Logika i teoria mnogości/Wykład 5: Para uporządkowana, iloczyn kartezjański, relacje, domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Kubakozik (dyskusja | edycje)
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>”
 
(Nie pokazano 22 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 2: Linia 2:


Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie
Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie
informacje o dwóch innych zbiorach, informacje tak udatnie zakodowaną aby można było
informację o dwóch innych zbiorach, informację tak trafnie zakodowaną, aby można było
odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany
odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany
''parą uporządkowaną'' dwóch innych zbiorów.
''parą uporządkowaną'' dwóch innych zbiorów.
Linia 8: Linia 8:
{{definicja|1.1.||
{{definicja|1.1.||


Niech <math>\displaystyle x</math> oraz <math>\displaystyle y</math> będą
Niech <math>x</math> oraz <math>y</math> będą
zbiorami. Przez parę uporządkowaną <math>\displaystyle (x,y)</math> rozumiemy zbiór
zbiorami. Przez parę uporządkowaną <math>(x,y)</math> rozumiemy zbiór


<center><math>\displaystyle \left\{ \left\{x\right\}, \left\{x,y\right\}\right\}</math></center>
<center><math>\left\{ \left\{x\right\}, \left\{x,y\right\}\right\}</math></center>
}}
}}
Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to
Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to,
aby ze zbioru który jest parą można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego
aby ze zbioru, który jest parą, można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego
składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem,
składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem,
że będzie spełnione następujące twierdzenie:
że będzie spełnione następujące twierdzenie:
Linia 20: Linia 20:
<span id="twierdzenie_1_2">{{twierdzenie|1.2.||
<span id="twierdzenie_1_2">{{twierdzenie|1.2.||


Dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle a,b,c,d</math> zachodzi:
Dla dowolnych zbiorów <math>a,b,c,d</math> zachodzi:


<center><math>\displaystyle (a,b) = (c,d) \Leftrightarrow  a=c \hspace*{0.1mm} \wedge  b= d</math></center>
<center><math>(a,b) = (c,d) \Leftrightarrow  a=c \wedge  b= d</math></center>


}}</span>
}}</span>
Linia 28: Linia 28:
{{dowod|||
{{dowod|||


Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej bo w
Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w
odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty.
odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty.
Niech zatem dwie pary <math>\displaystyle (a,b)</math> i <math>\displaystyle (c,d)</math> będą równe. Ponieważ
Niech zatem dwie pary <math>(a,b)</math> i <math>(c,d)</math> będą równe. Ponieważ
<math>\displaystyle \left\{a\right\} \in  (a,b)</math> więc    <math>\displaystyle \left\{a\right\} \in  (c,d)</math>. Mamy zatem
<math>\left\{a\right\} \in  (a,b)</math>, więc    <math>\left\{a\right\} \in  (c,d)</math>. Mamy zatem
<math>\displaystyle \left\{a\right\} = \left\{c\right\}</math> lub  <math>\displaystyle \left\{a\right\} = \left\{c,d\right\}</math>. W pierwszym
<math>\left\{a\right\} = \left\{c\right\}</math> lub  <math>\left\{a\right\} = \left\{c,d\right\}</math>. W pierwszym
przypadku <math>\displaystyle a=c</math> ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że
przypadku <math>a=c</math>, ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że
<math>\displaystyle c \in \left\{a\right\}</math>. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą bo już wiemy,
<math>c \in \left\{a\right\}</math>. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy,
że pierwsze współrzędne równych par są równe.
że pierwsze współrzędne równych par są równe.


<center><math>\displaystyle (a,b) = (a,d) </math></center>
<center><math>(a,b) = (a,d)</math></center>


Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
że <math>\displaystyle a=b</math> to <math>\displaystyle (a,b)=\left\{\left\{a\right\}\right\}</math>. Zatem <math>\displaystyle \left\{\left\{a\right\}\right\} =
że <math>a=b</math>, to <math>(a,b)=\left\{\left\{a\right\}\right\}</math>. Zatem <math>\left\{\left\{a\right\}\right\} =
\left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math> co daje, że <math>\displaystyle \left\{a,d\right\}=\left\{a\right\}</math> a zatem
\left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>, co daje, że <math>\left\{a,d\right\}=\left\{a\right\}</math>, a zatem
<math>\displaystyle d=a</math>. W przeciwnym przypadku gdy <math>\displaystyle a \neq b</math> mamy, że <math>\displaystyle \left\{a,b\right\}
<math>d=a</math>. W przeciwnym przypadku, gdy <math>a \neq b</math> mamy, że <math>\left\{a,b\right\}
\in \left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>. Daje to dwie możliwości albo
\in \left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>. Daje to dwie możliwości albo
<math>\displaystyle \left\{a,b\right\} = \left\{a\right\}</math> co nie może mieć miejsca bo mielibyśmy, że <math>\displaystyle a=b</math>,
<math>\left\{a,b\right\} = \left\{a\right\}</math>, co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że <math>a=b</math>
albo zaś
albo zaś
<math>\displaystyle \left\{a,b\right\} = \left\{a,d\right\}</math>. To drugie prowadzi do naszej tezy <math>\displaystyle b=d</math>.
<math>\left\{a,b\right\} = \left\{a,d\right\}</math>. To drugie prowadzi do naszej tezy <math>b=d</math>.
}}
}}


{{cwiczenie|1.3||
{{cwiczenie|1.3||


Dla każdej pary <math>\displaystyle x=(a,b)</math> udowodnij, że
Dla każdej pary <math>x=(a,b)</math> udowodnij, że


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap x= a.
<center><math>\bigcap \bigcap x= a</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 61: Linia 60:


Rozważymy dwa przypadki.
Rozważymy dwa przypadki.
# Jeśli <math>\displaystyle a=b</math> to <math>\displaystyle x=\{\{a\}\}</math> i wtedy <math>\displaystyle \bigcap \bigcap x= a</math>.
# Jeśli <math>a=b</math>, to <math>x=\{\{a\}\}</math> i wtedy <math>\bigcap \bigcap x= a</math>.
# Jeśli <math>\displaystyle a\neq b</math> to <math>\displaystyle x=\{\{a\},\{a,b\}\}</math> a więc
# Jeśli <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\},\{a,b\}\}</math> a więc


<center><math>\displaystyle \bigcap x= \bigcap \{\{a\},\{a,b\}\}=  \{a\} \cap \{a,b\}= \{a\}
<center><math>\bigcap x= \bigcap \{\{a\},\{a,b\}\}=  \{a\} \cap \{a,b\}= \{a\}</math>,</center>
</math></center>


skąd otrzymujemy
skąd otrzymujemy


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap x=a
<center><math>\bigcap \bigcap x=a</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 76: Linia 73:
<span id="cwiczenie_1_4">{{cwiczenie|1.4||
<span id="cwiczenie_1_4">{{cwiczenie|1.4||


Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej <math>\displaystyle x</math> zbiór
Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej <math>x</math> zbiór


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset))
<center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset))
</math></center>
</math></center>


jest pusty gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest
jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest
zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary <math>\displaystyle x</math>.
zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary <math>x</math>.


}}</span>
}}</span>
Linia 88: Linia 85:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Jeśli <math>\displaystyle x</math> jest parą to istnieją zbiory <math>\displaystyle a,b</math> takie, że <math>\displaystyle x=(a,b)</math>.
Jeśli <math>x</math> jest parą, to istnieją zbiory <math>a,b</math> takie, że <math>x=(a,b)</math>.
1. Przypuśćmy, że <math>\displaystyle a\neq b</math>. Wtedy <math>\displaystyle x= \{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i <math>\displaystyle \mathcal{P}(x)= \{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>. Ponieważ <math>\displaystyle \mathcal{P}(\emptyset)=\{\emptyset\}</math> to <math>\displaystyle \mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math> a wtedy
1. Przypuśćmy, że <math>a\neq b</math>. Wtedy <math>x= \{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i <math>\mathcal{P}(x)= \{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>. Ponieważ <math>\mathcal{P}(\emptyset)=\{\emptyset\}</math> to <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>, a wtedy


<center><math>\displaystyle \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset
<center><math>\bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math>,</center>  
</math></center>  


gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math>\displaystyle \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\}</math>.  Wobec tego również
gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math>\{\{a\}\}, \{\{a,b\}\}</math>.  Wobec tego również


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset
<center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math></center>
</math></center>
2. W przypadku, gdy <math>a=b</math>, otrzymujemy <math>x=\{\{a\}\}</math>, a więc <math>\mathcal{P}(x)=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}</math> i wtedy <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\} \}</math> skąd otrzymujemy
2. W przypadku, gdy <math>\displaystyle a=b</math> otrzymujemy <math>\displaystyle x=\{\{a\}\}</math> a więc <math>\displaystyle \mathcal{P}(x)=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}</math> i wtedy <math>\displaystyle \mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\} \}</math> skąd otrzymujemy


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap ( \kPs(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \{a\}
<center><math>\bigcap \bigcap ( \mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \{a\}</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 107: Linia 101:
{{cwiczenie|1.5||
{{cwiczenie|1.5||


Pokaż, że z każdej pary <math>\displaystyle x</math> można otrzymać jej drugą współrzędną posługując się
Pokaż, że z każdej pary <math>x</math> można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się
jedynie parą <math>\displaystyle x</math>, mnogościowymi operacjami <math>\displaystyle \bigcup, \bigcap, \cup,\cap,\setminus,\kPs</math> oraz stałą <math>\displaystyle \emptyset</math>.
jedynie parą <math>x</math>, mnogościowymi operacjami <math>\bigcup, \bigcap, \cup,\cap,\setminus,\mathcal{P}()</math> oraz stałą <math>\emptyset</math>.
}}
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  
# Rozważ najpierw pary różnych elementów.
# Rozważ najpierw pary różnych elementów.
# Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]])  
# Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) .
</div></div>
</div></div>
}}
 


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Rozważmy najpierw przypadek gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla  każdej takiej pary <math>\displaystyle x=(a,b)</math> mamy
Rozważmy najpierw przypadek, gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla  każdej takiej pary <math>x=(a,b)</math>, mamy


<center><math>\displaystyle
<center><math>
\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) =b. \quad \mbox{(1.1)}
\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) =b. \quad \mbox{(1.1)}
</math></center>
</math></center>


Ponieważ <math>\displaystyle a\neq b</math> to <math>\displaystyle x=\{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i wtedy
Ponieważ <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i wtedy


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a,b\} \setminus \{a\})=
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a,b\} \setminus \{a\})=
\bigcup \{b\}= b.
\bigcup \{b\}= b</math></center>
</math></center>


Zobaczmy teraz jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
Zobaczmy teraz, jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
<math>\displaystyle x=(a,a)</math> to <math>\displaystyle x =\{\{a\}\}</math> i wtedy
<math>x=(a,a)</math>, to <math>x =\{\{a\}\}</math> i wtedy


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a\} \setminus \{a\})= \bigcup
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a\} \setminus \{a\})= \bigcup
\emptyset= \emptyset.
\emptyset= \emptyset</math></center>
</math></center>


Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy  ćwiczenie 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]), niech nowy wzór będzie postaci
Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy  ćwiczenie 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]), niech nowy wzór będzie postaci


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
\setminus \mathcal{P}(\emptyset)).
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))</math></center>
</math></center>


Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
jest analogiczna do 1.1, skąd otrzymujemy że  tak
jest analogiczna do 1.1, skąd otrzymujemy, że  tak
zdefiniowany zbiór jest równy <math>\displaystyle b</math>.
zdefiniowany zbiór jest równy <math>b</math>.


Dla par o równych elementach, pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) pokazaliśmy że w takim przypadku mamy <math>\displaystyle \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
Dla par o równych elementach pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) pokazaliśmy, że w takim przypadku mamy <math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))=\{b\}</math> jeśli <math>\displaystyle b</math> jest współrzędną pary <math>\displaystyle x</math>. Wobec tego
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))=\{b\}</math>, jeśli <math>b</math> jest współrzędną pary <math>x</math>. Wobec tego


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b.
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 158: Linia 149:


Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych
Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych
elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim)
elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim),
należy nam się krótka dyskusja. Otóż niech <math>\displaystyle x\in X</math> oraz <math>\displaystyle y \in Y</math>.
należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech <math>x\in X</math> oraz <math>y \in Y</math>.
Łatwo zauważyć, że zarówno
Łatwo zauważyć, że zarówno
<math>\displaystyle \left\{x,y\right\}</math> jak i <math>\displaystyle \left\{x\right\}</math> są podzbiorami <math>\displaystyle X \cup Y</math>.
<math>\left\{x,y\right\}</math>, jak i <math>\left\{x\right\}</math> są podzbiorami <math>X \cup Y</math>.
Zatem
Zatem
<math>\displaystyle \left\{x,y\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math> oraz <math>\displaystyle \left\{x\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math>.
<math>\left\{x,y\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math> oraz <math>\left\{x\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math>.
Więc <math>\displaystyle \left\{\left\{x\right\},\left\{x,y\right\}\right\} \subseteq  \mathcal{P} (X \cup Y)</math> co daje,
Więc <math>\left\{\left\{x\right\},\left\{x,y\right\}\right\} \subseteq  \mathcal{P} (X \cup Y)</math>, co daje,
że <math>\displaystyle (x,y) \in \mathcal{P} (\mathcal{P} (X \cup Y))</math>.
że <math>(x,y) \in \mathcal{P} (\mathcal{P} (X \cup Y))</math>.


Istnienie i konstrukcja iloczynu
Istnienie i konstrukcja iloczynu
kartezjańskiego zostało dokładnie omówione  w dodatkowym
kartezjańskiego zostało dokładnie omówione  w dodatkowym
rozdziale 5 znajdującym się na końcu.
rozdziale [[Logika i teoria mnogości/Wykład 5.2| "Iloczyn kartezjański i aksjomat wyróżniania"]] .
Proponuje przestudiowanie dodatkowego
Proponuję przestudiowanie dodatkowego
rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi
rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi,
pomimo braku precyzji w następnej definicji.
pomimo braku precyzji w następnej definicji.


<span id="definicja_2_1">{{definicja|2.1.||
<span id="definicja_2_1">{{definicja|2.1.||


Niech <math>\displaystyle x,y</math> będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem)
Niech <math>x,y</math> będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem)
<math>\displaystyle x \times y</math> nazywamy zbiór
<math>x \times y</math> nazywamy zbiór


<center><math>\displaystyle \left\{z\in \mathcal{P}( \mathcal{P}( x \cup y)): \exists_{a \in x} \exists_{b \in y}
<center><math>\left\{z\in \mathcal{P}( \mathcal{P}( x \cup y)): \exists_{a \in x} \exists_{b \in y}
\;\; (a,b) =z\right\}
\;\; (a,b) =z\right\}</math></center>
</math></center>


Będziemy używać specjalnej notacji <math>\displaystyle x^2</math> na zbiór <math>\displaystyle x \times x</math>.
Będziemy używać specjalnej notacji <math>x^2</math> na zbiór <math>x \times x</math>.
}}</span>
}}</span>
{{cwiczenie|2.2||
{{cwiczenie|2.2||
Linia 189: Linia 179:
Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:
Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:


<center><math>\displaystyle \aligned x \times \emptyset    &= \emptyset \quad \mbox{(2.1)}\\
<center><math>\begin{align} x \times \emptyset    &= \emptyset \quad \mbox{(2.1)}\\
x \times (y \cup z)    &=  (x \times y) \cup  (x \times z) \quad \mbox{(2.2)}\\
x \times (y \cup z)    &=  (x \times y) \cup  (x \times z) \quad \mbox{(2.2)}\\
x \times (y \cap z)    &=  (x \times y) \cap  (x \times z) \quad \mbox{(2.3)}\\
x \times (y \cap z)    &=  (x \times y) \cap  (x \times z) \quad \mbox{(2.3)}\\
x \times (y \setminus z)    &=  (x \times y) \setminus  (x \times z) \quad \mbox{(2.4)}
x \times (y \setminus z)    &=  (x \times y) \setminus  (x \times z) \quad \mbox{(2.4)}
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


}}
}}
Linia 199: Linia 189:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Z definicji iloczynu kartezjańskiego, oraz twierdzenia 1.2 (patrz [[#twierdzenie_1_2|twierdzenie 1.2.]]) łatwo wynika
Z definicji iloczynu kartezjańskiego oraz twierdzenia 1.2 (patrz [[#twierdzenie_1_2|twierdzenie 1.2.]]) w sposób oczywisty wynika
następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle a,b,x,y</math>
następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów <math>a,b,x,y</math>
zachodzi
zachodzi


<center><math>\displaystyle (a,b)\in x \times y \Leftrightarrow (a\in x \wedge b\in y).
<center><math>(a,b)\in x \times y \Leftrightarrow (a\in x \wedge b\in y)</math></center>
</math></center>
1.  
1.  


<center><math>\displaystyle \aligned x \times \emptyset  =\\
<center><math>\begin{align} x \times \emptyset  =\\
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b\in \emptyset} (a,b)=z\}=\\
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b\in \emptyset} (a,b)=z\}=\\
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b}[ (b \in \emptyset) \wedge (a,b)=z]\}
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b}[ (b \in \emptyset) \wedge (a,b)=z]\}
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


Ponieważ <math>\displaystyle b\in \emptyset</math> jest zawsze fałszem to powyższy zbiór jest pusty.
Ponieważ <math>b\in \emptyset</math> jest zawsze fałszem, to powyższy zbiór jest pusty.


2. Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par więc wykażemy że dowolna para należy do jednego
2. Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par, więc wykażemy, że dowolna para należy do jednego
wtedy i tylko wtedy gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,b)</math> wtedy
wtedy i tylko wtedy, gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy


<center><math>\displaystyle \aligned (a,b)\in x \times (y \cup z) \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (a,b)\in x \times (y \cup z) \Leftrightarrow\\
a \in x \wedge b\in (y\cup z) \Leftrightarrow\\
a \in x \wedge b\in (y\cup z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge (b\in y \vee b\in z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge (b\in y \vee b\in z) \Leftrightarrow\\
Linia 223: Linia 212:
(a,b) \in x \times y \vee (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\
(a,b) \in x \times y \vee (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\
(a,b) \in x \times y \cup x \times z.
(a,b) \in x \times y \cup x \times z.
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


3. Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,b)</math>, wtedy
3. Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy


<center><math>\displaystyle \aligned (a,b)\in x \times (y \cap z) \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (a,b)\in x \times (y \cap z) \Leftrightarrow\\
a \in x \wedge b\in (y\cap z) \Leftrightarrow\\
a \in x \wedge b\in (y\cap z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge (b\in y \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge (b\in y \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
Linia 233: Linia 222:
(a,b) \in x \times y \wedge (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\
(a,b) \in x \times y \wedge (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\
(a,b) \in x \times y \cap x \times z.
(a,b) \in x \times y \cap x \times z.
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


4. Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,b)</math>, wtedy
4. Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy


<center><math>\displaystyle \aligned (a,b) \in (x \times y) \setminus  (x \times z) \Leftrightarrow \\
<center><math>\begin{align} (a,b) \in (x \times y) \setminus  (x \times z) \Leftrightarrow \\
a\in x \wedge b\in y \wedge \neg(a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge b\in y \wedge \neg(a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
b\in y \wedge (a\in x \wedge  (a\notin x \vee b\notin z)) \Leftrightarrow\\
b\in y \wedge (a\in x \wedge  (a\notin x \vee b\notin z)) \Leftrightarrow\\
Linia 243: Linia 232:
b\in y \wedge  (a\in x \wedge b\notin z) \Leftrightarrow\\
b\in y \wedge  (a\in x \wedge b\notin z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge (b\in y \setminus z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge (b\in y \setminus z) \Leftrightarrow\\
(a,b) \in x \times (y \setminus z)
(a,b) \in x \times (y \setminus z).
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 250: Linia 239:
{{cwiczenie|2.3||
{{cwiczenie|2.3||


Produkt kartezjański <math>\displaystyle \times</math> jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną
Produkt kartezjański <math>\times</math> jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną
osobno to znaczy:
osobno, to znaczy:


<center><math>\displaystyle \aligned x \subset y  & \hspace*{0.1mm} \Rightarrow  &  (x \times z) \subset  (y \times z) \quad \mbox{(2.5)}\\
<center><math>\begin{align} x \subset y  & \Rightarrow  &  (x \times z) \subset  (y \times z) \quad \mbox{(2.5)}\\
x \subset y  & \hspace*{0.1mm} \Rightarrow  &  (z \times x) \subset  (z \times y) \quad \mbox{(2.6)} \endaligned</math></center>
x \subset y  & \Rightarrow  &  (z \times x) \subset  (z \times y) \quad \mbox{(2.6)} \end{align}</math></center>


}}
}}
Linia 260: Linia 249:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.
# Niech <math>x,y</math> będą dowolnymi zbiorami takimi, że <math>x\subset y</math>. Wtedy dla dowolnej pary <math>(a,b)</math> mamy
# Niech <math>\displaystyle x,y</math> będą dowolnymi zbiorami takimi, że <math>\displaystyle x\subset y</math>. Wtedy dla dowolnej pary <math>\displaystyle (a,b)</math> mamy


<center><math>\displaystyle \aligned (a,b)\in x\times z \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (a,b)\in x\times z \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge b \in z \Rightarrow\\
a\in x \wedge b \in z \Rightarrow\\
a\in y \wedge b \in z \Leftrightarrow\\
a\in y \wedge b \in z \Leftrightarrow\\
(a,b)\in y\times z.
(a,b)\in y\times z.
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


Stąd <math>\displaystyle (x \times z) \subset  (y \times z)</math>.
Stąd <math>(x \times z) \subset  (y \times z)</math>.
# Dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle x\subset y</math> mamy <math>\displaystyle x \cup y =y</math>. Z poprzedniego
# Dla dowolnych zbiorów <math>x\subset y</math> mamy <math>x \cup y =y</math>. Z poprzedniego
ćwiczenia otrzymujemy
ćwiczenia otrzymujemy


<center><math>\displaystyle z \times y =z \times (x\cup y) =  (z \times x)\cup(z \times y) \supset (z \times x).
<center><math>z \times y =z \times (x\cup y) =  (z \times x)\cup(z \times y) \supset (z \times x)</math></center>
</math></center>


(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.)
(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.)
Linia 282: Linia 269:
{{cwiczenie|2.4||
{{cwiczenie|2.4||


Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle A,B,C</math>, prawdziwa jest następująca implikacja
Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów <math>A,B,C</math>, prawdziwa jest następująca implikacja:


<center><math>\displaystyle A\times B = A\times C \Rightarrow B=C
<center><math>A\times B = A\times C \Rightarrow B=C
</math></center>
</math></center>


Linia 291: Linia 278:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Nie. Na przykład gdy <math>\displaystyle A=\emptyset</math> to dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle B,C</math> mamy
Nie. Na przykład, gdy <math>A=\emptyset</math>, to dla dowolnych zbiorów <math>B,C</math> mamy


<center><math>\displaystyle \emptyset \times B =\emptyset = \emptyset \times C.
<center><math>\emptyset \times B =\emptyset = \emptyset \times C</math></center>
</math></center>


Biorąc różne zbiory <math>\displaystyle B,C</math> otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji.
Biorąc różne zbiory <math>B,C</math>, otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji.
</div></div>
</div></div>


Linia 303: Linia 289:
{{definicja|3.1.||
{{definicja|3.1.||


Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu <math>\displaystyle x
Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu <math>x
\times y</math>  
\times y</math>.
}}
}}
===Operacje na relacjach:===
===Operacje na relacjach:===
Linia 310: Linia 296:
{{definicja|3.2.||
{{definicja|3.2.||


Niech <math>\displaystyle R \subset A \times B</math> oraz <math>\displaystyle S \subset B \times C</math>.
Niech <math>R \subset A \times B</math> oraz <math>S \subset B \times C</math>.


<math>\displaystyle S \circ R  :=  \left\{(x,z)\in A \times C : \exists_{y\in B}
<math>S \circ R  :=  \left\{(x,z)\in A \times C : \exists_{y\in B}
(x,y)\in R \hspace*{0.1mm} \wedge  (y,z)\in S \right\}</math>
(x,y)\in R \wedge  (y,z)\in S \right\}</math>


<math>\displaystyle R^{-1} := \left\{(y,x)\in B \times A : \;\; (x,y)\in R \right\}</math><br>
<math>R^{-1} := \left\{(y,x)\in B \times A : \;\; (x,y)\in R \right\}</math><br>
<math>\displaystyle R_L := \left\{x\in A : \exists_{y\in B} \;\; (x,y) \in R\right\}</math><br>
<math>R_L := \left\{x\in A : \exists_{y\in B} \;\; (x,y) \in R\right\}</math><br>
<math>\displaystyle R_P := \left\{y\in B : \exists_{x\in A} \;\; (x,y) \in R\right\}</math>
<math>R_P := \left\{y\in B : \exists_{x\in A} \;\; (x,y) \in R\right\}</math>
}}
}}
{{cwiczenie|3.3||
{{cwiczenie|3.3||


Niech relacja  <math>\displaystyle  R \subset A \times B,  S \subset B \times C</math> oraz
Niech relacja  <math>R \subset A \times B,  S \subset B \times C</math> oraz
<math>\displaystyle T \subset C \times  D</math>. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:
<math>T \subset C \times  D</math>. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:


<center><math>\displaystyle \begin{array}{rllll} T \circ ( S \circ R ) & = & (T \circ S)\circ R \quad \mbox{(3.1)}\\ (S \circ R )^{-1} & = & R^{-1} \circ S^{-1} \quad \mbox{(3.2)}\\ R & \subset & R_L \times R_P \quad \mbox{(3.3)}\\
<center><math>\begin{array}{rllll} T \circ ( S \circ R ) & = & (T \circ S)\circ R \quad \mbox{(3.1)}\\ (S \circ R )^{-1} & = & R^{-1} \circ S^{-1} \quad \mbox{(3.2)}\\ R & \subset & R_L \times R_P \quad \mbox{(3.3)}\\
(S \circ R)_L & \subset & R_L \quad \mbox{(3.4)}\\
(S \circ R)_L & \subset & R_L \quad \mbox{(3.4)}\\
(S \circ R)_P & \subset & S_P \quad \mbox{(3.5)}\\
(S \circ R)_P & \subset & S_P \quad \mbox{(3.5)}\\
Linia 334: Linia 320:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.


1.  
1.  


<center><math>\displaystyle \aligned (x,z)\in T \circ ( S \circ R ) \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (x,z)\in T \circ ( S \circ R ) \Leftrightarrow\\
\exists_{u} [(x,u)\in ( S \circ R ) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
\exists_{u} [(x,u)\in ( S \circ R ) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
\exists_{u} [\exists_{v}( (x,v)\in  R\wedge (v,u)\in  S) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
\exists_{u} [\exists_{v}( (x,v)\in  R\wedge (v,u)\in  S) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
Linia 345: Linia 330:
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge \exists_{u}((v,u)\in  S \wedge (u,z)\in T)]\Leftrightarrow\\
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge \exists_{u}((v,u)\in  S \wedge (u,z)\in T)]\Leftrightarrow\\
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge (v,z)\in  T \circ S]\Leftrightarrow\\
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge (v,z)\in  T \circ S]\Leftrightarrow\\
(x,z) \in  (T \circ S) \circ R \Leftrightarrow\\
(x,z) \in  (T \circ S) \circ R \\
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


2.  
2.  


<center><math>\displaystyle \aligned (x,z)\in (S \circ R )^{-1} \Leftrightarrow \\
<center><math>\begin{align} (x,z)\in (S \circ R )^{-1} \Leftrightarrow \\
(z,x) \in S\circ R \Leftrightarrow \\
(z,x) \in S\circ R \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(z,y) \in R \wedge (y,x)\in S] \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(z,y) \in R \wedge (y,x)\in S] \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(y,z) \in R^{-1} \wedge (x,y)\in S^{-1}] \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(y,z) \in R^{-1} \wedge (x,y)\in S^{-1}] \Leftrightarrow \\
(x,z)\in  R^{-1} \circ S^{-1} \\
(x,z)\in  R^{-1} \circ S^{-1} \\
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


3.  
3.  


<center><math>\displaystyle \aligned (x,z)\in R  \Rightarrow \\
<center><math>\begin{align} (x,z)\in R  \Rightarrow \\
\exists_{y} (x,u) \in R \wedge \exists_{v} (v,y)\in R \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (x,u) \in R \wedge \exists_{v} (v,y)\in R \Leftrightarrow\\
x\in R_L \wedge y\in R_P \Leftrightarrow \\
x\in R_L \wedge y\in R_P \Leftrightarrow \\
(x,y) \in R_L \times R_P
(x,y) \in R_L \times R_P
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


4.
4.


<center><math>\displaystyle \aligned x \in (S \circ R)_L  \Leftrightarrow \\
<center><math>\begin{align} x \in (S \circ R)_L  \Leftrightarrow \\
\exists_{z} (x,z)\in S\circ R \Leftrightarrow\\
\exists_{z} (x,z)\in S\circ R \Leftrightarrow\\
\exists_{z} \exists_{y} [(x,y)\in R \wedge (y,z)\in S ] \Rightarrow \\
\exists_{z} \exists_{y} [(x,y)\in R \wedge (y,z)\in S ] \Rightarrow \\
Linia 373: Linia 358:
\exists_{y} (x,y)\in R  \Leftrightarrow \\
\exists_{y} (x,y)\in R  \Leftrightarrow \\
x \in R_L
x \in R_L
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


5. Dowód <math>\displaystyle (S \circ R)_P \subset  S_P </math> jest analogiczny do poprzedniego.
5. Dowód <math>(S \circ R)_P \subset  S_P</math> jest analogiczny do poprzedniego.


6.
6.


<center><math>\displaystyle \aligned x\in (R^{-1} )_L  \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} x\in (R^{-1} )_L  \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (x,y)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (x,y)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (y,x)\in R \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (y,x)\in R \Leftrightarrow\\
x\in  R_P
x\in  R_P
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 389: Linia 374:
{{cwiczenie|3.4||
{{cwiczenie|3.4||


Niech relacja  <math>\displaystyle  R \subset B \times C,  S \subset B \times C</math> oraz
Niech relacja  <math>R \subset B \times C,\; S \subset B \times C</math> oraz
<math>\displaystyle T \subset A \times  B</math>. Pokaż własności:
<math>T \subset A \times  B</math>. Pokaż własności:


<center><math>\displaystyle \begin{array}{rlllll} (R \cup  S )^{-1} & = & R^{-1} \cup S^{-1} \quad \mbox{(3.7)}\\ (R \cap  S )^{-1} & = & R^{-1} \cap S^{-1} \quad \mbox{(3.8)}\\ (R^{-1})^{-1} & = & R \quad \mbox{(3.9)}\\ (R \cup  S ) \circ T & = & (R \circ T) \cup (S  \circ T) \quad \mbox{(3.10)}\\ (R \cap  S ) \circ T & \subset &  (R \circ T) \cap (S  \circ T) \quad \mbox{(3.11)}\end{array}</math></center>
<center><math>\begin{array}{rlllll} (R \cup  S )^{-1} & = & R^{-1} \cup S^{-1} \quad \mbox{(3.7)}\\ (R \cap  S )^{-1} & = & R^{-1} \cap S^{-1} \quad \mbox{(3.8)}\\ (R^{-1})^{-1} & = & R \quad \mbox{(3.9)}\\ (R \cup  S ) \circ T & = & (R \circ T) \cup (S  \circ T) \quad \mbox{(3.10)}\\ (R \cap  S ) \circ T & \subset &  (R \circ T) \cap (S  \circ T) \quad \mbox{(3.11)}\end{array}</math></center>


}}
}}
Linia 398: Linia 383:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.
W poniższych punktach (1-4) pokażemy, że dowolna para należy do zbioru po lewej
W poniższych punktach (1-4) pokażemy, że dowolna para należy do zbioru po lewej
stronie odpowiedniej równości wtedy i tylko wtedy gdy należy do prawej. W punkcie 5,
stronie odpowiedniej równości wtedy i tylko wtedy, gdy należy do prawej. W punkcie 5,
pokazujemy jedynie implikację w prawą stronę, gdyż mamy udowodnić inkluzję.
pokazujemy jedynie implikację w prawą stronę, gdyż mamy udowodnić inkluzję.


1.  
1.  


<center><math>\displaystyle \aligned (x,y)\in (R\cup S)^{-1}  \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (x,y)\in (R\cup S)^{-1}  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in (R\cup S)  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in (R\cup S)  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R \vee (y,x) \in S  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R \vee (y,x) \in S  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R^{-1} \vee (x,y) \in S^{-1}  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R^{-1} \vee (x,y) \in S^{-1}  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R^{-1} \cup S^{-1}
(x,y)\in R^{-1} \cup S^{-1}
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


2. Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć <math>\displaystyle \cap</math> w miejsce <math>\displaystyle \cup</math> oraz <math>\displaystyle \wedge</math> w miejsce <math>\displaystyle \vee</math>.
2. Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć <math>\cap</math> w miejsce <math>\cup</math> oraz <math>\wedge</math> w miejsce <math>\vee</math>.


3.  
3.  


<center><math>\displaystyle \aligned (x,y)\in (R^{-1})^{-1}  \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (x,y)\in (R^{-1})^{-1}  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R^{-1}  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R^{-1}  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R
(x,y)\in R
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>
4.  
4.  


<center><math>\displaystyle \aligned (x,z)\in (R \cup  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (x,z)\in (R \cup  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cup  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cup  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \vee (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \vee (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \vee ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \vee ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
[\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \vee [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
\ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \vee [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
(x,z)\in (R \circ T) \vee (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in (R \circ T) \vee (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in  (R \circ T) \cup (S  \circ T)
(x,z)\in  (R \circ T) \cup (S  \circ T)
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>
5.  
5.


<center><math>\displaystyle \aligned (x,z)\in (R \cap  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
<center><math>\begin{align} (x,z)\in (R \cap  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cap  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cap  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \wedge ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Rightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \wedge ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Rightarrow\\
[\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \wedge [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
\ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \wedge [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
(x,z)\in (R \circ T) \wedge (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in (R \circ T) \wedge (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in  (R \circ T) \cap (S  \circ T)
(x,z)\in  (R \circ T) \cap (S  \circ T)
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 445: Linia 429:
{{cwiczenie|3.5||
{{cwiczenie|3.5||


Podaj przykład relacji dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.
Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.


<center><math>\displaystyle (R \cap  S ) \circ T =  (R \circ T) \cap (S  \circ T)
<center><math>(R \cap  S ) \circ T =  (R \circ T) \cap (S  \circ T)</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 454: Linia 437:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Niech <math>\displaystyle R=\{(1,3)\}, S= \{(2,3)\}, T=\{(0,1),(0,2)\}</math> wtedy
Niech <math>R=\{(1,3)\}, S= \{(2,3)\}, T=\{(0,1),(0,2)\}</math>, wtedy
# <math>\displaystyle R\cap S=\emptyset</math> więc      <math>\displaystyle (R\cap S)\circ T=\emptyset</math>.
# <math>R\cap S=\emptyset</math>, więc      <math>(R\cap S)\circ T=\emptyset</math>.
# <math>\displaystyle T\circ R =\{(0,3)\}</math> i <math>\displaystyle T \circ S=\{0,3\}</math> a więc <math>\displaystyle (R \circ T) \cap (S  \circ T) =\{0,3\}</math>
# <math>T\circ R =\{(0,3)\}</math> i <math>T \circ S=\{0,3\}</math>, a więc <math>(R \circ T) \cap (S  \circ T) =\{0,3\}</math>


</div></div>
</div></div>
Linia 462: Linia 445:
{{cwiczenie|3.6||
{{cwiczenie|3.6||


Udowodnij, że zbiór <math>\displaystyle A</math> jest relacją wtedy i tylko wtedy gdy
Udowodnij, że zbiór <math>A</math> jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy


<center><math>\displaystyle A \subset (\bigcup \bigcup A) \times  (\bigcup \bigcup A)
<center><math>A \subset (\bigcup \bigcup A) \times  (\bigcup \bigcup A)</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 471: Linia 453:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji <math>\displaystyle R</math> mamy
Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji <math>R</math> mamy


<center><math>\displaystyle
<center><math>
\bigcup \bigcup R = R_L \cup R_P. \quad \mbox{(3.12)}
\bigcup \bigcup R = R_L \cup R_P. \quad \mbox{(3.12)}
</math></center>
</math></center>


Zaczniemy od inkluzji <math>\displaystyle \subset</math>.Weźmy dowolny element <math>\displaystyle x \in \bigcup \bigcup R</math> wtedy
Zaczniemy od inkluzji <math>\subset</math>. Weźmy dowolny element <math>x \in \bigcup \bigcup R</math>, wtedy
musi istnieć element <math>\displaystyle y\in \bigcup R</math> taki że <math>\displaystyle x\in y</math>. Skoro <math>\displaystyle y\in \bigcup R</math> to
musi istnieć element <math>y\in \bigcup R</math> taki, że <math>x\in y</math>. Skoro <math>y\in \bigcup R</math>, to
musi istnieć para <math>\displaystyle (a,b) \in R</math> taka, że <math>\displaystyle y\in (a,b)</math>. Wobec tego z definicji pary
musi istnieć para <math>(a,b) \in R</math> taka, że <math>y\in (a,b)</math>. Wobec tego z definicji pary
uporządkowanej <math>\displaystyle y=\{a\}</math> lub <math>\displaystyle y=\{a,b\}</math>. Ponieważ <math>\displaystyle x\in y</math> to <math>\displaystyle x=a</math> i wtedy <math>\displaystyle x\in
uporządkowanej <math>y=\{a\}</math> lub <math>y=\{a,b\}</math>. Ponieważ <math>x\in y</math>, to <math>x=a</math> i wtedy <math>x\in
R_L</math> lub <math>\displaystyle x=b</math> i wtedy <math>\displaystyle x\in R_P</math>. Wobec tego <math>\displaystyle x\in R_L \cup R_P</math>.
R_L</math> lub <math>x=b</math> i wtedy <math>x\in R_P</math>. Wobec tego <math>x\in R_L \cup R_P</math>.


Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji <math>\displaystyle \supset</math> w równaniu 3.12. Weźmy dowolny element <math>\displaystyle a\in R_L</math> wtedy istnieje element <math>\displaystyle b\in R_P</math> taki, że <math>\displaystyle (a,b)\in
Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji <math>\supset</math> w równaniu 3.12. Weźmy dowolny element <math>a\in R_L</math> wtedy istnieje element <math>b\in R_P</math> taki, że <math>(a,b)\in
R</math>, a więc <math>\displaystyle \{(a,b)\} \subset R</math>. Stąd otrzymujemy
R</math>, a więc <math>\{(a,b)\} \subset R</math>. Stąd otrzymujemy


<center><math>\displaystyle \bigcup \bigcup \{(a,b)\} \subset \bigcup \bigcup R.
<center><math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\} \subset \bigcup \bigcup R</math></center>
</math></center>


Ponieważ  <math>\displaystyle \bigcup \bigcup \{(a,b)\}= \bigcup \{\{a\},\{a,b\}\} = \{a,b\}</math> to
Ponieważ  <math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\}= \bigcup \{\{a\},\{a,b\}\} = \{a,b\}</math>, to otrzymujemy <math>\{a,b\} \subset R</math>, a więc <math>a\in R</math>. Analogiczne rozumowanie można
otrzymujemy <math>\displaystyle \{a,b\} \subset R</math>, a więc <math>\displaystyle a\in R</math>. Analogiczne rozumowanie można
przeprowadzić dla elementu <math>b\in R_P</math>. Zakończyliśmy więc dowód równości 3.12.
przeprowadzić dla elementu <math>\displaystyle b\in R_P</math>. Zakończyliśmy więc dowód równości 3.12.


W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli <math>\displaystyle A</math> jest zbiorem to <math>\displaystyle \bigcup \bigcup A</math> jest zbiorem i <math>\displaystyle A</math> jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego dwóch zbiorów więc musi być relacją. Dla implikacji w prawą stronę załóżmy, że <math>\displaystyle A</math> jest relacją wtedy
W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli <math>A</math> jest zbiorem, to <math>\bigcup \bigcup A</math> jest zbiorem i <math>A</math> jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego dwóch zbiorów, więc musi być relacją. Dla implikacji w prawą stronę załóżmy, że <math>A</math> jest relacją, wtedy


<center><math>\displaystyle A \subset A_L \times A_P \subset (A_L \cup A_P) \times (A_L \cup A_P) =    (\bigcup \bigcup A) \times (    \bigcup \bigcup A)
<center><math>A \subset A_L \times A_P \subset (A_L \cup A_P) \times (A_L \cup A_P) =    (\bigcup \bigcup A) \times (    \bigcup \bigcup A)
</math></center>
</math></center>


Linia 504: Linia 484:
W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą
W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą
relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja
relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja
abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych o czym
abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych, o czym
przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem
przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem
pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład <math>\displaystyle 8</math> w którym
pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie [[Logika i teoria mnogości/Wykład 8: Konstrukcje liczbowe, liczby całkowite, wymierne, konstrukcja Cantora liczb rzeczywistych: działania i porządek|wykład 8]], w którym
zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.
zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.


Linia 513: Linia 493:
<span id="definicja_4_1">{{definicja|4.1.||
<span id="definicja_4_1">{{definicja|4.1.||


Dla zbioru <math>\displaystyle X</math> definiujemy relację <math>\displaystyle 1_X \subset X \times X</math>
Dla zbioru <math>X</math> definiujemy relację <math>1_X \subset X \times X</math>
jako <math>\displaystyle \left\{ z \in X \times X : \exists_{x\in X} \;\; (x,x)=z  \right\}</math>.
jako <math>\left\{ z \in X \times X : \exists_{x\in X} \;\; (x,x)=z  \right\}</math>.
}}</span>
}}</span>
{{definicja|4.2.||
{{definicja|4.2.||


Relację <math>\displaystyle R \subset X \times X</math> nazywamy relacją równoważnością o
Relację <math>R \subset X \times X</math> nazywamy relacją równoważnością o
polu <math>\displaystyle X</math> jeżeli:
polu <math>X</math>, jeżeli:
* zawiera relacje <math>\displaystyle 1_X </math> (zwrotność <math>\displaystyle R</math>)
* zawiera relacje <math>1_X</math> (zwrotność <math>R</math>),
* <math>\displaystyle R^{-1} \subset R</math> (symetria <math>\displaystyle R</math>)
* <math>R^{-1} \subset R</math> (symetria <math>R</math>),
* <math>\displaystyle R \circ R \subset R</math> (przechodniość <math>\displaystyle R</math>)
* <math>R \circ R \subset R</math> (przechodniość <math>R</math>).
}}
}}
{{cwiczenie|4.3||
{{cwiczenie|4.3||


Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu <math>\displaystyle X</math>
Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu <math>X</math>
są odpowiednio równoważne następującym własnościom:
są odpowiednio równoważne następującym własnościom:
* <math>\displaystyle \forall_{ x\in X} (x,x) \in R</math>
* <math>\forall_{ x\in X} (x,x) \in R</math>,
* <math>\displaystyle \forall_{ x,y \in X} (x,y) \in R \rightarrow (y,x) \in R</math>
* <math>\forall_{ x,y \in X} (x,y) \in R \rightarrow (y,x) \in R</math>,
* <math>\displaystyle \forall_{ x,y,z\in X} (x,y)\in R \wedge (y,z) \in R \rightarrow (x,z)\in R</math>
* <math>\forall_{ x,y,z\in X} (x,y)\in R \wedge (y,z) \in R \rightarrow (x,z)\in R</math>.


}}
}}
Linia 541: Linia 521:
{{definicja|4.4.||
{{definicja|4.4.||


Niech <math>\displaystyle R</math> będzie relacją równoważności o
Niech <math>R</math> będzie relacją równoważności o
polu <math>\displaystyle X</math>. Klasą równoważności elementu <math>\displaystyle x\in X</math> jest zbiór
polu <math>X</math>. Klasą równoważności elementu <math>x\in X</math> jest zbiór


<center><math>\displaystyle [x]_R := \left\{y \in X : (x,y) \in R\right\} </math></center>
<center><math>[x]_R := \left\{y \in X : (x,y) \in R\right\}</math></center>
}}
}}
{{definicja|4.5.||
{{definicja|4.5.||


Zbiór klas równoważności relacji <math>\displaystyle R</math> będący elementem zbioru <math>\displaystyle \mathcal{P}
Zbiór klas równoważności relacji <math>R</math> będący elementem zbioru <math>\mathcal{P}
( \mathcal{P} (X \times X))</math> oznaczamy przez <math>\displaystyle X/R</math>.   
( \mathcal{P} (X \times X))</math> oznaczamy przez <math>X/R</math>.   
}}
}}
<span id="twierdzenie_4_6">{{twierdzenie|4.6.||
<span id="twierdzenie_4_6">{{twierdzenie|4.6.||


Niech <math>\displaystyle R</math> będzie relacją równoważności o polu <math>\displaystyle X</math>. Następujące warunki są równoważne
Niech <math>R</math> będzie relacją równoważności o polu <math>X</math>. Następujące warunki są równoważne:
# <math>\displaystyle [x]_R \cap [y]_R \neq \emptyset</math>
# <math>[x]_R \cap [y]_R \neq \emptyset</math>,
# <math>\displaystyle [x]_R = [y]_R</math>
# <math>[x]_R = [y]_R</math>,
# <math>\displaystyle (x,y) \in R</math>
# <math>(x,y) \in R</math>.


}}</span>
}}</span>
Linia 562: Linia 542:
{{dowod|||
{{dowod|||


Pokażemy, że <math>\displaystyle (1)\rightarrow (2)</math>. Niech wspólny element dwóch klas <math>\displaystyle [x]_R</math> oraz
Pokażemy, że <math>(1)\rightarrow (2)</math>. Niech wspólny element dwóch klas <math>[x]_R</math> oraz
<math>\displaystyle [y]_R</math> nazywa się <math>\displaystyle z</math>. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że
<math>[y]_R</math> nazywa się <math>z</math>. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że
<math>\displaystyle [x]_R \subseteq [y]_R</math>. Niech zatem <math>\displaystyle p\in [x]_R</math>. Mamy więc <math>\displaystyle (x,p) \in R</math>. Z
<math>[x]_R \subseteq [y]_R</math>. Niech zatem <math>p\in [x]_R</math>. Mamy więc <math>(x,p) \in R</math>. Z
założenia jest również
założenia jest również
<math>\displaystyle (y,z) \in R</math> oraz <math>\displaystyle (x,z) \in R</math>. Z symetrii otrzymujemy <math>\displaystyle (z,x) \in
<math>(y,z) \in R</math> oraz <math>(x,z) \in R</math>. Z symetrii otrzymujemy <math>(z,x) \in
R</math>.
R</math>.
Zatem <math>\displaystyle (y,z) \in R</math> i <math>\displaystyle (z,x) \in R</math> i <math>\displaystyle (x,p) \in R</math>.
Zatem <math>(y,z) \in R</math> i <math>(z,x) \in R</math> i <math>(x,p) \in R</math>.
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że <math>\displaystyle (y,p) \in R</math>.<br>
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że <math>(y,p) \in R</math>.<br>
Pokażemy, że <math>\displaystyle (2)\rightarrow (3)</math>. Ze zwrotności mamy, że
Pokażemy, że <math>(2)\rightarrow (3)</math>. Ze zwrotności mamy, że
<math>\displaystyle y\in [y]_R</math> co z założenia <math>\displaystyle (2)</math> daje  <math>\displaystyle y\in [x]_R</math> a to tłumaczy
<math>y\in [y]_R</math>, co z założenia <math>(2)</math> daje  <math>y\in [x]_R</math>, a to tłumaczy
się na <math>\displaystyle (x,y) \in R</math>.
się na <math>(x,y) \in R</math>.
Pokażemy, że <math>\displaystyle (3)\rightarrow (1)</math>.
Pokażemy, że <math>(3)\rightarrow (1)</math>.
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas <math>\displaystyle [x]_R</math> oraz <math>\displaystyle [y]_R</math>
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas <math>[x]_R</math> oraz <math>[y]_R</math>
jest <math>\displaystyle y</math>. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia <math>\displaystyle (3)</math> a dla
jest <math>y</math>. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia <math>(3)</math>, a dla
drugiej ze zwrotności <math>\displaystyle R</math>.
drugiej ze zwrotności <math>R</math>.
}}
}}


W następnym twierdzeniu zobaczymy jak rodzina relacji
W następnym twierdzeniu zobaczymy, jak rodzina relacji
równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie
równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie
dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.
dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.
Linia 585: Linia 565:
{{twierdzenie|4.7.||
{{twierdzenie|4.7.||


Niech <math>\displaystyle \kappa \neq \emptyset </math> będzie pewną rodziną
Niech <math>\kappa \neq \emptyset</math> będzie pewną rodziną
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math>\displaystyle X</math>. Mamy że:
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math>X</math>. Mamy że:
# <math>\displaystyle \bigcap \kappa </math> jest relacją równoważności o polu <math>\displaystyle X</math>.
# <math>\bigcap \kappa</math> jest relacją równoważności o polu <math>X</math>,
# <math>\displaystyle [x]_{ \bigcap \kappa } = \bigcap \left\{[x]_R : R\in
# <math>[x]_{ \bigcap \kappa } = \bigcap \left\{[x]_R : R\in
\kappa\right\}</math>
\kappa\right\}</math>.


}}
}}
Linia 595: Linia 575:
{{dowod|||
{{dowod|||


<math>\displaystyle (1)</math> Zwrotność <math>\displaystyle \bigcap \kappa </math> jest oczywista ponieważ <math>\displaystyle 1_X </math> zawiera
<math>(1)</math> Zwrotność <math>\bigcap \kappa</math> jest oczywista, ponieważ <math>1_X</math> zawiera
się w każdej relacji rodziny <math>\displaystyle \kappa </math>. Symetria. Weźmy <math>\displaystyle (x,y)\in
się w każdej relacji rodziny <math>\kappa</math>. Symetria. Weźmy <math>(x,y)\in
\bigcap \kappa </math>. Dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in\kappa</math> jest <math>\displaystyle (x,y)\in R
\bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math> jest <math>(x,y)\in R
</math>. Z symetrii każdej <math>\displaystyle R</math> jest więc <math>\displaystyle (y,x)\in R </math> co daje <math>\displaystyle (y,x)\in
</math>. Z symetrii każdej <math>R</math> jest więc <math>(y,x)\in R</math>, co daje <math>(y,x)\in
\bigcap \kappa </math>. Przechodniość. Niech <math>\displaystyle (x,y)\in \bigcap \kappa </math>
\bigcap \kappa</math>. Przechodniość. Niech <math>(x,y)\in \bigcap \kappa</math>
oraz <math>\displaystyle (y,z)\in \bigcap \kappa </math>. Dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in\kappa</math>
oraz <math>(y,z)\in \bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math>
jest więc <math>\displaystyle (x,y)\in R</math> i <math>\displaystyle (y,z)\in R</math>. Z przechodniości każdej
jest więc <math>(x,y)\in R</math> i <math>(y,z)\in R</math>. Z przechodniości każdej
relacji <math>\displaystyle R</math> mamy, że <math>\displaystyle (x,z) \in R</math> co daje <math>\displaystyle (x,z)\in \bigcap \kappa
relacji <math>R</math> mamy, że <math>(x,z) \in R</math>, co daje <math>(x,z)\in \bigcap \kappa
</math>.<br>
</math>.<br>
<math>\displaystyle (2)</math> Niech <math>\displaystyle y \in [x]_{ \bigcap \kappa }</math>. Mamy zatem, że
<math>(2)</math> Niech <math>y \in [x]_{ \bigcap \kappa }</math>. Mamy zatem, że
<math>\displaystyle (x,y) \in \bigcap \kappa</math> co daje <math>\displaystyle (x,y)\in R</math> dla każdej
<math>(x,y) \in \bigcap \kappa</math>, co daje <math>(x,y)\in R</math> dla każdej
relacji <math>\displaystyle R\in\kappa</math>. To zaś daje, że <math>\displaystyle y \in [x]_R</math> dla każdej <math>\displaystyle R \in \kappa</math> co
relacji <math>R\in\kappa</math>. To zaś daje, że <math>y \in [x]_R</math> dla każdej <math>R \in \kappa</math>, co
jest równoważne z <math>\displaystyle y\in\bigcap \left\{[x]_R : R\in \kappa\right\}</math>.
jest równoważne z <math>y\in\bigcap \left\{[x]_R : R\in \kappa\right\}</math>.
}}
}}


W szczególności przecięcie wszystkich relacji
W szczególności przecięcie wszystkich relacji
równoważności o polu <math>\displaystyle X</math> daje <math>\displaystyle 1_X</math>.  Jest ona najsilniejszą
równoważności o polu <math>X</math> daje <math>1_X</math>.  Jest ona najsilniejszą
relacją równoważności. Najsłabszą jest <math>\displaystyle X^2</math>.
relacją równoważności. Najsłabszą jest <math>X^2</math>.


===Rozkłady zbiorów===
===Rozkłady zbiorów===
Linia 618: Linia 598:
{{definicja|4.8.||
{{definicja|4.8.||


Niech <math>\displaystyle X \neq \emptyset</math>. Rodzinę
Niech <math>X \neq \emptyset</math>. Rodzinę
<math>\displaystyle r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X))</math> nazywamy rozkładem zbioru <math>\displaystyle X</math> gdy
<math>r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X))</math> nazywamy rozkładem zbioru <math>X</math>, gdy:
# <math>\displaystyle \forall_{C \in r} \;\; C \neq \emptyset</math>
# <math>\forall_{C \in r} \;\; C \neq \emptyset</math>,
# <math>\displaystyle \bigcup r =X</math>
# <math>\bigcup r =X</math>,
# <math>\displaystyle (C \in r \hspace*{0.1mm} \wedge  D \in r \hspace*{0.1mm} \wedge  C \neq D )\hspace*{0.1mm} \Rightarrow  C\cap D =\emptyset</math>
# <math>(C \in r \wedge  D \in r \wedge  C \neq D ) \Rightarrow  C\cap D =\emptyset</math>.
}}
}}
{{lemat|4.9.||
{{lemat|4.9.||


Dla relacji równoważności <math>\displaystyle R</math> o polu <math>\displaystyle X</math> zbiór <math>\displaystyle X/R</math> jest rozkładem
Dla relacji równoważności <math>R</math> o polu <math>X</math> zbiór <math>X/R</math> jest rozkładem
<math>\displaystyle X</math>.  
<math>X</math>.  
}}
}}


{{dowod|||
{{dowod|||


<math>\displaystyle (1)</math> Każda klasa jest niepusta bo zawiera element, który ją
<math>(1)</math> Każda klasa jest niepusta, bo zawiera element, który ją
wyznacza.
wyznacza.
<math>\displaystyle (2)\displaystyle \bigcup X/R  \subseteq X</math> bo każda klasa jest podzbiorem
<math>(2)\bigcup X/R  \subseteq X</math>, bo każda klasa jest podzbiorem
<math>\displaystyle X</math>. Odwrotnie każdy <math>\displaystyle x \in [x]_R \in X/R</math>.
<math>X</math>. Odwrotnie każdy <math>x \in [x]_R \in X/R</math>.
<math>\displaystyle (3)</math> Dwie klasy gdy są rożne muszą być rozłączne co udowodniliśmy
<math>(3)</math> Dwie klasy, gdy są różne, muszą być rozłączne co udowodniliśmy
w twierdzeniu 4.6 (patrz [[#twierdzenie_4_6|twierdzenie 4.6.]]).
w twierdzeniu 4.6 (patrz [[#twierdzenie_4_6|twierdzenie 4.6.]]).


Linia 643: Linia 623:
{{definicja|4.10.||
{{definicja|4.10.||


Niech <math>\displaystyle r</math> będzie rozkładem zbioru <math>\displaystyle X</math>. Definiujemy relacje <math>\displaystyle R_r
Niech <math>r</math> będzie rozkładem zbioru <math>X</math>. Definiujemy relacje <math>R_r
\subset X \times X</math> następująco:
\subset X \times X</math> następująco:


<center><math>\displaystyle (x,y) \in R_r </math>  wtw  <math>\displaystyle  \exists_{C\in r} \;\; x \in C \; \hspace*{0.1mm} \wedge  \; y\in C
<center><math>(x,y) \in R_r</math>  wtw  <math>\exists_{C\in r} \;\; x \in C \; \wedge  \; y\in C</math></center>
</math></center>
}}
}}
{{lemat|4.11.||
{{lemat|4.11.||


Dla rozkładu <math>\displaystyle r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P}
Dla rozkładu <math>r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P}
(X))</math> relacja <math>\displaystyle R_r</math> jest:
(X))</math> relacja <math>R_r</math> jest:
# równoważnością
# równoważnością,
# <math>\displaystyle X/{R_r} = r</math>
# <math>X/{R_r} = r</math>.


}}
}}
Linia 660: Linia 639:
{{dowod|||
{{dowod|||


<math>\displaystyle (1)</math> Relacja <math>\displaystyle R_r</math> jest zwrotna każdy bowiem <math>\displaystyle x\in X</math> musi leżeć w pewnym zbiorze
<math>(1)</math> Relacja <math>R_r</math> jest zwrotna, każdy bowiem <math>x\in X</math> musi leżeć w pewnym zbiorze
<math>\displaystyle C</math> rozkładu <math>\displaystyle r</math>. Symetria <math>\displaystyle R_r</math> nie wymaga dowodu. Przechodniość <math>\displaystyle R_r</math>. Niech <math>\displaystyle (x,y)
<math>C</math> rozkładu <math>r</math>. Symetria <math>R_r</math> nie wymaga dowodu. Przechodniość <math>R_r</math>. Niech <math>(x,y)
\in R_r</math> i <math>\displaystyle (y,z) \in R_r</math>. Istnieją zatem dwa zbiory <math>\displaystyle C</math> i <math>\displaystyle D</math> rozkładu <math>\displaystyle r</math> takie,
\in R_r</math> i <math>(y,z) \in R_r</math>. Istnieją zatem dwa zbiory <math>C</math> i <math>D</math> rozkładu <math>r</math> takie,
że <math>\displaystyle x,y \in C</math> oraz <math>\displaystyle y,z \in D</math>. Przecięcie <math>\displaystyle C</math> i <math>\displaystyle D</math> jest więc niepuste zatem
że <math>x,y \in C</math> oraz <math>y,z \in D</math>. Przecięcie <math>C</math> i <math>D</math> jest więc niepuste, zatem
<math>\displaystyle C=D</math> co daje tezę <math>\displaystyle (x,z) \in R_r</math>.<br>
<math>C=D</math>, co daje tezę <math>(x,z) \in R_r</math>.<br>
<math>\displaystyle (2)</math> Inkluzja w prawo <math>\displaystyle \subseteq</math>. Niech <math>\displaystyle C \in X/{R_r}</math>. Klasa
<math>(2)</math> Inkluzja w prawo <math>\subseteq</math>. Niech <math>C \in X/{R_r}</math>. Klasa
<math>\displaystyle C</math> jest zatem wyznaczona przez pewien element <math>\displaystyle x</math> taki, że <math>\displaystyle C= [x]_{R_r}</math>.
<math>C</math> jest zatem wyznaczona przez pewien element <math>x</math> taki, że <math>C= [x]_{R_r}</math>.
Niech <math>\displaystyle D\in r</math> będzie zbiorem rozkładu <math>\displaystyle r</math> do którego należy <math>\displaystyle x</math>.
Niech <math>D\in r</math> będzie zbiorem rozkładu <math>r</math>, do którego należy <math>x</math>.
Łatwo wykazać, że <math>\displaystyle C=D</math>. Inkluzja w lewo <math>\displaystyle \supset</math>.
Łatwo wykazać, że <math>C=D</math>. Inkluzja w lewo <math>\supset</math>.
Niech <math>\displaystyle C \in r</math>. <math>\displaystyle C</math> jest niepusty wiec istnieje <math>\displaystyle x \in C</math>. Klasa
Niech <math>C \in r</math>. <math>C</math> jest niepusty, więc istnieje <math>x \in C</math>. Klasa
<math>\displaystyle [x]_{R_r} =C</math>.
<math>[x]_{R_r} =C</math>.
}}
}}


{{cwiczenie|4.12||
{{cwiczenie|4.12||


Niech <math>\displaystyle X</math> będzie niepustym zbiorem, oraz niech <math>\displaystyle Y \subset X</math>. Zdefiniujemy relację <math>\displaystyle R \subset \mathcal{P}(X) \times \mathcal{P}(X)</math> następująco:
Niech <math>X</math> będzie niepustym zbiorem oraz niech <math>Y \subset X</math>. Zdefiniujemy relację <math>R \subset \mathcal{P}(X) \times \mathcal{P}(X)</math> następująco:
dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle A,B \subset X</math> mamy
dla dowolnych zbiorów <math>A,B \subset X</math> mamy


<center><math>\displaystyle (A,B)\in R \Leftrightarrow A\frac{.}{} B \subset Y.
<center><math>(A,B)\in R \Leftrightarrow A\frac{.}{} B \subset Y</math></center>
</math></center>


(<math>\displaystyle \frac{.}{}</math> oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli <math>\displaystyle A\frac{.}{} B = (A\setminus B)\cup
(<math>A\frac{.}{}B</math> oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli <math>A\frac{.}{} B = (A\setminus B)\cup
(B \setminus A)</math>) Udowodnij, że relacja <math>\displaystyle R</math> jest relacją równoważności.  
(B \setminus A)</math>). Udowodnij, że relacja <math>R</math> jest relacją równoważności.  
}}
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że <math>\displaystyle A \frac{.}{} C \subset    (B\frac{.}{} C) \cup (A\frac{.}{} B)</math>. Dobrym punktem wyjścia
Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że <math>A \frac{.}{} C \subset    (B\frac{.}{} C) \cup (A\frac{.}{} B)</math>. Dobrym punktem wyjścia
jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów <math>\displaystyle A,B,C</math>.
jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów <math>A,B,C</math>.
</div></div>
</div></div>
}}
 


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność.
Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność.
# Dla każdego <math>\displaystyle A\subset X</math> mamy <math>\displaystyle A\frac{.}{} A= \emptyset \subset Y</math>, a więc relacja <math>\displaystyle R</math> jest zwrotna.
# Dla każdego <math>A\subset X</math> mamy <math>A\frac{.}{} A= \emptyset \subset Y</math>, a więc relacja <math>R</math> jest zwrotna.
# Ponieważ dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle A\frac{.}{} B= B\frac{.}{} A</math> to <math>\displaystyle (A,B)\in R</math> wtedy i tylko wtedy gdy <math>\displaystyle (B,A)\in R</math>. Wobec tego relacja <math>\displaystyle R</math> jest symetryczna.
# Ponieważ dla dowolnych zbiorów <math>A\frac{.}{} B= B\frac{.}{} A</math>, to <math>(A,B)\in R</math> wtedy i tylko wtedy, gdy <math>(B,A)\in R</math>. Wobec tego relacja <math>R</math> jest symetryczna.
# Weźmy zbiory <math>\displaystyle A,B,C \subset X</math>, takie że <math>\displaystyle (A,B), (B,C) \in R</math>. Wtedy
# Weźmy zbiory <math>A,B,C \subset X</math>, takie że <math>(A,B), (B,C) \in R</math>. Wtedy


<center><math>\displaystyle \aligned A \frac{.}{} C= (A\setminus C)  \cup (C\setminus A) =\\
<center><math>\begin{align} A \frac{.}{} C= (A\setminus C)  \cup (C\setminus A) =\\
(((A\cap B) \cup (A\setminus B))\setminus C)  \cup    (((C\cap B) \cup (C\setminus B))\setminus A) =\\
(((A\cap B) \cup (A\setminus B))\setminus C)  \cup    (((C\cap B) \cup (C\setminus B))\setminus A) =\\
((A\cap B)\setminus C) \cup ((A\setminus B)\setminus C) \cup
((A\cap B)\setminus C) \cup ((A\setminus B)\setminus C) \cup
Linia 702: Linia 681:
(B\setminus C) \cup (A\setminus B) \cup (B\setminus A) \cup (C\setminus B)=\\
(B\setminus C) \cup (A\setminus B) \cup (B\setminus A) \cup (C\setminus B)=\\
(B\frac{.}{} C) \cup (A\frac{.}{} B).
(B\frac{.}{} C) \cup (A\frac{.}{} B).
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


Ponieważ z definicji relacji <math>\displaystyle R</math> mamy  <math>\displaystyle (B\frac{.}{} C) \in Y</math> oraz<math>\displaystyle  (A\frac{.}{} B)\in Y</math> to ich suma też jest podzbiorem <math>\displaystyle Y</math>
Ponieważ z definicji relacji <math>R</math> mamy  <math>(B\frac{.}{} C) \in Y</math> oraz <math>(A\frac{.}{} B)\in Y</math>, to ich suma też jest podzbiorem <math>Y</math>
i konsekwencji również <math>\displaystyle A\frac{.}{} C \subset Y</math>. Oznacza to, że <math>\displaystyle (A,C)\in R</math>, a więc relacja <math>\displaystyle R</math> jest przechodnia.
i w konsekwencji również <math>A\frac{.}{} C \subset Y</math>. Oznacza to, że <math>(A,C)\in R</math>, a więc relacja <math>R</math> jest przechodnia.


</div></div>
</div></div>
Linia 711: Linia 690:
{{cwiczenie|4.13||
{{cwiczenie|4.13||


Udowodnij, że dla relacji równoważności <math>\displaystyle R,S</math> na zbiorze <math>\displaystyle X</math>, relacja <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności
Udowodnij, że dla relacji równoważności <math>R,S</math> na zbiorze <math>X</math>, relacja <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności
wtedy i tylko wtedy gdy
wtedy i tylko wtedy, gdy


<center><math>\displaystyle
<center><math>
\forall_{x\in X}( [x]_R \subset [x]_S \vee [x]_R \supset [x]_S). \quad \mbox{(4.1)}
\forall_{x\in X}( [x]_R \subset [x]_S \vee [x]_R \supset [x]_S). \quad \mbox{(4.1)}
</math></center>
</math></center>


Podaj przykłady relacji równoważności <math>\displaystyle R,S</math> takich, że <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją
Podaj przykłady relacji równoważności <math>R,S</math> takich, że <math>R\cup S</math> jest relacją
równoważności oraz <math>\displaystyle R\nsubseteq S</math> i <math>\displaystyle S\nsubseteq R</math>.  
równoważności oraz <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>.  
}}
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów <math>\displaystyle A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math>.
Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów <math>A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math>.
</div></div>
</div></div>
}}
 


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Zaczniemy od pokazania, że formuła 4.1 implikuje, że relacja <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności. Pokażemy, że rodzina <math>\displaystyle A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math> tworzy rozkład zbioru <math>\displaystyle X</math>. Oczywiście, dla każdego elementu <math>\displaystyle x\in X</math> mamy <math>\displaystyle [x]_R \cup [x]_S \neq \emptyset</math> oraz <math>\displaystyle x\in [x]_R \cup [x]_S</math>. Wystarczy więc pokazać, że zbiory w rodzinie <math>\displaystyle A</math> są rozłączne. Weźmy dowolne dwa elementy rodziny <math>\displaystyle A</math> i przypuśćmy, że ich przecięcie jest niepuste. Niech to będą zbiory odpowiadające elementom <math>\displaystyle x,y\in X</math> a więc <math>\displaystyle [x]_R \cup [x]_S</math> oraz <math>\displaystyle [y]_R \cup [y]_S</math>. Skoro te zbiory mają niepuste przecięcie to istnieje <math>\displaystyle z \in([x]_R \cup [x]_S) \cap([y]_R \cup [y]_S)</math>. Ponieważ <math>\displaystyle z\in [x]_R \cup [x]_S</math> to <math>\displaystyle z\in [x]_R \vee z \in [x]_S</math> co jest równoważne <math>\displaystyle x\in [z]_R \vee x \in [z]_S</math>. Podobne rozumowanie dla <math>\displaystyle z</math> daje <math>\displaystyle y\in [z]_R \vee y \in [z] S</math>. Wobec czego dostajemy <math>\displaystyle x,y \in [z]_R \cup [z]_S</math> ponieważ jednak zgodnie z formułą 4.1 jedna z tych klas jest nadzbiorem drugiej, to <math>\displaystyle x,y \in [z]_R</math> lub  <math>\displaystyle x,y \in [z]_S</math>. W przypadku, gdy <math>\displaystyle [z]_R\supset [z]_S</math> dostajemy również z 4.1. <math>\displaystyle [z]_R=[x]_R\supset [x]_S</math> oraz <math>\displaystyle [z]_R=[y]_R\supset [y]_S</math> wobec czego otrzymujemy <math>\displaystyle [x]_R \cup [x]_S =[z]_R=[y]_R \cup [y]_S</math>. Drugi przypadek jest analogiczny. Wobec czego rodzina <math>\displaystyle A</math> jest rozkładem zbioru <math>\displaystyle X</math>. Wystarczy teraz przekonać się że <math>\displaystyle (a,b)\in R\cup S</math> wtedy i tylko wtedy, gdy <math>\displaystyle a \in [b]_R \cup [b]_S</math>, aby udowodnić, że jest to rzeczywiście rozkład generowany przez relację <math>\displaystyle R\cup S</math>. Weźmy dowolne <math>\displaystyle a,b \in X</math> wtedy
Zaczniemy od pokazania, że formuła 4.1 implikuje, relacja <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności. Pokażemy, że rodzina <math>A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math> tworzy rozkład zbioru <math>X</math>. Oczywiście, dla każdego elementu <math>x\in X</math> mamy <math>[x]_R \cup [x]_S \neq \emptyset</math> oraz <math>x\in [x]_R \cup [x]_S</math>. Wystarczy więc pokazać, że zbiory w rodzinie <math>A</math> są rozłączne. Weźmy dowolne dwa elementy rodziny <math>A</math> i przypuśćmy, że ich przecięcie jest niepuste. Niech to będą zbiory odpowiadające elementom <math>x,y\in X</math>, a więc <math>[x]_R \cup [x]_S</math> oraz <math>[y]_R \cup [y]_S</math>. Skoro te zbiory mają niepuste przecięcie, to istnieje <math>z \in([x]_R \cup [x]_S) \cap([y]_R \cup [y]_S)</math>. Ponieważ <math>z\in [x]_R \cup [x]_S</math>, to <math>z\in [x]_R \vee z \in [x]_S</math>, co jest równoważne <math>x\in [z]_R \vee x \in [z]_S</math>. Podobne rozumowanie dla <math>z</math> daje <math>y\in [z]_R \vee y \in [z] S</math>. Wobec czego dostajemy <math>x,y \in [z]_R \cup [z]_S</math>, ponieważ jednak zgodnie z formułą 4.1 jedna z tych klas jest nadzbiorem drugiej, to <math>x,y \in [z]_R</math> lub  <math>x,y \in [z]_S</math>. W przypadku, gdy <math>[z]_R\supset [z]_S</math>, dostajemy również z 4.1. <math>[z]_R=[x]_R\supset [x]_S</math> oraz <math>[z]_R=[y]_R\supset [y]_S</math>, wobec czego otrzymujemy <math>[x]_R \cup [x]_S =[z]_R=[y]_R \cup [y]_S</math>. Drugi przypadek jest analogiczny. Wobec czego rodzina <math>A</math> jest rozkładem zbioru <math>X</math>. Wystarczy teraz przekonać się, że <math>(a,b)\in R\cup S</math> wtedy i tylko wtedy, gdy <math>a \in [b]_R \cup [b]_S</math>, aby udowodnić, że jest to rzeczywiście rozkład generowany przez relację <math>R\cup S</math>. Weźmy dowolne <math>a,b \in X</math>, wtedy


<center><math>\displaystyle \aligned (a,b)\in R\cup S \Leftrightarrow (a,b)\in R \vee (a,b)\in S \Leftrightarrow a\in[b]_R \vee a\in [b]_S \Leftrightarrow a \in [b]_R \cup [b]_S.
<center><math>\begin{align} (a,b)\in R\cup S \Leftrightarrow (a,b)\in R \vee (a,b)\in S \Leftrightarrow a\in[b]_R \vee a\in [b]_S \Leftrightarrow a \in [b]_R \cup [b]_S.
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


Pokażemy teraz, że jeśli <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności to musi być spełniona
Pokażemy teraz, że jeśli <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności, to musi być spełniona
formuła 4.1. Dla dowodu nie wprost przypuśćmy, że nie jest
formuła 4.1. Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że nie jest
spełniona. Oznacza to, że istnieje element <math>\displaystyle x\in X</math> dla którego <math>\displaystyle [x]_R \nsubseteq
spełniona. Oznacza to, że istnieje element <math>x\in X</math>, dla którego <math>[x]_R \nsubseteq
[x]_S</math> oraz <math>\displaystyle [x]_R \nsupseteq [x]_S</math>. Wobec tego istnieje <math>\displaystyle y\in [x]_R \setminus
[x]_S</math> oraz <math>[x]_R \nsupseteq [x]_S</math>. Wobec tego istnieje <math>y\in [x]_R \setminus
[x]_S</math> oraz <math>\displaystyle z \in [x]_S \setminus [x]_R</math>. Oznacza to, że <math>\displaystyle (y,x)\in R\setminus S</math>
[x]_S</math> oraz <math>z \in [x]_S \setminus [x]_R</math>. Oznacza to, że <math>(y,x)\in R\setminus S</math>
oraz <math>\displaystyle (x,z)\in S\setminus R</math>. Skoro <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności to <math>\displaystyle (z,y)
oraz <math>(x,z)\in S\setminus R</math>. Skoro <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności, to <math>(z,y)
\in R\cup S</math>. Przypuśćmy, że <math>\displaystyle (z,y)\in R</math>. Wtedy <math>\displaystyle (z,y),(y,x)\in R</math> wobec czego
\in R\cup S</math>. Przypuśćmy, że <math>(z,y)\in R</math>. Wtedy <math>(z,y),(y,x)\in R</math>, wobec czego
<math>\displaystyle (z,x)\in R</math> co jest sprzeczne z tym że <math>\displaystyle (x,z)\in S\setminus R</math> ponieważ relacja <math>\displaystyle R</math>
<math>(z,x)\in R</math>, co jest sprzeczne z tym, że <math>(x,z)\in S\setminus R</math>, ponieważ relacja <math>R</math>
jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla <math>\displaystyle (z,x)\in S</math>. Obie
jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla <math>(z,x)\in S</math>. Obie
możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła 4.1 musi być
możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła 4.1 musi być
spełniona.
spełniona.


Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności <math>\displaystyle R,S</math> takich, że <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności oraz <math>\displaystyle R\nsubseteq S</math> i <math>\displaystyle S\nsubseteq R</math>. Polem relacji będzie zbiór <math>\displaystyle X=\{0,1,2,3\}</math>. Relacje <math>\displaystyle R,S</math> określimy poprzez wyznaczane przez nie rozkłady odpowiednio <math>\displaystyle r,s</math>:
Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności <math>R,S</math> takich, że <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności oraz <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>. Polem relacji będzie zbiór <math>X=\{0,1,2,3\}</math>. Relacje <math>R,S</math> określimy poprzez wyznaczane przez nie rozkłady odpowiednio <math>r,s</math>:


<center><math>\displaystyle \aligned r=\{\{0\},\{1\}, \{2,3\}\}\\
<center><math>\begin{align} r=\{\{0\},\{1\}, \{2,3\}\}\\
s=\{\{0,1\}, \{2\},\{3\}\}.
s=\{\{0,1\}, \{2\},\{3\}\}.
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


Łatwo sprawdzić, że <math>\displaystyle R\nsubseteq S</math> i <math>\displaystyle S\nsubseteq R</math>, gdyż <math>\displaystyle (2,3)\in R\setminus S</math>
Łatwo sprawdzić, że <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>, gdyż <math>(2,3)\in R\setminus S</math>
oraz <math>\displaystyle (0,1)\in S\setminus R</math>. Z rozkładów <math>\displaystyle r,s</math> łatwo wynika, że formuła 4.1 jest prawdziwa dla tych relacji, wobec czego <math>\displaystyle R\cup S</math> jest
oraz <math>(0,1)\in S\setminus R</math>. Z rozkładów <math>r,s</math> w prosty sposób wynika, że formuła 4.1 jest prawdziwa dla tych relacji, wobec czego <math>R\cup S</math> jest
relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to <math>\displaystyle \{\{0,1\},\{2,3\}\}</math>.
relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to <math>\{\{0,1\},\{2,3\}\}</math>.
</div></div>
</div></div>


Linia 759: Linia 739:
W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć
W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć
relacji ze względu na wiele przeróżnych  własności. W podrozdziale tym dokonamy
relacji ze względu na wiele przeróżnych  własności. W podrozdziale tym dokonamy
charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi kiedy takie domykanie jest możliwe.
charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi, kiedy takie domykanie jest możliwe.


{{definicja|4.14.||
{{definicja|4.14.||


Niech <math>\displaystyle \alpha</math> będzie rodziną relacji o polu
Niech <math>\alpha</math> będzie rodziną relacji o polu
<math>\displaystyle X</math>, czyli niech <math>\displaystyle \alpha \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X^2))</math>.
<math>X</math>, czyli niech <math>\alpha \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X^2))</math>.
Rodzina <math>\displaystyle \alpha</math> jest zamknięta na przecięcia gdy
Rodzina <math>\alpha</math> jest zamknięta na przecięcia, gdy:
# <math>\displaystyle X^2 \in \alpha</math>
# <math>X^2 \in \alpha</math>,
# jeżeli <math>\displaystyle \emptyset \neq \alpha ' \subset \alpha</math> to  <math>\displaystyle \bigcap
# jeżeli <math>\emptyset \neq \alpha ' \subset \alpha</math> to  <math>\bigcap
\alpha ' \in \alpha</math>
\alpha ' \in \alpha</math>.
}}
}}
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji.
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji.
Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relacje zawierającą daną  należącą do klasy.
Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relację zawierającą daną  należącą do klasy.


<span id="definicja_4_15">{{definicja|4.15.||
<span id="definicja_4_15">{{definicja|4.15.||


Relacja <math>\displaystyle S \subset X^2</math> jest domknięciem relacji <math>\displaystyle R \subset X^2</math> w klasie (zbiorze)
Relacja <math>S \subset X^2</math> jest domknięciem relacji <math>R \subset X^2</math> w klasie (zbiorze)
relacji <math>\displaystyle \alpha</math> gdy:
relacji <math>\alpha</math>, gdy:
# <math>\displaystyle R \subset S</math>
# <math>R \subset S</math>,
# <math>\displaystyle S \in \alpha</math>
# <math>S \in \alpha</math>,
# dla każdej relacji <math>\displaystyle T</math> jeżeli <math>\displaystyle R \subset T</math> oraz <math>\displaystyle T \in \alpha</math> to <math>\displaystyle S \subset T</math>
# dla każdej relacji <math>T</math> jeżeli <math>R \subset T</math> oraz <math>T \in \alpha</math> to <math>S \subset T</math>.
}}</span>
}}</span>
{{lemat|4.16.||
{{lemat|4.16.||


Domknięcie relacji (w dowolnej klasie) jeżeli istnieje to jest jedyne.  
Domknięcie relacji (w dowolnej klasie), jeżeli istnieje, to jest jedyne.  
}}
}}


{{dowod|||
{{dowod|||


Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji to ze względu na warunek <math>\displaystyle (3)</math> wzajemnie
Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek <math>(3)</math> wzajemnie
by się zawierały.
by się zawierały.
}}
}}
Linia 795: Linia 775:


Następujące warunki są równoważne:
Następujące warunki są równoważne:
# Klasa relacji <math>\displaystyle \alpha</math> jest domknięta na przecięcia.
# Klasa relacji <math>\alpha</math> jest domknięta na przecięcia.
# Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji <math>\displaystyle \alpha</math>.
# Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji <math>\alpha</math>.


}}
}}
Linia 802: Linia 782:
{{dowod|||
{{dowod|||


<math>\displaystyle (1) \rightarrow (2)</math>. Niech <math>\displaystyle R</math> będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji <math>\displaystyle \alpha '</math>
<math>(1) \rightarrow (2)</math>. Niech <math>R</math> będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji <math>\alpha '</math>
jako <math>\displaystyle  \left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S \hspace*{0.1mm} \wedge  S\in\alpha \right\}</math>. Takie <math>\displaystyle \alpha '</math> nie jest
jako <math>\left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S \wedge  S\in\alpha \right\}</math>. Takie <math>\alpha '</math> nie jest
puste bowiem relacja totalna <math>\displaystyle X^2</math> należy do <math>\displaystyle \alpha '</math>. Pokażmy, że <math>\displaystyle \bigcap \alpha
puste, bowiem relacja totalna <math>X^2</math> należy do <math>\alpha '</math>. Pokażmy, że <math>\bigcap \alpha
'</math> jest domknięciem <math>\displaystyle R</math> w <math>\displaystyle \alpha</math>. Istotnie <math>\displaystyle R\subset \bigcap \alpha '</math>. Z założenia
'</math> jest domknięciem <math>R</math> w <math>\alpha</math>. Istotnie <math>R\subset \bigcap \alpha '</math>. Z założenia
mamy też <math>\displaystyle \bigcap \alpha ' \in \alpha</math>. Minimalność <math>\displaystyle \bigcap \alpha '</math> stwierdzamy
mamy też <math>\bigcap \alpha ' \in \alpha</math>. Minimalność <math>\bigcap \alpha '</math> stwierdzamy
przez: niech <math>\displaystyle R \subset S'</math> takie że <math>\displaystyle S' \in \alpha</math>.  Takie <math>\displaystyle S'</math> musi leżeć w
przez: niech <math>R \subset S'</math> takie że <math>S' \in \alpha</math>.  Takie <math>S'</math> musi leżeć w
zbiorze <math>\displaystyle \alpha '</math> jest
zbiorze <math>\alpha '</math>, jest
więc <math>\displaystyle \bigcap \alpha ' \subset S' </math>.<br>
więc <math>\bigcap \alpha ' \subset S'</math>.<br>
<math>\displaystyle (2) \rightarrow (1)</math>. Po pierwsze <math>\displaystyle X^2</math> leży w zbiorze <math>\displaystyle \alpha</math> bo wystarczy domknąć
<math>(2) \rightarrow (1)</math>. Po pierwsze <math>X^2</math> leży w zbiorze <math>\alpha</math>, bo wystarczy domknąć
<math>\displaystyle X^2</math>. Niech <math>\displaystyle \alpha '</math> będzie niepustym podzbiorem <math>\displaystyle \alpha</math>. Niech <math>\displaystyle S_0</math> będzie
<math>X^2</math>. Niech <math>\alpha '</math> będzie niepustym podzbiorem <math>\alpha</math>. Niech <math>S_0</math> będzie
domknięciem <math>\displaystyle \bigcap \alpha '</math> w <math>\displaystyle \alpha</math>. Wiemy, że dla dowolnej relacji <math>\displaystyle S'</math>  o ile
domknięciem <math>\bigcap \alpha '</math> w <math>\alpha</math>. Wiemy, że dla dowolnej relacji <math>S'</math>, o ile
<math>\displaystyle \bigcap \alpha ' \subset S'</math> i <math>\displaystyle S'\in \alpha</math> to <math>\displaystyle S_0 \subset S'</math>. Połóżmy za <math>\displaystyle S'</math>
<math>\bigcap \alpha ' \subset S'</math> i <math>S'\in \alpha</math> to <math>S_0 \subset S'</math>. Połóżmy za <math>S'</math>
dowolny element z <math>\displaystyle \alpha '</math>. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
dowolny element z <math>\alpha '</math>. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
jest więc tak, że <math>\displaystyle S_0 \subset S'</math> dla dowolnej <math>\displaystyle S'</math> wyjętej z <math>\displaystyle \alpha '</math>. W takim
jest więc tak, że <math>S_0 \subset S'</math> dla dowolnej <math>S'</math> wyjętej z <math>\alpha '</math>. W takim
razie <math>\displaystyle S_0 \subset \bigcap \alpha '</math>. Ponieważ mamy też <math>\displaystyle  \bigcap \alpha '\subset
razie <math>S_0 \subset \bigcap \alpha '</math>. Ponieważ mamy też <math>\bigcap \alpha '\subset
S_0</math> bo <math>\displaystyle S_0</math> było domknięciem jest więc <math>\displaystyle \bigcap \alpha '= S_0</math> a to oznacza, że
S_0</math>, bo <math>S_0</math> było domknięciem, jest więc <math>\bigcap \alpha '= S_0</math>, a to oznacza, że
<math>\displaystyle S_0 \in \alpha</math>.
<math>S_0 \in \alpha</math>.
}}
}}


Linia 826: Linia 806:
zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.
zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.


Pokazać stosując twierdzenie 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|twierdzenie 4.17.]]), że nie istnieje domknięcie spójne
Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|twierdzenie 4.17.]]), że nie istnieje domknięcie spójne
ani antysymetryczne. (Relacja <math>\displaystyle R</math> jest spójna gdy <math>\displaystyle \forall x,y (x,y) \in R \hspace*{0.1mm} \vee  
ani antysymetryczne. (Relacja <math>R</math> jest spójna, gdy <math>\forall x,y (x,y) \in R \vee  
(y,x)\in R</math>. Relacja <math>\displaystyle R</math> jest antysymetryczna gdy z faktu, że <math>\displaystyle (x,y) \in R</math> oraz
(y,x)\in R</math>. Relacja <math>R</math> jest antysymetryczna, gdy z faktu, że <math>(x,y) \in R</math> oraz
<math>\displaystyle (y,x) \in R</math> da się pokazać, że <math>\displaystyle x=y</math>)
<math>(y,x) \in R</math>, da się pokazać, że <math>x=y</math>).


}}</span>
}}</span>
Linia 835: Linia 815:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.
1. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na <math>X</math> to <math>R\cup 1_X</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
 
:(a)  <math>R \subset R \cup 1_X</math>,
1. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na <math>\displaystyle X</math> to <math>\displaystyle R\cup 1_X</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
:(b)  <math>1_X \subset R \cup 1_X</math>, a więc jest zwrotna,
:(a)  <math>\displaystyle R \subset R \cup 1_X</math>
:(c)  weźmy dowolną zwrotną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest zwrotna to <math>T\supset 1_X</math>, a więc <math>T\supset R \cup 1_X</math>.
:(b)  <math>\displaystyle 1_X \subset R \cup 1_X</math>, a więc jest zwrotna
:(c)  weźmy dowolną zwrotną relację <math>\displaystyle T\supset R</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T</math> jest zwrotna to <math>\displaystyle T\supset 1_X</math>, a więc <math>\displaystyle T\supset R \cup 1_X</math>.


2. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na <math>\displaystyle X</math> to <math>\displaystyle R\cup R^{-1}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
2. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na <math>X</math> to <math>R\cup R^{-1}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
:(a)  <math>\displaystyle R \subset R \cup R^{-1}</math>
:(a)  <math>R \subset R \cup R^{-1}</math>,
:(b)  <math>\displaystyle (R \cup R^{-1})^{-1} = R^{-1} \cup (R^{-1})^{-1}= R^{-1} \cup R= R \cup R^{-1} </math>, a więc jest symetryczna  
:(b)  <math>(R \cup R^{-1})^{-1} = R^{-1} \cup (R^{-1})^{-1}= R^{-1} \cup R= R \cup R^{-1}</math>, a więc jest symetryczna ,
:(c) weźmy dowolną symetryczną relację <math>\displaystyle T\supset R</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T</math> jest symetryczna to <math>\displaystyle T \supset T^{-1}</math>. Skoro <math>\displaystyle T \supset R</math> to <math>\displaystyle T^{-1} \supset R^{-1}</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T \supset T^{-1}</math> to <math>\displaystyle T\supset R\cup R^{-1}</math>.
:(c) weźmy dowolną symetryczną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest symetryczna to <math>T \supset T^{-1}</math>. Skoro <math>T \supset R</math> to <math>T^{-1} \supset R^{-1}</math>. Ponieważ <math>T \supset T^{-1}</math>, to <math>T\supset R\cup R^{-1}</math>.


3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math>\displaystyle n\in N \setminus\{0\}</math> przez <math>\displaystyle R^n</math> będziemy oznaczać <math>\displaystyle n</math>-krotne złożenie relacji <math>\displaystyle R</math> z sobą (czyli <math>\displaystyle R^1=R</math> oraz <math>\displaystyle R^{n+1}= R^n \circ R</math> dla <math>\displaystyle n>1</math>). Zdefiniujmy rodzinę <math>\displaystyle \mathcal{R}</math> jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń relacji <math>\displaystyle R</math> z sobą, czyli <math>\displaystyle \mathcal{R}=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in N}  (n\neq 0 \wedge R^n=r)\}</math>. Do formalnego zdefiniowania rodziny <math>\displaystyle \mathcal{R}</math> potrzebne są pojęcia liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji <math>\displaystyle R</math> w klasie relacji przechodnich na <math>\displaystyle X</math> to relacja <math>\displaystyle \bigcup \mathcal{R}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych, przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math>n\in N \setminus\{0\}</math> przez <math>R^n</math> będziemy oznaczać <math>n</math>-krotne złożenie relacji <math>R</math> z sobą (czyli <math>R^1=R</math> oraz <math>R^{n+1}= R^n \circ R</math> dla <math>n>1</math>). Zdefiniujmy rodzinę <math>\mathcal{R}</math> jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń relacji <math>R</math> z sobą, czyli <math>\mathcal{R}=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in N}  (n\neq 0 \wedge R^n=r)\}</math>. Do formalnego zdefiniowania rodziny <math>\mathcal{R}</math> potrzebne są pojęcia liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji <math>R</math> w klasie relacji przechodnich na <math>X</math> to relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
:(a) <math>\displaystyle R=R^1 \subset \bigcup \mathcal{R}</math>
:(a) <math>R=R^1 \subset \bigcup \mathcal{R}</math>,
:(b) Aby pokazać, że relacja <math>\displaystyle \bigcup \mathcal{R}</math> jest przechodnia weźmy dowolne dwie pary <math>\displaystyle (a,b),(b,c) \in \mathcal{R}</math>. Wtedy muszą istnieć liczby <math>\displaystyle n,m \in N</math> takie, że <math>\displaystyle (a,b)\in R^n</math> oraz <math>\displaystyle (b,c)\in R^m</math>. Wobec tego <math>\displaystyle (a,c)\in R^m \circ R^n</math>. Z łączności składania relacji wynika, że <math>\displaystyle R^m \circ R^n= R^{m+n}</math>. Wobec tego <math>\displaystyle (a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \mathcal{R}</math>.
:(b) Aby pokazać, że relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math> jest przechodnia, weźmy dowolne dwie pary <math>(a,b),(b,c) \in \mathcal{R}</math>. Wtedy muszą istnieć liczby <math>n,m \in N</math> takie, że <math>(a,b)\in R^n</math> oraz <math>(b,c)\in R^m</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^m \circ R^n</math>. Z łączności składania relacji wynika, że <math>R^m \circ R^n= R^{m+n}</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \mathcal{R}</math>.
:(c) Weźmy dowolną przechodnią relację <math>\displaystyle T</math> taką, że <math>\displaystyle R\subset T</math> pokażemy indukcyjnie, że dla każdego <math>\displaystyle n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>\displaystyle R^n\subset T</math>.
:(c) Weźmy dowolną przechodnią relację <math>T</math> taką, że <math>R\subset T</math>, pokażemy indukcyjnie, że dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n\subset T</math>.
::i. Baza indukcji. Dla <math>\displaystyle n=1</math> mamy <math>\displaystyle R^1=R</math> a więc z założenia <math>\displaystyle R^1\subset T</math>.
::i. Baza indukcji. Dla <math>n=1</math> mamy <math>R^1=R</math>, a więc z założenia <math>R^1\subset T</math>.
::ii. Krok indukcyjny. Weźmy dowolne <math>\displaystyle n\in N\setminus \{0,1\}</math> i przypuśćmy, że dla każdego <math>\displaystyle 0<m<n</math> zachodzi <math>\displaystyle R^m\subset T</math>. Weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,c)\in R^n</math>. Ponieważ <math>\displaystyle n>1</math> to <math>\displaystyle R^n= R^{n-1} \circ R</math>. Oznacza to, że istnieje element <math>\displaystyle b\in X</math> taki, że <math>\displaystyle (a,b)\in R</math> oraz <math>\displaystyle (b,c)\in R^{n-1}</math>. Z założenia indukcyjnego wynika, że <math>\displaystyle (a,b)\in T</math> oraz <math>\displaystyle (b,c)\in T</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T</math> jest przechodnia to <math>\displaystyle (a,c)\in T</math>. Wobec dowolności wyboru pary <math>\displaystyle (a,c)</math> otrzymujemy <math>\displaystyle R^n \subset T</math>.
::ii. Krok indukcyjny. Weźmy dowolne <math>n\in N\setminus \{0,1\}</math> i przypuśćmy, że dla każdego <math>0<m<n</math> zachodzi <math>R^m\subset T</math>. Weźmy dowolną parę <math>(a,c)\in R^n</math>. Ponieważ <math>n>1</math>, to <math>R^n= R^{n-1} \circ R</math>. Oznacza to, że istnieje element <math>b\in X</math> taki, że <math>(a,b)\in R</math> oraz <math>(b,c)\in R^{n-1}</math>. Z założenia indukcyjnego wynika, że <math>(a,b)\in T</math> oraz <math>(b,c)\in T</math>. Ponieważ <math>T</math> jest przechodnia to <math>(a,c)\in T</math>. Wobec dowolności wyboru pary <math>(a,c)</math> otrzymujemy <math>R^n \subset T</math>.


Skoro dla każdego <math>\displaystyle n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>\displaystyle R^n \subset T</math> to również <math>\displaystyle \bigcup \mathcal{R} \subset T</math>.
Skoro dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n \subset T</math>, to również <math>\bigcup \mathcal{R} \subset T</math>.


Pokażemy teraz że istnieje zbiór <math>\displaystyle X</math> taki, że klasa relacji spójnych na zbiorze <math>\displaystyle X</math> i
Pokażemy teraz, że istnieje zbiór <math>X</math> taki, że klasa relacji spójnych na zbiorze <math>X</math> i
klasa relacji symetrycznych na zbiorze <math>\displaystyle X</math> nie są domknięte na przecięcia. W obliczu
klasa relacji symetrycznych na zbiorze <math>X</math> nie są domknięte na przecięcia. W obliczu
twierdzenia 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|twierdzenie 4.17.]]) będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają
Twierdzenia 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|Twierdzenie 4.17.]]) będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają
domknięcia  w tych klasach. Niech <math>\displaystyle X=\{0,1\}</math>.
domknięcia  w tych klasach. Niech <math>X=\{0,1\}</math>.
# Relacje <math>\displaystyle \{(0,1),(0,0),(1,1)\}, \{(1,0),(0,0),(1,1)\}</math> są spójne na <math>\displaystyle X</math>, a ich przecięcie czyli zbiór <math>\displaystyle \{(0,0),(1,1)\}</math> nie jest.
# Relacje <math>\{(0,1),(0,0),(1,1)\}, \{(1,0),(0,0),(1,1)\}</math> są spójne na <math>X</math>, a ich przecięcie, czyli zbiór <math>\{(0,0),(1,1)\}</math>, nie jest.
# Relacja <math>\displaystyle X^2</math> nie jest antysymetryczna, a więc klasa relacji antysymetrycznych na <math>\displaystyle X</math> nie jest domknięta na przecięcia.
# Relacja <math>X^2</math> nie jest antysymetryczna, a więc klasa relacji antysymetrycznych na <math>X</math> nie jest domknięta na przecięcia.


</div></div>
</div></div>
Linia 867: Linia 845:
{{cwiczenie|4.19||
{{cwiczenie|4.19||


Dla relacji <math>\displaystyle R</math> niech <math>\displaystyle R^\alpha</math>, <math>\displaystyle R^\beta</math>, <math>\displaystyle R^\gamma</math> oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji <math>\displaystyle R</math>. Czy prawdą jest że:
Dla relacji <math>R</math> niech <math>R^\alpha</math>, <math>R^\beta</math>, <math>R^\gamma</math> oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji <math>R</math>. Czy prawdą jest, że:
# dla dowolnej relacji <math>\displaystyle R</math> relacja <math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest relacją równoważności
# dla dowolnej relacji <math>R</math> relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest relacją równoważności,
# dla dowolnej relacji <math>\displaystyle R</math> zachodzi
# dla dowolnej relacji <math>R</math> zachodzi


<center><math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma =((R^\gamma)^\beta)^\alpha
<center><math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma =((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math></center>
</math></center>


W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub
W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub
Linia 880: Linia 857:


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
1. Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze <math>\displaystyle X</math>. Z definicji zwrotności mamy <math>\displaystyle R</math> jest zwrotna wtedy i tylko wtedy gdy <math>\displaystyle R\supset 1_X</math>. W definicji domknięcia 4.15 (patrz [[#definicja_4_15|definicja 4.15.]]) punkt pierwszy mówi, że jeśli <math>\displaystyle S</math> jest domknięciem to <math>\displaystyle S\supset R</math>. Wobec tego konieczne jest aby <math>\displaystyle S\supset 1_X</math>. Zwróćmy uwagę, że powyższy argument działa dla dowolnych klas rodzin relacji domkniętych na przecięcia. Stąd otrzymujemy, że symetryczne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne, i przechodnie domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Ponieważ relacja <math>\displaystyle R^\alpha</math> jest zwrotna, to również zwrotna musi być <math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math>. Pokażemy teraz, że przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Wykorzystamy charakteryzację domknięcia przechodniego z ćwiczenia 4.18 (patrz [[#cwiczenie_4_18|ćwiczenie 4.18.]]). Można łatwo pokazać indukcyjnie, że dla dowolnego <math>\displaystyle n\inN\setminus\{0\}</math> mamy <math>\displaystyle (R^n)^{-1}=(R^{-1})^n</math>. Dla relacji symetrycznych dostajemy więc <math>\displaystyle (R^n)^{-1}=R^n</math>. Wobec tego mamy
1. Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze <math>X</math>. Z definicji zwrotności mamy, <math>R</math> jest zwrotna wtedy i tylko wtedy gdy <math>R\supset 1_X</math>. W definicji domknięcia 4.15 (patrz [[#definicja_4_15|Definicja 4.15.]]) punkt pierwszy mówi, że jeśli <math>S</math> jest domknięciem to <math>S\supset R</math>. Wobec tego konieczne jest, aby <math>S\supset 1_X</math>. Zwróćmy uwagę, że powyższy argument działa dla dowolnych klas rodzin relacji domkniętych na przecięcia. Stąd otrzymujemy, że symetryczne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne, i przechodnie domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Ponieważ relacja <math>R^\alpha</math> jest zwrotna, to również zwrotna musi być <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math>. Pokażemy teraz, że przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Wykorzystamy charakteryzację domknięcia przechodniego z ćwiczenia 4.18 (patrz [[#cwiczenie_4_18|ćwiczenie 4.18.]]). Można łatwo pokazać indukcyjnie, że dla dowolnego <math>n\in N\setminus\{0\}</math> mamy <math>(R^n)^{-1}=(R^{-1})^n</math>. Dla relacji symetrycznych dostajemy więc <math>(R^n)^{-1}=R^n</math>. Wobec tego mamy:


<center><math>\displaystyle (\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\})^{-1} = \bigcup\{(R^n)^{-1}:n\in N \setminus \{0\}\}=
<center><math>(\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\})^{-1} = \bigcup\{(R^n)^{-1}:n\in N \setminus \{0\}\}=
\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\}
\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\}</math>,</center>
</math></center>


a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja <math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem to jest też przechodnia. Wobec tego jest relacją równoważności.
a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem, to jest też przechodnia. Wobec tego jest relacją równoważności.
2. Pokażemy relację <math>\displaystyle R</math> dla której relacja <math>\displaystyle ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math> nie jest przechodnia. Ponieważ relacja <math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest przechodnia, będzie to oznaczało że te relacje są różne. Niech <math>\displaystyle X=\{0,1,2\}</math> oraz <math>\displaystyle R=\{(0,2),(1,2)\}</math>. Relacja <math>\displaystyle R</math> jest przechodnia więc <math>\displaystyle R^\gamma=R</math> jej symetryczne domknięcie to <math>\displaystyle (R^\gamma)^\beta=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1)\}</math>. I po zwrotnym domknięciu otrzymujemy <math>\displaystyle ((R^\gamma)^\beta)^\alpha=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1),(0,0),(1,1),(2,2)\}</math>. Łatwo zauważyć, że otrzymana relacja nie jest przechodnia,
2. Pokażemy relację <math>R</math>, dla której relacja <math>((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math> nie jest przechodnia. Ponieważ relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest przechodnia, będzie to oznaczało, że te relacje są różne. Niech <math>X=\{0,1,2\}</math> oraz <math>R=\{(0,2),(1,2)\}</math>. Relacja <math>R</math> jest przechodnia, więc <math>R^\gamma=R</math>; jej symetryczne domknięcie to <math>(R^\gamma)^\beta=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1)\}</math>. I po zwrotnym domknięciu otrzymujemy <math>((R^\gamma)^\beta)^\alpha=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1),(0,0),(1,1),(2,2)\}</math>. Łatwo zauważyć, że otrzymana relacja nie jest przechodnia,
gdyż <math>\displaystyle (0,2),(2,1)\in ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math> podczas gdy <math>\displaystyle (0,1)\notin ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>.
gdyż <math>(0,2),(2,1)\in ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>, podczas gdy <math>(0,1)\notin ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>.


</div></div>
</div></div>

Aktualna wersja na dzień 22:13, 11 wrz 2023

Para uporządkowana

Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie informację o dwóch innych zbiorach, informację tak trafnie zakodowaną, aby można było odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany parą uporządkowaną dwóch innych zbiorów.

Definicja 1.1.

Niech x oraz y będą zbiorami. Przez parę uporządkowaną (x,y) rozumiemy zbiór

{{x},{x,y}}

Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to, aby ze zbioru, który jest parą, można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem, że będzie spełnione następujące twierdzenie:

Twierdzenie 1.2.

Dla dowolnych zbiorów a,b,c,d zachodzi:

(a,b)=(c,d)a=cb=d

Dowód

Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty. Niech zatem dwie pary (a,b) i (c,d) będą równe. Ponieważ {a}(a,b), więc {a}(c,d). Mamy zatem {a}={c} lub {a}={c,d}. W pierwszym przypadku a=c, ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że c{a}. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy, że pierwsze współrzędne równych par są równe.

(a,b)=(a,d)

Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak, że a=b, to (a,b)={{a}}. Zatem {{a}}={{a},{a,d}}, co daje, że {a,d}={a}, a zatem d=a. W przeciwnym przypadku, gdy ab mamy, że {a,b}{{a},{a,d}}. Daje to dwie możliwości albo {a,b}={a}, co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że a=b albo zaś {a,b}={a,d}. To drugie prowadzi do naszej tezy b=d.

Ćwiczenie 1.3

Dla każdej pary x=(a,b) udowodnij, że

x=a
Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.4

Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej x zbiór

(𝒫(x)𝒫())

jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary x.

Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.5

Pokaż, że z każdej pary x można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się jedynie parą x, mnogościowymi operacjami ,,,,,𝒫() oraz stałą .

Wskazówka


Rozwiązanie

Iloczyn kartezjański

Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim), należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech xX oraz yY. Łatwo zauważyć, że zarówno {x,y}, jak i {x} są podzbiorami XY. Zatem {x,y}𝒫(XY) oraz {x}𝒫(XY). Więc {{x},{x,y}}𝒫(XY), co daje, że (x,y)𝒫(𝒫(XY)).

Istnienie i konstrukcja iloczynu kartezjańskiego zostało dokładnie omówione w dodatkowym rozdziale "Iloczyn kartezjański i aksjomat wyróżniania" . Proponuję przestudiowanie dodatkowego rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi, pomimo braku precyzji w następnej definicji.

Definicja 2.1.

Niech x,y będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem) x×y nazywamy zbiór

{z𝒫(𝒫(xy)):axby(a,b)=z}

Będziemy używać specjalnej notacji x2 na zbiór x×x.

Ćwiczenie 2.2

Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:

x×=(2.1)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.2)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.3)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.4)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.3

Produkt kartezjański × jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną osobno, to znaczy:

xy(x×z)(y×z)(2.5)xy(z×x)(z×y)(2.6)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.4

Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów A,B,C, prawdziwa jest następująca implikacja:

A×B=A×CB=C
Rozwiązanie

Relacje

Definicja 3.1.

Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu x×y.

Operacje na relacjach:

Definicja 3.2.

Niech RA×B oraz SB×C.

SR:={(x,z)A×C:yB(x,y)R(y,z)S}

R1:={(y,x)B×A:(x,y)R}
RL:={xA:yB(x,y)R}
RP:={yB:xA(x,y)R}

Ćwiczenie 3.3

Niech relacja RA×B,SB×C oraz TC×D. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:

T(SR)=(TS)R(3.1)(SR)1=R1S1(3.2)RRL×RP(3.3)(SR)LRL(3.4)(SR)PSP(3.5)(R1)L=RP(3.6)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.4

Niech relacja RB×C,SB×C oraz TA×B. Pokaż własności:

(RS)1=R1S1(3.7)(RS)1=R1S1(3.8)(R1)1=R(3.9)(RS)T=(RT)(ST)(3.10)(RS)T(RT)(ST)(3.11)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.5

Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.

(RS)T=(RT)(ST)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.6

Udowodnij, że zbiór A jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy

A(A)×(A)
Rozwiązanie

Relacje równoważności

W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych, o czym przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład 8, w którym zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.

Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.

Definicja 4.1.

Dla zbioru X definiujemy relację 1XX×X jako {zX×X:xX(x,x)=z}.

Definicja 4.2.

Relację RX×X nazywamy relacją równoważnością o polu X, jeżeli:

  • zawiera relacje 1X (zwrotność R),
  • R1R (symetria R),
  • RRR (przechodniość R).

Ćwiczenie 4.3

Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu X są odpowiednio równoważne następującym własnościom:

  • xX(x,x)R,
  • x,yX(x,y)R(y,x)R,
  • x,y,zX(x,y)R(y,z)R(x,z)R.
Rozwiązanie

Definicja 4.4.

Niech R będzie relacją równoważności o polu X. Klasą równoważności elementu xX jest zbiór

[x]R:={yX:(x,y)R}

Definicja 4.5.

Zbiór klas równoważności relacji R będący elementem zbioru 𝒫(𝒫(X×X)) oznaczamy przez X/R.

Twierdzenie 4.6.

Niech R będzie relacją równoważności o polu X. Następujące warunki są równoważne:

  1. [x]R[y]R,
  2. [x]R=[y]R,
  3. (x,y)R.

Dowód

Pokażemy, że (1)(2). Niech wspólny element dwóch klas [x]R oraz [y]R nazywa się z. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że [x]R[y]R. Niech zatem p[x]R. Mamy więc (x,p)R. Z założenia jest również (y,z)R oraz (x,z)R. Z symetrii otrzymujemy (z,x)R. Zatem (y,z)R i (z,x)R i (x,p)R. Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że (y,p)R.
Pokażemy, że (2)(3). Ze zwrotności mamy, że y[y]R, co z założenia (2) daje y[x]R, a to tłumaczy się na (x,y)R. Pokażemy, że (3)(1). Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas [x]R oraz [y]R jest y. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia (3), a dla drugiej ze zwrotności R.

W następnym twierdzeniu zobaczymy, jak rodzina relacji równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.

Twierdzenie 4.7.

Niech κ będzie pewną rodziną (zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu X. Mamy że:

  1. κ jest relacją równoważności o polu X,
  2. [x]κ={[x]R:Rκ}.

Dowód

(1) Zwrotność κ jest oczywista, ponieważ 1X zawiera się w każdej relacji rodziny κ. Symetria. Weźmy (x,y)κ. Dla każdej relacji Rκ jest (x,y)R. Z symetrii każdej R jest więc (y,x)R, co daje (y,x)κ. Przechodniość. Niech (x,y)κ oraz (y,z)κ. Dla każdej relacji Rκ jest więc (x,y)R i (y,z)R. Z przechodniości każdej relacji R mamy, że (x,z)R, co daje (x,z)κ.
(2) Niech y[x]κ. Mamy zatem, że (x,y)κ, co daje (x,y)R dla każdej relacji Rκ. To zaś daje, że y[x]R dla każdej Rκ, co jest równoważne z y{[x]R:Rκ}.

W szczególności przecięcie wszystkich relacji równoważności o polu X daje 1X. Jest ona najsilniejszą relacją równoważności. Najsłabszą jest X2.

Rozkłady zbiorów

Definicja 4.8.

Niech X. Rodzinę r𝒫(𝒫(X)) nazywamy rozkładem zbioru X, gdy:

  1. CrC,
  2. r=X,
  3. (CrDrCD)CD=.

Lemat 4.9.

Dla relacji równoważności R o polu X zbiór X/R jest rozkładem X.

Dowód

(1) Każda klasa jest niepusta, bo zawiera element, który ją wyznacza. (2)X/RX, bo każda klasa jest podzbiorem X. Odwrotnie każdy x[x]RX/R. (3) Dwie klasy, gdy są różne, muszą być rozłączne co udowodniliśmy w twierdzeniu 4.6 (patrz twierdzenie 4.6.).

Definicja 4.10.

Niech r będzie rozkładem zbioru X. Definiujemy relacje RrX×X następująco:

(x,y)Rr wtw CrxCyC

Lemat 4.11.

Dla rozkładu r𝒫(𝒫(X)) relacja Rr jest:

  1. równoważnością,
  2. X/Rr=r.

Dowód

(1) Relacja Rr jest zwrotna, każdy bowiem xX musi leżeć w pewnym zbiorze C rozkładu r. Symetria Rr nie wymaga dowodu. Przechodniość Rr. Niech (x,y)Rr i (y,z)Rr. Istnieją zatem dwa zbiory C i D rozkładu r takie, że x,yC oraz y,zD. Przecięcie C i D jest więc niepuste, zatem C=D, co daje tezę (x,z)Rr.
(2) Inkluzja w prawo . Niech CX/Rr. Klasa C jest zatem wyznaczona przez pewien element x taki, że C=[x]Rr. Niech Dr będzie zbiorem rozkładu r, do którego należy x. Łatwo wykazać, że C=D. Inkluzja w lewo . Niech Cr. C jest niepusty, więc istnieje xC. Klasa [x]Rr=C.

Ćwiczenie 4.12

Niech X będzie niepustym zbiorem oraz niech YX. Zdefiniujemy relację R𝒫(X)×𝒫(X) następująco: dla dowolnych zbiorów A,BX mamy

(A,B)RA.BY

(A.B oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli A.B=(AB)(BA)). Udowodnij, że relacja R jest relacją równoważności.

Wskazówka


Rozwiązanie

Ćwiczenie 4.13

Udowodnij, że dla relacji równoważności R,S na zbiorze X, relacja RS jest relacją równoważności wtedy i tylko wtedy, gdy

xX([x]R[x]S[x]R[x]S).(4.1)

Podaj przykłady relacji równoważności R,S takich, że RS jest relacją równoważności oraz RS i SR.

Wskazówka


Rozwiązanie

Domykanie relacji

W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć relacji ze względu na wiele przeróżnych własności. W podrozdziale tym dokonamy charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi, kiedy takie domykanie jest możliwe.

Definicja 4.14.

Niech α będzie rodziną relacji o polu X, czyli niech α𝒫(𝒫(X2)). Rodzina α jest zamknięta na przecięcia, gdy:

  1. X2α,
  2. jeżeli αα to αα.

Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji. Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relację zawierającą daną należącą do klasy.

Definicja 4.15.

Relacja SX2 jest domknięciem relacji RX2 w klasie (zbiorze) relacji α, gdy:

  1. RS,
  2. Sα,
  3. dla każdej relacji T jeżeli RT oraz Tα to ST.

Lemat 4.16.

Domknięcie relacji (w dowolnej klasie), jeżeli istnieje, to jest jedyne.

Dowód

Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek (3) wzajemnie by się zawierały.

Twierdzenie 4.17.

Następujące warunki są równoważne:

  1. Klasa relacji α jest domknięta na przecięcia.
  2. Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji α.

Dowód

(1)(2). Niech R będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji α jako {S𝒫(X2):RSSα}. Takie α nie jest puste, bowiem relacja totalna X2 należy do α. Pokażmy, że α jest domknięciem R w α. Istotnie Rα. Z założenia mamy też αα. Minimalność α stwierdzamy przez: niech RS takie że Sα. Takie S musi leżeć w zbiorze α, jest więc αS.
(2)(1). Po pierwsze X2 leży w zbiorze α, bo wystarczy domknąć X2. Niech α będzie niepustym podzbiorem α. Niech S0 będzie domknięciem α w α. Wiemy, że dla dowolnej relacji S, o ile αS i Sα to S0S. Połóżmy za S dowolny element z α. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione, jest więc tak, że S0S dla dowolnej S wyjętej z α. W takim razie S0α. Ponieważ mamy też αS0, bo S0 było domknięciem, jest więc α=S0, a to oznacza, że S0α.

Ćwiczenie 4.18

Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji, zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.

Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz twierdzenie 4.17.), że nie istnieje domknięcie spójne ani antysymetryczne. (Relacja R jest spójna, gdy x,y(x,y)R(y,x)R. Relacja R jest antysymetryczna, gdy z faktu, że (x,y)R oraz (y,x)R, da się pokazać, że x=y).

Rozwiązanie

Ćwiczenie 4.19

Dla relacji R niech Rα, Rβ, Rγ oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji R. Czy prawdą jest, że:

  1. dla dowolnej relacji R relacja ((Rα)β)γ jest relacją równoważności,
  2. dla dowolnej relacji R zachodzi
((Rα)β)γ=((Rγ)β)α

W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub kontrprzykład.

Rozwiązanie