Biografia Ettingshausen, Andreas Freiherr von: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Moskala (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
Patola (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[grafika:Banach.jpg|thumb|200px|left]]
[[grafika:Ettingshausen-portret.jpg|thumb|200px|left]]


'''Andreas Freiherr von Ettingshausen (1796-1878)''' – niemiecki matematyk i fizyk.
'''Andreas Freiherr von Ettingshausen (1796-1878)''' – niemiecki matematyk i fizyk.


Ettingshausen zaczął swoje studia w Wiedniu, gdzie uczęszcza na instytut filozofii i prawa oraz do ówczesnej szkoły wojskowej. W 1817 zostaje adiunktem na katedrze matematyki i fizyki Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1819 podejmuje stanowisko profesora fizyki w Innsbrucku, a dwa lata później profesora matematyki wyższej w Wiedniu. Jego praca stanowi przełom w historii Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1834 obejmuje również dyrekcję nad wiedeńską katedrą fizyki. Od 1848 wykłada również na politechnice.
Zasłynął jako jeden z pierwszych konstruktorów maszyny elektromagnetycznej, pozyskującej prąd z indukcji elektrycznej. Zajmował się również zagadnieniami związanymi z optyką oraz napisał podręcznik (''Lehrbuch der Physik'', 1844), który miał istotny wpływ na prowadzenie zajęć z zakresu fizyki.


Ettingshausen zbudował, jako jeden z pierwszych, maszynę elektromagnetyczną pozyskującą prąd z indukcji elektrycznej. Zajmował się również zagadnieniami związanymi z optyką oraz napisał podręcznik (''Lehrbuch der Physik'', 1844), który miał spory wpływ na prowadzenie zajęć  z fizyki.
Ettingshausen rozpoczął swoje studia w Wiedniu, gdzie uczęszczał na zajęcia w instytcie filozofii i prawa oraz do ówczesnej szkoły wojskowej. W 1817 r. został adiunktem w katedrze matematyki i fizyki Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1819 r. objął stanowisko profesora fizyki w Innsbrucku, a dwa lata później profesora matematyki wyższej w Wiedniu. Jego praca stanowi przełom w historii Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1834 r. objął również dyrekcję wiedeńskiej katedry fizyki, a od 1848 r. wykładał ponadto na politechnice.


Inne jego publikacje to: ''Die kombinatorische Analysis'' (1826) oraz ''Die Prinzipien der heutigen Physik'' (1857). Współpracował również z Baumgartnerem nad ''Naturlehre'' (1842). Wspólnie wydawali również w latach 1826-32 periodyk matematyczno-fizyczny ''Zeitschrift für Physik und Mathematik''.
Poza wspomnianą publikacją, inne znane prace Ettingshausena to: ''Die kombinatorische Analysis'' (1826) oraz ''Die Prinzipien der heutigen Physik'' (1857). Ettingshausen współpracował także z Baumgartnerem nad ''Naturlehre'' (1842). Wspólnie wydawali również w latach 1826-32 periodyk matematyczno-fizyczny ''Zeitschrift für Physik und Mathematik''.
 
 
----
''Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego''

Aktualna wersja na dzień 11:06, 18 gru 2006

Andreas Freiherr von Ettingshausen (1796-1878) – niemiecki matematyk i fizyk.

Zasłynął jako jeden z pierwszych konstruktorów maszyny elektromagnetycznej, pozyskującej prąd z indukcji elektrycznej. Zajmował się również zagadnieniami związanymi z optyką oraz napisał podręcznik (Lehrbuch der Physik, 1844), który miał istotny wpływ na prowadzenie zajęć z zakresu fizyki.

Ettingshausen rozpoczął swoje studia w Wiedniu, gdzie uczęszczał na zajęcia w instytcie filozofii i prawa oraz do ówczesnej szkoły wojskowej. W 1817 r. został adiunktem w katedrze matematyki i fizyki Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1819 r. objął stanowisko profesora fizyki w Innsbrucku, a dwa lata później profesora matematyki wyższej w Wiedniu. Jego praca stanowi przełom w historii Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1834 r. objął również dyrekcję wiedeńskiej katedry fizyki, a od 1848 r. wykładał ponadto na politechnice.

Poza wspomnianą publikacją, inne znane prace Ettingshausena to: Die kombinatorische Analysis (1826) oraz Die Prinzipien der heutigen Physik (1857). Ettingshausen współpracował także z Baumgartnerem nad Naturlehre (1842). Wspólnie wydawali również w latach 1826-32 periodyk matematyczno-fizyczny Zeitschrift für Physik und Mathematik.



Opracowanie: zespół wsparcia multimedialnego