Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 4: Odwzorowania liniowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
m Zastępowanie tekstu – „,↵</math>” na „</math>,”
 
(Nie pokazano 9 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==={{kotwica|zad 4.1|Zadanie 4.1}}===
==={{kotwica|zad 4.1|Zadanie 4.1}}===
Dane jest odwzorowanie <math>\displaystyle  f\colon \mathbb{R}^n \to \mathbb{R} </math>.
Dane jest odwzorowanie <math>f\colon \mathbb{R}^n \to \mathbb{R}</math>.
Wykazać, że <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy
Wykazać, że <math>f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy
istnieją takie liczby rzeczywiste  <math>\displaystyle a_1, a_2,\ldots, a_n</math>, że dla
istnieją takie liczby rzeczywiste  <math>a_1, a_2,\ldots, a_n</math>, że dla
dowolnego wektora <math>\displaystyle \mathbf{x}=(x_1,x_2,\ldots,x_n) \in \mathbb{R}^n</math>
dowolnego wektora <math>\mathbf{x}=(x_1,x_2,\ldots,x_n) \in \mathbb{R}^n</math>
zachodzi równość
zachodzi równość




{{wzor|4.1|4.1|
{{wzor|4.1|4.1|
<math>\displaystyle f(\mathbf{x}) = a_1x_1 + a_2x_2 + \ldots + a_nx_n.</math>}}
<math>f(\mathbf{x}) = a_1x_1 + a_2x_2 + \ldots + a_nx_n</math>.}}




Linia 14: Linia 14:
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Ustalmy <math>\displaystyle n\in \mathbb{N}</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Ustalmy <math>n\in \mathbb{N}</math>.


Załóżmy, że istnieją liczby rzeczywiste <math>\displaystyle a_1,\ldots,a_n</math> takie, że
Załóżmy, że istnieją liczby rzeczywiste <math>a_1,\ldots,a_n</math> takie, że




<center><math>\displaystyle f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n
<center><math>f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n
</math></center>
</math></center>




dla wszystkich wektorów
dla wszystkich wektorów
<math>\displaystyle (x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Niech <math>\displaystyle \mathbf{x}=(x_1,\ldots,x_n)</math> oraz
<math>(x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Niech <math>\mathbf{x}=(x_1,\ldots,x_n)</math> oraz
<math>\displaystyle \mathbf{y}=(y_1,\ldots,y_n)</math> będą dowolnymi wektorami w&nbsp;<math>\displaystyle \mathbb{R}^n</math> i niech <math>\displaystyle \alpha</math> oraz <math>\displaystyle \beta</math> będą dowolnymi skalarami
<math>\mathbf{y}=(y_1,\ldots,y_n)</math> będą dowolnymi wektorami w&nbsp;<math>\mathbb{R}^n</math> i niech <math>\alpha</math> oraz <math>\beta</math> będą dowolnymi skalarami
(elementami ciała <math>\displaystyle \mathbb{R}</math>). Wówczas
(elementami ciała <math>\mathbb{R}</math>). Wówczas




<center><math>\displaystyle \begin{align} f(\alpha\mathbf{x}+\beta\mathbf{y})&\stackrel{(1)}{=} f(\alpha x_1+\beta y_1,\ldots, \alpha x_n+\beta y_n)\\
<center><math>\begin{align} f(\alpha\mathbf{x}+\beta\mathbf{y})&\stackrel{(1)}{=} f(\alpha x_1+\beta y_1,\ldots, \alpha x_n+\beta y_n)\\
&\stackrel{(2)}{=} a_1(\alpha x_1+\beta y_1)
&\stackrel{(2)}{=} a_1(\alpha x_1+\beta y_1)
+\ldots+a_n( \alpha x_n+\beta y_n)&\\
+\ldots+a_n( \alpha x_n+\beta y_n)&\\
Linia 37: Linia 37:




Równości <math>\displaystyle (1)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle (3)</math> otrzymaliśmy na podstawie definicji działań w&nbsp;<math>\displaystyle \mathbb{R}^n</math>, natomiast równości <math>\displaystyle (2)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle (4)</math> są konsekwencją postaci odwzorowania <math>\displaystyle f</math>.&nbsp;Wykazana powyżej równość oznacza, że <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym i&nbsp;dowód pierwszej implikacji jest zakończony.
Równości <math>(1)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>(3)</math> otrzymaliśmy na podstawie definicji działań w&nbsp;<math>\mathbb{R}^n</math>, natomiast równości <math>(2)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>(4)</math> są konsekwencją postaci odwzorowania <math>f</math>.&nbsp;Wykazana powyżej równość oznacza, że <math>f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym i&nbsp;dowód pierwszej implikacji jest zakończony.


Dla dowodu drugiej implikacji załóżmy, że <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym. Niech <math>\displaystyle e_i</math>&nbsp;oznacza <math>\displaystyle i</math>-ty wektor bazy kanonicznej
Dla dowodu drugiej implikacji załóżmy, że <math>f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym. Niech <math>e_i</math>&nbsp;oznacza <math>i</math>-ty wektor bazy kanonicznej
przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^n</math>. Dla <math>\displaystyle i=1,\ldots,n</math> zdefiniujmy liczbę rzeczywistą
przestrzeni <math>\mathbb{R}^n</math>. Dla <math>i=1,\ldots,n</math> zdefiniujmy liczbę rzeczywistą




<center><math>\displaystyle a_i=f(e_i).
<center><math>a_i=f(e_i)</math></center>
</math></center>




Twierdzimy, że <math>\displaystyle f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n</math> dla każdego wektora <math>\displaystyle (x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Zauważmy, że (patrz także zadanie [[Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 3: Układy liniowo niezależne, generatory, bazy#zad_3.4|3.4]])
Twierdzimy, że <math>f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n</math> dla każdego wektora <math>(x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Zauważmy, że (patrz także zadanie [[Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 3: Układy liniowo niezależne, generatory, bazy#zad_3.4|3.4]])




<center><math>\displaystyle (x_1,\ldots,x_n)=x_1e_1+\ldots+x_ne_n.</math></center>
<center><math>(x_1,\ldots,x_n)=x_1e_1+\ldots+x_ne_n</math>.</center>




Z liniowości odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;wynika, że
Z liniowości odwzorowania <math>f</math>&nbsp;wynika, że




<center><math>\displaystyle f(x_1,\ldots,x_n)=f(x_1e_1+\ldots+x_ne_n)=x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n).
<center><math>f(x_1,\ldots,x_n)=f(x_1e_1+\ldots+x_ne_n)=x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n)</math></center>
</math></center>




Linia 64: Linia 62:




<center><math>\displaystyle x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n,
<center><math>x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n</math>,</center>
</math></center>




Linia 72: Linia 69:


==={{kotwica|zad 4.2|Zadanie 4.2}}===
==={{kotwica|zad 4.2|Zadanie 4.2}}===
Niech <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem <math>\displaystyle \mathbb{K}</math>. Wykazać, że odwzorowania
Niech <math>V</math> oraz <math>W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem <math>\mathbb{K}</math>. Wykazać, że odwzorowania




<center><math>\displaystyle \begin{align} p_V\colon V\times W \ni (v,w) &\to v \in V,&  p_W\colon V\times W
<center><math>\begin{align} p_V\colon V\times W \ni (v,w) &\to v \in V,&  p_W\colon V\times W
\ni (v,w) &\to w \in W
\ni (v,w) &\to w \in W
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>
Linia 82: Linia 79:
są liniowe.
są liniowe.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Skorzystać z&nbsp;definicji odwzorowania liniowego i&nbsp;definicji działań w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle V\times W</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Skorzystać z&nbsp;definicji odwzorowania liniowego i&nbsp;definicji działań w&nbsp;przestrzeni <math>V\times W</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Niech <math>\displaystyle \mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz <math>\displaystyle \mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do przestrzeni <math>\displaystyle V\times W</math> oraz niech <math>\displaystyle \alpha_1</math> oraz <math>\displaystyle \alpha_2</math> będą dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\displaystyle \mathbb{K}</math>). Wykażemy, że rzutowanie <math>\displaystyle p_V</math> jest liniowe (dowód dla <math>\displaystyle p_W</math> przebiega analogicznie).
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Niech <math>\mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz <math>\mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do przestrzeni <math>V\times W</math> oraz niech <math>\alpha_1</math> oraz <math>\alpha_2</math> będą dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\mathbb{K}</math>). Wykażemy, że rzutowanie <math>p_V</math> jest liniowe (dowód dla <math>p_W</math> przebiega analogicznie).




<center><math>\displaystyle \begin{align} p_V(\alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2)&=p_V(\alpha_1(v_1,w_1)+\alpha_2(v_2,w_2))\\
<center><math>\begin{align} p_V(\alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2)&=p_V(\alpha_1(v_1,w_1)+\alpha_2(v_2,w_2))\\
&=p_V((\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1w_1+\alpha_2w_2))\\
&=p_V((\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1w_1+\alpha_2w_2))\\
&=\alpha_1v_1+\alpha_2v_2\\
&=\alpha_1v_1+\alpha_2v_2\\
Linia 101: Linia 98:


==={{kotwica|zad 4.3|Zadanie 4.3}}===
==={{kotwica|zad 4.3|Zadanie 4.3}}===
Niech <math>\displaystyle U</math>, <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Niech <math>U</math>, <math>V</math> oraz <math>W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
<math>\displaystyle \mathbb{K}</math> i&nbsp;niech dane bedą odwzorowania
<math>\mathbb{K}</math> i&nbsp;niech dane bedą odwzorowania




<center><math>\displaystyle \begin{align} \varphi &\colon U \to V,& \psi &\colon U \to W .
<center><math>\begin{align} \varphi &\colon U \to V,& \psi &\colon U \to W \end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>




Linia 112: Linia 108:




<center><math>\displaystyle \Phi = (\varphi , \psi )\colon U \ni u \to ( \varphi (u) , \psi (u))
<center><math>\Phi = (\varphi , \psi )\colon U \ni u \to ( \varphi (u) , \psi (u))
\in V\times W.
\in V\times W</math></center>
</math></center>




Wykazać, że <math>\displaystyle  \Phi=(\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy  <math>\displaystyle \varphi </math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle  \psi </math>&nbsp;są odwzorowaniami liniowymi.
Wykazać, że <math>\Phi=(\varphi \, \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy  <math>\varphi</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\psi</math>&nbsp;są odwzorowaniami liniowymi.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Dla dowodu jednej z&nbsp;implikacji zauważyć, że zachodzą równości: <math>\displaystyle \varphi = p_V \circ \Phi</math>, oraz <math>\displaystyle  \psi = p_W \circ \Phi </math>, gdzie <math>\displaystyle p_V</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle p_W</math>&nbsp;są rzutowaniami zdefiniowanymi w&nbsp;zadaniu&nbsp;[[#zad_4.2|4.2]]. Dla dowodu drugiej z&nbsp;implikacji skorzystać z&nbsp;definicji działań w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle V\times W</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Dla dowodu jednej z&nbsp;implikacji zauważyć, że zachodzą równości: <math>\varphi = p_V \circ \Phi</math>, oraz <math>\psi = p_W \circ \Phi</math>, gdzie <math>p_V</math>&nbsp;oraz <math>p_W</math>&nbsp;są rzutowaniami zdefiniowanymi w&nbsp;zadaniu&nbsp;[[#zad_4.2|4.2]]. Dla dowodu drugiej z&nbsp;implikacji skorzystać z&nbsp;definicji działań w&nbsp;przestrzeni <math>V\times W</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Załóżmy, że <math>\displaystyle \Phi= (\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym, Zauważmy, że <math>\displaystyle  \varphi =p_V \circ \Phi </math>, <math>\displaystyle \psi =p_W \circ \Phi</math>, gdzie <math>\displaystyle p_V</math> oraz <math>\displaystyle p_W</math> oznaczają rzutowania
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Załóżmy, że <math>\Phi= (\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym, Zauważmy, że <math>\varphi =p_V \circ \Phi</math>, <math>\psi =p_W \circ \Phi</math>, gdzie <math>p_V</math> oraz <math>p_W</math> oznaczają rzutowania




<center><math>\displaystyle \begin{align} p_V\colon V\times W \ni (v,w) &\to v \in V,&  p_W\colon V\times W
<center><math>\begin{align} p_V\colon V\times W \ni (v,w) &\to v \in V,&  p_W\colon V\times W
\ni (v,w) &\to w \in W.
\ni (v,w) &\to w \in W\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>




Zatem jeżeli <math>\displaystyle \Phi= (\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym, to <math>\displaystyle \varphi</math> oraz <math>\displaystyle \psi</math> są liniowe, jako że dają się przedstawić jako
Zatem jeżeli <math>\Phi= (\varphi \, \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym, to <math>\varphi</math> oraz <math>\psi</math> są liniowe, jako że dają się przedstawić jako
złożenia odwzorowań liniowych. Dowód pierwszej implikacji jest zakończony.
złożenia odwzorowań liniowych. Dowód pierwszej implikacji jest zakończony.


Jeżeli <math>\displaystyle \varphi</math> oraz <math>\displaystyle \psi</math> są odwzorowaniami liniowymi i&nbsp;dane są wektory <math>\displaystyle u_1,u_2\in U</math> oraz skalary <math>\displaystyle \alpha_1,\alpha_2\in\mathbb{K}</math>, to
Jeżeli <math>\varphi</math> oraz <math>\psi</math> są odwzorowaniami liniowymi i&nbsp;dane są wektory <math>u_1,u_2\in U</math> oraz skalary <math>\alpha_1,\alpha_2\in\mathbb{K}</math>, to




<center><math>\displaystyle \begin{align} \Phi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2)&=(\varphi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2),\psi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2))\\
<center><math>\begin{align} \Phi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2)&=(\varphi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2),\psi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2))\\
&=(\alpha_1\varphi(u_1)+\alpha_2\varphi(u_2),\alpha_1\psi(u_1)+\alpha_2\psi(u_2))\\
&=(\alpha_1\varphi(u_1)+\alpha_2\varphi(u_2),\alpha_1\psi(u_1)+\alpha_2\psi(u_2))\\
&=\alpha_1(\varphi(u_1),\psi(u_1))+\alpha_2(\varphi(u_2),\psi(u_2))\\
&=\alpha_1(\varphi(u_1),\psi(u_1))+\alpha_2(\varphi(u_2),\psi(u_2))\\
&=\alpha_1\Phi(u_1)+\alpha_2\Phi(u_2),
&=\alpha_1\Phi(u_1)+\alpha_2\Phi(u_2)
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


Linia 150: Linia 144:




<center><math>\displaystyle f \colon \mathbb{R} ^3 \ni (x_1,x_2,x_3) \to (x_1 + 3x_2 + x_3, 2 x_1 +
<center><math>f \colon \mathbb{R} ^3 \ni (x_1,x_2,x_3) \to (x_1 + 3x_2 + x_3, 2 x_1 +
3x_2 - x_3 ) \in \mathbb{R} ^2 .
3x_2 - x_3 ) \in \mathbb{R} ^2 </math></center>
</math></center>




Wykazać, że odwzorowanie <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest liniowe. Znaleźć dowolną bazę
Wykazać, że odwzorowanie <math>f</math>&nbsp;jest liniowe. Znaleźć dowolną bazę
podprzestrzeni <math>\displaystyle  ker f</math>. Wyznaczyć <math>\displaystyle  rk f</math> oraz  <math>\displaystyle  \dim  ker f</math>.
podprzestrzeni <math>ker f</math>. Wyznaczyć <math>rk f</math> oraz  <math>\dim  ker f</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] można przeprowadzić bezpośredni dowód liniowości odwzorowania <math>\displaystyle f</math>.&nbsp;Można także skorzystać z&nbsp;zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]]&nbsp;i&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]].
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] można przeprowadzić bezpośredni dowód liniowości odwzorowania <math>f</math>.&nbsp;Można także skorzystać z&nbsp;zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]]&nbsp;i&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]].


Każdy wektor <math>\displaystyle (x_1,x_2,x_3)\in\mathbb{R}^3</math> należący do jądra odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;spełnia warunek
Każdy wektor <math>(x_1,x_2,x_3)\in\mathbb{R}^3</math> należący do jądra odwzorowania <math>f</math>&nbsp;spełnia warunek




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(0,0).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(0,0)</math></center>
</math></center>




Przestrzeń <math>\displaystyle ker f</math> można zatem znaleźć rozwiązując układ równań wypisany na podstawie tej równości, czyli układ
Przestrzeń <math>ker f</math> można zatem znaleźć rozwiązując układ równań wypisany na podstawie tej równości, czyli układ




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {rcrcrcc}
\begin{array} {rcrcrcc}
x_1& + &3x_2& + &x_3&=0\\
x_1& + &3x_2& + &x_3&=0\\
2 x_1& + &3x_2& - &x_3&=0
2 x_1& + &3x_2& - &x_3&=0
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right</math></center>
</math></center>




Bazę podprzestrzeni <math>\displaystyle ker f</math> otrzymamy biorąc dowolny maksymalny układ liniowo niezależnych wektorów
Bazę podprzestrzeni <math>ker f</math> otrzymamy biorąc dowolny maksymalny układ liniowo niezależnych wektorów
należących do <math>\displaystyle ker f</math>.
należących do <math>ker f</math>.
Znając bazę przestrzeni <math>\displaystyle  ker f</math> automatycznie znamy <math>\displaystyle \dim ker f</math>,
Znając bazę przestrzeni <math>ker f</math> automatycznie znamy <math>\dim ker f</math>,
co pozwala wyznaczyć <math>\displaystyle rk f</math> ze wzoru:
co pozwala wyznaczyć <math>rk f</math> ze wzoru:




<center><math>\displaystyle \dim ker f + rk f =\dim\mathbb{R}^3.
<center><math>\dim ker f + rk f =\dim\mathbb{R}^3</math></center>
</math></center>




</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadania [[#zad_4.3|4.3]] odwzorowanie <math>\displaystyle f</math> jest liniowe, ponieważ jest zestawieniem dwóch odwzorowań liniowych <math>\displaystyle f_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle f_2</math>,&nbsp;gdzie
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadania [[#zad_4.3|4.3]] odwzorowanie <math>f</math> jest liniowe, ponieważ jest zestawieniem dwóch odwzorowań liniowych <math>f_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>f_2</math>,&nbsp;gdzie




<center><math>\displaystyle \begin{align} f_1\colon\mathbb{R}^3\ni (x_1,x_2,x_3)& \to x_1 + 3x_2 + x_3\in \mathbb{R},\\
<center><math>\begin{align} f_1\colon\mathbb{R}^3\ni (x_1,x_2,x_3)& \to x_1 + 3x_2 + x_3\in \mathbb{R},\\
f_2\colon\mathbb{R}^3\ni (x_1,x_2,x_3)& \to 2 x_1 + 3x_2 - x_3 \in\mathbb{R}.
f_2\colon\mathbb{R}^3\ni (x_1,x_2,x_3)& \to 2 x_1 + 3x_2 - x_3 \in\mathbb{R}.
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>




Odwzorowania <math>\displaystyle f_1</math> i <math>\displaystyle f_2</math> są liniowe na mocy zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]].
Odwzorowania <math>f_1</math> i <math>f_2</math> są liniowe na mocy zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]].


Aby znaleźć <math>\displaystyle ker f</math> należy rozwiązać jednorodny układ równań liniowych równoważny z&nbsp;równaniem <math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(0,0)</math>, czyli
Aby znaleźć <math>ker f</math> należy rozwiązać jednorodny układ równań liniowych równoważny z&nbsp;równaniem <math>f(x_1,x_2,x_3)=(0,0)</math>, czyli




<center><math>\displaystyle \left\{ \begin{array} {l} x_1 + 3x_2 + x_3=0\\
<center><math>\left\{ \begin{array} {l} x_1 + 3x_2 + x_3=0\\
2 x_1 + 3x_2 - x_3=0 \end{array}  \right.
2 x_1 + 3x_2 - x_3=0 \end{array}  \right</math></center>
</math></center>




Jeżeli od równania drugiego odejmiemy równanie pierwsze przemnożone
Jeżeli od równania drugiego odejmiemy równanie pierwsze przemnożone
przez <math>\displaystyle 2</math>, następnie do równania pierwszego dodamy przekształcone
przez <math>2</math>, następnie do równania pierwszego dodamy przekształcone
równanie drugie, a&nbsp;na koniec przemnożymy drugie równanie stronami
równanie drugie, a&nbsp;na koniec przemnożymy drugie równanie stronami
przez <math>\displaystyle -\frac{1}{3}</math>, to otrzymamy układ równoważny z&nbsp;wyjściowym
przez <math>-\frac{1}{3}</math>, to otrzymamy układ równoważny z&nbsp;wyjściowym
(tzn. o&nbsp;tym samym zbiorze rozwiązań). Układ ten wygląda następująco:
(tzn. o&nbsp;tym samym zbiorze rozwiązań). Układ ten wygląda następująco:




<center><math>\displaystyle \left\{\begin{array} {rrrl}
<center><math>\left\{\begin{array} {rrrl}
x_1 &  - &  2x_3 & =0\\
x_1 &  - &  2x_3 & =0\\
x_2 &  + &  x_3 & =0.
x_2 &  + &  x_3 & =0.
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right</math></center>
</math></center>




Rozwiązaniem tego układu jest każdy wektor <math>\displaystyle (x_1,x_2,x_3)</math> postaci
Rozwiązaniem tego układu jest każdy wektor <math>(x_1,x_2,x_3)</math> postaci




<center><math>\displaystyle \left\{\begin{array} {rcl}
<center><math>\left\{\begin{array} {rcl}
x_1 &=  2s \\
x_1 &=  2s \\
x_2 &=  -s \\
x_2 &=  -s \\
x_3 &=  s,
x_3 &=  s,
\end{array}  
\end{array}  
\right.</math></center>
\right</math>.</center>




gdzie <math>\displaystyle s\in\mathbb{R}</math> jest parametrem, który może przyjąć
gdzie <math>s\in\mathbb{R}</math> jest parametrem, który może przyjąć
dowolną wartość. Oznacza to, że zbiór
dowolną wartość. Oznacza to, że zbiór




<center><math>\displaystyle \{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \}
<center><math>\{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \}
</math></center>
</math></center>




jest zbiorem rozwiązań naszego układu, a&nbsp;ponieważ zbiór rozwiązań
jest zbiorem rozwiązań naszego układu, a&nbsp;ponieważ zbiór rozwiązań
pokrywa się z&nbsp;jądrem odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;widzimy, że
pokrywa się z&nbsp;jądrem odwzorowania <math>f</math>&nbsp;widzimy, że




<center><math>\displaystyle ker f =\{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \},
<center><math>ker f =\{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \}</math>,</center>
</math></center>




Linia 254: Linia 241:




<center><math>\displaystyle ker f = lin\{(2,-1,1)\},
<center><math>ker f = lin\{(2,-1,1)\}</math>,</center>
</math></center>




a zatem bazą dla <math>\displaystyle ker f</math> jest np. układ, którego jedynym elementem
a zatem bazą dla <math>ker f</math> jest np. układ, którego jedynym elementem
jest wektor <math>\displaystyle (2,-1,1)</math>. Oczywiście dowodzi to, że
jest wektor <math>(2,-1,1)</math>. Oczywiście dowodzi to, że




<center><math>\displaystyle \dim ker f =1.</math></center>
<center><math>\dim ker f =1</math>.</center>




Linia 268: Linia 254:




<center><math>\displaystyle  rk f = \dim \mathbb{R}^3 - \dim ker f =3-1=2.</math></center>
<center><math>rk f = \dim \mathbb{R}^3 - \dim ker f =3-1=2</math>.</center>




Linia 274: Linia 260:


==={{kotwica|zad 4.5|Zadanie 4.5}}===
==={{kotwica|zad 4.5|Zadanie 4.5}}===
Wyznaczyć odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle  f : \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby
Wyznaczyć odwzorowanie liniowe <math>f : \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby




<center><math>\displaystyle \begin{align} f((1,0,1)) &= (0,4),& f((1,-1,1)) &= (-1,2),& f((0,1,1)) &= (0,5).
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (0,4),& f((1,-1,1)) &= (-1,2),& f((0,1,1)) &= (0,5).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


Linia 284: Linia 270:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3,
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3,
a_{21}x_1+a_{22}x_2+ a_{23}x_3),
a_{21}x_1+a_{22}x_2+ a_{23}x_3)</math>,</center>
</math></center>




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math> są nieznanymi współczynnikami. Znając wartości
a_{23}\in\mathbb{R}</math> są nieznanymi współczynnikami. Znając wartości
odwzorowania <math>f</math>&nbsp;na konkretnych wektorach możemy wyznaczyć układ równań, który muszą spełniać nasze niewiadome.
odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na konkretnych wektorach możemy wyznaczyć układ równań, który muszą spełniać nasze niewiadome.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,0,1),\ (1,-1,1),\ (0,1,1)</math> stanowią bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie jedno odwzorowanie liniowe takie, że
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Zauważmy, że wektory <math>(1,0,1),\ (1,-1,1),\ (0,1,1)</math> stanowią bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie jedno odwzorowanie liniowe takie, że




<center><math>\displaystyle \begin{align} f((1,0,1)) &= (0,4),\qquad f((1,-1,1)) &= (-1,2),\qquad f((0,1,1)) &= (0,5).
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (0,4),\qquad f((1,-1,1)) &= (-1,2),\qquad f((0,1,1)) &= (0,5).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>




Na mocy zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] oraz&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
Na mocy zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] oraz&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
a_{23}x_3),
a_{23}x_3)</math>,</center>
</math></center>




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>. Z&nbsp;warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że poszukiwane współczynniki spełniają następujące równości:
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>. Z&nbsp;warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że poszukiwane współczynniki spełniają następujące równości:




<center><math>\displaystyle \begin{align} f((1,0,1)) &= (a_{11}+a_{13}, a_{21}+ a_{23})=(0,4)\\
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (a_{11}+a_{13}, a_{21}+ a_{23})=(0,4)\\
f((1,-1,1))&= (a_{11}-a_{12}+a_{13}, a_{21}-a_{22}+a_{23})=(-1,2)\\
f((1,-1,1))&= (a_{11}-a_{12}+a_{13}, a_{21}-a_{22}+a_{23})=(-1,2)\\
f((0,1,1)) &= (a_{12}+a_{13},a_{22}+a_{23})=(0,5).
f((0,1,1)) &= (a_{12}+a_{13},a_{22}+a_{23})=(0,5).
Linia 318: Linia 301:




Aby wyznaczyć wzór na <math>\displaystyle f</math>&nbsp;należy zatem rozwiązać  następujący układ równań o niewiadomych  
Aby wyznaczyć wzór na <math>f</math>&nbsp;należy zatem rozwiązać  następujący układ równań o niewiadomych  




<center><math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}:</math></center>
<center><math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}:</math></center>




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}&=0\\
a_{11}&&&+&a_{13}&=0\\
Linia 333: Linia 316:
&&a_{22}&+&a_{23}&=5
&&a_{22}&+&a_{23}&=5
\end{array}  
\end{array}  
\right..
\right.</math></center>
</math></center>




Aby ułatwić sobie obliczenia można zauważyć, że w&nbsp;równaniach
Aby ułatwić sobie obliczenia można zauważyć, że w&nbsp;równaniach
w&nbsp;których występują niewiadome <math>\displaystyle a_{11}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{12}</math>&nbsp;lub <math>\displaystyle a_{13}</math>,&nbsp;nie
w&nbsp;których występują niewiadome <math>a_{11}</math>,&nbsp;<math>a_{12}</math>&nbsp;lub <math>a_{13}</math>,&nbsp;nie
występują niewiadome <math>\displaystyle a_{21}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{22}</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle a_{23}</math>&nbsp;i&nbsp;na odwrót
występują niewiadome <math>a_{21}</math>,&nbsp;<math>a_{22}</math>&nbsp;oraz <math>a_{23}</math>&nbsp;i&nbsp;na odwrót
w&nbsp;równaniach, w&nbsp;których występują niewiadome <math>\displaystyle a_{21}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{22}</math>&nbsp;lub
w&nbsp;równaniach, w&nbsp;których występują niewiadome <math>a_{21}</math>,&nbsp;<math>a_{22}</math>&nbsp;lub
<math>\displaystyle a_{23}</math>,&nbsp;nie występują niewiadome <math>\displaystyle a_{11}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{12}</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle a_{13}</math>.
<math>a_{23}</math>,&nbsp;nie występują niewiadome <math>a_{11}</math>,&nbsp;<math>a_{12}</math>&nbsp;i&nbsp;<math>a_{13}</math>.
Mamy zatem do czynienia z&nbsp;dwoma układami trzech równań liniowych
Mamy zatem do czynienia z&nbsp;dwoma układami trzech równań liniowych
o&nbsp;trzech niewiadomych. Te układy to:
o&nbsp;trzech niewiadomych. Te układy to:




<center><math>\displaystyle \begin{align} &\left\{
<center><math>\begin{align} &\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}          &=0\\
a_{11}&&&+&a_{13}          &=0\\
Linia 367: Linia 349:




<center><math>\displaystyle \begin{align} a_{11}&=1 ,\qquad a_{12}&=1, \qquad a_{13}&=-1,\\ a_{21}&=1,\qquad a_{22}&=2,\qquad a_{23}&=3,
<center><math>\begin{align} a_{11}&=1 ,\qquad a_{12}&=1, \qquad a_{13}&=-1,\\ a_{21}&=1,\qquad a_{22}&=2,\qquad a_{23}&=3,
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


Linia 374: Linia 356:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(x_1+x_2-x_3,x_1+2x_2+3x_3).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(x_1+x_2-x_3,x_1+2x_2+3x_3)</math></center>
</math></center>




Linia 382: Linia 363:
==={{kotwica|zad 4.6|Zadanie 4.6}}===
==={{kotwica|zad 4.6|Zadanie 4.6}}===
Sprawdzić, czy istnieje odwzorowanie liniowe
Sprawdzić, czy istnieje odwzorowanie liniowe
;a) <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że
;a) <math>f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że


<center><math>\displaystyle \begin{align} f((1,0,1)) &= (4,-1),& f((0,1,1)) &= (-1,0),& f((1,1,-1)) &= (0,2).
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (4,-1),& f((0,1,1)) &= (-1,0),& f((1,1,-1)) &= (0,2).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


;b) <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że
;b) <math>f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że


<center><math>\displaystyle \begin{align} f((1,1,1)) &= (1,0)&, f((0,1,2)) &= (0,-1),& f((1,2,3)) &= (2,2).
<center><math>\begin{align} f((1,1,1)) &= (1,0)&, f((0,1,2)) &= (0,-1),& f((1,2,3)) &= (2,2).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


;c) <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że
;c) <math>f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że


<center><math>\displaystyle \begin{align} f((1,2,0)) &= (2,-1),& f((2,0,-1)) &= (5,1),& f((-1,2,1)) &=
<center><math>\begin{align} f((1,2,0)) &= (2,-1),& f((2,0,-1)) &= (5,1),& f((-1,2,1)) &=
(-3,-2).
(-3,-2).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>
Linia 402: Linia 383:
chociaż jedno takie odwzorowanie.
chociaż jedno takie odwzorowanie.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy zbadać liniową (nie)zależność wektorów, na których <math>\displaystyle f</math>&nbsp;ma przyjąć zadane wartości. Jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie są liniowo  niezależne, to istnieje odwzorowanie liniowe przyjmujące na podanych wektorach zadane wartości. Takie odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory, na których zadano wartości naszego odwzorowania, stanowią bazę przestrzeni. Jeżeli podane wektory są liniowo zależne, to odpowiednie odwzorowanie liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy odwzorowanie zadano zachowując związki zachodzące między wektorami, tzn. jeżeli jakiś wektor jest kombinacją liniową pozostałych to wartość jaką ma przyjmować odwzorowanie na tym wektorze musi być kombinacją liniową wartości pozostałych wektorów z&nbsp;tymi samymi współczynnikami. Jeżeli takie odwzorowanie istnieje, to możemy je wyznaczyć podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]].
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy zbadać liniową (nie)zależność wektorów, na których <math>f</math>&nbsp;ma przyjąć zadane wartości. Jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie są liniowo  niezależne, to istnieje odwzorowanie liniowe przyjmujące na podanych wektorach zadane wartości. Takie odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory, na których zadano wartości naszego odwzorowania, stanowią bazę przestrzeni. Jeżeli podane wektory są liniowo zależne, to odpowiednie odwzorowanie liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy odwzorowanie zadano zachowując związki zachodzące między wektorami, tzn. jeżeli jakiś wektor jest kombinacją liniową pozostałych to wartość jaką ma przyjmować odwzorowanie na tym wektorze musi być kombinacją liniową wartości pozostałych wektorów z&nbsp;tymi samymi współczynnikami. Jeżeli takie odwzorowanie istnieje, to możemy je wyznaczyć podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]].
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]]&nbsp;każde odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]]&nbsp;każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:




{{wzor|4.2|4.2|
{{wzor|4.2|4.2|
<math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
<math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
a_{23}x_3),</math>}}
a_{23}x_3)</math>,}}




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.


Jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie są liniowo  niezależne, to istnieje odwzorowanie liniowe przyjmujące na podanych wektorach zadane wartości. Takie odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie stanowią bazę przestrzeni. Jeżeli podane wektory są liniowo zależne, to odpowiednie odwzorowanie liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy odwzorowanie zadano zachowując związki zachodzące między wektorami, tzn. jeżeli jakiś wektor jest kombinacją liniową pozostałych to wartość jaką ma przyjmować odwzorowanie na tym wektorze musi być kombinacją liniową wartości pozostałych wektorów z&nbsp;tymi samymi współczynnikami. Dlatego będziemy badać liniową niezależność podanych wektorów.
Jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie są liniowo  niezależne, to istnieje odwzorowanie liniowe przyjmujące na podanych wektorach zadane wartości. Takie odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie stanowią bazę przestrzeni. Jeżeli podane wektory są liniowo zależne, to odpowiednie odwzorowanie liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy odwzorowanie zadano zachowując związki zachodzące między wektorami, tzn. jeżeli jakiś wektor jest kombinacją liniową pozostałych to wartość jaką ma przyjmować odwzorowanie na tym wektorze musi być kombinacją liniową wartości pozostałych wektorów z&nbsp;tymi samymi współczynnikami. Dlatego będziemy badać liniową niezależność podanych wektorów.
; a) Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,0,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,1)</math>, <math>\displaystyle (1,1,-1)</math> stanowią bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie jedno odwzorowanie liniowe takie, że
; a) Zauważmy, że wektory <math>(1,0,1)</math>, <math>(0,1,1)</math>, <math>(1,1,-1)</math> stanowią bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie jedno odwzorowanie liniowe takie, że


<center><math>\displaystyle \begin{align} f((1,0,1)) &= (4,-1),\qquad f((0,1,1)) &= (-1,0),\qquad f((1,1,-1)) &=(0,2).
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (4,-1),\qquad f((0,1,1)) &= (-1,0),\qquad f((1,1,-1)) &=(0,2).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


Analogicznie jak w zadaniu&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], aby wyznaczyć wzór na <math>\displaystyle f</math>&nbsp;należy rozwiązać układ równań o&nbsp;niewiadomych <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}</math>. Układ ten znajdujemy jak w rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], czyli podstawiając do wzoru&nbsp;([[#4.2|4.2]]) odpowiednie wektory i&nbsp;przyrównując do odpowiednich wartości.
Analogicznie jak w zadaniu&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], aby wyznaczyć wzór na <math>f</math>&nbsp;należy rozwiązać układ równań o&nbsp;niewiadomych <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}</math>. Układ ten znajdujemy jak w rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], czyli podstawiając do wzoru&nbsp;([[#4.2|4.2]]) odpowiednie wektory i&nbsp;przyrównując do odpowiednich wartości.




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}&=4\\
a_{11}&&&+&a_{13}&=4\\
Linia 433: Linia 414:
a_{21}&+&a_{22}&-&a_{23}&= 2
a_{21}&+&a_{22}&-&a_{23}&= 2
\end{array}  
\end{array}  
\right..
\right.</math></center>
</math></center>




Linia 440: Linia 420:




<center><math>\displaystyle \begin{align} &\left\{
<center><math>\begin{align} &\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}&=4\\
a_{11}&&&+&a_{13}&=4\\
Linia 459: Linia 439:




<center><math>\displaystyle \begin{align} a_{11}&=3 ,\qquad a_{12}&=-2, \qquad a_{13}&=1,\\ a_{21}&=0,\qquad a_{22}&=1,\qquad
<center><math>\begin{align} a_{11}&=3 ,\qquad a_{12}&=-2, \qquad a_{13}&=1,\\ a_{21}&=0,\qquad a_{22}&=1,\qquad
a_{23}&=-1,
a_{23}&=-1,
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>
Linia 467: Linia 447:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(3x_1-2x_2+x_3,x_2-x_3).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(3x_1-2x_2+x_3,x_2-x_3)</math></center>
</math></center>




Linia 474: Linia 453:




<center><math>\displaystyle (0,1,2)+(1,1,1)=(1,2,3),
<center><math>(0,1,2)+(1,1,1)=(1,2,3)</math>,</center>
</math></center>




Linia 481: Linia 459:




<center><math>\displaystyle f((0,1,2)) + f((1,1,1)) = (0,-1)+(1,0) =(1,-1)\neq (2,2)
<center><math>f((0,1,2)) + f((1,1,1)) = (0,-1)+(1,0) =(1,-1)\neq (2,2)
=f((1,2,3)).
=f((1,2,3))</math></center>
</math></center>




Linia 490: Linia 467:




<center><math>\displaystyle (1,2,0)-(2,0,-1)=(-1,2,1),
<center><math>(1,2,0)-(2,0,-1)=(-1,2,1)</math>,</center>
</math></center>




Linia 497: Linia 473:




<center><math>\displaystyle f((1,2,0)) -  f((2,0,-1)) = (2,-1)-(5,1) =(-3,-2)=f((-1,2,1)).
<center><math>f((1,2,0)) -  f((2,0,-1)) = (2,-1)-(5,1) =(-3,-2)=f((-1,2,1))</math></center>
</math></center>




Oznacza to, że istnieje nieskończenie wiele odwzorowań liniowych
Oznacza to, że istnieje nieskończenie wiele odwzorowań liniowych
spełniających warunki podane w&nbsp;podpunkcie c) - wystarczy uzupełnić
spełniających warunki podane w&nbsp;podpunkcie c) - wystarczy uzupełnić
układ złożony z&nbsp;liniowo niezależnych wektorów <math>\displaystyle (1,2,0)</math> oraz
układ złożony z&nbsp;liniowo niezależnych wektorów <math>(1,2,0)</math> oraz
<math>\displaystyle (2,0,-1)</math> do bazy przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> i&nbsp;zadać na tym trzecim
<math>(2,0,-1)</math> do bazy przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> i&nbsp;zadać na tym trzecim
wektorze dowolną wartość z&nbsp;<math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>. Możemy np. jako trzeci wektor
wektorze dowolną wartość z&nbsp;<math>\mathbb{R}^2</math>. Możemy np. jako trzeci wektor
bazy wziąć wektor <math>\displaystyle (0,0,1)</math> i&nbsp;przyjąć, że <math>\displaystyle f((0,0,1))=(0,0)</math>. Musimy
bazy wziąć wektor <math>(0,0,1)</math> i&nbsp;przyjąć, że <math>f((0,0,1))=(0,0)</math>. Musimy
wówczas rozwiązać układ równań (układ ten otrzymaliśmy rozumując jak
wówczas rozwiązać układ równań (układ ten otrzymaliśmy rozumując jak
w rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]]:
w rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]]:




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {ccccccc}
\begin{array} {ccccccc}
a_{{11}}&+&2a_{{12}}&&&=2\\
a_{{11}}&+&2a_{{12}}&&&=2\\
Linia 520: Linia 495:
&&&&a_{{23}}&=0
&&&&a_{{23}}&=0
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right</math></center>
</math></center>




Linia 527: Linia 501:




<center><math>\displaystyle \begin{align} a_{11}&=\frac{5}{2}, \qquad a_{12}&=-\frac{1}{4}, \qquad a_{13}&=0,\\
<center><math>\begin{align} a_{11}&=\frac{5}{2}, \qquad a_{12}&=-\frac{1}{4}, \qquad a_{13}&=0,\\
a_{21}&=\frac{1}{2}, \qquad a_{22}&=-\frac{3}{4}, \qquad a_{23}&=0,
a_{21}&=\frac{1}{2}, \qquad a_{22}&=-\frac{3}{4}, \qquad a_{23}&=0,
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>
Linia 535: Linia 509:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(\frac{5}{2}x_1-\frac{1}{4}x_2,\frac{1}{2}x_1-\frac{3}{4}x_2).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(\frac{5}{2}x_1-\frac{1}{4}x_2,\frac{1}{2}x_1-\frac{3}{4}x_2)</math></center>
</math></center>




Linia 542: Linia 515:


==={{kotwica|zad 4.7|Zadanie 4.7}}===
==={{kotwica|zad 4.7|Zadanie 4.7}}===
Znaleźć endomorfizm <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^2 \to \mathbb{R}^2 </math> taki, żeby
Znaleźć endomorfizm <math>f \colon \mathbb{R}^2 \to \mathbb{R}^2</math> taki, żeby




<center><math>\displaystyle ker f= Im f = \{ (2t,3t); t \in \mathbb{R}\}.</math></center>
<center><math>ker f= Im f = \{ (2t,3t); t \in \mathbb{R}\}</math>.</center>




<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Znajomość <math>\displaystyle ker f</math> pozwala wyznaczyć wartość odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na pewnej podprzestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>.&nbsp;Jeżeli uda nam się uzupełnić bazę tej podprzestrzeni do bazy całego <math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>, to będziemy mogli zadać <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na pewnej bazie całej przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>&nbsp;w&nbsp;ten sposób, że będą spełnione warunki zadania.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Znajomość <math>ker f</math> pozwala wyznaczyć wartość odwzorowania <math>f</math>&nbsp;na pewnej podprzestrzeni <math>\mathbb{R}^2</math>.&nbsp;Jeżeli uda nam się uzupełnić bazę tej podprzestrzeni do bazy całego <math>\mathbb{R}^2</math>, to będziemy mogli zadać <math>f</math>&nbsp;na pewnej bazie całej przestrzeni <math>\mathbb{R}^2</math>&nbsp;w&nbsp;ten sposób, że będą spełnione warunki zadania.
</div></div>
</div></div>


Linia 554: Linia 527:




<center><math>\displaystyle \begin{align} ker f  &= \{ (2t,3t) : t \in \mathbb{R}\}\\
<center><math>\begin{align} ker f  &= \{ (2t,3t) : t \in \mathbb{R}\}\\
         &= \{ t(2,3) : t \in \mathbb{R}\}\\
         &= \{ t(2,3) : t \in \mathbb{R}\}\\
         &= lin\{(2,3)\}.
         &= lin\{(2,3)\}.
Linia 560: Linia 533:




Oznacza to, że wektor <math>\displaystyle (2,3)</math> jest wektorem bazowym dla <math>\displaystyle ker f</math>. Wiemy, że poszukiwane przez nas odwzorowanie musi być dane wzorem
Oznacza to, że wektor <math>(2,3)</math> jest wektorem bazowym dla <math>ker f</math>. Wiemy, że poszukiwane przez nas odwzorowanie musi być dane wzorem




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2,a_{21}x_1+a_{22}x_2).
<center><math>f(x_1,x_2)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2,a_{21}x_1+a_{22}x_2)</math></center>
</math></center>




Wybierzmy dowolną bazę <math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math> zawierającą wektor <math>\displaystyle (2,3)</math>, np. dokładając wektor <math>\displaystyle (-1,-2)</math>. Z&nbsp;warunków zadania wynika, że wektor <math>\displaystyle (2,3)</math> musi należeć do jądra odwzorowania <math>\displaystyle f</math>,&nbsp;czyli
Wybierzmy dowolną bazę <math>\mathbb{R}^2</math> zawierającą wektor <math>(2,3)</math>, np. dokładając wektor <math>(-1,-2)</math>. Z&nbsp;warunków zadania wynika, że wektor <math>(2,3)</math> musi należeć do jądra odwzorowania <math>f</math>,&nbsp;czyli




<center><math>\displaystyle f(2,3)=(2a_{11}+3a_{12},2a_{21}+3a_{22})=(0,0).</math></center>
<center><math>f(2,3)=(2a_{11}+3a_{12},2a_{21}+3a_{22})=(0,0)</math>.</center>




Zadajmy teraz <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na drugim wektorze bazowym tak, aby wektor <math>\displaystyle (2,3)</math> należał do <math>\displaystyle Im f</math> kładąc:
Zadajmy teraz <math>f</math>&nbsp;na drugim wektorze bazowym tak, aby wektor <math>(2,3)</math> należał do <math>Im f</math> kładąc:




<center><math>\displaystyle f(-1,-2)=(-a_{11}-2a_{12},-a_{21}-2a_{22})=(2,3).
<center><math>f(-1,-2)=(-a_{11}-2a_{12},-a_{21}-2a_{22})=(2,3)</math></center>
</math></center>




Zatem współczynniki występujące we wzorze na <math>\displaystyle f</math>&nbsp;muszą spełniać
Zatem współczynniki występujące we wzorze na <math>f</math>&nbsp;muszą spełniać
układ równań liniowych, który podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniach
układ równań liniowych, który podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniach
zadań&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]] i&nbsp;[[#zad_4.6|4.6]] można rozbić na dwa układy,
zadań&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]] i&nbsp;[[#zad_4.6|4.6]] można rozbić na dwa układy,
Linia 586: Linia 557:




<center><math>\displaystyle \begin{align} &\left\{\begin{array} {ccccc}
<center><math>\begin{align} &\left\{\begin{array} {ccccc}
   2a_{11} &+&  3a_{12} &=0\\
   2a_{11} &+&  3a_{12} &=0\\
   -a_{11} &-&  2a_{12} &=2
   -a_{11} &-&  2a_{12} &=2
Linia 600: Linia 571:




<center><math>\displaystyle \begin{align} a_{11} &= 6,      & a_{12} &= -4, \\
<center><math>\begin{align} a_{11} &= 6,      & a_{12} &= -4, \\
     a_{21} &= 9,      & a_{22} &= -6.
     a_{21} &= 9,      & a_{22} &= -6.
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>
Linia 608: Linia 579:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2)=(6x_1-4x_2,9x_1 -6x_2).
<center><math>f(x_1,x_2)=(6x_1-4x_2,9x_1 -6x_2)</math></center>
</math></center>




Linia 615: Linia 585:


==={{kotwica|zad 4.8|Zadanie 4.8}}===
==={{kotwica|zad 4.8|Zadanie 4.8}}===
Znaleźć odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f:\mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby
Znaleźć odwzorowanie liniowe <math>f:\mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby




<center><math>\displaystyle \begin{align} f( (1,2,1))&=(1,1),\qquad  f( (0,1,-1)) &= (-2,2)
<center><math>\begin{align} f( (1,2,1))&=(1,1),\qquad  f( (0,1,-1)) &= (-2,2)
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


Linia 625: Linia 595:




<center><math>\displaystyle ker f = \{ (t,t,t) : t \in \mathbb{R} \}.
<center><math>ker f = \{ (t,t,t) : t \in \mathbb{R} \}</math></center>
</math></center>




<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,2,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,-1)</math> i&nbsp;<math>\displaystyle (1,1,1)</math> tworzą bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>.&nbsp;Dodatkowo znamy wartość odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na każdym z&nbsp;tych wektorów. Pamiętajmy, że znając wartości odwzorowania liniowego na bazie możemy jednoznacznie wyznaczyć to odwzorowanie.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Zauważmy, że wektory <math>(1,2,1)</math>, <math>(0,1,-1)</math> i&nbsp;<math>(1,1,1)</math> tworzą bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>.&nbsp;Dodatkowo znamy wartość odwzorowania <math>f</math>&nbsp;na każdym z&nbsp;tych wektorów. Pamiętajmy, że znając wartości odwzorowania liniowego na bazie możemy jednoznacznie wyznaczyć to odwzorowanie.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
a_{23}x_3),
a_{23}x_3)</math>,</center>
</math></center>




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.


Aby wyznaczyć ten wzór wystarczy, że znajdziemy pewną bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>, na której na podstawie warunków podanych w&nbsp;zadaniu będziemy w&nbsp;stanie określić wartości odwzorowania&nbsp;<math>\displaystyle f</math>.
Aby wyznaczyć ten wzór wystarczy, że znajdziemy pewną bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>, na której na podstawie warunków podanych w&nbsp;zadaniu będziemy w&nbsp;stanie określić wartości odwzorowania&nbsp;<math>f</math>.


Zauważmy, że
Zauważmy, że




<center><math>\displaystyle \begin{align} ker f  &= \{ (t,t,t): t \in \mathbb{R}\}\\
<center><math>\begin{align} ker f  &= \{ (t,t,t): t \in \mathbb{R}\}\\
         &= \{ t(1,1,1): t \in \mathbb{R}\}\\
         &= \{ t(1,1,1): t \in \mathbb{R}\}\\
         &= lin\{(1,1,1)\}.
         &= lin\{(1,1,1)\}.
Linia 654: Linia 622:


Z warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że znamy wartości
Z warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że znamy wartości
<math>\displaystyle f</math>&nbsp;na wektorach <math>\displaystyle (1,2,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,-1)</math> oraz każdym wektorze postaci
<math>f</math>&nbsp;na wektorach <math>(1,2,1)</math>, <math>(0,1,-1)</math> oraz każdym wektorze postaci
<math>\displaystyle t(1,1,1)</math>, gdzie <math>\displaystyle t\in\mathbb{R}</math> jest dowolnym parametrem.
<math>t(1,1,1)</math>, gdzie <math>t\in\mathbb{R}</math> jest dowolnym parametrem.


Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,2,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,-1)</math>, <math>\displaystyle (1,1,1)</math> tworzą bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> (bo rozwiązując odpowiedni układ równań możemy sprawdzić, że są one liniowo niezależne, a&nbsp;wymiar <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> jest równy <math>\displaystyle 3</math>). Zatem istnieje tylko jedno odwzorowanie liniowe spełniające warunki:
Zauważmy, że wektory <math>(1,2,1)</math>, <math>(0,1,-1)</math>, <math>(1,1,1)</math> tworzą bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> (bo rozwiązując odpowiedni układ równań możemy sprawdzić, że są one liniowo niezależne, a&nbsp;wymiar <math>\mathbb{R}^3</math> jest równy <math>3</math>). Zatem istnieje tylko jedno odwzorowanie liniowe spełniające warunki:




<center><math>\displaystyle \begin{align} f( (1,2,1))&=(1,1),\qquad  f( (0,1,-1)) &= (-2,2),\qquad f( (1,1,1) )&= (0,0).
<center><math>\begin{align} f( (1,2,1))&=(1,1),\qquad  f( (0,1,-1)) &= (-2,2),\qquad f( (1,1,1) )&= (0,0).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>


Linia 670: Linia 638:




<center><math>\displaystyle \begin{align} &\left\{
<center><math>\begin{align} &\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&+&2a_{12}&+&a_{13}&=1\\
a_{11}&+&2a_{12}&+&a_{13}&=1\\
Linia 687: Linia 655:


Po rozwiązaniu ich otrzymujemy wtedy następujący wzór na
Po rozwiązaniu ich otrzymujemy wtedy następujący wzór na
odwzorowanie&nbsp;<math>\displaystyle f</math>:
odwzorowanie&nbsp;<math>f</math>:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(x_2+3x_3-4x_1,x_2-x_3).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(x_2+3x_3-4x_1,x_2-x_3)</math></center>
</math></center>




Linia 700: Linia 667:




<center><math>\displaystyle \begin{align} u_1 &= (0,-1,1),& u_2 &= (1,0,1)
<center><math>\begin{align} u_1 &= (0,-1,1),& u_2 &= (1,0,1)
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>




będą dwoma wektorami przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> i&nbsp;niech <math>\displaystyle U</math>&nbsp;oznacza
będą dwoma wektorami przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> i&nbsp;niech <math>U</math>&nbsp;oznacza
podprzestrzeń generowaną przez wektory <math>\displaystyle u_1</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle u_2</math>.&nbsp;Niech
podprzestrzeń generowaną przez wektory <math>u_1</math>&nbsp;oraz <math>u_2</math>.&nbsp;Niech
ponadto <math>\displaystyle g\colon \mathbb{R}^2 \ni (s,t) \to 3s-t \in \mathbb{R} </math>. Znaleźć
ponadto <math>g\colon \mathbb{R}^2 \ni (s,t) \to 3s-t \in \mathbb{R}</math>. Znaleźć
odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f\colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2 </math> takie, żeby <math>\displaystyle ker f
odwzorowanie liniowe <math>f\colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby <math>ker f
= U </math> oraz <math>\displaystyle  g \circ f = 0</math>.
= U</math> oraz <math>g \circ f = 0</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Jeżeli znajdziemy wektor <math>\displaystyle v\in\mathbb{R}^3</math> taki, że wektory <math>\displaystyle u_1</math>,&nbsp;<math>\displaystyle u_2</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle v</math>&nbsp;będą tworzyły bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>, to w&nbsp;celu wyznaczenia <math>\displaystyle f</math>&nbsp;możemy zadać wartości szukanego odwzorowania na tej bazie tak, żeby zerowało się na wektorach <math>\displaystyle u_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle u_2</math>,&nbsp;a&nbsp;równocześnie żeby <math>\displaystyle  Im f \subset ker g</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Jeżeli znajdziemy wektor <math>v\in\mathbb{R}^3</math> taki, że wektory <math>u_1</math>,&nbsp;<math>u_2</math>&nbsp;oraz <math>v</math>&nbsp;będą tworzyły bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>, to w&nbsp;celu wyznaczenia <math>f</math>&nbsp;możemy zadać wartości szukanego odwzorowania na tej bazie tak, żeby zerowało się na wektorach <math>u_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>u_2</math>,&nbsp;a&nbsp;równocześnie żeby <math>Im f \subset ker g</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
a_{23}x_3),
a_{23}x_3)</math>,</center>
</math></center>




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.


Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle u_1</math> oraz <math>\displaystyle u_2</math> są liniowo niezależne w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> oraz uzupełniając układ złożony z wektorów <math>\displaystyle u_1</math> i <math>\displaystyle u_2</math> o wektor <math>\displaystyle u_3=(0,0,1)</math> otrzymujemy bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>. Szukane odwzorowanie <math>\displaystyle f</math>&nbsp;zdefiniujemy podając jakie wartości ma ono przyjmować na bazie złożonej z&nbsp;wektorów <math>\displaystyle u_1</math>,&nbsp;<math>\displaystyle u_2</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle u_3</math>.&nbsp;Z&nbsp;warunku <math>\displaystyle ker f = U </math> wynika natychmiast, że muszą zachodzi równości:
Zauważmy, że wektory <math>u_1</math> oraz <math>u_2</math> są liniowo niezależne w&nbsp;przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> oraz uzupełniając układ złożony z wektorów <math>u_1</math> i <math>u_2</math> o wektor <math>u_3=(0,0,1)</math> otrzymujemy bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>. Szukane odwzorowanie <math>f</math>&nbsp;zdefiniujemy podając jakie wartości ma ono przyjmować na bazie złożonej z&nbsp;wektorów <math>u_1</math>,&nbsp;<math>u_2</math>&nbsp;oraz <math>u_3</math>.&nbsp;Z&nbsp;warunku <math>ker f = U</math> wynika natychmiast, że muszą zachodzi równości:




<center><math>\displaystyle \begin{align} f(u_1)=f(u_2)&=(0,0),\qquad f(u_3) &\neq (0,0).
<center><math>\begin{align} f(u_1)=f(u_2)&=(0,0),\qquad f(u_3) &\neq (0,0).
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>




Aby dodatkowo był spełniony warunek <math>\displaystyle  g \circ f = 0</math> musi zachodzić
Aby dodatkowo był spełniony warunek <math>g \circ f = 0</math> musi zachodzić




<center><math>\displaystyle f(u_3)\in ker g.</math></center>
<center><math>f(u_3)\in ker g</math>.</center>




Ponieważ <math>\displaystyle ker g= lin\{(1,3)\}</math> wystarczy wziąć
Ponieważ <math>ker g= lin\{(1,3)\}</math> wystarczy wziąć
<math>\displaystyle f(u_3)=(1,3)</math>. Teraz układając odpowiedni układ
<math>f(u_3)=(1,3)</math>. Teraz układając odpowiedni układ
równań&nbsp;i&nbsp;rozwiązując go otrzymamy wzór na odwzorowanie
równań&nbsp;i&nbsp;rozwiązując go otrzymamy wzór na odwzorowanie
<math>\displaystyle f</math>&nbsp;spełniające powyższe warunki. Ponownie układ ten możemy rozbić
<math>f</math>&nbsp;spełniające powyższe warunki. Ponownie układ ten możemy rozbić
na dwa niezależne układy równań o&nbsp;trzech niewiadomych. Otrzymamy
na dwa niezależne układy równań o&nbsp;trzech niewiadomych. Otrzymamy
wówczas następujace układy:
wówczas następujace układy:




<center><math>\displaystyle \begin{align} &\left\{
<center><math>\begin{align} &\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
&-&a_{12}&+&a_{13}&=0\\
&-&a_{12}&+&a_{13}&=0\\
Linia 763: Linia 729:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(-x_1+x_2+x_3,-3x_1+3x_2+3x_3).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(-x_1+x_2+x_3,-3x_1+3x_2+3x_3)</math></center>
</math></center>




Linia 770: Linia 735:


==={{kotwica|zad 4.10|Zadanie 4.10}}===
==={{kotwica|zad 4.10|Zadanie 4.10}}===
Niech <math>\displaystyle V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle W</math>&nbsp;będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Niech <math>V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>W</math>&nbsp;będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
<math>\displaystyle \mathbb{K}</math>&nbsp;i&nbsp;niech <math>\displaystyle h \colon V \to W</math> będzie odwzorowaniem liniowym.
<math>\mathbb{K}</math>&nbsp;i&nbsp;niech <math>h \colon V \to W</math> będzie odwzorowaniem liniowym.
Wykazać, że
Wykazać, że




<center><math>\displaystyle T := \{ (v,w) \in V \times W ;\  w=h(v) \}
<center><math>T := \{ (v,w) \in V \times W ;\  w=h(v) \}
</math></center>
</math></center>




jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni <math>\displaystyle V \times W </math>.
jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni <math>V \times W</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy skorzystać z&nbsp;definicji odwzorawania liniowego oraz sposobu określenia działań w&nbsp;przestrzeni&nbsp;<math>\displaystyle V\times W</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy skorzystać z&nbsp;definicji odwzorawania liniowego oraz sposobu określenia działań w&nbsp;przestrzeni&nbsp;<math>V\times W</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Zauważmy, że wektor <math>\displaystyle (0,h(0))\in T</math>, zatem <math>\displaystyle T</math> jest zbiorem niepustym. Niech <math>\displaystyle \mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz <math>\displaystyle \mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do zbioru <math>\displaystyle T\subset V\times W</math> oraz niech <math>\displaystyle \alpha_1</math> oraz <math>\displaystyle \alpha_2</math> będą dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\displaystyle \mathbb{K}</math>). Z definicji
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Zauważmy, że wektor <math>(0,h(0))\in T</math>, zatem <math>T</math> jest zbiorem niepustym. Niech <math>\mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz <math>\mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do zbioru <math>T\subset V\times W</math> oraz niech <math>\alpha_1</math> oraz <math>\alpha_2</math> będą dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\mathbb{K}</math>). Z definicji
zbioru <math>\displaystyle T</math> wynika, że <math>\displaystyle h(v_1)=w_1</math> oraz <math>\displaystyle h(v_2)=w_2</math>. Rozpatrzmy
zbioru <math>T</math> wynika, że <math>h(v_1)=w_1</math> oraz <math>h(v_2)=w_2</math>. Rozpatrzmy
kombinację liniową:
kombinację liniową:




<center><math>\displaystyle \begin{align} \alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2&=\alpha_1(v_1,w_1)+\alpha_2(v_2,w_2)\\
<center><math>\begin{align} \alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2&=\alpha_1(v_1,w_1)+\alpha_2(v_2,w_2)\\
&=(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1w_1+\alpha_2w_2)\\
&=(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1w_1+\alpha_2w_2)\\
&=(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1h(v_1)+\alpha_2h(v_2))\\
&=(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1h(v_1)+\alpha_2h(v_2))\\
Linia 796: Linia 761:




co oznacza, że  <math>\displaystyle \alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2\in T</math>,
co oznacza, że  <math>\alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2\in T</math>,
czyli <math>\displaystyle T</math> musi być podprzestrzenią (z liniowości odwzorowania <math>\displaystyle h</math>
czyli <math>T</math> musi być podprzestrzenią (z liniowości odwzorowania <math>h</math>
skorzystaliśmy przy podpunkcie <math>\displaystyle (*)</math>).
skorzystaliśmy przy podpunkcie <math>(*)</math>).
</div></div>
</div></div>


==={{kotwica|zad 4.11|Zadanie 4.11}}===
==={{kotwica|zad 4.11|Zadanie 4.11}}===
Niech <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem <math>\displaystyle \mathbb{K}</math>.&nbsp;Niech <math>\displaystyle \varphi \colon V \to W </math> będzie monomorfizmem. Wykazać, że istnieje takie
Niech <math>V</math> oraz <math>W</math> będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem <math>\mathbb{K}</math>.&nbsp;Niech <math>\varphi \colon V \to W</math> będzie monomorfizmem. Wykazać, że istnieje takie
odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle \psi \colon W \to V </math>, że <math>\displaystyle \psi \circ \varphi = Id_V </math>.
odwzorowanie liniowe <math>\psi \colon W \to V</math>, że <math>\psi \circ \varphi = Id_V</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Najłatwiej będzie pracować na bazach przestrzeni <math>\displaystyle V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Poszukując odpowiedniego odwzorowania <math>\displaystyle \psi</math>&nbsp;będziemy się starali odpowiednio podać jego wartości na wybranej przez nas bazie przestrzeni <math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Zauważmy, że jeżeli <math>\displaystyle \varphi</math> jest monomorfizmem, to odwzorowanie <math>\displaystyle \varphi \colon V \to  Im \varphi</math> jest izomorfizmem, czyli odwzorowaniem odwracalnym i&nbsp;odwzorowywuje bazę przestrzeni <math>\displaystyle V</math>&nbsp;na bazę podprzestrzeni <math>\displaystyle Im \varphi</math>. Ponieważ baza podprzestrzeni <math>\displaystyle Im \varphi</math> jest zbiorem wektorów liniowo niezależnych w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle W</math>,&nbsp;zatem korzystając z&nbsp;tego, że <math>\displaystyle \dim
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Najłatwiej będzie pracować na bazach przestrzeni <math>V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>W</math>.&nbsp;Poszukując odpowiedniego odwzorowania <math>\psi</math>&nbsp;będziemy się starali odpowiednio podać jego wartości na wybranej przez nas bazie przestrzeni <math>W</math>.&nbsp;Zauważmy, że jeżeli <math>\varphi</math> jest monomorfizmem, to odwzorowanie <math>\varphi \colon V \to  Im \varphi</math> jest izomorfizmem, czyli odwzorowaniem odwracalnym i&nbsp;odwzorowywuje bazę przestrzeni <math>V</math>&nbsp;na bazę podprzestrzeni <math>Im \varphi</math>. Ponieważ baza podprzestrzeni <math>Im \varphi</math> jest zbiorem wektorów liniowo niezależnych w&nbsp;przestrzeni <math>W</math>,&nbsp;zatem korzystając z&nbsp;tego, że <math>\dim
V\le \dim W</math>, możemy ją uzupełnić do bazy przestrzeni <math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Zadanie odpowiednich wartości na wybranej bazie zakończy rozwiązanie zadania.
V\le \dim W</math>, możemy ją uzupełnić do bazy przestrzeni <math>W</math>.&nbsp;Zadanie odpowiednich wartości na wybranej bazie zakończy rozwiązanie zadania.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Odwzorowanie <math>\displaystyle \varphi</math> jest monomorfizmem, zatem zachodzi zależność
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Odwzorowanie <math>\varphi</math> jest monomorfizmem, zatem zachodzi zależność




<center><math>\displaystyle \dim V\le \dim W.
<center><math>\dim V\le \dim W</math></center>
</math></center>




Jeżeli <math>\displaystyle \dim V= \dim W</math>, to odwzorowanie <math>\displaystyle \varphi</math> musi być
Jeżeli <math>\dim V= \dim W</math>, to odwzorowanie <math>\varphi</math> musi być
izomorfizmem i&nbsp;teza jest oczywista. Zakładamy zatem, że <math>\displaystyle \dim V<
izomorfizmem i&nbsp;teza jest oczywista. Zakładamy zatem, że <math>\dim V<
\dim W</math>. Niech wektory <math>\displaystyle v_1,\ldots,v_n</math> będą bazą przestrzeni <math>\displaystyle V</math>.
\dim W</math>. Niech wektory <math>v_1,\ldots,v_n</math> będą bazą przestrzeni <math>V</math>.
Oczywiście wektory <math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> generują
Oczywiście wektory <math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> generują
podprzestrzeń <math>\displaystyle \Img\varphi\subset W</math>. Co więcej, ponieważ <math>\displaystyle \varphi</math> jest
podprzestrzeń <math>\varphi\subset W</math>. Co więcej, ponieważ <math>\varphi</math> jest
monomorfizmem wektory <math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> są liniowo
monomorfizmem wektory <math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> są liniowo
niezależne w przestrzeni <math>\displaystyle W</math>. Możemy wybrać wektory <math>\displaystyle w_{n+1},\ldots,
niezależne w przestrzeni <math>W</math>. Możemy wybrać wektory <math>w_{n+1},\ldots,
w_{n+k}</math>, gdzie <math>\displaystyle k=\dim W - \dim V</math>, w ten sposób, że wektory
w_{n+k}</math>, gdzie <math>k=\dim W - \dim V</math>, w ten sposób, że wektory
<math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}</math> będą stanowiły
<math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}</math> będą stanowiły
bazę przestrzeni <math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Potrzebne nam odwzorowanie <math>\displaystyle \psi</math> zdefiniujemy
bazę przestrzeni <math>W</math>.&nbsp;Potrzebne nam odwzorowanie <math>\psi</math> zdefiniujemy
poprzez określenie jego wartości na bazie
poprzez określenie jego wartości na bazie




<center><math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}.</math></center>
<center><math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}</math>.</center>




Linia 835: Linia 799:




<center><math>\displaystyle \begin{align} \psi(\varphi(v_i))&=v_i,\  \text{ dla }i=1,\ldots,n,\\
<center><math>\begin{align} \psi(\varphi(v_i))&=v_i,\  \text{ dla }i=1,\ldots,n,\\
\psi(w_{n+j})&=0,\  \text{ dla }j=1,\ldots,k.
\psi(w_{n+j})&=0,\  \text{ dla }j=1,\ldots,k.
\end{align}</math></center>
\end{align}</math></center>




Korzystając z liniowości odwzorowań <math>\displaystyle  \psi</math> oraz <math>\displaystyle \varphi</math> łatwo sprawdzić, że  
Korzystając z liniowości odwzorowań <math>\psi</math> oraz <math>\varphi</math> łatwo sprawdzić, że  




<center><math>\displaystyle \psi \circ \varphi = Id_V ,</math></center>
<center><math>\psi \circ \varphi = Id_V</math>,</center>




Linia 850: Linia 814:


==={{kotwica|zad 4.12|Zadanie 4.12}}===
==={{kotwica|zad 4.12|Zadanie 4.12}}===
Niech <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Niech <math>V</math> oraz <math>W</math> będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
<math>\displaystyle \mathbb{K}</math>. Niech <math>\displaystyle \varphi \colon V \to W </math> będzie epimorfizmem. Wykazać,
<math>\mathbb{K}</math>. Niech <math>\varphi \colon V \to W</math> będzie epimorfizmem. Wykazać,
że istnieje takie odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle \psi \colon W \to V </math>, że <math>\displaystyle
że istnieje takie odwzorowanie liniowe <math>\psi \colon W \to V</math>, że <math>
\varphi \circ \psi  = Id_W </math>.
\varphi \circ \psi  = Id_W</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Przedstawić <math>\displaystyle V</math> w&nbsp;postaci <math>\displaystyle ( ker \varphi) \oplus U</math>, gdzie <math>\displaystyle U</math>&nbsp;jest pewną podprzestrzenią przestrzeni <math>\displaystyle V</math>&nbsp;i&nbsp;zauważyć, że odwozorwanie:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Przedstawić <math>V</math> w&nbsp;postaci <math>( ker \varphi) \oplus U</math>, gdzie <math>U</math>&nbsp;jest pewną podprzestrzenią przestrzeni <math>V</math>&nbsp;i&nbsp;zauważyć, że odwozorwanie:




<center><math>\displaystyle \varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
<center><math>\varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
</math></center>
</math></center>


Linia 865: Linia 829:
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Niech <math>\displaystyle U</math> będzie dopełnieniem algebraicznym podprzestrzeni <math>\displaystyle  \ker \varphi</math>, tzn. niech <math>\displaystyle V = (\ker \varphi) \oplus U</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Niech <math>U</math> będzie dopełnieniem algebraicznym podprzestrzeni <math>\ker \varphi</math>, tzn. niech <math>V = (\ker \varphi) \oplus U</math>.
Wtedy
Wtedy




<center><math>\displaystyle \varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
<center><math>\varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
</math></center>
</math></center>


Linia 876: Linia 840:




<center><math>\displaystyle (\varphi \vert_U)^{-1} \colon W \to U.</math></center>
<center><math>(\varphi \vert_U)^{-1} \colon W \to U</math>.</center>




Wystarczy teraz położyć <math>\displaystyle \psi := \iota \circ (\varphi \vert_U)^{-1} </math>, gdzie <math>\displaystyle \iota \colon U \ni u \to u \in V</math>.
Wystarczy teraz położyć <math>\psi := \iota \circ (\varphi \vert_U)^{-1}</math>, gdzie <math>\iota \colon U \ni u \to u \in V</math>.


</div></div>
</div></div>

Aktualna wersja na dzień 21:46, 11 wrz 2023

Zadanie 4.1

Dane jest odwzorowanie f:n. Wykazać, że f jest odwzorowaniem liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją takie liczby rzeczywiste a1,a2,,an, że dla dowolnego wektora 𝐱=(x1,x2,,xn)n zachodzi równość


f(𝐱)=a1x1+a2x2++anxn.      (4.1)


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.2

Niech V oraz W będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂. Wykazać, że odwzorowania


pV:V×W(v,w)vV,pW:V×W(v,w)wW


są liniowe.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.3

Niech U, V oraz W będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂 i niech dane bedą odwzorowania


φ:UV,ψ:UW


Definiujemy odwzorowanie


Φ=(φ,ψ):Uu(φ(u),ψ(u))V×W


Wykazać, że Φ=(φψ) jest odwzorowaniem liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy φ i ψ są odwzorowaniami liniowymi.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.4

Niech


f:3(x1,x2,x3)(x1+3x2+x3,2x1+3x2x3)2


Wykazać, że odwzorowanie f jest liniowe. Znaleźć dowolną bazę podprzestrzeni kerf. Wyznaczyć rkf oraz dimkerf.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.5

Wyznaczyć odwzorowanie liniowe f:32 takie, żeby


f((1,0,1))=(0,4),f((1,1,1))=(1,2),f((0,1,1))=(0,5).


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.6

Sprawdzić, czy istnieje odwzorowanie liniowe

a) f:32 takie, że
f((1,0,1))=(4,1),f((0,1,1))=(1,0),f((1,1,1))=(0,2).
b) f:32 takie, że
f((1,1,1))=(1,0),f((0,1,2))=(0,1),f((1,2,3))=(2,2).
c) f:32 takie, że
f((1,2,0))=(2,1),f((2,0,1))=(5,1),f((1,2,1))=(3,2).


Odpowiedź uzasadnić. W przypadku odpowiedzi pozytywnej wyznaczyć chociaż jedno takie odwzorowanie.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.7

Znaleźć endomorfizm f:22 taki, żeby


kerf=Imf={(2t,3t);t}.


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.8

Znaleźć odwzorowanie liniowe f:32 takie, żeby


f((1,2,1))=(1,1),f((0,1,1))=(2,2)


oraz


kerf={(t,t,t):t}


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.9

Niech


u1=(0,1,1),u2=(1,0,1)


będą dwoma wektorami przestrzeni 3 i niech U oznacza podprzestrzeń generowaną przez wektory u1 oraz u2. Niech ponadto g:2(s,t)3st. Znaleźć odwzorowanie liniowe f:32 takie, żeby kerf=U oraz gf=0.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.10

Niech V i W będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂 i niech h:VW będzie odwzorowaniem liniowym. Wykazać, że


T:={(v,w)V×W; w=h(v)}


jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni V×W.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.11

Niech V oraz W będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂. Niech φ:VW będzie monomorfizmem. Wykazać, że istnieje takie odwzorowanie liniowe ψ:WV, że ψφ=IdV.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.12

Niech V oraz W będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂. Niech φ:VW będzie epimorfizmem. Wykazać, że istnieje takie odwzorowanie liniowe ψ:WV, że φψ=IdW.

Wskazówka
Rozwiązanie