Logika i teoria mnogości/Wykład 5: Para uporządkowana, iloczyn kartezjański, relacje, domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m Zastępowanie tekstu – „.</math>” na „</math>.”
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>”
 
(Nie pokazano 7 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 37: Linia 37:
że pierwsze współrzędne równych par są równe.
że pierwsze współrzędne równych par są równe.


<center><math>(a,b) = (a,d). </math></center>
<center><math>(a,b) = (a,d)</math></center>


Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
Linia 53: Linia 53:
Dla każdej pary <math>x=(a,b)</math> udowodnij, że
Dla każdej pary <math>x=(a,b)</math> udowodnij, że


<center><math>\bigcap \bigcap x= a.
<center><math>\bigcap \bigcap x= a</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 64: Linia 63:
# Jeśli <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\},\{a,b\}\}</math> a więc
# Jeśli <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\},\{a,b\}\}</math> a więc


<center><math>\bigcap x= \bigcap \{\{a\},\{a,b\}\}=  \{a\} \cap \{a,b\}= \{a\},
<center><math>\bigcap x= \bigcap \{\{a\},\{a,b\}\}=  \{a\} \cap \{a,b\}= \{a\}</math>,</center>
</math></center>


skąd otrzymujemy
skąd otrzymujemy


<center><math>\bigcap \bigcap x=a.
<center><math>\bigcap \bigcap x=a</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 91: Linia 88:
1. Przypuśćmy, że <math>a\neq b</math>. Wtedy <math>x= \{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i <math>\mathcal{P}(x)= \{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>. Ponieważ <math>\mathcal{P}(\emptyset)=\{\emptyset\}</math> to <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>, a wtedy
1. Przypuśćmy, że <math>a\neq b</math>. Wtedy <math>x= \{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i <math>\mathcal{P}(x)= \{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>. Ponieważ <math>\mathcal{P}(\emptyset)=\{\emptyset\}</math> to <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>, a wtedy


<center><math>\bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset,
<center><math>\bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math>,</center>  
</math></center>  


gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math>\{\{a\}\}, \{\{a,b\}\}</math>.  Wobec tego również
gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math>\{\{a\}\}, \{\{a,b\}\}</math>.  Wobec tego również


<center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset.
<center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math></center>
</math></center>
2. W przypadku, gdy <math>a=b</math>, otrzymujemy <math>x=\{\{a\}\}</math>, a więc <math>\mathcal{P}(x)=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}</math> i wtedy <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\} \}</math> skąd otrzymujemy
2. W przypadku, gdy <math>a=b</math>, otrzymujemy <math>x=\{\{a\}\}</math>, a więc <math>\mathcal{P}(x)=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}</math> i wtedy <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\} \}</math> skąd otrzymujemy


<center><math>\bigcap \bigcap ( \mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \{a\}.
<center><math>\bigcap \bigcap ( \mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \{a\}</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 127: Linia 121:


<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a,b\} \setminus \{a\})=
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a,b\} \setminus \{a\})=
\bigcup \{b\}= b.
\bigcup \{b\}= b</math></center>
</math></center>


Zobaczmy teraz, jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
Zobaczmy teraz, jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
Linia 134: Linia 127:


<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a\} \setminus \{a\})= \bigcup
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a\} \setminus \{a\})= \bigcup
\emptyset= \emptyset.
\emptyset= \emptyset</math></center>
</math></center>


Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy  ćwiczenie 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]), niech nowy wzór będzie postaci
Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy  ćwiczenie 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]), niech nowy wzór będzie postaci


<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
\setminus \mathcal{P}(\emptyset)).
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))</math></center>
</math></center>


Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
Linia 151: Linia 142:


<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b.
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 181: Linia 171:


<center><math>\left\{z\in \mathcal{P}( \mathcal{P}( x \cup y)): \exists_{a \in x} \exists_{b \in y}
<center><math>\left\{z\in \mathcal{P}( \mathcal{P}( x \cup y)): \exists_{a \in x} \exists_{b \in y}
\;\; (a,b) =z\right\}.
\;\; (a,b) =z\right\}</math></center>
</math></center>


Będziemy używać specjalnej notacji <math>x^2</math> na zbiór <math>x \times x</math>.
Będziemy używać specjalnej notacji <math>x^2</math> na zbiór <math>x \times x</math>.
Linia 204: Linia 193:
zachodzi
zachodzi


<center><math>(a,b)\in x \times y \Leftrightarrow (a\in x \wedge b\in y).
<center><math>(a,b)\in x \times y \Leftrightarrow (a\in x \wedge b\in y)</math></center>
</math></center>
1.  
1.  


Linia 273: Linia 261:
ćwiczenia otrzymujemy
ćwiczenia otrzymujemy


<center><math>z \times y =z \times (x\cup y) =  (z \times x)\cup(z \times y) \supset (z \times x).
<center><math>z \times y =z \times (x\cup y) =  (z \times x)\cup(z \times y) \supset (z \times x)</math></center>
</math></center>


(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.)
(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.)
Linia 293: Linia 280:
Nie. Na przykład, gdy <math>A=\emptyset</math>, to dla dowolnych zbiorów <math>B,C</math> mamy
Nie. Na przykład, gdy <math>A=\emptyset</math>, to dla dowolnych zbiorów <math>B,C</math> mamy


<center><math>\emptyset \times B =\emptyset = \emptyset \times C.
<center><math>\emptyset \times B =\emptyset = \emptyset \times C</math></center>
</math></center>


Biorąc różne zbiory <math>B,C</math>, otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji.
Biorąc różne zbiory <math>B,C</math>, otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji.
Linia 321: Linia 307:
{{cwiczenie|3.3||
{{cwiczenie|3.3||


Niech relacja  <math> R \subset A \times B,  S \subset B \times C</math> oraz
Niech relacja  <math>R \subset A \times B,  S \subset B \times C</math> oraz
<math>T \subset C \times  D</math>. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:
<math>T \subset C \times  D</math>. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:


Linia 374: Linia 360:
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


5. Dowód <math>(S \circ R)_P \subset  S_P </math> jest analogiczny do poprzedniego.
5. Dowód <math>(S \circ R)_P \subset  S_P</math> jest analogiczny do poprzedniego.


6.
6.
Linia 388: Linia 374:
{{cwiczenie|3.4||
{{cwiczenie|3.4||


Niech relacja  <math> R \subset B \times C,\;  S \subset B \times C</math> oraz
Niech relacja  <math>R \subset B \times C,\;  S \subset B \times C</math> oraz
<math>T \subset A \times  B</math>. Pokaż własności:
<math>T \subset A \times  B</math>. Pokaż własności:


Linia 445: Linia 431:
Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.
Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.


<center><math>(R \cap  S ) \circ T =  (R \circ T) \cap (S  \circ T).
<center><math>(R \cap  S ) \circ T =  (R \circ T) \cap (S  \circ T)</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 462: Linia 447:
Udowodnij, że zbiór <math>A</math> jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy
Udowodnij, że zbiór <math>A</math> jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy


<center><math>A \subset (\bigcup \bigcup A) \times  (\bigcup \bigcup A).
<center><math>A \subset (\bigcup \bigcup A) \times  (\bigcup \bigcup A)</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 484: Linia 468:
R</math>, a więc <math>\{(a,b)\} \subset R</math>. Stąd otrzymujemy
R</math>, a więc <math>\{(a,b)\} \subset R</math>. Stąd otrzymujemy


<center><math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\} \subset \bigcup \bigcup R.
<center><math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\} \subset \bigcup \bigcup R</math></center>
</math></center>


Ponieważ  <math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\}= \bigcup \{\{a\},\{a,b\}\} = \{a,b\}</math>, to otrzymujemy <math>\{a,b\} \subset R</math>, a więc <math>a\in R</math>. Analogiczne rozumowanie można
Ponieważ  <math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\}= \bigcup \{\{a\},\{a,b\}\} = \{a,b\}</math>, to otrzymujemy <math>\{a,b\} \subset R</math>, a więc <math>a\in R</math>. Analogiczne rozumowanie można
Linia 517: Linia 500:
Relację <math>R \subset X \times X</math> nazywamy relacją równoważnością o
Relację <math>R \subset X \times X</math> nazywamy relacją równoważnością o
polu <math>X</math>, jeżeli:
polu <math>X</math>, jeżeli:
* zawiera relacje <math>1_X </math> (zwrotność <math>R</math>),
* zawiera relacje <math>1_X</math> (zwrotność <math>R</math>),
* <math>R^{-1} \subset R</math> (symetria <math>R</math>),
* <math>R^{-1} \subset R</math> (symetria <math>R</math>),
* <math>R \circ R \subset R</math> (przechodniość <math>R</math>).
* <math>R \circ R \subset R</math> (przechodniość <math>R</math>).
Linia 541: Linia 524:
polu <math>X</math>. Klasą równoważności elementu <math>x\in X</math> jest zbiór
polu <math>X</math>. Klasą równoważności elementu <math>x\in X</math> jest zbiór


<center><math>[x]_R := \left\{y \in X : (x,y) \in R\right\}. </math></center>
<center><math>[x]_R := \left\{y \in X : (x,y) \in R\right\}</math></center>
}}
}}
{{definicja|4.5.||
{{definicja|4.5.||
Linia 582: Linia 565:
{{twierdzenie|4.7.||
{{twierdzenie|4.7.||


Niech <math>\kappa \neq \emptyset </math> będzie pewną rodziną
Niech <math>\kappa \neq \emptyset</math> będzie pewną rodziną
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math>X</math>. Mamy że:
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math>X</math>. Mamy że:
# <math>\bigcap \kappa </math> jest relacją równoważności o polu <math>X</math>,
# <math>\bigcap \kappa</math> jest relacją równoważności o polu <math>X</math>,
# <math>[x]_{ \bigcap \kappa } = \bigcap \left\{[x]_R : R\in
# <math>[x]_{ \bigcap \kappa } = \bigcap \left\{[x]_R : R\in
\kappa\right\}</math>.
\kappa\right\}</math>.
Linia 592: Linia 575:
{{dowod|||
{{dowod|||


<math>(1)</math> Zwrotność <math>\bigcap \kappa </math> jest oczywista, ponieważ <math>1_X </math> zawiera
<math>(1)</math> Zwrotność <math>\bigcap \kappa</math> jest oczywista, ponieważ <math>1_X</math> zawiera
się w każdej relacji rodziny <math>\kappa </math>. Symetria. Weźmy <math>(x,y)\in
się w każdej relacji rodziny <math>\kappa</math>. Symetria. Weźmy <math>(x,y)\in
\bigcap \kappa </math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math> jest <math>(x,y)\in R
\bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math> jest <math>(x,y)\in R
</math>. Z symetrii każdej <math>R</math> jest więc <math>(y,x)\in R </math>, co daje <math>(y,x)\in
</math>. Z symetrii każdej <math>R</math> jest więc <math>(y,x)\in R</math>, co daje <math>(y,x)\in
\bigcap \kappa </math>. Przechodniość. Niech <math>(x,y)\in \bigcap \kappa </math>
\bigcap \kappa</math>. Przechodniość. Niech <math>(x,y)\in \bigcap \kappa</math>
oraz <math>(y,z)\in \bigcap \kappa </math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math>
oraz <math>(y,z)\in \bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math>
jest więc <math>(x,y)\in R</math> i <math>(y,z)\in R</math>. Z przechodniości każdej
jest więc <math>(x,y)\in R</math> i <math>(y,z)\in R</math>. Z przechodniości każdej
relacji <math>R</math> mamy, że <math>(x,z) \in R</math>, co daje <math>(x,z)\in \bigcap \kappa
relacji <math>R</math> mamy, że <math>(x,z) \in R</math>, co daje <math>(x,z)\in \bigcap \kappa
Linia 643: Linia 626:
\subset X \times X</math> następująco:
\subset X \times X</math> następująco:


<center><math>(x,y) \in R_r </math>  wtw  <math> \exists_{C\in r} \;\; x \in C \;  \wedge  \; y\in C.
<center><math>(x,y) \in R_r</math>  wtw  <math>\exists_{C\in r} \;\; x \in C \;  \wedge  \; y\in C</math></center>
</math></center>
}}
}}
{{lemat|4.11.||
{{lemat|4.11.||
Linia 675: Linia 657:
dla dowolnych zbiorów <math>A,B \subset X</math> mamy
dla dowolnych zbiorów <math>A,B \subset X</math> mamy


<center><math>(A,B)\in R \Leftrightarrow A\frac{.}{} B \subset Y.
<center><math>(A,B)\in R \Leftrightarrow A\frac{.}{} B \subset Y</math></center>
</math></center>


(<math>A\frac{.}{}B</math> oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli <math>A\frac{.}{} B = (A\setminus B)\cup
(<math>A\frac{.}{}B</math> oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli <math>A\frac{.}{} B = (A\setminus B)\cup
Linia 702: Linia 683:
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


Ponieważ z definicji relacji <math>R</math> mamy  <math>(B\frac{.}{} C) \in Y</math> oraz <math> (A\frac{.}{} B)\in Y</math>, to ich suma też jest podzbiorem <math>Y</math>
Ponieważ z definicji relacji <math>R</math> mamy  <math>(B\frac{.}{} C) \in Y</math> oraz <math>(A\frac{.}{} B)\in Y</math>, to ich suma też jest podzbiorem <math>Y</math>
i w konsekwencji również <math>A\frac{.}{} C \subset Y</math>. Oznacza to, że <math>(A,C)\in R</math>, a więc relacja <math>R</math> jest przechodnia.
i w konsekwencji również <math>A\frac{.}{} C \subset Y</math>. Oznacza to, że <math>(A,C)\in R</math>, a więc relacja <math>R</math> jest przechodnia.


Linia 765: Linia 746:
<math>X</math>, czyli niech <math>\alpha \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X^2))</math>.
<math>X</math>, czyli niech <math>\alpha \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X^2))</math>.
Rodzina <math>\alpha</math> jest zamknięta na przecięcia, gdy:
Rodzina <math>\alpha</math> jest zamknięta na przecięcia, gdy:
# <math>X^2 \in \alpha,</math>
# <math>X^2 \in \alpha</math>,
# jeżeli <math>\emptyset \neq \alpha ' \subset \alpha</math> to  <math>\bigcap
# jeżeli <math>\emptyset \neq \alpha ' \subset \alpha</math> to  <math>\bigcap
\alpha ' \in \alpha</math>.
\alpha ' \in \alpha</math>.
Linia 775: Linia 756:


Relacja <math>S \subset X^2</math> jest domknięciem relacji <math>R \subset X^2</math> w klasie (zbiorze)
Relacja <math>S \subset X^2</math> jest domknięciem relacji <math>R \subset X^2</math> w klasie (zbiorze)
relacji <math>\alpha,</math> gdy:
relacji <math>\alpha</math>, gdy:
# <math>R \subset S,</math>
# <math>R \subset S</math>,
# <math>S \in \alpha,</math>
# <math>S \in \alpha</math>,
# dla każdej relacji <math>T</math> jeżeli <math>R \subset T</math> oraz <math>T \in \alpha</math> to <math>S \subset T</math>.
# dla każdej relacji <math>T</math> jeżeli <math>R \subset T</math> oraz <math>T \in \alpha</math> to <math>S \subset T</math>.
}}</span>
}}</span>
Linia 802: Linia 783:


<math>(1) \rightarrow (2)</math>. Niech <math>R</math> będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji <math>\alpha '</math>
<math>(1) \rightarrow (2)</math>. Niech <math>R</math> będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji <math>\alpha '</math>
jako <math> \left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S  \wedge  S\in\alpha \right\}</math>. Takie <math>\alpha '</math> nie jest
jako <math>\left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S  \wedge  S\in\alpha \right\}</math>. Takie <math>\alpha '</math> nie jest
puste, bowiem relacja totalna <math>X^2</math> należy do <math>\alpha '</math>. Pokażmy, że <math>\bigcap \alpha
puste, bowiem relacja totalna <math>X^2</math> należy do <math>\alpha '</math>. Pokażmy, że <math>\bigcap \alpha
'</math> jest domknięciem <math>R</math> w <math>\alpha</math>. Istotnie <math>R\subset \bigcap \alpha '</math>. Z założenia
'</math> jest domknięciem <math>R</math> w <math>\alpha</math>. Istotnie <math>R\subset \bigcap \alpha '</math>. Z założenia
Linia 808: Linia 789:
przez: niech <math>R \subset S'</math> takie że <math>S' \in \alpha</math>.  Takie <math>S'</math> musi leżeć w
przez: niech <math>R \subset S'</math> takie że <math>S' \in \alpha</math>.  Takie <math>S'</math> musi leżeć w
zbiorze <math>\alpha '</math>, jest
zbiorze <math>\alpha '</math>, jest
więc <math>\bigcap \alpha ' \subset S' </math>.<br>
więc <math>\bigcap \alpha ' \subset S'</math>.<br>
<math>(2) \rightarrow (1)</math>. Po pierwsze <math>X^2</math> leży w zbiorze <math>\alpha</math>, bo wystarczy domknąć
<math>(2) \rightarrow (1)</math>. Po pierwsze <math>X^2</math> leży w zbiorze <math>\alpha</math>, bo wystarczy domknąć
<math>X^2</math>. Niech <math>\alpha '</math> będzie niepustym podzbiorem <math>\alpha</math>. Niech <math>S_0</math> będzie
<math>X^2</math>. Niech <math>\alpha '</math> będzie niepustym podzbiorem <math>\alpha</math>. Niech <math>S_0</math> będzie
Linia 815: Linia 796:
dowolny element z <math>\alpha '</math>. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
dowolny element z <math>\alpha '</math>. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
jest więc tak, że <math>S_0 \subset S'</math> dla dowolnej <math>S'</math> wyjętej z <math>\alpha '</math>. W takim
jest więc tak, że <math>S_0 \subset S'</math> dla dowolnej <math>S'</math> wyjętej z <math>\alpha '</math>. W takim
razie <math>S_0 \subset \bigcap \alpha '</math>. Ponieważ mamy też <math> \bigcap \alpha '\subset
razie <math>S_0 \subset \bigcap \alpha '</math>. Ponieważ mamy też <math>\bigcap \alpha '\subset
S_0</math>, bo <math>S_0</math> było domknięciem, jest więc <math>\bigcap \alpha '= S_0</math>, a to oznacza, że
S_0</math>, bo <math>S_0</math> było domknięciem, jest więc <math>\bigcap \alpha '= S_0</math>, a to oznacza, że
<math>S_0 \in \alpha</math>.
<math>S_0 \in \alpha</math>.
Linia 835: Linia 816:


1. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na <math>X</math> to <math>R\cup 1_X</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
1. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na <math>X</math> to <math>R\cup 1_X</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
:(a)  <math>R \subset R \cup 1_X,</math>
:(a)  <math>R \subset R \cup 1_X</math>,
:(b)  <math>1_X \subset R \cup 1_X</math>, a więc jest zwrotna,
:(b)  <math>1_X \subset R \cup 1_X</math>, a więc jest zwrotna,
:(c)  weźmy dowolną zwrotną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest zwrotna to <math>T\supset 1_X</math>, a więc <math>T\supset R \cup 1_X</math>.
:(c)  weźmy dowolną zwrotną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest zwrotna to <math>T\supset 1_X</math>, a więc <math>T\supset R \cup 1_X</math>.


2. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na <math>X</math> to <math>R\cup R^{-1}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
2. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na <math>X</math> to <math>R\cup R^{-1}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
:(a)  <math>R \subset R \cup R^{-1},</math>
:(a)  <math>R \subset R \cup R^{-1}</math>,
:(b)  <math>(R \cup R^{-1})^{-1} = R^{-1} \cup (R^{-1})^{-1}= R^{-1} \cup R= R \cup R^{-1} </math>, a więc jest symetryczna ,
:(b)  <math>(R \cup R^{-1})^{-1} = R^{-1} \cup (R^{-1})^{-1}= R^{-1} \cup R= R \cup R^{-1}</math>, a więc jest symetryczna ,
:(c) weźmy dowolną symetryczną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest symetryczna to <math>T \supset T^{-1}</math>. Skoro <math>T \supset R</math> to <math>T^{-1} \supset R^{-1}</math>. Ponieważ <math>T \supset T^{-1}</math>, to <math>T\supset R\cup R^{-1}</math>.
:(c) weźmy dowolną symetryczną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest symetryczna to <math>T \supset T^{-1}</math>. Skoro <math>T \supset R</math> to <math>T^{-1} \supset R^{-1}</math>. Ponieważ <math>T \supset T^{-1}</math>, to <math>T\supset R\cup R^{-1}</math>.


3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych, przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math>n\in N \setminus\{0\}</math> przez <math>R^n</math> będziemy oznaczać <math>n</math>-krotne złożenie relacji <math>R</math> z sobą (czyli <math>R^1=R</math> oraz <math>R^{n+1}= R^n \circ R</math> dla <math>n>1</math>). Zdefiniujmy rodzinę <math>\mathcal{R}</math> jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń relacji <math>R</math> z sobą, czyli <math>\mathcal{R}=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in N}  (n\neq 0 \wedge R^n=r)\}</math>. Do formalnego zdefiniowania rodziny <math>\mathcal{R}</math> potrzebne są pojęcia liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji <math>R</math> w klasie relacji przechodnich na <math>X</math> to relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych, przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math>n\in N \setminus\{0\}</math> przez <math>R^n</math> będziemy oznaczać <math>n</math>-krotne złożenie relacji <math>R</math> z sobą (czyli <math>R^1=R</math> oraz <math>R^{n+1}= R^n \circ R</math> dla <math>n>1</math>). Zdefiniujmy rodzinę <math>\mathcal{R}</math> jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń relacji <math>R</math> z sobą, czyli <math>\mathcal{R}=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in N}  (n\neq 0 \wedge R^n=r)\}</math>. Do formalnego zdefiniowania rodziny <math>\mathcal{R}</math> potrzebne są pojęcia liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji <math>R</math> w klasie relacji przechodnich na <math>X</math> to relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
:(a) <math>R=R^1 \subset \bigcup \mathcal{R},</math>
:(a) <math>R=R^1 \subset \bigcup \mathcal{R}</math>,
:(b) Aby pokazać, że relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math> jest przechodnia, weźmy dowolne dwie pary <math>(a,b),(b,c) \in \mathcal{R}</math>. Wtedy muszą istnieć liczby <math>n,m \in N</math> takie, że <math>(a,b)\in R^n</math> oraz <math>(b,c)\in R^m</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^m \circ R^n</math>. Z łączności składania relacji wynika, że <math>R^m \circ R^n= R^{m+n}</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \mathcal{R}</math>.
:(b) Aby pokazać, że relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math> jest przechodnia, weźmy dowolne dwie pary <math>(a,b),(b,c) \in \mathcal{R}</math>. Wtedy muszą istnieć liczby <math>n,m \in N</math> takie, że <math>(a,b)\in R^n</math> oraz <math>(b,c)\in R^m</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^m \circ R^n</math>. Z łączności składania relacji wynika, że <math>R^m \circ R^n= R^{m+n}</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \mathcal{R}</math>.
:(c) Weźmy dowolną przechodnią relację <math>T</math> taką, że <math>R\subset T</math>, pokażemy indukcyjnie, że dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n\subset T</math>.
:(c) Weźmy dowolną przechodnią relację <math>T</math> taką, że <math>R\subset T</math>, pokażemy indukcyjnie, że dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n\subset T</math>.
Linia 868: Linia 849:
# dla dowolnej relacji <math>R</math> zachodzi
# dla dowolnej relacji <math>R</math> zachodzi


<center><math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma =((R^\gamma)^\beta)^\alpha.
<center><math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma =((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math></center>
</math></center>


W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub
W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub
Linia 880: Linia 860:


<center><math>(\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\})^{-1} = \bigcup\{(R^n)^{-1}:n\in N \setminus \{0\}\}=
<center><math>(\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\})^{-1} = \bigcup\{(R^n)^{-1}:n\in N \setminus \{0\}\}=
\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\},
\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\}</math>,</center>
</math></center>


a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem, to jest też przechodnia. Wobec tego jest relacją równoważności.
a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem, to jest też przechodnia. Wobec tego jest relacją równoważności.

Aktualna wersja na dzień 22:13, 11 wrz 2023

Para uporządkowana

Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie informację o dwóch innych zbiorach, informację tak trafnie zakodowaną, aby można było odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany parą uporządkowaną dwóch innych zbiorów.

Definicja 1.1.

Niech x oraz y będą zbiorami. Przez parę uporządkowaną (x,y) rozumiemy zbiór

{{x},{x,y}}

Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to, aby ze zbioru, który jest parą, można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem, że będzie spełnione następujące twierdzenie:

Twierdzenie 1.2.

Dla dowolnych zbiorów a,b,c,d zachodzi:

(a,b)=(c,d)a=cb=d

Dowód

Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty. Niech zatem dwie pary (a,b) i (c,d) będą równe. Ponieważ {a}(a,b), więc {a}(c,d). Mamy zatem {a}={c} lub {a}={c,d}. W pierwszym przypadku a=c, ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że c{a}. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy, że pierwsze współrzędne równych par są równe.

(a,b)=(a,d)

Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak, że a=b, to (a,b)={{a}}. Zatem {{a}}={{a},{a,d}}, co daje, że {a,d}={a}, a zatem d=a. W przeciwnym przypadku, gdy ab mamy, że {a,b}{{a},{a,d}}. Daje to dwie możliwości albo {a,b}={a}, co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że a=b albo zaś {a,b}={a,d}. To drugie prowadzi do naszej tezy b=d.

Ćwiczenie 1.3

Dla każdej pary x=(a,b) udowodnij, że

x=a
Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.4

Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej x zbiór

(𝒫(x)𝒫())

jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary x.

Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.5

Pokaż, że z każdej pary x można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się jedynie parą x, mnogościowymi operacjami ,,,,,𝒫() oraz stałą .

Wskazówka


Rozwiązanie

Iloczyn kartezjański

Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim), należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech xX oraz yY. Łatwo zauważyć, że zarówno {x,y}, jak i {x} są podzbiorami XY. Zatem {x,y}𝒫(XY) oraz {x}𝒫(XY). Więc {{x},{x,y}}𝒫(XY), co daje, że (x,y)𝒫(𝒫(XY)).

Istnienie i konstrukcja iloczynu kartezjańskiego zostało dokładnie omówione w dodatkowym rozdziale "Iloczyn kartezjański i aksjomat wyróżniania" . Proponuję przestudiowanie dodatkowego rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi, pomimo braku precyzji w następnej definicji.

Definicja 2.1.

Niech x,y będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem) x×y nazywamy zbiór

{z𝒫(𝒫(xy)):axby(a,b)=z}

Będziemy używać specjalnej notacji x2 na zbiór x×x.

Ćwiczenie 2.2

Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:

x×=(2.1)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.2)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.3)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.4)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.3

Produkt kartezjański × jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną osobno, to znaczy:

xy(x×z)(y×z)(2.5)xy(z×x)(z×y)(2.6)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.4

Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów A,B,C, prawdziwa jest następująca implikacja:

A×B=A×CB=C
Rozwiązanie

Relacje

Definicja 3.1.

Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu x×y.

Operacje na relacjach:

Definicja 3.2.

Niech RA×B oraz SB×C.

SR:={(x,z)A×C:yB(x,y)R(y,z)S}

R1:={(y,x)B×A:(x,y)R}
RL:={xA:yB(x,y)R}
RP:={yB:xA(x,y)R}

Ćwiczenie 3.3

Niech relacja RA×B,SB×C oraz TC×D. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:

T(SR)=(TS)R(3.1)(SR)1=R1S1(3.2)RRL×RP(3.3)(SR)LRL(3.4)(SR)PSP(3.5)(R1)L=RP(3.6)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.4

Niech relacja RB×C,SB×C oraz TA×B. Pokaż własności:

(RS)1=R1S1(3.7)(RS)1=R1S1(3.8)(R1)1=R(3.9)(RS)T=(RT)(ST)(3.10)(RS)T(RT)(ST)(3.11)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.5

Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.

(RS)T=(RT)(ST)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.6

Udowodnij, że zbiór A jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy

A(A)×(A)
Rozwiązanie

Relacje równoważności

W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych, o czym przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład 8, w którym zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.

Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.

Definicja 4.1.

Dla zbioru X definiujemy relację 1XX×X jako {zX×X:xX(x,x)=z}.

Definicja 4.2.

Relację RX×X nazywamy relacją równoważnością o polu X, jeżeli:

  • zawiera relacje 1X (zwrotność R),
  • R1R (symetria R),
  • RRR (przechodniość R).

Ćwiczenie 4.3

Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu X są odpowiednio równoważne następującym własnościom:

  • xX(x,x)R,
  • x,yX(x,y)R(y,x)R,
  • x,y,zX(x,y)R(y,z)R(x,z)R.
Rozwiązanie

Definicja 4.4.

Niech R będzie relacją równoważności o polu X. Klasą równoważności elementu xX jest zbiór

[x]R:={yX:(x,y)R}

Definicja 4.5.

Zbiór klas równoważności relacji R będący elementem zbioru 𝒫(𝒫(X×X)) oznaczamy przez X/R.

Twierdzenie 4.6.

Niech R będzie relacją równoważności o polu X. Następujące warunki są równoważne:

  1. [x]R[y]R,
  2. [x]R=[y]R,
  3. (x,y)R.

Dowód

Pokażemy, że (1)(2). Niech wspólny element dwóch klas [x]R oraz [y]R nazywa się z. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że [x]R[y]R. Niech zatem p[x]R. Mamy więc (x,p)R. Z założenia jest również (y,z)R oraz (x,z)R. Z symetrii otrzymujemy (z,x)R. Zatem (y,z)R i (z,x)R i (x,p)R. Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że (y,p)R.
Pokażemy, że (2)(3). Ze zwrotności mamy, że y[y]R, co z założenia (2) daje y[x]R, a to tłumaczy się na (x,y)R. Pokażemy, że (3)(1). Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas [x]R oraz [y]R jest y. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia (3), a dla drugiej ze zwrotności R.

W następnym twierdzeniu zobaczymy, jak rodzina relacji równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.

Twierdzenie 4.7.

Niech κ będzie pewną rodziną (zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu X. Mamy że:

  1. κ jest relacją równoważności o polu X,
  2. [x]κ={[x]R:Rκ}.

Dowód

(1) Zwrotność κ jest oczywista, ponieważ 1X zawiera się w każdej relacji rodziny κ. Symetria. Weźmy (x,y)κ. Dla każdej relacji Rκ jest (x,y)R. Z symetrii każdej R jest więc (y,x)R, co daje (y,x)κ. Przechodniość. Niech (x,y)κ oraz (y,z)κ. Dla każdej relacji Rκ jest więc (x,y)R i (y,z)R. Z przechodniości każdej relacji R mamy, że (x,z)R, co daje (x,z)κ.
(2) Niech y[x]κ. Mamy zatem, że (x,y)κ, co daje (x,y)R dla każdej relacji Rκ. To zaś daje, że y[x]R dla każdej Rκ, co jest równoważne z y{[x]R:Rκ}.

W szczególności przecięcie wszystkich relacji równoważności o polu X daje 1X. Jest ona najsilniejszą relacją równoważności. Najsłabszą jest X2.

Rozkłady zbiorów

Definicja 4.8.

Niech X. Rodzinę r𝒫(𝒫(X)) nazywamy rozkładem zbioru X, gdy:

  1. CrC,
  2. r=X,
  3. (CrDrCD)CD=.

Lemat 4.9.

Dla relacji równoważności R o polu X zbiór X/R jest rozkładem X.

Dowód

(1) Każda klasa jest niepusta, bo zawiera element, który ją wyznacza. (2)X/RX, bo każda klasa jest podzbiorem X. Odwrotnie każdy x[x]RX/R. (3) Dwie klasy, gdy są różne, muszą być rozłączne co udowodniliśmy w twierdzeniu 4.6 (patrz twierdzenie 4.6.).

Definicja 4.10.

Niech r będzie rozkładem zbioru X. Definiujemy relacje RrX×X następująco:

(x,y)Rr wtw CrxCyC

Lemat 4.11.

Dla rozkładu r𝒫(𝒫(X)) relacja Rr jest:

  1. równoważnością,
  2. X/Rr=r.

Dowód

(1) Relacja Rr jest zwrotna, każdy bowiem xX musi leżeć w pewnym zbiorze C rozkładu r. Symetria Rr nie wymaga dowodu. Przechodniość Rr. Niech (x,y)Rr i (y,z)Rr. Istnieją zatem dwa zbiory C i D rozkładu r takie, że x,yC oraz y,zD. Przecięcie C i D jest więc niepuste, zatem C=D, co daje tezę (x,z)Rr.
(2) Inkluzja w prawo . Niech CX/Rr. Klasa C jest zatem wyznaczona przez pewien element x taki, że C=[x]Rr. Niech Dr będzie zbiorem rozkładu r, do którego należy x. Łatwo wykazać, że C=D. Inkluzja w lewo . Niech Cr. C jest niepusty, więc istnieje xC. Klasa [x]Rr=C.

Ćwiczenie 4.12

Niech X będzie niepustym zbiorem oraz niech YX. Zdefiniujemy relację R𝒫(X)×𝒫(X) następująco: dla dowolnych zbiorów A,BX mamy

(A,B)RA.BY

(A.B oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli A.B=(AB)(BA)). Udowodnij, że relacja R jest relacją równoważności.

Wskazówka


Rozwiązanie

Ćwiczenie 4.13

Udowodnij, że dla relacji równoważności R,S na zbiorze X, relacja RS jest relacją równoważności wtedy i tylko wtedy, gdy

xX([x]R[x]S[x]R[x]S).(4.1)

Podaj przykłady relacji równoważności R,S takich, że RS jest relacją równoważności oraz RS i SR.

Wskazówka


Rozwiązanie

Domykanie relacji

W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć relacji ze względu na wiele przeróżnych własności. W podrozdziale tym dokonamy charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi, kiedy takie domykanie jest możliwe.

Definicja 4.14.

Niech α będzie rodziną relacji o polu X, czyli niech α𝒫(𝒫(X2)). Rodzina α jest zamknięta na przecięcia, gdy:

  1. X2α,
  2. jeżeli αα to αα.

Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji. Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relację zawierającą daną należącą do klasy.

Definicja 4.15.

Relacja SX2 jest domknięciem relacji RX2 w klasie (zbiorze) relacji α, gdy:

  1. RS,
  2. Sα,
  3. dla każdej relacji T jeżeli RT oraz Tα to ST.

Lemat 4.16.

Domknięcie relacji (w dowolnej klasie), jeżeli istnieje, to jest jedyne.

Dowód

Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek (3) wzajemnie by się zawierały.

Twierdzenie 4.17.

Następujące warunki są równoważne:

  1. Klasa relacji α jest domknięta na przecięcia.
  2. Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji α.

Dowód

(1)(2). Niech R będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji α jako {S𝒫(X2):RSSα}. Takie α nie jest puste, bowiem relacja totalna X2 należy do α. Pokażmy, że α jest domknięciem R w α. Istotnie Rα. Z założenia mamy też αα. Minimalność α stwierdzamy przez: niech RS takie że Sα. Takie S musi leżeć w zbiorze α, jest więc αS.
(2)(1). Po pierwsze X2 leży w zbiorze α, bo wystarczy domknąć X2. Niech α będzie niepustym podzbiorem α. Niech S0 będzie domknięciem α w α. Wiemy, że dla dowolnej relacji S, o ile αS i Sα to S0S. Połóżmy za S dowolny element z α. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione, jest więc tak, że S0S dla dowolnej S wyjętej z α. W takim razie S0α. Ponieważ mamy też αS0, bo S0 było domknięciem, jest więc α=S0, a to oznacza, że S0α.

Ćwiczenie 4.18

Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji, zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.

Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz twierdzenie 4.17.), że nie istnieje domknięcie spójne ani antysymetryczne. (Relacja R jest spójna, gdy x,y(x,y)R(y,x)R. Relacja R jest antysymetryczna, gdy z faktu, że (x,y)R oraz (y,x)R, da się pokazać, że x=y).

Rozwiązanie

Ćwiczenie 4.19

Dla relacji R niech Rα, Rβ, Rγ oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji R. Czy prawdą jest, że:

  1. dla dowolnej relacji R relacja ((Rα)β)γ jest relacją równoważności,
  2. dla dowolnej relacji R zachodzi
((Rα)β)γ=((Rγ)β)α

W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub kontrprzykład.

Rozwiązanie