(Nie pokazano 57 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) Linia 5:
Linia 5:
Test 6
------------------------------
<quiz type="exclusive">
Czego z zasady nie ma w językach funkcyjnych?
<wrongoption reply="Źle">parametrów z domyślnymi wartościami</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">pętli</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">wyrażeń warunkowych</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">wywołań rekurencyjnych</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Która cecha jest typowa dla języków funkcyjnych, a rzadko występuje w językach imperatywnych i obiektowych?
<wrongoption reply="Źle">kompilacja do kodu pośredniego</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">możliwość używania funkcji wyższego rzędu</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">silne typowanie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">zaawansowane konstrukcje enkapsulacyjne</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Listy służą w Lispie do zapisywania:
~tylko danych
~tylko kodu
~i danych, i kodu
~w Lispie nie ma list
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Wywołanie ((LAMBDA (x) (* x x)) 2) w języku Scheme:
<wrongoption reply="Źle">podstawi 2 pod wskaźnik do zmiennej x</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">wyświetli 4</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">zdefiniuje gwiazdkę jako operator o priorytecie 2</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">zdefiniuje LAMBDA jako funkcję dwuargumentową</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Funkcja DISPLAY w języku Scheme:
<wrongoption reply="Źle">nie ma żadnych efektów ubocznych</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nie może być używana wewnątrz funkcji rekurencyjnej</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">wyświetla opis stanu interpretera</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">wyświetla swój argument na ekranie</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Wartością wyrażenia (CAR ‘(A B C)) w języku Scheme jest:
<rightoption reply="Dobrze">A</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">(B C)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">C</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">to wyrażenie jest niepoprawne</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Wartością wyrażenia (CONS ‘(A B) ‘(C D)) w języku Scheme jest:
<wrongoption reply="Źle">(A B C D)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">(A B (C D))</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">((A B) C D)</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">to wyrażenie jest niepoprawne</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Jak w języku Scheme należy zapisać wywołanie złożenia funkcji f
z samą sobą na argumencie x, czyli (f o f)(x)?
<rightoption reply="Dobrze">(f (f x))</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">f(f(x))</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">((f f) x)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">składanie funkcji nie jest w tym języku dozwolone</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Które stwierdzenie nie jest prawdziwe w odniesieniu do języka ML?
<rightoption reply="Dobrze">lista może zawierać elementy różnych typów</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">można pisać funkcje polimorficzne</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">ML stosuje niejawne nadawanie typów</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">wyrażenia arytmetyczne zapisuje się w postaci infiksowej</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Do łączenia list w Haskellu służy:
<wrongoption reply="Źle">funkcja CONS</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">operator ++</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">operator &</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nie ma operatora, po prostu zapisuje się dwie listy obok siebie</wrongoption>
</quiz>
Test 5
<quiz type="exclusive">
Której cechy język obiektowy nie musi posiadać?
<wrongoption reply="Źle">abstrakcyjne typy danych</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">dynamiczne wiązanie wywołań metod z metodami</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">dziedziczenie</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">podprogramy rodzajowe</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Jakie ograniczenie na przedefiniowywanie metod trzeba narzucić
w języku silnie typowanym?
<wrongoption reply="Źle">przedefiniowana metoda musi być bezparametrowa</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">przedefiniowana metoda musi być typu void</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">przedefiniowana metoda musi zachować taki sam protokół</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">nie trzeba narzucać żadnych ograniczeń</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Rozstrzyganie odwołań do bytów o takiej samej nazwie mających definicje w dwóch klasach bazowych odbywa się w C++ za pomocą:
<rightoption reply="Dobrze">operatora \:\: (dwa dwukropki)</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">operatora . (kropka)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">tego nie da się zrobić</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">dziedziczenie wielokrotne nie jest w C++ dozwolone</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
W języku C++ obiekty zaalokowane na stosie dealokowane są:
<rightoption reply="Dobrze">niejawnie</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">za pomocą delete</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">za pomocą free</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">w C++ nie ma takich obiektów</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Językiem, w którym stosowane jest zawsze dynamiczne wiązanie
wywołań z metodami, jest:
<wrongoption reply="Źle">C++</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">C\#</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">Java</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">Smalltalk</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Językiem, w któym klasa może być samoistna (tzn. nie mieć nadlasy), jest:
<rightoption reply="Dobrze">C++</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">C\#</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">Java</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">Smalltalk</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
W języku C++ metody, które mają być wiązane dynamicznie, deklaruje się za pomocą:
<wrongoption reply="Źle">operatora -> (strzałka)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">słowa abstract</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">słowa dynamic</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">słowa virtual</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Który nagłówek poprawnie deklaruje w C++ metodę abstrakcyjną?
<wrongoption reply="Źle">virtual void p();</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">virtual void p() \=0;</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">void p() \=0;</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">abstract void p();</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
1111111111111111111111111111111111111111111
Klasy ,,lekkie'', deklarowane jako struct, alokowane na stosie i nie
pozwalające na dziedziczenie występują w:
<wrongoption reply="Źle">C++</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">C\#</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">Javie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">we wszystkich wymienionych tu językach</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Który element nie występuje w JavaScripcie?
<rightoption reply="Dobrze">klasy</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">obiekty złożone z par (nazwa własności, wartość)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">operator new</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">zmienne</wrongoption>
</quiz>
1111111111111111111111111111111111111111111
22222222222222222222222222222222222222222
==Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test==
3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333
==Norma. Iloczyn skalarny. Test==
444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444
Test 4
==Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test ==
<quiz type="exclusive">
Który język nie pozwala na użycie parametrów z wartością domyślną?
<wrongoption reply="Źle">Ada</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">C</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">C++</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">PHP</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<quiz>
Przekazanie funkcji jako parametru można w C\# osiągnąć za pomocą mechanizmu:
Dany jest ciąg funkcyjny <math>\{f_n \}</math> gdzie
<wrongoption reply="Źle">bezpośrednio, bez dodatkowych mechanizmów</wrongoption>
<math>
<rightoption reply="Dobrze">delegatów</rightoption>
f_n(x) =
<wrongoption reply="Źle">tablic wielowymiarowych</wrongoption>
\left\{
<wrongoption reply="Źle">wskaźników do funkcji</wrongoption>
\begin{array} {lll}
1 & \text{dla} & x\in[n,n+1]\\
0 & \text{dla} & x\in \mathbb{R}\setminus[n,n+1]
\end{array}
\right</math>
dla <math >n\in\mathbb{N} </math >
Ciąg ten jest
<rightoption>zbieżny punktowo do <math>f(x)\equiv 0</math> </rightoption>
<wrongoption>zbieżny jednostajnie do <math>f(x)\equiv 0</math> </wrongoption>
<wrongoption>zbieżny punktowo do funkcji <math>f(x)=
\left\{
\begin{array} {lll}
1 & \text{dla} & x\geq 1\\
0 & \text{dla} & x<0
\end{array}
\right</math> </wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
tak, nie, nie
Który język nie sprawdza zgodności typów parametrów?
<wrongoption reply="Źle">Ada</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">C#</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">Java</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">PHP</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<quiz>
Przy której deklaracji procedury f wywołanie f(2*x + 3) jest poprawne?
Dany jest ciąg funkcyjny <math >\{f_n\} </math > gdzie
<wrongoption reply="Źle">procedure f(n: in out Integer) w Adzie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">procedure f(n: out Integer) w Adzie</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">void f(int n) w języku C</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">void f(int *n) w języku C</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<center><math>f_n(x) =
Chcąc w języku C przekazać do funkcji tablicę przez wartość, trzeba:
\left\{
<rightoption reply="Dobrze">,,obudować'' ją strukturą i przekazać tę strukturę</rightoption>
\begin{array} {lll}
<wrongoption reply="Źle">użyć nawiasów kwadratowych po nazwie tablicy w wywołaniu funkcji</wrongoption>
\frac{1-n^{-x}}{1+n^{-x}} & \text{dla} & x >0\\
<wrongoption reply="Źle">użyć nawiasów kwadratowych po nazwie parametru w nagłówku funkcji</wrongoption>
\\
<wrongoption reply="Źle">nie trzeba robić niczego szczególnego</wrongoption>
\frac{2-n^{x}}{2+n^{x}} & \text{dla} & x <0\\
</quiz>
\\
0 & \text{dla} & x =0\\
\end{array}
\right.
\quad </math > dla <math >\ n =1,2,\ldots
</math ></center >
<quiz type="exclusive">
Ten ciąg funkcyjny jest
Jaką dodatkową cechę mają parametry stałe deklarowane w C++
<wrongoption>zbieżny jednostajnie </wrongoption>
z użyciem const w stosunku do parametrów w trybie wejściowym w ogóle?
<rightoption >zbieżny punktowo ale nie jednostajnie </rightoption >
<rightoption reply="Dobrze">nie mogą być zmieniane nawet w obrębie podprogramu</rightoption>
<wrongoption>rozbieżny </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">są zawsze alokowane statycznie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">wymuszają statyczne sprawdzenie zgodności typu</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nie mają żadnej dodatkowej cechy</wrongoption>
</quiz>
</quiz>
nie, tak, nie
<quiz type="exclusive">
<quiz>
Załóżmy, że x jest parametrem w trybie out w procedurze w Adzie.
Dany jest ciąg funkcyjny <math >f_n( x)= \sqrt[n]{ x} </math > dla <math >x\ge 0 </math > Ten ciąg
Która instrukcja ma szansę być poprawna?
<wrongoption>jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">x \:\= x + 1</wrongoption>
<wrongoption>jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła </wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">x \:\= y + 1</rightoption>
<rightoption>jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła</rightoption >
<wrongoption reply="Źle">y \:\= x + 1</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">y \:\= T(x)</wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie , nie , tak
Jawne przekazywanie przez referencję jest w C\# możliwe, jeśli
umieścimy słowo kluczowe ref:
<wrongoption reply="Źle">przy parametrze aktualnym</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">przy parametrze formalnym</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">i przy parametrze formalnym, i przy aktualnym</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">to w ogóle nie jest możliwe</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<quiz>
W językach z zakresem widoczności zmiennych wiązanym statycznie
Dany jest szereg <math>\sum_{n =1}^{\infty}\frac{\sin nx}{2^n(x^2+1)}, \ x\in \mathbb{R}</math > Ten szereg jest
jako środowiska wykonywania przekazanego przez parametr podprogramu najczęściej używa się:
<wrongoption>zbieżny jednostajnie do funkcji <math>f (x )\equiv 0</math> </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">środowiska instrukcji (w podprogramie), wywołującej przekazany podprogram</wrongoption>
<rightoption>zbieżny jednostajnie do funkcji <math>f </math> takiej, że <math >0<f(x)<3 </math ></rightoption >
<rightoption reply="Dobrze">środowiska definicji przekazanego podprogramu</rightoption>
<wrongoption>zbieżny jednostajnie do funkcji <math>f(x) =\frac{1}{2(x^2+1)}</math ></wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">środowiska instrukcji, która przekazała podprogram jako parametr</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">żadnego z wymienioinych środowisk</wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie , tak, nie
W implementacji podprogramów bez zagnieżdżeń, ale z rekurencją
i z dynamicznymi zmiennymi lokalnymi na stosie potrzebne jest przechowywanie w rekordzie aktywacyjnym:
<rightoption reply="Dobrze">tylko łącza dynamicznego</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">tylko łącza statycznego</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">łącza dynamicznego i statycznego</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">żadnego z nich</wrongoption>
</quiz>
<quiz>
Funkcja <math>
f(x):=\sum_{n=1}^{\infty}\frac{\sqrt[n]{x}}{n(n+1)(x^2+1)}</math>
Granica <math>\lim_{x\to 3}f(x)</math> wynosi
<rightoption><math >\frac{1}{10} </math ></rightoption >
<wrongoption><math>\sqrt{3}</math> </wrongoption>
<wrongoption><math >0 </math ></wrongoption >
Test 3
<quiz type="exclusive">
Pojęcie typu w językach imperatywnych bliskie jest pojęciu:
<wrongoption reply="Źle">całki Riemanna</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">pary uporządkowanej</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">zbioru nieskończonego</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">zbioru skończonego</rightoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
tak , nie, nie
Który z opisanych poniżej typów można uznać za typ abstrakcyjny?
Rzecz dzieje się w języku C:
<wrongoption reply="Źle">struktura wraz z kilkoma działającymi na niej funkcjami</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">typ wskaźnikowy T *, gdzie T jest zdefiniowane następująco\: typedef int T[10];</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">wbudowany typ float</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">unia złożona z pól tego samego typu</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<quiz>
W której sytuacji tablica asocjacyjna byłaby istotnie wygodniejsza
Szereg <math>\sum_{n =1}^{\infty}\frac{1}{n(x^4+4)} </math > jest
niż zwykła tablica?
<wrongoption>zbieżny punktowo </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">mamy katalogi ponumerowane od 1 do 100 i zapisujemy ich rozmiar</wrongoption>
<wrongoption>zbieżny jednostajnie </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">sortujemy obszerną tablicę liczb typu double</wrongoption>
<rightoption>rozbieżny </rightoption>
<wrongoption reply="Źle">wyszukujemy największą liczbę w tablicy</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">zapisujemy kolor przejeżdżających samochodów, identyfikując je numerami rejestracyjnymi</rightoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie , nie, tak
Ewentualne luki między przechowywanymi w pamięci polami rekordu biorą się z:
<wrongoption reply="Źle">konieczności sprawdzenia zgodności typów</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">konieczności umieszczania pól pod adresami, których 1 lub 2 najmniej znaczące bity są zerami</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">niedoskonałości kompilatorów</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">szybkich przesunięć cyklicznych w jednostce arytmetyczno-logicznej procesora</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<quiz>
Załóżmy, że w języku C sprawdzamy równość struktur (oczywiście tego samego typu).
Czwarty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji <math>f (x )=\cos 2x</math> to
Dlaczego w ogólności nie można tego zrobić przez porównywanie bloków pamięci?
<wrongoption><math>-\frac{2^6}{6!}</math> </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">istnieje kilka rozmiarów liczb całkowitych</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">napisy mogą zawierać nieistotne znaki za znacznikiem końca</rightoption>
<wrongoption ><math >\frac{2^6}{6!}x^6 </math ></wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nie można z góry przewidzieć, czy napisy są zapisane w kodzie ASCII, czy Unicode</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">reprezentacja liczb float i double nie jest jednoznaczna</wrongoption>
<rightoption><math>\frac{-4}{45}x^6</math ></rightoption >
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie , nie, tak
Który operator języka C jest potrzebny, gdy wykorzystujemy wskaźniki
do adresowania pośredniego?
<rightoption reply="Dobrze">&</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">++</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">--</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nawiasy kwadratowe do indeksowania</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<quiz>
Załóżmy, że p jest zmienną wskaźnikową. W którym języku wyrażenie ++p
Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora funkcji <math>f(x)=\frac{1}{2 +x}</math> o środku w <math>x_0 =0 </math > wynosi
jest poprawne?
<wrongoption><math> \frac{-1}{64}x^6</math> </wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">C++</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">C\#</wrongoption>
<rightoption> <math>\frac{-1}{64}x^5</math ></rightoption >
<wrongoption reply="Źle">Java</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">Pascal</wrongoption>
<wrongoption><math>\frac{1}{2}x^6</math> </wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie, tak, nie
Które stwierdzenie jest fałszywe w odniesieniu do klas w języku C++?
<wrongoption reply="Źle">definicja klasy nie musi zawierać destruktora</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">funkcje z klasy mogą być kompilowane jako inline</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">konstruktor ma taką samą nazwę jak klasa</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">konstruktor nie może być przeciążany</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
<quiz>
W Javie obiekty są alokowane:
Sumujemy cztery kolejne wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji <math>\sqrt{x}</math> ośrodku w <math>x_0 =1</math > Współczynnik przy <math>x</math> wynosi
<rightoption reply="Dobrze">dynamicznie na stercie</rightoption>
<rightoption><math>\frac{15}{16}</math> </rightoption>
<wrongoption reply="Źle">dynamicznie na stosie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">statycznie na stercie</wrongoption>
<wrongoption><math>\frac{5}{16}</math> </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">statycznie na stosie</wrongoption>
<wrongoption><math >\frac{1}{16} </math ></wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
tak, nie, nie
Sparametryzowane typy abstrakcyjne uzyskuje się w C++ za pomocą
deklaracji z użyciem słowa kluczowego:
<wrongoption reply="Źle">args</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">generic</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">params</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">template</rightoption>
</quiz>
5555555555555555555555555555555555555555555555555555
==Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test==
101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010
Test 2
==Wielowymiarowa całka Riemanna. Test ==
<quiz type="exclusive">
Program może zawierać dwie różne zmienne o tej samej nazwie, gdy są to zmienne:
<wrongoption reply="Źle">alokowane dynamicznie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">globalne</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">lokalne w dwóch różnych blokach</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">lokalne w tym samym bloku</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
L-wartością nazywamy:
<rightoption reply="Dobrze">bieżący adres zmiennej</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">wynik wyrażenia arytmetycznego</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">indeks tablicy</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">wartość zmiennej po dokonaniu podstawienia</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
1111111111111111111111111111111111111111111111111111
Wiązanie statyczne:
<wrongoption reply="Źle">może zmienić się w trakcie wykonania programu</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">następuje w trakcie wykonania programu</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">następuje przed wykonaniem programu</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">odnosi się tylko do zmiennych globalnych</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
==Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test ==
Wnioskowanie o typie zmiennej jest najczęstsze w językach:
<rightoption reply="Dobrze">funkcyjnych</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">logicznych</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">obiektowych</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nie występuje w żadnym przyzwoitym języku</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Okres życia zmiennej to:
<rightoption reply="Dobrze">czas pomiędzy alokacją zmiennej a jej dealokacją</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">czas od uruchomienia programu do chwili wykonania na tej zmiennej delete, free itp.</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">obszar kodu pomiędzy deklaracją zmiennej a końcem zawierającego ją bloku</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">czas od pierwszego podstawienia pod tę zmienną do ostatniego jej użycia w programie</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212
Obiekty w Javie są alokowane:
<rightoption reply="Dobrze">dynamicznie, na stercie</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">dynamicznie, na stosie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">dynamicznie, na stosie lub na stercie (decyzję podejmuje kompilator)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">statycznie</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
==Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test ==
Spośród wymienionych tu języków najbliższy silnemu typowaniu jest:
<wrongoption reply="Źle">C</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">C++</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">C\#</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">PHP</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Silne typowanie bywa ,,osłabiane'' przez:
<wrongoption reply="Źle">jawne konwersje typów</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">niejawne konwersje typów</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">dynamiczne sprawdzanie zgodności typów</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">statyczne sprawdzanie zgodności typów</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
1414141414141414141414141414141414141414141414141414
Podtyp to:
<rightoption reply="Dobrze">typ powstały przez ograniczenie zakresu istniejącego typu, zgodny z owym typem</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">nowy typ oparty na już istniejącym, niezgodny z dotychczasowym</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">typ tablicowy, w którym ograniczono zakres indeksów</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">jedno z pól unii</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
==Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania . Test ==
W języku C++ dostęp do przesłoniętej zmiennej nielokalnej można
uzyskać za pomocą operatora:
<rightoption reply="Dobrze">\:\: (dwa dwukropki)</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">. (kropka)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">* (gwiazdka)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">-> (strzałka)</wrongoption>
</quiz>
1111111111111111111111111111111111111111111
1111111111111111111111111111111111111111111
22222222222222222222222222222222222222222
Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test
3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333
Norma. Iloczyn skalarny. Test
444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444
Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test
Dany jest ciąg funkcyjny { f n } gdzie
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle f_n(x)= \left\{ \begin{array} {lll} 1 & \text{dla} & x\in[n,n+1]\\ 0 & \text{dla} & x\in \mathbb{R}\setminus[n,n+1] \end{array} \right}
dla n ∈ ℕ
Ciąg ten jest
zbieżny punktowo do f ( x ) ≡ 0 Dobrze
zbieżny jednostajnie do f ( x ) ≡ 0 Źle
zbieżny punktowo do funkcji Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle f(x)= \left\{ \begin{array} {lll} 1 & \text{dla} & x\geq 1\\ 0 & \text{dla} & x<0 \end{array} \right}
Źle
tak, nie, nie
Dany jest ciąg funkcyjny { f n } gdzie
f n ( x ) = { 1 − n − x 1 + n − x dla x > 0 2 − n x 2 + n x dla x < 0 0 dla x = 0 dla n = 1 , 2 , …
Ten ciąg funkcyjny jest
zbieżny jednostajnie Źle
zbieżny punktowo ale nie jednostajnie Dobrze
rozbieżny Źle
nie, tak, nie
Dany jest ciąg funkcyjny f n ( x ) = x n dla x ≥ 0 Ten ciąg
jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła Źle
jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła Źle
jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła Dobrze
nie, nie, tak
Dany jest szereg ∑ n = 1 ∞ sin n x 2 n ( x 2 + 1 ) , x ∈ ℝ Ten szereg jest
zbieżny jednostajnie do funkcji f ( x ) ≡ 0 Źle
zbieżny jednostajnie do funkcji f takiej, że 0 < f ( x ) < 3 Dobrze
zbieżny jednostajnie do funkcji f ( x ) = 1 2 ( x 2 + 1 ) Źle
nie, tak, nie
Funkcja f ( x ) : = ∑ n = 1 ∞ x n n ( n + 1 ) ( x 2 + 1 )
Granica lim x → 3 f ( x ) wynosi
1 1 0 Dobrze
3 Źle
0 Źle
tak, nie, nie
Szereg ∑ n = 1 ∞ 1 n ( x 4 + 4 ) jest
zbieżny punktowo Źle
zbieżny jednostajnie Źle
rozbieżny Dobrze
nie, nie, tak
Czwarty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji f ( x ) = cos 2 x to
− 2 6 6 ! Źle
2 6 6 ! x 6 Źle
− 4 4 5 x 6 Dobrze
nie, nie, tak
Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora funkcji f ( x ) = 1 2 + x o środku w x 0 = 0 wynosi
− 1 6 4 x 6 Źle
− 1 6 4 x 5 Dobrze
1 2 x 6 Źle
nie, tak, nie
Sumujemy cztery kolejne wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji x ośrodku w x 0 = 1 Współczynnik przy x wynosi
1 5 1 6 Dobrze
5 1 6 Źle
1 1 6 Źle
tak, nie, nie
5555555555555555555555555555555555555555555555555555
Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test
101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010
Wielowymiarowa całka Riemanna. Test
1111111111111111111111111111111111111111111111111111
Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test
1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212
Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test
1414141414141414141414141414141414141414141414141414
Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania. Test