Logika i teoria mnogości/Wykład 5: Para uporządkowana, iloczyn kartezjański, relacje, domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów: Różnice pomiędzy wersjami
m Zastępowanie tekstu - "\endaligned" na "\end{align}" |
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>” |
||
(Nie pokazano 16 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
Linia 8: | Linia 8: | ||
{{definicja|1.1.|| | {{definicja|1.1.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>x</math> oraz <math>y</math> będą | ||
zbiorami. Przez parę uporządkowaną <math> | zbiorami. Przez parę uporządkowaną <math>(x,y)</math> rozumiemy zbiór | ||
<center><math> | <center><math>\left\{ \left\{x\right\}, \left\{x,y\right\}\right\}</math></center> | ||
}} | }} | ||
Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to, | Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to, | ||
Linia 20: | Linia 20: | ||
<span id="twierdzenie_1_2">{{twierdzenie|1.2.|| | <span id="twierdzenie_1_2">{{twierdzenie|1.2.|| | ||
Dla dowolnych zbiorów <math> | Dla dowolnych zbiorów <math>a,b,c,d</math> zachodzi: | ||
<center><math> | <center><math>(a,b) = (c,d) \Leftrightarrow a=c \wedge b= d</math></center> | ||
}}</span> | }}</span> | ||
Linia 30: | Linia 30: | ||
Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w | Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w | ||
odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty. | odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty. | ||
Niech zatem dwie pary <math> | Niech zatem dwie pary <math>(a,b)</math> i <math>(c,d)</math> będą równe. Ponieważ | ||
<math> | <math>\left\{a\right\} \in (a,b)</math>, więc <math>\left\{a\right\} \in (c,d)</math>. Mamy zatem | ||
<math> | <math>\left\{a\right\} = \left\{c\right\}</math> lub <math>\left\{a\right\} = \left\{c,d\right\}</math>. W pierwszym | ||
przypadku <math> | przypadku <math>a=c</math>, ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że | ||
<math> | <math>c \in \left\{a\right\}</math>. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy, | ||
że pierwsze współrzędne równych par są równe. | że pierwsze współrzędne równych par są równe. | ||
<center><math> | <center><math>(a,b) = (a,d)</math></center> | ||
Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak, | Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak, | ||
że <math> | że <math>a=b</math>, to <math>(a,b)=\left\{\left\{a\right\}\right\}</math>. Zatem <math>\left\{\left\{a\right\}\right\} = | ||
\left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>, co daje, że <math> | \left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>, co daje, że <math>\left\{a,d\right\}=\left\{a\right\}</math>, a zatem | ||
<math> | <math>d=a</math>. W przeciwnym przypadku, gdy <math>a \neq b</math> mamy, że <math>\left\{a,b\right\} | ||
\in \left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>. Daje to dwie możliwości albo | \in \left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>. Daje to dwie możliwości albo | ||
<math> | <math>\left\{a,b\right\} = \left\{a\right\}</math>, co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że <math>a=b</math> | ||
albo zaś | albo zaś | ||
<math> | <math>\left\{a,b\right\} = \left\{a,d\right\}</math>. To drugie prowadzi do naszej tezy <math>b=d</math>. | ||
}} | }} | ||
{{cwiczenie|1.3|| | {{cwiczenie|1.3|| | ||
Dla każdej pary <math> | Dla każdej pary <math>x=(a,b)</math> udowodnij, że | ||
<center><math> | <center><math>\bigcap \bigcap x= a</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
Linia 61: | Linia 60: | ||
Rozważymy dwa przypadki. | Rozważymy dwa przypadki. | ||
# Jeśli <math> | # Jeśli <math>a=b</math>, to <math>x=\{\{a\}\}</math> i wtedy <math>\bigcap \bigcap x= a</math>. | ||
# Jeśli <math> | # Jeśli <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\},\{a,b\}\}</math> a więc | ||
<center><math> | <center><math>\bigcap x= \bigcap \{\{a\},\{a,b\}\}= \{a\} \cap \{a,b\}= \{a\}</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
skąd otrzymujemy | skąd otrzymujemy | ||
<center><math> | <center><math>\bigcap \bigcap x=a</math></center> | ||
</math></center> | |||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 76: | Linia 73: | ||
<span id="cwiczenie_1_4">{{cwiczenie|1.4|| | <span id="cwiczenie_1_4">{{cwiczenie|1.4|| | ||
Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej <math> | Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej <math>x</math> zbiór | ||
<center><math> | <center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) | ||
</math></center> | </math></center> | ||
jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest | jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest | ||
zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary <math> | zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary <math>x</math>. | ||
}}</span> | }}</span> | ||
Linia 88: | Linia 85: | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Jeśli <math> | Jeśli <math>x</math> jest parą, to istnieją zbiory <math>a,b</math> takie, że <math>x=(a,b)</math>. | ||
1. Przypuśćmy, że <math> | 1. Przypuśćmy, że <math>a\neq b</math>. Wtedy <math>x= \{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i <math>\mathcal{P}(x)= \{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>. Ponieważ <math>\mathcal{P}(\emptyset)=\{\emptyset\}</math> to <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>, a wtedy | ||
<center><math> | <center><math>\bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math> | gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math>\{\{a\}\}, \{\{a,b\}\}</math>. Wobec tego również | ||
<center><math> | <center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math></center> | ||
</math></center> | 2. W przypadku, gdy <math>a=b</math>, otrzymujemy <math>x=\{\{a\}\}</math>, a więc <math>\mathcal{P}(x)=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}</math> i wtedy <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\} \}</math> skąd otrzymujemy | ||
2. W przypadku, gdy <math> | |||
<center><math> | <center><math>\bigcap \bigcap ( \mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \{a\}</math></center> | ||
</math></center> | |||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 107: | Linia 101: | ||
{{cwiczenie|1.5|| | {{cwiczenie|1.5|| | ||
Pokaż, że z każdej pary <math> | Pokaż, że z każdej pary <math>x</math> można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się | ||
jedynie parą <math> | jedynie parą <math>x</math>, mnogościowymi operacjami <math>\bigcup, \bigcap, \cup,\cap,\setminus,\mathcal{P}()</math> oraz stałą <math>\emptyset</math>. | ||
}} | |||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
# Rozważ najpierw pary różnych elementów. | # Rozważ najpierw pary różnych elementów. | ||
# Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) . | # Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) . | ||
</div></div> | </div></div> | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Rozważmy najpierw przypadek, gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla każdej takiej pary <math> | Rozważmy najpierw przypadek, gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla każdej takiej pary <math>x=(a,b)</math>, mamy | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) =b. \quad \mbox{(1.1)} | \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) =b. \quad \mbox{(1.1)} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Ponieważ <math> | Ponieważ <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i wtedy | ||
<center><math> | <center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a,b\} \setminus \{a\})= | ||
\bigcup \{b\}= b | \bigcup \{b\}= b</math></center> | ||
</math></center> | |||
Zobaczmy teraz, jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli | Zobaczmy teraz, jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli | ||
<math> | <math>x=(a,a)</math>, to <math>x =\{\{a\}\}</math> i wtedy | ||
<center><math> | <center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a\} \setminus \{a\})= \bigcup | ||
\emptyset= \emptyset | \emptyset= \emptyset</math></center> | ||
</math></center> | |||
Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy ćwiczenie 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]), niech nowy wzór będzie postaci | Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy ćwiczenie 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]), niech nowy wzór będzie postaci | ||
<center><math> | <center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) | ||
\setminus \mathcal{P}(\emptyset)) | \setminus \mathcal{P}(\emptyset))</math></center> | ||
</math></center> | |||
Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja | Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja | ||
jest analogiczna do 1.1, skąd otrzymujemy, że tak | jest analogiczna do 1.1, skąd otrzymujemy, że tak | ||
zdefiniowany zbiór jest równy <math> | zdefiniowany zbiór jest równy <math>b</math>. | ||
Dla par o równych elementach pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) pokazaliśmy, że w takim przypadku mamy <math> | Dla par o równych elementach pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) pokazaliśmy, że w takim przypadku mamy <math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) | ||
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))=\{b\}</math>, jeśli <math> | \setminus \mathcal{P}(\emptyset))=\{b\}</math>, jeśli <math>b</math> jest współrzędną pary <math>x</math>. Wobec tego | ||
<center><math> | <center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) | ||
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b | \setminus \mathcal{P}(\emptyset))= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b</math></center> | ||
</math></center> | |||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 159: | Linia 150: | ||
Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych | Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych | ||
elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim), | elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim), | ||
należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech <math> | należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech <math>x\in X</math> oraz <math>y \in Y</math>. | ||
Łatwo zauważyć, że zarówno | Łatwo zauważyć, że zarówno | ||
<math> | <math>\left\{x,y\right\}</math>, jak i <math>\left\{x\right\}</math> są podzbiorami <math>X \cup Y</math>. | ||
Zatem | Zatem | ||
<math> | <math>\left\{x,y\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math> oraz <math>\left\{x\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math>. | ||
Więc <math> | Więc <math>\left\{\left\{x\right\},\left\{x,y\right\}\right\} \subseteq \mathcal{P} (X \cup Y)</math>, co daje, | ||
że <math> | że <math>(x,y) \in \mathcal{P} (\mathcal{P} (X \cup Y))</math>. | ||
Istnienie i konstrukcja iloczynu | Istnienie i konstrukcja iloczynu | ||
Linia 176: | Linia 167: | ||
<span id="definicja_2_1">{{definicja|2.1.|| | <span id="definicja_2_1">{{definicja|2.1.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>x,y</math> będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem) | ||
<math> | <math>x \times y</math> nazywamy zbiór | ||
<center><math> | <center><math>\left\{z\in \mathcal{P}( \mathcal{P}( x \cup y)): \exists_{a \in x} \exists_{b \in y} | ||
\;\; (a,b) =z\right\} | \;\; (a,b) =z\right\}</math></center> | ||
</math></center> | |||
Będziemy używać specjalnej notacji <math> | Będziemy używać specjalnej notacji <math>x^2</math> na zbiór <math>x \times x</math>. | ||
}}</span> | }}</span> | ||
{{cwiczenie|2.2|| | {{cwiczenie|2.2|| | ||
Linia 189: | Linia 179: | ||
Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego: | Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} x \times \emptyset &= \emptyset \quad \mbox{(2.1)}\\ | ||
x \times (y \cup z) &= (x \times y) \cup (x \times z) \quad \mbox{(2.2)}\\ | x \times (y \cup z) &= (x \times y) \cup (x \times z) \quad \mbox{(2.2)}\\ | ||
x \times (y \cap z) &= (x \times y) \cap (x \times z) \quad \mbox{(2.3)}\\ | x \times (y \cap z) &= (x \times y) \cap (x \times z) \quad \mbox{(2.3)}\\ | ||
Linia 200: | Linia 190: | ||
Z definicji iloczynu kartezjańskiego oraz twierdzenia 1.2 (patrz [[#twierdzenie_1_2|twierdzenie 1.2.]]) w sposób oczywisty wynika | Z definicji iloczynu kartezjańskiego oraz twierdzenia 1.2 (patrz [[#twierdzenie_1_2|twierdzenie 1.2.]]) w sposób oczywisty wynika | ||
następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów <math> | następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów <math>a,b,x,y</math> | ||
zachodzi | zachodzi | ||
<center><math> | <center><math>(a,b)\in x \times y \Leftrightarrow (a\in x \wedge b\in y)</math></center> | ||
</math></center> | |||
1. | 1. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} x \times \emptyset =\\ | ||
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b\in \emptyset} (a,b)=z\}=\\ | \{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b\in \emptyset} (a,b)=z\}=\\ | ||
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b}[ (b \in \emptyset) \wedge (a,b)=z]\} | \{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b}[ (b \in \emptyset) \wedge (a,b)=z]\} | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
Ponieważ <math> | Ponieważ <math>b\in \emptyset</math> jest zawsze fałszem, to powyższy zbiór jest pusty. | ||
2. Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par, więc wykażemy, że dowolna para należy do jednego | 2. Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par, więc wykażemy, że dowolna para należy do jednego | ||
wtedy i tylko wtedy, gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę <math> | wtedy i tylko wtedy, gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (a,b)\in x \times (y \cup z) \Leftrightarrow\\ | ||
a \in x \wedge b\in (y\cup z) \Leftrightarrow\\ | a \in x \wedge b\in (y\cup z) \Leftrightarrow\\ | ||
a\in x \wedge (b\in y \vee b\in z) \Leftrightarrow\\ | a\in x \wedge (b\in y \vee b\in z) \Leftrightarrow\\ | ||
Linia 225: | Linia 214: | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
3. Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę <math> | 3. Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (a,b)\in x \times (y \cap z) \Leftrightarrow\\ | ||
a \in x \wedge b\in (y\cap z) \Leftrightarrow\\ | a \in x \wedge b\in (y\cap z) \Leftrightarrow\\ | ||
a\in x \wedge (b\in y \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ | a\in x \wedge (b\in y \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ | ||
Linia 235: | Linia 224: | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
4. Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę <math> | 4. Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (a,b) \in (x \times y) \setminus (x \times z) \Leftrightarrow \\ | ||
a\in x \wedge b\in y \wedge \neg(a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ | a\in x \wedge b\in y \wedge \neg(a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\ | ||
b\in y \wedge (a\in x \wedge (a\notin x \vee b\notin z)) \Leftrightarrow\\ | b\in y \wedge (a\in x \wedge (a\notin x \vee b\notin z)) \Leftrightarrow\\ | ||
Linia 250: | Linia 239: | ||
{{cwiczenie|2.3|| | {{cwiczenie|2.3|| | ||
Produkt kartezjański <math> | Produkt kartezjański <math>\times</math> jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną | ||
osobno, to znaczy: | osobno, to znaczy: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} x \subset y & \Rightarrow & (x \times z) \subset (y \times z) \quad \mbox{(2.5)}\\ | ||
x \subset y & | x \subset y & \Rightarrow & (z \times x) \subset (z \times y) \quad \mbox{(2.6)} \end{align}</math></center> | ||
}} | }} | ||
Linia 260: | Linia 249: | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
# Niech <math> | # Niech <math>x,y</math> będą dowolnymi zbiorami takimi, że <math>x\subset y</math>. Wtedy dla dowolnej pary <math>(a,b)</math> mamy | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (a,b)\in x\times z \Leftrightarrow\\ | ||
a\in x \wedge b \in z \Rightarrow\\ | a\in x \wedge b \in z \Rightarrow\\ | ||
a\in y \wedge b \in z \Leftrightarrow\\ | a\in y \wedge b \in z \Leftrightarrow\\ | ||
Linia 268: | Linia 257: | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
Stąd <math> | Stąd <math>(x \times z) \subset (y \times z)</math>. | ||
# Dla dowolnych zbiorów <math> | # Dla dowolnych zbiorów <math>x\subset y</math> mamy <math>x \cup y =y</math>. Z poprzedniego | ||
ćwiczenia otrzymujemy | ćwiczenia otrzymujemy | ||
<center><math> | <center><math>z \times y =z \times (x\cup y) = (z \times x)\cup(z \times y) \supset (z \times x)</math></center> | ||
</math></center> | |||
(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.) | (Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.) | ||
Linia 281: | Linia 269: | ||
{{cwiczenie|2.4|| | {{cwiczenie|2.4|| | ||
Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów <math> | Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów <math>A,B,C</math>, prawdziwa jest następująca implikacja: | ||
<center><math> | <center><math>A\times B = A\times C \Rightarrow B=C | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Linia 290: | Linia 278: | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Nie. Na przykład, gdy <math> | Nie. Na przykład, gdy <math>A=\emptyset</math>, to dla dowolnych zbiorów <math>B,C</math> mamy | ||
<center><math> | <center><math>\emptyset \times B =\emptyset = \emptyset \times C</math></center> | ||
</math></center> | |||
Biorąc różne zbiory <math> | Biorąc różne zbiory <math>B,C</math>, otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji. | ||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 302: | Linia 289: | ||
{{definicja|3.1.|| | {{definicja|3.1.|| | ||
Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu <math> | Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu <math>x | ||
\times y</math>. | \times y</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 309: | Linia 296: | ||
{{definicja|3.2.|| | {{definicja|3.2.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>R \subset A \times B</math> oraz <math>S \subset B \times C</math>. | ||
<math> | <math>S \circ R := \left\{(x,z)\in A \times C : \exists_{y\in B} | ||
(x,y)\in R | (x,y)\in R \wedge (y,z)\in S \right\}</math> | ||
<math> | <math>R^{-1} := \left\{(y,x)\in B \times A : \;\; (x,y)\in R \right\}</math><br> | ||
<math> | <math>R_L := \left\{x\in A : \exists_{y\in B} \;\; (x,y) \in R\right\}</math><br> | ||
<math> | <math>R_P := \left\{y\in B : \exists_{x\in A} \;\; (x,y) \in R\right\}</math> | ||
}} | }} | ||
{{cwiczenie|3.3|| | {{cwiczenie|3.3|| | ||
Niech relacja <math> | Niech relacja <math>R \subset A \times B, S \subset B \times C</math> oraz | ||
<math> | <math>T \subset C \times D</math>. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach: | ||
<center><math> | <center><math>\begin{array}{rllll} T \circ ( S \circ R ) & = & (T \circ S)\circ R \quad \mbox{(3.1)}\\ (S \circ R )^{-1} & = & R^{-1} \circ S^{-1} \quad \mbox{(3.2)}\\ R & \subset & R_L \times R_P \quad \mbox{(3.3)}\\ | ||
(S \circ R)_L & \subset & R_L \quad \mbox{(3.4)}\\ | (S \circ R)_L & \subset & R_L \quad \mbox{(3.4)}\\ | ||
(S \circ R)_P & \subset & S_P \quad \mbox{(3.5)}\\ | (S \circ R)_P & \subset & S_P \quad \mbox{(3.5)}\\ | ||
Linia 336: | Linia 323: | ||
1. | 1. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (x,z)\in T \circ ( S \circ R ) \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_{u} [(x,u)\in ( S \circ R ) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\ | \exists_{u} [(x,u)\in ( S \circ R ) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\ | ||
\exists_{u} [\exists_{v}( (x,v)\in R\wedge (v,u)\in S) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\ | \exists_{u} [\exists_{v}( (x,v)\in R\wedge (v,u)\in S) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\ | ||
Linia 348: | Linia 335: | ||
2. | 2. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (x,z)\in (S \circ R )^{-1} \Leftrightarrow \\ | ||
(z,x) \in S\circ R \Leftrightarrow \\ | (z,x) \in S\circ R \Leftrightarrow \\ | ||
\exists_{y} [(z,y) \in R \wedge (y,x)\in S] \Leftrightarrow \\ | \exists_{y} [(z,y) \in R \wedge (y,x)\in S] \Leftrightarrow \\ | ||
Linia 357: | Linia 344: | ||
3. | 3. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (x,z)\in R \Rightarrow \\ | ||
\exists_{y} (x,u) \in R \wedge \exists_{v} (v,y)\in R \Leftrightarrow\\ | \exists_{y} (x,u) \in R \wedge \exists_{v} (v,y)\in R \Leftrightarrow\\ | ||
x\in R_L \wedge y\in R_P \Leftrightarrow \\ | x\in R_L \wedge y\in R_P \Leftrightarrow \\ | ||
Linia 365: | Linia 352: | ||
4. | 4. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} x \in (S \circ R)_L \Leftrightarrow \\ | ||
\exists_{z} (x,z)\in S\circ R \Leftrightarrow\\ | \exists_{z} (x,z)\in S\circ R \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_{z} \exists_{y} [(x,y)\in R \wedge (y,z)\in S ] \Rightarrow \\ | \exists_{z} \exists_{y} [(x,y)\in R \wedge (y,z)\in S ] \Rightarrow \\ | ||
Linia 373: | Linia 360: | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
5. Dowód <math> | 5. Dowód <math>(S \circ R)_P \subset S_P</math> jest analogiczny do poprzedniego. | ||
6. | 6. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} x\in (R^{-1} )_L \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_{y} (x,y)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\ | \exists_{y} (x,y)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_{y} (y,x)\in R \Leftrightarrow\\ | \exists_{y} (y,x)\in R \Leftrightarrow\\ | ||
Linia 387: | Linia 374: | ||
{{cwiczenie|3.4|| | {{cwiczenie|3.4|| | ||
Niech relacja <math> | Niech relacja <math>R \subset B \times C,\; S \subset B \times C</math> oraz | ||
<math> | <math>T \subset A \times B</math>. Pokaż własności: | ||
<center><math> | <center><math>\begin{array}{rlllll} (R \cup S )^{-1} & = & R^{-1} \cup S^{-1} \quad \mbox{(3.7)}\\ (R \cap S )^{-1} & = & R^{-1} \cap S^{-1} \quad \mbox{(3.8)}\\ (R^{-1})^{-1} & = & R \quad \mbox{(3.9)}\\ (R \cup S ) \circ T & = & (R \circ T) \cup (S \circ T) \quad \mbox{(3.10)}\\ (R \cap S ) \circ T & \subset & (R \circ T) \cap (S \circ T) \quad \mbox{(3.11)}\end{array}</math></center> | ||
}} | }} | ||
Linia 402: | Linia 389: | ||
1. | 1. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (x,y)\in (R\cup S)^{-1} \Leftrightarrow\\ | ||
(y,x)\in (R\cup S) \Leftrightarrow\\ | (y,x)\in (R\cup S) \Leftrightarrow\\ | ||
(y,x)\in R \vee (y,x) \in S \Leftrightarrow\\ | (y,x)\in R \vee (y,x) \in S \Leftrightarrow\\ | ||
Linia 409: | Linia 396: | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
2. Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć <math> | 2. Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć <math>\cap</math> w miejsce <math>\cup</math> oraz <math>\wedge</math> w miejsce <math>\vee</math>. | ||
3. | 3. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (x,y)\in (R^{-1})^{-1} \Leftrightarrow\\ | ||
(y,x)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\ | (y,x)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\ | ||
(x,y)\in R | (x,y)\in R | ||
Linia 419: | Linia 406: | ||
4. | 4. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (x,z)\in (R \cup S ) \circ T \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cup S )] \Leftrightarrow\\ | \exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cup S )] \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \vee (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ | \exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \vee (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \vee ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ | \exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \vee ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ | ||
[\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \vee [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\ | \ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \vee [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\ | ||
(x,z)\in (R \circ T) \vee (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\ | (x,z)\in (R \circ T) \vee (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\ | ||
(x,z)\in (R \circ T) \cup (S \circ T) | (x,z)\in (R \circ T) \cup (S \circ T) | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
5. | 5. | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (x,z)\in (R \cap S ) \circ T \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cap S )] \Leftrightarrow\\ | \exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cap S )] \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ | \exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\ | ||
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \wedge ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Rightarrow\\ | \exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \wedge ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Rightarrow\\ | ||
[\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \wedge [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\ | \ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \wedge [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\ | ||
(x,z)\in (R \circ T) \wedge (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\ | (x,z)\in (R \circ T) \wedge (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\ | ||
(x,z)\in (R \circ T) \cap (S \circ T) | (x,z)\in (R \circ T) \cap (S \circ T) | ||
Linia 444: | Linia 431: | ||
Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa. | Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa. | ||
<center><math> | <center><math>(R \cap S ) \circ T = (R \circ T) \cap (S \circ T)</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
Linia 451: | Linia 437: | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Niech <math> | Niech <math>R=\{(1,3)\}, S= \{(2,3)\}, T=\{(0,1),(0,2)\}</math>, wtedy | ||
# <math> | # <math>R\cap S=\emptyset</math>, więc <math>(R\cap S)\circ T=\emptyset</math>. | ||
# <math> | # <math>T\circ R =\{(0,3)\}</math> i <math>T \circ S=\{0,3\}</math>, a więc <math>(R \circ T) \cap (S \circ T) =\{0,3\}</math> | ||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 459: | Linia 445: | ||
{{cwiczenie|3.6|| | {{cwiczenie|3.6|| | ||
Udowodnij, że zbiór <math> | Udowodnij, że zbiór <math>A</math> jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy | ||
<center><math> | <center><math>A \subset (\bigcup \bigcup A) \times (\bigcup \bigcup A)</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
Linia 468: | Linia 453: | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji <math> | Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji <math>R</math> mamy | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\bigcup \bigcup R = R_L \cup R_P. \quad \mbox{(3.12)} | \bigcup \bigcup R = R_L \cup R_P. \quad \mbox{(3.12)} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Zaczniemy od inkluzji <math> | Zaczniemy od inkluzji <math>\subset</math>. Weźmy dowolny element <math>x \in \bigcup \bigcup R</math>, wtedy | ||
musi istnieć element <math> | musi istnieć element <math>y\in \bigcup R</math> taki, że <math>x\in y</math>. Skoro <math>y\in \bigcup R</math>, to | ||
musi istnieć para <math> | musi istnieć para <math>(a,b) \in R</math> taka, że <math>y\in (a,b)</math>. Wobec tego z definicji pary | ||
uporządkowanej <math> | uporządkowanej <math>y=\{a\}</math> lub <math>y=\{a,b\}</math>. Ponieważ <math>x\in y</math>, to <math>x=a</math> i wtedy <math>x\in | ||
R_L</math> lub <math> | R_L</math> lub <math>x=b</math> i wtedy <math>x\in R_P</math>. Wobec tego <math>x\in R_L \cup R_P</math>. | ||
Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji <math> | Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji <math>\supset</math> w równaniu 3.12. Weźmy dowolny element <math>a\in R_L</math> wtedy istnieje element <math>b\in R_P</math> taki, że <math>(a,b)\in | ||
R</math>, a więc <math> | R</math>, a więc <math>\{(a,b)\} \subset R</math>. Stąd otrzymujemy | ||
<center><math> | <center><math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\} \subset \bigcup \bigcup R</math></center> | ||
</math></center> | |||
Ponieważ <math> | Ponieważ <math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\}= \bigcup \{\{a\},\{a,b\}\} = \{a,b\}</math>, to otrzymujemy <math>\{a,b\} \subset R</math>, a więc <math>a\in R</math>. Analogiczne rozumowanie można | ||
przeprowadzić dla elementu <math> | przeprowadzić dla elementu <math>b\in R_P</math>. Zakończyliśmy więc dowód równości 3.12. | ||
W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli <math> | W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli <math>A</math> jest zbiorem, to <math>\bigcup \bigcup A</math> jest zbiorem i <math>A</math> jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego dwóch zbiorów, więc musi być relacją. Dla implikacji w prawą stronę załóżmy, że <math>A</math> jest relacją, wtedy | ||
<center><math> | <center><math>A \subset A_L \times A_P \subset (A_L \cup A_P) \times (A_L \cup A_P) = (\bigcup \bigcup A) \times ( \bigcup \bigcup A) | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Linia 509: | Linia 493: | ||
<span id="definicja_4_1">{{definicja|4.1.|| | <span id="definicja_4_1">{{definicja|4.1.|| | ||
Dla zbioru <math> | Dla zbioru <math>X</math> definiujemy relację <math>1_X \subset X \times X</math> | ||
jako <math> | jako <math>\left\{ z \in X \times X : \exists_{x\in X} \;\; (x,x)=z \right\}</math>. | ||
}}</span> | }}</span> | ||
{{definicja|4.2.|| | {{definicja|4.2.|| | ||
Relację <math> | Relację <math>R \subset X \times X</math> nazywamy relacją równoważnością o | ||
polu <math> | polu <math>X</math>, jeżeli: | ||
* zawiera relacje <math> | * zawiera relacje <math>1_X</math> (zwrotność <math>R</math>), | ||
* <math> | * <math>R^{-1} \subset R</math> (symetria <math>R</math>), | ||
* <math> | * <math>R \circ R \subset R</math> (przechodniość <math>R</math>). | ||
}} | }} | ||
{{cwiczenie|4.3|| | {{cwiczenie|4.3|| | ||
Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu <math> | Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu <math>X</math> | ||
są odpowiednio równoważne następującym własnościom: | są odpowiednio równoważne następującym własnościom: | ||
* <math> | * <math>\forall_{ x\in X} (x,x) \in R</math>, | ||
* <math> | * <math>\forall_{ x,y \in X} (x,y) \in R \rightarrow (y,x) \in R</math>, | ||
* <math> | * <math>\forall_{ x,y,z\in X} (x,y)\in R \wedge (y,z) \in R \rightarrow (x,z)\in R</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 537: | Linia 521: | ||
{{definicja|4.4.|| | {{definicja|4.4.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>R</math> będzie relacją równoważności o | ||
polu <math> | polu <math>X</math>. Klasą równoważności elementu <math>x\in X</math> jest zbiór | ||
<center><math> | <center><math>[x]_R := \left\{y \in X : (x,y) \in R\right\}</math></center> | ||
}} | }} | ||
{{definicja|4.5.|| | {{definicja|4.5.|| | ||
Zbiór klas równoważności relacji <math> | Zbiór klas równoważności relacji <math>R</math> będący elementem zbioru <math>\mathcal{P} | ||
( \mathcal{P} (X \times X))</math> oznaczamy przez <math> | ( \mathcal{P} (X \times X))</math> oznaczamy przez <math>X/R</math>. | ||
}} | }} | ||
<span id="twierdzenie_4_6">{{twierdzenie|4.6.|| | <span id="twierdzenie_4_6">{{twierdzenie|4.6.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>R</math> będzie relacją równoważności o polu <math>X</math>. Następujące warunki są równoważne: | ||
# <math> | # <math>[x]_R \cap [y]_R \neq \emptyset</math>, | ||
# <math> | # <math>[x]_R = [y]_R</math>, | ||
# <math> | # <math>(x,y) \in R</math>. | ||
}}</span> | }}</span> | ||
Linia 558: | Linia 542: | ||
{{dowod||| | {{dowod||| | ||
Pokażemy, że <math> | Pokażemy, że <math>(1)\rightarrow (2)</math>. Niech wspólny element dwóch klas <math>[x]_R</math> oraz | ||
<math> | <math>[y]_R</math> nazywa się <math>z</math>. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że | ||
<math> | <math>[x]_R \subseteq [y]_R</math>. Niech zatem <math>p\in [x]_R</math>. Mamy więc <math>(x,p) \in R</math>. Z | ||
założenia jest również | założenia jest również | ||
<math> | <math>(y,z) \in R</math> oraz <math>(x,z) \in R</math>. Z symetrii otrzymujemy <math>(z,x) \in | ||
R</math>. | R</math>. | ||
Zatem <math> | Zatem <math>(y,z) \in R</math> i <math>(z,x) \in R</math> i <math>(x,p) \in R</math>. | ||
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że <math> | Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że <math>(y,p) \in R</math>.<br> | ||
Pokażemy, że <math> | Pokażemy, że <math>(2)\rightarrow (3)</math>. Ze zwrotności mamy, że | ||
<math> | <math>y\in [y]_R</math>, co z założenia <math>(2)</math> daje <math>y\in [x]_R</math>, a to tłumaczy | ||
się na <math> | się na <math>(x,y) \in R</math>. | ||
Pokażemy, że <math> | Pokażemy, że <math>(3)\rightarrow (1)</math>. | ||
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas <math> | Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas <math>[x]_R</math> oraz <math>[y]_R</math> | ||
jest <math> | jest <math>y</math>. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia <math>(3)</math>, a dla | ||
drugiej ze zwrotności <math> | drugiej ze zwrotności <math>R</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 581: | Linia 565: | ||
{{twierdzenie|4.7.|| | {{twierdzenie|4.7.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>\kappa \neq \emptyset</math> będzie pewną rodziną | ||
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math> | (zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math>X</math>. Mamy że: | ||
# <math> | # <math>\bigcap \kappa</math> jest relacją równoważności o polu <math>X</math>, | ||
# <math> | # <math>[x]_{ \bigcap \kappa } = \bigcap \left\{[x]_R : R\in | ||
\kappa\right\}</math>. | \kappa\right\}</math>. | ||
Linia 591: | Linia 575: | ||
{{dowod||| | {{dowod||| | ||
<math> | <math>(1)</math> Zwrotność <math>\bigcap \kappa</math> jest oczywista, ponieważ <math>1_X</math> zawiera | ||
się w każdej relacji rodziny <math> | się w każdej relacji rodziny <math>\kappa</math>. Symetria. Weźmy <math>(x,y)\in | ||
\bigcap \kappa </math>. Dla każdej relacji <math> | \bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math> jest <math>(x,y)\in R | ||
</math>. Z symetrii każdej <math> | </math>. Z symetrii każdej <math>R</math> jest więc <math>(y,x)\in R</math>, co daje <math>(y,x)\in | ||
\bigcap \kappa </math>. Przechodniość. Niech <math> | \bigcap \kappa</math>. Przechodniość. Niech <math>(x,y)\in \bigcap \kappa</math> | ||
oraz <math> | oraz <math>(y,z)\in \bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math> | ||
jest więc <math> | jest więc <math>(x,y)\in R</math> i <math>(y,z)\in R</math>. Z przechodniości każdej | ||
relacji <math> | relacji <math>R</math> mamy, że <math>(x,z) \in R</math>, co daje <math>(x,z)\in \bigcap \kappa | ||
</math>.<br> | </math>.<br> | ||
<math> | <math>(2)</math> Niech <math>y \in [x]_{ \bigcap \kappa }</math>. Mamy zatem, że | ||
<math> | <math>(x,y) \in \bigcap \kappa</math>, co daje <math>(x,y)\in R</math> dla każdej | ||
relacji <math> | relacji <math>R\in\kappa</math>. To zaś daje, że <math>y \in [x]_R</math> dla każdej <math>R \in \kappa</math>, co | ||
jest równoważne z <math> | jest równoważne z <math>y\in\bigcap \left\{[x]_R : R\in \kappa\right\}</math>. | ||
}} | }} | ||
W szczególności przecięcie wszystkich relacji | W szczególności przecięcie wszystkich relacji | ||
równoważności o polu <math> | równoważności o polu <math>X</math> daje <math>1_X</math>. Jest ona najsilniejszą | ||
relacją równoważności. Najsłabszą jest <math> | relacją równoważności. Najsłabszą jest <math>X^2</math>. | ||
===Rozkłady zbiorów=== | ===Rozkłady zbiorów=== | ||
Linia 614: | Linia 598: | ||
{{definicja|4.8.|| | {{definicja|4.8.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>X \neq \emptyset</math>. Rodzinę | ||
<math> | <math>r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X))</math> nazywamy rozkładem zbioru <math>X</math>, gdy: | ||
# <math> | # <math>\forall_{C \in r} \;\; C \neq \emptyset</math>, | ||
# <math> | # <math>\bigcup r =X</math>, | ||
# <math> | # <math>(C \in r \wedge D \in r \wedge C \neq D ) \Rightarrow C\cap D =\emptyset</math>. | ||
}} | }} | ||
{{lemat|4.9.|| | {{lemat|4.9.|| | ||
Dla relacji równoważności <math> | Dla relacji równoważności <math>R</math> o polu <math>X</math> zbiór <math>X/R</math> jest rozkładem | ||
<math> | <math>X</math>. | ||
}} | }} | ||
{{dowod||| | {{dowod||| | ||
<math> | <math>(1)</math> Każda klasa jest niepusta, bo zawiera element, który ją | ||
wyznacza. | wyznacza. | ||
<math> | <math>(2)\bigcup X/R \subseteq X</math>, bo każda klasa jest podzbiorem | ||
<math> | <math>X</math>. Odwrotnie każdy <math>x \in [x]_R \in X/R</math>. | ||
<math> | <math>(3)</math> Dwie klasy, gdy są różne, muszą być rozłączne co udowodniliśmy | ||
w twierdzeniu 4.6 (patrz [[#twierdzenie_4_6|twierdzenie 4.6.]]). | w twierdzeniu 4.6 (patrz [[#twierdzenie_4_6|twierdzenie 4.6.]]). | ||
Linia 639: | Linia 623: | ||
{{definicja|4.10.|| | {{definicja|4.10.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>r</math> będzie rozkładem zbioru <math>X</math>. Definiujemy relacje <math>R_r | ||
\subset X \times X</math> następująco: | \subset X \times X</math> następująco: | ||
<center><math> | <center><math>(x,y) \in R_r</math> wtw <math>\exists_{C\in r} \;\; x \in C \; \wedge \; y\in C</math></center> | ||
</math></center> | |||
}} | }} | ||
{{lemat|4.11.|| | {{lemat|4.11.|| | ||
Dla rozkładu <math> | Dla rozkładu <math>r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} | ||
(X))</math> relacja <math> | (X))</math> relacja <math>R_r</math> jest: | ||
# równoważnością, | # równoważnością, | ||
# <math> | # <math>X/{R_r} = r</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 656: | Linia 639: | ||
{{dowod||| | {{dowod||| | ||
<math> | <math>(1)</math> Relacja <math>R_r</math> jest zwrotna, każdy bowiem <math>x\in X</math> musi leżeć w pewnym zbiorze | ||
<math> | <math>C</math> rozkładu <math>r</math>. Symetria <math>R_r</math> nie wymaga dowodu. Przechodniość <math>R_r</math>. Niech <math>(x,y) | ||
\in R_r</math> i <math> | \in R_r</math> i <math>(y,z) \in R_r</math>. Istnieją zatem dwa zbiory <math>C</math> i <math>D</math> rozkładu <math>r</math> takie, | ||
że <math> | że <math>x,y \in C</math> oraz <math>y,z \in D</math>. Przecięcie <math>C</math> i <math>D</math> jest więc niepuste, zatem | ||
<math> | <math>C=D</math>, co daje tezę <math>(x,z) \in R_r</math>.<br> | ||
<math> | <math>(2)</math> Inkluzja w prawo <math>\subseteq</math>. Niech <math>C \in X/{R_r}</math>. Klasa | ||
<math> | <math>C</math> jest zatem wyznaczona przez pewien element <math>x</math> taki, że <math>C= [x]_{R_r}</math>. | ||
Niech <math> | Niech <math>D\in r</math> będzie zbiorem rozkładu <math>r</math>, do którego należy <math>x</math>. | ||
Łatwo wykazać, że <math> | Łatwo wykazać, że <math>C=D</math>. Inkluzja w lewo <math>\supset</math>. | ||
Niech <math> | Niech <math>C \in r</math>. <math>C</math> jest niepusty, więc istnieje <math>x \in C</math>. Klasa | ||
<math> | <math>[x]_{R_r} =C</math>. | ||
}} | }} | ||
{{cwiczenie|4.12|| | {{cwiczenie|4.12|| | ||
Niech <math> | Niech <math>X</math> będzie niepustym zbiorem oraz niech <math>Y \subset X</math>. Zdefiniujemy relację <math>R \subset \mathcal{P}(X) \times \mathcal{P}(X)</math> następująco: | ||
dla dowolnych zbiorów <math> | dla dowolnych zbiorów <math>A,B \subset X</math> mamy | ||
<center><math> | <center><math>(A,B)\in R \Leftrightarrow A\frac{.}{} B \subset Y</math></center> | ||
</math></center> | |||
(<math> | (<math>A\frac{.}{}B</math> oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli <math>A\frac{.}{} B = (A\setminus B)\cup | ||
(B \setminus A)</math>). Udowodnij, że relacja <math> | (B \setminus A)</math>). Udowodnij, że relacja <math>R</math> jest relacją równoważności. | ||
}} | |||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że <math> | Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że <math>A \frac{.}{} C \subset (B\frac{.}{} C) \cup (A\frac{.}{} B)</math>. Dobrym punktem wyjścia | ||
jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów <math> | jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów <math>A,B,C</math>. | ||
</div></div> | </div></div> | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność. | Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność. | ||
# Dla każdego <math> | # Dla każdego <math>A\subset X</math> mamy <math>A\frac{.}{} A= \emptyset \subset Y</math>, a więc relacja <math>R</math> jest zwrotna. | ||
# Ponieważ dla dowolnych zbiorów <math> | # Ponieważ dla dowolnych zbiorów <math>A\frac{.}{} B= B\frac{.}{} A</math>, to <math>(A,B)\in R</math> wtedy i tylko wtedy, gdy <math>(B,A)\in R</math>. Wobec tego relacja <math>R</math> jest symetryczna. | ||
# Weźmy zbiory <math> | # Weźmy zbiory <math>A,B,C \subset X</math>, takie że <math>(A,B), (B,C) \in R</math>. Wtedy | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} A \frac{.}{} C= (A\setminus C) \cup (C\setminus A) =\\ | ||
(((A\cap B) \cup (A\setminus B))\setminus C) \cup (((C\cap B) \cup (C\setminus B))\setminus A) =\\ | (((A\cap B) \cup (A\setminus B))\setminus C) \cup (((C\cap B) \cup (C\setminus B))\setminus A) =\\ | ||
((A\cap B)\setminus C) \cup ((A\setminus B)\setminus C) \cup | ((A\cap B)\setminus C) \cup ((A\setminus B)\setminus C) \cup | ||
Linia 700: | Linia 683: | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
Ponieważ z definicji relacji <math> | Ponieważ z definicji relacji <math>R</math> mamy <math>(B\frac{.}{} C) \in Y</math> oraz <math>(A\frac{.}{} B)\in Y</math>, to ich suma też jest podzbiorem <math>Y</math> | ||
i w konsekwencji również <math> | i w konsekwencji również <math>A\frac{.}{} C \subset Y</math>. Oznacza to, że <math>(A,C)\in R</math>, a więc relacja <math>R</math> jest przechodnia. | ||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 707: | Linia 690: | ||
{{cwiczenie|4.13|| | {{cwiczenie|4.13|| | ||
Udowodnij, że dla relacji równoważności <math> | Udowodnij, że dla relacji równoważności <math>R,S</math> na zbiorze <math>X</math>, relacja <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności | ||
wtedy i tylko wtedy, gdy | wtedy i tylko wtedy, gdy | ||
<center><math> | <center><math> | ||
\forall_{x\in X}( [x]_R \subset [x]_S \vee [x]_R \supset [x]_S). \quad \mbox{(4.1)} | \forall_{x\in X}( [x]_R \subset [x]_S \vee [x]_R \supset [x]_S). \quad \mbox{(4.1)} | ||
</math></center> | </math></center> | ||
Podaj przykłady relacji równoważności <math> | Podaj przykłady relacji równoważności <math>R,S</math> takich, że <math>R\cup S</math> jest relacją | ||
równoważności oraz <math> | równoważności oraz <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>. | ||
}} | |||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów <math> | Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów <math>A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math>. | ||
</div></div> | </div></div> | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
Zaczniemy od pokazania, że formuła 4.1 implikuje, iż relacja <math> | Zaczniemy od pokazania, że formuła 4.1 implikuje, iż relacja <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności. Pokażemy, że rodzina <math>A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math> tworzy rozkład zbioru <math>X</math>. Oczywiście, dla każdego elementu <math>x\in X</math> mamy <math>[x]_R \cup [x]_S \neq \emptyset</math> oraz <math>x\in [x]_R \cup [x]_S</math>. Wystarczy więc pokazać, że zbiory w rodzinie <math>A</math> są rozłączne. Weźmy dowolne dwa elementy rodziny <math>A</math> i przypuśćmy, że ich przecięcie jest niepuste. Niech to będą zbiory odpowiadające elementom <math>x,y\in X</math>, a więc <math>[x]_R \cup [x]_S</math> oraz <math>[y]_R \cup [y]_S</math>. Skoro te zbiory mają niepuste przecięcie, to istnieje <math>z \in([x]_R \cup [x]_S) \cap([y]_R \cup [y]_S)</math>. Ponieważ <math>z\in [x]_R \cup [x]_S</math>, to <math>z\in [x]_R \vee z \in [x]_S</math>, co jest równoważne <math>x\in [z]_R \vee x \in [z]_S</math>. Podobne rozumowanie dla <math>z</math> daje <math>y\in [z]_R \vee y \in [z] S</math>. Wobec czego dostajemy <math>x,y \in [z]_R \cup [z]_S</math>, ponieważ jednak zgodnie z formułą 4.1 jedna z tych klas jest nadzbiorem drugiej, to <math>x,y \in [z]_R</math> lub <math>x,y \in [z]_S</math>. W przypadku, gdy <math>[z]_R\supset [z]_S</math>, dostajemy również z 4.1. <math>[z]_R=[x]_R\supset [x]_S</math> oraz <math>[z]_R=[y]_R\supset [y]_S</math>, wobec czego otrzymujemy <math>[x]_R \cup [x]_S =[z]_R=[y]_R \cup [y]_S</math>. Drugi przypadek jest analogiczny. Wobec czego rodzina <math>A</math> jest rozkładem zbioru <math>X</math>. Wystarczy teraz przekonać się, że <math>(a,b)\in R\cup S</math> wtedy i tylko wtedy, gdy <math>a \in [b]_R \cup [b]_S</math>, aby udowodnić, że jest to rzeczywiście rozkład generowany przez relację <math>R\cup S</math>. Weźmy dowolne <math>a,b \in X</math>, wtedy | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} (a,b)\in R\cup S \Leftrightarrow (a,b)\in R \vee (a,b)\in S \Leftrightarrow a\in[b]_R \vee a\in [b]_S \Leftrightarrow a \in [b]_R \cup [b]_S. | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
Pokażemy teraz, że jeśli <math> | Pokażemy teraz, że jeśli <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności, to musi być spełniona | ||
formuła 4.1. Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że nie jest | formuła 4.1. Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że nie jest | ||
spełniona. Oznacza to, że istnieje element <math> | spełniona. Oznacza to, że istnieje element <math>x\in X</math>, dla którego <math>[x]_R \nsubseteq | ||
[x]_S</math> oraz <math> | [x]_S</math> oraz <math>[x]_R \nsupseteq [x]_S</math>. Wobec tego istnieje <math>y\in [x]_R \setminus | ||
[x]_S</math> oraz <math> | [x]_S</math> oraz <math>z \in [x]_S \setminus [x]_R</math>. Oznacza to, że <math>(y,x)\in R\setminus S</math> | ||
oraz <math> | oraz <math>(x,z)\in S\setminus R</math>. Skoro <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności, to <math>(z,y) | ||
\in R\cup S</math>. Przypuśćmy, że <math> | \in R\cup S</math>. Przypuśćmy, że <math>(z,y)\in R</math>. Wtedy <math>(z,y),(y,x)\in R</math>, wobec czego | ||
<math> | <math>(z,x)\in R</math>, co jest sprzeczne z tym, że <math>(x,z)\in S\setminus R</math>, ponieważ relacja <math>R</math> | ||
jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla <math> | jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla <math>(z,x)\in S</math>. Obie | ||
możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła 4.1 musi być | możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła 4.1 musi być | ||
spełniona. | spełniona. | ||
Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności <math> | Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności <math>R,S</math> takich, że <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności oraz <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>. Polem relacji będzie zbiór <math>X=\{0,1,2,3\}</math>. Relacje <math>R,S</math> określimy poprzez wyznaczane przez nie rozkłady odpowiednio <math>r,s</math>: | ||
<center><math>\ | <center><math>\begin{align} r=\{\{0\},\{1\}, \{2,3\}\}\\ | ||
s=\{\{0,1\}, \{2\},\{3\}\}. | s=\{\{0,1\}, \{2\},\{3\}\}. | ||
\end{align}</math></center> | \end{align}</math></center> | ||
Łatwo sprawdzić, że <math> | Łatwo sprawdzić, że <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>, gdyż <math>(2,3)\in R\setminus S</math> | ||
oraz <math> | oraz <math>(0,1)\in S\setminus R</math>. Z rozkładów <math>r,s</math> w prosty sposób wynika, że formuła 4.1 jest prawdziwa dla tych relacji, wobec czego <math>R\cup S</math> jest | ||
relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to <math> | relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to <math>\{\{0,1\},\{2,3\}\}</math>. | ||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 759: | Linia 743: | ||
{{definicja|4.14.|| | {{definicja|4.14.|| | ||
Niech <math> | Niech <math>\alpha</math> będzie rodziną relacji o polu | ||
<math> | <math>X</math>, czyli niech <math>\alpha \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X^2))</math>. | ||
Rodzina <math> | Rodzina <math>\alpha</math> jest zamknięta na przecięcia, gdy: | ||
# <math> | # <math>X^2 \in \alpha</math>, | ||
# jeżeli <math> | # jeżeli <math>\emptyset \neq \alpha ' \subset \alpha</math> to <math>\bigcap | ||
\alpha ' \in \alpha | \alpha ' \in \alpha</math>. | ||
}} | }} | ||
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji. | Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji. | ||
Linia 771: | Linia 755: | ||
<span id="definicja_4_15">{{definicja|4.15.|| | <span id="definicja_4_15">{{definicja|4.15.|| | ||
Relacja <math> | Relacja <math>S \subset X^2</math> jest domknięciem relacji <math>R \subset X^2</math> w klasie (zbiorze) | ||
relacji <math> | relacji <math>\alpha</math>, gdy: | ||
# <math> | # <math>R \subset S</math>, | ||
# <math> | # <math>S \in \alpha</math>, | ||
# dla każdej relacji <math> | # dla każdej relacji <math>T</math> jeżeli <math>R \subset T</math> oraz <math>T \in \alpha</math> to <math>S \subset T</math>. | ||
}}</span> | }}</span> | ||
{{lemat|4.16.|| | {{lemat|4.16.|| | ||
Linia 784: | Linia 768: | ||
{{dowod||| | {{dowod||| | ||
Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek <math> | Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek <math>(3)</math> wzajemnie | ||
by się zawierały. | by się zawierały. | ||
}} | }} | ||
Linia 791: | Linia 775: | ||
Następujące warunki są równoważne: | Następujące warunki są równoważne: | ||
# Klasa relacji <math> | # Klasa relacji <math>\alpha</math> jest domknięta na przecięcia. | ||
# Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji <math> | # Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji <math>\alpha</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 798: | Linia 782: | ||
{{dowod||| | {{dowod||| | ||
<math> | <math>(1) \rightarrow (2)</math>. Niech <math>R</math> będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji <math>\alpha '</math> | ||
jako <math> | jako <math>\left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S \wedge S\in\alpha \right\}</math>. Takie <math>\alpha '</math> nie jest | ||
puste, bowiem relacja totalna <math> | puste, bowiem relacja totalna <math>X^2</math> należy do <math>\alpha '</math>. Pokażmy, że <math>\bigcap \alpha | ||
'</math> jest domknięciem <math> | '</math> jest domknięciem <math>R</math> w <math>\alpha</math>. Istotnie <math>R\subset \bigcap \alpha '</math>. Z założenia | ||
mamy też <math> | mamy też <math>\bigcap \alpha ' \in \alpha</math>. Minimalność <math>\bigcap \alpha '</math> stwierdzamy | ||
przez: niech <math> | przez: niech <math>R \subset S'</math> takie że <math>S' \in \alpha</math>. Takie <math>S'</math> musi leżeć w | ||
zbiorze <math> | zbiorze <math>\alpha '</math>, jest | ||
więc <math> | więc <math>\bigcap \alpha ' \subset S'</math>.<br> | ||
<math> | <math>(2) \rightarrow (1)</math>. Po pierwsze <math>X^2</math> leży w zbiorze <math>\alpha</math>, bo wystarczy domknąć | ||
<math> | <math>X^2</math>. Niech <math>\alpha '</math> będzie niepustym podzbiorem <math>\alpha</math>. Niech <math>S_0</math> będzie | ||
domknięciem <math> | domknięciem <math>\bigcap \alpha '</math> w <math>\alpha</math>. Wiemy, że dla dowolnej relacji <math>S'</math>, o ile | ||
<math> | <math>\bigcap \alpha ' \subset S'</math> i <math>S'\in \alpha</math> to <math>S_0 \subset S'</math>. Połóżmy za <math>S'</math> | ||
dowolny element z <math> | dowolny element z <math>\alpha '</math>. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione, | ||
jest więc tak, że <math> | jest więc tak, że <math>S_0 \subset S'</math> dla dowolnej <math>S'</math> wyjętej z <math>\alpha '</math>. W takim | ||
razie <math> | razie <math>S_0 \subset \bigcap \alpha '</math>. Ponieważ mamy też <math>\bigcap \alpha '\subset | ||
S_0</math>, bo <math> | S_0</math>, bo <math>S_0</math> było domknięciem, jest więc <math>\bigcap \alpha '= S_0</math>, a to oznacza, że | ||
<math> | <math>S_0 \in \alpha</math>. | ||
}} | }} | ||
Linia 823: | Linia 807: | ||
Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|twierdzenie 4.17.]]), że nie istnieje domknięcie spójne | Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|twierdzenie 4.17.]]), że nie istnieje domknięcie spójne | ||
ani antysymetryczne. (Relacja <math> | ani antysymetryczne. (Relacja <math>R</math> jest spójna, gdy <math>\forall x,y (x,y) \in R \vee | ||
(y,x)\in R</math>. Relacja <math> | (y,x)\in R</math>. Relacja <math>R</math> jest antysymetryczna, gdy z faktu, że <math>(x,y) \in R</math> oraz | ||
<math> | <math>(y,x) \in R</math>, da się pokazać, że <math>x=y</math>). | ||
}}</span> | }}</span> | ||
Linia 831: | Linia 815: | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
1. Pokażemy, że dla każdej relacji <math> | 1. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na <math>X</math> to <math>R\cup 1_X</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia: | ||
:(a) <math> | :(a) <math>R \subset R \cup 1_X</math>, | ||
:(b) <math> | :(b) <math>1_X \subset R \cup 1_X</math>, a więc jest zwrotna, | ||
:(c) weźmy dowolną zwrotną relację <math> | :(c) weźmy dowolną zwrotną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest zwrotna to <math>T\supset 1_X</math>, a więc <math>T\supset R \cup 1_X</math>. | ||
2. Pokażemy, że dla każdej relacji <math> | 2. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na <math>X</math> to <math>R\cup R^{-1}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia: | ||
:(a) <math> | :(a) <math>R \subset R \cup R^{-1}</math>, | ||
:(b) <math> | :(b) <math>(R \cup R^{-1})^{-1} = R^{-1} \cup (R^{-1})^{-1}= R^{-1} \cup R= R \cup R^{-1}</math>, a więc jest symetryczna , | ||
:(c) weźmy dowolną symetryczną relację <math> | :(c) weźmy dowolną symetryczną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest symetryczna to <math>T \supset T^{-1}</math>. Skoro <math>T \supset R</math> to <math>T^{-1} \supset R^{-1}</math>. Ponieważ <math>T \supset T^{-1}</math>, to <math>T\supset R\cup R^{-1}</math>. | ||
3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych, przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math> | 3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych, przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math>n\in N \setminus\{0\}</math> przez <math>R^n</math> będziemy oznaczać <math>n</math>-krotne złożenie relacji <math>R</math> z sobą (czyli <math>R^1=R</math> oraz <math>R^{n+1}= R^n \circ R</math> dla <math>n>1</math>). Zdefiniujmy rodzinę <math>\mathcal{R}</math> jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń relacji <math>R</math> z sobą, czyli <math>\mathcal{R}=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in N} (n\neq 0 \wedge R^n=r)\}</math>. Do formalnego zdefiniowania rodziny <math>\mathcal{R}</math> potrzebne są pojęcia liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji <math>R</math> w klasie relacji przechodnich na <math>X</math> to relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia: | ||
:(a) <math> | :(a) <math>R=R^1 \subset \bigcup \mathcal{R}</math>, | ||
:(b) Aby pokazać, że relacja <math> | :(b) Aby pokazać, że relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math> jest przechodnia, weźmy dowolne dwie pary <math>(a,b),(b,c) \in \mathcal{R}</math>. Wtedy muszą istnieć liczby <math>n,m \in N</math> takie, że <math>(a,b)\in R^n</math> oraz <math>(b,c)\in R^m</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^m \circ R^n</math>. Z łączności składania relacji wynika, że <math>R^m \circ R^n= R^{m+n}</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \mathcal{R}</math>. | ||
:(c) Weźmy dowolną przechodnią relację <math> | :(c) Weźmy dowolną przechodnią relację <math>T</math> taką, że <math>R\subset T</math>, pokażemy indukcyjnie, że dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n\subset T</math>. | ||
::i. Baza indukcji. Dla <math> | ::i. Baza indukcji. Dla <math>n=1</math> mamy <math>R^1=R</math>, a więc z założenia <math>R^1\subset T</math>. | ||
::ii. Krok indukcyjny. Weźmy dowolne <math> | ::ii. Krok indukcyjny. Weźmy dowolne <math>n\in N\setminus \{0,1\}</math> i przypuśćmy, że dla każdego <math>0<m<n</math> zachodzi <math>R^m\subset T</math>. Weźmy dowolną parę <math>(a,c)\in R^n</math>. Ponieważ <math>n>1</math>, to <math>R^n= R^{n-1} \circ R</math>. Oznacza to, że istnieje element <math>b\in X</math> taki, że <math>(a,b)\in R</math> oraz <math>(b,c)\in R^{n-1}</math>. Z założenia indukcyjnego wynika, że <math>(a,b)\in T</math> oraz <math>(b,c)\in T</math>. Ponieważ <math>T</math> jest przechodnia to <math>(a,c)\in T</math>. Wobec dowolności wyboru pary <math>(a,c)</math> otrzymujemy <math>R^n \subset T</math>. | ||
Skoro dla każdego <math> | Skoro dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n \subset T</math>, to również <math>\bigcup \mathcal{R} \subset T</math>. | ||
Pokażemy teraz, że istnieje zbiór <math> | Pokażemy teraz, że istnieje zbiór <math>X</math> taki, że klasa relacji spójnych na zbiorze <math>X</math> i | ||
klasa relacji symetrycznych na zbiorze <math> | klasa relacji symetrycznych na zbiorze <math>X</math> nie są domknięte na przecięcia. W obliczu | ||
Twierdzenia 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|Twierdzenie 4.17.]]) będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają | Twierdzenia 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|Twierdzenie 4.17.]]) będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają | ||
domknięcia w tych klasach. Niech <math> | domknięcia w tych klasach. Niech <math>X=\{0,1\}</math>. | ||
# Relacje <math> | # Relacje <math>\{(0,1),(0,0),(1,1)\}, \{(1,0),(0,0),(1,1)\}</math> są spójne na <math>X</math>, a ich przecięcie, czyli zbiór <math>\{(0,0),(1,1)\}</math>, nie jest. | ||
# Relacja <math> | # Relacja <math>X^2</math> nie jest antysymetryczna, a więc klasa relacji antysymetrycznych na <math>X</math> nie jest domknięta na przecięcia. | ||
</div></div> | </div></div> | ||
Linia 861: | Linia 845: | ||
{{cwiczenie|4.19|| | {{cwiczenie|4.19|| | ||
Dla relacji <math> | Dla relacji <math>R</math> niech <math>R^\alpha</math>, <math>R^\beta</math>, <math>R^\gamma</math> oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji <math>R</math>. Czy prawdą jest, że: | ||
# dla dowolnej relacji <math> | # dla dowolnej relacji <math>R</math> relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest relacją równoważności, | ||
# dla dowolnej relacji <math> | # dla dowolnej relacji <math>R</math> zachodzi | ||
<center><math> | <center><math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma =((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math></center> | ||
</math></center> | |||
W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub | W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub | ||
Linia 874: | Linia 857: | ||
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | <div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> | ||
1. Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze <math> | 1. Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze <math>X</math>. Z definicji zwrotności mamy, <math>R</math> jest zwrotna wtedy i tylko wtedy gdy <math>R\supset 1_X</math>. W definicji domknięcia 4.15 (patrz [[#definicja_4_15|Definicja 4.15.]]) punkt pierwszy mówi, że jeśli <math>S</math> jest domknięciem to <math>S\supset R</math>. Wobec tego konieczne jest, aby <math>S\supset 1_X</math>. Zwróćmy uwagę, że powyższy argument działa dla dowolnych klas rodzin relacji domkniętych na przecięcia. Stąd otrzymujemy, że symetryczne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne, i przechodnie domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Ponieważ relacja <math>R^\alpha</math> jest zwrotna, to również zwrotna musi być <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math>. Pokażemy teraz, że przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Wykorzystamy charakteryzację domknięcia przechodniego z ćwiczenia 4.18 (patrz [[#cwiczenie_4_18|ćwiczenie 4.18.]]). Można łatwo pokazać indukcyjnie, że dla dowolnego <math>n\in N\setminus\{0\}</math> mamy <math>(R^n)^{-1}=(R^{-1})^n</math>. Dla relacji symetrycznych dostajemy więc <math>(R^n)^{-1}=R^n</math>. Wobec tego mamy: | ||
<center><math> | <center><math>(\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\})^{-1} = \bigcup\{(R^n)^{-1}:n\in N \setminus \{0\}\}= | ||
\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\} | \bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\}</math>,</center> | ||
</math></center> | |||
a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja <math> | a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem, to jest też przechodnia. Wobec tego jest relacją równoważności. | ||
2. Pokażemy relację <math> | 2. Pokażemy relację <math>R</math>, dla której relacja <math>((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math> nie jest przechodnia. Ponieważ relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest przechodnia, będzie to oznaczało, że te relacje są różne. Niech <math>X=\{0,1,2\}</math> oraz <math>R=\{(0,2),(1,2)\}</math>. Relacja <math>R</math> jest przechodnia, więc <math>R^\gamma=R</math>; jej symetryczne domknięcie to <math>(R^\gamma)^\beta=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1)\}</math>. I po zwrotnym domknięciu otrzymujemy <math>((R^\gamma)^\beta)^\alpha=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1),(0,0),(1,1),(2,2)\}</math>. Łatwo zauważyć, że otrzymana relacja nie jest przechodnia, | ||
gdyż <math> | gdyż <math>(0,2),(2,1)\in ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>, podczas gdy <math>(0,1)\notin ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>. | ||
</div></div> | </div></div> |
Aktualna wersja na dzień 22:13, 11 wrz 2023
Para uporządkowana
Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie informację o dwóch innych zbiorach, informację tak trafnie zakodowaną, aby można było odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany parą uporządkowaną dwóch innych zbiorów.
Definicja 1.1.
Niech oraz będą zbiorami. Przez parę uporządkowaną rozumiemy zbiór
Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to, aby ze zbioru, który jest parą, można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem, że będzie spełnione następujące twierdzenie:
Twierdzenie 1.2.
Dla dowolnych zbiorów zachodzi:
Dowód
Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty. Niech zatem dwie pary i będą równe. Ponieważ , więc . Mamy zatem lub . W pierwszym przypadku , ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że . Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy, że pierwsze współrzędne równych par są równe.
Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak, że , to . Zatem , co daje, że , a zatem . W przeciwnym przypadku, gdy mamy, że . Daje to dwie możliwości albo , co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że albo zaś . To drugie prowadzi do naszej tezy .

Ćwiczenie 1.3
Dla każdej pary udowodnij, że
Ćwiczenie 1.4
Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej zbiór
jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary .
Ćwiczenie 1.5
Pokaż, że z każdej pary można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się jedynie parą , mnogościowymi operacjami oraz stałą .
Iloczyn kartezjański
Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim), należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech oraz . Łatwo zauważyć, że zarówno , jak i są podzbiorami . Zatem oraz . Więc , co daje, że .
Istnienie i konstrukcja iloczynu kartezjańskiego zostało dokładnie omówione w dodatkowym rozdziale "Iloczyn kartezjański i aksjomat wyróżniania" . Proponuję przestudiowanie dodatkowego rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi, pomimo braku precyzji w następnej definicji.
Definicja 2.1.
Niech będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem) nazywamy zbiór
Będziemy używać specjalnej notacji na zbiór .
Ćwiczenie 2.2
Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:
Ćwiczenie 2.3
Produkt kartezjański jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną osobno, to znaczy:
Ćwiczenie 2.4
Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów , prawdziwa jest następująca implikacja:
Relacje
Definicja 3.1.
Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu .
Operacje na relacjach:
Definicja 3.2.
Niech oraz .
Ćwiczenie 3.3
Niech relacja oraz . Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:
Ćwiczenie 3.4
Niech relacja oraz . Pokaż własności:
Ćwiczenie 3.5
Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.
Ćwiczenie 3.6
Udowodnij, że zbiór jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy
Relacje równoważności
W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych, o czym przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład 8, w którym zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.
Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.
Definicja 4.1.
Dla zbioru definiujemy relację jako .
Definicja 4.2.
Relację nazywamy relacją równoważnością o polu , jeżeli:
- zawiera relacje (zwrotność ),
- (symetria ),
- (przechodniość ).
Ćwiczenie 4.3
Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu są odpowiednio równoważne następującym własnościom:
- ,
- ,
- .
Definicja 4.4.
Niech będzie relacją równoważności o polu . Klasą równoważności elementu jest zbiór
Definicja 4.5.
Zbiór klas równoważności relacji będący elementem zbioru oznaczamy przez .
Twierdzenie 4.6.
Niech będzie relacją równoważności o polu . Następujące warunki są równoważne:
- ,
- ,
- .
Dowód
Pokażemy, że . Niech wspólny element dwóch klas oraz
nazywa się . Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że
. Niech zatem . Mamy więc . Z
założenia jest również
oraz . Z symetrii otrzymujemy .
Zatem i i .
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że .
Pokażemy, że . Ze zwrotności mamy, że
, co z założenia daje , a to tłumaczy
się na .
Pokażemy, że .
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas oraz
jest . Dla pierwszej z nich wynika to z założenia , a dla
drugiej ze zwrotności .

W następnym twierdzeniu zobaczymy, jak rodzina relacji równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.
Twierdzenie 4.7.
Niech będzie pewną rodziną (zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu . Mamy że:
- jest relacją równoważności o polu ,
- .
Dowód
Zwrotność jest oczywista, ponieważ zawiera
się w każdej relacji rodziny . Symetria. Weźmy . Dla każdej relacji jest . Z symetrii każdej jest więc , co daje . Przechodniość. Niech
oraz . Dla każdej relacji
jest więc i . Z przechodniości każdej
relacji mamy, że , co daje .
Niech . Mamy zatem, że
, co daje dla każdej
relacji . To zaś daje, że dla każdej , co
jest równoważne z .

W szczególności przecięcie wszystkich relacji równoważności o polu daje . Jest ona najsilniejszą relacją równoważności. Najsłabszą jest .
Rozkłady zbiorów
Definicja 4.8.
Niech . Rodzinę nazywamy rozkładem zbioru , gdy:
- ,
- ,
- .
Lemat 4.9.
Dla relacji równoważności o polu zbiór jest rozkładem .
Dowód
Każda klasa jest niepusta, bo zawiera element, który ją wyznacza. , bo każda klasa jest podzbiorem . Odwrotnie każdy . Dwie klasy, gdy są różne, muszą być rozłączne co udowodniliśmy w twierdzeniu 4.6 (patrz twierdzenie 4.6.).

Definicja 4.10.
Niech będzie rozkładem zbioru . Definiujemy relacje następująco:
Lemat 4.11.
Dla rozkładu relacja jest:
- równoważnością,
- .
Dowód
Relacja jest zwrotna, każdy bowiem musi leżeć w pewnym zbiorze
rozkładu . Symetria nie wymaga dowodu. Przechodniość . Niech i . Istnieją zatem dwa zbiory i rozkładu takie,
że oraz . Przecięcie i jest więc niepuste, zatem
, co daje tezę .
Inkluzja w prawo . Niech . Klasa
jest zatem wyznaczona przez pewien element taki, że .
Niech będzie zbiorem rozkładu , do którego należy .
Łatwo wykazać, że . Inkluzja w lewo .
Niech . jest niepusty, więc istnieje . Klasa
.

Ćwiczenie 4.12
Niech będzie niepustym zbiorem oraz niech . Zdefiniujemy relację następująco: dla dowolnych zbiorów mamy
( oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli ). Udowodnij, że relacja jest relacją równoważności.
Ćwiczenie 4.13
Udowodnij, że dla relacji równoważności na zbiorze , relacja jest relacją równoważności wtedy i tylko wtedy, gdy
Podaj przykłady relacji równoważności takich, że jest relacją równoważności oraz i .
Domykanie relacji
W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć relacji ze względu na wiele przeróżnych własności. W podrozdziale tym dokonamy charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi, kiedy takie domykanie jest możliwe.
Definicja 4.14.
Niech będzie rodziną relacji o polu , czyli niech . Rodzina jest zamknięta na przecięcia, gdy:
- ,
- jeżeli to .
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji. Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relację zawierającą daną należącą do klasy.
Definicja 4.15.
Relacja jest domknięciem relacji w klasie (zbiorze) relacji , gdy:
- ,
- ,
- dla każdej relacji jeżeli oraz to .
Lemat 4.16.
Domknięcie relacji (w dowolnej klasie), jeżeli istnieje, to jest jedyne.
Dowód
Twierdzenie 4.17.
Następujące warunki są równoważne:
- Klasa relacji jest domknięta na przecięcia.
- Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji .
Dowód
. Niech będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji
jako . Takie nie jest
puste, bowiem relacja totalna należy do . Pokażmy, że jest domknięciem w . Istotnie . Z założenia
mamy też . Minimalność stwierdzamy
przez: niech takie że . Takie musi leżeć w
zbiorze , jest
więc .
. Po pierwsze leży w zbiorze , bo wystarczy domknąć
. Niech będzie niepustym podzbiorem . Niech będzie
domknięciem w . Wiemy, że dla dowolnej relacji , o ile
i to . Połóżmy za
dowolny element z . Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
jest więc tak, że dla dowolnej wyjętej z . W takim
razie . Ponieważ mamy też , bo było domknięciem, jest więc , a to oznacza, że
.

Ćwiczenie 4.18
Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji, zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.
Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz twierdzenie 4.17.), że nie istnieje domknięcie spójne ani antysymetryczne. (Relacja jest spójna, gdy . Relacja jest antysymetryczna, gdy z faktu, że oraz , da się pokazać, że ).
Ćwiczenie 4.19
Dla relacji niech , , oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji . Czy prawdą jest, że:
- dla dowolnej relacji relacja jest relacją równoważności,
- dla dowolnej relacji zachodzi
W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub kontrprzykład.