Analiza matematyczna 1/Wykład 13: Całka nieoznaczona: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Gracja (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
Linia 24: Linia 24:
{{definicja|13.1.||
{{definicja|13.1.||


Niech <math>D\subseteq \mathbb{R}</math> będzie przedziałem oraz
Niech <math> \displaystyle D\subseteq \mathbb{R}</math> będzie przedziałem oraz
niech <math>\displaystyle f\colon D\longrightarrow\mathbb{R}</math> będzie funkcją.<br>
niech <math> \displaystyle f\colon D\longrightarrow\mathbb{R}</math> będzie funkcją.<br>
Funkcję <math>F\colon D\longrightarrow\mathbb{R}</math> nazywamy
Funkcję <math> \displaystyle F\colon D\longrightarrow\mathbb{R}</math> nazywamy
'''''pierwotną''''' funkcji <math>f,</math> jeśli
'''''pierwotną''''' funkcji <math> \displaystyle f,</math> jeśli
<math>F</math> jest różniczkowalna i
<math> \displaystyle F</math> jest różniczkowalna i
<math>F'=f.</math>
<math> \displaystyle F'=f.</math>
}}
}}


Linia 35: Linia 35:


Dwie dowolne pierwotne funkcji
Dwie dowolne pierwotne funkcji
<math>\displaystyle f\colon \mathbb{R}\supseteq D\longrightarrow\mathbb{R}</math> różnią się o stałą,
<math> \displaystyle f\colon \mathbb{R}\supseteq D\longrightarrow\mathbb{R}</math> różnią się o stałą,
to znaczy<br>
to znaczy<br>
'''(1)'''  Jeśli <math>F</math> i <math>G</math> są pierwotnymi funkcji <math>f,</math>
'''(1)'''  Jeśli <math> \displaystyle F</math> i <math> \displaystyle G</math> są pierwotnymi funkcji <math> \displaystyle f,</math>
to <math>F-G=c</math> dla pewnego <math>c\in\mathbb{R}.</math><br>
to <math> \displaystyle F-G=c</math> dla pewnego <math> \displaystyle c\in\mathbb{R}.</math><br>
'''(2)''' Jeśli <math>F</math> jest pierwotną funkcji <math>f</math> oraz
'''(2)''' Jeśli <math> \displaystyle F</math> jest pierwotną funkcji <math> \displaystyle f</math> oraz
<math>F-G=c</math> dla pewnego <math>c\in\mathbb{R},</math>
<math> \displaystyle F-G=c</math> dla pewnego <math> \displaystyle c\in\mathbb{R},</math>
to <math>G</math> też jest pierwotną funkcji <math>f.</math>
to <math> \displaystyle G</math> też jest pierwotną funkcji <math> \displaystyle f.</math>
}}
}}


Linia 47: Linia 47:


'''(Ad (1))'''
'''(Ad (1))'''
Jeśli <math>F</math> i <math>G</math> są pierwotnymi funkcji <math>f,</math> to mamy
Jeśli <math> \displaystyle F</math> i <math> \displaystyle G</math> są pierwotnymi funkcji <math> \displaystyle f,</math> to mamy
<math>\displaystyle (F-G)'=F'-G'=f-f=0.</math>
<math> \displaystyle (F-G)'=F'-G'=f-f=0.</math>
Ponieważ pochodna różnicy <math>F-G</math> wynosi <math>0,</math> więc różnica ta musi
Ponieważ pochodna różnicy <math> \displaystyle F-G</math> wynosi <math> \displaystyle 0,</math> więc różnica ta musi
być stała. Zatem istnieje <math>c\in\mathbb{R}</math> takie, że
być stała. Zatem istnieje <math> \displaystyle c\in\mathbb{R}</math> takie, że
<math>F-G=c.</math><br>
<math> \displaystyle F-G=c.</math><br>
'''(Ad (2))'''
'''(Ad (2))'''
Załóżmy, że <math>F</math> jest pierwotną funkcji <math>f</math>
Załóżmy, że <math> \displaystyle F</math> jest pierwotną funkcji <math> \displaystyle f</math>
oraz funkcje <math>F</math> i <math>G</math> różnią się o stałą, to znaczy
oraz funkcje <math> \displaystyle F</math> i <math> \displaystyle G</math> różnią się o stałą, to znaczy
<math>G=F+c</math> dla pewnej stałej <math>c\in\mathbb{R}.</math> Ponieważ <math>F</math> jest
<math> \displaystyle G=F+c</math> dla pewnej stałej <math> \displaystyle c\in\mathbb{R}.</math> Ponieważ <math> \displaystyle F</math> jest
różniczkowalna (jako pierwotna) oraz funkcja stała jest
różniczkowalna (jako pierwotna) oraz funkcja stała jest
różniczkowalna, więc także funkcja <math>G</math> jest różniczkowalna.
różniczkowalna, więc także funkcja <math> \displaystyle G</math> jest różniczkowalna.
Licząc pochodną sumy dostajemy
Licząc pochodną sumy dostajemy


<center><math>G'
<center><math> \displaystyle G'
\ =\
\ =\
(F+c)'=F'
(F+c)'=F'
Linia 67: Linia 67:
</math></center>
</math></center>


zatem <math>G</math> jest także pierwotną funkcji <math>f.</math>
zatem <math> \displaystyle G</math> jest także pierwotną funkcji <math> \displaystyle f.</math>
}}
}}


{black}
 


{{definicja|[Uzupelnij]||
{{definicja|[Uzupelnij]||


'''''Całką nieoznaczoną''''' funkcji <math>f</math> nazywamy zbiór jego
'''''Całką nieoznaczoną''''' funkcji <math> \displaystyle f</math> nazywamy zbiór jego
pierwotnych i oznaczamy
pierwotnych i oznaczamy


<center><math>\int f(x)\,dx
<center><math> \displaystyle \int f(x)\,dx
\qquad\textrm{lub}\qquad
\qquad\textrm{lub}\qquad
\int f\,dx.
\int f\,dx.
Linia 83: Linia 83:


'''''Całkowaniem''''' nazywamy wyznaczanie całki.<br>
'''''Całkowaniem''''' nazywamy wyznaczanie całki.<br>
Oczywiście, jeśli zmienna funkcji <math>f</math> nazywa się <math>t,</math>
Oczywiście, jeśli zmienna funkcji <math> \displaystyle f</math> nazywa się <math> \displaystyle t,</math>
to piszemy <math>\displaystyle\int f(t)\,dt</math> lub
to piszemy <math> \displaystyle \int f(t)\,dt</math> lub
<math>\displaystyle\int f\,dt</math>,
<math> \displaystyle \int f\,dt</math>,
a jeśli zmienna funkcji <math>f</math> nazywa się
a jeśli zmienna funkcji <math> \displaystyle f</math> nazywa się
na przykład <math>\displaystyle\xi,</math>
na przykład <math> \displaystyle \xi,</math>
to piszemy <math>\displaystyle\int f(\xi)\,d\xi</math> lub
to piszemy <math> \displaystyle \int f(\xi)\,d\xi</math> lub
<math>\displaystyle\int f\,d\xi</math>
<math> \displaystyle \int f\,d\xi</math>
}}
}}


{{wniosek|[Uzupelnij]||
{{wniosek|[Uzupelnij]||


Jeśli <math>F</math> jest pierwotną funkcji <math>f,</math> to
Jeśli <math> \displaystyle F</math> jest pierwotną funkcji <math> \displaystyle f,</math> to


<center><math>\int f(x)\,dx
<center><math> \displaystyle \int f(x)\,dx
\ =\
\ =\
F(x)+c.
F(x)+c.
Linia 105: Linia 105:
{{uwaga|[Uzupelnij]||
{{uwaga|[Uzupelnij]||


Jeśli <math>F</math> jest jedną z pierwotnych funkcji <math>f</math>
Jeśli <math> \displaystyle F</math> jest jedną z pierwotnych funkcji <math> \displaystyle f</math>
oraz <math>\displaystyle (x_0,y_0)\in\mathbb{R}^2,</math>
oraz <math> \displaystyle (x_0,y_0)\in\mathbb{R}^2,</math>
to pierwotna <math>G</math> funkcji <math>f</math> spełniająca <math>G(x_0)=y_0</math>
to pierwotna <math> \displaystyle G</math> funkcji <math> \displaystyle f</math> spełniająca <math> \displaystyle G(x_0)=y_0</math>
(to znaczy której wykres przechodzi przez punkt <math>\displaystyle (x_0,y_0)</math>)
(to znaczy której wykres przechodzi przez punkt <math> \displaystyle (x_0,y_0)</math>)
jest równa
jest równa


<center><math>G(x)
<center><math> \displaystyle G(x)
\ =\
\ =\
F(x)+c,
F(x)+c,
</math></center>
</math></center>


gdzie <math>C=y_0-F(x_0).</math>
gdzie <math> \displaystyle C=y_0-F(x_0).</math>
}}
}}


Linia 124: Linia 124:


Rozważmy następującą funkcję
Rozważmy następującą funkcję
<math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}\longrightarrow\mathbb{R}</math>
<math> \displaystyle f\colon\mathbb{R}\longrightarrow\mathbb{R}</math>


<center><math>
<center><math> \displaystyle
f(x)=
f(x)=
\left\{
\left\{
Linia 136: Linia 136:
</math></center>
</math></center>


{{red}[[Rysunek AM1.M13.W.R01 (stary numer AM1.13.1)]]}<br>
[[Rysunek AM1.M13.W.R01 (stary numer AM1.13.1)]]}<br>
Pokażemy, że <math>f</math> nie ma pierwotnej.
Pokażemy, że <math> \displaystyle f</math> nie ma pierwotnej.
Dla dowodu niewprost,
Dla dowodu niewprost,
przypuśćmy, że funkcja ta posiada pierwotną
przypuśćmy, że funkcja ta posiada pierwotną
<math>F\colon\mathbb{R}\longrightarrow\mathbb{R}.</math>
<math> \displaystyle F\colon\mathbb{R}\longrightarrow\mathbb{R}.</math>
Wówczas <math>F'=f.</math>
Wówczas <math> \displaystyle F'=f.</math>
Na przedziale <math>\displaystyle (-\infty,0),</math> funkcja <math>f</math> jest
Na przedziale <math> \displaystyle (-\infty,0),</math> funkcja <math> \displaystyle f</math> jest
tożsamościowo równa <math>0,</math> zatem
tożsamościowo równa <math> \displaystyle 0,</math> zatem
jej pierwotna jest stała,
jej pierwotna jest stała,
powiedzmy <math>F|_{(-\infty,0)}\equiv a.</math>
powiedzmy <math> \displaystyle F|_{(-\infty,0)}\equiv a.</math>
Podobnie na przedziale <math>\displaystyle (0,+\infty),</math>
Podobnie na przedziale <math> \displaystyle (0,+\infty),</math>
powiedzmy <math>F|_{(0,+\infty)}\equiv b.</math>
powiedzmy <math> \displaystyle F|_{(0,+\infty)}\equiv b.</math>
Ponieważ funkcja pierwotna jest ciągła
Ponieważ funkcja pierwotna jest ciągła
(jako różniczkowalna), zatem
(jako różniczkowalna), zatem


<center><math>a
<center><math> \displaystyle a
\ =\
\ =\
\lim_{x\rightarrow 0^-}F(x)
\lim_{x\rightarrow 0^-}F(x)
Linia 160: Linia 160:
</math></center>
</math></center>


oraz <math>a=F(0)=b.</math>
oraz <math> \displaystyle a=F(0)=b.</math>
Zatem pokazaliśmy, że <math>F\equiv a.</math>
Zatem pokazaliśmy, że <math> \displaystyle F\equiv a.</math>
Ale wówczas <math>F'=0\ne f,</math> sprzeczność.
Ale wówczas <math> \displaystyle F'=0\ne f,</math> sprzeczność.
Zatem tak zdefiniowana funkcja <math>f</math> nie ma pierwotnej.
Zatem tak zdefiniowana funkcja <math> \displaystyle f</math> nie ma pierwotnej.
}}
}}


Linia 184: Linia 184:
'''(Całki pewnych funkcji elementarnych)'''<br>
'''(Całki pewnych funkcji elementarnych)'''<br>
'''(1)'''
'''(1)'''
<math>\displaystyle \int 0\,dx=c</math>;<br>
<math> \displaystyle \int 0\,dx=c</math>;<br>
'''(2)'''
'''(2)'''
<math>\displaystyle \int 1\,dx =x+c</math>;<br>
<math> \displaystyle \int 1\,dx =x+c</math>;<br>
'''(3)'''
'''(3)'''
<math>\displaystyle \int x^{\alpha}\,dx=\frac{1}{\alpha+1}
<math> \displaystyle \int x^{\alpha}\,dx=\frac{1}{\alpha+1}
x^{\alpha+1}+c</math> dla <math>\displaystyle\alpha\ne -1</math>;<br>
x^{\alpha+1}+c</math> dla <math> \displaystyle \alpha\ne -1</math>;<br>
'''(4)'''
'''(4)'''
<math>\displaystyle \int\frac{1}{x}\,dx =
<math> \displaystyle \int\frac{1}{x}\,dx =
\ln |x|+c</math>;<br>
\ln |x|+c</math>;<br>
'''(5)'''
'''(5)'''
<math>\displaystyle \int a^x\,dx=\frac{a^x}{\ln a}+c,</math>
<math> \displaystyle \int a^x\,dx=\frac{a^x}{\ln a}+c,</math>
dla <math>a>0,a\ne 1,</math>
dla <math> \displaystyle a>0,a\ne 1,</math>
(w szczególności
(w szczególności
<math>\displaystyle \int e^x\,dx=e^x+c);</math><br>
<math> \displaystyle \int e^x\,dx=e^x+c);</math><br>
'''(6)'''
'''(6)'''
<math>\displaystyle \int\sin x\,dx=-\cos x+c</math>;<br>
<math> \displaystyle \int\sin x\,dx=-\cos x+c</math>;<br>
'''(7)'''
'''(7)'''
<math>\displaystyle \int\cos x\,dx=\sin x+c</math>;<br>
<math> \displaystyle \int\cos x\,dx=\sin x+c</math>;<br>
'''(8)'''
'''(8)'''
<math>\displaystyle \int\frac{1}{\cos^2 x}\,dx=\mathrm{tg}\, x+c</math>;<br>
<math> \displaystyle \int\frac{1}{\cos^2 x}\,dx=\mathrm{tg}\, x+c</math>;<br>
'''(9)'''
'''(9)'''
<math>\displaystyle \int\frac{1}{\sin^2 x}\,dx=-\mathrm{ctg}\, x+c</math>;<br>
<math> \displaystyle \int\frac{1}{\sin^2 x}\,dx=-\mathrm{ctg}\, x+c</math>;<br>
'''(10)'''
'''(10)'''
<math>\displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{1-x^2}}\,dx
<math> \displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{1-x^2}}\,dx
=\arcsin x+c</math>;<br>
=\arcsin x+c</math>;<br>
'''(11)'''
'''(11)'''
<math>\displaystyle \int\frac{1}{1+x^2}\,dx
<math> \displaystyle \int\frac{1}{1+x^2}\,dx
=\mathrm{arctg}\, x+c</math><br>
=\mathrm{arctg}\, x+c</math><br>
'''(12)'''
'''(12)'''
<math>\displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{x^2+1}}\,dx
<math> \displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{x^2+1}}\,dx
={\rm arsinh\, } x=\ln\big|x+\sqrt{x^2+1}\big|</math><br>
={\rm arsinh\, } x=\ln\big|x+\sqrt{x^2+1}\big|</math><br>
'''(13)'''
'''(13)'''
<math>\displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{x^2-1}}\,dx
<math> \displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{x^2-1}}\,dx
={\rm arcosh\, } x=\ln\big|x+\sqrt{x^2-1}\big|</math><br>
={\rm arcosh\, } x=\ln\big|x+\sqrt{x^2-1}\big|</math><br>
}}
}}
Linia 227: Linia 227:
'''(Liniowość całki)'''<br>
'''(Liniowość całki)'''<br>
Jeśli
Jeśli
<math>f,g\colon\mathbb{R}\supseteq D\longrightarrow\mathbb{R}</math> są funkcjami, dla których
<math> \displaystyle f,g\colon\mathbb{R}\supseteq D\longrightarrow\mathbb{R}</math> są funkcjami, dla których
istnieją całki nieoznaczone,
istnieją całki nieoznaczone,
<math>\displaystyle\lambda\in\mathbb{R},</math>
<math> \displaystyle \lambda\in\mathbb{R},</math>
to<br>
to<br>
'''(1)'''
'''(1)'''
<math>\displaystyle \int(f\pm g)(x)\,dx=
<math> \displaystyle \int(f\pm g)(x)\,dx=
\int f(x)\,dx\pm\int g(x)\,dx</math>;<br>
\int f(x)\,dx\pm\int g(x)\,dx</math>;<br>
'''(2)'''
'''(2)'''
<math>\displaystyle \int(\lambda f)(x)\,dx
<math> \displaystyle \int(\lambda f)(x)\,dx
=\lambda\int f(x)\,dx.</math>
=\lambda\int f(x)\,dx.</math>
}}
}}
Linia 279: Linia 279:
elementarnymi, to między innymi
elementarnymi, to między innymi


<center><math>\int\sqrt[3]{1+x^2}\,dx,\quad
<center><math> \displaystyle \int\sqrt[3]{1+x^2}\,dx,\quad
\int e^{-x^2}\,dx,\quad
\int e^{-x^2}\,dx,\quad
\int \sin x^2\,dx,\quad
\int \sin x^2\,dx,\quad
Linia 286: Linia 286:
</math></center>
</math></center>


<center><math>\int\frac{\sin x}{x}\,dx,\quad
<center><math> \displaystyle \int\frac{\sin x}{x}\,dx,\quad
\int\frac{\cos x}{x}\,dx\quad
\int\frac{\cos x}{x}\,dx\quad
\int\frac{1}{\ln x}\,dx
\int\frac{1}{\ln x}\,dx
Linia 293: Linia 293:
oraz tak zwane całki eliptyczne:
oraz tak zwane całki eliptyczne:


<center><math>\int\frac{1}{\sqrt{(1-x^2)(1-kx^2)}},\quad
<center><math> \displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{(1-x^2)(1-kx^2)}},\quad
\int\frac{x^2}{\sqrt{(1-x^2)(1-kx^2)}}\quad
\int\frac{x^2}{\sqrt{(1-x^2)(1-kx^2)}}\quad
\textrm{dla}\ k\in(0,1).
\textrm{dla}\ k\in(0,1).
Linia 309: Linia 309:
'''(Całkowanie przez części)'''<br>
'''(Całkowanie przez części)'''<br>
Jeśli
Jeśli
<math>I\subseteq \mathbb{R}</math> jest przedziałem,
<math> \displaystyle I\subseteq \mathbb{R}</math> jest przedziałem,
<math>f,g\colon I\longrightarrow\mathbb{R}</math> są funkcjami różniczkowalnymi
<math> \displaystyle f,g\colon I\longrightarrow\mathbb{R}</math> są funkcjami różniczkowalnymi
oraz istnieje całka nieoznaczona dla funkcji
oraz istnieje całka nieoznaczona dla funkcji
<math>f\cdot g',</math>
<math> \displaystyle f\cdot g',</math>
to
to
istnieje także całka nieoznaczona dla funkcji <math>f'\cdot g</math> oraz
istnieje także całka nieoznaczona dla funkcji <math> \displaystyle f'\cdot g</math> oraz


<center><math>\int f'g\,dx
<center><math> \displaystyle \int f'g\,dx
\ =\
\ =\
fg-\int fg'\,dx.
fg-\int fg'\,dx.
Linia 325: Linia 325:
{{dowod|[Uzupelnij]||
{{dowod|[Uzupelnij]||


Ponieważ funkcje <math>f</math> i <math>g</math> są różniczkowalne, więc
Ponieważ funkcje <math> \displaystyle f</math> i <math> \displaystyle g</math> są różniczkowalne, więc
różniczkowalny jest także iloczyn <math>f\cdot g</math> oraz zachodzi wzór
różniczkowalny jest także iloczyn <math> \displaystyle f\cdot g</math> oraz zachodzi wzór


<center><math>(f\cdot g)'
<center><math> \displaystyle (f\cdot g)'
\ =\
\ =\
f'\cdot g+f\cdot g',
f'\cdot g+f\cdot g',
Linia 335: Linia 335:
zatem
zatem


<center><math>f'\cdot g
<center><math> \displaystyle f'\cdot g
\ =\
\ =\
(f\cdot g)'
(f\cdot g)'
Linia 347: Linia 347:
jest całkowalna i mamy
jest całkowalna i mamy


<center><math>\int f'\cdot g\,dx
<center><math> \displaystyle \int f'\cdot g\,dx
\ =\
\ =\
\int\big[(f\cdot g)'\,dx
\int\big[(f\cdot g)'\,dx
Linia 362: Linia 362:
}}
}}


{black}
 


===Całkowanie przez podstawienie===
===Całkowanie przez podstawienie===
Linia 379: Linia 379:
'''(Całkowanie przez podstawianie)'''<br>
'''(Całkowanie przez podstawianie)'''<br>
Jeśli
Jeśli
<math>I, J\subseteq\mathbb{R}</math> są przedziałami,
<math> \displaystyle I, J\subseteq\mathbb{R}</math> są przedziałami,
<math>\displaystyle f\colon I\longrightarrow J</math> jest funkcją różniczkowalną oraz
<math> \displaystyle f\colon I\longrightarrow J</math> jest funkcją różniczkowalną oraz
<math>\displaystyle g\colon J\longrightarrow\mathbb{R}</math> jest funkcją, dla której istnieje pierwotna
<math> \displaystyle g\colon J\longrightarrow\mathbb{R}</math> jest funkcją, dla której istnieje pierwotna
<math>G\colon J\longrightarrow\mathbb{R},</math>
<math> \displaystyle G\colon J\longrightarrow\mathbb{R},</math>
to
to
istnieje całka nieoznaczona dla funkcji <math>\displaystyle (g\circ f)\cdot f'</math> oraz
istnieje całka nieoznaczona dla funkcji <math> \displaystyle (g\circ f)\cdot f'</math> oraz


<center><math>\int (g\circ f)\cdot f'\,dx
<center><math> \displaystyle \int (g\circ f)\cdot f'\,dx
\ =\
\ =\
G\circ f.
G\circ f.
Linia 395: Linia 395:
{{dowod|[Uzupelnij]||
{{dowod|[Uzupelnij]||


Ponieważ funkcje <math>G</math> i <math>f</math> są różniczkowalne, więc ich złożenie
Ponieważ funkcje <math> \displaystyle G</math> i <math> \displaystyle f</math> są różniczkowalne, więc ich złożenie
także oraz mamy
także oraz mamy


<center><math>(G\circ f)'
<center><math> \displaystyle (G\circ f)'
\ =\
\ =\
(G'\circ f)\cdot f'
(G'\circ f)\cdot f'
Linia 408: Linia 408:
}}
}}


{black}
 


{{uwaga|[Uzupelnij]||
{{uwaga|[Uzupelnij]||
Linia 414: Linia 414:
Wzór całkowania przez podstawianie często zapisujemy jako:
Wzór całkowania przez podstawianie często zapisujemy jako:


<center><math>\int g\big(f(x)\big)f'(x)\,dx
<center><math> \displaystyle \int g\big(f(x)\big)f'(x)\,dx
\ =\
\ =\
\int g(t)\,dt
\int g(t)\,dt
Linia 420: Linia 420:


rozumiejąc, że należy "wrócić" do tej samej zmiennej po obu stronach
rozumiejąc, że należy "wrócić" do tej samej zmiennej po obu stronach
(<math>x</math> po prawej lub <math>t</math> po lewej)
(<math> \displaystyle x</math> po prawej lub <math> \displaystyle t</math> po lewej)
przez złożenie "<math>\displaystyle\circ f</math>" po prawej stronie lub
przez złożenie "<math> \displaystyle \circ f</math>" po prawej stronie lub
"<math>\displaystyle\circ f^{-1}</math>" po lewej stronie.
"<math> \displaystyle \circ f^{-1}</math>" po lewej stronie.
}}
}}


{{przyklad|[Uzupelnij]||
{{przyklad|[Uzupelnij]||


Obliczyć całkę nieoznaczoną z funkcji <math>f(x)=\sin x\cos x.</math>
Obliczyć całkę nieoznaczoną z funkcji <math> \displaystyle f(x)=\sin x\cos x.</math>
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    '''Sposób I.'''<br>
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">    '''Sposób I.'''<br>
Wykorzystamy wzór na całkowanie przez części, przyjmując jako
Wykorzystamy wzór na całkowanie przez części, przyjmując jako
<math>f'(x)=\sin x</math> (gdyż znamy już pierwotną funkcji <math>\displaystyle\sin</math>) oraz
<math> \displaystyle f'(x)=\sin x</math> (gdyż znamy już pierwotną funkcji <math> \displaystyle \sin</math>) oraz
jako <math>g(x)=\cos x.</math> W praktyce korzystając z tego wzoru
jako <math> \displaystyle g(x)=\cos x.</math> W praktyce korzystając z tego wzoru
zapisujemy rachunki w następujący sposób:
zapisujemy rachunki w następujący sposób:


<center><math>\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
\int \sin x\cos x\,dx
\int \sin x\cos x\,dx
& = &
& = &
Linia 453: Linia 453:


Zauważmy, że po obu stronach wyrażenia występuje całka
Zauważmy, że po obu stronach wyrażenia występuje całka
<math>\displaystyle\int \sin x\cos x\,dx</math>
<math> \displaystyle \int \sin x\cos x\,dx</math>
lecz z innym znakiem.
lecz z innym znakiem.
Wystarczy przenieść tę całkę na jedną stronę i wyliczyć, że:
Wystarczy przenieść tę całkę na jedną stronę i wyliczyć, że:


<center><math>\int \sin x\cos x\,dx
<center><math> \displaystyle \int \sin x\cos x\,dx
\ =\
\ =\
-\frac{1}{2}\cos^2 x+c
-\frac{1}{2}\cos^2 x+c
</math></center>
</math></center>


(na końcu dopisujemy "<math>+c</math>"
(na końcu dopisujemy "<math> \displaystyle +c</math>"
aby zaznaczyć, że całką nieoznaczoną jest zbiór wszystkich pierwotnych,
aby zaznaczyć, że całką nieoznaczoną jest zbiór wszystkich pierwotnych,
które jak wiadomo różnią się o stałą).<br>
które jak wiadomo różnią się o stałą).<br>
Linia 470: Linia 470:
w innej kolejności
w innej kolejności


<center><math>
<center><math> \displaystyle
\int \sin x\cos x\,dx
\int \sin x\cos x\,dx
\ =\
\ =\
Linia 488: Linia 488:
Również w tym przypadku po obu stronach wyrażenia występuje
Również w tym przypadku po obu stronach wyrażenia występuje
całka
całka
<math>\displaystyle\int \sin x\cos x\,dx</math>
<math> \displaystyle \int \sin x\cos x\,dx</math>
lecz z innym znakiem.
lecz z innym znakiem.
Wystarczy przenieść tę całkę na jedną stronę i wyliczyć, że:
Wystarczy przenieść tę całkę na jedną stronę i wyliczyć, że:


<center><math>\int \sin x\cos x\,dx
<center><math> \displaystyle \int \sin x\cos x\,dx
\ =\
\ =\
\frac{1}{2}\sin^2 x+c.
\frac{1}{2}\sin^2 x+c.
Linia 501: Linia 501:
Przy obliczeniu tej całki możemy posłużyć się także wzorem na
Przy obliczeniu tej całki możemy posłużyć się także wzorem na
całkowanie przez podstawianie.
całkowanie przez podstawianie.
Przyjmując <math>g(t)=t</math> oraz <math>f(x)=\sin x</math> zauważamy, że
Przyjmując <math> \displaystyle g(t)=t</math> oraz <math> \displaystyle f(x)=\sin x</math> zauważamy, że
funkcja podcałkowa jest postaci
funkcja podcałkowa jest postaci
<math>g(f(x))\cdot f'(x)=\sin x\cos x.</math>
<math> \displaystyle g(f(x))\cdot f'(x)=\sin x\cos x.</math>
Zatem możemy zastosować wzór całkowania przez podstawianie.
Zatem możemy zastosować wzór całkowania przez podstawianie.
W praktyce obliczenia zapisuje się w sposób
W praktyce obliczenia zapisuje się w sposób
Linia 509: Linia 509:
(porównaj Uwaga [[##u.new.am1.w.13.0130|Uzupelnic u.new.am1.w.13.0130|]]), przy czym podczas
(porównaj Uwaga [[##u.new.am1.w.13.0130|Uzupelnic u.new.am1.w.13.0130|]]), przy czym podczas
po wyborze dogodnego
po wyborze dogodnego
podstawienia (w tym wypadku) <math>\displaystyle\sin x=t</math>) oblicza się pochodną
podstawienia (w tym wypadku) <math> \displaystyle \sin x=t</math>) oblicza się pochodną
dopisując odpowiednia <math>dx</math> i <math>dt</math> po obu stronach równości.
dopisując odpowiednia <math> \displaystyle dx</math> i <math> \displaystyle dt</math> po obu stronach równości.
Jest to dogodne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ
Jest to dogodne z praktycznego punktu widzenia, ponieważ
możemy wówczas patrzeć na wzór w Uwadze [[##u.new.am1.w.13.0130|Uzupelnic u.new.am1.w.13.0130|]] jak na
możemy wówczas patrzeć na wzór w Uwadze [[##u.new.am1.w.13.0130|Uzupelnic u.new.am1.w.13.0130|]] jak na
formalne podstawienie wyrażeń zawierających symbole <math>dx</math> i <math>dt.</math>
formalne podstawienie wyrażeń zawierających symbole <math> \displaystyle dx</math> i <math> \displaystyle dt.</math>
Piszemy zatem
Piszemy zatem


<center><math>
<center><math> \displaystyle
\int \sin x\cos x\,dx
\int \sin x\cos x\,dx
\ =\
\ =\
Linia 536: Linia 536:
'''Sposób IV.'''<br>
'''Sposób IV.'''<br>
W naszym przykładzie możemy także dokonać podstawienia
W naszym przykładzie możemy także dokonać podstawienia
<math>\displaystyle\cos x=t</math> ponieważ funkcja podcałkowa jest postaci
<math> \displaystyle \cos x=t</math> ponieważ funkcja podcałkowa jest postaci
<math>\displaystyle\cos x\cdot (\cos x)'</math> (z dokładnością do znaku).
<math> \displaystyle \cos x\cdot (\cos x)'</math> (z dokładnością do znaku).
Zatem mamy
Zatem mamy


<center><math>
<center><math> \displaystyle
\int \sin x\cos x\,dx
\int \sin x\cos x\,dx
\ =\
\ =\
Linia 562: Linia 562:
stosowania powyższych twierdzeń.
stosowania powyższych twierdzeń.
Możemy bowiem skorzystać z tożsamości trygonometrycznej
Możemy bowiem skorzystać z tożsamości trygonometrycznej
<math>\displaystyle\sin x\cos x=\frac{1}{2}\sin 2x.</math> Mamy wówczas
<math> \displaystyle \sin x\cos x=\frac{1}{2}\sin 2x.</math> Mamy wówczas


<center><math>\int \sin x\cos x\,dx
<center><math> \displaystyle \int \sin x\cos x\,dx
\ =\
\ =\
\frac{1}{2}\int \sin 2x\,dx
\frac{1}{2}\int \sin 2x\,dx
Linia 572: Linia 572:


czy czym ostatnią całkę odgadujemy (gdyż znamy pochodną funkcji
czy czym ostatnią całkę odgadujemy (gdyż znamy pochodną funkcji
<math>\displaystyle\cos 2x,</math> więc dobieramy tylko odpowiedni współczynnik),
<math> \displaystyle \cos 2x,</math> więc dobieramy tylko odpowiedni współczynnik),
bądź też obliczamy stosując podstawienie <math>2x=t.</math>
bądź też obliczamy stosując podstawienie <math> \displaystyle 2x=t.</math>


Zauważmy teraz, że w powyższych rozwiązaniach jako pierwotne funkcji
Zauważmy teraz, że w powyższych rozwiązaniach jako pierwotne funkcji
<math>\displaystyle\sin x\cos x</math> otrzymaliśmy trzy różne funkcje:
<math> \displaystyle \sin x\cos x</math> otrzymaliśmy trzy różne funkcje:


<center><math>\frac{1}{2}\sin^2x,
<center><math> \displaystyle \frac{1}{2}\sin^2x,
\quad
\quad
-\frac{1}{2}\cos^2x,
-\frac{1}{2}\cos^2x,
Linia 591: Linia 591:
z powyższych funkcji, na przykład
z powyższych funkcji, na przykład


<center><math>-\frac{1}{2}\cos^2x
<center><math> \displaystyle -\frac{1}{2}\cos^2x
-
-
\frac{1}{2}\sin^2x
\frac{1}{2}\sin^2x
Linia 602: Linia 602:
oraz
oraz


<center><math>-\frac{1}{4}\cos 2x
<center><math> \displaystyle -\frac{1}{4}\cos 2x
-
-
\frac{1}{2}\sin^2x
\frac{1}{2}\sin^2x
Linia 616: Linia 616:
Zatem całki nieoznaczone wyszły w każdym przypadku takie same z
Zatem całki nieoznaczone wyszły w każdym przypadku takie same z
dokładnością do wyboru jednej pierwotnej.<br>
dokładnością do wyboru jednej pierwotnej.<br>
{{red}[[Rysunek AM1.M13.W.R02 (stary numer AM1.13.2)]]}
[[Rysunek AM1.M13.W.R02 (stary numer AM1.13.2)]]
{}<math>\Box</math></div></div>
</div></div>


===Całkowanie funkcji wymiernych===
===Całkowanie funkcji wymiernych===
Linia 626: Linia 626:
'''(Podstawowe twierdzenie algebry (w wersji rzeczywistej))'''<br>
'''(Podstawowe twierdzenie algebry (w wersji rzeczywistej))'''<br>
Dowolny wielomian można rozłożyć na czynniki nierozkładalne stopnia co najwyżej
Dowolny wielomian można rozłożyć na czynniki nierozkładalne stopnia co najwyżej
<math>2,</math> to znaczy
<math> \displaystyle 2,</math> to znaczy


<center><math>Q(x)
<center><math> \displaystyle Q(x)
\ =\
\ =\
c(x-A_1)^{k_1}(x-A_2)^{k_2}\ldots (x-A_r)^{k_r}
c(x-A_1)^{k_1}(x-A_2)^{k_2}\ldots (x-A_r)^{k_r}
Linia 637: Linia 637:
gdzie
gdzie


<center><math>\deg Q\ =\
<center><math> \displaystyle \deg Q\ =\
k_1+k_2+\ldots+k_r+2(l_1+l_2+\ldots+l_s)
k_1+k_2+\ldots+k_r+2(l_1+l_2+\ldots+l_s)
\qquad\textrm{oraz}\qquad
\qquad\textrm{oraz}\qquad
Linia 650: Linia 650:
'''''Ułamkami prostymi''''' nazywamy funkcje wymierne postaci:
'''''Ułamkami prostymi''''' nazywamy funkcje wymierne postaci:


<center><math>\frac{a}{(x-A)^k}
<center><math> \displaystyle \frac{a}{(x-A)^k}
\qquad\textrm{oraz}\qquad
\qquad\textrm{oraz}\qquad
\frac{bx+c}{(x^2+Bx+C)^s},
\frac{bx+c}{(x^2+Bx+C)^s},
</math></center>
</math></center>


gdzie <math>a,b,c,A,B,C\in\mathbb{R},k,s\in\mathbb{N},B^2-4C<0.</math>
gdzie <math> \displaystyle a,b,c,A,B,C\in\mathbb{R},k,s\in\mathbb{N},B^2-4C<0.</math>
}}
}}


Linia 666: Linia 666:


Obliczyć całkę z następującej funkcji wymiernej
Obliczyć całkę z następującej funkcji wymiernej
<math>\displaystyle \int\frac{3x+5}{2x^2-5x-3}\,dx.</math>
<math> \displaystyle \int\frac{3x+5}{2x^2-5x-3}\,dx.</math>
}}
}}


Linia 672: Linia 672:
Zauważmy, że trójmian w mianowniku rozkłada się na
Zauważmy, że trójmian w mianowniku rozkłada się na
iloczyn:
iloczyn:
<math>\displaystyle 2x^2-5x-3=2\bigg(x+\frac{1}{2}\bigg)(x-3).</math>
<math> \displaystyle 2x^2-5x-3=2\bigg(x+\frac{1}{2}\bigg)(x-3).</math>
Spróbujmy, czy naszą funkcję wymierną można by zapisać
Spróbujmy, czy naszą funkcję wymierną można by zapisać
w następującej postaci
w następującej postaci


<center><math>\frac{3x+5}{2x^2-5x-3}
<center><math> \displaystyle \frac{3x+5}{2x^2-5x-3}
\ =\
\ =\
\frac{A}{x+\frac{1}{2}}
\frac{A}{x+\frac{1}{2}}
Linia 688: Linia 688:


Wymnażając stronami przez wspólny mianownik
Wymnażając stronami przez wspólny mianownik
<math>\displaystyle (2x^2-5x-3),</math> otrzymujemy
<math> \displaystyle (2x^2-5x-3),</math> otrzymujemy


<center><math>3x+5
<center><math> \displaystyle 3x+5
\ =\
\ =\
2A(x-3)
2A(x-3)
Linia 697: Linia 697:


Porządkując powyższe wyrażenie i porównując
Porządkując powyższe wyrażenie i porównując
współczynniki przy <math>x</math> oraz wyrazy wolne po obu stronach
współczynniki przy <math> \displaystyle x</math> oraz wyrazy wolne po obu stronach
możemy łatwo wyliczyć, że
możemy łatwo wyliczyć, że
<math>\displaystyle A=-\frac{1}{2}</math> oraz
<math> \displaystyle A=-\frac{1}{2}</math> oraz
<math>B=2.</math> Zatem otrzymaliśmy rozkład
<math> \displaystyle B=2.</math> Zatem otrzymaliśmy rozkład


<center><math>\frac{3x+5}{2x^2-5x-3}
<center><math> \displaystyle \frac{3x+5}{2x^2-5x-3}
\ =\
\ =\
\frac{-\frac{1}{2}}{x+\frac{1}{2}}
\frac{-\frac{1}{2}}{x+\frac{1}{2}}
Linia 710: Linia 710:
Możemy teraz policzyć całkę
Możemy teraz policzyć całkę


<center><math>\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
\int\frac{3x+5}{2x^2-5x-3}\,dx
\int\frac{3x+5}{2x^2-5x-3}\,dx
& = &
& = &
Linia 723: Linia 723:
\endaligned</math></center>
\endaligned</math></center>


{}<math>\Box</math></div></div>
</div></div>


To, że funkcję wymierną w powyższym przykładzie udało
To, że funkcję wymierną w powyższym przykładzie udało
Linia 739: Linia 739:
{{twierdzenie|[Uzupelnij]||
{{twierdzenie|[Uzupelnij]||
'''(O rozkładzie na ułamki proste)'''<br>
'''(O rozkładzie na ułamki proste)'''<br>
Niech <math>\displaystyle f(x)=\frac{P(x)}{Q(x)}</math>  będzie funkcją wymierną,
Niech <math> \displaystyle f(x)=\frac{P(x)}{Q(x)}</math>  będzie funkcją wymierną,
gdzie <math>\displaystyle\deg P=m<n=\deg Q.</math> Wówczas istnieje jedyny rozkład
gdzie <math> \displaystyle \deg P=m<n=\deg Q.</math> Wówczas istnieje jedyny rozkład
funkcji <math>f</math> na ułamki proste oraz jeśli
funkcji <math> \displaystyle f</math> na ułamki proste oraz jeśli


<center><math>f(x)
<center><math> \displaystyle f(x)
\ =\
\ =\
\frac{P(x)}{(x-A_1)^{k_1}(x-A_2)^{k_2}\ldots (x-A_r)^{k_r}
\frac{P(x)}{(x-A_1)^{k_1}(x-A_2)^{k_2}\ldots (x-A_r)^{k_r}
Linia 752: Linia 752:
gdzie
gdzie


<center><math>B_i^2-4C_i<0\quad\textrm{dla}\
<center><math> \displaystyle B_i^2-4C_i<0\quad\textrm{dla}\
i=1,2,\ldots s,
i=1,2,\ldots s,
</math></center>
</math></center>
Linia 758: Linia 758:
to
to


<center><math>\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
\frac{P(x)}{Q(x)}
\frac{P(x)}{Q(x)}
& = &
& = &
Linia 805: Linia 805:


Rozłożyć funkcję wymierną
Rozłożyć funkcję wymierną
<math>\displaystyle f(x)= \frac{x^5+4x^3-x^2+13x-3}{x^4+2x^2+9}</math>
<math> \displaystyle f(x)= \frac{x^5+4x^3-x^2+13x-3}{x^4+2x^2+9}</math>
na ułamki proste.
na ułamki proste.
}}
}}
Linia 815: Linia 815:
dostajemy
dostajemy


<center><math>\frac{x^5+4x^3-x^2+13x-3}{x^4+2x^2+9}
<center><math> \displaystyle \frac{x^5+4x^3-x^2+13x-3}{x^4+2x^2+9}
\ =\
\ =\
x+\frac{2x^3-x^2+4x-3}{x^4+2x^2+9}.
x+\frac{2x^3-x^2+4x-3}{x^4+2x^2+9}.
Linia 823: Linia 823:
Zauważmy, że mianownik wynosi
Zauważmy, że mianownik wynosi


<center><math>x^4+2x^2+9
<center><math> \displaystyle x^4+2x^2+9
\ =\
\ =\
(x^2+3)^2-4x^2
(x^2+3)^2-4x^2
Linia 833: Linia 833:
Zatem rozkład na ułamki proste jest postaci
Zatem rozkład na ułamki proste jest postaci


<center><math>\frac{2x^3-x^2+4x-3}{(x^2+2x+3)(x^2-2x+3)}
<center><math> \displaystyle \frac{2x^3-x^2+4x-3}{(x^2+2x+3)(x^2-2x+3)}
\ =\
\ =\
\frac{bx+c}{x^2+2x+3}+\frac{dx+e}{x^2-2x+3}.
\frac{bx+c}{x^2+2x+3}+\frac{dx+e}{x^2-2x+3}.
Linia 840: Linia 840:
Mnożąc stronami przez wspólny mianownik, dostajemy
Mnożąc stronami przez wspólny mianownik, dostajemy


<center><math>2x^3-x^2+4x-3
<center><math> \displaystyle 2x^3-x^2+4x-3
\ =\
\ =\
(ax+b)(x^2-2x+3)+(cx+d)(x^2+2x+3).
(ax+b)(x^2-2x+3)+(cx+d)(x^2+2x+3).
Linia 850: Linia 850:
układ równań
układ równań


<center><math>\left\{
<center><math> \displaystyle \left\{
\begin{array} {rrrrrrrrr}
\begin{array} {rrrrrrrrr}
a &  &    & + &  c &  &    & = & 2\\
a &  &    & + &  c &  &    & = & 2\\
Linia 862: Linia 862:
którego rozwiązaniem jest
którego rozwiązaniem jest


<center><math>\left\{
<center><math> \displaystyle \left\{
\begin{array} {lll}
\begin{array} {lll}
a & = & 1\\
a & = & 1\\
Linia 874: Linia 874:
Zatem ostatecznie, mamy
Zatem ostatecznie, mamy


<center><math>\frac{x^5+4x^3-x^2+13x-3}{x^4+2x^2+9}
<center><math> \displaystyle \frac{x^5+4x^3-x^2+13x-3}{x^4+2x^2+9}
\ =\
\ =\
x+
x+
Linia 880: Linia 880:
</math></center>
</math></center>


{}<math>\Box</math></div></div>
</div></div>


{{uwaga|[Uzupelnij]||
{{uwaga|[Uzupelnij]||


Korzystając z liniowości całki nieoznaczonej dla policzenia
Korzystając z liniowości całki nieoznaczonej dla policzenia
całki z funkcji wymiernej <math>\displaystyle\frac{P(x)}{Q(x)}</math> wystarczy umieć
całki z funkcji wymiernej <math> \displaystyle \frac{P(x)}{Q(x)}</math> wystarczy umieć
policzyć całki z ułamków prostych.
policzyć całki z ułamków prostych.
Znamy już całki z ułamków:
Znamy już całki z ułamków:


<center><math>\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
\int\frac{A}{x-a}\,dx
\int\frac{A}{x-a}\,dx
& = &
& = &
Linia 900: Linia 900:


Całki z ułamków prostych postaci
Całki z ułamków prostych postaci
<math>\displaystyle \frac{bx+c}{(x^2+Bx+C)^k}</math>
<math> \displaystyle \frac{bx+c}{(x^2+Bx+C)^k}</math>
będą policzone na ćwiczeniach
będą policzone na ćwiczeniach
(patrz Zadanie [[##z.am1.c.14.030|Uzupelnic z.am1.c.14.030|]]).
(patrz Zadanie [[##z.am1.c.14.030|Uzupelnic z.am1.c.14.030|]]).
Linia 909: Linia 909:
Zacznijmy od rozważenia następującej całki:
Zacznijmy od rozważenia następującej całki:


<center><math>\int\frac{W_n(x)}{\sqrt{px^2+qx+r}}\,dx,
<center><math> \displaystyle \int\frac{W_n(x)}{\sqrt{px^2+qx+r}}\,dx,
</math></center>
</math></center>


gdzie <math>W_n</math> jest dowolnym wielomianem
gdzie <math> \displaystyle W_n</math> jest dowolnym wielomianem
(stopnia <math>n</math>).
(stopnia <math> \displaystyle n</math>).
Okazuje się, że istnieje ogólna metoda obliczania tego typu
Okazuje się, że istnieje ogólna metoda obliczania tego typu
całek. Opiera się ona na twierdzeniu, które mówi, iż
całek. Opiera się ona na twierdzeniu, które mówi, iż
mamy następującą równość
mamy następującą równość


<center><math>\int\frac{W_n(x)}{\sqrt{px^2+qx+r}}\,dx
<center><math> \displaystyle \int\frac{W_n(x)}{\sqrt{px^2+qx+r}}\,dx
\ =\
\ =\
Q_{n-1}(x)\sqrt{px^2+qx+r}
Q_{n-1}(x)\sqrt{px^2+qx+r}
Linia 924: Linia 924:
</math></center>
</math></center>


gdzie <math>Q_{n-1}(x)</math> jest wielomianem stopnia <math>n-1.</math> Współczynniki wielomianu
gdzie <math> \displaystyle Q_{n-1}(x)</math> jest wielomianem stopnia <math> \displaystyle n-1.</math> Współczynniki wielomianu
<math>Q_{n-1}</math>
<math> \displaystyle Q_{n-1}</math>
oraz stałą <math>\displaystyle\lambda</math> znajdujemy licząc pochodną z obu
oraz stałą <math> \displaystyle \lambda</math> znajdujemy licząc pochodną z obu
stron powyższej równości (pamiętamy, że pochodna z całki to
stron powyższej równości (pamiętamy, że pochodna z całki to
funkcja podcałkowa!) i mnożąc potem obie strony przez
funkcja podcałkowa!) i mnożąc potem obie strony przez
<math>\displaystyle\sqrt{px^2+qx+r}.</math> Dostaniemy wtedy:
<math> \displaystyle \sqrt{px^2+qx+r}.</math> Dostaniemy wtedy:


<center><math>W(x)=Q_{n-1}'(x)(px^2+qx+r)+Q_{n-1}(x)(px+\frac{q}{2})+\lambda,
<center><math> \displaystyle W(x)=Q_{n-1}'(x)(px^2+qx+r)+Q_{n-1}(x)(px+\frac{q}{2})+\lambda,
</math></center>
</math></center>


skąd, porównując współczynniki przy odpowiednich potęgach zmiennej
skąd, porównując współczynniki przy odpowiednich potęgach zmiennej
<math>x,</math> znajdujemy współczynniki
<math> \displaystyle x,</math> znajdujemy współczynniki
wielomianu <math>Q_{n-1}</math>
wielomianu <math> \displaystyle Q_{n-1}</math>
oraz stałą <math>\displaystyle\lambda.</math>
oraz stałą <math> \displaystyle \lambda.</math>


Pozostaje jeszcze do obliczenia
Pozostaje jeszcze do obliczenia


<center><math>\int\frac{dx}{\sqrt{px^2+qx+r}},
<center><math> \displaystyle \int\frac{dx}{\sqrt{px^2+qx+r}},
</math></center>
</math></center>


Linia 947: Linia 947:
jednej z całek
jednej z całek


<center><math>\int\frac{dt}{\sqrt{1-t^2}}
<center><math> \displaystyle \int\frac{dt}{\sqrt{1-t^2}}
\quad\textrm{lub}\quad
\quad\textrm{lub}\quad
\int\frac{dt}{\sqrt{1+t^2}}
\int\frac{dt}{\sqrt{1+t^2}}
Linia 961: Linia 961:
Policzyć
Policzyć


<center><math>\int\sqrt{R^2-x^2}\,dx,
<center><math> \displaystyle \int\sqrt{R^2-x^2}\,dx,
</math></center>
</math></center>


gdzie <math>R</math> jest stałą dodatnią.
gdzie <math> \displaystyle R</math> jest stałą dodatnią.
Aby użyć metody współczynników nieoznaczonych zapiszmy
Aby użyć metody współczynników nieoznaczonych zapiszmy


<center><math>\int\frac{R^2-x^2}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx.
<center><math> \displaystyle \int\frac{R^2-x^2}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx.
</math></center>
</math></center>


Wielomian <math>R^2-x^2</math> jest stopnia <math>2</math> zatem
Wielomian <math> \displaystyle R^2-x^2</math> jest stopnia <math> \displaystyle 2</math> zatem


<center><math>\int\frac{R^2-x^2}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx
<center><math> \displaystyle \int\frac{R^2-x^2}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx
\ =\
\ =\
(ax+b)\sqrt{R^2-x^2}+\lambda\int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx
(ax+b)\sqrt{R^2-x^2}+\lambda\int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx
Linia 979: Linia 979:
Stąd
Stąd


<center><math>R^2-x^2
<center><math> \displaystyle R^2-x^2
\ =\
\ =\
a(R^2-x^2)-x(ax+b)+\lambda=-2ax^2-bx+aR^2+\lambda,
a(R^2-x^2)-x(ax+b)+\lambda=-2ax^2-bx+aR^2+\lambda,
Linia 986: Linia 986:
skąd dostajemy układ równań
skąd dostajemy układ równań


<center><math>-2a=-1,\quad b=0, \quad aR^2+\lambda=R^2,
<center><math> \displaystyle -2a=-1,\quad b=0, \quad aR^2+\lambda=R^2,
</math></center>
</math></center>


zatem
zatem


<center><math>a=\frac{1}{2},\quad b=0, \quad \lambda=\frac{1}{2}R^2.
<center><math> \displaystyle a=\frac{1}{2},\quad b=0, \quad \lambda=\frac{1}{2}R^2.
</math></center>
</math></center>


Pozostaje do policzenia
Pozostaje do policzenia
<math>\displaystyle\int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx.</math> Podstawiając
<math> \displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx.</math> Podstawiając
<math>\displaystyle\frac{x}{R}=t</math> (zatem
<math> \displaystyle \frac{x}{R}=t</math> (zatem
<math>\displaystyle\frac{dx}{R}=dt</math>) mamy
<math> \displaystyle \frac{dx}{R}=dt</math>) mamy


<center><math>\int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx
<center><math> \displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx
\ =\
\ =\
\int\frac{\frac{dx}{R}}{\sqrt{1-\frac{x^2}{R^2}}}
\int\frac{\frac{dx}{R}}{\sqrt{1-\frac{x^2}{R^2}}}
Linia 1012: Linia 1012:
Reasumując, mamy
Reasumując, mamy


<center><math>\int\sqrt{R^2-x^2}\,dx
<center><math> \displaystyle \int\sqrt{R^2-x^2}\,dx
\ =\
\ =\
\frac{x}{2}\sqrt{R^2-x^2}+\frac{R^2}{2}\arcsin
\frac{x}{2}\sqrt{R^2-x^2}+\frac{R^2}{2}\arcsin
Linia 1022: Linia 1022:
Kolejne twierdzenie zawiera warunek konieczny i wystarczający
Kolejne twierdzenie zawiera warunek konieczny i wystarczający
istnienia pierwotnej elementarnej dla funkcji
istnienia pierwotnej elementarnej dla funkcji
postaci <math>f(x)=x^r(a+bx^s)^p</math>
postaci <math> \displaystyle f(x)=x^r(a+bx^s)^p</math>
oraz podaje sposób policzenia całki nieoznaczonej,
oraz podaje sposób policzenia całki nieoznaczonej,
jeśli pierwotna jest funkcją elementarną.
jeśli pierwotna jest funkcją elementarną.
Linia 1031: Linia 1031:
Funkcja
Funkcja


<center><math>f(x)
<center><math> \displaystyle f(x)
\ =\
\ =\
x^r(a+bx^s)^p,
x^r(a+bx^s)^p,
Linia 1041: Linia 1041:
ma pierwotną elementarną wtedy i tylko wtedy, gdy
ma pierwotną elementarną wtedy i tylko wtedy, gdy
zachodzi jeden z przypadków:<br>
zachodzi jeden z przypadków:<br>
'''(1)''' <math>p\in\mathbb{Z}</math>
'''(1)''' <math> \displaystyle p\in\mathbb{Z}</math>
(robimy podstawienie <math>x=z^N,</math> gdzie <math>N</math> jest wspólnym
(robimy podstawienie <math> \displaystyle x=z^N,</math> gdzie <math> \displaystyle N</math> jest wspólnym
mianownikiem ułamków <math>r</math> i <math>s</math>);<br>
mianownikiem ułamków <math> \displaystyle r</math> i <math> \displaystyle s</math>);<br>
'''(2)'''
'''(2)'''
<math>\displaystyle \frac{r+1}{s}\in\mathbb{Z}</math>
<math> \displaystyle \frac{r+1}{s}\in\mathbb{Z}</math>
(robimy podstawienie <math>a+bx^s=z^N,</math> gdzie <math>N</math> jest
(robimy podstawienie <math> \displaystyle a+bx^s=z^N,</math> gdzie <math> \displaystyle N</math> jest
mianownikiem ułamka <math>p</math>);<br>
mianownikiem ułamka <math> \displaystyle p</math>);<br>
'''(3)'''
'''(3)'''
<math>\displaystyle \frac{r+1}{s}+p\in\mathbb{Z}</math>
<math> \displaystyle \frac{r+1}{s}+p\in\mathbb{Z}</math>
(robimy podstawienie <math>ax^{-s}+b=z^N,</math> gdzie <math>N</math> jest
(robimy podstawienie <math> \displaystyle ax^{-s}+b=z^N,</math> gdzie <math> \displaystyle N</math> jest
mianownikiem ułamka <math>p</math>).
mianownikiem ułamka <math> \displaystyle p</math>).
}}
}}


Linia 1059: Linia 1059:
Sprowadzić całki z funkcji, które mają pierwotną elementarną do
Sprowadzić całki z funkcji, które mają pierwotną elementarną do
całek z funkcji wymiernych.<br>
całek z funkcji wymiernych.<br>
'''(1)''' <math>f(x)=\sqrt[3]{1+x^2}.</math><br>
'''(1)''' <math> \displaystyle f(x)=\sqrt[3]{1+x^2}.</math><br>
'''(2)''' <math>f(x)=\sqrt[4]{1+x^2}.</math><br>
'''(2)''' <math> \displaystyle f(x)=\sqrt[4]{1+x^2}.</math><br>
'''(3)''' <math>f(x)=\sqrt[3]{1+\sqrt{x^3}}.</math>
'''(3)''' <math> \displaystyle f(x)=\sqrt[3]{1+\sqrt{x^3}}.</math>
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
'''(1)''' Funkcja <math>f(x)=\sqrt[3]{1+x^2}</math>
'''(1)''' Funkcja <math> \displaystyle f(x)=\sqrt[3]{1+x^2}</math>
nie ma pierwotnej
nie ma pierwotnej
elementarnej, gdyż
elementarnej, gdyż
<math>\displaystyle\frac{1}{3},\frac{0+1}{2},\frac{0+1}{2}+\frac{1}{3}\not\in\mathbb{Z}.</math><br>
<math> \displaystyle \frac{1}{3},\frac{0+1}{2},\frac{0+1}{2}+\frac{1}{3}\not\in\mathbb{Z}.</math><br>
'''(2)''' Funkcja <math>f(x)=\sqrt[4]{1+x^2}</math>
'''(2)''' Funkcja <math> \displaystyle f(x)=\sqrt[4]{1+x^2}</math>
nie ma pierwotnej
nie ma pierwotnej
elementarnej, gdyż
elementarnej, gdyż
<math>\displaystyle\frac{1}{4},\frac{0+1}{2},\frac{0+1}{2}+\frac{1}{4}\not\in\mathbb{Z}.</math><br>
<math> \displaystyle \frac{1}{4},\frac{0+1}{2},\frac{0+1}{2}+\frac{1}{4}\not\in\mathbb{Z}.</math><br>
'''(3)''' Funkcja <math>f(x)=\sqrt[3]{1+\sqrt{x^3}} </math>
'''(3)''' Funkcja <math> \displaystyle f(x)=\sqrt[3]{1+\sqrt{x^3}} </math>
ma pierwotną
ma pierwotną
elementarną, gdyż
elementarną, gdyż
<math>\displaystyle\frac{0+1}{\frac{3}{2}}+\frac{1}{3}=1\in\mathbb{Z}.</math>
<math> \displaystyle \frac{0+1}{\frac{3}{2}}+\frac{1}{3}=1\in\mathbb{Z}.</math>


Wykonujemy podstawienie
Wykonujemy podstawienie
<math>\displaystyle x^{-\frac{3}{2}}+1=z^3.</math>
<math> \displaystyle x^{-\frac{3}{2}}+1=z^3.</math>
Wówczas
Wówczas
<math>\displaystyle x=\frac{1}{(z^3-1)^{\frac{2}{3}}},</math> czyli
<math> \displaystyle x=\frac{1}{(z^3-1)^{\frac{2}{3}}},</math> czyli
<math>\displaystyle dx=\frac{-2z^2}{(z^3-1)^{\frac{5}{3}}}\,dz.</math>
<math> \displaystyle dx=\frac{-2z^2}{(z^3-1)^{\frac{5}{3}}}\,dz.</math>
Dokonując tego podstawienia, mamy
Dokonując tego podstawienia, mamy


<center><math>\int \sqrt[3]{1+\sqrt{x^3}}\,dx
<center><math> \displaystyle \int \sqrt[3]{1+\sqrt{x^3}}\,dx
\ =\
\ =\
\int\frac{z}{\sqrt[3]{z^3-1}}\cdot\frac{-2z^2}{(z^3-1)^{\frac{5}{3}}}\,dz
\int\frac{z}{\sqrt[3]{z^3-1}}\cdot\frac{-2z^2}{(z^3-1)^{\frac{5}{3}}}\,dz
Linia 1094: Linia 1094:
</math></center>
</math></center>


{}<math>\Box</math></div></div>
</div></div>


{{uwaga|[Uzupelnij]||
{{uwaga|[Uzupelnij]||
Linia 1100: Linia 1100:
Do policzenia całki postaci
Do policzenia całki postaci


<center><math>\int R\big(x,\sqrt{ax^2+bx+c}\big)\,dx,
<center><math> \displaystyle \int R\big(x,\sqrt{ax^2+bx+c}\big)\,dx,
</math></center>
</math></center>


gdzie
gdzie
<math>R=R(x,\xi)</math> jest funkcją wymierną,
<math> \displaystyle R=R(x,\xi)</math> jest funkcją wymierną,
<math>a,b,c\in\mathbb{R},a\ne 0</math> można zastosować następujące
<math> \displaystyle a,b,c\in\mathbb{R},a\ne 0</math> można zastosować następujące
podstawienia (tak zwane podstawienia Eulera):<br>
podstawienia (tak zwane podstawienia Eulera):<br>
'''(I)''' Niech <math>a>0.</math> Podstawiamy
'''(I)''' Niech <math> \displaystyle a>0.</math> Podstawiamy


<center><math>\sqrt{ax^2+bx+c}=t-\sqrt{a}x.
<center><math> \displaystyle \sqrt{ax^2+bx+c}=t-\sqrt{a}x.
</math></center>
</math></center>


'''(II)''' Niech <math>c>0.</math> Podstawiamy
'''(II)''' Niech <math> \displaystyle c>0.</math> Podstawiamy


<center><math>\sqrt{ax^2+bx+c}=xt+\sqrt{c}.
<center><math> \displaystyle \sqrt{ax^2+bx+c}=xt+\sqrt{c}.
</math></center>
</math></center>


'''(III)''' Niech trójmian kwadratowy ma dwa różne
'''(III)''' Niech trójmian kwadratowy ma dwa różne
pierwiastki <math>\displaystyle\mu,\lambda,</math> to znaczy
pierwiastki <math> \displaystyle \mu,\lambda,</math> to znaczy
<math>ax^2+bx+c=a(x-\lambda)(x-\mu).</math> Podstawiamy
<math> \displaystyle ax^2+bx+c=a(x-\lambda)(x-\mu).</math> Podstawiamy


<center><math>\sqrt{ax^2+bx+c}=t(x-\lambda).
<center><math> \displaystyle \sqrt{ax^2+bx+c}=t(x-\lambda).
</math></center>
</math></center>


Linia 1129: Linia 1129:
Całkę
Całkę


<center><math>\int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}
<center><math> \displaystyle \int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}
</math></center>
</math></center>


Linia 1135: Linia 1135:
podstawienie Eulera. Podstawiamy
podstawienie Eulera. Podstawiamy


<center><math>\sqrt{x^2-x+1}=t-x,
<center><math> \displaystyle \sqrt{x^2-x+1}=t-x,
</math></center>
</math></center>


skąd
skąd


<center><math>x
<center><math> \displaystyle x
\ =\
\ =\
\frac{t^2-1}{2t-1}
\frac{t^2-1}{2t-1}
Linia 1147: Linia 1147:
oraz
oraz


<center><math>dx
<center><math> \displaystyle dx
\ =\
\ =\
\frac{2t^2-2t+2}{(2t-1)^2}\,dt.
\frac{2t^2-2t+2}{(2t-1)^2}\,dt.
Linia 1154: Linia 1154:
Podstawiając dostajemy
Podstawiając dostajemy


<center><math>\int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}=2\int\frac{t^2-t+1}{t(2t-1)^2}\,dt,
<center><math> \displaystyle \int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}=2\int\frac{t^2-t+1}{t(2t-1)^2}\,dt,
</math></center>
</math></center>


czyli całkę z funkcji wymiernej, którą już umiemy policzyć.<br>
czyli całkę z funkcji wymiernej, którą już umiemy policzyć.<br>
Teraz tę samą całkę
Teraz tę samą całkę
<math>\displaystyle\int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}</math> sprowadzimy
<math> \displaystyle \int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}</math> sprowadzimy
teraz do całki z funkcji wymiernej, używając drugiego podstawienia
teraz do całki z funkcji wymiernej, używając drugiego podstawienia
Eulera. Podstawiamy
Eulera. Podstawiamy


<center><math>\sqrt{x^2-x+1}=tx-1,
<center><math> \displaystyle \sqrt{x^2-x+1}=tx-1,
</math></center>
</math></center>


skąd
skąd


<center><math>x
<center><math> \displaystyle x
\ =\
\ =\
\frac{1-2t}{1-t^2} \quad dx=-2\frac{t^2-t+1}{(1-t^2)^2}\,dt.
\frac{1-2t}{1-t^2} \quad dx=-2\frac{t^2-t+1}{(1-t^2)^2}\,dt.
Linia 1175: Linia 1175:
Podstawiając dostajemy
Podstawiając dostajemy


<center><math>\int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}
<center><math> \displaystyle \int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}}
\ =\
\ =\
-2\int\frac{t^2-t+1}{t(t-1)(t+1)^2}\,dt,
-2\int\frac{t^2-t+1}{t(t-1)(t+1)^2}\,dt,
Linia 1190: Linia 1190:
Aby policzyć całkę
Aby policzyć całkę


<center><math>\int R(\sin x,\cos x,\mathrm{tg}\, x)\,dx,
<center><math> \displaystyle \int R(\sin x,\cos x,\mathrm{tg}\, x)\,dx,
</math></center>
</math></center>


stosujemy podstawienie
stosujemy podstawienie


<center><math>\mathrm{tg}\,\frac{x}{2}=t
<center><math> \displaystyle \mathrm{tg}\,\frac{x}{2}=t
</math></center>
</math></center>


i mamy
i mamy


<center><math>\sin x=\frac{2\mathrm{tg}\,\frac{x}{2}}{1+\mathrm{tg}\,^2\frac{x}{2}}
<center><math> \displaystyle \sin x=\frac{2\mathrm{tg}\,\frac{x}{2}}{1+\mathrm{tg}\,^2\frac{x}{2}}
=
=
\frac{2t}{1+t^2},\ \
\frac{2t}{1+t^2},\ \
Linia 1213: Linia 1213:
oraz
oraz


<center><math>x
<center><math> \displaystyle x
\ =\
\ =\
2\mathrm{arctg}\, t,
2\mathrm{arctg}\, t,
Linia 1222: Linia 1222:
Po podstawieniu dostajemy całkę
Po podstawieniu dostajemy całkę


<center><math>\int
<center><math> \displaystyle \int
R\bigg(\frac{2t}{1+t^2},
R\bigg(\frac{2t}{1+t^2},
\frac{1-t^2}{1+t^2},
\frac{1-t^2}{1+t^2},
Linia 1234: Linia 1234:


Obliczyć całkę
Obliczyć całkę
<math>\displaystyle\int\frac{dx}{2+\cos x}.</math>
<math> \displaystyle \int\frac{dx}{2+\cos x}.</math>
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
W całce tej stosujemy podstawienie
W całce tej stosujemy podstawienie
<math>\displaystyle \mathrm{tg}\, \frac{x}{2}=t,</math>
<math> \displaystyle \mathrm{tg}\, \frac{x}{2}=t,</math>
wówczas
wówczas
<math>\displaystyle x=2\mathrm{arctg}\, t</math>
<math> \displaystyle x=2\mathrm{arctg}\, t</math>
i
i
<math>\displaystyle dx=\frac{2\,dt}{1+t^2}.</math>
<math> \displaystyle dx=\frac{2\,dt}{1+t^2}.</math>
Zatem
Zatem


<center><math>\aligned
<center><math> \displaystyle \aligned
\int\frac{dx}{2+\cos x}
\int\frac{dx}{2+\cos x}
& = &
& = &
Linia 1269: Linia 1269:
\endaligned</math></center>
\endaligned</math></center>


{}<math>\Box</math></div></div>
</div></div>


{{uwaga|[Uzupelnij]||
{{uwaga|[Uzupelnij]||
Linia 1275: Linia 1275:
Aby policzyć całkę
Aby policzyć całkę


<center><math>\int R(\sin^2x,\cos^2x,\sin x\cos x)\,dx,
<center><math> \displaystyle \int R(\sin^2x,\cos^2x,\sin x\cos x)\,dx,
</math></center>
</math></center>


stosujemy podstawienie
stosujemy podstawienie


<center><math>\mathrm{tg}\, x=t
<center><math> \displaystyle \mathrm{tg}\, x=t
</math></center>
</math></center>


i mamy
i mamy


<center><math>\sin^2x=\frac{\mathrm{tg}\,^2x}{1+\mathrm{tg}\,^2x}
<center><math> \displaystyle \sin^2x=\frac{\mathrm{tg}\,^2x}{1+\mathrm{tg}\,^2x}
=
=
\frac{t^2}{1+t^2},\ \
\frac{t^2}{1+t^2},\ \
Linia 1298: Linia 1298:
oraz
oraz


<center><math>x
<center><math> \displaystyle x
\ =\
\ =\
\mathrm{arctg}\, t,\quad
\mathrm{arctg}\, t,\quad
Linia 1306: Linia 1306:
Zatem po podstawieniu dostajemy całkę
Zatem po podstawieniu dostajemy całkę


<center><math>\int
<center><math> \displaystyle \int
R\bigg(\frac{t^2}{1+t^2},
R\bigg(\frac{t^2}{1+t^2},
\frac{1}{1+t^2},
\frac{1}{1+t^2},
Linia 1318: Linia 1318:


Obliczyć całkę
Obliczyć całkę
<math>\displaystyle \int\frac{dx}{1+2\cos^2x}\,dx.</math>
<math> \displaystyle \int\frac{dx}{1+2\cos^2x}\,dx.</math>
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
W całce tej stosujemy podstawienie
W całce tej stosujemy podstawienie
<math>\displaystyle \mathrm{tg}\, x=t,</math>
<math> \displaystyle \mathrm{tg}\, x=t,</math>
wówczas
wówczas
<math>\displaystyle \cos^2x=\frac{1}{1+t^2}</math>
<math> \displaystyle \cos^2x=\frac{1}{1+t^2}</math>
i
i
<math>\displaystyle dx=\frac{\,dt}{1+t^2}.</math>
<math> \displaystyle dx=\frac{\,dt}{1+t^2}.</math>
Zatem
Zatem


<center><math>\int\frac{dx}{1+2\cos^2x}\,dx
<center><math> \displaystyle \int\frac{dx}{1+2\cos^2x}\,dx
\ =\
\ =\
\int\frac{\displaystyle\frac{1}{1+t^2}}{\displaystyle 1+\frac{2}{1+t^2}}\,dt
\int\frac{\displaystyle\frac{1}{1+t^2}}{\displaystyle 1+\frac{2}{1+t^2}}\,dt
Linia 1341: Linia 1341:
Zatem
Zatem


<center><math>\int\frac{dx}{1+2\cos^2x}\,dx
<center><math> \displaystyle \int\frac{dx}{1+2\cos^2x}\,dx
\ =\
\ =\
\mathrm{arctg}\,\bigg(\frac{\mathrm{tg}\, x}{\sqrt{3}}\bigg)+c.
\mathrm{arctg}\,\bigg(\frac{\mathrm{tg}\, x}{\sqrt{3}}\bigg)+c.
</math></center>
</math></center>


{}<math>\Box</math></div></div>
</div></div>

Wersja z 17:04, 16 sie 2006

13. Całka nieoznaczona

W pierwszej części tego wykładu wprowadzamy pojęcia funkcji pierwotnej i całki nieoznaczonej. Podajemy całki pewnych funkcji elementarnych, jak również przykłady funkcji, których pierwotne nie są funkcjami elementarnymi. Dowodzimy wzorów na całkowanie przez części i całkowanie przez podstawienie.

Druga część wykładu jest przeglądem metod całkowania. Omawiamy kolejno metody całkowania wyrażeń wymiernych (rozkład na ułamki proste), metody całkowania pewnych wyrażeń niewymiernych (m.in. metodę współczynników nieoznaczonych, podstawienia Eulera) oraz metody całkowania wyrażeń zawierających funkcje trygonometryczne.

13.1. Funkcja pierwotna

Definicja 13.1.

Niech D będzie przedziałem oraz niech f:D będzie funkcją.
Funkcję F:D nazywamy pierwotną funkcji f, jeśli F jest różniczkowalna i F=f.

Twierdzenie [Uzupelnij]

Dwie dowolne pierwotne funkcji f:D różnią się o stałą, to znaczy
(1) Jeśli F i G są pierwotnymi funkcji f, to FG=c dla pewnego c.
(2) Jeśli F jest pierwotną funkcji f oraz FG=c dla pewnego c, to G też jest pierwotną funkcji f.

Dowód [Uzupelnij]

(Ad (1)) Jeśli F i G są pierwotnymi funkcji f, to mamy (FG)=FG=ff=0. Ponieważ pochodna różnicy FG wynosi 0, więc różnica ta musi być stała. Zatem istnieje c takie, że FG=c.
(Ad (2)) Załóżmy, że F jest pierwotną funkcji f oraz funkcje F i G różnią się o stałą, to znaczy G=F+c dla pewnej stałej c. Ponieważ F jest różniczkowalna (jako pierwotna) oraz funkcja stała jest różniczkowalna, więc także funkcja G jest różniczkowalna. Licząc pochodną sumy dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle G' \ =\ (F+c)'=F' \ =\ f, }

zatem G jest także pierwotną funkcji f.


Definicja [Uzupelnij]

Całką nieoznaczoną funkcji f nazywamy zbiór jego pierwotnych i oznaczamy

f(x)dxlubfdx.

Całkowaniem nazywamy wyznaczanie całki.
Oczywiście, jeśli zmienna funkcji f nazywa się t, to piszemy f(t)dt lub fdt, a jeśli zmienna funkcji f nazywa się na przykład ξ, to piszemy f(ξ)dξ lub fdξ

Wniosek [Uzupelnij]

Jeśli F jest pierwotną funkcji f, to

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int f(x)\,dx \ =\ F(x)+c. }
Uwaga [Uzupelnij]

Jeśli F jest jedną z pierwotnych funkcji f oraz (x0,y0)2, to pierwotna G funkcji f spełniająca G(x0)=y0 (to znaczy której wykres przechodzi przez punkt (x0,y0)) jest równa

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle G(x) \ =\ F(x)+c, }

gdzie C=y0F(x0).

Przykład [Uzupelnij]

Funkcja pierwotna nie zawsze istnieje.

Rozważmy następującą funkcję f:

f(x)={0gdyx0,1gdyx=0.

Rysunek AM1.M13.W.R01 (stary numer AM1.13.1)}
Pokażemy, że f nie ma pierwotnej. Dla dowodu niewprost, przypuśćmy, że funkcja ta posiada pierwotną F:. Wówczas F=f. Na przedziale (,0), funkcja f jest tożsamościowo równa 0, zatem jej pierwotna jest stała, powiedzmy F|(,0)a. Podobnie na przedziale (0,+), powiedzmy F|(0,+)b. Ponieważ funkcja pierwotna jest ciągła (jako różniczkowalna), zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle a \ =\ \lim_{x\rightarrow 0^-}F(x) \ =\ \lim_{x\rightarrow 0^+}F(x) \ =\ b }

oraz a=F(0)=b. Zatem pokazaliśmy, że Fa. Ale wówczas F=0f, sprzeczność. Zatem tak zdefiniowana funkcja f nie ma pierwotnej.

Zachodzi natomiast następujące twierdzenie (które podajemy tutaj bez dowodu).

Twierdzenie [Uzupelnij]

Każda funkcja ciągła ma pierwotną.

Całki pewnych funkcji elementarnych

Poniższe twierdzenie podaje całki nieoznaczone pewnych funkcji elementarnych. Ponieważ wiemy już ile wynoszą pochodne pewnych funkcji elementarnych, więc łatwo stąd odgadnąć pierwotne niżej podanych funkcji.

Twierdzenie [Uzupelnij]

(Całki pewnych funkcji elementarnych)
(1) 0dx=c;
(2) 1dx=x+c;
(3) xαdx=1α+1xα+1+c dla α1;
(4) 1xdx=ln|x|+c;
(5) axdx=axlna+c, dla a>0,a1, (w szczególności exdx=ex+c);
(6) sinxdx=cosx+c;
(7) cosxdx=sinx+c;
(8) 1cos2xdx=tgx+c;
(9) 1sin2xdx=ctgx+c;
(10) 11x2dx=arcsinx+c;
(11) 11+x2dx=arctgx+c
(12) 1x2+1dx=arsinhx=ln|x+x2+1|
(13) 1x21dx=arcoshx=ln|x+x21|

Poniższe twierdzenie pozwoli nam liczyć całkę z sumy i różnicy funkcji oraz z iloczynu funkcji przez stałą. Wynika ono natychmiast z twierdzenia o liniowości pochodnej.

Twierdzenie [Uzupelnij]

(Liniowość całki)
Jeśli f,g:D są funkcjami, dla których istnieją całki nieoznaczone, λ, to
(1) (f±g)(x)dx=f(x)dx±g(x)dx;
(2) (λf)(x)dx=λf(x)dx.

W przypadku liczenia pochodnej funkcji mieliśmy także do dyspozycji wzór na pochodną iloczynu i ilorazu. Pozwalało to w praktyczny sposób policzyć pochodną dowolnej funkcji elementarnej.

W przypadku całki nieoznaczonej nie mamy do dyspozycji takiego narzędzia. Okazuje się nawet, że dla pewnych funkcji elementarnych nie istnieje funkcja pierwotna elementarna (mimo, że pierwotna na pewno istnieje, bo funkcja jest na przykład ciągła).

Uwaga [Uzupelnij]

(1) Funkcje elementarne to funkcje, które można otrzymać z funkcji:
- stałych
- potęgowych
- wykładniczych
- trygonometrycznych
przez wykonywanie skończonej liczby operacji:
- dodawania/odejmowania
- mnożenia/dzielenia
- złożenia
- odwracania.

(2) Pochodna funkcji elementarnej jest zawsze funkcją elementarną. Wynika to ze wzorów na pochodną funkcji stałej, potęgowej, wykładniczej, trygonometrycznej oraz wzorów na pochodne sumy, iloczynu, ilorazu, złożenia i funkcji odwrotnej.

(3) Całka nieoznaczona funkcji elementarnej nie musi być funkcją elementarną. Przykłady funkcji, których pierwotne nie są funkcjami elementarnymi, to między innymi

1+x23dx,ex2dx,sinx2dx,cosx2dx,exxdx,
sinxxdx,cosxxdx1lnxdx

oraz tak zwane całki eliptyczne:

1(1x2)(1kx2),x2(1x2)(1kx2)dla k(0,1).

Całkowanie przez części

Do liczenia całki nieoznaczonej z iloczynu przydatny jest następujący wzór, który w niektórych przypadkach sprowadza całkę z iloczynu (lub ilorazu) do postaci łatwiejszej do wyliczenia.

Twierdzenie [Uzupelnij]

(Całkowanie przez części)
Jeśli I jest przedziałem, f,g:I są funkcjami różniczkowalnymi oraz istnieje całka nieoznaczona dla funkcji fg, to istnieje także całka nieoznaczona dla funkcji fg oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int f'g\,dx \ =\ fg-\int fg'\,dx. }

Dowód [Uzupelnij]

Ponieważ funkcje f i g są różniczkowalne, więc różniczkowalny jest także iloczyn fg oraz zachodzi wzór

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle (f\cdot g)' \ =\ f'\cdot g+f\cdot g', }

zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f'\cdot g \ =\ (f\cdot g)' - f\cdot g'. }

Ponieważ funkcja po prawej stronie jest całkowalna, więc funkcja po lewej stronie także jest całkowalna i mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int f'\cdot g\,dx \ =\ \int\big[(f\cdot g)'\,dx - f\cdot g'\big] \ =\ \int(f\cdot g)'\,dx - \int f\cdot g'\,dx \ =\ f\cdot g-\int f\cdot g'\,dx. }


Całkowanie przez podstawienie

Podobnie jak w przypadku iloczynu i ilorazu funkcji nie ma ogólnego wzoru na obliczanie pierwotnej, tak i w przypadku złożenia funkcji nie ma ogólnej metody wyznaczania pierwotnej (tak jak to miało miejsce w przypadku pochodnej). W przypadku złożenia pomocnym narzędziem może być następujący wzór na całkowanie przez podstawienie zwany także wzorem na zmianę zmiennych w całce. Pozwala ono w pewnych sytuacjach obliczyć całkę z funkcji zawierającej złożenie dwóch funkcji.

Twierdzenie [Uzupelnij]

(Całkowanie przez podstawianie)
Jeśli I,J są przedziałami, f:IJ jest funkcją różniczkowalną oraz g:J jest funkcją, dla której istnieje pierwotna G:J, to istnieje całka nieoznaczona dla funkcji (gf)f oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int (g\circ f)\cdot f'\,dx \ =\ G\circ f. }

Dowód [Uzupelnij]

Ponieważ funkcje G i f są różniczkowalne, więc ich złożenie także oraz mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle (G\circ f)' \ =\ (G'\circ f)\cdot f' \ =\ (g\circ f)\cdot f'. }

Całkując obie strony dostajemy tezę naszego twierdzenia.


Uwaga [Uzupelnij]

Wzór całkowania przez podstawianie często zapisujemy jako:

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int g\big(f(x)\big)f'(x)\,dx \ =\ \int g(t)\,dt }

rozumiejąc, że należy "wrócić" do tej samej zmiennej po obu stronach (x po prawej lub t po lewej) przez złożenie "f" po prawej stronie lub "f1" po lewej stronie.

Przykład [Uzupelnij]

Obliczyć całkę nieoznaczoną z funkcji f(x)=sinxcosx.

Rozwiązanie

Całkowanie funkcji wymiernych

Zacznijmy od przypomnienia znanego ze szkoły twierdzenia.

Twierdzenie [Uzupelnij]

(Podstawowe twierdzenie algebry (w wersji rzeczywistej))
Dowolny wielomian można rozłożyć na czynniki nierozkładalne stopnia co najwyżej 2, to znaczy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle Q(x) \ =\ c(x-A_1)^{k_1}(x-A_2)^{k_2}\ldots (x-A_r)^{k_r} (x^2+B_1x+C_1)^{l_1}(x^2+B_2x+C_2)^{l_2}\ldots (x^2+B_sx+C_s)^{l_s}, }

gdzie

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \deg Q\ =\ k_1+k_2+\ldots+k_r+2(l_1+l_2+\ldots+l_s) \qquad\textrm{oraz}\qquad B_i^2-4C_i<0\quad\textrm{dla}\ i=1,2,\ldots s. }

Definicja [Uzupelnij]

Ułamkami prostymi nazywamy funkcje wymierne postaci:

a(xA)korazbx+c(x2+Bx+C)s,

gdzie a,b,c,A,B,C,k,s,B24C<0.

Podamy twierdzenie, które pozwoli na obliczanie całki z dowolnej funkcji wymiernej. Ponieważ twierdzenie to "wygląda" dość formalnie proponujemy przestudiować najpierw poniższy przykład.

Przykład [Uzupelnij]

Obliczyć całkę z następującej funkcji wymiernej 3x+52x25x3dx.

Rozwiązanie

To, że funkcję wymierną w powyższym przykładzie udało się rozłożyć na prostsze ułamki nie jest przypadkiem.

Okazuje się, że funkcję wymierną można zawsze przedstawić jako sumę ułamków prostych. Jeśli zatem będziemy umieli scałkować ułamki proste, to dzięki liniowości całki będziemy potrafili scałkować dowolną funkcję wymierną (o ile jej mianownik efektywnie rozłożymy na czynniki stopnia co najwyżej drugiego). Kolejne twierdzenie o rozkładzie funkcji wymiernej na ułamki proste będzie więc bardzo przydatne w rachunkach.

Twierdzenie [Uzupelnij]

(O rozkładzie na ułamki proste)
Niech f(x)=P(x)Q(x) będzie funkcją wymierną, gdzie degP=m<n=degQ. Wówczas istnieje jedyny rozkład funkcji f na ułamki proste oraz jeśli

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x) \ =\ \frac{P(x)}{(x-A_1)^{k_1}(x-A_2)^{k_2}\ldots (x-A_r)^{k_r} (x^2+B_1x+C_1)^{l_1}(x^2+B_2x+C_2)^{l_2}\ldots (x^2+B_sx+C_s)^{l_s}}, }

gdzie

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle B_i^2-4C_i<0\quad\textrm{dla}\ i=1,2,\ldots s, }

to

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \frac{P(x)}{Q(x)} & = & \ \ \ \frac{a_1^1}{(x-A_1)} \ +\ \frac{a_2^1}{(x-A_1)^2} \ +\ \ldots \ +\ \frac{a_{k_1}^1}{(x-A_1)^{k_1}}\\ & & +\ \frac{a_1^2}{(x-A_2)} \ +\ \frac{a_2^2}{(x-A_2)^2} \ +\ \ldots \ +\ \frac{a_{k_2}^2}{(x-A_2)^{k_2}}\\ & & + \ \ldots\\ & & +\ \frac{a_1^r}{(x-A_r)} \ +\ \frac{a_2^r}{(x-A_r)^2} \ +\ \ldots \ +\ \frac{a_{k_r}^r}{(x-A_r)^{k_r}}\\ & & +\ \frac{b_1^1x+c_1^1}{(x^2+B_1x+C_1)} \ +\ \frac{b_2^1x+c_2^1}{(x^2+B_1x+C_1)^2} \ +\ \ldots \ +\ \frac{b_{l_1}^1x+c_{l_1}^1}{(x^2+B_1x+C_1)^{l_1}}\\ & & +\ \frac{b_1^2x+c_1^2}{(x^2+B_2x+C_2)} \ +\ \frac{b_2^2x+c_2^2}{(x^2+B_2x+C_2)^2} \ +\ \ldots \ +\ \frac{b_{l_2}^2x+c_{l_2}^2}{(x^2+B_2x+C_2)^{l_2}}\\ & & +\ \ldots\\ & & +\ \frac{b_1^sx+c_1^s}{(x^2+B_sx+C_s)} \ +\ \frac{b_2^sx+c_2^s}{(x^2+B_sx+C_s)^2} \ + \ \ldots \ +\ \frac{b_{l_s}^sx+c_{l_s}^s}{(x^2+B_sx+C_s)^{l_s}}\\ & = & \sum_{i=1}^r\sum_{j_i=1}^{k_i}\frac{a^i_{j_i}}{(x-A_i)^{j_i}} +\sum_{i=1}^s\sum_{j_i=1}^{l_i}\frac{b^i_{j_i}x+c^i_{j_i}}{(x^2+B_ix+C_i)^{j_i}}. \endaligned}

Przykład [Uzupelnij]

Rozłożyć funkcję wymierną f(x)=x5+4x3x2+13x3x4+2x2+9 na ułamki proste.

Rozwiązanie
Uwaga [Uzupelnij]

Korzystając z liniowości całki nieoznaczonej dla policzenia całki z funkcji wymiernej P(x)Q(x) wystarczy umieć policzyć całki z ułamków prostych. Znamy już całki z ułamków:

Parser nie mógł rozpoznać (nieznana funkcja „\aligned”): {\displaystyle \displaystyle \aligned \int\frac{A}{x-a}\,dx & = & A\ln (x-a)+c,\\ \int\frac{A}{(x-a)^k}\,dx & = & -\frac{A}{k-1}\cdot\frac{1}{(x-a)^{k-1}}+c, \quad\textrm{dla}\ k\ge 2. \endaligned}

Całki z ułamków prostych postaci bx+c(x2+Bx+C)k będą policzone na ćwiczeniach (patrz Zadanie Uzupelnic z.am1.c.14.030|).

Całkowanie funkcji niewymiernych

Zacznijmy od rozważenia następującej całki:

Wn(x)px2+qx+rdx,

gdzie Wn jest dowolnym wielomianem (stopnia n). Okazuje się, że istnieje ogólna metoda obliczania tego typu całek. Opiera się ona na twierdzeniu, które mówi, iż mamy następującą równość

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int\frac{W_n(x)}{\sqrt{px^2+qx+r}}\,dx \ =\ Q_{n-1}(x)\sqrt{px^2+qx+r} +A\int\frac{dx}{\sqrt{px^2+qx+r}}, }

gdzie Qn1(x) jest wielomianem stopnia n1. Współczynniki wielomianu Qn1 oraz stałą λ znajdujemy licząc pochodną z obu stron powyższej równości (pamiętamy, że pochodna z całki to funkcja podcałkowa!) i mnożąc potem obie strony przez px2+qx+r. Dostaniemy wtedy:

W(x)=Qn1(x)(px2+qx+r)+Qn1(x)(px+q2)+λ,

skąd, porównując współczynniki przy odpowiednich potęgach zmiennej x, znajdujemy współczynniki wielomianu Qn1 oraz stałą λ.

Pozostaje jeszcze do obliczenia

dxpx2+qx+r,

którą przez odpowiednie podstawienie sprowadzamy do jednej z całek

dt1t2lubdt1+t2

(patrz Twierdzenia Uzupelnic t.new.am1.w.13.0080|).

Policzymy teraz pewną całkę, którą w przyszłości będziemy wielokrotnie wykorzystywać.

Przykład [Uzupelnij]

Policzyć

R2x2dx,

gdzie R jest stałą dodatnią. Aby użyć metody współczynników nieoznaczonych zapiszmy

R2x2R2x2dx.

Wielomian R2x2 jest stopnia 2 zatem

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int\frac{R^2-x^2}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx \ =\ (ax+b)\sqrt{R^2-x^2}+\lambda\int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx }

Stąd

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle R^2-x^2 \ =\ a(R^2-x^2)-x(ax+b)+\lambda=-2ax^2-bx+aR^2+\lambda, }

skąd dostajemy układ równań

2a=1,b=0,aR2+λ=R2,

zatem

a=12,b=0,λ=12R2.

Pozostaje do policzenia 1R2x2dx. Podstawiając xR=t (zatem dxR=dt) mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int\frac{1}{\sqrt{R^2-x^2}}\,dx \ =\ \int\frac{\frac{dx}{R}}{\sqrt{1-\frac{x^2}{R^2}}} \ =\ \int\frac{dt}{\sqrt{1-t^2}} \ =\ \arcsin t+c \ =\ \arcsin \frac{x}{R} +c. }

Reasumując, mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int\sqrt{R^2-x^2}\,dx \ =\ \frac{x}{2}\sqrt{R^2-x^2}+\frac{R^2}{2}\arcsin \frac{x}{R} +c. }

Kolejne twierdzenie zawiera warunek konieczny i wystarczający istnienia pierwotnej elementarnej dla funkcji postaci f(x)=xr(a+bxs)p oraz podaje sposób policzenia całki nieoznaczonej, jeśli pierwotna jest funkcją elementarną. Dowód twierdzenia pomijamy.

Twierdzenie [Uzupelnij]

Funkcja

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle f(x) \ =\ x^r(a+bx^s)^p, \quad \textrm{gdzie}\ a,b\in\mathbb{R},\ p,r,s\in\mathbb{Q}, }

ma pierwotną elementarną wtedy i tylko wtedy, gdy zachodzi jeden z przypadków:
(1) p (robimy podstawienie x=zN, gdzie N jest wspólnym mianownikiem ułamków r i s);
(2) r+1s (robimy podstawienie a+bxs=zN, gdzie N jest mianownikiem ułamka p);
(3) r+1s+p (robimy podstawienie axs+b=zN, gdzie N jest mianownikiem ułamka p).

Przykład [Uzupelnij]

Które z funkcji mają pierwotną elementarną? Sprowadzić całki z funkcji, które mają pierwotną elementarną do całek z funkcji wymiernych.
(1) f(x)=1+x23.
(2) f(x)=1+x24.
(3) f(x)=1+x33.

Rozwiązanie
Uwaga [Uzupelnij]

(Podstawienia Eulera)
Do policzenia całki postaci

R(x,ax2+bx+c)dx,

gdzie R=R(x,ξ) jest funkcją wymierną, a,b,c,a0 można zastosować następujące podstawienia (tak zwane podstawienia Eulera):
(I) Niech a>0. Podstawiamy

ax2+bx+c=tax.

(II) Niech c>0. Podstawiamy

ax2+bx+c=xt+c.

(III) Niech trójmian kwadratowy ma dwa różne pierwiastki μ,λ, to znaczy ax2+bx+c=a(xλ)(xμ). Podstawiamy

ax2+bx+c=t(xλ).

Przykład [Uzupelnij]

Całkę

dxx+x2x+1

sprowadzimy do całki z funkcji wymiernej stosując pierwsze podstawienie Eulera. Podstawiamy

x2x+1=tx,

skąd

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x \ =\ \frac{t^2-1}{2t-1} }

oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle dx \ =\ \frac{2t^2-2t+2}{(2t-1)^2}\,dt. }

Podstawiając dostajemy

dxx+x2x+1=2t2t+1t(2t1)2dt,

czyli całkę z funkcji wymiernej, którą już umiemy policzyć.
Teraz tę samą całkę dxx+x2x+1 sprowadzimy teraz do całki z funkcji wymiernej, używając drugiego podstawienia Eulera. Podstawiamy

x2x+1=tx1,

skąd

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x \ =\ \frac{1-2t}{1-t^2} \quad dx=-2\frac{t^2-t+1}{(1-t^2)^2}\,dt. }

Podstawiając dostajemy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \int\frac{\,dx}{x+\sqrt{x^2-x+1}} \ =\ -2\int\frac{t^2-t+1}{t(t-1)(t+1)^2}\,dt, }

czyli też całkę z funkcji wymiernej - co prawda nieco bardziej skomplikowaną niż poprzednia.

Całkowanie wyrażeń zawierających funkcje trygonometryczne

Uwaga [Uzupelnij]

Aby policzyć całkę

R(sinx,cosx,tgx)dx,

stosujemy podstawienie

tgx2=t

i mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sin x=\frac{2\mathrm{tg}\,\frac{x}{2}}{1+\mathrm{tg}\,^2\frac{x}{2}} = \frac{2t}{1+t^2},\ \ \cos x =\frac{1-\mathrm{tg}\,^2\frac{x}{2}}{1+\mathrm{tg}\,^2\frac{x}{2}} =\frac{1-t^2}{1+t^2},\ \ \mathrm{tg}\, x =\frac{2\mathrm{tg}\,\frac{x}{2}}{1-\mathrm{tg}\,^2\frac{x}{2}} =\frac{2t}{1-t^2} }

oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x \ =\ 2\mathrm{arctg}\, t, \quad\textrm{zatem}\quad \,dx=\frac{2\,dt}{1+t^2}. }

Po podstawieniu dostajemy całkę

R(2t1+t2,1t21+t2,2t1t2)2dt1+t2.

Przykład [Uzupelnij]

Obliczyć całkę dx2+cosx.

Rozwiązanie
Uwaga [Uzupelnij]

Aby policzyć całkę

R(sin2x,cos2x,sinxcosx)dx,

stosujemy podstawienie

tgx=t

i mamy

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle \sin^2x=\frac{\mathrm{tg}\,^2x}{1+\mathrm{tg}\,^2x} = \frac{t^2}{1+t^2},\ \ \cos^2x =\frac{1}{1+\mathrm{tg}\,^2x} =\frac{1}{1+t^2},\ \ \sin x\cos x =\frac{\mathrm{tg}\, x}{1+\mathrm{tg}\,^2x} =\frac{t}{1+t^2} }

oraz

Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle \displaystyle x \ =\ \mathrm{arctg}\, t,\quad \,dx=\frac{\,dt}{1+t^2}. }

Zatem po podstawieniu dostajemy całkę

R(t21+t2,11+t2,t1+t2)dt1+t2.

Przykład [Uzupelnij]

Obliczyć całkę dx1+2cos2xdx.

Rozwiązanie