Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 9: Rozkład normalny i centralne twierdzenie graniczne: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
|||
Linia 1: | Linia 1: | ||
==Ćwiczenia | ==Ćwiczenia== | ||
Podajemy tu przykłady kilku konkretnych zastosowań centralnego | Podajemy tu przykłady kilku konkretnych zastosowań centralnego | ||
twierdzenia granicznego. | twierdzenia granicznego. | ||
{{cwiczenie||| | {{cwiczenie|9.1|cw 9.1| | ||
Rzucono <math>\displaystyle 1000</math> razy symetryczną kostką do | Rzucono <math>\displaystyle 1000</math> razy symetryczną kostką do | ||
gry. Oblicz prawdopodobieństwo tego, że | gry. Oblicz prawdopodobieństwo tego, że | ||
Linia 15: | Linia 15: | ||
o prawdopodobieństwie sukcesu <math>\displaystyle p = {1\over 6}</math> w każdej | o prawdopodobieństwie sukcesu <math>\displaystyle p = {1\over 6}</math> w każdej | ||
próbie (oznaczymy ją, tradycyjnie, przez <math>\displaystyle S_{1000}</math>). Zgodnie z centralnym twierdzeniem granicznym | próbie (oznaczymy ją, tradycyjnie, przez <math>\displaystyle S_{1000}</math>). Zgodnie z centralnym twierdzeniem granicznym | ||
(patrz twierdzenia [[# | (patrz twierdzenia [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Wykład 9: Rozkład normalny i centralne twierdzenie graniczne#tw_9.4|9.4]]), suma ta ma w | ||
przybliżeniu rozkład <math>\displaystyle N(np,\sqrt{npq})</math>. Wstawiając | przybliżeniu rozkład <math>\displaystyle N(np,\sqrt{npq})</math>. Wstawiając | ||
wartości liczbowe i korzystając ze wzoru ([[# | wartości liczbowe i korzystając ze wzoru ([[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Wykład 9: Rozkład normalny i centralne twierdzenie graniczne#9.2|9.2]]), | ||
otrzymujemy: | otrzymujemy: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
P(S_{1000} > 150) = 1 - P(S_{1000} \le 150) \approx 1 - | P(S_{1000} > 150) = 1 - P(S_{1000} \le 150) \approx 1 - | ||
\Phi_{1000\cdot \frac{1}{6}, \sqrt{1000\cdot \frac{1}{6}\cdot \frac{5}{6}}}(150) | \Phi_{1000\cdot \frac{1}{6}, \sqrt{1000\cdot \frac{1}{6}\cdot \frac{5}{6}}}(150) | ||
</math></center> | </math></center> | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
Linia 29: | Linia 32: | ||
\approx 1 - \Phi(-1.41) = \Phi(1.41) \approx 0.9207, | \approx 1 - \Phi(-1.41) = \Phi(1.41) \approx 0.9207, | ||
</math></center> | </math></center> | ||
gdzie ostatnia liczba pochodzi z tablic rozkładu | gdzie ostatnia liczba pochodzi z tablic rozkładu | ||
normalnego. | normalnego. | ||
{{cwiczenie||| | {{cwiczenie|9.2|cw 9.2| | ||
Jakie jest prawdopodobieństwo, że | Jakie jest prawdopodobieństwo, że | ||
przy <math>\displaystyle 1000</math> rzutach monetą symetryczną, różnica między | przy <math>\displaystyle 1000</math> rzutach monetą symetryczną, różnica między | ||
Linia 44: | Linia 48: | ||
Bernoulliego (<math>\displaystyle S_{1000}</math>) o prawdopodobieństwie sukcesu | Bernoulliego (<math>\displaystyle S_{1000}</math>) o prawdopodobieństwie sukcesu | ||
<math>\displaystyle p = \frac{1}{2}</math> w pojedynczej próbie. Chcemy | <math>\displaystyle p = \frac{1}{2}</math> w pojedynczej próbie. Chcemy | ||
obliczyć: <center><math>\displaystyle P(|S_{1000} -(1000 - S_{1000})| \ge 100)=P(|S_{1000} -500| \ge 50).</math></center> | obliczyć: | ||
<center><math>\displaystyle P(|S_{1000} -(1000 - S_{1000})| \ge 100)=P(|S_{1000} -500| \ge 50).</math></center> | |||
Zauważmy, że prawdopodobieństwo zdarzenia | Zauważmy, że prawdopodobieństwo zdarzenia | ||
przeciwnego jest równe: | przeciwnego jest równe: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
F_{S_{1000}}(550) - F_{S_{1000}}(450) \approx \Phi_{500,\,5 \sqrt{10}}(550) - | F_{S_{1000}}(550) - F_{S_{1000}}(450) \approx \Phi_{500,\,5 \sqrt{10}}(550) - | ||
\Phi_{500,\,5 \sqrt{10}}(450) | \Phi_{500,\,5 \sqrt{10}}(450) | ||
</math></center> | </math></center> | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
Linia 57: | Linia 68: | ||
2\Phi(\sqrt{10}) - 1 \approx 2 \Phi(3.16227766) - 1 \approx 0.9984346. | 2\Phi(\sqrt{10}) - 1 \approx 2 \Phi(3.16227766) - 1 \approx 0.9984346. | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Tak więc interesujące nas prawdopodobieństwo | Tak więc interesujące nas prawdopodobieństwo | ||
wynosi w przybliżeniu równe <math>\displaystyle 0.0016</math> | wynosi w przybliżeniu równe <math>\displaystyle 0.0016</math> - jest to o wiele | ||
bardziej zgodne z oczekiwaniami niż rozwiązanie | bardziej zgodne z oczekiwaniami niż rozwiązanie | ||
tego samego zagadnienia w ćwiczeniu [[# | tego samego zagadnienia w ćwiczeniu [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 7: Parametry rozkładów zmiennych losowych#cw_7.6|7.6]]. | ||
{{cwiczenie||| | {{cwiczenie|9.3|cw 7.6| | ||
Wykonano <math>\displaystyle 10^4</math> dodawań, z dokładnością | Wykonano <math>\displaystyle 10^4</math> dodawań, z dokładnością | ||
<math>\displaystyle 10^{-8}</math> w każdym. Jakim błędem obarczona jest suma? | <math>\displaystyle 10^{-8}</math> w każdym. Jakim błędem obarczona jest suma? | ||
Linia 69: | Linia 81: | ||
Zwróćmy uwagę, że tak postawiony problem nie ma większego | Zwróćmy uwagę, że tak postawiony problem nie ma większego | ||
sensu | sensu - w najbardziej optymistycznym przypadku, gdy | ||
wszystkie dodawania były dokładne, błąd sumy jest równy | wszystkie dodawania były dokładne, błąd sumy jest równy | ||
zeru, zaś w najgorszym wypadku wynosi on <math>\displaystyle 10^4 10^{-8} | zeru, zaś w najgorszym wypadku wynosi on <math>\displaystyle 10^4 10^{-8} | ||
Linia 89: | Linia 101: | ||
specyfika konkretnego problemu). Szukamy więc | specyfika konkretnego problemu). Szukamy więc | ||
ostatecznie możliwie najmniejszej liczby <math>\displaystyle \varepsilon > 0</math>, dla której: | ostatecznie możliwie najmniejszej liczby <math>\displaystyle \varepsilon > 0</math>, dla której: | ||
<center><math>\displaystyle P(|S_{10000}| \le \varepsilon) \ge 0.99.</math></center> | <center><math>\displaystyle P(|S_{10000}| \le \varepsilon) \ge 0.99.</math></center> | ||
Z założenia wiemy, że wszystkie zmienne losowe | Z założenia wiemy, że wszystkie zmienne losowe | ||
Linia 97: | Linia 112: | ||
odchylenie standardowe <math>\displaystyle \sigma</math> wynosi | odchylenie standardowe <math>\displaystyle \sigma</math> wynosi | ||
<math>\displaystyle \frac{1}{2\sqrt{3}}10^{-8}</math>. Mamy więc: | <math>\displaystyle \frac{1}{2\sqrt{3}}10^{-8}</math>. Mamy więc: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
P(|S_{10000}| \le \varepsilon) \approx F_{S_{10000}}(\varepsilon) - | P(|S_{10000}| \le \varepsilon) \approx F_{S_{10000}}(\varepsilon) - | ||
Linia 102: | Linia 119: | ||
\approx 2\Phi(\beta) - 1, | \approx 2\Phi(\beta) - 1, | ||
</math></center> | </math></center> | ||
gdzie (ćwiczenie) | gdzie (ćwiczenie) | ||
Linia 107: | Linia 125: | ||
W tablicach znajdujemy, że najmniejszym <math>\displaystyle \beta</math> | W tablicach znajdujemy, że najmniejszym <math>\displaystyle \beta</math> | ||
spełniającym warunek: <center><math>\displaystyle 2\Phi(\beta) - 1 | spełniającym warunek: | ||
<center><math>\displaystyle 2\Phi(\beta) - 1 | |||
\ge 0.99,</math></center> | \ge 0.99,</math></center> | ||
czyli: | czyli: | ||
<center><math>\displaystyle \Phi(\beta) | <center><math>\displaystyle \Phi(\beta) | ||
\ge 0.995,</math></center> | \ge 0.995,</math></center> | ||
jest <math>\displaystyle \beta = 2.58</math>. Tak więc: | jest <math>\displaystyle \beta = 2.58</math>. Tak więc: | ||
<center><math>\displaystyle \varepsilon \approx 0.745\cdot 10^{-6}</math></center> | <center><math>\displaystyle \varepsilon \approx 0.745\cdot 10^{-6}</math></center> | ||
jest szukaną przez | jest szukaną przez | ||
nas liczbą. Zauważmy, że zmniejszając nasze żądania | nas liczbą. Zauważmy, że zmniejszając nasze żądania | ||
co do pewności wyniku, możemy zwiększyć jego | co do pewności wyniku, możemy zwiększyć jego | ||
dokładność. Przykładowo, gdybyśmy zażądali, aby: <center><math>\displaystyle P(|S_n| \le | dokładność. Przykładowo, gdybyśmy zażądali, aby: | ||
<center><math>\displaystyle P(|S_n| \le | |||
\varepsilon) \ge 0.9</math></center> | \varepsilon) \ge 0.9</math></center> | ||
(tylko <math>\displaystyle 90\%</math> pewności zamiast | (tylko <math>\displaystyle 90\%</math> pewności zamiast | ||
<math>\displaystyle 99\%</math>), to powtarzając poprzednie rachunki, można | <math>\displaystyle 99\%</math>), to powtarzając poprzednie rachunki, można | ||
stwierdzić, że szukana liczba to: <center><math>\displaystyle \varepsilon \approx | stwierdzić, że szukana liczba to: | ||
<center><math>\displaystyle \varepsilon \approx | |||
0.476\cdot 10^{-6}.</math></center> | 0.476\cdot 10^{-6}.</math></center> | ||
{{cwiczenie||| | |||
{{cwiczenie|9.4|cw 9.4| | |||
Aby stwierdzić, jak wielu wyborców popiera obecnie | Aby stwierdzić, jak wielu wyborców popiera obecnie | ||
partię <math>\displaystyle AB</math>C | partię <math>\displaystyle AB</math>C<ref>W sierpniu 2006 partia taka jeszcze | ||
nie istniała... | nie istniała...</ref>, losujemy spośród nich reprezentatywną | ||
próbkę i na niej przeprowadzamy badanie. Jak duża | próbkę i na niej przeprowadzamy badanie. Jak duża | ||
powinna być ta próbka, aby uzyskany wynik różnił się | powinna być ta próbka, aby uzyskany wynik różnił się | ||
Linia 143: | Linia 181: | ||
wyznaczonym na podstawie próbki. Możemy założyć, że | wyznaczonym na podstawie próbki. Możemy założyć, że | ||
<math>\displaystyle S_n</math> jest sumą niezależnych zmiennych losowych | <math>\displaystyle S_n</math> jest sumą niezależnych zmiennych losowych | ||
<math>\displaystyle X_i</math> o rozkładzie: <center><math>\displaystyle P(X_i =0) = 1-p,\;\;P(X_i | <math>\displaystyle X_i</math> o rozkładzie: | ||
<center><math>\displaystyle P(X_i =0) = 1-p,\;\;P(X_i | |||
= 1) =p.</math></center> | = 1) =p.</math></center> | ||
Chcemy znaleźć takie <math>\displaystyle n</math>, aby: | Chcemy znaleźć takie <math>\displaystyle n</math>, aby: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
P\left( \left| \frac{S_n}{n} - p \right| \le b \right) \ge 1 - | P\left( \left| \frac{S_n}{n} - p \right| \le b \right) \ge 1 - | ||
\alpha. </math></center> | \alpha. </math></center> | ||
Ponieważ średnia arytmetyczna <math>\displaystyle \frac{S_n}{n}</math> ma w | Ponieważ średnia arytmetyczna <math>\displaystyle \frac{S_n}{n}</math> ma w | ||
przybliżeniu rozkład <math>\displaystyle N(p,\sqrt{\frac{p(1-p)}{n}})</math> (patrz twierdzenie [[# | przybliżeniu rozkład <math>\displaystyle N(p,\sqrt{\frac{p(1-p)}{n}})</math> (patrz twierdzenie [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Wykład 9: Rozkład normalny i centralne twierdzenie graniczne#tw_9.5|9.5]]), więc powyższa nierówność | ||
jest (w przybliżeniu) równoważna następującej | jest (w przybliżeniu) równoważna następującej | ||
nierówności: | nierówności: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
2 \Phi\left(\frac{b\sqrt{n}}{\sqrt{p(1-p)}} \right) - 1 | 2 \Phi\left(\frac{b\sqrt{n}}{\sqrt{p(1-p)}} \right) - 1 | ||
\ge 1 - \alpha, </math></center> | \ge 1 - \alpha, </math></center> | ||
która jest z kolei równoważna nierówności: | która jest z kolei równoważna nierówności: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
n \ge \left( \frac{\Phi^{-1} \left(1- \frac{\alpha}{2} | n \ge \left( \frac{\Phi^{-1} \left(1- \frac{\alpha}{2} | ||
Linia 163: | Linia 215: | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Chociaż nie znamy <math>\displaystyle p</math>, wiemy, że: <center><math>\displaystyle (1-p) p \le | |||
Chociaż nie znamy <math>\displaystyle p</math>, wiemy, że: | |||
<center><math>\displaystyle (1-p) p \le | |||
\frac{1}{4}.</math></center> | \frac{1}{4}.</math></center> | ||
W takim razie liczba naturalna <math>\displaystyle n</math>, spełniająca nierówność: | W takim razie liczba naturalna <math>\displaystyle n</math>, spełniająca nierówność: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
n \ge 0.25\cdot \left( \frac{\Phi^{-1} \left(1- \frac{\alpha}{2} | n \ge 0.25\cdot \left( \frac{\Phi^{-1} \left(1- \frac{\alpha}{2} | ||
\right)}{b} \right)^2, | \right)}{b} \right)^2, | ||
</math></center> | </math></center> | ||
określa wystarczającą wielkość próbki. Podstawiając <math>\displaystyle b | określa wystarczającą wielkość próbki. Podstawiając <math>\displaystyle b | ||
= 0.03</math> i <math>\displaystyle \alpha = 0.05</math>, otrzymujemy: <center><math>\displaystyle n \ge 1067.</math></center> | = 0.03</math> i <math>\displaystyle \alpha = 0.05</math>, otrzymujemy: | ||
<center><math>\displaystyle n \ge 1067.</math></center> | |||
Jeżeli jeszcze przed losowaniem próbki mamy wstępne | Jeżeli jeszcze przed losowaniem próbki mamy wstępne | ||
informacje o poparciu dla partii <math>\displaystyle ABC</math> | informacje o poparciu dla partii <math>\displaystyle ABC</math> - na przykład | ||
wiemy, że poparcie to jest mniejsze niż <math>\displaystyle 20 \%</math> | wiemy, że poparcie to jest mniejsze niż <math>\displaystyle 20 \%</math> - | ||
możemy powyższy wynik znacznie polepszyć: w tym przypadku <math>\displaystyle p | możemy powyższy wynik znacznie polepszyć: w tym przypadku <math>\displaystyle p | ||
\le 0.2</math>, a więc <math>\displaystyle (1-p)p \le 0.16</math>, co oznacza, że <math>\displaystyle n | \le 0.2</math>, a więc <math>\displaystyle (1-p)p \le 0.16</math>, co oznacza, że <math>\displaystyle n | ||
\ge 683</math> jest wystarczającą wielkością próbki. | \ge 683</math> jest wystarczającą wielkością próbki. | ||
{{cwiczenie||| | {{cwiczenie|9.5|cw 9.5| | ||
W ćwiczeniu [[# | W ćwiczeniu [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 8: Przegląd ważniejszych rozkładów#cw_8.7|8.7]] pokazano, stosując | ||
nierówność Czebyszewa, że aby mieć <math>\displaystyle 95 \%</math> pewności | nierówność Czebyszewa, że aby mieć <math>\displaystyle 95 \%</math> pewności | ||
otrzymania <math>\displaystyle 100</math> różnych elementów ze zbioru | otrzymania <math>\displaystyle 100</math> różnych elementów ze zbioru | ||
Linia 194: | Linia 259: | ||
gdyż nie są w naszym przypadku spełnione jego | gdyż nie są w naszym przypadku spełnione jego | ||
założenia. Pytamy jednak, czy mimo tego zmienna | założenia. Pytamy jednak, czy mimo tego zmienna | ||
losowa <math>\displaystyle T</math> (określona w ćwiczeniu [[# | losowa <math>\displaystyle T</math> (określona w ćwiczeniu [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 8: Przegląd ważniejszych rozkładów#cw_8.7|8.7]]), | ||
oznaczająca liczbę potrzebnych losowań, ma rozkład | oznaczająca liczbę potrzebnych losowań, ma rozkład | ||
normalny. Sprawdzimy normalność zmiennej losowej <math>\displaystyle T</math> | normalny. Sprawdzimy normalność zmiennej losowej <math>\displaystyle T</math> | ||
Linia 200: | Linia 265: | ||
komputerową. | komputerową. | ||
Wykonamy <math>\displaystyle 500</math> takich samych doświadczeń | Wykonamy <math>\displaystyle 500</math> takich samych doświadczeń - w | ||
każdym z nich losujemy <math>\displaystyle 100</math> różnych elementów ze zbioru | każdym z nich losujemy <math>\displaystyle 100</math> różnych elementów ze zbioru | ||
<math>\displaystyle 200</math>-elementowego. Za każdym razem notujemy liczbę wykonanych | <math>\displaystyle 200</math>-elementowego. Za każdym razem notujemy liczbę wykonanych | ||
Linia 206: | Linia 271: | ||
umożliwiającego realizację powyższego zadania: | umożliwiającego realizację powyższego zadania: | ||
''> losuj :<nowiki>=</nowiki> rand(1..200): | |||
> liczba_prob :<nowiki>=</nowiki> 500: | |||
> dane :<nowiki>=</nowiki> NULL: | |||
> from 1 to liczba_prob do | |||
> lista :<nowiki>=</nowiki> NULL: n :<nowiki>=</nowiki> 1: nowy :<nowiki>=</nowiki> losuj(): | |||
> while nops([lista]) < 100 do | |||
> while member(nowy,[lista]) do | |||
> nowy :<nowiki>=</nowiki> losuj(): n :<nowiki>=</nowiki> n+1 od; | |||
> lista :<nowiki>=</nowiki> lista,nowy: | |||
> od: | |||
> dane :<nowiki>=</nowiki> dane,n: | |||
while member(nowy,[lista]) do | > od:'' | ||
nowy :<nowiki>=</nowiki> losuj(): n :<nowiki>=</nowiki> n+1 od; | |||
lista :<nowiki>=</nowiki> lista,nowy: | |||
od: | |||
dane :<nowiki>=</nowiki> dane,n: | |||
od: | |||
Obliczamy średnią <math>\displaystyle m</math> i odchylenie standardowe: | Obliczamy średnią <math>\displaystyle m</math> i odchylenie standardowe: | ||
<math>\displaystyle \sigma</math>. | <math>\displaystyle \sigma</math>. | ||
''> m :<nowiki>=</nowiki> evalf(describe[mean]([dane])); | |||
sigma :<nowiki>=</nowiki> evalf(describe[standarddeviation]([dane])); | > sigma :<nowiki>=</nowiki> evalf(describe[standarddeviation]([dane]));'' | ||
<center><math>\displaystyle m := 138.9340000 | <center><math>\displaystyle m := 138.9340000 | ||
</math></center> | </math></center> | ||
<center><math>\displaystyle \sigma := 7.614567880 | <center><math>\displaystyle \sigma := 7.614567880 | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Na podstawie otrzymanych danych rysujemy histogram, zaznaczając także wykres gęstości rozkładu | Na podstawie otrzymanych danych rysujemy histogram, zaznaczając także wykres gęstości rozkładu | ||
normalnego o obliczonych przed chwilą parametrach: | normalnego o obliczonych przed chwilą parametrach: | ||
<center> | <center> | ||
<flash>file=Rp.1.96.swf|width=350|height=350</flash> | <flash>file=Rp.1.96.swf|width=350|height=350</flash> | ||
</center> | </center> | ||
Otrzymane wyniki sugerują, że zmienna losowa <math>\displaystyle T</math> | Otrzymane wyniki sugerują, że zmienna losowa <math>\displaystyle T</math> | ||
ma rozkład normalny | ma rozkład normalny - | ||
na wykładzie [[ | na wykładzie [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Wykład 13: Przedziały ufności i testy|13]] poznamy test statystyczny, umożliwiający bardziej formalną weryfikację tego faktu. Zakładając więc, że zmienna losowa <math>\displaystyle T</math> ma rozkład normalny i znając jej nadzieję matematyczną oraz | ||
wariancję | wariancję - obliczone w ćwiczeniu [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 8: Przegląd ważniejszych rozkładów#cw_8.6|8.6]] - | ||
możemy łatwo poprawić wynik z ćwiczenia [[# | możemy łatwo poprawić wynik z ćwiczenia [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 8: Przegląd ważniejszych rozkładów#cw_8.7|8.7]]. | ||
Mianowicie: | Mianowicie: | ||
<center><math>\displaystyle P(T\leq x) \geq 0.5,</math></center> | <center><math>\displaystyle P(T\leq x) \geq 0.5,</math></center> | ||
gdy: | gdy: | ||
<center><math>\displaystyle | <center><math>\displaystyle | ||
x \approx \Phi_{138.1306861,\sqrt{60.37514711}}^{-1}(0.95) = 150.9114366. | x \approx \Phi_{138.1306861,\sqrt{60.37514711}}^{-1}(0.95) = 150.9114366. | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Zauważmy, że jest to wynik istotnie lepszy niż w ćwiczeniu [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 8: Przegląd ważniejszych rozkładów#cw_8.7|8.7]]. | |||
===Zadanie 9.1=== | |||
Zmienna losowa <math>\displaystyle \xi</math> ma rozkład normalny | Zmienna losowa <math>\displaystyle \xi</math> ma rozkład normalny | ||
<math>\displaystyle N(m,\sigma)</math>. Znajdź rozkład zmiennej losowej | <math>\displaystyle N(m,\sigma)</math>. Znajdź rozkład zmiennej losowej |
Wersja z 19:13, 23 sie 2006
Ćwiczenia
Podajemy tu przykłady kilku konkretnych zastosowań centralnego twierdzenia granicznego.
Ćwiczenie 9.1
Rzucono razy symetryczną kostką do gry. Oblicz prawdopodobieństwo tego, że "szóstka" wypadła więcej niż 150 razy.
Aby rozwiązać to zadanie zauważmy najpierw, że interesująca nas ilość "szóstek" jest sumą 1000 niezależnych prób Bernoulliego o prawdopodobieństwie sukcesu w każdej próbie (oznaczymy ją, tradycyjnie, przez ). Zgodnie z centralnym twierdzeniem granicznym (patrz twierdzenia 9.4), suma ta ma w przybliżeniu rozkład . Wstawiając wartości liczbowe i korzystając ze wzoru (9.2), otrzymujemy:
gdzie ostatnia liczba pochodzi z tablic rozkładu
normalnego.
Ćwiczenie 9.2
Jakie jest prawdopodobieństwo, że przy rzutach monetą symetryczną, różnica między ilością reszek i orłów będzie wynosić co najmniej ?
Podobnie jak poprzednio, ilość uzyskanych orłów jest sumą , niezależnych prób Bernoulliego () o prawdopodobieństwie sukcesu w pojedynczej próbie. Chcemy obliczyć:
Zauważmy, że prawdopodobieństwo zdarzenia
przeciwnego jest równe:
Tak więc interesujące nas prawdopodobieństwo
wynosi w przybliżeniu równe - jest to o wiele
bardziej zgodne z oczekiwaniami niż rozwiązanie
tego samego zagadnienia w ćwiczeniu 7.6.
Ćwiczenie 9.3
Wykonano dodawań, z dokładnością w każdym. Jakim błędem obarczona jest suma?
Zwróćmy uwagę, że tak postawiony problem nie ma większego sensu - w najbardziej optymistycznym przypadku, gdy wszystkie dodawania były dokładne, błąd sumy jest równy zeru, zaś w najgorszym wypadku wynosi on . Sprecyzujmy więc nasze zadanie i spróbujmy znaleźć taki przedział, w którym mieści się błąd sumy z prawdopodobieństwem co najmniej .
Oznaczając błędy powstające w kolejnych dodawaniach przez , , , widzimy, że błąd sumy jest znowu sumą . Poszukujemy zatem takich liczb i , że:
Zauważmy, że chociaż zadanie może mieć wiele rozwiązań, jednak w tym przypadku najrozsądniejsze wydaje się szukanie możliwie najmniejszego przedziału, symetrycznego względem punktu (czasem ważniejsze są inne przedziały, na przykład nieograniczone, ale zawsze decyduje o tym specyfika konkretnego problemu). Szukamy więc ostatecznie możliwie najmniejszej liczby , dla której:
Z założenia wiemy, że wszystkie zmienne losowe
mają taki sam rozkład jednostajny na przedziale
i
dlatego ich nadzieja matematyczna jest równa , zaś
odchylenie standardowe wynosi
. Mamy więc:
gdzie (ćwiczenie)
.
W tablicach znajdujemy, że najmniejszym spełniającym warunek:
czyli:
jest . Tak więc:
jest szukaną przez
nas liczbą. Zauważmy, że zmniejszając nasze żądania
co do pewności wyniku, możemy zwiększyć jego
dokładność. Przykładowo, gdybyśmy zażądali, aby:
(tylko pewności zamiast
), to powtarzając poprzednie rachunki, można
stwierdzić, że szukana liczba to:
Ćwiczenie 9.4
Aby stwierdzić, jak wielu wyborców popiera obecnie partię C<ref>W sierpniu 2006 partia taka jeszcze nie istniała...</ref>, losujemy spośród nich reprezentatywną próbkę i na niej przeprowadzamy badanie. Jak duża powinna być ta próbka, aby uzyskany wynik różnił się od rzeczywistego poparcia dla partii nie więcej niż o , z prawdopodobieństwem co najmniej ?
Niech oznacza faktyczne (lecz nieznane) poparcie dla partii . Jeżeli próbka składa się z osób, z których wyraziło poparcie dla , to liczba jest poparciem wyznaczonym na podstawie próbki. Możemy założyć, że jest sumą niezależnych zmiennych losowych o rozkładzie:
Chcemy znaleźć takie , aby:
Ponieważ średnia arytmetyczna ma w
przybliżeniu rozkład (patrz twierdzenie 9.5), więc powyższa nierówność
jest (w przybliżeniu) równoważna następującej
nierówności:
która jest z kolei równoważna nierówności:
Chociaż nie znamy , wiemy, że:
W takim razie liczba naturalna , spełniająca nierówność:
określa wystarczającą wielkość próbki. Podstawiając i , otrzymujemy:
Jeżeli jeszcze przed losowaniem próbki mamy wstępne
informacje o poparciu dla partii - na przykład
wiemy, że poparcie to jest mniejsze niż -
możemy powyższy wynik znacznie polepszyć: w tym przypadku , a więc , co oznacza, że jest wystarczającą wielkością próbki.
Ćwiczenie 9.5
W ćwiczeniu 8.7 pokazano, stosując nierówność Czebyszewa, że aby mieć pewności otrzymania różnych elementów ze zbioru -elementowego, należy wykonać losowania ze zwracaniem. Czy wynik ten można polepszyć, stosując centralne twierdzenie graniczne?
Z formalnego punktu widzenia nie możemy stosować tutaj centralnego twierdzenia granicznego, gdyż nie są w naszym przypadku spełnione jego założenia. Pytamy jednak, czy mimo tego zmienna losowa (określona w ćwiczeniu 8.7), oznaczająca liczbę potrzebnych losowań, ma rozkład normalny. Sprawdzimy normalność zmiennej losowej "doświadczalnie", przeprowadzając odpowiednią symulację komputerową.
Wykonamy takich samych doświadczeń - w każdym z nich losujemy różnych elementów ze zbioru -elementowego. Za każdym razem notujemy liczbę wykonanych losowań, otrzymując ciąg o nazwie "dane". Przytaczamy istotny fragment kodu programu Maple, umożliwiającego realizację powyższego zadania:
> losuj := rand(1..200): > liczba_prob := 500: > dane := NULL: > from 1 to liczba_prob do > lista := NULL: n := 1: nowy := losuj(): > while nops([lista]) < 100 do > while member(nowy,[lista]) do > nowy := losuj(): n := n+1 od; > lista := lista,nowy: > od: > dane := dane,n: > od:
Obliczamy średnią i odchylenie standardowe: .
> m := evalf(describe[mean]([dane])); > sigma := evalf(describe[standarddeviation]([dane]));
Na podstawie otrzymanych danych rysujemy histogram, zaznaczając także wykres gęstości rozkładu
normalnego o obliczonych przed chwilą parametrach:
<flash>file=Rp.1.96.swf|width=350|height=350</flash>
Otrzymane wyniki sugerują, że zmienna losowa
ma rozkład normalny -
na wykładzie 13 poznamy test statystyczny, umożliwiający bardziej formalną weryfikację tego faktu. Zakładając więc, że zmienna losowa ma rozkład normalny i znając jej nadzieję matematyczną oraz
wariancję - obliczone w ćwiczeniu 8.6 -
możemy łatwo poprawić wynik z ćwiczenia 8.7.
Mianowicie:
gdy:
Zauważmy, że jest to wynik istotnie lepszy niż w ćwiczeniu 8.7.
Zadanie 9.1
Zmienna losowa ma rozkład normalny . Znajdź rozkład zmiennej losowej }}
Ćwiczenie
Niech będzie kwantylem rzędu w rozkładzie . Oblicz kwantyl rzędu w rozkładzie .
Ćwiczenie
Zaprojektuj i przeprowadź eksperyment komputerowy, który weryfikuje centralne twierdzenie graniczne.
Ćwiczenie
Prawdopodobieństwo zapłacenia kary za jazdę bez biletu wynosi . Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że w trakcie takich przejazdów co najmniej raz zapłacimy karę? Podaj dwa sposoby rozwiązania.
Ćwiczenie
Przeprowadź symulację komputerową poprzedniego zadania: wylosuj 20 serii po 100 przejazdów w każdej serii i zobacz, ile razy w każdej serii płaciło się karę.
Ćwiczenie
Rozwiąż jeszcze raz zadanie Uzupelnic noworodki|.
Ćwiczenie
Wykonano 1000 rzutów monetą symetryczną. Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że liczba orłów zawiera się w przedziale: (a) , (b) , (c) . Przed przystąpieniem do rozwiązywania podaj przewidywane wyniki w celu późniejszego porównania.
Ćwiczenie
Ile razy należy rzucić kostką do gry, aby mieć pewności, że "szóstka" pojawi się co najmniej w wszystkich rzutów?
Ćwiczenie
Zakładając, że osób przekraczających granicę nie popełnia [2] żadnego wykroczenia celnego oraz wiedząc, że osoba, która takie wykroczenie popełnia, jest ujawniana z prawdopodobieństwem , oblicz prawdopodobieństwo tego, że spośród tysiąca osób przekraczających granicę, będzie ujawnionych co najmniej przypadków popełnienia wykroczenia.
Ćwiczenie
Rozwiąż jeszcze raz zadanie Uzupelnic z41| i porównać wyniki.
Ćwiczenie
Dokumentacja linii lotniczej XYZ wskazuje na to, że na lot w klasie business do Tokio zgłasza się średnio 6.72 pasażera. Ile miejsc w tej klasie należy przygotować na następny lot, aby mieć pewności, że wszyscy chętni dostaną miejsce w klasie business.
Ćwiczenie
Pewną trasą, obsługiwaną przez dwie całkowicie równorzędne linie lotnicze, lata codziennie osób. Ile miejsc powinna przygotować każda z tych linii, aby obsłużyć klientów, którzy się do niej zgłoszą?
Ćwiczenie
Ile osób należy przebadać, aby mieć pewności, że wyznaczona na jej podstawie frakcja ludzi palących (liczba palaczy do liczebności całej populacji) jest obarczona błędem mniejszym niż ?
Ćwiczenie
Wykonaj 100 serii po 60 rzutów monetą symetryczną, znajdując w każdej serii liczbę uzyskanych orłów .
Narysuj histogram dla wartości .
Oblicz teoretyczną średnią i odchylenie standardowe zmiennej losowej .
Oblicz średnią i odchylenie standardowe zmiennej losowej , na podstawie uzyskanej 100-elementowej próbki.
Oblicz .
Ile spośród obliczonych sum spełnia warunek ?
Ćwiczenie
Niech oznacza sumę orłów uzyskanych w trakcie rzutów monetą symetryczną. Niech będzie dowolną liczbą.
Oblicz:
Wykaż, że:
Zinterpretuj powyższe wyniki.
Ćwiczenie
Niech oznacza liczbę różnych elementów, otrzymanych podczas losowań ze zwracaniem ze zbioru -elementowego. Wykonując odpowiednią symulację komputerową, określ charakter rozkładu zmiennej .