Logika i teoria mnogości/Wykład 5: Para uporządkowana, iloczyn kartezjański, relacje, domykanie relacji, relacja równoważności, rozkłady zbiorów: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Arek (dyskusja | edycje)
Nie podano opisu zmian
m Zastępowanie tekstu – „<math> ” na „<math>”
 
(Nie pokazano 65 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
''Uwaga: przekonwertowane latex2mediawiki; prawdopodobnie trzeba wprowadzi� poprawki''
Zawartość wykładu: Para uporządkowana, iloczyn kartezjański, relacje, relacje
równoważności, rozkłady zbiorów, domykanie relacji, rozdział dla dociekliwych.
==Para uporządkowana==
==Para uporządkowana==


Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie
Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie
informacje o dwóch innych zbiorach, informacje tak udatnie zakodowaną aby można było
informację o dwóch innych zbiorach, informację tak trafnie zakodowaną, aby można było
odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany
odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany
''parą uporządkowaną'' dwóch innych zbiorów.
''parą uporządkowaną'' dwóch innych zbiorów.


Niech <math>\displaystyle x</math> oraz <math>\displaystyle y</math> będą
{{definicja|1.1.||
zbiorami. Przez parę uporządkowaną <math>\displaystyle (x,y)</math> rozumiemy zbiór


<center><math>\displaystyle \left\{ \left\{x\right\}, \left\{x,y\right\}\right\}</math></center>
Niech <math>x</math> oraz <math>y</math> będą
zbiorami. Przez parę uporządkowaną <math>(x,y)</math> rozumiemy zbiór


Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to
<center><math>\left\{ \left\{x\right\}, \left\{x,y\right\}\right\}</math></center>
aby ze zbioru który jest parą można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego
}}
Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to,
aby ze zbioru, który jest parą, można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego
składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem,
składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem,
że będzie spełnione następujące twierdzenie:
że będzie spełnione następujące twierdzenie:


{{twierdzenie|||
<span id="twierdzenie_1_2">{{twierdzenie|1.2.||


Dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle a,b,c,d</math> zachodzi:
Dla dowolnych zbiorów <math>a,b,c,d</math> zachodzi:


<center><math>\displaystyle (a,b) = (c,d) \Leftrightarrow  a=c \hspace*{0.1mm} \wedge  b= d</math></center>
<center><math>(a,b) = (c,d) \Leftrightarrow  a=c \wedge  b= d</math></center>


}}
}}</span>


{{dowod|||
{{dowod|||
Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej bo w
 
Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w
odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty.
odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty.
Niech zatem dwie pary <math>\displaystyle (a,b)</math> i <math>\displaystyle (c,d)</math> będą równe. Ponieważ
Niech zatem dwie pary <math>(a,b)</math> i <math>(c,d)</math> będą równe. Ponieważ
<math>\displaystyle \left\{a\right\} \in  (a,b)</math> więc    <math>\displaystyle \left\{a\right\} \in  (c,d)</math>. Mamy zatem
<math>\left\{a\right\} \in  (a,b)</math>, więc    <math>\left\{a\right\} \in  (c,d)</math>. Mamy zatem
<math>\displaystyle \left\{a\right\} = \left\{c\right\}</math> lub  <math>\displaystyle \left\{a\right\} = \left\{c,d\right\}</math>. W pierwszym
<math>\left\{a\right\} = \left\{c\right\}</math> lub  <math>\left\{a\right\} = \left\{c,d\right\}</math>. W pierwszym
przypadku <math>\displaystyle a=c</math> ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że
przypadku <math>a=c</math>, ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że
<math>\displaystyle c \in \left\{a\right\}</math>. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą bo już wiemy,
<math>c \in \left\{a\right\}</math>. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy,
że pierwsze współrzędne równych par są równe.
że pierwsze współrzędne równych par są równe.


<center><math>\displaystyle (a,b) = (a,d) </math></center>
<center><math>(a,b) = (a,d)</math></center>


Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak,
że <math>\displaystyle a=b</math> to <math>\displaystyle (a,b)=\left\{\left\{a\right\}\right\}</math>. Zatem <math>\displaystyle \left\{\left\{a\right\}\right\} =
że <math>a=b</math>, to <math>(a,b)=\left\{\left\{a\right\}\right\}</math>. Zatem <math>\left\{\left\{a\right\}\right\} =
\left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math> co daje, że <math>\displaystyle \left\{a,d\right\}=\left\{a\right\}</math> a zatem
\left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>, co daje, że <math>\left\{a,d\right\}=\left\{a\right\}</math>, a zatem
<math>\displaystyle d=a</math>. W przeciwnym przypadku gdy <math>\displaystyle a \neq b</math> mamy, że <math>\displaystyle \left\{a,b\right\}
<math>d=a</math>. W przeciwnym przypadku, gdy <math>a \neq b</math> mamy, że <math>\left\{a,b\right\}
\in \left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>. Daje to dwie możliwości albo
\in \left\{\left\{a\right\},\left\{a,d\right\}\right\}</math>. Daje to dwie możliwości albo
<math>\displaystyle \left\{a,b\right\} = \left\{a\right\}</math> co nie może mieć miejsca bo mielibyśmy, że <math>\displaystyle a=b</math>,
<math>\left\{a,b\right\} = \left\{a\right\}</math>, co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że <math>a=b</math>
albo zaś
albo zaś
<math>\displaystyle \left\{a,b\right\} = \left\{a,d\right\}</math>. To drugie prowadzi do naszej tezy <math>\displaystyle b=d</math>.
<math>\left\{a,b\right\} = \left\{a,d\right\}</math>. To drugie prowadzi do naszej tezy <math>b=d</math>.
}}
}}


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|1.3||


Dla każdej pary <math>\displaystyle x=(a,b)</math> udowodnij, że
Dla każdej pary <math>x=(a,b)</math> udowodnij, że


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap x= a.
<center><math>\bigcap \bigcap x= a</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 63: Linia 60:


Rozważymy dwa przypadki.
Rozważymy dwa przypadki.
# Jeśli <math>\displaystyle a=b</math> to <math>\displaystyle x=\{\{a\}\}</math> i wtedy <math>\displaystyle \bigcap \bigcap x= a</math>.
# Jeśli <math>a=b</math>, to <math>x=\{\{a\}\}</math> i wtedy <math>\bigcap \bigcap x= a</math>.
# Jeśli <math>\displaystyle a\neq b</math> to <math>\displaystyle x=\{\{a\},\{a,b\}\}</math> a więc
# Jeśli <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\},\{a,b\}\}</math> a więc


<center><math>\displaystyle \bigcap x= \bigcap \{\{a\},\{a,b\}\}=  \{a\} \cap \{a,b\}= \{a\}
<center><math>\bigcap x= \bigcap \{\{a\},\{a,b\}\}=  \{a\} \cap \{a,b\}= \{a\}</math>,</center>
</math></center>


skąd otrzymujemy
skąd otrzymujemy


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap x=a
<center><math>\bigcap \bigcap x=a</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
<span id="cwiczenie_1_4">{{cwiczenie|1.4||


Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej <math>\displaystyle x</math> zbiór
Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej <math>x</math> zbiór


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset})
<center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset))
</math></center>
</math></center>


jest pusty gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest
jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest
zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary <math>\displaystyle x</math>.
zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary <math>x</math>.


}}
}}</span>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Jeśli <math>\displaystyle x</math> jest parą to istnieją zbiory <math>\displaystyle a,b</math> takie, że <math>\displaystyle x=(a,b)</math>.
Jeśli <math>x</math> jest parą, to istnieją zbiory <math>a,b</math> takie, że <math>x=(a,b)</math>.
# Przypuśćmy, że <math>\displaystyle a\neq b</math>. Wtedy <math>\displaystyle x= \{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i <math>\displaystyle \kPs{x}=
1. Przypuśćmy, że <math>a\neq b</math>. Wtedy <math>x= \{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i <math>\mathcal{P}(x)= \{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>. Ponieważ <math>\mathcal{P}(\emptyset)=\{\emptyset\}</math> to <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>, a wtedy
\{\emptyset, \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math>. Ponieważ <math>\displaystyle \kPs{\emptyset}=\{\emptyset\}</math>
to <math>\displaystyle \kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset} =\{ \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\},x \}</math> a wtedy


<center><math>\displaystyle \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset}) = \emptyset
<center><math>\bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math>,</center>  
</math></center>


gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math>\displaystyle \{\{a\}\}, \{\{a,b\}\}</math>.  Wobec
gdyż przecinany zbiór zawiera elementy rozłączne <math>\{\{a\}\}, \{\{a,b\}\}</math>.  Wobec tego również
tego również


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap (\kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset}) = \emptyset
<center><math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \emptyset</math></center>
</math></center>
2. W przypadku, gdy <math>a=b</math>, otrzymujemy <math>x=\{\{a\}\}</math>, a więc <math>\mathcal{P}(x)=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}</math> i wtedy <math>\mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset) =\{ \{\{a\}\} \}</math> skąd otrzymujemy
# W przypadku, gdy <math>\displaystyle a=b</math> otrzymujemy <math>\displaystyle x=\{\{a\}\}</math> a więc <math>\displaystyle \kPs{x}=\{\emptyset ,\{\{a\}\}\}</math> i wtedy <math>\displaystyle \kPs{x} \setminus \kPs{\emptyset} =\{ \{\{a\}\} \}</math> skąd otrzymujemy


<center><math>\displaystyle \bigcap \bigcap ( \kPs(x) \setminus \kPs{\emptyset}) = \{a\}
<center><math>\bigcap \bigcap ( \mathcal{P}(x) \setminus \mathcal{P}(\emptyset)) = \{a\}</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|1.5||


Pokaż, że z każdej pary <math>\displaystyle x</math> można otrzymać jej drugą współrzędną posługując się
Pokaż, że z każdej pary <math>x</math> można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się
jedynie parą <math>\displaystyle x</math>, mnogościowymi operacjami <math>\displaystyle \bigcup, \bigcap, \cup,\cap,\setminus,\kPs</math> oraz stałą <math>\displaystyle \emptyset</math>.
jedynie parą <math>x</math>, mnogościowymi operacjami <math>\bigcup, \bigcap, \cup,\cap,\setminus,\mathcal{P}()</math> oraz stałą <math>\emptyset</math>.
}}
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
# Rozważ najpierw pary różnych elementów.
# Rozważ najpierw pary różnych elementów.
# Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia [[##ex:paraPS|Uzupelnic ex:paraPS|]]
# Wykorzystaj zbiór z Ćwiczenia 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) .
</div></div>


}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Rozważmy najpierw przypadek gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla  każdej takiej pary <math>\displaystyle x=(a,b)</math> mamy
Rozważmy najpierw przypadek, gdy para ma różne elementy. Zobaczymy, że dla  każdej takiej pary <math>x=(a,b)</math>, mamy


<center><math>\displaystyle
<center><math>
\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) =b.
\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) =b. \quad \mbox{(1.1)}
</math></center>
</math></center>


Ponieważ <math>\displaystyle a\neq b</math> to <math>\displaystyle x=\{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i wtedy
Ponieważ <math>a\neq b</math>, to <math>x=\{\{a\}, \{a,b\}\}</math> i wtedy


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a,b\} \setminus \{a\})=
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a,b\} \setminus \{a\})=
\bigcup \{b\}= b.
\bigcup \{b\}= b</math></center>
</math></center>


Zobaczmy teraz jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
Zobaczmy teraz, jak proponowany wzór działa na parach o równych współrzędnych. Jeśli
<math>\displaystyle x=(a,a)</math> to <math>\displaystyle x =\{\{a\}\}</math> i wtedy
<math>x=(a,a)</math>, to <math>x =\{\{a\}\}</math> i wtedy


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a\} \setminus \{a\})= \bigcup
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x)= \bigcup (\{a\} \setminus \{a\})= \bigcup
\emptyset= \emptyset.
\emptyset= \emptyset</math></center>
</math></center>


Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy  ćwiczenie [[##ex:paraPS|Uzupelnic ex:paraPS|]],
Musimy więc jeszcze trochę popracować. Wykorzystajmy  ćwiczenie 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]), niech nowy wzór będzie postaci
niech nowy wzór będzie postaci


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\kPs{x}
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
\setminus \kPs{\emptyset}).
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))</math></center>
</math></center>


Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
Dla par o różnych elementach dodana część wzoru jest zbiorem pustym, więc ta sytuacja
jest analogiczna do [[##eq:cwiczeniePara2wsp1|Uzupelnic eq:cwiczeniePara2wsp1|]], skąd otrzymujemy że  tak
jest analogiczna do 1.1, skąd otrzymujemy, że  tak
zdefiniowany zbiór jest równy <math>\displaystyle b</math>.
zdefiniowany zbiór jest równy <math>b</math>.


Dla par o równych elementach, pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu
Dla par o równych elementach pierwsza część zbioru jest zbiorem pustym. W ćwiczeniu 1.4 (patrz [[#cwiczenie_1_4|ćwiczenie 1.4]]) pokazaliśmy, że w takim przypadku mamy <math>\bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
[[##ex:paraPS|Uzupelnic ex:paraPS|]] pokazaliśmy że w takim przypadku mamy <math>\displaystyle \bigcap \bigcap (\kPs{x}
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))=\{b\}</math>, jeśli <math>b</math> jest współrzędną pary <math>x</math>. Wobec tego
\setminus \kPs{\emptyset})=\{b\}</math> jeśli <math>\displaystyle b</math> jest współrzędną pary <math>\displaystyle x</math>. Wobec tego


<center><math>\displaystyle \bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\kPs{x}
<center><math>\bigcup (\bigcup x \setminus \bigcap x) \cup \bigcap \bigcap \bigcap (\mathcal{P}(x)
\setminus \kPs{\emptyset})= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b.
\setminus \mathcal{P}(\emptyset))= \emptyset \cup \bigcap\{b\}=b</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>
Linia 164: Linia 149:


Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych
Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych
elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim)
elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim),
należy nam się krótka dyskusja. Otóż niech <math>\displaystyle x\in X</math> oraz <math>\displaystyle y \in Y</math>.
należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech <math>x\in X</math> oraz <math>y \in Y</math>.
Łatwo zauważyć, że zarówno
Łatwo zauważyć, że zarówno
<math>\displaystyle \left\{x,y\right\}</math> jak i <math>\displaystyle \left\{x\right\}</math> są podzbiorami <math>\displaystyle X \cup Y</math>.
<math>\left\{x,y\right\}</math>, jak i <math>\left\{x\right\}</math> są podzbiorami <math>X \cup Y</math>.
Zatem
Zatem
<math>\displaystyle \left\{x,y\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math> oraz <math>\displaystyle \left\{x\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math>.
<math>\left\{x,y\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math> oraz <math>\left\{x\right\} \in \mathcal{P} (X \cup Y)</math>.
Więc <math>\displaystyle \left\{\left\{x\right\},\left\{x,y\right\}\right\} \subseteq  \mathcal{P} (X \cup Y)</math> co daje,
Więc <math>\left\{\left\{x\right\},\left\{x,y\right\}\right\} \subseteq  \mathcal{P} (X \cup Y)</math>, co daje,
że <math>\displaystyle (x,y) \in \mathcal{P} (\mathcal{P} (X \cup Y))</math>.
że <math>(x,y) \in \mathcal{P} (\mathcal{P} (X \cup Y))</math>.


Istnienie i konstrukcja iloczynu
Istnienie i konstrukcja iloczynu
kartezjańskiego zostało dokładnie omówione  w dodatkowym
kartezjańskiego zostało dokładnie omówione  w dodatkowym
rozdziale [[##konstukcja_marcina|Uzupelnic konstukcja_marcina|]] znajdującym się na końcu.
rozdziale [[Logika i teoria mnogości/Wykład 5.2| "Iloczyn kartezjański i aksjomat wyróżniania"]] .
Proponuje przestudiowanie dodatkowego
Proponuję przestudiowanie dodatkowego
rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi
rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi,
pomimo braku precyzji w następnej definicji.
pomimo braku precyzji w następnej definicji.


Niech <math>\displaystyle x,y</math> będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem)
<span id="definicja_2_1">{{definicja|2.1.||
<math>\displaystyle x \times y</math> nazywamy zbiór


<center><math>\displaystyle \left\{z\in \mathcal{P}( \mathcal{P}( x \cup y)): \exists_{a \in x} \exists_{b \in y}
Niech <math>x,y</math> będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem)
\;\; (a,b) =z\right\}
<math>x \times y</math> nazywamy zbiór
</math></center>


Będziemy używać specjalnej notacji <math>\displaystyle x^2</math> na zbiór <math>\displaystyle x \times x</math>.
<center><math>\left\{z\in \mathcal{P}( \mathcal{P}( x \cup y)): \exists_{a \in x} \exists_{b \in y}
\;\; (a,b) =z\right\}</math></center>


{{cwiczenie|||
Będziemy używać specjalnej notacji <math>x^2</math> na zbiór <math>x \times x</math>.
}}</span>
{{cwiczenie|2.2||


Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:
Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:


<center><math>\displaystyle \aligned x \times \emptyset    &= \emptyset \\
<center><math>\begin{align} x \times \emptyset    &= \emptyset \quad \mbox{(2.1)}\\
x \times (y \cup z)    &=  (x \times y) \cup  (x \times z) \\
x \times (y \cup z)    &=  (x \times y) \cup  (x \times z) \quad \mbox{(2.2)}\\
x \times (y \cap z)    &=  (x \times y) \cap  (x \times z) \\
x \times (y \cap z)    &=  (x \times y) \cap  (x \times z) \quad \mbox{(2.3)}\\
x \times (y \setminus z)    &=  (x \times y) \setminus  (x \times z)
x \times (y \setminus z)    &=  (x \times y) \setminus  (x \times z) \quad \mbox{(2.4)}
\endaligned</math></center>
\end{align}</math></center>


}}
}}
Linia 203: Linia 189:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Z definicji iloczynu kartezjańskiego, oraz twierdzenia [[##para-up_tw|Uzupelnic para-up_tw|]] łatwo wynika
Z definicji iloczynu kartezjańskiego oraz twierdzenia 1.2 (patrz [[#twierdzenie_1_2|twierdzenie 1.2.]]) w sposób oczywisty wynika
następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle a,b,x,y</math>
następujący fakt, który wykorzystamy w dowodach. Dla dowolnych zbiorów <math>a,b,x,y</math>
zachodzi
zachodzi


<center><math>\displaystyle (a,b)\in x \times y \Leftrightarrow (a\in x \wedge b\in y).
<center><math>(a,b)\in x \times y \Leftrightarrow (a\in x \wedge b\in y)</math></center>
</math></center>
1.
 
x    <nowiki>=</nowiki><br>
<center><math>\begin{align} x \times \emptyset  =\\
z {{x z}}: _{a x} _{b } (a,b)<nowiki>=</nowiki>z<nowiki>=</nowiki><br>
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b\in \emptyset} (a,b)=z\}=\\
z {{x z}}: _{a x} _{b}[ (b ) (a,b)<nowiki>=</nowiki>z]
\{z\in \mathcal{P}(\mathcal{P}(x \cup z)): \exists_{a\in x} \exists_{b}[ (b \in \emptyset) \wedge (a,b)=z]\}
\end{align}</math></center>
 
Ponieważ <math>b\in \emptyset</math> jest zawsze fałszem, to powyższy zbiór jest pusty.
 
2. Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par, więc wykażemy, że dowolna para należy do jednego
wtedy i tylko wtedy, gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy
 
<center><math>\begin{align} (a,b)\in x \times (y \cup z) \Leftrightarrow\\
a \in x \wedge b\in (y\cup z) \Leftrightarrow\\
a\in x \wedge (b\in y \vee b\in z) \Leftrightarrow\\
(a\in x \wedge b\in y) \vee (a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
(a,b) \in x \times y \vee (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\
(a,b) \in x \times y \cup x \times z.
\end{align}</math></center>


Ponieważ <math>\displaystyle b\in \emptyset</math> jest zawsze fałszem to powyższy zbiór jest pusty.
3. Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy
# Ponieważ obydwa zbiory są zbiorami par więc wykażemy że dowolna para należy do jednego
wtedy i tylko wtedy gdy należy do drugiego. Weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,b)</math> wtedy


(a,b) x (y z) <br>
<center><math>\begin{align} (a,b)\in x \times (y \cap z) \Leftrightarrow\\
a x b (y z) <br>
a \in x \wedge b\in (y\cap z) \Leftrightarrow\\
a x (b y b z) <br>
a\in x \wedge (b\in y \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
(a x b y) (a x b z) <br>
(a\in x \wedge b\in y) \wedge (a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
(a,b) x y (a,b) x z <br>
(a,b) \in x \times y \wedge (a,b)\in x \times z \Leftrightarrow\\
(a,b) x y x z.
(a,b) \in x \times y \cap x \times z.
# Analogicznie do poprzedniego punktu, weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,b)</math>, wtedy
\end{align}</math></center>


(a,b) x  (y  z) <br>
4. Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę <math>(a,b)</math>, wtedy
a  x  b (y z) <br>
a x  (b y  b z) <br>
(a x  b y)  (a x  b z) <br>
(a,b)  x  y  (a,b) x  z <br>
(a,b)  x  y  x  z.
# Analogicznie do poprzednich punktów, weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,b)</math>, wtedy


(a,b) (x y)   (x z) <br>
<center><math>\begin{align} (a,b) \in (x \times y) \setminus  (x \times z) \Leftrightarrow \\
a x b y (a x b z) <br>
a\in x \wedge b\in y \wedge \neg(a\in x \wedge b\in z) \Leftrightarrow\\
b y (a x   (a x b z)) <br>
b\in y \wedge (a\in x \wedge  (a\notin x \vee b\notin z)) \Leftrightarrow\\
b y [(a x   a x) (a x b z)] <br>
b\in y \wedge [(a\in x \wedge  a\notin x) \vee (a\in x \wedge b\notin z)] \Leftrightarrow\\
b y   (a x b z) <br>
b\in y \wedge  (a\in x \wedge b\notin z) \Leftrightarrow\\
a x (b y z) <br>
a\in x \wedge (b\in y \setminus z) \Leftrightarrow\\
(a,b) x (y z)
(a,b) \in x \times (y \setminus z).
\end{align}</math></center>


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|2.3||


Produkt kartezjański <math>\displaystyle \times</math> jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną
Produkt kartezjański <math>\times</math> jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną
osobno to znaczy:
osobno, to znaczy:


<center><math>\displaystyle \aligned x \subset y  & \hspace*{0.1mm} \Rightarrow  &  (x \times z) \subset  (y \times z) \\
<center><math>\begin{align} x \subset y  & \Rightarrow  &  (x \times z) \subset  (y \times z) \quad \mbox{(2.5)}\\
x \subset y  & \hspace*{0.1mm} \Rightarrow  &  (z \times x) \subset  (z \times y)
x \subset y  & \Rightarrow  &  (z \times x) \subset  (z \times y) \quad \mbox{(2.6)} \end{align}</math></center>
\endaligned</math></center>


}}
}}
Linia 257: Linia 249:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.
# Niech <math>x,y</math> będą dowolnymi zbiorami takimi, że <math>x\subset y</math>. Wtedy dla dowolnej pary <math>(a,b)</math> mamy
# Niech <math>\displaystyle x,y</math> będą dowolnymi zbiorami takimi, że <math>\displaystyle x\subset y</math>. Wtedy dla dowolnej pary <math>\displaystyle (a,b)</math> mamy


(a,b) x z <br>
<center><math>\begin{align} (a,b)\in x\times z \Leftrightarrow\\
a x b z <br>
a\in x \wedge b \in z \Rightarrow\\
a y b z <br>
a\in y \wedge b \in z \Leftrightarrow\\
(a,b) y z.
(a,b)\in y\times z.
\end{align}</math></center>


Stąd <math>\displaystyle (x \times z) \subset  (y \times z)</math>.
Stąd <math>(x \times z) \subset  (y \times z)</math>.
# Dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle x\subset y</math> mamy <math>\displaystyle x \cup y =y</math>. Z poprzedniego
# Dla dowolnych zbiorów <math>x\subset y</math> mamy <math>x \cup y =y</math>. Z poprzedniego
ćwiczenia otrzymujemy
ćwiczenia otrzymujemy


<center><math>\displaystyle z \times y =z \times (x\cup y) =  (z \times x)\cup(z \times y) \supset (z \times x).
<center><math>z \times y =z \times (x\cup y) =  (z \times x)\cup(z \times y) \supset (z \times x)</math></center>
</math></center>


(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.)
(Metoda z poprzedniego punktu podziała równie dobrze.)
Linia 276: Linia 267:
</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|2.4||


Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle A,B,C</math>, prawdziwa jest następująca implikacja
Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów <math>A,B,C</math>, prawdziwa jest następująca implikacja:


<center><math>\displaystyle A\times B = A\times C \Rightarrow B=C
<center><math>A\times B = A\times C \Rightarrow B=C
</math></center>
</math></center>


Linia 287: Linia 278:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Nie. Na przykład gdy <math>\displaystyle A=\emptyset</math> to dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle B,C</math> mamy
Nie. Na przykład, gdy <math>A=\emptyset</math>, to dla dowolnych zbiorów <math>B,C</math> mamy


<center><math>\displaystyle \emptyset \times B =\emptyset = \emptyset \times C.
<center><math>\emptyset \times B =\emptyset = \emptyset \times C</math></center>
</math></center>


Biorąc różne zbiory <math>\displaystyle B,C</math> otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji.
Biorąc różne zbiory <math>B,C</math>, otrzymamy kontrprzykład dla badanej implikacji.
</div></div>
</div></div>


==Relacje==
==Relacje==


Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu <math>\displaystyle x
{{definicja|3.1.||
\times y</math> 


Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu <math>x
\times y</math>.
}}
===Operacje na relacjach:===
===Operacje na relacjach:===


Niech <math>\displaystyle R \subset A \times B</math> oraz <math>\displaystyle S \subset B \times C</math>.
{{definicja|3.2.||


<math>\displaystyle S \circ R :=  \left\{(x,z)\in A \times C : \exists_{y\in B}
Niech <math>R \subset A \times B</math> oraz <math>S \subset B \times C</math>.
(x,y)\in R \hspace*{0.1mm} \wedge  (y,z)\in S \right\}\displaystyle R^{-1} := \left\{(y,x)\in B \times A : \;\; (x,y)\in R \right\}\displaystyle R_L := \left\{x\in A : \exists_{y\in B} \;\; (x,y) \in R\right\}\displaystyle R_P := \left\{y\in B : \exists_{x\in A} \;\; (x,y) \in R\right\}</math>


{{cwiczenie|||
<math>S \circ R  :=  \left\{(x,z)\in A \times C : \exists_{y\in B}
(x,y)\in R  \wedge  (y,z)\in S \right\}</math>


Niech relacja  <math>\displaystyle  R \subset A \times B, S \subset B \times C</math> oraz
<math>R^{-1} := \left\{(y,x)\in B \times A : \;\; (x,y)\in R \right\}</math><br>
<math>\displaystyle T \subset C \times  D</math>. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:
<math>R_L := \left\{x\in A : \exists_{y\in B} \;\; (x,y) \in R\right\}</math><br>
<math>R_P := \left\{y\in B : \exists_{x\in A} \;\; (x,y) \in R\right\}</math>
}}
{{cwiczenie|3.3||


<center><math>\displaystyle \aligned T \circ ( S \circ R ) & = (T \circ S)\circ R \\
Niech relacja  <math>R \subset A \times B,  S \subset B \times C</math> oraz
(S \circ R )^{-1}     & = R^{-1} \circ S^{-1} \\
<math>T \subset C \times  D</math>. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:
R                     & \subset R_L \times R_P \\
 
(S \circ R)_L         & \subset R_L \\
<center><math>\begin{array}{rllll} T \circ ( S \circ R ) & = & (T \circ S)\circ R \quad \mbox{(3.1)}\\ (S \circ R )^{-1} & = & R^{-1} \circ S^{-1} \quad \mbox{(3.2)}\\ R & \subset & R_L \times R_P \quad \mbox{(3.3)}\\
(S \circ R)_P         & \subset S_P \\
(S \circ R)_L & \subset & R_L \quad \mbox{(3.4)}\\
(R^{-1} )_L           & = R_P
(S \circ R)_P & \subset & S_P \quad \mbox{(3.5)}\\
\endaligned</math></center>
(R^{-1} )_L & = & R_P \quad \mbox{(3.6)}
\end{array}</math></center>


}}
}}
Linia 324: Linia 320:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.
 
# <math>\displaystyle \beginalign*
1.  
(x,z)\in T \circ ( S \circ R ) \Leftrightarrow\\
 
<center><math>\begin{align} (x,z)\in T \circ ( S \circ R ) \Leftrightarrow\\
\exists_{u} [(x,u)\in ( S \circ R ) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
\exists_{u} [(x,u)\in ( S \circ R ) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
\exists_{u} [\exists_{v}( (x,v)\in  R\wedge (v,u)\in  S) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
\exists_{u} [\exists_{v}( (x,v)\in  R\wedge (v,u)\in  S) \wedge (u,z)\in T]\Leftrightarrow\\
Linia 333: Linia 330:
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge \exists_{u}((v,u)\in  S \wedge (u,z)\in T)]\Leftrightarrow\\
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge \exists_{u}((v,u)\in  S \wedge (u,z)\in T)]\Leftrightarrow\\
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge (v,z)\in  T \circ S]\Leftrightarrow\\
\exists_{v} [ (x,v)\in  R\wedge (v,z)\in  T \circ S]\Leftrightarrow\\
(x,z) \in  (T \circ S) \circ R \Leftrightarrow\\
(x,z) \in  (T \circ S) \circ R \\
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>
# <math>\displaystyle \beginalign*
 
(x,z)\in (S \circ R )^{-1} \Leftrightarrow \\
2.
 
<center><math>\begin{align} (x,z)\in (S \circ R )^{-1} \Leftrightarrow \\
(z,x) \in S\circ R \Leftrightarrow \\
(z,x) \in S\circ R \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(z,y) \in R \wedge (y,x)\in S] \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(z,y) \in R \wedge (y,x)\in S] \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(y,z) \in R^{-1} \wedge (x,y)\in S^{-1}] \Leftrightarrow \\
\exists_{y} [(y,z) \in R^{-1} \wedge (x,y)\in S^{-1}] \Leftrightarrow \\
(x,z)\in  R^{-1} \circ S^{-1} \\
(x,z)\in  R^{-1} \circ S^{-1} \\
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>
# <math>\displaystyle \beginalign*
 
(x,z)\in R  \Rightarrow \\
3.
 
<center><math>\begin{align} (x,z)\in R  \Rightarrow \\
\exists_{y} (x,u) \in R \wedge \exists_{v} (v,y)\in R \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (x,u) \in R \wedge \exists_{v} (v,y)\in R \Leftrightarrow\\
x\in R_L \wedge y\in R_P \Leftrightarrow \\
x\in R_L \wedge y\in R_P \Leftrightarrow \\
(x,y) \in R_L \times R_P
(x,y) \in R_L \times R_P
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>
# <math>\displaystyle \beginalign*
 
x \in (S \circ R)_L  \Leftrightarrow \\
4.
 
<center><math>\begin{align} x \in (S \circ R)_L  \Leftrightarrow \\
\exists_{z} (x,z)\in S\circ R \Leftrightarrow\\
\exists_{z} (x,z)\in S\circ R \Leftrightarrow\\
\exists_{z} \exists_{y} [(x,y)\in R \wedge (y,z)\in S ] \Rightarrow \\
\exists_{z} \exists_{y} [(x,y)\in R \wedge (y,z)\in S ] \Rightarrow \\
Linia 355: Linia 358:
\exists_{y} (x,y)\in R  \Leftrightarrow \\
\exists_{y} (x,y)\in R  \Leftrightarrow \\
x \in R_L
x \in R_L
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>
# Dowód <math>\displaystyle (S \circ R)_P \subset  S_P </math> jest analogiczny do poprzedniego.
 
# <math>\displaystyle \beginalign*
5. Dowód <math>(S \circ R)_P \subset  S_P</math> jest analogiczny do poprzedniego.
x\in (R^{-1} )_L  \Leftrightarrow\\
 
6.
 
<center><math>\begin{align} x\in (R^{-1} )_L  \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (x,y)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (x,y)\in R^{-1} \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (y,x)\in R \Leftrightarrow\\
\exists_{y} (y,x)\in R \Leftrightarrow\\
x\in  R_P
x\in  R_P
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|3.4||


Niech relacja  <math>\displaystyle  R \subset B \times C,  S \subset B \times C</math> oraz
Niech relacja  <math>R \subset B \times C,\; S \subset B \times C</math> oraz
<math>\displaystyle T \subset A \times  B</math>. Pokaż własności:
<math>T \subset A \times  B</math>. Pokaż własności:


<center><math>\displaystyle \aligned (R \cup  S )^{-1} &= R^{-1} \cup S^{-1} \\
<center><math>\begin{array}{rlllll} (R \cup  S )^{-1} & = & R^{-1} \cup S^{-1} \quad \mbox{(3.7)}\\ (R \cap  S )^{-1} & = & R^{-1} \cap S^{-1} \quad \mbox{(3.8)}\\ (R^{-1})^{-1} & = & R \quad \mbox{(3.9)}\\ (R \cup  S ) \circ T & = & (R \circ T) \cup (S  \circ T) \quad \mbox{(3.10)}\\ (R \cap  S ) \circ T & \subset &  (R \circ T) \cap (S  \circ T) \quad \mbox{(3.11)}\end{array}</math></center>
(R \cap  S )^{-1} &= R^{-1} \cap S^{-1} \\
(R^{-1})^{-1}     &= R \\
(R \cup  S ) \circ T &= (R \circ T) \cup (S  \circ T)\\
(R \cap  S ) \circ T & \subset &  (R \circ T) \cap (S  \circ T)
\endaligned</math></center>


}}
}}
Linia 382: Linia 383:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.
W poniższych punktach (1-4) pokażemy, że dowolna para należy do zbioru po lewej
W poniższych punktach (1-4) pokażemy, że dowolna para należy do zbioru po lewej
stronie odpowiedniej równości wtedy i tylko wtedy gdy należy do prawej. W punkcie 5,
stronie odpowiedniej równości wtedy i tylko wtedy, gdy należy do prawej. W punkcie 5,
pokazujemy jedynie implikację w prawą stronę, gdyż mamy udowodnić inkluzję.
pokazujemy jedynie implikację w prawą stronę, gdyż mamy udowodnić inkluzję.
# <math>\displaystyle \beginalign*
 
(x,y)\in (R\cup S)^{-1}  \Leftrightarrow\\
1.
 
<center><math>\begin{align} (x,y)\in (R\cup S)^{-1}  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in (R\cup S)  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in (R\cup S)  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R \vee (y,x) \in S  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R \vee (y,x) \in S  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R^{-1} \vee (x,y) \in S^{-1}  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R^{-1} \vee (x,y) \in S^{-1}  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R^{-1} \cup S^{-1}
(x,y)\in R^{-1} \cup S^{-1}
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>
# Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć <math>\displaystyle \cap</math> w miejsce <math>\displaystyle \cup</math> oraz <math>\displaystyle \wedge</math> w miejsce <math>\displaystyle \vee</math>.
 
# <math>\displaystyle \beginalign*
2. Dowód drugiej równości jest analogiczny do dowodu pierwszej, wystarczy użyć <math>\cap</math> w miejsce <math>\cup</math> oraz <math>\wedge</math> w miejsce <math>\vee</math>.
(x,y)\in (R^{-1})^{-1}  \Leftrightarrow\\
 
3.
 
<center><math>\begin{align} (x,y)\in (R^{-1})^{-1}  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R^{-1}  \Leftrightarrow\\
(y,x)\in R^{-1}  \Leftrightarrow\\
(x,y)\in R
(x,y)\in R
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>
# <math>\displaystyle \beginalign*
4.
(x,z)\in (R \cup  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
 
<center><math>\begin{align} (x,z)\in (R \cup  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cup  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cup  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \vee (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \vee (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \vee ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \vee ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
[\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \vee [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
\ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \vee [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
(x,z)\in (R \circ T) \vee (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in (R \circ T) \vee (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in  (R \circ T) \cup (S  \circ T)
(x,z)\in  (R \circ T) \cup (S  \circ T)
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>
# <math>\displaystyle \beginalign*
5.
(x,z)\in (R \cap  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
 
<center><math>\begin{align} (x,z)\in (R \cap  S ) \circ T  \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cap  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge (y,z)\in (R \cap  S )] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [(x,y) \in T \wedge ((y,z)\in R \wedge (y,z)\in S ))] \Leftrightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \wedge ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Rightarrow\\
\exists_y [((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R) \wedge ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S ))] \Rightarrow\\
[\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \wedge [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
\ [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in R)] \wedge [\exists_y ((x,y) \in T \wedge (y,z)\in S )] \Leftrightarrow\\
(x,z)\in (R \circ T) \wedge (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in (R \circ T) \wedge (x,z)\in (S \circ T) \Leftrightarrow \\
(x,z)\in  (R \circ T) \cap (S  \circ T)
(x,z)\in  (R \circ T) \cap (S  \circ T)
\endalign* </math>
\end{align}</math></center>


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|3.5||


Podaj przykład relacji dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.
Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.


<center><math>\displaystyle (R \cap  S ) \circ T =  (R \circ T) \cap (S  \circ T)
<center><math>(R \cap  S ) \circ T =  (R \circ T) \cap (S  \circ T)</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 431: Linia 437:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Niech <math>\displaystyle R=\{(1,3)\}, S= \{(2,3)\}, T=\{(0,1),(0,2)\}</math> wtedy
Niech <math>R=\{(1,3)\}, S= \{(2,3)\}, T=\{(0,1),(0,2)\}</math>, wtedy
# <math>\displaystyle R\cap S=\emptyset</math> więc      <math>\displaystyle (R\cap S)\circ T=\emptyset</math>.
# <math>R\cap S=\emptyset</math>, więc      <math>(R\cap S)\circ T=\emptyset</math>.
# <math>\displaystyle T\circ R =\{(0,3)\}</math> i <math>\displaystyle T \circ S=\{0,3\}</math> a więc
# <math>T\circ R =\{(0,3)\}</math> i <math>T \circ S=\{0,3\}</math>, a więc <math>(R \circ T) \cap (S  \circ T) =\{0,3\}</math>
<math>\displaystyle (R \circ T) \cap (S  \circ T) =\{0,3\}</math>


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|3.6||


Udowodnij, że zbiór <math>\displaystyle A</math> jest relacją wtedy i tylko wtedy gdy
Udowodnij, że zbiór <math>A</math> jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy


<center><math>\displaystyle A \subset (\bigcup \bigcup A) \times  (\bigcup \bigcup A)
<center><math>A \subset (\bigcup \bigcup A) \times  (\bigcup \bigcup A)</math></center>
</math></center>


}}
}}
Linia 449: Linia 453:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji <math>\displaystyle R</math> mamy
Pokażemy najpierw, że dla każdej relacji <math>R</math> mamy


<center><math>\displaystyle
<center><math>
\bigcup \bigcup R = R_L \cup R_P.
\bigcup \bigcup R = R_L \cup R_P. \quad \mbox{(3.12)}
</math></center>
</math></center>


Zaczniemy od inkluzji <math>\displaystyle \subset</math>.Weźmy dowolny element <math>\displaystyle x \in \bigcup \bigcup R</math> wtedy
Zaczniemy od inkluzji <math>\subset</math>. Weźmy dowolny element <math>x \in \bigcup \bigcup R</math>, wtedy
musi istnieć element <math>\displaystyle y\in \bigcup R</math> taki że <math>\displaystyle x\in y</math>. Skoro <math>\displaystyle y\in \bigcup R</math> to
musi istnieć element <math>y\in \bigcup R</math> taki, że <math>x\in y</math>. Skoro <math>y\in \bigcup R</math>, to
musi istnieć para <math>\displaystyle (a,b) \in R</math> taka, że <math>\displaystyle y\in (a,b)</math>. Wobec tego z definicji pary
musi istnieć para <math>(a,b) \in R</math> taka, że <math>y\in (a,b)</math>. Wobec tego z definicji pary
uporządkowanej <math>\displaystyle y=\{a\}</math> lub <math>\displaystyle y=\{a,b\}</math>. Ponieważ <math>\displaystyle x\in y</math> to <math>\displaystyle x=a</math> i wtedy <math>\displaystyle x\in
uporządkowanej <math>y=\{a\}</math> lub <math>y=\{a,b\}</math>. Ponieważ <math>x\in y</math>, to <math>x=a</math> i wtedy <math>x\in
R_L</math> lub <math>\displaystyle x=b</math> i wtedy <math>\displaystyle x\in R_P</math>. Wobec tego <math>\displaystyle x\in R_L \cup R_P</math>.
R_L</math> lub <math>x=b</math> i wtedy <math>x\in R_P</math>. Wobec tego <math>x\in R_L \cup R_P</math>.


Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji <math>\displaystyle \supset</math> w równaniu [[##eq:cwiczenieBCBC|Uzupelnic eq:cwiczenieBCBC|]].
Pokażemy teraz prawdziwość inkluzji <math>\supset</math> w równaniu 3.12. Weźmy dowolny element <math>a\in R_L</math> wtedy istnieje element <math>b\in R_P</math> taki, że <math>(a,b)\in
Weźmy dowolny element <math>\displaystyle a\in R_L</math> wtedy istnieje element <math>\displaystyle b\in R_P</math> taki, że <math>\displaystyle (a,b)\in
R</math>, a więc <math>\{(a,b)\} \subset R</math>. Stąd otrzymujemy
R</math>, a więc <math>\displaystyle \{(a,b)\} \subset R</math>. Stąd otrzymujemy


<center><math>\displaystyle \bigcup \bigcup \{(a,b)\} \subset \bigcup \bigcup R.
<center><math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\} \subset \bigcup \bigcup R</math></center>
</math></center>


Ponieważ  <math>\displaystyle \bigcup \bigcup \{(a,b)\}= \bigcup \{\{a\},\{a,b\}\} = \{a,b\}</math> to
Ponieważ  <math>\bigcup \bigcup \{(a,b)\}= \bigcup \{\{a\},\{a,b\}\} = \{a,b\}</math>, to otrzymujemy <math>\{a,b\} \subset R</math>, a więc <math>a\in R</math>. Analogiczne rozumowanie można
otrzymujemy <math>\displaystyle \{a,b\} \subset R</math>, a więc <math>\displaystyle a\in R</math>. Analogiczne rozumowanie można
przeprowadzić dla elementu <math>b\in R_P</math>. Zakończyliśmy więc dowód równości 3.12.
przeprowadzić dla elementu <math>\displaystyle b\in R_P</math>. Zakończyliśmy więc dowód równości
[[##eq:cwiczenieBCBC|Uzupelnic eq:cwiczenieBCBC|]].


W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli <math>\displaystyle A</math> jest zbiorem
W temacie ćwiczenia implikacja w lewą stronę jest oczywista. Jeśli <math>A</math> jest zbiorem, to <math>\bigcup \bigcup A</math> jest zbiorem i <math>A</math> jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego dwóch zbiorów, więc musi być relacją. Dla implikacji w prawą stronę załóżmy, że <math>A</math> jest relacją, wtedy
to <math>\displaystyle \bigcup \bigcup A</math> jest zbiorem i <math>\displaystyle A</math> jest podzbiorem iloczynu kartezjańskiego
dwóch zbiorów więc musi być relacją. Dla implikacji w prawą stronę załóżmy, że <math>\displaystyle A</math>
jest relacją wtedy


<center><math>\displaystyle A \subset A_L \times A_P \subset (A_L \cup A_P) \times (A_L \cup A_P) =    (\bigcup \bigcup A) \times (    \bigcup \bigcup A)
<center><math>A \subset A_L \times A_P \subset (A_L \cup A_P) \times (A_L \cup A_P) =    (\bigcup \bigcup A) \times (    \bigcup \bigcup A)
</math></center>
</math></center>


</div></div>
</div></div>


== Relacje równoważności ==
==Relacje równoważności ==


W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą
W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą
relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja
relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja
abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych o czym
abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych, o czym
przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem
przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem
pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład <math>\displaystyle 8</math> w którym
pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie [[Logika i teoria mnogości/Wykład 8: Konstrukcje liczbowe, liczby całkowite, wymierne, konstrukcja Cantora liczb rzeczywistych: działania i porządek|wykład 8]], w którym
zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.
zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.


Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.
Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.


Dla zbioru <math>\displaystyle X</math> definiujemy relację <math>\displaystyle 1_X \subset X \times X</math>
<span id="definicja_4_1">{{definicja|4.1.||
jako <math>\displaystyle \left\{ z \in X \times X : \exists_{x\in X} \;\; (x,x)=z  \right\}</math>.


Relację <math>\displaystyle R \subset X \times X</math> nazywamy relacją równoważnością o
Dla zbioru <math>X</math> definiujemy relację <math>1_X \subset X \times X</math>
polu <math>\displaystyle X</math> jeżeli:
jako <math>\left\{ z \in X \times X : \exists_{x\in X} \;\; (x,x)=z  \right\}</math>.
* zawiera relacje <math>\displaystyle 1_X </math> (zwrotność <math>\displaystyle R</math>)
}}</span>
* <math>\displaystyle R^{-1} \subset R</math> (symetria <math>\displaystyle R</math>)
{{definicja|4.2.||
* <math>\displaystyle R \circ R \subset R</math> (przechodniość <math>\displaystyle R</math>)


{{cwiczenie|||
Relację <math>R \subset X \times X</math> nazywamy relacją równoważnością o
polu <math>X</math>, jeżeli:
* zawiera relacje <math>1_X</math> (zwrotność <math>R</math>),
* <math>R^{-1} \subset R</math> (symetria <math>R</math>),
* <math>R \circ R \subset R</math> (przechodniość <math>R</math>).
}}
{{cwiczenie|4.3||


Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu <math>\displaystyle X</math>
Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu <math>X</math>
są odpowiednio równoważne następującym własnościom:
są odpowiednio równoważne następującym własnościom:
* <math>\displaystyle \forall_{ x\in X} (x,x) \in R</math>
* <math>\forall_{ x\in X} (x,x) \in R</math>,
* <math>\displaystyle \forall_{ x,y \in X} (x,y) \in R \rightarrow (y,x) \in R</math>
* <math>\forall_{ x,y \in X} (x,y) \in R \rightarrow (y,x) \in R</math>,
* <math>\displaystyle \forall_{ x,y,z\in X} (x,y)\in R \wedge (y,z) \in R \rightarrow (x,z)\in R</math>
* <math>\forall_{ x,y,z\in X} (x,y)\in R \wedge (y,z) \in R \rightarrow (x,z)\in R</math>.


}}
}}
Linia 518: Linia 519:
</div></div>
</div></div>


Niech <math>\displaystyle R</math> będzie relacją równoważności o
{{definicja|4.4.||
polu <math>\displaystyle X</math>. Klasą równoważności elementu <math>\displaystyle x\in X</math> jest zbiór


<center><math>\displaystyle [x]_R := \left\{y \in X : (x,y) \in R\right\} </math></center>
Niech <math>R</math> będzie relacją równoważności o
polu <math>X</math>. Klasą równoważności elementu <math>x\in X</math> jest zbiór


Zbiór klas równoważności relacji <math>\displaystyle R</math> będący elementem zbioru <math>\displaystyle \mathcal{P}
<center><math>[x]_R := \left\{y \in X : (x,y) \in R\right\}</math></center>
( \mathcal{P} (X \times X))</math> oznaczamy przez <math>\displaystyle X/R</math>.  
}}
{{definicja|4.5.||


{{twierdzenie|||
Zbiór klas równoważności relacji <math>R</math> będący elementem zbioru <math>\mathcal{P}
( \mathcal{P} (X \times X))</math> oznaczamy przez <math>X/R</math>. 
}}
<span id="twierdzenie_4_6">{{twierdzenie|4.6.||


Niech <math>\displaystyle R</math> będzie relacją równoważności o polu <math>\displaystyle X</math>. Następujące warunki są równoważne
Niech <math>R</math> będzie relacją równoważności o polu <math>X</math>. Następujące warunki są równoważne:
# <math>\displaystyle [x]_R \cap [y]_R \neq \emptyset</math>
# <math>[x]_R \cap [y]_R \neq \emptyset</math>,
# <math>\displaystyle [x]_R = [y]_R</math>
# <math>[x]_R = [y]_R</math>,
# <math>\displaystyle (x,y) \in R</math>
# <math>(x,y) \in R</math>.


}}
}}</span>


{{dowod|||
{{dowod|||
Pokażemy, że <math>\displaystyle (1)\rightarrow (2)</math>. Niech wspólny element dwóch klas <math>\displaystyle [x]_R</math> oraz
 
<math>\displaystyle [y]_R</math> nazywa się <math>\displaystyle z</math>. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że
Pokażemy, że <math>(1)\rightarrow (2)</math>. Niech wspólny element dwóch klas <math>[x]_R</math> oraz
<math>\displaystyle [x]_R \subseteq [y]_R</math>. Niech zatem <math>\displaystyle p\in [x]_R</math>. Mamy więc <math>\displaystyle (x,p) \in R</math>. Z
<math>[y]_R</math> nazywa się <math>z</math>. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że
<math>[x]_R \subseteq [y]_R</math>. Niech zatem <math>p\in [x]_R</math>. Mamy więc <math>(x,p) \in R</math>. Z
założenia jest również
założenia jest również
<math>\displaystyle (y,z) \in R</math> oraz <math>\displaystyle (x,z) \in R</math>. Z symetrii otrzymujemy <math>\displaystyle (z,x) \in
<math>(y,z) \in R</math> oraz <math>(x,z) \in R</math>. Z symetrii otrzymujemy <math>(z,x) \in
R</math>.
R</math>.
Zatem <math>\displaystyle (y,z) \in R</math> i <math>\displaystyle (z,x) \in R</math> i <math>\displaystyle (x,p) \in R</math>.
Zatem <math>(y,z) \in R</math> i <math>(z,x) \in R</math> i <math>(x,p) \in R</math>.
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że <math>\displaystyle (y,p) \in R</math>.<br>
Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że <math>(y,p) \in R</math>.<br>
Pokażemy, że <math>\displaystyle (2)\rightarrow (3)</math>. Ze zwrotności mamy, że
Pokażemy, że <math>(2)\rightarrow (3)</math>. Ze zwrotności mamy, że
<math>\displaystyle y\in [y]_R</math> co z założenia <math>\displaystyle (2)</math> daje  <math>\displaystyle y\in [x]_R</math> a to tłumaczy
<math>y\in [y]_R</math>, co z założenia <math>(2)</math> daje  <math>y\in [x]_R</math>, a to tłumaczy
się na <math>\displaystyle (x,y) \in R</math>.
się na <math>(x,y) \in R</math>.
Pokażemy, że <math>\displaystyle (3)\rightarrow (1)</math>.
Pokażemy, że <math>(3)\rightarrow (1)</math>.
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas <math>\displaystyle [x]_R</math> oraz <math>\displaystyle [y]_R</math>
Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas <math>[x]_R</math> oraz <math>[y]_R</math>
jest <math>\displaystyle y</math>. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia <math>\displaystyle (3)</math> a dla
jest <math>y</math>. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia <math>(3)</math>, a dla
drugiej ze zwrotności <math>\displaystyle R</math>.
drugiej ze zwrotności <math>R</math>.
}}
}}


W następnym twierdzeniu zobaczymy jak rodzina relacji
W następnym twierdzeniu zobaczymy, jak rodzina relacji
równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie
równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie
dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.
dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.


{{twierdzenie|||
{{twierdzenie|4.7.||
Niech <math>\displaystyle \kappa \neq \emptyset </math> będzie pewną rodziną
 
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math>\displaystyle X</math>. Mamy że:
Niech <math>\kappa \neq \emptyset</math> będzie pewną rodziną
# <math>\displaystyle \bigcap \kappa </math> jest relacją równoważności o polu <math>\displaystyle X</math>.
(zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu <math>X</math>. Mamy że:
# <math>\displaystyle [x]_{ \bigcap \kappa } = \bigcap \left\{[x]_R : R\in
# <math>\bigcap \kappa</math> jest relacją równoważności o polu <math>X</math>,
\kappa\right\}</math>
# <math>[x]_{ \bigcap \kappa } = \bigcap \left\{[x]_R : R\in
\kappa\right\}</math>.


}}
}}


{{dowod|||
{{dowod|||
<math>\displaystyle (1)</math> Zwrotność <math>\displaystyle \bigcap \kappa </math> jest oczywista ponieważ <math>\displaystyle 1_X </math> zawiera
 
się w każdej relacji rodziny <math>\displaystyle \kappa </math>. Symetria. Weźmy <math>\displaystyle (x,y)\in
<math>(1)</math> Zwrotność <math>\bigcap \kappa</math> jest oczywista, ponieważ <math>1_X</math> zawiera
\bigcap \kappa </math>. Dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in\kappa</math> jest <math>\displaystyle (x,y)\in R
się w każdej relacji rodziny <math>\kappa</math>. Symetria. Weźmy <math>(x,y)\in
</math>. Z symetrii każdej <math>\displaystyle R</math> jest więc <math>\displaystyle (y,x)\in R </math> co daje <math>\displaystyle (y,x)\in
\bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math> jest <math>(x,y)\in R
\bigcap \kappa </math>. Przechodniość. Niech <math>\displaystyle (x,y)\in \bigcap \kappa </math>
</math>. Z symetrii każdej <math>R</math> jest więc <math>(y,x)\in R</math>, co daje <math>(y,x)\in
oraz <math>\displaystyle (y,z)\in \bigcap \kappa </math>. Dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in\kappa</math>
\bigcap \kappa</math>. Przechodniość. Niech <math>(x,y)\in \bigcap \kappa</math>
jest więc <math>\displaystyle (x,y)\in R</math> i <math>\displaystyle (y,z)\in R</math>. Z przechodniości każdej
oraz <math>(y,z)\in \bigcap \kappa</math>. Dla każdej relacji <math>R\in\kappa</math>
relacji <math>\displaystyle R</math> mamy, że <math>\displaystyle (x,z) \in R</math> co daje <math>\displaystyle (x,z)\in \bigcap \kappa
jest więc <math>(x,y)\in R</math> i <math>(y,z)\in R</math>. Z przechodniości każdej
relacji <math>R</math> mamy, że <math>(x,z) \in R</math>, co daje <math>(x,z)\in \bigcap \kappa
</math>.<br>
</math>.<br>
<math>\displaystyle (2)</math> Niech <math>\displaystyle y \in [x]_{ \bigcap \kappa }</math>. Mamy zatem, że
<math>(2)</math> Niech <math>y \in [x]_{ \bigcap \kappa }</math>. Mamy zatem, że
<math>\displaystyle (x,y) \in \bigcap \kappa</math> co daje <math>\displaystyle (x,y)\in R</math> dla każdej
<math>(x,y) \in \bigcap \kappa</math>, co daje <math>(x,y)\in R</math> dla każdej
relacji <math>\displaystyle R\in\kappa</math>. To zaś daje, że <math>\displaystyle y \in [x]_R</math> dla każdej <math>\displaystyle R \in \kappa</math> co
relacji <math>R\in\kappa</math>. To zaś daje, że <math>y \in [x]_R</math> dla każdej <math>R \in \kappa</math>, co
jest równoważne z <math>\displaystyle y\in\bigcap \left\{[x]_R : R\in \kappa\right\}</math>.
jest równoważne z <math>y\in\bigcap \left\{[x]_R : R\in \kappa\right\}</math>.
}}
}}


W szczególności przecięcie wszystkich relacji
W szczególności przecięcie wszystkich relacji
równoważności o polu <math>\displaystyle X</math> daje <math>\displaystyle 1_X</math>.  Jest ona najsilniejszą
równoważności o polu <math>X</math> daje <math>1_X</math>.  Jest ona najsilniejszą
relacją równoważności. Najsłabszą jest <math>\displaystyle X^2</math>.
relacją równoważności. Najsłabszą jest <math>X^2</math>.


===Rozkłady zbiorów===
===Rozkłady zbiorów===


Niech <math>\displaystyle X \neq \emptyset</math>. Rodzinę
{{definicja|4.8.||
<math>\displaystyle r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X))</math> nazywamy rozkładem zbioru <math>\displaystyle X</math> gdy
 
# <math>\displaystyle \forall_{C \in r} \;\; C \neq \emptyset</math>
Niech <math>X \neq \emptyset</math>. Rodzinę
# <math>\displaystyle \bigcup r =X</math>
<math>r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X))</math> nazywamy rozkładem zbioru <math>X</math>, gdy:
# <math>\displaystyle (C \in r \hspace*{0.1mm} \wedge  D \in r \hspace*{0.1mm} \wedge  C \neq D )\hspace*{0.1mm} \Rightarrow  C\cap D =\emptyset</math>
# <math>\forall_{C \in r} \;\; C \neq \emptyset</math>,
# <math>\bigcup r =X</math>,
# <math>(C \in r \wedge  D \in r \wedge  C \neq D ) \Rightarrow  C\cap D =\emptyset</math>.
}}
{{lemat|4.9.||


{{lemat|||
Dla relacji równoważności <math>R</math> o polu <math>X</math> zbiór <math>X/R</math> jest rozkładem
Dla relacji równoważności <math>\displaystyle R</math> o polu <math>\displaystyle X</math> zbiór <math>\displaystyle X/R</math> jest rozkładem
<math>X</math>.  
<math>\displaystyle X</math>. }}
}}


{{dowod|||
{{dowod|||
<math>\displaystyle (1)</math> Każda klasa jest niepusta bo zawiera element, który ją
 
<math>(1)</math> Każda klasa jest niepusta, bo zawiera element, który ją
wyznacza.
wyznacza.
<math>\displaystyle (2)\displaystyle \bigcup X/R  \subseteq X</math> bo każda klasa jest podzbiorem
<math>(2)\bigcup X/R  \subseteq X</math>, bo każda klasa jest podzbiorem
<math>\displaystyle X</math>. Odwrotnie każdy <math>\displaystyle x \in [x]_R \in X/R</math>.
<math>X</math>. Odwrotnie każdy <math>x \in [x]_R \in X/R</math>.
<math>\displaystyle (3)</math> Dwie klasy gdy są rożne muszą być rozłączne co udowodniliśmy
<math>(3)</math> Dwie klasy, gdy są różne, muszą być rozłączne co udowodniliśmy
w twierdzeniu [[##thm:rownowaznosc|Uzupelnic thm:rownowaznosc|]].
w twierdzeniu 4.6 (patrz [[#twierdzenie_4_6|twierdzenie 4.6.]]).


}}
}}


Niech <math>\displaystyle r</math> będzie rozkładem zbioru <math>\displaystyle X</math>. Definiujemy relacje <math>\displaystyle R_r
{{definicja|4.10.||
 
Niech <math>r</math> będzie rozkładem zbioru <math>X</math>. Definiujemy relacje <math>R_r
\subset X \times X</math> następująco:
\subset X \times X</math> następująco:


<center><math>\displaystyle (x,y) \in R_r </math>  wtw  <math>\displaystyle  \exists_{C\in r} \;\; x \in C \; \hspace*{0.1mm} \wedge  \; y\in C
<center><math>(x,y) \in R_r</math>  wtw  <math>\exists_{C\in r} \;\; x \in C \; \wedge  \; y\in C</math></center>
</math></center>
}}
{{lemat|4.11.||


{{lemat|||
Dla rozkładu <math>r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P}
Dla rozkładu <math>\displaystyle r \in \mathcal{P} ( \mathcal{P}
(X))</math> relacja <math>R_r</math> jest:
(X))</math> relacja <math>\displaystyle R_r</math> jest:
# równoważnością,
# równoważnością
# <math>X/{R_r} = r</math>.
# <math>\displaystyle X/{R_r} = r</math>


}}
}}


{{dowod|||
{{dowod|||
<math>\displaystyle (1)</math> Relacja <math>\displaystyle R_r</math> jest zwrotna każdy bowiem <math>\displaystyle x\in X</math> musi leżeć w pewnym zbiorze
 
<math>\displaystyle C</math> rozkładu <math>\displaystyle r</math>. Symetria <math>\displaystyle R_r</math> nie wymaga dowodu. Przechodniość <math>\displaystyle R_r</math>. Niech <math>\displaystyle (x,y)
<math>(1)</math> Relacja <math>R_r</math> jest zwrotna, każdy bowiem <math>x\in X</math> musi leżeć w pewnym zbiorze
\in R_r</math> i <math>\displaystyle (y,z) \in R_r</math>. Istnieją zatem dwa zbiory <math>\displaystyle C</math> i <math>\displaystyle D</math> rozkładu <math>\displaystyle r</math> takie,
<math>C</math> rozkładu <math>r</math>. Symetria <math>R_r</math> nie wymaga dowodu. Przechodniość <math>R_r</math>. Niech <math>(x,y)
że <math>\displaystyle x,y \in C</math> oraz <math>\displaystyle y,z \in D</math>. Przecięcie <math>\displaystyle C</math> i <math>\displaystyle D</math> jest więc niepuste zatem
\in R_r</math> i <math>(y,z) \in R_r</math>. Istnieją zatem dwa zbiory <math>C</math> i <math>D</math> rozkładu <math>r</math> takie,
<math>\displaystyle C=D</math> co daje tezę <math>\displaystyle (x,z) \in R_r</math>.<br>
że <math>x,y \in C</math> oraz <math>y,z \in D</math>. Przecięcie <math>C</math> i <math>D</math> jest więc niepuste, zatem
<math>\displaystyle (2)</math> Inkluzja w prawo <math>\displaystyle \subseteq</math>. Niech <math>\displaystyle C \in X/{R_r}</math>. Klasa
<math>C=D</math>, co daje tezę <math>(x,z) \in R_r</math>.<br>
<math>\displaystyle C</math> jest zatem wyznaczona przez pewien element <math>\displaystyle x</math> taki, że <math>\displaystyle C= [x]_{R_r}</math>.
<math>(2)</math> Inkluzja w prawo <math>\subseteq</math>. Niech <math>C \in X/{R_r}</math>. Klasa
Niech <math>\displaystyle D\in r</math> będzie zbiorem rozkładu <math>\displaystyle r</math> do którego należy <math>\displaystyle x</math>.
<math>C</math> jest zatem wyznaczona przez pewien element <math>x</math> taki, że <math>C= [x]_{R_r}</math>.
Łatwo wykazać, że <math>\displaystyle C=D</math>. Inkluzja w lewo <math>\displaystyle \supset</math>.
Niech <math>D\in r</math> będzie zbiorem rozkładu <math>r</math>, do którego należy <math>x</math>.
Niech <math>\displaystyle C \in r</math>. <math>\displaystyle C</math> jest niepusty wiec istnieje <math>\displaystyle x \in C</math>. Klasa
Łatwo wykazać, że <math>C=D</math>. Inkluzja w lewo <math>\supset</math>.
<math>\displaystyle [x]_{R_r} =C</math>.
Niech <math>C \in r</math>. <math>C</math> jest niepusty, więc istnieje <math>x \in C</math>. Klasa
<math>[x]_{R_r} =C</math>.
}}
}}


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|4.12||


Niech <math>\displaystyle X</math> będzie niepustym zbiorem, oraz niech <math>\displaystyle Y \subset X</math>. Zdefiniujemy relację <math>\displaystyle R \subset \kPs{X} \times \kPs{X}</math> następująco:
Niech <math>X</math> będzie niepustym zbiorem oraz niech <math>Y \subset X</math>. Zdefiniujemy relację <math>R \subset \mathcal{P}(X) \times \mathcal{P}(X)</math> następująco:
dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle A,B \subset X</math> mamy
dla dowolnych zbiorów <math>A,B \subset X</math> mamy


<center><math>\displaystyle (A,B)\in R \Leftrightarrow A\kRSym B \subset Y.
<center><math>(A,B)\in R \Leftrightarrow A\frac{.}{} B \subset Y</math></center>
</math></center>


(<math>\displaystyle \kRSym</math> oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli <math>\displaystyle A\kRSym B = (A\setminus B)\cup
(<math>A\frac{.}{}B</math> oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli <math>A\frac{.}{} B = (A\setminus B)\cup
(B \setminus A)</math>) Udowodnij, że relacja <math>\displaystyle R</math> jest relacją równoważności.  
(B \setminus A)</math>). Udowodnij, że relacja <math>R</math> jest relacją równoważności.  
Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że <math>\displaystyle A \kRSym C \subset    (B\kRSym C) \cup (A\kRSym B)</math>. Dobrym punktem wyjścia
}}
jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów <math>\displaystyle A,B,C</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Najtrudniej jest pokazać przechodniość. Udowodnij, że <math>A \frac{.}{} C \subset    (B\frac{.}{} C) \cup (A\frac{.}{} B)</math>. Dobrym punktem wyjścia
jest naszkicowanie wszystkich przecięć zbiorów <math>A,B,C</math>.
</div></div>


}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność.
Pokażemy po kolei zwrotność, przechodniość i symetryczność.
# Dla każdego <math>\displaystyle A\subset X</math> mamy <math>\displaystyle A\kRSym A= \emptyset \subset Y</math>, a więc relacja <math>\displaystyle R</math> jest zwrotna.
# Dla każdego <math>A\subset X</math> mamy <math>A\frac{.}{} A= \emptyset \subset Y</math>, a więc relacja <math>R</math> jest zwrotna.
# Ponieważ dla dowolnych zbiorów <math>\displaystyle A\kRSym B= B\kRSym A</math> to <math>\displaystyle (A,B)\in R</math> wtedy i tylko wtedy gdy <math>\displaystyle (B,A)\in R</math>. Wobec tego relacja <math>\displaystyle R</math> jest symetryczna.
# Ponieważ dla dowolnych zbiorów <math>A\frac{.}{} B= B\frac{.}{} A</math>, to <math>(A,B)\in R</math> wtedy i tylko wtedy, gdy <math>(B,A)\in R</math>. Wobec tego relacja <math>R</math> jest symetryczna.
# Weźmy zbiory <math>\displaystyle A,B,C \subset X</math>, takie że <math>\displaystyle (A,B), (B,C) \in R</math>. Wtedy
# Weźmy zbiory <math>A,B,C \subset X</math>, takie że <math>(A,B), (B,C) \in R</math>. Wtedy


A  C<nowiki>=</nowiki> (A C)   (C A) <nowiki>=</nowiki><br>
<center><math>\begin{align} A \frac{.}{} C= (A\setminus C) \cup (C\setminus A) =\\
(((A B) (A B)) C)       (((C B) (C B)) A) <nowiki>=</nowiki><br>
(((A\cap B) \cup (A\setminus B))\setminus C) \cup    (((C\cap B) \cup (C\setminus B))\setminus A) =\\
((A B) C) ((A B) C)  
((A\cap B)\setminus C) \cup ((A\setminus B)\setminus C) \cup
((C B) A) ((C B) A) <br>
((C\cap B)\setminus A) \cup ((C\setminus B)\setminus A) \subset\\
(B C) (A B) (B A) (C B)<nowiki>=</nowiki><br>
(B\setminus C) \cup (A\setminus B) \cup (B\setminus A) \cup (C\setminus B)=\\
(B C) (A B).
(B\frac{.}{} C) \cup (A\frac{.}{} B).
\end{align}</math></center>


Ponieważ z definicji relacji <math>\displaystyle R</math> mamy  <math>\displaystyle (B\kRSym C) \in Y</math> oraz<math>\displaystyle  (A\kRSym B)\in Y</math> to ich suma też jest podzbiorem <math>\displaystyle Y</math>
Ponieważ z definicji relacji <math>R</math> mamy  <math>(B\frac{.}{} C) \in Y</math> oraz <math>(A\frac{.}{} B)\in Y</math>, to ich suma też jest podzbiorem <math>Y</math>
i konsekwencji również <math>\displaystyle A\kRSym C \subset Y</math>. Oznacza to, że <math>\displaystyle (A,C)\in R</math>, a więc relacja <math>\displaystyle R</math> jest przechodnia.
i w konsekwencji również <math>A\frac{.}{} C \subset Y</math>. Oznacza to, że <math>(A,C)\in R</math>, a więc relacja <math>R</math> jest przechodnia.


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|4.13||


Udowodnij, że dla relacji równoważności <math>\displaystyle R,S</math> na zbiorze <math>\displaystyle X</math>, relacja <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności
Udowodnij, że dla relacji równoważności <math>R,S</math> na zbiorze <math>X</math>, relacja <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności
wtedy i tylko wtedy gdy
wtedy i tylko wtedy, gdy


<center><math>\displaystyle
<center><math>
\forall_{x\in X}( [x]_R \subset [x]_S \vee [x]_R \supset [x]_S).
\forall_{x\in X}( [x]_R \subset [x]_S \vee [x]_R \supset [x]_S). \quad \mbox{(4.1)}
</math></center>
</math></center>


Podaj przykłady relacji równoważności <math>\displaystyle R,S</math> takich, że <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją
Podaj przykłady relacji równoważności <math>R,S</math> takich, że <math>R\cup S</math> jest relacją
równoważności oraz <math>\displaystyle R\nsubseteq S</math> i <math>\displaystyle S\nsubseteq R</math>.  
równoważności oraz <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>.  
Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów <math>\displaystyle A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math>.
}}
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
Przyjrzyj się dokładnie rodzinie zbiorów <math>A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math>.
</div></div>


}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Zaczniemy od pokazania, że formuła <math>\displaystyle [[##eq:klasyInkluzje|Uzupelnic eq:klasyInkluzje|]]</math> implikuje, że relacja
Zaczniemy od pokazania, że formuła 4.1 implikuje, relacja <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności. Pokażemy, że rodzina <math>A=\{[x]_R \cup [x]_S : x\in X\}</math> tworzy rozkład zbioru <math>X</math>. Oczywiście, dla każdego elementu <math>x\in X</math> mamy <math>[x]_R \cup [x]_S \neq \emptyset</math> oraz <math>x\in [x]_R \cup [x]_S</math>. Wystarczy więc pokazać, że zbiory w rodzinie <math>A</math> są rozłączne. Weźmy dowolne dwa elementy rodziny <math>A</math> i przypuśćmy, że ich przecięcie jest niepuste. Niech to będą zbiory odpowiadające elementom <math>x,y\in X</math>, a więc <math>[x]_R \cup [x]_S</math> oraz <math>[y]_R \cup [y]_S</math>. Skoro te zbiory mają niepuste przecięcie, to istnieje <math>z \in([x]_R \cup [x]_S) \cap([y]_R \cup [y]_S)</math>. Ponieważ <math>z\in [x]_R \cup [x]_S</math>, to <math>z\in [x]_R \vee z \in [x]_S</math>, co jest równoważne <math>x\in [z]_R \vee x \in [z]_S</math>. Podobne rozumowanie dla <math>z</math> daje <math>y\in [z]_R \vee y \in [z] S</math>. Wobec czego dostajemy <math>x,y \in [z]_R \cup [z]_S</math>, ponieważ jednak zgodnie z formułą 4.1 jedna z tych klas jest nadzbiorem drugiej, to <math>x,y \in [z]_R</math> lub  <math>x,y \in [z]_S</math>. W przypadku, gdy <math>[z]_R\supset [z]_S</math>, dostajemy również z 4.1. <math>[z]_R=[x]_R\supset [x]_S</math> oraz <math>[z]_R=[y]_R\supset [y]_S</math>, wobec czego otrzymujemy <math>[x]_R \cup [x]_S =[z]_R=[y]_R \cup [y]_S</math>. Drugi przypadek jest analogiczny. Wobec czego rodzina <math>A</math> jest rozkładem zbioru <math>X</math>. Wystarczy teraz przekonać się, że <math>(a,b)\in R\cup S</math> wtedy i tylko wtedy, gdy <math>a \in [b]_R \cup [b]_S</math>, aby udowodnić, że jest to rzeczywiście rozkład generowany przez relację <math>R\cup S</math>. Weźmy dowolne <math>a,b \in X</math>, wtedy
<math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności. Pokażemy, że rodzina <math>\displaystyle A=\{[x]_R \cup [x]_S :
x\in X\}</math> tworzy rozkład zbioru <math>\displaystyle X</math>. Oczywiście, dla każdego elementu <math>\displaystyle x\in X</math> mamy
<math>\displaystyle [x]_R \cup [x]_S \neq \emptyset</math> oraz <math>\displaystyle x\in [x]_R \cup [x]_S</math>. Wystarczy więc
pokazać, że zbiory w rodzinie <math>\displaystyle A</math> są rozłączne. Weźmy dowolne dwa elementy rodziny
<math>\displaystyle A</math> i przypuśćmy, że ich przecięcie jest niepuste. Niech to będą zbiory odpowiadające
elementom <math>\displaystyle x,y\in X</math> a więc <math>\displaystyle [x]_R \cup [x]_S</math> oraz <math>\displaystyle [y]_R \cup [y]_S</math>. Skoro te
zbiory mają niepuste przecięcie to istnieje <math>\displaystyle z \in([x]_R \cup [x]_S) \cap([y]_R \cup
[y]_S)</math>. Ponieważ <math>\displaystyle z\in [x]_R \cup [x]_S</math> to <math>\displaystyle z\in [x]_R \vee z \in [x]_S</math> co jest
równoważne <math>\displaystyle x\in [z]_R \vee x \in [z]_S</math>. Podobne rozumowanie dla <math>\displaystyle z</math> daje <math>\displaystyle y\in
[z]_R \vee y \in [z]_S</math>. Wobec czego dostajemy <math>\displaystyle x,y \in [z]_R \cup [z]_S</math> ponieważ
jednak zgodnie z formułą [[##eq:klasyInkluzje|Uzupelnic eq:klasyInkluzje|]] jedna z tych klas jest nadzbiorem
drugiej, to <math>\displaystyle x,y \in [z]_R</math> lub  <math>\displaystyle x,y \in [z]_S</math>. W przypadku, gdy <math>\displaystyle [z]_R\supset
[z]_S</math> dostajemy również z [[##eq:klasyInkluzje|Uzupelnic eq:klasyInkluzje|]] <math>\displaystyle [z]_R=[x]_R\supset [x]_S</math> oraz
<math>\displaystyle [z]_R=[y]_R\supset [y]_S</math> wobec czego otrzymujemy <math>\displaystyle [x]_R \cup [x]_S =[z]_R=[y]_R
\cup [y]_S</math>. Drugi przypadek jest analogiczny. Wobec czego rodzina <math>\displaystyle A</math> jest rozkładem
zbioru <math>\displaystyle X</math>. Wystarczy teraz przekonać się że <math>\displaystyle (a,b)\in R\cup S</math> wtedy i tylko wtedy,
gdy <math>\displaystyle a \in [b]_R \cup [b]_S</math>, aby udowodnić, że jest to rzeczywiście rozkład
generowany przez relację <math>\displaystyle R\cup S</math>. Weźmy dowolne <math>\displaystyle a,b \in X</math> wtedy


(a,b) R S (a,b) R (a,b) S a[b]_R a [b]_S a [b]_R [b]_S.
<center><math>\begin{align} (a,b)\in R\cup S \Leftrightarrow (a,b)\in R \vee (a,b)\in S \Leftrightarrow a\in[b]_R \vee a\in [b]_S \Leftrightarrow a \in [b]_R \cup [b]_S.
\end{align}</math></center>


Pokażemy teraz, że jeśli <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności to musi być spełniona
Pokażemy teraz, że jeśli <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności, to musi być spełniona
formuła [[##eq:klasyInkluzje|Uzupelnic eq:klasyInkluzje|]]. Dla dowodu nie wprost przypuśćmy, że nie jest
formuła 4.1. Dla dowodu niewprost przypuśćmy, że nie jest
spełniona. Oznacza to, że istnieje element <math>\displaystyle x\in X</math> dla którego <math>\displaystyle [x]_R \nsubseteq
spełniona. Oznacza to, że istnieje element <math>x\in X</math>, dla którego <math>[x]_R \nsubseteq
[x]_S</math> oraz <math>\displaystyle [x]_R \nsupseteq [x]_S</math>. Wobec tego istnieje <math>\displaystyle y\in [x]_R \setminus
[x]_S</math> oraz <math>[x]_R \nsupseteq [x]_S</math>. Wobec tego istnieje <math>y\in [x]_R \setminus
[x]_S</math> oraz <math>\displaystyle z \in [x]_S \setminus [x]_R</math>. Oznacza to, że <math>\displaystyle (y,x)\in R\setminus S</math>
[x]_S</math> oraz <math>z \in [x]_S \setminus [x]_R</math>. Oznacza to, że <math>(y,x)\in R\setminus S</math>
oraz <math>\displaystyle (x,z)\in S\setminus R</math>. Skoro <math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności to <math>\displaystyle (z,y)
oraz <math>(x,z)\in S\setminus R</math>. Skoro <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności, to <math>(z,y)
\in R\cup S</math>. Przypuśćmy, że <math>\displaystyle (z,y)\in R</math>. Wtedy <math>\displaystyle (z,y),(y,x)\in R</math> wobec czego
\in R\cup S</math>. Przypuśćmy, że <math>(z,y)\in R</math>. Wtedy <math>(z,y),(y,x)\in R</math>, wobec czego
<math>\displaystyle (z,x)\in R</math> co jest sprzeczne z tym że <math>\displaystyle (x,z)\in S\setminus R</math> ponieważ relacja <math>\displaystyle R</math>
<math>(z,x)\in R</math>, co jest sprzeczne z tym, że <math>(x,z)\in S\setminus R</math>, ponieważ relacja <math>R</math>
jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla <math>\displaystyle (z,x)\in S</math>. Obie
jest symetryczna. Analogiczną sprzeczność otrzymujemy dla <math>(z,x)\in S</math>. Obie
możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła [[##eq:klasyInkluzje|Uzupelnic eq:klasyInkluzje|]] musi być
możliwości prowadzą do sprzeczności, a więc formuła 4.1 musi być
spełniona.
spełniona.


Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności <math>\displaystyle R,S</math> takich, że
Na koniec podajemy przykład relacji równoważności, równoważności <math>R,S</math> takich, że <math>R\cup S</math> jest relacją równoważności oraz <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>. Polem relacji będzie zbiór <math>X=\{0,1,2,3\}</math>. Relacje <math>R,S</math> określimy poprzez wyznaczane przez nie rozkłady odpowiednio <math>r,s</math>:
<math>\displaystyle R\cup S</math> jest relacją równoważności oraz <math>\displaystyle R\nsubseteq S</math> i <math>\displaystyle S\nsubseteq R</math>. Polem
relacji będzie zbiór <math>\displaystyle X=\{0,1,2,3\}</math>. Relacje <math>\displaystyle R,S</math> określimy poprzez wyznaczane
przez nie rozkłady odpowiednio <math>\displaystyle r,s</math>:


r<nowiki>=</nowiki>0,1, 2,3<br>
<center><math>\begin{align} r=\{\{0\},\{1\}, \{2,3\}\}\\
s<nowiki>=</nowiki>0,1, 2,3.
s=\{\{0,1\}, \{2\},\{3\}\}.
\end{align}</math></center>


Łatwo sprawdzić, że <math>\displaystyle R\nsubseteq S</math> i <math>\displaystyle S\nsubseteq R</math>, gdyż <math>\displaystyle (2,3)\in R\setminus S</math>
Łatwo sprawdzić, że <math>R\nsubseteq S</math> i <math>S\nsubseteq R</math>, gdyż <math>(2,3)\in R\setminus S</math>
oraz <math>\displaystyle (0,1)\in S\setminus R</math>. Z rozkładów <math>\displaystyle r,s</math> łatwo wynika, że formuła
oraz <math>(0,1)\in S\setminus R</math>. Z rozkładów <math>r,s</math> w prosty sposób wynika, że formuła 4.1 jest prawdziwa dla tych relacji, wobec czego <math>R\cup S</math> jest
[[##eq:klasyInkluzje|Uzupelnic eq:klasyInkluzje|]] jest prawdziwa dla tych relacji, wobec czego <math>\displaystyle R\cup S</math> jest
relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to <math>\{\{0,1\},\{2,3\}\}</math>.
relacją równoważności. Wyznaczany przez nią rozkład to <math>\displaystyle \{\{0,1\},\{2,3\}\}</math>.
</div></div>
</div></div>


Linia 739: Linia 739:
W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć
W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć
relacji ze względu na wiele przeróżnych  własności. W podrozdziale tym dokonamy
relacji ze względu na wiele przeróżnych  własności. W podrozdziale tym dokonamy
charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi kiedy takie domykanie jest możliwe.
charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi, kiedy takie domykanie jest możliwe.


Niech <math>\displaystyle \alpha</math> będzie rodziną relacji o polu
{{definicja|4.14.||
<math>\displaystyle X</math>, czyli niech <math>\displaystyle \alpha \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X^2))</math>.
Rodzina <math>\displaystyle \alpha</math> jest zamknięta na przecięcia gdy
# <math>\displaystyle X^2 \in \alpha</math>
# jeżeli <math>\displaystyle \emptyset \neq \alpha ' \subset \alpha</math> to  <math>\displaystyle \bigcap
\alpha ' \in \alpha</math>


Niech <math>\alpha</math> będzie rodziną relacji o polu
<math>X</math>, czyli niech <math>\alpha \in \mathcal{P} ( \mathcal{P} (X^2))</math>.
Rodzina <math>\alpha</math> jest zamknięta na przecięcia, gdy:
# <math>X^2 \in \alpha</math>,
# jeżeli <math>\emptyset \neq \alpha ' \subset \alpha</math> to  <math>\bigcap
\alpha ' \in \alpha</math>.
}}
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji.
Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji.
Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relacje zawierającą daną  należącą do klasy.
Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relację zawierającą daną  należącą do klasy.


Relacja <math>\displaystyle S \subset X^2</math> jest domknięciem relacji <math>\displaystyle R \subset X^2</math> w klasie (zbiorze)
<span id="definicja_4_15">{{definicja|4.15.||
relacji <math>\displaystyle \alpha</math> gdy:
# <math>\displaystyle R \subset S</math>
# <math>\displaystyle S \in \alpha</math>
# dla każdej relacji <math>\displaystyle T</math> jeżeli <math>\displaystyle R \subset T</math> oraz <math>\displaystyle T \in \alpha</math> to <math>\displaystyle S \subset T</math>


{{lemat|||
Relacja <math>S \subset X^2</math> jest domknięciem relacji <math>R \subset X^2</math> w klasie (zbiorze)
relacji <math>\alpha</math>, gdy:
# <math>R \subset S</math>,
# <math>S \in \alpha</math>,
# dla każdej relacji <math>T</math> jeżeli <math>R \subset T</math> oraz <math>T \in \alpha</math> to <math>S \subset T</math>.
}}</span>
{{lemat|4.16.||


Domknięcie relacji (w dowolnej klasie) jeżeli istnieje to jest jedyne. }}
Domknięcie relacji (w dowolnej klasie), jeżeli istnieje, to jest jedyne.  
}}


{{dowod|||
{{dowod|||
Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji to ze względu na warunek <math>\displaystyle (3)</math> wzajemnie
 
Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek <math>(3)</math> wzajemnie
by się zawierały.
by się zawierały.
}}
}}


{{twierdzenie|||
{{twierdzenie|4.17.||
 
Następujące warunki są równoważne:
Następujące warunki są równoważne:
# Klasa relacji <math>\displaystyle \alpha</math> jest domknięta na przecięcia.
# Klasa relacji <math>\alpha</math> jest domknięta na przecięcia.
# Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji <math>\displaystyle \alpha</math>.
# Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji <math>\alpha</math>.


}}
}}


{{dowod|||
{{dowod|||
<math>\displaystyle (1) \rightarrow (2)</math>. Niech <math>\displaystyle R</math> będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji <math>\displaystyle \alpha '</math>
 
jako <math>\displaystyle  \left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S \hspace*{0.1mm} \wedge  S\in\alpha \right\}</math>. Takie <math>\displaystyle \alpha '</math> nie jest
<math>(1) \rightarrow (2)</math>. Niech <math>R</math> będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji <math>\alpha '</math>
puste bowiem relacja totalna <math>\displaystyle X^2</math> należy do <math>\displaystyle \alpha '</math>. Pokażmy, że <math>\displaystyle \bigcap \alpha
jako <math>\left\{S\in\mathcal{P} (X^2) : R\subset S \wedge  S\in\alpha \right\}</math>. Takie <math>\alpha '</math> nie jest
'</math> jest domknięciem <math>\displaystyle R</math> w <math>\displaystyle \alpha</math>. Istotnie <math>\displaystyle R\subset \bigcap \alpha '</math>. Z założenia
puste, bowiem relacja totalna <math>X^2</math> należy do <math>\alpha '</math>. Pokażmy, że <math>\bigcap \alpha
mamy też <math>\displaystyle \bigcap \alpha ' \in \alpha</math>. Minimalność <math>\displaystyle \bigcap \alpha '</math> stwierdzamy
'</math> jest domknięciem <math>R</math> w <math>\alpha</math>. Istotnie <math>R\subset \bigcap \alpha '</math>. Z założenia
przez: niech <math>\displaystyle R \subset S'</math> takie że <math>\displaystyle S' \in \alpha</math>.  Takie <math>\displaystyle S'</math> musi leżeć w
mamy też <math>\bigcap \alpha ' \in \alpha</math>. Minimalność <math>\bigcap \alpha '</math> stwierdzamy
zbiorze <math>\displaystyle \alpha '</math> jest
przez: niech <math>R \subset S'</math> takie że <math>S' \in \alpha</math>.  Takie <math>S'</math> musi leżeć w
więc <math>\displaystyle \bigcap \alpha ' \subset S' </math>.<br>
zbiorze <math>\alpha '</math>, jest
<math>\displaystyle (2) \rightarrow (1)</math>. Po pierwsze <math>\displaystyle X^2</math> leży w zbiorze <math>\displaystyle \alpha</math> bo wystarczy domknąć
więc <math>\bigcap \alpha ' \subset S'</math>.<br>
<math>\displaystyle X^2</math>. Niech <math>\displaystyle \alpha '</math> będzie niepustym podzbiorem <math>\displaystyle \alpha</math>. Niech <math>\displaystyle S_0</math> będzie
<math>(2) \rightarrow (1)</math>. Po pierwsze <math>X^2</math> leży w zbiorze <math>\alpha</math>, bo wystarczy domknąć
domknięciem <math>\displaystyle \bigcap \alpha '</math> w <math>\displaystyle \alpha</math>. Wiemy, że dla dowolnej relacji <math>\displaystyle S'</math>  o ile
<math>X^2</math>. Niech <math>\alpha '</math> będzie niepustym podzbiorem <math>\alpha</math>. Niech <math>S_0</math> będzie
<math>\displaystyle \bigcap \alpha ' \subset S'</math> i <math>\displaystyle S'\in \alpha</math> to <math>\displaystyle S_0 \subset S'</math>. Połóżmy za <math>\displaystyle S'</math>
domknięciem <math>\bigcap \alpha '</math> w <math>\alpha</math>. Wiemy, że dla dowolnej relacji <math>S'</math>, o ile
dowolny element z <math>\displaystyle \alpha '</math>. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
<math>\bigcap \alpha ' \subset S'</math> i <math>S'\in \alpha</math> to <math>S_0 \subset S'</math>. Połóżmy za <math>S'</math>
jest więc tak, że <math>\displaystyle S_0 \subset S'</math> dla dowolnej <math>\displaystyle S'</math> wyjętej z <math>\displaystyle \alpha '</math>. W takim
dowolny element z <math>\alpha '</math>. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione,
razie <math>\displaystyle S_0 \subset \bigcap \alpha '</math>. Ponieważ mamy też <math>\displaystyle  \bigcap \alpha '\subset
jest więc tak, że <math>S_0 \subset S'</math> dla dowolnej <math>S'</math> wyjętej z <math>\alpha '</math>. W takim
S_0</math> bo <math>\displaystyle S_0</math> było domknięciem jest więc <math>\displaystyle \bigcap \alpha '= S_0</math> a to oznacza, że
razie <math>S_0 \subset \bigcap \alpha '</math>. Ponieważ mamy też <math>\bigcap \alpha '\subset
<math>\displaystyle S_0 \in \alpha</math>.
S_0</math>, bo <math>S_0</math> było domknięciem, jest więc <math>\bigcap \alpha '= S_0</math>, a to oznacza, że
<math>S_0 \in \alpha</math>.
}}
}}


{{cwiczenie|||
<span id="cwiczenie_4_18">{{cwiczenie|4.18||


Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji,
Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji,
zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.
zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.


Pokazać stosując twierdzenie [[##thm:domkniecie|Uzupelnic thm:domkniecie|]], że nie istnieje domknięcie spójne
Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|twierdzenie 4.17.]]), że nie istnieje domknięcie spójne
ani antysymetryczne. (Relacja <math>\displaystyle R</math> jest spójna gdy <math>\displaystyle \forall x,y (x,y) \in R \hspace*{0.1mm} \vee  
ani antysymetryczne. (Relacja <math>R</math> jest spójna, gdy <math>\forall x,y (x,y) \in R \vee  
(y,x)\in R</math>. Relacja <math>\displaystyle R</math> jest antysymetryczna gdy z faktu, że <math>\displaystyle (x,y) \in R</math> oraz
(y,x)\in R</math>. Relacja <math>R</math> jest antysymetryczna, gdy z faktu, że <math>(x,y) \in R</math> oraz
<math>\displaystyle (y,x) \in R</math> da się pokazać, że <math>\displaystyle x=y</math>)
<math>(y,x) \in R</math>, da się pokazać, że <math>x=y</math>).


}}
}}</span>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   


Ćwiczenie jest elementarne.
1. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na <math>X</math> to <math>R\cup 1_X</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
# Pokażemy, że dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji zwrotnych na <math>\displaystyle X</math> to <math>\displaystyle R\cup 1_X</math>.
:(a)  <math>R \subset R \cup 1_X</math>,
Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
:(b)  <math>1_X \subset R \cup 1_X</math>, a więc jest zwrotna,
## <math>\displaystyle R \subset R \cup 1_X</math>
:(c)  weźmy dowolną zwrotną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest zwrotna to <math>T\supset 1_X</math>, a więc <math>T\supset R \cup 1_X</math>.
## <math>\displaystyle 1_X \subset R \cup 1_X</math>, a więc jest zwrotna
 
## weźmy dowolną zwrotną relację <math>\displaystyle T\supset R</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T</math> jest zwrotna to <math>\displaystyle T\supset 1_X</math>, a więc <math>\displaystyle T\supset R \cup 1_X</math>.
2. Pokażemy, że dla każdej relacji <math>R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na <math>X</math> to <math>R\cup R^{-1}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
# Pokażemy, że dla każdej relacji <math>\displaystyle R\in X^2</math> jej domknięcie w klasie relacji symetrycznych na <math>\displaystyle X</math> to <math>\displaystyle R\cup R^{-1}</math>.
:(a)  <math>R \subset R \cup R^{-1}</math>,
Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
:(b)  <math>(R \cup R^{-1})^{-1} = R^{-1} \cup (R^{-1})^{-1}= R^{-1} \cup R= R \cup R^{-1}</math>, a więc jest symetryczna ,
## <math>\displaystyle R \subset R \cup R^{-1}</math>
:(c) weźmy dowolną symetryczną relację <math>T\supset R</math>. Ponieważ <math>T</math> jest symetryczna to <math>T \supset T^{-1}</math>. Skoro <math>T \supset R</math> to <math>T^{-1} \supset R^{-1}</math>. Ponieważ <math>T \supset T^{-1}</math>, to <math>T\supset R\cup R^{-1}</math>.
## <math>\displaystyle (R \cup R^{-1})^{-1} = R^{-1} \cup (R^{-1})^{-1}= R^{-1} \cup R= R \cup R^{-1} </math>, a więc jest symetryczna
 
## weźmy dowolną symetryczną relację <math>\displaystyle T\supset R</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T</math> jest symetryczna to
3 Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych, przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia, pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math>n\in N \setminus\{0\}</math> przez <math>R^n</math> będziemy oznaczać <math>n</math>-krotne złożenie relacji <math>R</math> z sobą (czyli <math>R^1=R</math> oraz <math>R^{n+1}= R^n \circ R</math> dla <math>n>1</math>). Zdefiniujmy rodzinę <math>\mathcal{R}</math> jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń relacji <math>R</math> z sobą, czyli <math>\mathcal{R}=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in N}  (n\neq 0 \wedge R^n=r)\}</math>. Do formalnego zdefiniowania rodziny <math>\mathcal{R}</math> potrzebne są pojęcia liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji <math>R</math> w klasie relacji przechodnich na <math>X</math> to relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math>. Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia:
<math>\displaystyle T \supset T^{-1}</math>. Skoro <math>\displaystyle T \supset R</math> to <math>\displaystyle T^{-1} \supset R^{-1}</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T \supset T^{-1}</math> to <math>\displaystyle T\supset R\cup R^{-1}</math>.
:(a) <math>R=R^1 \subset \bigcup \mathcal{R}</math>,
# Posługując się intuicyjnym pojęciem liczb naturalnych przedstawimy szkic konstrukcji przechodniego domknięcia,
:(b) Aby pokazać, że relacja <math>\bigcup \mathcal{R}</math> jest przechodnia, weźmy dowolne dwie pary <math>(a,b),(b,c) \in \mathcal{R}</math>. Wtedy muszą istnieć liczby <math>n,m \in N</math> takie, że <math>(a,b)\in R^n</math> oraz <math>(b,c)\in R^m</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^m \circ R^n</math>. Z łączności składania relacji wynika, że <math>R^m \circ R^n= R^{m+n}</math>. Wobec tego <math>(a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \mathcal{R}</math>.
pomimo że konstrukcja ta wyprzedza prezentowany materiał. Dla dowolnej liczby <math>\displaystyle n\in \mathbb{N} \setminus\{0\}</math> przez <math>\displaystyle R^n</math>
:(c) Weźmy dowolną przechodnią relację <math>T</math> taką, że <math>R\subset T</math>, pokażemy indukcyjnie, że dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n\subset T</math>.
będziemy oznaczać <math>\displaystyle n</math>-krotne złożenie relacji <math>\displaystyle R</math> z sobą (czyli <math>\displaystyle R^1=R</math> oraz <math>\displaystyle R^{n+1}= R^n \circ R</math> dla <math>\displaystyle n>1</math>).
::i. Baza indukcji. Dla <math>n=1</math> mamy <math>R^1=R</math>, a więc z założenia <math>R^1\subset T</math>.
Zdefiniujmy rodzinę <math>\displaystyle \kRodz</math> jako zbiór wszystkich skończonych wielokrotnych złożeń
::ii. Krok indukcyjny. Weźmy dowolne <math>n\in N\setminus \{0,1\}</math> i przypuśćmy, że dla każdego <math>0<m<n</math> zachodzi <math>R^m\subset T</math>. Weźmy dowolną parę <math>(a,c)\in R^n</math>. Ponieważ <math>n>1</math>, to <math>R^n= R^{n-1} \circ R</math>. Oznacza to, że istnieje element <math>b\in X</math> taki, że <math>(a,b)\in R</math> oraz <math>(b,c)\in R^{n-1}</math>. Z założenia indukcyjnego wynika, że <math>(a,b)\in T</math> oraz <math>(b,c)\in T</math>. Ponieważ <math>T</math> jest przechodnia to <math>(a,c)\in T</math>. Wobec dowolności wyboru pary <math>(a,c)</math> otrzymujemy <math>R^n \subset T</math>.
relacji <math>\displaystyle R</math> z sobą, czyli <math>\displaystyle \kRodz=\{r\subset X^2 : \exists_{n\in \mathbb{N}}  (n\neq 0
\wedge R^n=r)\}</math>. Do formalnego zdefiniowania rodziny <math>\displaystyle \kRodz</math> potrzebne są pojęcia
liczb naturalnych, funkcji oraz definiowania przez indukcje, które zostaną
przedstawione w następnych rozdziałach. Pokażemy teraz, że domknięcie relacji <math>\displaystyle R</math> w
klasie relacji przechodnich na <math>\displaystyle X</math> to relacja <math>\displaystyle \bigcup \kRodz</math>.
Pokażemy po kolei, że spełnia warunki domknięcia.
## <math>\displaystyle R=R^1 \subset \bigcup \kRodz</math>
## Aby pokazać, że relacja <math>\displaystyle \bigcup \kRodz</math> jest przechodnia weźmy dowolne dwie pary <math>\displaystyle (a,b),(b,c) \in \kRodz</math>.
Wtedy muszą istnieć liczby <math>\displaystyle n,m \in \mathbb{N}</math> takie, że <math>\displaystyle (a,b)\in R^n</math> oraz <math>\displaystyle (b,c)\in R^m</math>. Wobec tego <math>\displaystyle (a,c)\in R^m \circ R^n</math>.
Z łączności składania relacji wynika, że <math>\displaystyle R^m \circ R^n= R^{m+n}</math>. Wobec tego <math>\displaystyle (a,c)\in R^{m+n} \subset \bigcup \kRodz</math>.
## Weźmy dowolną przechodnią relację <math>\displaystyle T</math> taką, że <math>\displaystyle R\subset T</math> pokażemy indukcyjnie, że dla każdego
<math>\displaystyle n\in \mathbb{N}\setminus \{0\}</math> mamy <math>\displaystyle R^n\subset T</math>.
### Baza indukcji. Dla <math>\displaystyle n=1</math> mamy <math>\displaystyle R^1=R</math> a więc z założenia <math>\displaystyle R^1\subset T</math>.
### Krok indukcyjny. Weźmy dowolne <math>\displaystyle n\in \mathbb{N}\setminus \{0,1\}</math> i przypuśćmy, że dla każdego <math>\displaystyle 0<m<n</math>
zachodzi <math>\displaystyle R^m\subset T</math>. Weźmy dowolną parę <math>\displaystyle (a,c)\in R^n</math>. Ponieważ <math>\displaystyle n>1</math> to <math>\displaystyle R^n= R^{n-1} \circ R</math>.
Oznacza to, że istnieje element <math>\displaystyle b\in X</math> taki, że <math>\displaystyle (a,b)\in R</math> oraz <math>\displaystyle (b,c)\in R^{n-1}</math>. Z założenia
indukcyjnego wynika, że <math>\displaystyle (a,b)\in T</math> oraz <math>\displaystyle (b,c)\in T</math>. Ponieważ <math>\displaystyle T</math> jest przechodnia to <math>\displaystyle (a,c)\in T</math>.
Wobec dowolności wyboru pary <math>\displaystyle (a,c)</math> otrzymujemy <math>\displaystyle R^n \subset T</math>.


Skoro dla każdego <math>\displaystyle n\in \mathbb{N}\setminus \{0\}</math> mamy <math>\displaystyle R^n \subset T</math> to również <math>\displaystyle \bigcup \kRodz \subset T</math>.
Skoro dla każdego <math>n\in N\setminus \{0\}</math> mamy <math>R^n \subset T</math>, to również <math>\bigcup \mathcal{R} \subset T</math>.


Pokażemy teraz że istnieje zbiór <math>\displaystyle X</math> taki, że klasa relacji spójnych na zbiorze <math>\displaystyle X</math> i
Pokażemy teraz, że istnieje zbiór <math>X</math> taki, że klasa relacji spójnych na zbiorze <math>X</math> i
klasa relacji symetrycznych na zbiorze <math>\displaystyle X</math> nie są domknięte na przecięcia. W obliczu
klasa relacji symetrycznych na zbiorze <math>X</math> nie są domknięte na przecięcia. W obliczu
twierdzenia [[##thm:domkniecie|Uzupelnic thm:domkniecie|]] będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają
Twierdzenia 4.17 (patrz [[#twierdzenie_4_17|Twierdzenie 4.17.]]) będzie to oznaczało, że nie wszystkie relacje mają
domknięcia  w tych klasach. Niech <math>\displaystyle X=\{0,1\}</math>.
domknięcia  w tych klasach. Niech <math>X=\{0,1\}</math>.
# Relacje <math>\displaystyle \{(0,1),(0,0),(1,1)\}, \{(1,0),(0,0),(1,1)\}</math> są spójne na <math>\displaystyle X</math>, a ich
# Relacje <math>\{(0,1),(0,0),(1,1)\}, \{(1,0),(0,0),(1,1)\}</math> są spójne na <math>X</math>, a ich przecięcie, czyli zbiór <math>\{(0,0),(1,1)\}</math>, nie jest.
przecięcie czyli zbiór <math>\displaystyle \{(0,0),(1,1)\}</math> nie jest.
# Relacja <math>X^2</math> nie jest antysymetryczna, a więc klasa relacji antysymetrycznych na <math>X</math> nie jest domknięta na przecięcia.
# Relacja <math>\displaystyle X^2</math> nie jest antysymetryczna, a więc klasa relacji antysymetrycznych na <math>\displaystyle X</math>
nie jest domknięta na przecięcia.


</div></div>
</div></div>


{{cwiczenie|||
{{cwiczenie|4.19||


Dla relacji <math>\displaystyle R</math> niech <math>\displaystyle R^\alpha</math>, <math>\displaystyle R^\beta</math>, <math>\displaystyle R^\gamma</math> oznaczają odpowiednio
Dla relacji <math>R</math> niech <math>R^\alpha</math>, <math>R^\beta</math>, <math>R^\gamma</math> oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji <math>R</math>. Czy prawdą jest, że:
zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji <math>\displaystyle R</math>. Czy
# dla dowolnej relacji <math>R</math> relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest relacją równoważności,
prawdą jest że:
# dla dowolnej relacji <math>R</math> zachodzi
# dla dowolnej relacji <math>\displaystyle R</math> relacja
<math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest relacją równoważności
# dla dowolnej relacji <math>\displaystyle R</math> zachodzi


<center><math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma =((R^\gamma)^\beta)^\alpha
<center><math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma =((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math></center>
</math></center>


W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub
W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub
Linia 873: Linia 857:


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   
# Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze <math>\displaystyle X</math>. Z definicji zwrotności mamy
1. Zaczniemy od pokazania, że dowolne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Rozważamy relacje na zbiorze <math>X</math>. Z definicji zwrotności mamy, <math>R</math> jest zwrotna wtedy i tylko wtedy gdy <math>R\supset 1_X</math>. W definicji domknięcia 4.15 (patrz [[#definicja_4_15|Definicja 4.15.]]) punkt pierwszy mówi, że jeśli <math>S</math> jest domknięciem to <math>S\supset R</math>. Wobec tego konieczne jest, aby <math>S\supset 1_X</math>. Zwróćmy uwagę, że powyższy argument działa dla dowolnych klas rodzin relacji domkniętych na przecięcia. Stąd otrzymujemy, że symetryczne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne, i przechodnie domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Ponieważ relacja <math>R^\alpha</math> jest zwrotna, to również zwrotna musi być <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math>. Pokażemy teraz, że przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Wykorzystamy charakteryzację domknięcia przechodniego z ćwiczenia 4.18 (patrz [[#cwiczenie_4_18|ćwiczenie 4.18.]]). Można łatwo pokazać indukcyjnie, że dla dowolnego <math>n\in N\setminus\{0\}</math> mamy <math>(R^n)^{-1}=(R^{-1})^n</math>. Dla relacji symetrycznych dostajemy więc <math>(R^n)^{-1}=R^n</math>. Wobec tego mamy:
<math>\displaystyle R</math> jest zwrotna wtedy i tylko wtedy gdy <math>\displaystyle R\supset 1_X</math>. W definicji domknięcia [[##defn:domkniecie|Uzupelnic defn:domkniecie|]] punkt pierwszy mówi, że jeśli <math>\displaystyle S</math> jest
domknięciem to <math>\displaystyle S\supset R</math>. Wobec tego konieczne jest aby <math>\displaystyle S\supset 1_X</math>. Zwróćmy uwagę, że powyższy argument działa dla dowolnych klas rodzin relacji
domkniętych na przecięcia. Stąd otrzymujemy, że symetryczne domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne,
i przechodnie domknięcie relacji zwrotnej jest zwrotne. Ponieważ relacja <math>\displaystyle R^\alpha</math> jest zwrotna, to również zwrotna musi być <math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math>.
Pokażemy teraz, że przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Wykorzystamy charakteryzację domknięcia przechodniego z ćwiczenia
[[##ex:charakteryzacjeDomkniec|Uzupelnic ex:charakteryzacjeDomkniec|]]. Można łatwo pokazać indukcyjnie, że dla dowolnego <math>\displaystyle n\in\mathbb{N}\setminus\{0\}</math> mamy <math>\displaystyle (R^n)^{-1}=(R^{-1})^n</math>.
Dla relacji symetrycznych dostajemy więc <math>\displaystyle (R^n)^{-1}=R^n</math>. Wobec tego mamy


<center><math>\displaystyle (\bigcup\{R^n:n\in \mathbb{N} \setminus \{0\}\})^{-1} = \bigcup\{(R^n)^{-1}:n\in \mathbb{N} \setminus \{0\}\}=
<center><math>(\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\})^{-1} = \bigcup\{(R^n)^{-1}:n\in N \setminus \{0\}\}=
\bigcup\{R^n:n\in \mathbb{N} \setminus \{0\}\}
\bigcup\{R^n:n\in N \setminus \{0\}\}</math>,</center>
</math></center>


a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że
a więc przechodnie domknięcie relacji symetrycznej jest symetryczne. Oznacza to, że relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem, to jest też przechodnia. Wobec tego jest relacją równoważności.
relacja <math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest symetryczna. Wcześniej pokazaliśmy, że jest
2. Pokażemy relację <math>R</math>, dla której relacja <math>((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math> nie jest przechodnia. Ponieważ relacja <math>((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math> jest przechodnia, będzie to oznaczało, że te relacje są różne. Niech <math>X=\{0,1,2\}</math> oraz <math>R=\{(0,2),(1,2)\}</math>. Relacja <math>R</math> jest przechodnia, więc <math>R^\gamma=R</math>; jej symetryczne domknięcie to <math>(R^\gamma)^\beta=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1)\}</math>. I po zwrotnym domknięciu otrzymujemy <math>((R^\gamma)^\beta)^\alpha=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1),(0,0),(1,1),(2,2)\}</math>. Łatwo zauważyć, że otrzymana relacja nie jest przechodnia,
zwrotna. Ponieważ jest przechodnim domknięciem to jest też przechodnia. Wobec tego
gdyż <math>(0,2),(2,1)\in ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>, podczas gdy <math>(0,1)\notin ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>.
jest relacją równoważności.
# Pokażemy relację <math>\displaystyle R</math> dla której relacja <math>\displaystyle ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math> nie jest przechodnia. Ponieważ relacja <math>\displaystyle ((R^\alpha)^\beta)^\gamma</math>
jest przechodnia, będzie to oznaczało że te relacje są różne. Niech <math>\displaystyle X=\{0,1,2\}</math> oraz <math>\displaystyle R=\{(0,2),(1,2)\}</math>. Relacja <math>\displaystyle R</math> jest przechodnia
więc <math>\displaystyle R^\gamma=R</math> jej symetryczne domknięcie to <math>\displaystyle (R^\gamma)^\beta=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1)\}</math>. I po zwrotnym domknięciu otrzymujemy
<math>\displaystyle ((R^\gamma)^\beta)^\alpha=\{(0,2),(2,0),(1,2),(2,1),(0,0),(1,1),(2,2)\}</math>. Łatwo zauważyć, że otrzymana relacja nie jest przechodnia,
gdyż <math>\displaystyle (0,2),(2,1)\in ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math> podczas gdy <math>\displaystyle (0,1)\notin ((R^\gamma)^\beta)^\alpha</math>.


</div></div>
</div></div>
==Iloczyn kartezjański i podobne konstrukcje (''rozdział dla
dociekliwych)''==
W definicji [[##iloczyn_kartezjanski|Uzupelnic iloczyn_kartezjanski|]] zaprezentowanej w rozdziale
[[##section_iloczyn_kartezjanski|Uzupelnic section_iloczyn_kartezjanski|]] jest pewna nieścisłość. Konstrukcja iloczynu
kartezjańskiego odwołuje się do aksjomatu wyróżniania w wersji nieuprawomocnionej.
Konstrukcja którą zobaczą państwo w tym rozdziale usuwa tą poprzednią niedogodność.
{{twierdzenie|||
Dla dowolnych dwóch zbiorów <math>\displaystyle x</math> i <math>\displaystyle y</math> istnieje zbiór <math>\displaystyle x\times y</math> zawierający
wszystkie pary postaci <math>\displaystyle (w,z)</math> gdzie <math>\displaystyle w\in x</math> i <math>\displaystyle z\in y</math>.
}}
{{dowod|||
Ustalmy dwa dowolne zbiory <math>\displaystyle x</math> i <math>\displaystyle y</math>. Jeśli <math>\displaystyle x=\emptyset</math> lub <math>\displaystyle y=\emptyset</math> to
<math>\displaystyle x\times y = \emptyset</math> istnieje na podstawie aksjomatu zbioru pustego. W przeciwnym
przypadku <math>\displaystyle x\cup y</math> jest zbiorem jednoelementowym <math>\displaystyle \{z\}</math> to <math>\displaystyle x\times
y=\{\{\{z\}\}\}</math> istnieje na podstawie aksjomatu pary. W dalszej częsci dowodu
zakładamy że zbiory <math>\displaystyle x</math> i <math>\displaystyle y</math> są niepuste i że <math>\displaystyle x\cup y</math> ma więcej niż jeden element.
Na podstawie aksjomatu zbioru potęgowego, aksjomatu unii i aksjomatu wycinania
następujące zbiory istnieją:
A &<nowiki>=</nowiki>z{P}(x)<nowiki>|</nowiki>  w z <nowiki>=</nowiki>w, <br>
B &<nowiki>=</nowiki>z{P}(x y)<nowiki>|</nowiki>  w  v (w  v  z<nowiki>=</nowiki>v,w),<br>
C &<nowiki>=</nowiki>z{P}({P}(y))<nowiki>|</nowiki>  v z<nowiki>=</nowiki>v<nowiki>=</nowiki>(v,v).
Nasze założenia gwarantują, że żaden z powyższych zbiorów nie jest pusty. Kontynuując
możemy stworzyć
D_0 &<nowiki>=</nowiki>z{P}(A B)<nowiki>|</nowiki>  w  v w v
z<nowiki>=</nowiki>w,w,v<nowiki>=</nowiki>(w,v),
w którym to zbiorze mamy pewność, że <math>\displaystyle w</math> jest elementem <math>\displaystyle x</math>. Kontynuujemy definiując
D_0' &<nowiki>=</nowiki>z{P}(D_0 C)<nowiki>|</nowiki>  w  v w v
z<nowiki>=</nowiki>(w,v),(v,v),
gdzie mamy pewność, że <math>\displaystyle w</math> jest elementem <math>\displaystyle x</math>, a <math>\displaystyle v</math> elementem <math>\displaystyle y</math>, oraz
D_0" &<nowiki>=</nowiki>z{P}(D_0 C)<nowiki>|</nowiki>  w  v w v
z<nowiki>=</nowiki>(w,v),(w,w ),
gdzie mamy pewność, że <math>\displaystyle w\in A\cap B</math>. Kończąc
x y &<nowiki>=</nowiki>z D_0' <nowiki>|</nowiki>  w  v w v
z<nowiki>=</nowiki>(w,v) z D_0" <nowiki>|</nowiki>  w z<nowiki>=</nowiki>(w,w).
}}
{{twierdzenie|||
Jeśli <math>\displaystyle x,y</math> i <math>\displaystyle z</math> są zbiorami i <math>\displaystyle z\subseteq x\times y</math> to zbiorem jest również ogół
<math>\displaystyle v</math> takich, że istnieje <math>\displaystyle w</math> spełniające <math>\displaystyle (v,w)\in z</math>. Zbiór takich <math>\displaystyle v</math> oznaczamy
przez <math>\displaystyle \pi_1(z)</math> i nazywamy projekcją na pierwszą współrzędną.
}}
{{dowod|||
Zbiór <math>\displaystyle \pi_1(z)</math> istnieje na podstawie aksjomatów ZF i jest równy:
<center><math>\displaystyle \pi_1(z) = \bigcup\{w\in\bigcup z\,|\, \exists u\; w=\{u\}\}.
</math></center>
}}
W tej chwili jesteśmy gotowi dowieść własność zapowiedzianą w Wykład. AKS Dla
dowolnej formuły <math>\displaystyle \varphi'</math> nie posiadającej zmiennych wolnych innych niż <math>\displaystyle z'</math> i
<math>\displaystyle x_1'</math> następująca formuła jest prawdą
<center><math>\displaystyle \forall x_1' \forall x' \exists y' \forall z'\; z'\in y' \iff (z'\in x' \land
\varphi').
</math></center>
Aby dowieść tą własność ustalmy dowolną formułę <math>\displaystyle \varphi'</math> i dowolny zbiór <math>\displaystyle x_1'</math>.
Stosujemy aksjomat wyróżniania do <math>\displaystyle x=x\times \{x_1'\}</math>&nbsp;(który istnieje na mocy
Twierdzenia&nbsp;[[##tw:produktistnieje|Uzupelnic tw:produktistnieje|]]) i do formuły
<center><math>\displaystyle \exists z' \exists x_1'\; z=(z',x_1')\land\varphi'
</math></center>
otrzymując zbiór <math>\displaystyle y</math>. Wymagany zbiór <math>\displaystyle y'</math> istnieje na mocy
Twierdzenia&nbsp;[[##tw:pierwszaproj|Uzupelnic tw:pierwszaproj|]] i jest równy <math>\displaystyle \pi_1(y)</math>.
Przykładem zastosowania powyższego twierdzenia może być otrzymanie drugiej projekcji
z iloczynu kartezjańskiego. Aby otrzymać <math>\displaystyle \pi_2(z)</math> stosujemy powyższe twierdzenie do
<math>\displaystyle x_1'=z</math>, <math>\displaystyle x=\bigcup\bigcup{z}</math> i wyrażenia <math>\displaystyle \varphi'</math> mówiącego <math>\displaystyle \exists w\;
(w,z')\in x_1'</math>.

Aktualna wersja na dzień 22:13, 11 wrz 2023

Para uporządkowana

Bardzo często będziemy chcieli mieć do czynienia ze zbiorem, który niesie w sobie informację o dwóch innych zbiorach, informację tak trafnie zakodowaną, aby można było odzyskać z niej każdą z jego składowych. Do tego celu wprowadzimy zbiór nazywany parą uporządkowaną dwóch innych zbiorów.

Definicja 1.1.

Niech x oraz y będą zbiorami. Przez parę uporządkowaną (x,y) rozumiemy zbiór

{{x},{x,y}}

Parę uporządkowaną można zdefiniować inaczej na wiele sposobów. Chodzi jednak o to, aby ze zbioru, który jest parą, można było odzyskać jednoznacznie każdą z jego składowych. Tak więc moglibyśmy zaakceptować każdą inną inną definicję pod warunkiem, że będzie spełnione następujące twierdzenie:

Twierdzenie 1.2.

Dla dowolnych zbiorów a,b,c,d zachodzi:

(a,b)=(c,d)a=cb=d

Dowód

Dowód przeprowadzimy tylko ze strony lewej do prawej, bo w odwrotnym kierunku jest to fakt oczywisty. Niech zatem dwie pary (a,b) i (c,d) będą równe. Ponieważ {a}(a,b), więc {a}(c,d). Mamy zatem {a}={c} lub {a}={c,d}. W pierwszym przypadku a=c, ale w drugim również jest tak, mamy bowiem, że c{a}. Pierwszą część twierdzenia mamy za sobą, bo już wiemy, że pierwsze współrzędne równych par są równe.

(a,b)=(a,d)

Następnie przeprowadzamy dowód przez przypadki. Jeżeli jest tak, że a=b, to (a,b)={{a}}. Zatem {{a}}={{a},{a,d}}, co daje, że {a,d}={a}, a zatem d=a. W przeciwnym przypadku, gdy ab mamy, że {a,b}{{a},{a,d}}. Daje to dwie możliwości albo {a,b}={a}, co nie może mieć miejsca, bo mielibyśmy, że a=b albo zaś {a,b}={a,d}. To drugie prowadzi do naszej tezy b=d.

Ćwiczenie 1.3

Dla każdej pary x=(a,b) udowodnij, że

x=a
Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.4

Udowodnij, że dla dowolnej pary uporządkowanej x zbiór

(𝒫(x)𝒫())

jest pusty, gdy współrzędne par są różne, a w przeciwnym przypadku jest zbiorem jednoelementowym zawierającym współrzędną pary x.

Rozwiązanie

Ćwiczenie 1.5

Pokaż, że z każdej pary x można otrzymać jej drugą współrzędną, posługując się jedynie parą x, mnogościowymi operacjami ,,,,,𝒫() oraz stałą .

Wskazówka


Rozwiązanie

Iloczyn kartezjański

Zanim wprowadzimy definicję zbioru wszystkich par uporządkowanych elementów dwóch zbiorów (zwanego dalej iloczynem kartezjańskim), należy nam się krótkie wprowadzenie. Otóż niech xX oraz yY. Łatwo zauważyć, że zarówno {x,y}, jak i {x} są podzbiorami XY. Zatem {x,y}𝒫(XY) oraz {x}𝒫(XY). Więc {{x},{x,y}}𝒫(XY), co daje, że (x,y)𝒫(𝒫(XY)).

Istnienie i konstrukcja iloczynu kartezjańskiego zostało dokładnie omówione w dodatkowym rozdziale "Iloczyn kartezjański i aksjomat wyróżniania" . Proponuję przestudiowanie dodatkowego rozdziału dopiero po zapoznaniu się z rozdziałami wcześniejszymi, pomimo braku precyzji w następnej definicji.

Definicja 2.1.

Niech x,y będą zbiorami. Iloczynem kartezjańskim (produktem) x×y nazywamy zbiór

{z𝒫(𝒫(xy)):axby(a,b)=z}

Będziemy używać specjalnej notacji x2 na zbiór x×x.

Ćwiczenie 2.2

Pokaż następujące elementarne własności iloczynu kartezjańskiego:

x×=(2.1)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.2)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.3)x×(yz)=(x×y)(x×z)(2.4)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.3

Produkt kartezjański × jest monotoniczny ze względu na każdą współrzędną osobno, to znaczy:

xy(x×z)(y×z)(2.5)xy(z×x)(z×y)(2.6)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 2.4

Sprawdź, czy dla dowolnych zbiorów A,B,C, prawdziwa jest następująca implikacja:

A×B=A×CB=C
Rozwiązanie

Relacje

Definicja 3.1.

Relacją nazywamy każdy podzbiór iloczynu x×y.

Operacje na relacjach:

Definicja 3.2.

Niech RA×B oraz SB×C.

SR:={(x,z)A×C:yB(x,y)R(y,z)S}

R1:={(y,x)B×A:(x,y)R}
RL:={xA:yB(x,y)R}
RP:={yB:xA(x,y)R}

Ćwiczenie 3.3

Niech relacja RA×B,SB×C oraz TC×D. Pokazać elementarne własności operacji na relacjach:

T(SR)=(TS)R(3.1)(SR)1=R1S1(3.2)RRL×RP(3.3)(SR)LRL(3.4)(SR)PSP(3.5)(R1)L=RP(3.6)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.4

Niech relacja RB×C,SB×C oraz TA×B. Pokaż własności:

(RS)1=R1S1(3.7)(RS)1=R1S1(3.8)(R1)1=R(3.9)(RS)T=(RT)(ST)(3.10)(RS)T(RT)(ST)(3.11)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.5

Podaj przykład relacji, dla których poniższa równość nie jest prawdziwa.

(RS)T=(RT)(ST)
Rozwiązanie

Ćwiczenie 3.6

Udowodnij, że zbiór A jest relacją wtedy i tylko wtedy, gdy

A(A)×(A)
Rozwiązanie

Relacje równoważności

W tym podrozdziale poznamy ważną klasę (zbiór) relacji zwaną klasą relacji równoważności(w innych podręcznikach mogą się państwo spotkać z nazwą relacja abstrakcji). Relacje takie będą służyły do definiowania pojęć abstrakcyjnych, o czym przekonamy się w wielu miejscach tego i innych wykładów. Bardzo dobrym ćwiczeniem pokazującym abstrakcyjne metody definiowania pojęć będzie wykład 8, w którym zaprzęgniemy relacje abstrakcji do definiowania liczb.

Rozpoczynamy rozdział od koniecznej definicji.

Definicja 4.1.

Dla zbioru X definiujemy relację 1XX×X jako {zX×X:xX(x,x)=z}.

Definicja 4.2.

Relację RX×X nazywamy relacją równoważnością o polu X, jeżeli:

  • zawiera relacje 1X (zwrotność R),
  • R1R (symetria R),
  • RRR (przechodniość R).

Ćwiczenie 4.3

Pokazać, że definicje zwrotności, symetryczności i przechodniości relacji o polu X są odpowiednio równoważne następującym własnościom:

  • xX(x,x)R,
  • x,yX(x,y)R(y,x)R,
  • x,y,zX(x,y)R(y,z)R(x,z)R.
Rozwiązanie

Definicja 4.4.

Niech R będzie relacją równoważności o polu X. Klasą równoważności elementu xX jest zbiór

[x]R:={yX:(x,y)R}

Definicja 4.5.

Zbiór klas równoważności relacji R będący elementem zbioru 𝒫(𝒫(X×X)) oznaczamy przez X/R.

Twierdzenie 4.6.

Niech R będzie relacją równoważności o polu X. Następujące warunki są równoważne:

  1. [x]R[y]R,
  2. [x]R=[y]R,
  3. (x,y)R.

Dowód

Pokażemy, że (1)(2). Niech wspólny element dwóch klas [x]R oraz [y]R nazywa się z. Ze względu na pełną symetrię tezy wystarczy pokazać, że [x]R[y]R. Niech zatem p[x]R. Mamy więc (x,p)R. Z założenia jest również (y,z)R oraz (x,z)R. Z symetrii otrzymujemy (z,x)R. Zatem (y,z)R i (z,x)R i (x,p)R. Natychmiast z przechodniości otrzymujemy, że (y,p)R.
Pokażemy, że (2)(3). Ze zwrotności mamy, że y[y]R, co z założenia (2) daje y[x]R, a to tłumaczy się na (x,y)R. Pokażemy, że (3)(1). Wystarczy pokazać, że wspólnym elementem klas [x]R oraz [y]R jest y. Dla pierwszej z nich wynika to z założenia (3), a dla drugiej ze zwrotności R.

W następnym twierdzeniu zobaczymy, jak rodzina relacji równoważności jest odporna na przecinanie. Pokażemy mianowicie, że przecięcie dowolnej liczby relacji równoważności jest nadal relacją równoważności.

Twierdzenie 4.7.

Niech κ będzie pewną rodziną (zbiorem) relacji równoważności o tym samym polu X. Mamy że:

  1. κ jest relacją równoważności o polu X,
  2. [x]κ={[x]R:Rκ}.

Dowód

(1) Zwrotność κ jest oczywista, ponieważ 1X zawiera się w każdej relacji rodziny κ. Symetria. Weźmy (x,y)κ. Dla każdej relacji Rκ jest (x,y)R. Z symetrii każdej R jest więc (y,x)R, co daje (y,x)κ. Przechodniość. Niech (x,y)κ oraz (y,z)κ. Dla każdej relacji Rκ jest więc (x,y)R i (y,z)R. Z przechodniości każdej relacji R mamy, że (x,z)R, co daje (x,z)κ.
(2) Niech y[x]κ. Mamy zatem, że (x,y)κ, co daje (x,y)R dla każdej relacji Rκ. To zaś daje, że y[x]R dla każdej Rκ, co jest równoważne z y{[x]R:Rκ}.

W szczególności przecięcie wszystkich relacji równoważności o polu X daje 1X. Jest ona najsilniejszą relacją równoważności. Najsłabszą jest X2.

Rozkłady zbiorów

Definicja 4.8.

Niech X. Rodzinę r𝒫(𝒫(X)) nazywamy rozkładem zbioru X, gdy:

  1. CrC,
  2. r=X,
  3. (CrDrCD)CD=.

Lemat 4.9.

Dla relacji równoważności R o polu X zbiór X/R jest rozkładem X.

Dowód

(1) Każda klasa jest niepusta, bo zawiera element, który ją wyznacza. (2)X/RX, bo każda klasa jest podzbiorem X. Odwrotnie każdy x[x]RX/R. (3) Dwie klasy, gdy są różne, muszą być rozłączne co udowodniliśmy w twierdzeniu 4.6 (patrz twierdzenie 4.6.).

Definicja 4.10.

Niech r będzie rozkładem zbioru X. Definiujemy relacje RrX×X następująco:

(x,y)Rr wtw CrxCyC

Lemat 4.11.

Dla rozkładu r𝒫(𝒫(X)) relacja Rr jest:

  1. równoważnością,
  2. X/Rr=r.

Dowód

(1) Relacja Rr jest zwrotna, każdy bowiem xX musi leżeć w pewnym zbiorze C rozkładu r. Symetria Rr nie wymaga dowodu. Przechodniość Rr. Niech (x,y)Rr i (y,z)Rr. Istnieją zatem dwa zbiory C i D rozkładu r takie, że x,yC oraz y,zD. Przecięcie C i D jest więc niepuste, zatem C=D, co daje tezę (x,z)Rr.
(2) Inkluzja w prawo . Niech CX/Rr. Klasa C jest zatem wyznaczona przez pewien element x taki, że C=[x]Rr. Niech Dr będzie zbiorem rozkładu r, do którego należy x. Łatwo wykazać, że C=D. Inkluzja w lewo . Niech Cr. C jest niepusty, więc istnieje xC. Klasa [x]Rr=C.

Ćwiczenie 4.12

Niech X będzie niepustym zbiorem oraz niech YX. Zdefiniujemy relację R𝒫(X)×𝒫(X) następująco: dla dowolnych zbiorów A,BX mamy

(A,B)RA.BY

(A.B oznacza różnicę symetryczną zbiorów, czyli A.B=(AB)(BA)). Udowodnij, że relacja R jest relacją równoważności.

Wskazówka


Rozwiązanie

Ćwiczenie 4.13

Udowodnij, że dla relacji równoważności R,S na zbiorze X, relacja RS jest relacją równoważności wtedy i tylko wtedy, gdy

xX([x]R[x]S[x]R[x]S).(4.1)

Podaj przykłady relacji równoważności R,S takich, że RS jest relacją równoważności oraz RS i SR.

Wskazówka


Rozwiązanie

Domykanie relacji

W praktyce matematycznej często potrzebne jest rozważanie domknięć relacji ze względu na wiele przeróżnych własności. W podrozdziale tym dokonamy charakteryzacji domknięć. Pokażemy między innymi, kiedy takie domykanie jest możliwe.

Definicja 4.14.

Niech α będzie rodziną relacji o polu X, czyli niech α𝒫(𝒫(X2)). Rodzina α jest zamknięta na przecięcia, gdy:

  1. X2α,
  2. jeżeli αα to αα.

Poniżej podamy definicję domknięcia relacji w pewnej klasie (zbiorze) relacji. Definiujemy intuicyjnie najmniejszą relację zawierającą daną należącą do klasy.

Definicja 4.15.

Relacja SX2 jest domknięciem relacji RX2 w klasie (zbiorze) relacji α, gdy:

  1. RS,
  2. Sα,
  3. dla każdej relacji T jeżeli RT oraz Tα to ST.

Lemat 4.16.

Domknięcie relacji (w dowolnej klasie), jeżeli istnieje, to jest jedyne.

Dowód

Gdyby istniały dwa domknięcia pewnej relacji, to ze względu na warunek (3) wzajemnie by się zawierały.

Twierdzenie 4.17.

Następujące warunki są równoważne:

  1. Klasa relacji α jest domknięta na przecięcia.
  2. Każda relacja ma domknięcie w klasie relacji α.

Dowód

(1)(2). Niech R będzie relacją. Utwórzmy zbiór relacji α jako {S𝒫(X2):RSSα}. Takie α nie jest puste, bowiem relacja totalna X2 należy do α. Pokażmy, że α jest domknięciem R w α. Istotnie Rα. Z założenia mamy też αα. Minimalność α stwierdzamy przez: niech RS takie że Sα. Takie S musi leżeć w zbiorze α, jest więc αS.
(2)(1). Po pierwsze X2 leży w zbiorze α, bo wystarczy domknąć X2. Niech α będzie niepustym podzbiorem α. Niech S0 będzie domknięciem α w α. Wiemy, że dla dowolnej relacji S, o ile αS i Sα to S0S. Połóżmy za S dowolny element z α. Założenia implikacji pozostają automatycznie spełnione, jest więc tak, że S0S dla dowolnej S wyjętej z α. W takim razie S0α. Ponieważ mamy też αS0, bo S0 było domknięciem, jest więc α=S0, a to oznacza, że S0α.

Ćwiczenie 4.18

Pokazać jak wyglądają domknięcia w klasie relacji, zwrotnych, symetrycznych i przechodnich.

Pokazać, stosując twierdzenie 4.17 (patrz twierdzenie 4.17.), że nie istnieje domknięcie spójne ani antysymetryczne. (Relacja R jest spójna, gdy x,y(x,y)R(y,x)R. Relacja R jest antysymetryczna, gdy z faktu, że (x,y)R oraz (y,x)R, da się pokazać, że x=y).

Rozwiązanie

Ćwiczenie 4.19

Dla relacji R niech Rα, Rβ, Rγ oznaczają odpowiednio zwrotne, symetryczne, przechodnie domknięcie relacji R. Czy prawdą jest, że:

  1. dla dowolnej relacji R relacja ((Rα)β)γ jest relacją równoważności,
  2. dla dowolnej relacji R zachodzi
((Rα)β)γ=((Rγ)β)α

W każdym z powyższych przypadków proszę podać dowód lub kontrprzykład.

Rozwiązanie