Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Ćwiczenia 8: Przegląd ważniejszych rozkładów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Moskala (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Pitab (dyskusja | edycje)
Linia 1: Linia 1:
==Ćwiczenia i Zadania==
==Ćwiczenia==


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|8.1|cw 8.1|
II  rok informatyki składa  się  z  czterech  grup
II  rok informatyki składa  się  z  czterech  grup
ćwiczeniowych  o liczebnościach: 15, 11, 10 oraz  14 studentów. W
ćwiczeniowych  o liczebnościach: 15, 11, 10 oraz  14 studentów. W
Linia 11: Linia 11:
}}
}}


Mamy tutaj rozkład wielomianowy o parametrach: <center><math>\displaystyle n= 5, \;r=  4, \;\; p_1 =
Mamy tutaj rozkład wielomianowy o parametrach:
 
 
<center><math>\displaystyle n= 5, \;r=  4, \;\; p_1 =
\frac{15}{50},\; p_2  = \frac{11}{50}, \;  p_3  =
\frac{15}{50},\; p_2  = \frac{11}{50}, \;  p_3  =
\frac{10}{50},\; p_4 = \frac{14}{50}.</math></center>
\frac{10}{50},\; p_4 = \frac{14}{50}.</math></center>
Chcemy więc policzyć:
Chcemy więc policzyć:
<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
P(2,1,1,1) + P(1,2,1,1) + P(1,1,2,1) + P(1,1,1,2).
P(2,1,1,1) + P(1,2,1,1) + P(1,1,2,1) + P(1,1,1,2).
</math></center>
</math></center>


Korzystając z definicji rozkładu wielomianowego łatwo obliczyć, że suma ta wynosi: <center><math>\displaystyle \frac {693}{3125} = 0.22176.</math></center>


{{cwiczenie|||
Korzystając z definicji rozkładu wielomianowego łatwo obliczyć, że suma ta wynosi:
 
 
<center><math>\displaystyle \frac {693}{3125} = 0.22176.</math></center>
 
 
{{cwiczenie|8.2|cw 8.2|
Uzasadnimy wzory na średnią i wariancję w rozkładzie Poissona.
Uzasadnimy wzory na średnią i wariancję w rozkładzie Poissona.
}}
}}


Otrzymujemy:
Otrzymujemy:
<center><math>\displaystyle {\Bbb E}(X) = \sum_{k=0}^\infty k e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!} = \lambda e^{-\lambda} \sum_{k=1}^\infty \frac{\lambda^{k-1}}{(k-1)!}
<center><math>\displaystyle {\Bbb E}(X) = \sum_{k=0}^\infty k e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!} = \lambda e^{-\lambda} \sum_{k=1}^\infty \frac{\lambda^{k-1}}{(k-1)!}
=\lambda e^{-\lambda} \sum_{k=0}^\infty \frac{\lambda^{k}}{k!} = \lambda e^{-\lambda} e^{\lambda} = \lambda,</math></center>
=\lambda e^{-\lambda} \sum_{k=0}^\infty \frac{\lambda^{k}}{k!} = \lambda e^{-\lambda} e^{\lambda} = \lambda,</math></center>


<center><math>\displaystyle {\Bbb D}^2(X) = \sum_{k=0}^\infty (k-\lambda)^2 e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!} =
<center><math>\displaystyle {\Bbb D}^2(X) = \sum_{k=0}^\infty (k-\lambda)^2 e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!} =
Linia 33: Linia 48:
\sum_{k=1}^\infty 2k\lambda e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!}+
\sum_{k=1}^\infty 2k\lambda e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!}+
\sum_{k=0}^\infty \lambda^2 e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!}</math></center>
\sum_{k=0}^\infty \lambda^2 e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!}</math></center>


<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
Linia 39: Linia 55:
2\lambda\sum_{k=1}^\infty k e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!}+
2\lambda\sum_{k=1}^\infty k e^{-\lambda}\frac{\lambda^k}{k!}+
\lambda^2 e^{-\lambda}\sum_{k=0}^\infty \frac{\lambda^k}{k!}</math></center>
\lambda^2 e^{-\lambda}\sum_{k=0}^\infty \frac{\lambda^k}{k!}</math></center>


<center><math>\displaystyle =\lambda^2 +\lambda-
<center><math>\displaystyle =\lambda^2 +\lambda-
2\lambda^2 +\lambda^2 = \lambda.</math></center>
2\lambda^2 +\lambda^2 = \lambda.</math></center>


{{cwiczenie|||
 
{{cwiczenie|8.3|cw 8.3|
Porównamy graficznie rozkład dwumianowy o parametrach <math>\displaystyle n=50</math> i <math>\displaystyle p = 0.1</math> (kolor niebieski)
Porównamy graficznie rozkład dwumianowy o parametrach <math>\displaystyle n=50</math> i <math>\displaystyle p = 0.1</math> (kolor niebieski)
z rozkładem Poissona o parametrze <math>\displaystyle \lambda = 5</math> (kolor czerwony).
z rozkładem Poissona o parametrze <math>\displaystyle \lambda = 5</math> (kolor czerwony).
Linia 54: Linia 72:
</center>
</center>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|8.4|cw 8.4|
Udowodnimy podane na wykładzie wzory na wartość oczekiwaną i wariancję w
Udowodnimy podane na wykładzie wzory na wartość oczekiwaną i wariancję w
rozkładzie wykładniczym.
rozkładzie wykładniczym.
Linia 60: Linia 78:


Otrzymujemy:
Otrzymujemy:


<center><math>\displaystyle  {\Bbb E}(X) = \int_{-\infty}^\infty x f(x)\,dx =
<center><math>\displaystyle  {\Bbb E}(X) = \int_{-\infty}^\infty x f(x)\,dx =
\int_{0}^\infty \lambda x e^{-\lambda x}\,dx = \left[
\int_{0}^\infty \lambda x e^{-\lambda x}\,dx = \left[
-e^{-\lambda x}(x+\frac{1}{\lambda})\right]_0^\infty = 0 - \left(-\frac{1}{\lambda}\right) = \frac{1}{\lambda},</math></center>
-e^{-\lambda x}(x+\frac{1}{\lambda})\right]_0^\infty = 0 - \left(-\frac{1}{\lambda}\right) = \frac{1}{\lambda},</math></center>


<center><math>\displaystyle  {\Bbb E}(X^2) = \int_{-\infty}^\infty x^2 f(x)\,dx =
<center><math>\displaystyle  {\Bbb E}(X^2) = \int_{-\infty}^\infty x^2 f(x)\,dx =
Linia 69: Linia 89:
\right]_0^\infty</math></center>
\right]_0^\infty</math></center>
<center><math>\displaystyle = 0 - \left(-\frac{2}{\lambda^2}\right) = \frac{2}{\lambda^2},</math></center>
<center><math>\displaystyle = 0 - \left(-\frac{2}{\lambda^2}\right) = \frac{2}{\lambda^2},</math></center>


<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
Linia 74: Linia 95:
</math></center>
</math></center>


{{cwiczenie|||
 
{{cwiczenie|8.5|cw 8.5|
Narysujemy wykresy gęstości rozkładu Erlanga dla <math>\displaystyle n = 2,
Narysujemy wykresy gęstości rozkładu Erlanga dla <math>\displaystyle n = 2,
\dots, 10</math>, z ustalonym parametrem <math>\displaystyle \lambda=0.25</math>.  
\dots, 10</math>, z ustalonym parametrem <math>\displaystyle \lambda=0.25</math>.  
Linia 80: Linia 102:


Oto żądane wykresy:
Oto żądane wykresy:


<center>
<center>
<flash>file=Rp.1.88.swf|width=350|height=350</flash>   
<flash>file=Rp.1.88.swf|width=350|height=350</flash>   
</center>
</center>


Licząc odpowiednie całki można sprawdzić, że rozkłady te mają następujące nadzieje matematyczne:
Licząc odpowiednie całki można sprawdzić, że rozkłady te mają następujące nadzieje matematyczne:


<center><math>\displaystyle 8, \, 12, \,16, \,20, \,24,  28, \,32, \,36, \, 40.</math></center>
<center><math>\displaystyle 8, \, 12, \,16, \,20, \,24,  28, \,32, \,36, \, 40.</math></center>


{{cwiczenie|||
 
{{cwiczenie|8.6|cw 8.6|
Przypuśćmy, że ze zbioru <math>\displaystyle N</math>-elementowego losujemy w
Przypuśćmy, że ze zbioru <math>\displaystyle N</math>-elementowego losujemy w
kolejnych momentach czasu po jednym elemencie, przy
kolejnych momentach czasu po jednym elemencie, przy
Linia 108: Linia 134:
sam  jak  rozkład  czasu  oczekiwania  na  pierwszą
sam  jak  rozkład  czasu  oczekiwania  na  pierwszą
"szóstkę".  Mianowicie,  <math>\displaystyle T_n</math>  ma rozkład:
"szóstkę".  Mianowicie,  <math>\displaystyle T_n</math>  ma rozkład:
<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
P(T_n = k) = \left(\frac{n}{N}\right)^{k-1}\frac{N-n}{N}, \ \ k =
P(T_n = k) = \left(\frac{n}{N}\right)^{k-1}\frac{N-n}{N}, \ \ k =
Linia 113: Linia 141:
</math></center>
</math></center>


-- jest to więc rozkład geometryczny  o parametrze <math>\displaystyle p=\frac{N-n}{N}</math>.
 
- jest to więc rozkład geometryczny  o parametrze <math>\displaystyle p=\frac{N-n}{N}</math>.


W związku z powyższym, zmienna losowa <math>\displaystyle T_n</math> ma określoną nadzieję matematyczną i wariancję:
W związku z powyższym, zmienna losowa <math>\displaystyle T_n</math> ma określoną nadzieję matematyczną i wariancję:
<center><math>\displaystyle \displaystyle {\Bbb E}(T_n) =  \frac{N}{N-n}, \;\; {\Bbb D}^2 (T_n) =\frac{nN}{(n-N)^2}.</math></center>
<center><math>\displaystyle \displaystyle {\Bbb E}(T_n) =  \frac{N}{N-n}, \;\; {\Bbb D}^2 (T_n) =\frac{nN}{(n-N)^2}.</math></center>


Zauważmy teraz, że: <center><math>\displaystyle T = T_0 + T_1+\dots +T_{r-1},</math></center>
 
Zauważmy teraz, że:
 
 
<center><math>\displaystyle T = T_0 + T_1+\dots +T_{r-1},</math></center>
 
 
a więc:
a więc:
<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
{\Bbb E}(T) = \sum_{n=0}^{r-1}E(T_n) =  \sum_{n=0}^{r-1}\frac{N}{N-n}.
{\Bbb E}(T) = \sum_{n=0}^{r-1}E(T_n) =  \sum_{n=0}^{r-1}\frac{N}{N-n}.
</math></center>
</math></center>


Ponieważ zmienne losowe <math>\displaystyle T_0, T_1,\dots, T_{r-1}</math> są
Ponieważ zmienne losowe <math>\displaystyle T_0, T_1,\dots, T_{r-1}</math> są
niezależne,  mamy także:
niezależne,  mamy także:
<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
{\Bbb D}^2 (T)          =          \sum_{n=0}^{r-1}D^2(T_n)          =
{\Bbb D}^2 (T)          =          \sum_{n=0}^{r-1}D^2(T_n)          =
\sum_{n=0}^{r-1}\frac{N n}{(N-n)^2}.
\sum_{n=0}^{r-1}\frac{N n}{(N-n)^2}.
</math></center>
</math></center>


Wykorzystując wspomaganie komputerowe (na przykład program Maple),
Wykorzystując wspomaganie komputerowe (na przykład program Maple),
obliczmy nadzieję i  wariancję  w  kilku szczególnych przypadkach:
obliczmy nadzieję i  wariancję  w  kilku szczególnych przypadkach:
.1in
 


{| border=1
{| border=1
Linia 148: Linia 191:
|}
|}


.1in


Zwróćmy uwagę na to, że wyniki te są zgodne z intuicją -- gdy
Zwróćmy uwagę na to, że wyniki te są zgodne z intuicją -- gdy
Linia 169: Linia 211:
problem.  
problem.  


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|8.7|cw 8.7|
 
Ile należy wykonać losowań ze zwracaniem, aby z
Ile należy wykonać losowań ze zwracaniem, aby z
populacji <math>\displaystyle 200</math>-elementowej wybrać 100 różnych
populacji <math>\displaystyle 200</math>-elementowej wybrać 100 różnych
Linia 176: Linia 217:
}}
}}


Przyjmijmy oznaczenia jak w ćwiczeniu [[##cco|Uzupelnic cco|]] (tutaj <math>\displaystyle r=100</math>).
Przyjmijmy oznaczenia jak w ćwiczeniu [[#cw_8.6|8.6]] (tutaj <math>\displaystyle r=100</math>).
Mamy  znaleźć liczbę losowań <math>\displaystyle x</math>, dla której: <center><math>\displaystyle P(T  \leq  x)  \geq
Mamy  znaleźć liczbę losowań <math>\displaystyle x</math>, dla której:  
 
 
<center><math>\displaystyle P(T  \leq  x)  \geq
0.95.</math></center>
0.95.</math></center>
Możemy  od  razu założyć, że <math>\displaystyle x > m = {\Bbb E}(T)</math>.
Możemy  od  razu założyć, że <math>\displaystyle x > m = {\Bbb E}(T)</math>.
Wówczas, korzystając m.&nbsp;in. z nierówności Czebyszewa (twierdzenie [[##tnc|Uzupelnic tnc|]]), dla <math>\displaystyle \varepsilon  =  x  -  m</math> otrzymujemy:
Wówczas, korzystając m.&nbsp;in. z nierówności Czebyszewa (twierdzenie [[Rachunek prawdopodobieństwa i statystyka/Wykład 7: Parametry rozkładów zmiennych losowych#tw_7.20|7.20]]), dla <math>\displaystyle \varepsilon  =  x  -  m</math> otrzymujemy:
 
 
<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
P(T \leq x) = P(T \leq m+\varepsilon) = 1 - P(T> m + \varepsilon)
P(T \leq x) = P(T \leq m+\varepsilon) = 1 - P(T> m + \varepsilon)
</math></center>
</math></center>


<center><math>\displaystyle  
<center><math>\displaystyle  
Linia 189: Linia 238:
\varepsilon) \ge 1 -\frac{{\Bbb D}^2 (T)}{\varepsilon^2}.
\varepsilon) \ge 1 -\frac{{\Bbb D}^2 (T)}{\varepsilon^2}.
</math></center>
</math></center>


Wystarczy więc dobrać <math>\displaystyle x</math> tak, aby:
Wystarczy więc dobrać <math>\displaystyle x</math> tak, aby:
<center><math>\displaystyle 1
<center><math>\displaystyle 1
-\frac{{\Bbb D}^2 (T)}{(x-  m)^2} \ge 0.95.
-\frac{{\Bbb D}^2 (T)}{(x-  m)^2} \ge 0.95.
</math></center>
</math></center>


Ponieważ wiemy już (z poprzedniego ćwiczenia), że
Ponieważ wiemy już (z poprzedniego ćwiczenia), że
Linia 199: Linia 252:
wyliczyć <math>\displaystyle x</math> rozwiązując powyższą prostą nierówność kwadratową.
wyliczyć <math>\displaystyle x</math> rozwiązując powyższą prostą nierówność kwadratową.
Tak więc otrzymujemy:
Tak więc otrzymujemy:
<center><math>\displaystyle  x \ge m + \sqrt{\frac{{\Bbb D}^2 (T)}{0.05}} \approx 172.879829.</math></center>
<center><math>\displaystyle  x \ge m + \sqrt{\frac{{\Bbb D}^2 (T)}{0.05}} \approx 172.879829.</math></center>


Zatem przy 173 rzutach mamy 95 pewności, że
Zatem przy 173 rzutach mamy 95 pewności, że
Linia 206: Linia 262:
Jak zobaczymy później, wyniki te można jeszcze wzmocnić.
Jak zobaczymy później, wyniki te można jeszcze wzmocnić.


'''. . .'''
===Zadanie 8.1===
 
{{cwiczenie|||
Oblicz (skorzystaj, w miarę potrzeby, z tablic lub
Oblicz (skorzystaj, w miarę potrzeby, z tablic lub
komputera):
komputera):

Wersja z 17:06, 23 sie 2006

Ćwiczenia

Ćwiczenie 8.1

II rok informatyki składa się z czterech grup ćwiczeniowych o liczebnościach: 15, 11, 10 oraz 14 studentów. W czasie trwania zajęć przeprowadzono pięć sprawdzianów pisemnych dla całego roku. Za każdym razem wykładowca wybierał sobie w sposób losowy jedną pracę, aby osobiście ją sprawdzić. Jakie jest prawdopodobieństwo, że wśród wybranych prac znajdą się prace pochodzące ze wszystkich grup?

Mamy tutaj rozkład wielomianowy o parametrach:


n=5,r=4,p1=1550,p2=1150,p3=1050,p4=1450.


Chcemy więc policzyć:


P(2,1,1,1)+P(1,2,1,1)+P(1,1,2,1)+P(1,1,1,2).


Korzystając z definicji rozkładu wielomianowego łatwo obliczyć, że suma ta wynosi:


6933125=0.22176.


Ćwiczenie 8.2

Uzasadnimy wzory na średnią i wariancję w rozkładzie Poissona.

Otrzymujemy:


𝔼(X)=k=0keλλkk!=λeλk=1λk1(k1)!=λeλk=0λkk!=λeλeλ=λ,


𝔻2(X)=k=0(kλ)2eλλkk!=k=1k2eλλkk!k=12kλeλλkk!+k=0λ2eλλkk!


=λk=1(k1)eλλk1(k1)!+λeλk=1λk1(k1)!2λk=1keλλkk!+λ2eλk=0λkk!


=λ2+λ2λ2+λ2=λ.


Ćwiczenie 8.3

Porównamy graficznie rozkład dwumianowy o parametrach n=50 i p=0.1 (kolor niebieski) z rozkładem Poissona o parametrze λ=5 (kolor czerwony).

Oto właściwy rysunek:

<flash>file=Rp.1.87.swf|width=350|height=350</flash>

Ćwiczenie 8.4

Udowodnimy podane na wykładzie wzory na wartość oczekiwaną i wariancję w rozkładzie wykładniczym.

Otrzymujemy:


𝔼(X)=xf(x)dx=0λxeλxdx=[eλx(x+1λ)]0=0(1λ)=1λ,


𝔼(X2)=x2f(x)dx=0λx2eλzdx=[eλx2+2λx+x2λ2λ2]0
=0(2λ2)=2λ2,


𝔻2(X)=𝔼(X2)𝔼(X)2=1λ2.


Ćwiczenie 8.5

Narysujemy wykresy gęstości rozkładu Erlanga dla n=2,,10, z ustalonym parametrem λ=0.25.

Oto żądane wykresy:


<flash>file=Rp.1.88.swf|width=350|height=350</flash>


Licząc odpowiednie całki można sprawdzić, że rozkłady te mają następujące nadzieje matematyczne:


8,12,16,20,24,28,32,36,40.


Ćwiczenie 8.6

Przypuśćmy, że ze zbioru N-elementowego losujemy w kolejnych momentach czasu po jednym elemencie, przy czym jest to losowanie ze zwracaniem. Interesuje nas średnia długość czasu oczekiwania na wylosowanie r różnych elementów.

Niech T oznacza interesujący nas czas. Nie jest całkiem widoczne, jak wyznaczyć rozkład T, jednak samą nadzieję matematyczną można obliczyć stosunkowo łatwo. Zauważmy w tym celu, że gdy w pewnym momencie mamy już wylosowanych n różnych elementów, to czas oczekiwania Tn na pojawienie się następnego, różnego od nich, elementu jest zmienną losową o rozkładzie, którego charakter jest w istocie taki sam jak rozkład czasu oczekiwania na pierwszą "szóstkę". Mianowicie, Tn ma rozkład:


P(Tn=k)=(nN)k1NnN,  k=1,2,3,


- jest to więc rozkład geometryczny o parametrze p=NnN.

W związku z powyższym, zmienna losowa Tn ma określoną nadzieję matematyczną i wariancję:


𝔼(Tn)=NNn,𝔻2(Tn)=nN(nN)2.


Zauważmy teraz, że:


T=T0+T1++Tr1,


a więc:


𝔼(T)=n=0r1E(Tn)=n=0r1NNn.


Ponieważ zmienne losowe T0,T1,,Tr1 są niezależne, mamy także:


𝔻2(T)=n=0r1D2(Tn)=n=0r1Nn(Nn)2.


Wykorzystując wspomaganie komputerowe (na przykład program Maple), obliczmy nadzieję i wariancję w kilku szczególnych przypadkach:


Uzupelnij tytul
N=100, r=30: 𝔼(T)35.45407600, 𝔻2(X)6.885850949,
N=200, r=100: 𝔼(T)138.1306861, 𝔻2(X)60.37514711,
N=200, r=190: 𝔼(T)589.8125388, 𝔻2(X)3017.340055,
N=100, r=8: 𝔼(T)8.294833858, 𝔻2(X)0.3105547438.


Zwróćmy uwagę na to, że wyniki te są zgodne z intuicją -- gdy chcemy wylosować niewiele elementów, wystarczy niewiele losowań, a ponieważ wariancja, będąca miarą rozrzutu, jest mała, mamy właściwie pewność, że do wylosowania 30 różnych elementów potrzebujemy 40 lub niewiele więcej losowań. Natomiast, gdy chcemy mieć dużo, w porównaniu z liczebnością populacji, elementów różnych, liczba losowań musi być duża, a jej konkretne przewidywanie jest obarczone poważnym błędem.

Otrzymane wyniki mogą być wykorzystane do określenia wielkości populacji na podstawie próbki. Jeżeli, na przykład, w 12 losowaniach uzyskamy jedynie 8 elementów różnych, możemy przypuszczać, że wielkość populacji jest nieco mniejsza niż 100. Statystyka matematyczna podaje metody, jak w miarę precyzyjnie określić wielkość populacji oraz, przede wszystkim, jak precyzyjnie postawić problem.

Ćwiczenie 8.7

Ile należy wykonać losowań ze zwracaniem, aby z populacji 200-elementowej wybrać 100 różnych elementów z prawdopodobieństwem nie mniejszym niż 0.95?

Przyjmijmy oznaczenia jak w ćwiczeniu 8.6 (tutaj r=100). Mamy znaleźć liczbę losowań x, dla której:


P(Tx)0.95.


Możemy od razu założyć, że x>m=𝔼(T). Wówczas, korzystając m. in. z nierówności Czebyszewa (twierdzenie 7.20), dla ε=xm otrzymujemy:


P(Tx)=P(Tm+ε)=1P(T>m+ε)


1P(|Tm|ε)1𝔻2(T)ε2.


Wystarczy więc dobrać x tak, aby:


1𝔻2(T)(xm)20.95.


Ponieważ wiemy już (z poprzedniego ćwiczenia), że m138.1306861 oraz D2(T)60.37514711, możemy wyliczyć x rozwiązując powyższą prostą nierówność kwadratową. Tak więc otrzymujemy:


xm+𝔻2(T)0.05172.879829.


Zatem przy 173 rzutach mamy 95 pewności, że wylosujemy 100 różnych elementów. Jeżeli wystarczy nam 90 pewności, możemy podobnie obliczyć, że wystarczy wykonać jedynie 163 rzuty. Jak zobaczymy później, wyniki te można jeszcze wzmocnić.

Zadanie 8.1

Oblicz (skorzystaj, w miarę potrzeby, z tablic lub komputera):

P(X>1), gdy X ma rozkład wykładniczy z parametrem λ=1,

P(X2>1), gdy X ma rozkład jednostajny na odcinku (2,3),

P(X>4), gdy X ma rozkład geometryczny z parametrem p=0.1,

P(|X5|>2), gdy X ma rozkład dwumianowy z parametrami n=8 i p=0.2,

P(|X5|>2), gdy X ma rozkład dwumianowy z parametrami n=80 i p=0.02 (w tym przypadku są dwa różne, praktyczne sposoby).

Uzyskane wyniki zilustruj geometrycznie.

}}

Ćwiczenie

Wylosuj 200 liczb według: (a) rozkładu dwupunktowego (0,1,0.3), (b) rozkładu jednostajnego na odcinku U(0,10), (c) rozkładu dwumianowego z parametrami 10 i 0.6. Oblicz w każdym przypadku nadzieję matematyczną i wariancję oraz porównaj je z wartościami teoretycznymi.

Ćwiczenie

Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że wśród 200 losowo wybranych osób znajdują się co najmniej cztery osoby leworęczne, jeżeli przyjmiemy, że takie osoby stanowią 1% całej populacji? Jak duża powinna być grupa osób, aby z prawdopodobieństwem 0.95 lub większym, co najmniej jedna osoba w tej grupie była leworęczna?

Ćwiczenie

Ile rodzynek podczas wyrabiania ciasta trzeba średnio przeznaczyć na bułeczkę, aby losowo wybrana bułeczka zawierała co najmniej jedną rodzynkę z prawdopodobieństwem 0.95 lub większym?

Ćwiczenie

Dwóch ludzi wykonuje n rzutów monetą symetryczną. Jakie jest prawdopodobieństwo tego, że obaj otrzymają tyle samo orłów?

Ćwiczenie

Ze stawu, w którym pływa N ryb, w tym M ryb jadalnych, odłowiono n ryb. Jaka jest oczekiwana liczba odłowionych ryb jadalnych?

Ćwiczenie

Niezależne zmienne losowe X i Y mają rozkłady wykładnicze z parametrami λ oraz μ. Wykaż, że zmienna losowa min(X,Y) też ma rozkład wykładniczy.

Ćwiczenie

Dla grupy n osób znajdź oczekiwaną liczbę dni, które są dniami urodzin tych osób.

Ćwiczenie

Oblicz prawdopodobieństwo tego, że pierwiastki równania x2+px+q są rzeczywiste, wiedząc, że p oraz q są niezależnymi zmiennymi losowymi o rozkładzie jednostajnym na odcinku (1,1).

Ćwiczenie

Wykaż, że zmienna losowa ξξ+η ma rozkład jednostajny na przedziale (0,1), o ile ξ oraz η mają taki sam rozkład wykładniczy i są niezależne.