(Nie pokazano 60 wersji utworzonych przez 2 użytkowników) Linia 5:
Linia 5:
<quiz type="exclusive">
------------------------------
Pojęcie typu w językach imperatywnych bliskie jest pojęciu:
<wrongoption reply="Źle">całki Riemanna</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">pary uporządkowanej</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">zbioru nieskończonego</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">zbioru skończonego</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
1111111111111111111111111111111111111111111
Który z opisanych poniżej typów można uznać za typ abstrakcyjny?
Rzecz dzieje się w języku C:
<wrongoption reply="Źle">struktura wraz z kilkoma działającymi na niej funkcjami</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">typ wskaźnikowy T *, gdzie T jest zdefiniowane następująco\: typedef int T[10];</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">wbudowany typ float</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">unia złożona z pól tego samego typu</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
W której sytuacji tablica asocjacyjna byłaby istotnie wygodniejsza
niż zwykła tablica?
<wrongoption reply="Źle">mamy katalogi ponumerowane od 1 do 100 i zapisujemy ich rozmiar</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">sortujemy obszerną tablicę liczb typu double</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">wyszukujemy największą liczbę w tablicy</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">zapisujemy kolor przejeżdżających samochodów, identyfikując je numerami rejestracyjnymi</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Ewentualne luki między przechowywanymi w pamięci polami rekordu biorą się z:
<wrongoption reply="Źle">konieczności sprawdzenia zgodności typów</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">konieczności umieszczania pól pod adresami, których 1 lub 2 najmniej znaczące bity są zerami</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">niedoskonałości kompilatorów</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">szybkich przesunięć cyklicznych w jednostce arytmetyczno-logicznej procesora</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
1111111111111111111111111111111111111111111
Załóżmy, że w języku C sprawdzamy równość struktur (oczywiście tego samego typu).
Dlaczego w ogólności nie można tego zrobić przez porównywanie bloków pamięci?
<wrongoption reply="Źle">istnieje kilka rozmiarów liczb całkowitych</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">napisy mogą zawierać nieistotne znaki za znacznikiem końca</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">nie można z góry przewidzieć, czy napisy są zapisane w kodzie ASCII, czy Unicode</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">reprezentacja liczb float i double nie jest jednoznaczna</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Który operator języka C jest potrzebny, gdy wykorzystujemy wskaźniki
do adresowania pośredniego?
<rightoption reply="Dobrze">&</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">++</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">--</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nawiasy kwadratowe do indeksowania</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Załóżmy, że p jest zmienną wskaźnikową. W którym języku wyrażenie ++p
jest poprawne?
<rightoption reply="Dobrze">C++</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">C\#</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">Java</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">Pascal</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
22222222222222222222222222222222222222222
Które stwierdzenie jest fałszywe w odniesieniu do klas w języku C++?
<wrongoption reply="Źle">definicja klasy nie musi zawierać destruktora</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">funkcje z klasy mogą być kompilowane jako inline</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">konstruktor ma taką samą nazwę jak klasa</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">konstruktor nie może być przeciążany</rightoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
==Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test ==
W Javie obiekty są alokowane:
<rightoption reply="Dobrze">dynamicznie na stercie</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">dynamicznie na stosie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">statycznie na stercie</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">statycznie na stosie</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
Sparametryzowane typy abstrakcyjne uzyskuje się w C++ za pomocą
deklaracji z użyciem słowa kluczowego:
<wrongoption reply="Źle">args</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">generic</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">params</wrongoption>
<rightoption reply="Dobrze">template</rightoption>
</quiz>
3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333
==Norma. Iloczyn skalarny. Test==
444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444
==Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test==
<quiz>
Dany jest ciąg funkcyjny <math>\{f_n\}</math> gdzie
<math>
f_n(x)=
\left\{
\begin{array} {lll}
1 & \text{dla} & x\in[n,n+1]\\
0 & \text{dla} & x\in \mathbb{R}\setminus[n,n+1]
\end{array}
\right</math>
dla <math>n\in\mathbb{N}</math>
Ciąg ten jest
<rightoption>zbieżny punktowo do <math>f(x)\equiv 0</math></rightoption>
<wrongoption>zbieżny jednostajnie do <math>f(x)\equiv 0</math></wrongoption>
<wrongoption>zbieżny punktowo do funkcji <math>f(x)=
\left\{
\begin{array} {lll}
1 & \text{dla} & x\geq 1\\
0 & \text{dla} & x<0
\end{array}
\right</math></wrongoption>
</quiz>
tak, nie, nie
<quiz>
Dany jest ciąg funkcyjny <math>\{f_n\}</math> gdzie
<center><math>f_n(x)=
\left\{
\begin{array} {lll}
\frac{1-n^{-x}}{1+n^{-x}} & \text{dla} & x>0\\
\\
\frac{2-n^{x}}{2+n^{x}} & \text{dla} & x<0\\
\\
0 & \text{dla} & x=0\\
\end{array}
\right.
\quad</math> dla <math>\ n=1,2,\ldots
</math></center>
Ten ciąg funkcyjny jest
<wrongoption>zbieżny jednostajnie</wrongoption>
<rightoption>zbieżny punktowo ale nie jednostajnie</rightoption>
<wrongoption>rozbieżny</wrongoption>
</quiz>
nie, tak, nie
Test 2
<quiz>
<quiz type="exclusive">
Dany jest ciąg funkcyjny <math>f_n(x) =\sqrt[n]{x}</math > dla <math>x\ge 0 </math > Ten ciąg
Program może zawierać dwie różne zmienne o tej samej nazwie, gdy są to zmienne:
<wrongoption>jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">alokowane dynamicznie</wrongoption>
<wrongoption >jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła </wrongoption >
<wrongoption reply="Źle">globalne</wrongoption>
<rightoption >jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła </rightoption >
<rightoption reply="Dobrze">lokalne w dwóch różnych blokach</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">lokalne w tym samym bloku</wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie, nie, tak
L-wartością nazywamy:
<rightoption reply="Dobrze">bieżący adres zmiennej</rightoption>
<quiz>
<wrongoption reply="Źle">wynik wyrażenia arytmetycznego</wrongoption>
Dany jest szereg <math>\sum_{n =1}^{\infty}\frac{\sin nx}{2^n(x^2+1)}, \ x\in \mathbb{R} </math > Ten szereg jest
<wrongoption reply="Źle">indeks tablicy</wrongoption>
<wrongoption>zbieżny jednostajnie do funkcji <math>f(x)\equiv 0</math> </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">wartość zmiennej po dokonaniu podstawienia</wrongoption>
<rightoption>zbieżny jednostajnie do funkcji <math>f</math> takiej, że <math>0<f(x)<3</math ></rightoption >
<wrongoption>zbieżny jednostajnie do funkcji <math>f(x) =\frac{1}{2(x^2+1)}</math ></wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie, tak, nie
Wiązanie statyczne:
<wrongoption reply="Źle">może zmienić się w trakcie wykonania programu</wrongoption>
<quiz>
<wrongoption reply="Źle">następuje w trakcie wykonania programu</wrongoption>
Funkcja <math>
<rightoption reply="Dobrze">następuje przed wykonaniem programu</rightoption>
f(x) :=\sum_{n=1}^{\infty}\frac{\sqrt[n]{x}}{n(n+1)(x^2+1)}</math>
<wrongoption reply="Źle">odnosi się tylko do zmiennych globalnych</wrongoption>
Granica <math >\lim_{x\to 3}f(x) </math > wynosi
<rightoption><math>\frac{1}{10}</math ></rightoption>
< wrongoption><math>\sqrt{3}</math ></wrongoption >
<wrongoption><math>0</math> </wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
tak, nie, nie
Wnioskowanie o typie zmiennej jest najczęstsze w językach:
<rightoption reply="Dobrze">funkcyjnych</rightoption>
<quiz>
<wrongoption reply="Źle">logicznych</wrongoption>
Szereg <math>\sum_{n =1}^{\infty}\frac{1}{n(x^4+4)} </math > jest
<wrongoption reply="Źle">obiektowych</wrongoption>
<wrongoption>zbieżny punktowo </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">nie występuje w żadnym przyzwoitym języku</wrongoption>
<wrongoption>zbieżny jednostajnie </wrongoption>
<rightoption >rozbieżny </rightoption >
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie, nie, tak
Okres życia zmiennej to:
<rightoption reply="Dobrze">czas pomiędzy alokacją zmiennej a jej dealokacją</rightoption>
<quiz>
<wrongoption reply="Źle">czas od uruchomienia programu do chwili wykonania na tej zmiennej delete, free itp.</wrongoption>
Czwarty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji <math>f(x) =\cos 2x </math > to
<wrongoption reply="Źle">obszar kodu pomiędzy deklaracją zmiennej a końcem zawierającego ją bloku</wrongoption>
<wrongoption><math>-\frac{2^6}{6!}</math> </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">czas od pierwszego podstawienia pod tę zmienną do ostatniego jej użycia w programie</wrongoption>
<wrongoption><math>\frac{2^6}{6!}x^6</math> </wrongoption>
<rightoption><math>\frac{-4}{45}x^6</math ></rightoption >
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie, nie, tak
Obiekty w Javie są alokowane:
<rightoption reply="Dobrze">dynamicznie, na stercie</rightoption>
<quiz>
<wrongoption reply="Źle">dynamicznie, na stosie</wrongoption>
Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora funkcji <math>f(x) =\frac{1}{2+x}</math > o środku w <math>x_0=0 </math > wynosi
<wrongoption reply="Źle">dynamicznie, na stosie lub na stercie (decyzję podejmuje kompilator)</wrongoption>
<wrongoption><math>\frac{-1}{64}x^6</math> </wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">statycznie</wrongoption>
<rightoption><math>\frac{-1}{64}x^5 </math ></rightoption >
<wrongoption><math>\frac{1}{2}x^6</math> </wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
nie, tak, nie
Spośród wymienionych tu języków najbliższy silnemu typowaniu jest:
<wrongoption reply="Źle">C</wrongoption>
<quiz>
<wrongoption reply="Źle">C++</wrongoption>
Sumujemy cztery kolejne wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji <math >\sqrt{x} </math > ośrodku w <math>x_0 =1</math> Współczynnik przy <math >x </math > wynosi
<rightoption reply="Dobrze">C\#</rightoption>
<rightoption><math> \frac{15}{16}</math> </rightoption>
<wrongoption reply="Źle">PHP</wrongoption>
<wrongoption><math>\frac{5}{16}</math></wrongoption>
<wrongoption><math>\frac{1}{16}</math> </wrongoption>
</quiz>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
tak , nie , nie
Silne typowanie bywa ,,osłabiane'' przez:
<wrongoption reply="Źle">jawne konwersje typów</wrongoption>
5555555555555555555555555555555555555555555555555555
<rightoption reply="Dobrze">niejawne konwersje typów</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">dynamiczne sprawdzanie zgodności typów</wrongoption>
==Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test==
<wrongoption reply="Źle">statyczne sprawdzanie zgodności typów</wrongoption>
</quiz>
101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010
==Wielowymiarowa całka Riemanna. Test==
1111111111111111111111111111111111111111111111111111
==Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test= =
1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212
==Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test= =
<quiz type="exclusive">
1414141414141414141414141414141414141414141414141414
Podtyp to:
<rightoption reply="Dobrze">typ powstały przez ograniczenie zakresu istniejącego typu, zgodny z owym typem</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">nowy typ oparty na już istniejącym, niezgodny z dotychczasowym</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">typ tablicowy, w którym ograniczono zakres indeksów</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">jedno z pól unii</wrongoption>
</quiz>
<quiz type="exclusive">
==Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania . Test ==
W języku C++ dostęp do przesłoniętej zmiennej nielokalnej można
uzyskać za pomocą operatora:
<rightoption reply="Dobrze">\:\: (dwa dwukropki)</rightoption>
<wrongoption reply="Źle">. (kropka)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">* (gwiazdka)</wrongoption>
<wrongoption reply="Źle">-> (strzałka)</wrongoption>
</quiz>
1111111111111111111111111111111111111111111
1111111111111111111111111111111111111111111
22222222222222222222222222222222222222222
Ciągi w przestrzeniach metrycznych. Test
3333333333333333333333333333333333333333333333333333333333333
Norma. Iloczyn skalarny. Test
444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444444
Ciągi i szeregi funkcyjne. Szereg Taylora. Test
Dany jest ciąg funkcyjny { f n } gdzie
Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle f_n(x)= \left\{ \begin{array} {lll} 1 & \text{dla} & x\in[n,n+1]\\ 0 & \text{dla} & x\in \mathbb{R}\setminus[n,n+1] \end{array} \right}
dla n ∈ ℕ
Ciąg ten jest
zbieżny punktowo do f ( x ) ≡ 0 Dobrze
zbieżny jednostajnie do f ( x ) ≡ 0 Źle
zbieżny punktowo do funkcji Parser nie mógł rozpoznać (błąd składni): {\displaystyle f(x)= \left\{ \begin{array} {lll} 1 & \text{dla} & x\geq 1\\ 0 & \text{dla} & x<0 \end{array} \right}
Źle
tak, nie, nie
Dany jest ciąg funkcyjny { f n } gdzie
f n ( x ) = { 1 − n − x 1 + n − x dla x > 0 2 − n x 2 + n x dla x < 0 0 dla x = 0 dla n = 1 , 2 , …
Ten ciąg funkcyjny jest
zbieżny jednostajnie Źle
zbieżny punktowo ale nie jednostajnie Dobrze
rozbieżny Źle
nie, tak, nie
Dany jest ciąg funkcyjny f n ( x ) = x n dla x ≥ 0 Ten ciąg
jest zbieżny punktowo i jego granica jest ciągła Źle
jest zbieżny jednostajnie i jego granica jest ciągła Źle
jest zbieżny punktowo i jego granica nie jest ciągła Dobrze
nie, nie, tak
Dany jest szereg ∑ n = 1 ∞ sin n x 2 n ( x 2 + 1 ) , x ∈ ℝ Ten szereg jest
zbieżny jednostajnie do funkcji f ( x ) ≡ 0 Źle
zbieżny jednostajnie do funkcji f takiej, że 0 < f ( x ) < 3 Dobrze
zbieżny jednostajnie do funkcji f ( x ) = 1 2 ( x 2 + 1 ) Źle
nie, tak, nie
Funkcja f ( x ) : = ∑ n = 1 ∞ x n n ( n + 1 ) ( x 2 + 1 )
Granica lim x → 3 f ( x ) wynosi
1 1 0 Dobrze
3 Źle
0 Źle
tak, nie, nie
Szereg ∑ n = 1 ∞ 1 n ( x 4 + 4 ) jest
zbieżny punktowo Źle
zbieżny jednostajnie Źle
rozbieżny Dobrze
nie, nie, tak
Czwarty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Maclaurina funkcji f ( x ) = cos 2 x to
− 2 6 6 ! Źle
2 6 6 ! x 6 Źle
− 4 4 5 x 6 Dobrze
nie, nie, tak
Szósty z kolei wyraz rozwinięcia w szereg Taylora funkcji f ( x ) = 1 2 + x o środku w x 0 = 0 wynosi
− 1 6 4 x 6 Źle
− 1 6 4 x 5 Dobrze
1 2 x 6 Źle
nie, tak, nie
Sumujemy cztery kolejne wyrazy rozwinięcia w szereg Taylora funkcji x ośrodku w x 0 = 1 Współczynnik przy x wynosi
1 5 1 6 Dobrze
5 1 6 Źle
1 1 6 Źle
tak, nie, nie
5555555555555555555555555555555555555555555555555555
Szereg potęgowy. Trygonometryczny szereg Fouriera. Test
101010101010101010101010101010101010101010101010101010101010
Wielowymiarowa całka Riemanna. Test
1111111111111111111111111111111111111111111111111111
Twierdzenie Fubiniego. Twierdzenie o zmianie zmiennych. Test
1212121212121212121212121212121212121212121212121212121212
Całki krzywoliniowe. Twierdzenie Greena. Test
1414141414141414141414141414141414141414141414141414
Równania różniczkowe zwyczajne -- przegląd metod rozwiązywania. Test