Analiza matematyczna 1/Ćwiczenia 2: Funkcje elementarne: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
 
(Nie pokazano 33 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 3: Linia 3:
<span id="cwiczenie_2_1">{{cwiczenie|2.1.||
<span id="cwiczenie_2_1">{{cwiczenie|2.1.||


Dana jest funkcja afiniczna <math> \displaystyle f(x)=-x+2</math>. Wyznaczyć:<br>
Dana jest funkcja afiniczna <math> f(x)=-x+2</math>. Wyznaczyć:<br>
a) odwrotność tej funkcji,<br>
a) odwrotność tej funkcji,<br>
b) funkcję odwrotną do <math> \displaystyle f</math>,<br>
b) funkcję odwrotną do <math>f</math>,<br>
c) złożenie <math> \displaystyle f^2 =  f \circ f</math>, <math> \displaystyle f^3 = f\circ f \circ f</math>, <math> \displaystyle f^4 = f\circ f
c) złożenie <math>f^2 =  f \circ f</math>, <math>f^3 = f\circ f \circ f</math>, <math>f^4 = f\circ f
\circ f\circ f</math>, <math> \displaystyle f^9 = f\circ f \circ f\circ f\circ f \circ
\circ f\circ f</math>, <math>f^9 = f\circ f \circ f\circ f\circ f \circ
f\circ f\circ f \circ f</math>.<br>
f\circ f\circ f \circ f</math>.<br>
d) Czy istnieje malejąca funkcja
d) Czy istnieje malejąca funkcja
afiniczna <math> \displaystyle g</math> taka, że <math> \displaystyle (g\circ g )(x)=4x+3</math>?
afiniczna <math>g</math> taka, że <math>(g\circ g )(x)=4x+3</math>?
}}</span>
}}</span>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Co to jest odwrotność?<br>
a) Co to jest odwrotność?<br>
b) Wystarczy wyznaczyć <math> \displaystyle y</math> z równania <math> \displaystyle x=f(y)</math>.<br>
b) Wystarczy wyznaczyć <math>y</math> z równania <math>x=f(y)</math>.<br>
c) Skorzystać z definicji złożenia. Składanie funkcji jest łączne.<br>
c) Skorzystać z definicji złożenia. Składanie funkcji jest łączne.<br>
d) Niech <math> \displaystyle g(x)=ax +b</math>. Jakie warunki muszą spełniać współczynniki <math> \displaystyle a</math>
d) Niech <math>g(x)=ax +b</math>. Jakie warunki muszą spełniać współczynniki <math>a</math>
i <math> \displaystyle b</math>, aby <math> \displaystyle (g\circ g )(x)=4x+3</math>?
i <math>b</math>, aby <math>(g\circ g )(x)=4x+3</math>?
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Odwrotnością
a) Odwrotnością
funkcji <math> \displaystyle f</math> jest funkcja
funkcji <math>f</math> jest funkcja
<math> \displaystyle  x\mapsto \frac{1}{f(x)}=\frac{1}{-x+2}.</math><br>
<math>x\mapsto \frac{1}{f(x)}=\frac{1}{-x+2}</math>.<br>
b) Wyznaczamy <math> \displaystyle y</math> z równania <math> \displaystyle x=-y+2</math>. Stąd <math> \displaystyle g(x)=-x+2</math> jest
b) Wyznaczamy <math>y</math> z równania <math>x=-y+2</math>. Stąd <math>g(x)=-x+2</math> jest
funkcją odwrotną do <math> \displaystyle f</math>. A więc funkcją odwrotną do <math> \displaystyle f</math> jest
funkcją odwrotną do <math>f</math>. A więc funkcją odwrotną do <math>f</math> jest
<math> \displaystyle f</math>.<br>
<math>f</math>.<br>
c)  Funkcją odwrotną do <math> \displaystyle f</math> jest <math> \displaystyle f</math>, więc <math> \displaystyle f\circ f =\mathrm{id}\,</math>, gdzie
c)  Funkcją odwrotną do <math>f</math> jest <math>f</math>, więc <math>f\circ f =\mathrm{id} \,</math>, gdzie
<math> \displaystyle \mathrm{id}\,: x\mapsto x</math> oznacza odwzorowanie identycznościowe. Wobec
<math>\mathrm{id}\,: x\mapsto x</math> oznacza odwzorowanie identycznościowe. Wobec
tego <math> \displaystyle f^3 =(f\circ f)\circ f=\mathrm{id}\,\circ f=f</math>. Podobnie <math> \displaystyle f^4=(f\circ
tego <math>f^3 =(f\circ f)\circ f=\mathrm{id}\,\circ f=f</math>. Podobnie <math>f^4=(f\circ
f)\circ (f\circ f)=\mathrm{id}\, \circ \mathrm{id}\, =\mathrm{id}\,</math>. Spostrzegamy, że:
f)\circ (f\circ f)=\mathrm{id}\, \circ \mathrm{id}\, =\mathrm{id} \,</math>. Spostrzegamy, że:


<center><math> \displaystyle f^n
<center><math>  
\ =\
f^n
\left\{\begin{array}{ll} f, &\textrm{ jeśli }n \textrm{ jest liczbą
=
nieparzystą},\\
\left \{ \begin{array}{ll} f, & \text{ jeśli } n \text{ jest liczbą nieparzystą},\\
\mathrm{id}\,&\textrm{ jeśli }n \textrm{ jest liczbą
\mathrm{id}, & \text{ jeśli } n \text{ jest liczbą parzystą},\end{array} \right . </math></center>
parzystą},\end{array}\right .
</math></center>


wobec tego <math> \displaystyle f^9=f.</math><br>
wobec tego <math>f^9=f</math>.<br>
d) Jeśli <math> \displaystyle g(x)=ax+b</math>, to <math> \displaystyle (g\circ g)(x)=a(ax+b)+b=a^2 x+ab+b</math>.
d) Jeśli <math>g(x)=ax+b</math>, to <math>(g\circ g)(x)=a(ax+b)+b=a^2 x+ab+b</math>.
Jeśli <math> \displaystyle (g\circ g)(x)=4x+3</math>, to współczynniki <math> \displaystyle a</math>, <math> \displaystyle b</math> muszą
Jeśli <math>(g\circ g)(x)=4x+3</math>, to współczynniki <math>a</math>, <math>b</math> muszą
spełniać układ równań:
spełniać układ równań:


<center><math> \displaystyle \left\{\begin{array}{l} a^2=4\\  
<center><math> \left \{ \begin{array}{l} a^2 = 4\\ (a+1)b = 3 \end{array} \right . </math></center>
(a+1)b=3,\end{array} \right.
</math></center>


który
który
spełniają dwie pary liczb <math> \displaystyle (a,b)\in\{(-2, -3), \ (2, 1)\}</math>.
spełniają dwie pary liczb <math>(a,b)\in\{(-2, -3), \ (2, 1)\}</math>.
Funkcja <math> \displaystyle g_1 (x)=-2x-3</math> jest malejąca, a <math> \displaystyle g_2 (x)=2x+1</math> jest
Funkcja <math>g_1 (x)=-2x-3</math> jest malejąca, a <math>g_2 (x)=2x+1</math> jest
rosnącą funkcją afiniczną.
rosnącą funkcją afiniczną.
</div></div>
</div></div>
Linia 59: Linia 55:


Dana jest homografia
Dana jest homografia
<math> \displaystyle  f(x)=\frac{x+1}{x-1}</math>. Wyznaczyć:<br>
<math> f(x) = \frac{x+1}{x-1}</math>. Wyznaczyć:<br>
a) odwrotność tej homografii,<br>
a) odwrotność tej homografii,<br>
b) homografię odwrotną,<br>
b) homografię odwrotną,<br>
c) złożenie <math> \displaystyle f^2 =  f \circ f</math>, <math> \displaystyle f^3 = f\circ
c) złożenie <math>f^2 =  f \circ f</math>, <math>f^3 = f\circ
f \circ f</math>, <math> \displaystyle f^4 = f\circ f \circ f\circ f</math> oraz <math> \displaystyle f^{11} = f\circ
f \circ f</math>, <math>f^4 = f\circ f \circ f\circ f</math> oraz <math>f^{11} = f\circ
f \circ f\circ f\circ f \circ f\circ f\circ f \circ f\circ f\circ
f \circ f\circ f\circ f \circ f\circ f\circ f \circ f\circ f\circ
f </math>.<br>
f</math>.<br>
d) Czy istnieje homografia <math> \displaystyle g: \mathbb{R}\mapsto \mathbb{R}</math> taka, że
d) Czy istnieje homografia <math>g: \mathbb{R} \mapsto \mathbb{R}</math> taka, że
<math> \displaystyle g\circ g =f</math>?
<math>g \circ g = f</math>?
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a), b) c) Zastosować wskazówki do [[#cwiczenie_2_1|ćwiczenia 2.1.]]<br>
a), b) c) Zastosować wskazówki do [[#cwiczenie_2_1|ćwiczenia 2.1.]]<br>
d) Niech <math> \displaystyle  g(x)=\frac{ax +b}{cx +d}</math>.
d) Niech <math>g(x)=\frac{ax +b}{cx +d}</math>.
Zauważyć, że można przyjąć, że <math> \displaystyle c=1</math> (dlaczego?). Jakie równania
Zauważyć, że można przyjąć, że <math>c=1</math> (dlaczego?). Jakie równania
muszą spełniać współczynniki <math> \displaystyle a, \ b, \ d</math>, aby <math> \displaystyle g\circ g=f</math>?
muszą spełniać współczynniki <math>\ a,\ b,\ d</math>, aby <math>g\circ g=f</math>?
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Odwrotnością danej homografii jest
a) Odwrotnością danej homografii jest
<math> \displaystyle  x\mapsto\frac{1}{f(x)}=\frac{x-1}{x+1}</math>.<br>
<math>x\mapsto\frac{1}{f(x)}=\frac{x-1}{x+1}</math>.<br>
b) Homografię odwrotną do <math> \displaystyle f</math> otrzymamy, wyznaczając <math> \displaystyle x</math> z
b) Homografię odwrotną do <math>f</math> otrzymamy, wyznaczając <math>x</math> z
równania <math> \displaystyle  y=\frac{x+1}{x-1}</math>. Stąd
równania <math>y=\frac{x+1}{x-1}</math>. Stąd
<math> \displaystyle  x=\frac{y+1}{y-1}</math>, czyli
<math>x=\frac{y+1}{y-1}</math>, czyli
homografią odwrotną do <math> \displaystyle f</math> jest ta sama funkcja.<br>
homografią odwrotną do <math>f</math> jest ta sama funkcja.<br>
c) Skoro <math> \displaystyle f^{-1}=f</math>, więc - podobnie jak w [[#cwiczenie_2_1|ćwiczeniu 2.1.]] - złożenie
c) Skoro <math>f^{-1}=f</math>, więc - podobnie jak w [[#cwiczenie_2_1|ćwiczeniu 2.1.]] - złożenie
<math> \displaystyle f\circ f=\mathrm{id}\,</math>, <math> \displaystyle f^4=(f\circ f)\circ (f\circ f)=\mathrm{id}\, \circ \mathrm{id}\, =\mathrm{id}\,</math>.
<math>f\circ f=\mathrm{id}</math>, <math>f^4=(f\circ f)\circ (f\circ f)=\mathrm{id}\, \circ \mathrm{id}\, =\mathrm{id}</math>.
Spostrzegamy, że:
Spostrzegamy, że:


<center><math> \displaystyle f^n
<center><math>
\ =\
f^n =
\left\{\begin{array}{ll} f, &\textrm{ jeśli }n \textrm{ jest liczbą
\left \{
nieparzystą},\\
\begin{array}{ll} f, & \text{jeśli } n \text{ jest liczbą nieparzystą}, \\
\mathrm{id}\,&\textrm{ jeśli }n \textrm{jest liczbą
\mathrm{id}, & \text{jeśli } n \text{ jest liczbą parzystą},
parzystą,}\end{array}\right .
\end{array}
\right .
</math></center>
</math></center>


wobec tego <math> \displaystyle f^3=f</math>, <math> \displaystyle f^{11}=f</math>.<br>
wobec tego <math>f^3=f</math>, <math>f^{11}=f</math>.<br>
d) Niech <math> \displaystyle  g(x)=\frac{ax+b}{cx+d}</math>. Współczynnik <math> \displaystyle c\neq 0</math>, gdyż
d) Niech <math>g(x)=\frac{ax+b}{cx+d}</math>. Współczynnik <math>c\neq 0</math>, gdyż
w przeciwnym przypadku funkcja <math> \displaystyle g</math> byłaby afiniczna i złożenie
w przeciwnym przypadku funkcja <math>g</math> byłaby afiniczna i złożenie
<math> \displaystyle g\circ g</math> byłoby funkcją afiniczną, co nie jest możliwe. Skoro <math> \displaystyle c\neq 0</math>
<math>g\circ g</math> byłoby funkcją afiniczną, co nie jest możliwe. Skoro <math>c\neq 0</math>
możemy podzielić licznik i mianownik rozważanego ułamka przez stałą <math> \displaystyle c</math>
możemy podzielić licznik i mianownik rozważanego ułamka przez stałą <math>c</math>
i przyjąć, że <math> \displaystyle c=1</math> to znaczy: <math> \displaystyle  g(x)=\frac{ax+b}{x+d}</math>. Wobec tego
i przyjąć, że <math>c=1</math> to znaczy: <math>g(x)=\frac{ax+b}{x+d}</math>. Wobec tego


<center><math> \displaystyle \aligned (g\circ g)(x)=&g(g(x))
<center><math>\begin{align} (g\circ g)(x)=&g(g(x))
=\frac{ag(x)+b}{g(x)+d}\\=&\frac{a\frac{ax+b}{x+d}+b}{\frac{ax+b}{x+d}+d}
=\frac{ag(x)+b}{g(x)+d}\\=&\frac{a\frac{ax+b}{x+d}+b}{\frac{ax+b}{x+d}+d}
=\frac{a(ax+b)+b(x+d)}{ax+b+d(x+d)}=\frac{(a^2+b)x+(ab+bd)}{(a+d)x+(b+d^2)}.\endaligned
=\frac{a(ax+b)+b(x+d)}{ax+b+d(x+d)}=\frac{(a^2+b)x+(ab+bd)}{(a+d)x+(b+d^2)}.\end{align}
</math></center>
</math></center>


Równość <math> \displaystyle g\circ g=f</math> zachodziłaby, gdyby odpowiednie współczynniki homografii <math> \displaystyle g\circ g</math> oraz <math> \displaystyle f</math> były równe,
Równość <math>g\circ g=f</math> zachodziłaby, gdyby odpowiednie współczynniki homografii <math>g\circ g</math> oraz <math>f</math> były równe,
<center><math> \displaystyle 0\neq  a^2+b=b(a+d)=a+d=-(b+d^2).</math></center>
<center><math>0\neq  a^2+b=b(a+d)=a+d=-(b+d^2)</math>.</center>
Ale jest to niemożliwe, gdyż z równości <math> \displaystyle b(a+d)=a+d</math> wynika, że <math> \displaystyle b=1</math>, co pociąga za sobą w konsekwencji nierówność: <math> \displaystyle 1\leq a^2 +1=a^2
Ale jest to niemożliwe, gdyż z równości <math>b(a+d)=a+d</math> wynika, że <math>b=1</math>, co pociąga za sobą w konsekwencji nierówność: <math>1\leq a^2 +1=a^2
+b=-(b+d^2)=-(1+d^2)\leq -1</math>, która jest fałszywa. Nie ma więc takiej homografii <math> \displaystyle g:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math>, aby <math> \displaystyle g\circ g=f</math>.
+b=-(b+d^2)=-(1+d^2)\leq -1</math>, która jest fałszywa. Nie ma więc takiej homografii <math>g:\mathbb{R}\mapsto\mathbb{R}</math>, aby <math>g\circ g=f</math>.


</div></div>
</div></div>
Linia 118: Linia 115:


Wyrazić w prostszej postaci:<br>
Wyrazić w prostszej postaci:<br>
a) <math> \displaystyle \arcsin(\cos x)</math>, <math> \displaystyle \arccos(\sin x)</math>,<br>
a) <math>\arcsin(\cos x)</math>, <math>\arccos(\sin x)</math>,<br>
b) <math> \displaystyle \sin(\arccos x)</math>, <math> \displaystyle \cos(\arcsin x)</math>,<br>
b) <math>\sin(\arccos x)</math>, <math>\cos(\arcsin x)</math>,<br>
c) <math> \displaystyle \mathrm{arctg}\,(\mathrm{ctg}\, x)</math>, <math> \displaystyle \mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{tg}\, x )</math>,<br>
c) <math>\mathrm{arctg}\,(\mathrm{ctg}\, x)</math>, <math>\mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{tg}\, x )</math>,<br>
d) <math> \displaystyle \mathrm{tg}\, (\mathrm{arc\,ctg}\, x )</math>, <math> \displaystyle \mathrm{ctg}\, (\mathrm{arctg}\, x )</math>,<br>
d) <math>\mathrm{tg}\, (\mathrm{arc\,ctg}\, x )</math>, <math>\mathrm{ctg}\, (\mathrm{arctg}\, x )</math>,<br>
e) <math> \displaystyle \sinh({\rm arcosh\, } x)</math>, <math> \displaystyle \cosh({\rm arsinh\, } x)</math>.
e) <math>\sinh({\rm arcosh\, } x)</math>, <math>\cosh({\rm arsinh\, } x)</math>.
}}
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Skorzystać ze
a) Skorzystać ze
związku: <math> \displaystyle \arccos x=\arcsin(-x)+\frac{\pi}{2}</math>.<br>
związku: <math>\arccos x=\arcsin(-x)+\frac{\pi}{2}</math>.<br>
b) Skorzystać z jedynki trygonometrycznej.
b) Skorzystać z jedynki trygonometrycznej.
</div></div>
</div></div>
Linia 133: Linia 130:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Zauważmy, że
a) Zauważmy, że
funkcja <math> \displaystyle x\mapsto\arcsin(\cos x)</math> jest określona w każdym punkcie
funkcja <math>x\mapsto\arcsin(\cos x)</math> jest określona w każdym punkcie
zbioru liczb rzeczywistych i jest okresowa o okresie <math> \displaystyle 2\pi</math>.
zbioru liczb rzeczywistych i jest okresowa o okresie <math>2\pi</math>.
Wystarczy więc wyznaczyć jej wartości w jakimkolwiek przedziale
Wystarczy więc wyznaczyć jej wartości w jakimkolwiek przedziale
postaci <math> \displaystyle [a-\pi, a+\pi]</math>. Funkcja  cosinus jest parzysta, stąd złożenie
postaci <math>[a-\pi, a+\pi]</math>. Funkcja  cosinus jest parzysta, stąd złożenie
<math> \displaystyle x\mapsto\arcsin(\cos x)</math> jest funkcją parzystą. Wystarczy więc
<math>x\mapsto\arcsin(\cos x)</math> jest funkcją parzystą. Wystarczy więc
rozważyć wyrażenie <math> \displaystyle \arcsin(\cos x)</math> w zbiorze <math> \displaystyle 0\leq x\leq \pi</math>.
rozważyć wyrażenie <math>\arcsin(\cos x)</math> w zbiorze <math>0\leq x\leq \pi</math>.
Jeśli <math> \displaystyle 0\leq x\leq \pi</math>, to różnica
Jeśli <math>0\leq x\leq \pi</math>, to różnica
<math> \displaystyle \frac{\pi}{2}-x\in \left[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\right]</math>. Korzystając ze wzoru
<math>\frac{\pi}{2}-x\in \left[-\frac{\pi}{2}, \frac{\pi}{2}\right]</math>. Korzystając ze wzoru
redukcyjnego: <math> \displaystyle  \cos x=\sin\left(\frac{\pi}{2}-x\right)</math>, otrzymujemy
redukcyjnego: <math>\cos x=\sin\left(\frac{\pi}{2}-x\right)</math>, otrzymujemy
<center><math> \displaystyle \arcsin(\cos
<center><math>\arcsin(\cos
x)=\arcsin\left(\sin\left(\frac{\pi}{2}-x\right)\right)=\frac{\pi}{2}-x,</math></center>
x)=\arcsin\left(\sin\left(\frac{\pi}{2}-x\right)\right)=\frac{\pi}{2}-x</math>,</center>
dla <math> \displaystyle 0\leq x\leq \pi</math>. Wobec parzystości rozważanej funkcji mamy dla <math> \displaystyle -\pi\leq x\leq\pi</math> równość <center><math> \displaystyle \arcsin(\cos x)=\frac{\pi}{2}-|x|.</math></center> <br>
dla <math>0\leq x\leq \pi</math>. Wobec parzystości rozważanej funkcji mamy dla <math>-\pi\leq x\leq\pi</math> równość <center><math>\arcsin(\cos x)=\frac{\pi}{2}-|x|</math>.</center> <br>


<div class="thumb tright"><div style="width:375px;">
[[File:an1c02.0020.svg|375x270px|thumb|right|Rysunek do ćwiczenia 2.3.(a)]]
<flash>file=an1c02.0020.swf|width=375|height=270</flash>
[[File:an1c02.0030.svg|375x270px|thumb|right|Rysunek do ćwiczenia 2.3.(a)]]
<div.thumbcaption>Rysunek do ćwiczenia 2.3.(a)</div>
</div></div>
<div class="thumb tright"><div style="width:375px;">
<flash>file=an1c02.0030.swf|width=375|height=270</flash>
<div.thumbcaption>Rysunek do ćwiczenia 2.3.(a)</div>
</div></div>




Funkcja <math> \displaystyle x\mapsto \arccos(\sin x)</math> ma okres <math> \displaystyle 2\pi</math> i jest określona dla wszystkich liczb rzeczywistych. Podobnie jak w poprzednim przykładzie określimy więc jej wartość w przedziale <math> \displaystyle [-\pi, \pi]</math>. Dzięki okresowości wystarczy to, aby określić jej wartość dla dowolnej liczby rzeczywistej <math> \displaystyle x</math>. Zauważmy, że funkcja <math> \displaystyle  y\mapsto f(y)=\arccos y-\frac{\pi}{2}</math> jest nieparzysta, więc <math> \displaystyle f(-y)=-f(y)</math>, stąd
Funkcja <math>x\mapsto \arccos(\sin x)</math> ma okres <math>2\pi</math> i jest określona dla wszystkich liczb rzeczywistych. Podobnie jak w poprzednim przykładzie określimy więc jej wartość w przedziale <math>[-\pi, \pi]</math>. Dzięki okresowości wystarczy to, aby określić jej wartość dla dowolnej liczby rzeczywistej <math>x</math>. Zauważmy, że funkcja <math>y\mapsto f(y)=\arccos y-\frac{\pi}{2}</math> jest nieparzysta, więc <math>f(-y)=-f(y)</math>, stąd


<center>
<center>
<math> \displaystyle \arccos (-y)=\pi -\arccos y, </math> dla <math>
<math>\arccos (-y)=\pi -\arccos y</math> dla <math>
|y|\leq\frac{\pi}{2}.
|y|\leq\frac{\pi}{2}</math>
</math>
</center>
</center>


Rozumując jak poprzednio, na mocy wzoru
Rozumując jak poprzednio, na mocy wzoru
redukcyjnego równość:
redukcyjnego równość:
<math> \displaystyle \sin x=\cos \bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)</math>. Stąd
<math>\sin x=\cos \bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)</math>. Stąd


<center>
<center>
<math> \displaystyle \arccos (\sin x)) =\arccos\bigg(\cos\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)\bigg) =\frac{\pi}{2}-x,
<math>\arccos (\sin x)) =\arccos\bigg(\cos\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)\bigg) =\frac{\pi}{2}-x</math>,
</math>
</center>
</center>


dla <math> \displaystyle  x\in \bigg[0, \frac{\pi}{2}\bigg]</math>. Natomiast dla
dla <math>x\in \bigg[0, \frac{\pi}{2}\bigg]</math>. Natomiast dla
<math> \displaystyle  x\in \bigg[\frac{\pi}{2},\pi\bigg]</math> mamy równość
<math>x\in \bigg[\frac{\pi}{2},\pi\bigg]</math> mamy równość


<center>
<center>
<math> \displaystyle \arccos (\sin x)
<math>\arccos (\sin x) =-\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg) =x-\frac{\pi}{2}</math>
\ =\
-\bigg(\frac{\pi}{2}-x\bigg)
\ =\
x-\frac{\pi}{2}.
</math>
</center>
</center>


Stąd dla
Stąd dla
<math> \displaystyle  \bigg|x-\frac{\pi}{2}\bigg|\leq \frac{\pi}{2}</math> mamy
<math>\bigg|x-\frac{\pi}{2}\bigg|\leq \frac{\pi}{2}</math> mamy


<center>
<center>
<math> \displaystyle \arccos (\sin x))
<math>\arccos (\sin x)) =\bigg|x-\frac{\pi}{2}\bigg|</math>
\ =\
\bigg|x-\frac{\pi}{2}\bigg|.
</math>
</center>
</center>


Korzystając teraz z  nieparzystości
Korzystając teraz z  nieparzystości
funkcji
funkcji
<math> \displaystyle  y\mapsto \arccos y-\frac{\pi}{2}</math> dla <math> \displaystyle x\in [-\pi, 0]</math>,
<math>y\mapsto \arccos y-\frac{\pi}{2}</math> dla <math>x\in [-\pi, 0]</math>,
otrzymamy <math> \displaystyle \arccos(\sin x)=\pi-\bigg|x+\frac{\pi}{2}\bigg|.</math> Stąd
otrzymamy <math>\arccos(\sin x)=\pi-\bigg|x+\frac{\pi}{2}\bigg|</math>. Stąd
ostatecznie  dla <math> \displaystyle x\in[-\pi, \pi]</math> mamy
ostatecznie  dla <math>x\in[-\pi, \pi]</math> mamy


<center>
<center>
<math> \displaystyle \arccos (\sin x)=\left\{\aligned &\frac{3\pi}{2}+x, &\textrm{ dla
<math> \arccos ( \sin x)= \left \{
}& -\pi \leq x\leq-\frac{\pi}{2}\\ &\frac{\pi}{2}-x, &\textrm{ dla
\begin{align}
}& -\frac{\pi}{2} \leq x\leq \frac{\pi}{2}\\ &x-\frac{\pi}{2},
& \frac{3\pi}{2}+x, & \text{ dla } & -\pi \leq x \leq - \frac{\pi}{2} \\  
&\textrm{ dla }&+ \frac{\pi}{2} \leq x\leq \pi.\endaligned
& \frac{\pi}{2} - x, & \text{ dla } & - \frac{\pi}{2} \leq x \leq \frac{\pi}{2} \\
\right.
& x -\frac{\pi}{2}, & \text{ dla } & + \frac{\pi}{2} \leq x \leq \pi.  
</math>
\end{align}
\right . </math>
</center>
</center>


b) Niech <math> \displaystyle y=\arccos x</math>. Zatem <math> \displaystyle \sin y\geq 0</math>. Z jedynki trygonometrycznej: <math> \displaystyle \sin^2 y=1-\cos^2 y=1-x^2</math>. Stąd <math> \displaystyle \sin(\arccos x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math> \displaystyle -1\leq x\leq 1</math>.
b) Niech <math>y=\arccos x</math>. Zatem <math>\sin y\geq 0</math>. Z jedynki trygonometrycznej: <math>\sin^2 y=1-\cos^2 y=1-x^2</math>. Stąd <math>\sin(\arccos x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math>-1\leq x\leq 1</math>.


Podobnie dostajemy równość: <math> \displaystyle \cos(\arcsin x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math> \displaystyle -1\leq x\leq 1</math>.<br>
Podobnie dostajemy równość: <math>\cos(\arcsin x)=\sqrt{1-x^2}</math> dla <math>-1\leq x\leq 1</math>.<br>
c) Funkcja <math> \displaystyle x\mapsto \mathrm{arctg}\,(\mathrm{ctg}\, x)</math> jest nieparzysta, gdyż jest złożeniem dwóch funkcji nieparzystych: <math> \displaystyle x\mapsto \mathrm{ctg}\, x</math> oraz <math> \displaystyle u\mapsto \mathrm{arctg}\, u</math>. Jest okresowa o okresie <math> \displaystyle \pi</math> wystarczy więc rozważyć ją np. na przedziale <math> \displaystyle 0<x<\pi</math>. Ze wzoru redukcyjnego mamy <math> \displaystyle \mathrm{ctg}\, x=\mathrm{tg}\,\left(\frac{\pi}{2}-x\right),</math> stąd
c) Funkcja <math>x\mapsto \mathrm{arctg}\,(\mathrm{ctg}\, x)</math> jest nieparzysta, gdyż jest złożeniem dwóch funkcji nieparzystych: <math>x\mapsto \mathrm{ctg}\, x</math> oraz <math>u\mapsto \mathrm{arctg}\, u</math>. Jest okresowa o okresie <math>\pi</math> wystarczy więc rozważyć ją np. na przedziale <math>0<x<\pi</math>. Ze wzoru redukcyjnego mamy <math>\mathrm{ctg}\, x=\mathrm{tg}\,\left(\frac{\pi}{2}-x\right)</math>, stąd


<center>
<center>
<math> \displaystyle \mathrm{arctg}\,(\mathrm{ctg}\, x)
<math>\mathrm{arctg}\,(\mathrm{ctg}\, x) =\mathrm{arctg}\,\left(\mathrm{tg}\,\left(\frac{\pi}{2}-x\right)\right)=\frac{\pi}{2}-x</math>,
\ =\
\mathrm{arctg}\,\left(\mathrm{tg}\,\left(\frac{\pi}{2}-x\right)\right)=\frac{\pi}{2}-x,
</math>
</center>
</center>


dla <math> \displaystyle 0<x<\pi</math>.
dla <math>0<x<\pi</math>.


Podobnie <math> \displaystyle x\mapsto \mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{tg}\, x)</math> jest nieparzysta, okresowa o okresie <math> \displaystyle \pi</math>. Wystarczy więc rozważyć ją np. w przedziale <math> \displaystyle \bigg(-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg)</math>, gdzie zachodzi równość:
Podobnie <math>x\mapsto \mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{tg}\, x)</math> jest nieparzysta, okresowa o okresie <math>\pi</math>. Wystarczy więc rozważyć ją np. w przedziale <math>\bigg(-\frac{\pi}{2},\frac{\pi}{2}\bigg)</math>, gdzie zachodzi równość:


<center><math> \displaystyle \mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{tg}\, x)=\mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{ctg}\,(\frac{\pi}{2}-x))=\frac{\pi}{2}-x.
<center><math>\mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{tg}\, x)=\mathrm{arc\,ctg}\,(\mathrm{ctg}\,(\frac{\pi}{2}-x))=\frac{\pi}{2}-x</math></center>
</math></center>


d) Pamiętając, że <math> \displaystyle \mathrm{tg}\, u=\frac{1}{\mathrm{ctg}\, u}</math>, otrzymamy
d) Pamiętając, że <math>\mathrm{tg}\, u=\frac{1}{\mathrm{ctg}\, u}</math>, otrzymamy
<math> \displaystyle \mathrm{tg}\,(\mathrm{arc\,ctg}\, x)=\frac{1}{\mathrm{ctg}\,(\mathrm{arc\,ctg}\, x)}=\frac{1}{x}</math>, dla <math> \displaystyle x\neq 0</math>.
<math>\mathrm{tg}\,(\mathrm{arc\,ctg}\, x)=\frac{1}{\mathrm{ctg}\,(\mathrm{arc\,ctg}\, x)}=\frac{1}{x}</math>, dla <math>x\neq 0</math>.


Podobnie: <math> \displaystyle \mathrm{ctg}\,(\mathrm{arctg}\, x)=\frac{1}{\mathrm{tg}\,(\mathrm{arctg}\, x)}=\frac{1}{x}</math>, dla <math> \displaystyle x\neq 0</math>.<br>
Podobnie: <math>\mathrm{ctg}\,(\mathrm{arctg}\, x)=\frac{1}{\mathrm{tg}\,(\mathrm{arctg}\, x)}=\frac{1}{x}</math>, dla <math>x\neq 0</math>.<br>
e) Z jedynki hiperbolicznej <math> \displaystyle \sinh(u)=\sqrt{\cosh^2 u -1}</math> dla <math> \displaystyle u\geq 0</math>. Po podstawieniu <math> \displaystyle u:={\rm arcosh\, } x</math>, dostajemy <math> \displaystyle \sinh({\rm arcosh\, } x)=\sqrt{x^2-1}</math>, dla <math> \displaystyle x\geq 1</math>.
e) Z jedynki hiperbolicznej <math>\sinh(u)=\sqrt{\cosh^2 u -1}</math> dla <math>u\geq 0</math>. Po podstawieniu <math>u:={\rm arcosh\, } x</math>, dostajemy <math>\sinh({\rm arcosh\, } x)=\sqrt{x^2-1}</math>, dla <math>x\geq 1</math>.


Z kolei <math> \displaystyle \cosh^2 v=1+\sinh^2v</math>. Funkcja <math> \displaystyle x\mapsto \cosh({\rm arsinh\, } x)</math> jest określona na całym zbiorze liczb rzeczywistych i jest parzysta. Mamy równość:
Z kolei <math>\cosh^2 v=1+\sinh^2v</math>. Funkcja <math>x\mapsto \cosh({\rm arsinh\, } x)</math> jest określona na całym zbiorze liczb rzeczywistych i jest parzysta. Mamy równość:


<center><math> \displaystyle \cosh({\rm arsinh\, } x)
<center><math>\cosh({\rm arsinh\, } x) =\sqrt{1+\sinh^2({\rm arsinh\, } x)} =\sqrt{1+x^2}</math>,</center>
\ =\
\sqrt{1+\sinh^2({\rm arsinh\, } x)}
\ =\
\sqrt{1+x^2},
</math></center>


prawdziwą dla wszystkich liczb rzeczywistych <math> \displaystyle x</math>.
prawdziwą dla wszystkich liczb rzeczywistych <math>x</math>.
</div></div>
</div></div>


<span id="cwiczenie_2_4">{{cwiczenie|2.4.||
<span id="cwiczenie_2_4">{{cwiczenie|2.4.||


Wykazać, że dla dowolnych liczb <math> \displaystyle x</math>, <math> \displaystyle y</math>
Wykazać, że dla dowolnych liczb <math>x</math>, <math>y</math>
zachodzą równości:<br>
zachodzą równości:<br>
a) <math> \displaystyle \cosh(x+y)=\cosh x \cosh y+\sinh x\sinh y,</math><br>
a) <math>\cosh(x+y)=\cosh x \cosh y+\sinh x\sinh y</math>,<br>
b) <math> \displaystyle \sinh(x+y)=\sinh x\cosh y+\cosh x \sinh y.</math>
b) <math>\sinh(x+y)=\sinh x\cosh y+\cosh x \sinh y</math>.
}}</span>
}}</span>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Warto przekształcić wpierw prawą
a) Warto przekształcić wpierw prawą
stronę równości, skorzystać z definicji funkcji <math> \displaystyle \sinh</math> oraz
stronę równości, skorzystać z definicji funkcji <math>\sinh</math> oraz
<math> \displaystyle \cosh</math>, wykonać mnożenie i zredukować wyrazy podobne.<br>
<math>\cosh</math>, wykonać mnożenie i zredukować wyrazy podobne.<br>
b) Należy postąpić podobnie jak w punkcie a) zadania.
b) Należy postąpić podobnie jak w punkcie a) zadania.
</div></div>
</div></div>
Linia 264: Linia 237:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Z definicji funkcji
a) Z definicji funkcji
<math> \displaystyle \sinh</math> i <math> \displaystyle \cosh</math> mamy:
<math>\sinh</math> i <math>\cosh</math> mamy:


<center><math> \displaystyle \aligned 4(\cosh x \cosh y+\sinh x\sinh y)&=(e^x+e^{-x}
<center><math>\begin{align} 4(\cosh x \cosh y+\sinh x\sinh y)&=(e^x+e^{-x}
)(e^y+e^{-y}
)(e^y+e^{-y}
)(e^x-e^{-x} )(e^y-e^{-y} )\\
)(e^x-e^{-x} )(e^y-e^{-y} )\\
Linia 272: Linia 245:
&=2(e^{x+y}+e^{-(x+y)})\\
&=2(e^{x+y}+e^{-(x+y)})\\
&=4\cosh(x+y),
&=4\cosh(x+y),
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


stąd <math> \displaystyle \cosh x \cosh y+\sinh x\sinh y=\cosh(x+y).</math>
stąd <math>\cosh x \cosh y+\sinh x\sinh y=\cosh(x+y)</math>.


b) Dokonując podobnych przekształceń jak  w punkcie a), otrzymujemy:
b) Dokonując podobnych przekształceń jak  w punkcie a), otrzymujemy:


<center><math> \displaystyle \aligned 4(\sinh x \cosh y+\cosh x\sinh y)&=(e^x-e^{-x}
<center><math>\begin{align} 4(\sinh x \cosh y+\cosh x\sinh y)&=(e^x-e^{-x}
)(e^y+e^{-y}
)(e^y+e^{-y}
)(e^x+e^{-x} )(e^y-e^{-y} )\\
)(e^x+e^{-x} )(e^y-e^{-y} )\\
Linia 285: Linia 258:
&=2(e^{x+y}-e^{-(x+y)})\\
&=2(e^{x+y}-e^{-(x+y)})\\
&=4\sinh(x+y),
&=4\sinh(x+y),
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


stąd <math> \displaystyle \sinh x \cosh y+\cosh x\sinh y=\sinh(x+y).</math>
stąd <math>\sinh x \cosh y+\cosh x\sinh y=\sinh(x+y)</math>.
</div></div>
</div></div>


<span id="cwiczenie_2_5">{{cwiczenie|2.5.||
<span id="cwiczenie_2_5">{{cwiczenie|2.5.||


a) Niech <math> \displaystyle T_n(x):=\cos(n\arccos x)</math> dla <math> \displaystyle n=0,1,2,...</math>.
a) Niech <math>T_n(x):=\cos(n\arccos x)</math> dla <math>n=0,1,2,.</math>...
Wykaż, że <math> \displaystyle T_0(x)=1</math>, <math> \displaystyle T_1(x)=x</math> oraz
Wykaż, że <math>T_0(x)=1</math>, <math>T_1(x)=x</math> oraz


<center><math> \displaystyle T_{n+2}(x)
<center><math>T_{n+2}(x) =2x T_{n+1}(x)-T_n (x)</math>,</center>
\ =\
2x T_{n+1}(x)-T_n (x),
</math></center>


dla <math> \displaystyle n\geq 0</math>.<br>
dla <math>n\geq 0</math>.<br>
b) Wykazać, że funkcja <math> \displaystyle T_n(x)=\cos(n\arccos x)</math> jest wielomianem
b) Wykazać, że funkcja <math>T_n(x)=\cos(n\arccos x)</math> jest wielomianem
zmiennej <math> \displaystyle x</math>, dla <math> \displaystyle n=0,1,2,3,...</math>.
zmiennej <math>x</math>, dla <math>n=0,1,2,3,.</math>...
}}</span>
}}</span>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Przekształcić
a) Przekształcić
<math> \displaystyle T_{n+2}</math> oraz <math> \displaystyle T_{n+1}</math>, wykorzystując wzory wyrażające sinus
<math>T_{n+2}</math> oraz <math>T_{n+1}</math>, wykorzystując wzory wyrażające sinus
i&nbsp;cosinus sumy <math> \displaystyle x+y</math>, analogiczne do tych, które zostały wykazane w [[#cwiczenie_2_4|ćwiczeniu 2.4.]], a mianowicie:
i&nbsp;cosinus sumy <math>x+y</math>, analogiczne do tych, które zostały wykazane w [[#cwiczenie_2_4|ćwiczeniu 2.4.]], a mianowicie:


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
\cos(x+y)&=\cos x\cos y-\sin x\sin y,\\
\cos(x+y)&=\cos x\cos y-\sin x\sin y,\\
\sin(x+y)&=\sin x \cos y+\cos x\sin y.
\sin(x+y)&=\sin x \cos y+\cos x\sin y.
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


Linia 322: Linia 292:


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Niech <math> \displaystyle y:=\arccos x</math>. Stosując znane
a) Niech <math>y:=\arccos x</math>. Stosując znane
wzory na cosinus i sinus sumy <math> \displaystyle x+y</math> oraz jedynkę trygonometryczną,
wzory na cosinus i sinus sumy <math>x+y</math> oraz jedynkę trygonometryczną,
otrzymamy
otrzymamy


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
T_{n+2}(x)&=\cos(n y+2 y)\\
T_{n+2}(x)&=\cos(n y+2 y)\\
&=\cos(n y)\cos(2y)-\sin(n y)\sin(2y)\\
&=\cos(n y)\cos(2y)-\sin(n y)\sin(2y)\\
&=\cos(ny)(2\cos^2 y-1)-\sin(ny)2\sin y\cos y\\
&=\cos(ny)(2\cos^2 y-1)-\sin(ny)2\sin y\cos y\\
&=T_n (x)(2x^2-1)-2 x \sin(n\arccos x) \sin (\arccos x),
&=T_n (x)(2x^2-1)-2 x \sin(n\arccos x) \sin (\arccos x),
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


gdyż <math> \displaystyle \cos y=\cos(\arccos x)=x</math> oraz
gdyż <math>\cos y=\cos(\arccos x)=x</math> oraz
<math> \displaystyle \cos ny=\cos(n\arccos x)=T_n(x).</math> Przekształćmy także
<math>\cos ny=\cos(n\arccos x)=T_n(x)</math>. Przekształćmy także


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
T_{n+1}(x)&=\cos(n y+ y)\\
T_{n+1}(x)&=\cos(n y+ y)\\
&=\cos(n y)\cos(y)-\sin(n y)\sin(y)\\
&=\cos(n y)\cos(y)-\sin(n y)\sin(y)\\
&=T_n (x) x-\sin(n\arccos x) \sin (\arccos x).
&=T_n (x) x-\sin(n\arccos x) \sin (\arccos x).
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


Stąd <math> \displaystyle \sin(n\arccos x) \sin (\arccos x)=x T_n (x)-T_{n+1}(x)</math>.
Stąd <math>\sin(n\arccos x) \sin (\arccos x)=x T_n (x)-T_{n+1}(x)</math>.
Wobec tego
Wobec tego


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
T_{n+2}(x)&=T_n (x)(2x^2-1)-2 x \sin(n\arccos x) \sin
T_{n+2}(x)&=T_n (x)(2x^2-1)-2 x \sin(n\arccos x) \sin
(\arccos x)\\
(\arccos x)\\
&=T_n (x)(2x^2-1)-2 x(x T_n (x)-T_{n+1}(x))\\
&=T_n (x)(2x^2-1)-2 x(x T_n (x)-T_{n+1}(x))\\
&=2x T_{n+1}(x)-T_{n}(x).
&=2x T_{n+1}(x)-T_{n}(x).
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


b) Formuła wykazana w punkcie b) pozwala wyznaczyć <math> \displaystyle T_{n+2}</math> dla
b) Formuła wykazana w punkcie b) pozwala wyznaczyć <math>T_{n+2}</math> dla
<math> \displaystyle n=0,1,2,...</math>. Iloczyn i suma wielomianów jest wielomianem.
<math>n=0,1,2,.</math>... Iloczyn i suma wielomianów jest wielomianem.
Funkcje <math> \displaystyle T_0(x)=1</math> oraz <math> \displaystyle T_1(x)=x</math> są wielomianami zmiennej <math> \displaystyle x</math>,
Funkcje <math>T_0(x)=1</math> oraz <math>T_1(x)=x</math> są wielomianami zmiennej <math>x</math>,
więc każda kolejna funkcja
więc każda kolejna funkcja


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
T_2(x)&=2xT_1(x)-T_0(x)=2x^2-1,\\
T_2(x)&=2xT_1(x)-T_0(x)=2x^2-1, T_3(x)&=2xT_2(x)-T_1(x)=4x^3-3x, T_4(x)&=2xT_3(x)-T_2(x)=8x^4-8x^2+1, T_5(x)&=2xT_4(x)-T_3(x)=16x^5-20x^3+5x, ...
T_3(x)&=2xT_2(x)-T_1(x)=4x^3-3x,\\
\end{align}
T_4(x)&=2xT_3(x)-T_2(x)=8x^4-8x^2+1,\\
T_5(x)&=2xT_4(x)-T_3(x)=16x^5-20x^3+5x, \ \ ...
\endaligned
</math></center>
</math></center>


jest również wielomianem zmiennej <math> \displaystyle x</math>.
jest również wielomianem zmiennej <math>x</math>.
</div></div>
</div></div>


<span id="cwiczenie_2_6">{{cwiczenie|2.6.||
<span id="cwiczenie_2_6">{{cwiczenie|2.6.||


a) Niech <math> \displaystyle U_n(x):=\cosh(n {\rm arcosh\, } x)</math> dla
a) Niech <math>U_n(x):=\cosh(n {\rm arcosh\, } x)</math> dla
<math> \displaystyle n=0,1,2,...</math>. Wykaż, że <math> \displaystyle U_0(x)=1</math>, <math> \displaystyle U_1(x)=x</math> oraz
<math>n=0,1,2,.</math>... Wykaż, że <math>U_0(x)=1</math>, <math>U_1(x)=x</math> oraz


<center><math> \displaystyle U_{n+2}(x)
<math>U_{n+2}(x) =2xU_{n+1}(x)-U_{n}(x),\quad
\ =\
</math><br> dla <math>n\geq 0</math>.
2xU_{n+1}(x)-U_{n}(x),\quad
</math></center> <br> dla <math> \displaystyle n\geq 0</math>.


b) Wykazać, że funkcja <math> \displaystyle U_n(x)=\cosh(n {\rm arcosh\, } x)</math> jest wielomianem
b) Wykazać, że funkcja <math>U_n(x)=\cosh(n {\rm arcosh\, } x)</math> jest wielomianem
zmiennej <math> \displaystyle x</math>, dla <math> \displaystyle n=0,1,2,3,...</math>.<br>
zmiennej <math>x</math>, dla <math>n=0,1,2,3,.</math>...<br>
c) Wykazać, że dla dowolnej liczby <math> \displaystyle n=0,1,2,3,...</math> istnieje
c) Wykazać, że dla dowolnej liczby <math>n=0,1,2,3,.</math>.. istnieje
wielomian <math> \displaystyle W_n</math> taki, że <math> \displaystyle U_n</math> oraz <math> \displaystyle T_n</math> są restrykcjami -
wielomian <math>W_n</math> taki, że <math>U_n</math> oraz <math>T_n</math> są restrykcjami -
odpowiednio do przedziałów <math> \displaystyle [1, \infty)</math> oraz <math> \displaystyle [-1, 1]</math> -
odpowiednio do przedziałów <math>[1, \infty)</math> oraz <math>[-1, 1]</math> -
wielomianu <math> \displaystyle W_n</math>.
wielomianu <math>W_n</math>.
}}</span>
}}</span>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
a) Warto uprościć
a) Warto uprościć
<math> \displaystyle U_{n+2}</math> oraz <math> \displaystyle U_{n+1}</math>, wykorzystując wzory wykazane w [[#cwiczenie_2_4|ćwiczeniu 2.4.]]<br>
<math>U_{n+2}</math> oraz <math>U_{n+1}</math>, wykorzystując wzory wykazane w [[#cwiczenie_2_4|ćwiczeniu 2.4.]]<br>
b) Suma i iloczyn wielomianów jest wielomianem. Wykorzystać
b) Suma i iloczyn wielomianów jest wielomianem. Wykorzystać
formułę z punktu a) zadania.<br>
formułę z punktu a) zadania.<br>
c) Porównać formuły z punktów b) w [[#cwiczenie_2_5|ćwiczeniu 2.5.]] i [[#cwiczenie_2_6|ćwiczeniu 2.6.]]
c) Porównać formuły z punktów b) w [[#cwiczenie_2_5|ćwiczeniu 2.5.]] i [[#cwiczenie_2_6|ćwiczeniu 2.6.]]
Wyznaczyć dziedziny funkcji <math> \displaystyle T_n</math> oraz <math> \displaystyle U_n</math>.
Wyznaczyć dziedziny funkcji <math>T_n</math> oraz <math>U_n</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Niech <math> \displaystyle y:={\rm arcosh\, } x</math>. Postępując podobnie jak
Niech <math>y:={\rm arcosh\, } x</math>. Postępując podobnie jak
w [[#cwiczenie_2_5|ćwiczeniu 2.5.]] tzn. stosując wykazane w [[#cwiczenie_2_4|ćwiczeniu 2.4.]] wzory na cosinus
w [[#cwiczenie_2_5|ćwiczeniu 2.5.]] tzn. stosując wykazane w [[#cwiczenie_2_4|ćwiczeniu 2.4.]] wzory na cosinus
hiperboliczny i sinus  hiperboliczny sumy <math> \displaystyle x+y</math> oraz jedynkę
hiperboliczny i sinus  hiperboliczny sumy <math>x+y</math> oraz jedynkę
hiperboliczną, otrzymamy
hiperboliczną, otrzymamy


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
U_{n+2}(x)&=\cosh(n y+2 y)\\
U_{n+2}(x)&=\cosh(n y+2 y)\\
&=\cosh(n y)\cosh(2y)+\sinh(n y)\sinh(2y)\\
&=\cosh(n y)\cosh(2y)+\sinh(n y)\sinh(2y)\\
&=\cosh(ny)(2\cosh^2 y-1)+\sinh(ny)2\sinh y\cosh y\\
&=\cosh(ny)(2\cosh^2 y-1)+\sinh(ny)2\sinh y\cosh y\\
&=U_n (x)(2x^2-1)+2 x \sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh ({\rm arcosh\, } x),
&=U_n (x)(2x^2-1)+2 x \sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh ({\rm arcosh\, } x),
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


gdyż <math> \displaystyle \cosh y=\cosh({\rm arcosh\, } x)=x</math> oraz
gdyż <math>\cosh y=\cosh({\rm arcosh\, } x)=x</math> oraz
<math> \displaystyle \cosh(ny)=\cosh(n{\rm arcosh\, } x)=U_n(x).</math> Przekształćmy także
<math>\cosh(ny)=\cosh(n{\rm arcosh\, } x)=U_n(x)</math>. Przekształćmy także


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
U_{n+1}(x)&=\cosh(n y+ y)\\
U_{n+1}(x)&=\cosh(n y+ y)\\
&=\cosh(n y)\cosh(y)+\sinh(n y)\sinh(y)\\
&=\cosh(n y)\cosh(y)+\sinh(n y)\sinh(y)\\
&=U_n (x) x+\sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh ({\rm arcosh\, } x).
&=U_n (x) x+\sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh ({\rm arcosh\, } x).
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


Stąd <math> \displaystyle \sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh ({\rm arcosh\, } x)=-x U_n (x)+U_{n+1}(x)</math>.
Stąd <math>\sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh ({\rm arcosh\, } x)=-x U_n (x)+U_{n+1}(x)</math>.
Wobec tego
Wobec tego


<center><math> \displaystyle \aligned U_{n+2}(x)&=U_n (x)(2x^2-1)+2 x \sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh
<center><math>\begin{align} U_{n+2}(x)&=U_n (x)(2x^2-1)+2 x \sinh(n{\rm arcosh\, } x) \sinh
({\rm arcosh\, } x)\\
({\rm arcosh\, } x)\\
&=U_n (x)(2x^2-1)+2 x(-x U_n (x)+U_{n+1}(x))\\
&=U_n (x)(2x^2-1)+2 x(-x U_n (x)+U_{n+1}(x))\\
&=2x U_{n+1}(x)-U_{n}(x).
&=2x U_{n+1}(x)-U_{n}(x).
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


b) Zauważmy, że formuła wykazana w punkcie b) pozwala wyznaczyć
b) Zauważmy, że formuła wykazana w punkcie b) pozwala wyznaczyć
<math> \displaystyle U_{n+2}</math> dla <math> \displaystyle n=0,1,2,...</math>. Iloczyn i suma wielomianów jest
<math>U_{n+2}</math> dla <math>n=0,1,2,.</math>... Iloczyn i suma wielomianów jest
wielomianem. Ponadto funkcje <math> \displaystyle U_0(x)=1</math> oraz <math> \displaystyle U_1(x)=x</math> są
wielomianem. Ponadto funkcje <math>U_0(x)=1</math> oraz <math>U_1(x)=x</math> są
wielomianami zmiennej <math> \displaystyle x</math>, więc każda kolejna funkcja
wielomianami zmiennej <math>x</math>, więc każda kolejna funkcja


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
U_2(x)&=2xU_1(x)-U_0(x)=2x^2-1,\\
U_2(x)&=2xU_1(x)-U_0(x)=2x^2-1,\\
U_3(x)&=2xU_2(x)-U_1(x)=4x^3-3x,\\
U_3(x)&=2xU_2(x)-U_1(x)=4x^3-3x,\\
U_4(x)&=2xU_3(x)-U_2(x)=8x^4-8x^2+1,\\
U_4(x)&=2xU_3(x)-U_2(x)=8x^4-8x^2+1,\\
U_5(x)&=2xU_4(x)-U_3(x)=16x^5-20x^3+5x, \ \ ...
U_5(x)&=2xU_4(x)-U_3(x)=16x^5-20x^3+5x, \ \ ...
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


jest również wielomianem zmiennej <math> \displaystyle x</math>.<br>
jest również wielomianem zmiennej <math>x</math>.<br>
c) Formuły pozwalające wyznaczyć <math> \displaystyle T_{n+2}</math> oraz <math> \displaystyle U_{n+2}</math> są
c) Formuły pozwalające wyznaczyć <math>T_{n+2}</math> oraz <math>U_{n+2}</math> są
identyczne:
identyczne:


<center><math> \displaystyle \aligned
<center><math>\begin{align}
T_{n+2}(x)&=2x T_{n+1}(x)-T_{n}, \ \ T_{0}(x)=1, \ \ T_1 (x)=x,\\
T_{n+2}(x)&=2x T_{n+1}(x)-T_{n}, \ \ T_{0}(x)=1, \ \ T_1 (x)=x,\\
U_{n+2}(x)&=2x U_{n+1}(x)-U_{n}, \ \ U_{0}(x)=1, \ \ U_1 (x)=x.
U_{n+2}(x)&=2x U_{n+1}(x)-U_{n}, \ \ U_{0}(x)=1, \ \ U_1 (x)=x.
\endaligned
\end{align}
</math></center>
</math></center>


Wielomiany <math> \displaystyle T_n</math> oraz <math> \displaystyle U_n</math> są więc zacieśnieniem -- odpowiednio do przedziałów
Wielomiany <math>T_n</math> oraz <math>U_n</math> są więc zacieśnieniem -- odpowiednio do przedziałów
<math> \displaystyle [-1,1]</math> oraz <math> \displaystyle [1,\infty)</math> - tego samego wielomianu <br> <math> \displaystyle W_n</math>, <math> \displaystyle n=0,1,2,...</math>.
<math>[-1,1]</math> oraz <math>[1,\infty)</math> - tego samego wielomianu <br> <math>W_n</math>, <math>n=0,1,2,.</math>...
Zwróćmy uwagę na fakt, że dziedziną każdej z funkcji
Zwróćmy uwagę na fakt, że dziedziną każdej z funkcji
<math> \displaystyle T_n(x)=\cos(n\arccos x)</math> jest przedział <math> \displaystyle [-1,1]</math> a dziedziną
<math>T_n(x)=\cos(n\arccos x)</math> jest przedział <math>[-1,1]</math> a dziedziną
funkcji <math> \displaystyle U_n(x)=\cosh(n{\rm arcosh\, } x)</math> - przedział <math> \displaystyle [1, +\infty)</math>.
funkcji <math>U_n(x)=\cosh(n{\rm arcosh\, } x)</math> - przedział <math>[1, +\infty)</math>.
Stąd formalnie równość funkcji <math> \displaystyle T_n (x)=U_n (x)</math> ma sens w części wspólnej obu dziedzin, tj. w punkcie <math> \displaystyle x=1</math>.
Stąd formalnie równość funkcji <math>T_n (x)=U_n (x)</math> ma sens w części wspólnej obu dziedzin, tj. w punkcie <math>x=1</math>.
</div></div>
</div></div>

Aktualna wersja na dzień 13:11, 22 lip 2024

Funkcje elementarne

Ćwiczenie 2.1.

Dana jest funkcja afiniczna f(x)=x+2. Wyznaczyć:
a) odwrotność tej funkcji,
b) funkcję odwrotną do f,
c) złożenie f2=ff, f3=fff, f4=ffff, f9=fffffffff.
d) Czy istnieje malejąca funkcja afiniczna g taka, że (gg)(x)=4x+3?

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.2.

Dana jest homografia f(x)=x+1x1. Wyznaczyć:
a) odwrotność tej homografii,
b) homografię odwrotną,
c) złożenie f2=ff, f3=fff, f4=ffff oraz f11=fffffffffff.
d) Czy istnieje homografia g: taka, że gg=f?

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.3.

Wyrazić w prostszej postaci:
a) arcsin(cosx), arccos(sinx),
b) sin(arccosx), cos(arcsinx),
c) arctg(ctgx), arcctg(tgx),
d) tg(arcctgx), ctg(arctgx),
e) sinh(arcoshx), cosh(arsinhx).

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.4.

Wykazać, że dla dowolnych liczb x, y zachodzą równości:
a) cosh(x+y)=coshxcoshy+sinhxsinhy,
b) sinh(x+y)=sinhxcoshy+coshxsinhy.

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.5.

a) Niech Tn(x):=cos(narccosx) dla n=0,1,2,.... Wykaż, że T0(x)=1, T1(x)=x oraz

Tn+2(x)=2xTn+1(x)Tn(x),

dla n0.
b) Wykazać, że funkcja Tn(x)=cos(narccosx) jest wielomianem zmiennej x, dla n=0,1,2,3,....

Wskazówka
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.6.

a) Niech Un(x):=cosh(narcoshx) dla n=0,1,2,.... Wykaż, że U0(x)=1, U1(x)=x oraz

Un+2(x)=2xUn+1(x)Un(x),
dla n0.

b) Wykazać, że funkcja Un(x)=cosh(narcoshx) jest wielomianem zmiennej x, dla n=0,1,2,3,....
c) Wykazać, że dla dowolnej liczby n=0,1,2,3,... istnieje wielomian Wn taki, że Un oraz Tn są restrykcjami - odpowiednio do przedziałów [1,) oraz [1,1] - wielomianu Wn.

Wskazówka
Rozwiązanie