MO Moduł 10: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Nie podano opisu zmian
 
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>”
 
(Nie pokazano 5 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 65: Linia 65:
----
----


{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="125%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd12.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd12.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Widać, że jednoczesna maksymalizacja obu kryteriów na zbiorze dopuszczalnym nie jest możliwa. Po dojściu do „północno-wschodniej” granicy zbioru powiększenie jednego kryterium, powoduje zmniejszenie drugiego kryterium.
|}
|}
----
----
Linia 119: Linia 119:
----
----


{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="125%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd21.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd21.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Ponieważ zbiór Pareto w przestrzeni kryteriów w zadaniu decyzyjnym pana X jest następujący<br><math>\boldsymbol{P} = \{(q_1,q_2) \in [60,140] \times [14,46] |\, q_2 =70 - {2 \over 5}q_1 \}</math>,
to '''podejście utylitarianistyczne''' oparte na maksymalizacji sumy<br><math>(q_1,q_2) \mapsto u(q_1,q_2) = q_1 + q_2</math><br>
jako rozwiązanie da <math>(q_1^{\mathrm B},q_2^{\mathrm B})= (140,14)</math> oraz decyzję <math>(x_1^{\mathrm B},x_2^{\mathrm B})=(14,0)</math> – '''tylko pracować'''. (Dobrze jest wykonać stosowny rysunek.)
 
|}
|}
----
----


{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="125%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd22.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd22.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Przypisanie wag poszczególnym kryteriom oznacza posłużenie się funkcją <br><math>(q_1,q_2)\mapsto u_\beta(q_1,q_2)= q_1 + \beta q_2</math>,
gdzie współczynnik <math>\beta</math> można interpretować jako '''cenę''' jednostki zadowolenia.
Zauważmy, że dla <math>\beta={5 \over 2}</math>, '''każdy punkt ze zbioru Pareto daje tą samą wartość funkcji'''  <math>\boldsymbol{u_\beta}</math>.<br> Dla <math>\beta < {5 \over 2}</math> rozwiązaniem będzie <math>(q_1^{\beta},q_2^{\beta})= (140,14)</math> i <math>(x_1^{\beta},x_2^{\beta})=(14,0)</math> – punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu i nieujemności wariantów.<br> Dla <math>\beta > {5\over2}</math> jako rozwiązanie otrzymamy <math>(q_1^{\beta},q_2^{\beta})= (60,46)</math> oraz <math>(x_1^{\beta},x_2^{\beta})=(6,8)</math> – punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu oraz przyjętej maksymalnej liczby godzin przeznaczonych na czytanie.<br>(Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)
 
|}
|}
----
----
Linia 137: Linia 143:
----
----


{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="125%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd24.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd24.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|Podejście oparte na '''zasadzie sprawiedliwości''' jako rozwiązanie da <math>(q_1^{\mathrm R},q_2^{\mathrm R}) = (60,46)</math> oraz jako wybrany wariant <math>(x_1^{\mathrm R},x_2^{\mathrm R}) = (6,8)</math>.
Nie zawsze prosta o nachyleniu 45° przecina zbiór Pareto !
 
|}
|}
----
----
Linia 155: Linia 163:
----
----


{| border="0" cellpadding="4" width="100%"
{| border="0" cellpadding="4" width="125%"
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd27.png|thumb|500px]]
|width="500px" valign="top"|[[Grafika:MO_M10_Slajd27.png|thumb|500px]]
|valign="top"|
|valign="top"|'''Punkt idealny''' dla pana X to <math>(q_1^{\mathrm U},q_2^{\mathrm U})=(140,46)</math>, '''punkt nadiru''' <math>(q_1^{\mathrm N},q_2^{\mathrm N})=(50,5)</math>. Dla metryki euklidesowej najbliższym punktu idealnego w zbiorze Pareto jest punkt <math>(q_1,q_2)=(128.9655,\,18.4138)</math> czyli wybranymi wariantami powinna być para <math>(x_1,x_2)=(12.8966,\,1.1034)</math>. Oczywiście pan X zaokragli ten wynik i przy takim sposobie wyboru decyzji bedzie pracował przez 13 godzin a tylko godzinę czytał, co da mu 130 zł i 18 jednostek zadowolenia.
Dla tej samej metryki, punktem najdalej położonym w stosunku do nadiru jest punkt  <math>(q_1,q_2)=(140,14)</math>  określony przez warianty <math>(x_1,x_2)=(14,0)</math>  (tylko pracować).
(Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)
|}
|}
----
----

Aktualna wersja na dzień 10:34, 5 wrz 2023












Widać, że jednoczesna maksymalizacja obu kryteriów na zbiorze dopuszczalnym nie jest możliwa. Po dojściu do „północno-wschodniej” granicy zbioru powiększenie jednego kryterium, powoduje zmniejszenie drugiego kryterium.









Ponieważ zbiór Pareto w przestrzeni kryteriów w zadaniu decyzyjnym pana X jest następujący
P={(q1,q2)[60,140]×[14,46]|q2=7025q1},

to podejście utylitarianistyczne oparte na maksymalizacji sumy
(q1,q2)u(q1,q2)=q1+q2
jako rozwiązanie da (q1B,q2B)=(140,14) oraz decyzję (x1B,x2B)=(14,0)tylko pracować. (Dobrze jest wykonać stosowny rysunek.)


Przypisanie wag poszczególnym kryteriom oznacza posłużenie się funkcją
(q1,q2)uβ(q1,q2)=q1+βq2,

gdzie współczynnik β można interpretować jako cenę jednostki zadowolenia. Zauważmy, że dla β=52, każdy punkt ze zbioru Pareto daje tą samą wartość funkcji uβ.
Dla β<52 rozwiązaniem będzie (q1β,q2β)=(140,14) i (x1β,x2β)=(14,0) – punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu i nieujemności wariantów.
Dla β>52 jako rozwiązanie otrzymamy (q1β,q2β)=(60,46) oraz (x1β,x2β)=(6,8) – punkt „wymuszony” przez ograniczenia: dostępnego czasu oraz przyjętej maksymalnej liczby godzin przeznaczonych na czytanie.
(Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)



Podejście oparte na zasadzie sprawiedliwości jako rozwiązanie da (q1R,q2R)=(60,46) oraz jako wybrany wariant (x1R,x2R)=(6,8).

Nie zawsze prosta o nachyleniu 45° przecina zbiór Pareto !




Punkt idealny dla pana X to (q1U,q2U)=(140,46), punkt nadiru (q1N,q2N)=(50,5). Dla metryki euklidesowej najbliższym punktu idealnego w zbiorze Pareto jest punkt (q1,q2)=(128.9655,18.4138) czyli wybranymi wariantami powinna być para (x1,x2)=(12.8966,1.1034). Oczywiście pan X zaokragli ten wynik i przy takim sposobie wyboru decyzji bedzie pracował przez 13 godzin a tylko godzinę czytał, co da mu 130 zł i 18 jednostek zadowolenia.

Dla tej samej metryki, punktem najdalej położonym w stosunku do nadiru jest punkt (q1,q2)=(140,14) określony przez warianty (x1,x2)=(14,0) (tylko pracować). (Dobrze jest wykonać stosowne rysunki.)