;Rozszerz składnię wyrażeń o zmienne.
*;Procedura obliczająca wartość wyrażenia będzie wymagać
*;dodatkowego parametru --- wartościowania zmiennych, czyli
*;funkcji, która nazwie zmiennej przyporządkowuje jej wartość.
**;Całkowanie funkcji.
**;Zadanie o Origami.
*;Dana jest lista prostych zorientowanych wyznaczająca ciąg złożeń
*;papieru.
*;Kartka papieru to kwadrat jednostkowy.
*;Każda prosta jest reprezentowana przez parę różnych punktów.
*;Punkt to para współrzędnych <math>x</math> i <math>y</math>.
*;Papier jest składany w ten sposób, że z prawej strony prostej
*;(patrząc w kierunku od pierwszego punktu do drugiego)
*;jest przekładany na lewą.
*;Napisz procedurę <tt>origami</tt>, która dla wywołania*;<tt>origami l p</tt> oblicza ile warstw papieru*;znajdzie się w punkcie <tt>p</tt> po złożeniu papieru zgodnie z*;prostymi z listy <tt>l</tt>*;(Przyjmujemy, że na linii złożenia są obie składane warstwy papieru.)
*;
*;Jest to bardzo ładne zadanie.
*;Należy tu wykorzystać procedury jako strukturę danych reprezentującą
*;stan kartki.

Wersja z 13:10, 18 lip 2006

Ćwiczenia

  • Dla dowolnych dwóch funkcji f:XA i g:XB istnieje dokładnie jedna taka funkcja h:XA×B, że π1h=f i π2h=g. Zdefiniuj wprost procedurę prod, która na podstawie funkcji f i g wyznacza funkcję h dla proceduralnej definicji produktów. (let prod f g x p = p (f x) (g x);;)
  • Zaimplementuj sumy rozłączne (koprodukty) za pomocą procedur. (Koprodukt zbiorów A i B to taki zbiór A+B wraz z włożeniami iA:AA+B, iB:BA+B, że dla dowolnej pary funkcji f:AX i g:BX istnieje dokładnie jedna taka funkcja h:A+bX, że hiA=f i hiB=g. Potraktuj tę definicję dosłownie.)
  • Należy zaimplementować włożenie A i B w A+B oraz procedurę, która na podstawie funkcji f i g wyznaczy funkcję h.
  • Potęgowanie funkcji w czasie logarytmicznym.
  • Co tak na prawdę jest obliczane szybciej: funkcja wynikowa, czy jej wartość? Jak można rozszerzyć liczby naturalne Churcha do liczb całkowitych? Jak za pomocą operatora punktu stałego można wyznaczać procedury wzajemnie rekurencyjne?

Laboratorium