Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 4: Odwzorowania liniowe: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
Pitab (dyskusja | edycje)
m Zastępowanie tekstu – „,↵</math>” na „</math>,”
 
(Nie pokazano 46 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
==={{kotwica|zad 4.1|Zadanie 4.1}}===
==={{kotwica|zad 4.1|Zadanie 4.1}}===
Dane jest odwzorowanie <math>\displaystyle  f\colon \mathbb{R}^n \to \mathbb{R} </math>.
Dane jest odwzorowanie <math>f\colon \mathbb{R}^n \to \mathbb{R}</math>.
Wykazać, że <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy
Wykazać, że <math>f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy
istnieją takie liczby rzeczywiste  <math>\displaystyle a_1, a_2,\ldots, a_n</math>, że dla
istnieją takie liczby rzeczywiste  <math>a_1, a_2,\ldots, a_n</math>, że dla
dowolnego wektora <math>\displaystyle \mathbf{x}=(x_1,x_2,\ldots,x_n) \in \mathbb{R}^n</math>
dowolnego wektora <math>\mathbf{x}=(x_1,x_2,\ldots,x_n) \in \mathbb{R}^n</math>
zachodzi równość
zachodzi równość




{{wzor|4.1|4.1|
{{wzor|4.1|4.1|
<math>\displaystyle f(\mathbf{x}) = a_1x_1 + a_2x_2 + \ldots + a_nx_n.</math>}}
<math>f(\mathbf{x}) = a_1x_1 + a_2x_2 + \ldots + a_nx_n</math>.}}




<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Dowód rozbić na dwie implikacje. Łatwo jest wykazać, że
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Dowód rozbić na dwie implikacje. Łatwo jest wykazać, że każde odwzorowanie zadane wzorem&nbsp; ([[#4.1|4.1]]) jest liniowe. W&nbsp;drugą stronę można skorzystać z&nbsp;zadania&nbsp;[[Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 3: Układy liniowo niezależne, generatory, bazy#zad_3.4|3.4]] i&nbsp;twierdzenia, które mówi, że każde odwzorowanie liniowe jest zdeterminowane przez swoje wartości na bazie.
każde odwzorowanie zadane wzorem&nbsp; ([[#4.1|4.1]]) jest liniowe. W&nbsp;drugą
stronę można skorzystać z&nbsp;zadania&nbsp;[[Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 3: Układy liniowo niezależne, generatory, bazy#zad_3.4|3.4]] i&nbsp;twierdzenia,
które mówi, że każde odwzorowanie liniowe jest zdeterminowane przez
swoje wartości na bazie.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Ustalmy <math>\displaystyle n\in \mathbb{N}</math>.
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Ustalmy <math>n\in \mathbb{N}</math>.


Załóżmy, że istnieją liczby rzeczywiste <math>\displaystyle a_1,\ldots,a_n</math> takie, że
Załóżmy, że istnieją liczby rzeczywiste <math>a_1,\ldots,a_n</math> takie, że




<center><math>\displaystyle f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n
<center><math>f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n
</math></center>
</math></center>




dla wszystkich wektorów
dla wszystkich wektorów
<math>\displaystyle (x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Niech <math>\displaystyle \mathbf{x}=(x_1,\ldots,x_n)</math> oraz
<math>(x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Niech <math>\mathbf{x}=(x_1,\ldots,x_n)</math> oraz
<math>\displaystyle \mathbf{y}=(y_1,\ldots,y_n)</math> będą dowolnymi wektorami w&nbsp;<math>\displaystyle \mathbb{R}^n</math>
<math>\mathbf{y}=(y_1,\ldots,y_n)</math> będą dowolnymi wektorami w&nbsp;<math>\mathbb{R}^n</math> i niech <math>\alpha</math> oraz <math>\beta</math> będą dowolnymi skalarami
i niech <math>\displaystyle \alpha</math> oraz <math>\displaystyle \beta</math> będą dowolnymi skalarami
(elementami ciała <math>\mathbb{R}</math>). Wówczas
(elementami ciała <math>\displaystyle \mathbb{R}</math>). Wówczas


f({x}+{y})&{(1)}{<nowiki>=</nowiki>} f( x_1+ y_1,...,  x_n+ y_n)<br>
&{(2)}{<nowiki>=</nowiki>} a_1( x_1+ y_1)
+...+a_n(  x_n+ y_n)&<br>
&{(3)}{<nowiki>=</nowiki>}  (a_1x_1+...+a_nx_n)+ (a_1y_1+...+a_ny_n)<br>
&{(4)}{<nowiki>=</nowiki>}  f({x}) +  f({y})


Równości <math>\displaystyle (1)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle (3)</math> otrzymaliśmy na podstawie definicji działań
<center><math>\begin{align} f(\alpha\mathbf{x}+\beta\mathbf{y})&\stackrel{(1)}{=} f(\alpha x_1+\beta y_1,\ldots, \alpha x_n+\beta y_n)\\
w&nbsp;<math>\displaystyle \mathbb{R}^n</math>, natomiast równości <math>\displaystyle (2)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle (4)</math> są konsekwencją postaci odwzorowania <math>\displaystyle f</math>.&nbsp;Wykazana powyżej
&\stackrel{(2)}{=} a_1(\alpha x_1+\beta y_1)
równość oznacza, że <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym i&nbsp;dowód
+\ldots+a_n( \alpha x_n+\beta y_n)&\\
pierwszej implikacji jest zakończony.
&\stackrel{(3)}{=} \alpha (a_1x_1+\ldots+a_nx_n)+\beta (a_1y_1+\ldots+a_ny_n)\\
&\stackrel{(4)}{=} \alpha f(\mathbf{x}) + \beta f(\mathbf{y})
\end{align}</math></center>


Dla dowodu drugiej implikacji załóżmy, że <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem
liniowym. Niech <math>\displaystyle e_i</math>&nbsp;oznacza <math>\displaystyle i</math>-ty wektor bazy kanonicznej
przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^n</math>. Dla <math>\displaystyle i=1,\ldots,n</math> zdefiniujmy liczbę
rzeczywistą


Równości <math>(1)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>(3)</math> otrzymaliśmy na podstawie definicji działań w&nbsp;<math>\mathbb{R}^n</math>, natomiast równości <math>(2)</math>&nbsp;i&nbsp;<math>(4)</math> są konsekwencją postaci odwzorowania <math>f</math>.&nbsp;Wykazana powyżej równość oznacza, że <math>f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym i&nbsp;dowód pierwszej implikacji jest zakończony.


<center><math>\displaystyle a_i=f(e_i).
Dla dowodu drugiej implikacji załóżmy, że <math>f</math>&nbsp;jest odwzorowaniem liniowym. Niech <math>e_i</math>&nbsp;oznacza <math>i</math>-ty wektor bazy kanonicznej
</math></center>
przestrzeni <math>\mathbb{R}^n</math>. Dla <math>i=1,\ldots,n</math> zdefiniujmy liczbę rzeczywistą
 
 
<center><math>a_i=f(e_i)</math></center>




Twierdzimy, że <math>\displaystyle f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n</math> dla
Twierdzimy, że <math>f(x_1,\ldots,x_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n</math> dla każdego wektora <math>(x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Zauważmy, że (patrz także zadanie [[Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 3: Układy liniowo niezależne, generatory, bazy#zad_3.4|3.4]])
każdego wektora <math>\displaystyle (x_1,\ldots,x_n)\in\mathbb{R}^n</math>. Zauważmy, że (patrz także zadanie [[Algebra liniowa z geometrią analityczną/Ćwiczenia 3: Układy liniowo niezależne, generatory, bazy#zad_3.4|3.4]])




<center><math>\displaystyle (x_1,\ldots,x_n)=x_1e_1+\ldots+x_ne_n.</math></center>
<center><math>(x_1,\ldots,x_n)=x_1e_1+\ldots+x_ne_n</math>.</center>




Z liniowości odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;wynika, że
Z liniowości odwzorowania <math>f</math>&nbsp;wynika, że




<center><math>\displaystyle f(x_1,\ldots,x_n)=f(x_1e_1+\ldots+x_ne_n)=x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n).
<center><math>f(x_1,\ldots,x_n)=f(x_1e_1+\ldots+x_ne_n)=x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n)</math></center>
</math></center>




Linia 72: Linia 62:




<center><math>\displaystyle x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n,
<center><math>x_1f(e_1)+\ldots+x_nf(e_n)=a_1x_1+\ldots+a_nx_n</math>,</center>
</math></center>




Linia 80: Linia 69:


==={{kotwica|zad 4.2|Zadanie 4.2}}===
==={{kotwica|zad 4.2|Zadanie 4.2}}===
Niech <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Niech <math>V</math> oraz <math>W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem <math>\mathbb{K}</math>. Wykazać, że odwzorowania
<math>\displaystyle \mathbb{K}</math>. Wykazać, że odwzorowania
 
 
<center><math>\begin{align} p_V\colon V\times W \ni (v,w) &\to v \in V,&  p_W\colon V\times W
\ni (v,w) &\to w \in W
\end{align}</math></center>


p_V V W  (v,w) & v  V,&  p_W V W
(v,w) & w  W


są liniowe.
są liniowe.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Skorzystać z&nbsp;definicji odwzorowania liniowego i&nbsp;definicji
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Skorzystać z&nbsp;definicji odwzorowania liniowego i&nbsp;definicji działań w&nbsp;przestrzeni <math>V\times W</math>.
działań w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle V\times W</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Niech <math>\displaystyle \mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Niech <math>\mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz <math>\mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do przestrzeni <math>V\times W</math> oraz niech <math>\alpha_1</math> oraz <math>\alpha_2</math> będą dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\mathbb{K}</math>). Wykażemy, że rzutowanie <math>p_V</math> jest liniowe (dowód dla <math>p_W</math> przebiega analogicznie).
<math>\displaystyle \mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do
 
przestrzeni <math>\displaystyle V\times W</math> oraz niech <math>\displaystyle \alpha_1</math> oraz <math>\displaystyle \alpha_2</math> będą
 
dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\displaystyle \mathbb{K}</math>). Wykażemy, że
<center><math>\begin{align} p_V(\alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2)&=p_V(\alpha_1(v_1,w_1)+\alpha_2(v_2,w_2))\\
rzutowanie <math>\displaystyle p_V</math> jest liniowe (dowód dla <math>\displaystyle p_W</math> przebiega
&=p_V((\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1w_1+\alpha_2w_2))\\
analogicznie).
&=\alpha_1v_1+\alpha_2v_2\\
&=\alpha_1p_V((v_1,w_1))+\alpha_2p_V((v_2,w_2))\\
&=\alpha_1p_V(\mathbf{x}_1)+\alpha_2p_V(\mathbf{x}_2),
\end{align}</math></center>
 


p_V(_1{x}_1+_2{x}_2)&<nowiki>=</nowiki>p_V(_1(v_1,w_1)+_2(v_2,w_2))<br>
&<nowiki>=</nowiki>p_V((_1v_1+_2v_2,_1w_1+_2w_2))<br>
&<nowiki>=</nowiki>_1v_1+_2v_2<br>
&<nowiki>=</nowiki>_1p_V((v_1,w_1))+_2p_V((v_2,w_2))<br>
&<nowiki>=</nowiki>_1p_V({x}_1)+_2p_V({x}_2),


co było do okazania.
co było do okazania.
Linia 109: Linia 98:


==={{kotwica|zad 4.3|Zadanie 4.3}}===
==={{kotwica|zad 4.3|Zadanie 4.3}}===
Niech <math>\displaystyle U</math>, <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Niech <math>U</math>, <math>V</math> oraz <math>W</math> będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
<math>\displaystyle \mathbb{K}</math> i&nbsp;niech dane bedą odwzorowania
<math>\mathbb{K}</math> i&nbsp;niech dane bedą odwzorowania
 
 
<center><math>\begin{align} \varphi &\colon U \to V,& \psi &\colon U \to W \end{align}</math></center>


& U  V,&  & U  W .


Definiujemy odwzorowanie
Definiujemy odwzorowanie




<center><math>\displaystyle \Phi = (\varphi , \psi )\colon U \ni u \to ( \varphi (u) , \psi (u))
<center><math>\Phi = (\varphi , \psi )\colon U \ni u \to ( \varphi (u) , \psi (u))
\in V\times W.
\in V\times W</math></center>
</math></center>




Wykazać, że <math>\displaystyle  \Phi=(\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym
Wykazać, że <math>\Phi=(\varphi \, \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy  <math>\varphi</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\psi</math>&nbsp;są odwzorowaniami liniowymi.
wtedy i&nbsp;tylko wtedy, gdy  <math>\displaystyle \varphi </math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle  \psi </math>&nbsp;są odwzorowaniami
liniowymi.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Dla dowodu jednej z&nbsp;implikacji zauważyć, że zachodzą równości:
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Dla dowodu jednej z&nbsp;implikacji zauważyć, że zachodzą równości: <math>\varphi = p_V \circ \Phi</math>, oraz <math>\psi = p_W \circ \Phi</math>, gdzie <math>p_V</math>&nbsp;oraz <math>p_W</math>&nbsp;są rzutowaniami zdefiniowanymi w&nbsp;zadaniu&nbsp;[[#zad_4.2|4.2]]. Dla dowodu drugiej z&nbsp;implikacji skorzystać z&nbsp;definicji działań w&nbsp;przestrzeni <math>V\times W</math>.
<math>\displaystyle \varphi = p_V \circ \Phi</math>, oraz <math>\displaystyle  \psi = p_W \circ \Phi </math>, gdzie
<math>\displaystyle p_V</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle p_W</math>&nbsp;są rzutowaniami zdefiniowanymi
w&nbsp;zadaniu&nbsp;[[#zad_4.2|4.2]]. Dla dowodu drugiej z&nbsp;implikacji
skorzystać z&nbsp;definicji działań w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle V\times W</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Załóżmy, że <math>\Phi= (\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym, Zauważmy, że <math>\varphi =p_V \circ \Phi</math>, <math>\psi =p_W \circ \Phi</math>, gdzie <math>p_V</math> oraz <math>p_W</math> oznaczają rzutowania
Załóżmy, że <math>\displaystyle \Phi= (\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym,
Zauważmy, że <math>\displaystyle  \varphi =p_V \circ \Phi </math>, <math>\displaystyle \psi =p_W \circ \Phi</math>,
gdzie <math>\displaystyle p_V</math> oraz <math>\displaystyle p_W</math> oznaczają rzutowania


p_V V W  (v,w) & v  V,&  p_W V W
(v,w) & w  W.


Zatem jeżeli <math>\displaystyle \Phi= (\varphi , \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym,
<center><math>\begin{align} p_V\colon V\times W \ni (v,w) &\to v \in V,&  p_W\colon V\times W
to <math>\displaystyle \varphi</math> oraz <math>\displaystyle \psi</math> są liniowe, jako że dają się przedstawić jako
\ni (v,w) &\to w \in W\end{align}</math></center>
złożenia odwzorowań liniowych. Dowód pierwszej implikacji jest
zakończony.


Jeżeli <math>\displaystyle \varphi</math> oraz <math>\displaystyle \psi</math> są odwzorowaniami liniowymi i&nbsp;dane są
wektory <math>\displaystyle u_1,u_2\in U</math> oraz skalary
<math>\displaystyle \alpha_1,\alpha_2\in\mathbb{K}</math>, to


(_1u_1+_2u_2)&<nowiki>=</nowiki>((_1u_1+_2u_2),(_1u_1+_2u_2))<br>
Zatem jeżeli <math>\Phi= (\varphi \, \psi )</math> jest odwzorowaniem liniowym, to <math>\varphi</math> oraz <math>\psi</math> są liniowe, jako że dają się przedstawić jako
&<nowiki>=</nowiki>(_1(u_1)+_2(u_2),_1(u_1)+_2(u_2))<br>
złożenia odwzorowań liniowych. Dowód pierwszej implikacji jest zakończony.
&<nowiki>=</nowiki>_1((u_1),(u_1))+_2((u_2),(u_2))<br>
 
&<nowiki>=</nowiki>_1(u_1)+_2(u_2),
Jeżeli <math>\varphi</math> oraz <math>\psi</math> są odwzorowaniami liniowymi i&nbsp;dane są wektory <math>u_1,u_2\in U</math> oraz skalary <math>\alpha_1,\alpha_2\in\mathbb{K}</math>, to
 
 
<center><math>\begin{align} \Phi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2)&=(\varphi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2),\psi(\alpha_1u_1+\alpha_2u_2))\\
&=(\alpha_1\varphi(u_1)+\alpha_2\varphi(u_2),\alpha_1\psi(u_1)+\alpha_2\psi(u_2))\\
&=\alpha_1(\varphi(u_1),\psi(u_1))+\alpha_2(\varphi(u_2),\psi(u_2))\\
&=\alpha_1\Phi(u_1)+\alpha_2\Phi(u_2)
\end{align}</math></center>
 


co było do okazania.
co było do okazania.
Linia 162: Linia 144:




<center><math>\displaystyle f \colon \mathbb{R} ^3 \ni (x_1,x_2,x_3) \to (x_1 + 3x_2 + x_3, 2 x_1 +
<center><math>f \colon \mathbb{R} ^3 \ni (x_1,x_2,x_3) \to (x_1 + 3x_2 + x_3, 2 x_1 +
3x_2 - x_3 ) \in \mathbb{R} ^2 .
3x_2 - x_3 ) \in \mathbb{R} ^2 </math></center>
</math></center>




Wykazać, że odwzorowanie <math>\displaystyle f</math>&nbsp;jest liniowe. Znaleźć dowolną bazę
Wykazać, że odwzorowanie <math>f</math>&nbsp;jest liniowe. Znaleźć dowolną bazę
podprzestrzeni <math>\displaystyle \Ker f</math>. Wyznaczyć <math>\displaystyle \rz f</math> oraz  <math>\displaystyle \dim \Ker f</math>.
podprzestrzeni <math>ker f</math>. Wyznaczyć <math>rk f</math> oraz  <math>\dim ker f</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] można przeprowadzić bezpośredni dowód liniowości odwzorowania <math>f</math>.&nbsp;Można także skorzystać z&nbsp;zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]]&nbsp;i&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]].
Podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] można przeprowadzić
bezpośredni dowód liniowości odwzorowania <math>\displaystyle f</math>.&nbsp;Można także
skorzystać z&nbsp;zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]]&nbsp;i&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]].


Każdy wektor <math>\displaystyle (x_1,x_2,x_3)\in\mathbb{R}^3</math> należący do jądra odwzorowania
Każdy wektor <math>(x_1,x_2,x_3)\in\mathbb{R}^3</math> należący do jądra odwzorowania <math>f</math>&nbsp;spełnia warunek
<math>\displaystyle f</math>&nbsp;spełnia warunek




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(0,0).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(0,0)</math></center>
</math></center>




Przestrzeń <math>\displaystyle \Ker f</math> można zatem znaleźć rozwiązując
Przestrzeń <math>ker f</math> można zatem znaleźć rozwiązując układ równań wypisany na podstawie tej równości, czyli układ
układ równań wypisany na podstawie tej równości, czyli układ




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {rcrcrcc}
\begin{array} {rcrcrcc}
x_1& + &3x_2& + &x_3&=0\\
x_1& + &3x_2& + &x_3&=0\\
2 x_1& + &3x_2& - &x_3&=0
2 x_1& + &3x_2& - &x_3&=0
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right</math></center>
</math></center>




Bazę podprzestrzeni <math>\displaystyle \ker f</math> otrzymamy biorąc dowolny maksymalny układ liniowo niezależnych wektorów
Bazę podprzestrzeni <math>ker f</math> otrzymamy biorąc dowolny maksymalny układ liniowo niezależnych wektorów
należących do <math>\displaystyle \ker f</math>.
należących do <math>ker f</math>.
Znając bazę przestrzeni <math>\displaystyle \Ker f</math> automatycznie znamy <math>\displaystyle \dim \Ker f</math>,
Znając bazę przestrzeni <math>ker f</math> automatycznie znamy <math>\dim ker f</math>,
co pozwala wyznaczyć <math>\displaystyle \rz f</math> ze wzoru:
co pozwala wyznaczyć <math>rk f</math> ze wzoru:




<center><math>\displaystyle \dim \Ker f + \rz f =\dim\mathbb{R}^3.\qedhere
<center><math>\dim ker f + rk f =\dim\mathbb{R}^3</math></center>
</math></center>




</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Na mocy zadania [[#zad_4.3|4.3]] odwzorowanie <math>\displaystyle f</math> jest
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadania [[#zad_4.3|4.3]] odwzorowanie <math>f</math> jest liniowe, ponieważ jest zestawieniem dwóch odwzorowań liniowych <math>f_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>f_2</math>,&nbsp;gdzie
liniowe, ponieważ jest zestawieniem dwóch odwzorowań liniowych
 
<math>\displaystyle f_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle f_2</math>,&nbsp;gdzie
 
<center><math>\begin{align} f_1\colon\mathbb{R}^3\ni (x_1,x_2,x_3)& \to x_1 + 3x_2 + x_3\in \mathbb{R},\\
f_2\colon\mathbb{R}^3\ni (x_1,x_2,x_3)& \to 2 x_1 + 3x_2 - x_3 \in\mathbb{R}.
\end{align}</math></center>


f_1{R}^3 (x_1,x_2,x_3)&  x_1 + 3x_2 + x_3 {R},<br>
f_2{R}^3 (x_1,x_2,x_3)&  2 x_1 + 3x_2 - x_3 {R}.


Odwzorowania <math>\displaystyle f_1</math> i <math>\displaystyle f_2</math> są liniowe na mocy zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]].
Odwzorowania <math>f_1</math> i <math>f_2</math> są liniowe na mocy zadania&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]].


Aby znaleźć <math>\displaystyle \ker f</math> należy rozwiązać jednorodny układ równań
Aby znaleźć <math>ker f</math> należy rozwiązać jednorodny układ równań liniowych równoważny z&nbsp;równaniem <math>f(x_1,x_2,x_3)=(0,0)</math>, czyli
liniowych równoważny z&nbsp;równaniem <math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(0,0)</math>, czyli




<center><math>\displaystyle \left\{ \begin{array} {l} x_1 + 3x_2 + x_3=0\\
<center><math>\left\{ \begin{array} {l} x_1 + 3x_2 + x_3=0\\
2 x_1 + 3x_2 - x_3=0 \end{array}  \right.
2 x_1 + 3x_2 - x_3=0 \end{array}  \right</math></center>
</math></center>




Jeżeli od równania drugiego odejmiemy równanie pierwsze przemnożone
Jeżeli od równania drugiego odejmiemy równanie pierwsze przemnożone
przez <math>\displaystyle 2</math>, następnie do równania pierwszego dodamy przekształcone
przez <math>2</math>, następnie do równania pierwszego dodamy przekształcone
równanie drugie, a&nbsp;na koniec przemnożymy drugie równanie stronami
równanie drugie, a&nbsp;na koniec przemnożymy drugie równanie stronami
przez <math>\displaystyle -\frac{1}{3}</math>, to otrzymamy układ równoważny z&nbsp;wyjściowym
przez <math>-\frac{1}{3}</math>, to otrzymamy układ równoważny z&nbsp;wyjściowym
(tzn. o&nbsp;tym samym zbiorze rozwiązań). Układ ten wygląda następująco:
(tzn. o&nbsp;tym samym zbiorze rozwiązań). Układ ten wygląda następująco:




<center><math>\displaystyle \left\{\begin{array} {rrrl}
<center><math>\left\{\begin{array} {rrrl}
x_1 &  - &  2x_3 & =0\\
x_1 &  - &  2x_3 & =0\\
x_2 &  + &  x_3 & =0.
x_2 &  + &  x_3 & =0.
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right</math></center>
</math></center>




Rozwiązaniem tego układu jest każdy wektor <math>\displaystyle (x_1,x_2,x_3)</math> postaci
Rozwiązaniem tego układu jest każdy wektor <math>(x_1,x_2,x_3)</math> postaci




<center><math>\displaystyle \left\{\begin{array} {rcl}
<center><math>\left\{\begin{array} {rcl}
x_1 &=  2s \\
x_1 &=  2s \\
x_2 &=  -s \\
x_2 &=  -s \\
x_3 &=  s,
x_3 &=  s,
\end{array}  
\end{array}  
\right.</math></center>
\right</math>.</center>




gdzie <math>\displaystyle s\in\mathbb{R}</math> jest parametrem, który może przyjąć
gdzie <math>s\in\mathbb{R}</math> jest parametrem, który może przyjąć
dowolną wartość. Oznacza to, że zbiór
dowolną wartość. Oznacza to, że zbiór




<center><math>\displaystyle \{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \}
<center><math>\{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \}
</math></center>
</math></center>




jest zbiorem rozwiązań naszego układu, a&nbsp;ponieważ zbiór rozwiązań
jest zbiorem rozwiązań naszego układu, a&nbsp;ponieważ zbiór rozwiązań
pokrywa się z&nbsp;jądrem odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;widzimy, że
pokrywa się z&nbsp;jądrem odwzorowania <math>f</math>&nbsp;widzimy, że




<center><math>\displaystyle \Ker f =\{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \},
<center><math>ker f =\{ \alpha(2,-1,1):\alpha\in\mathbb{R} \}</math>,</center>
</math></center>




Linia 271: Linia 241:




<center><math>\displaystyle \Ker f =\lin\{(2,-1,1)\},
<center><math>ker f = lin\{(2,-1,1)\}</math>,</center>
</math></center>




a zatem bazą dla <math>\displaystyle \Ker f</math> jest np. układ, którego jedynym elementem
a zatem bazą dla <math>ker f</math> jest np. układ, którego jedynym elementem
jest wektor <math>\displaystyle (2,-1,1)</math>. Oczywiście dowodzi to, że
jest wektor <math>(2,-1,1)</math>. Oczywiście dowodzi to, że




<center><math>\displaystyle \dim\Ker f =1.</math></center>
<center><math>\dim ker f =1</math>.</center>




Linia 285: Linia 254:




<center><math>\displaystyle \rz f = \dim \mathbb{R}^3 - \dim\Ker f =3-1=2.\qedhere</math></center>
<center><math>rk f = \dim \mathbb{R}^3 - \dim ker f =3-1=2</math>.</center>




Linia 291: Linia 260:


==={{kotwica|zad 4.5|Zadanie 4.5}}===
==={{kotwica|zad 4.5|Zadanie 4.5}}===
Wyznaczyć odwzorowanie liniowe
Wyznaczyć odwzorowanie liniowe <math>f : \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby
<math>\displaystyle  f : \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby


f((1,0,1)) &<nowiki>=</nowiki> (0,4),& f((1,-1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (-1,2),& f((0,1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (0,5).


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Możemy skorzystać z&nbsp;zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] oraz&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]] i&nbsp;zauważyć,
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (0,4),& f((1,-1,1)) &= (-1,2),& f((0,1,1)) &= (0,5).
że poszukiwane przez nas odwzorowanie musi być dane wzorem
\end{align}</math></center>




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3,
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Możemy skorzystać z&nbsp;zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] oraz&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]] i&nbsp;zauważyć, że poszukiwane przez nas odwzorowanie musi być dane wzorem
a_{21}x_1+a_{22}x_2+ a_{23}x_3),
 
</math></center>
 
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3,
a_{21}x_1+a_{22}x_2+ a_{23}x_3)</math>,</center>




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math> są nieznanymi współczynnikami. Znając wartości
a_{23}\in\mathbb{R}</math> są nieznanymi współczynnikami. Znając wartości
odwzorowania <math>f</math>&nbsp;na konkretnych wektorach możemy wyznaczyć układ równań, który muszą spełniać nasze niewiadome.
odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na konkretnych wektorach możemy wyznaczyć układ
równań, który muszą spełniać nasze niewiadome.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,0,1),\ (1,-1,1),\
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Zauważmy, że wektory <math>(1,0,1),\ (1,-1,1),\ (0,1,1)</math> stanowią bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie jedno odwzorowanie liniowe takie, że
(0,1,1)</math> stanowią bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie
 
jedno odwzorowanie liniowe takie, że


f((1,0,1)) &<nowiki>=</nowiki> (0,4),& f((1,-1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (-1,2),& f((0,1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (0,5).
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (0,4),\qquad f((1,-1,1)) &= (-1,2),\qquad f((0,1,1)) &= (0,5).
\end{align}</math></center>


Na mocy zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] oraz&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie
liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:


Na mocy zadań&nbsp;[[#zad_4.1|4.1]] oraz&nbsp;[[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:


<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
 
a_{23}x_3),
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
</math></center>
a_{23}x_3)</math>,</center>
 
 
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>. Z&nbsp;warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że poszukiwane współczynniki spełniają następujące równości:




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (a_{11}+a_{13}, a_{21}+ a_{23})=(0,4)\\
Z&nbsp;warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że poszukiwane
f((1,-1,1))&= (a_{11}-a_{12}+a_{13}, a_{21}-a_{22}+a_{23})=(-1,2)\\
współczynniki spełniają następujące równości:
f((0,1,1)) &= (a_{12}+a_{13},a_{22}+a_{23})=(0,5).
\end{align}</math></center>


f((1,0,1)) &<nowiki>=</nowiki> (a_{11}+a_{13}, a_{21}+ a_{23})<nowiki>=</nowiki>(0,4)<br>
f((1,-1,1))&<nowiki>=</nowiki> (a_{11}-a_{12}+a_{13}, a_{21}-a_{22}+a_{23})<nowiki>=</nowiki>(-1,2)<br>
f((0,1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (a_{12}+a_{13},a_{22}+a_{23})<nowiki>=</nowiki>(0,5).


Aby wyznaczyć wzór na <math>\displaystyle f</math>&nbsp;należy zatem rozwiązać  następujący układ
Aby wyznaczyć wzór na <math>f</math>&nbsp;należy zatem rozwiązać  następujący układ równań o niewiadomych  
równań o niewiadomych  




<center><math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\
<center><math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}:</math></center>
a_{23}\in\mathbb{R}:</math></center>




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}&=0\\
a_{11}&&&+&a_{13}&=0\\
Linia 351: Linia 316:
&&a_{22}&+&a_{23}&=5
&&a_{22}&+&a_{23}&=5
\end{array}  
\end{array}  
\right..
\right.</math></center>
</math></center>




Aby ułatwić sobie obliczenia można zauważyć, że w&nbsp;równaniach
Aby ułatwić sobie obliczenia można zauważyć, że w&nbsp;równaniach
w&nbsp;których występują niewiadome <math>\displaystyle a_{11}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{12}</math>&nbsp;lub <math>\displaystyle a_{13}</math>,&nbsp;nie
w&nbsp;których występują niewiadome <math>a_{11}</math>,&nbsp;<math>a_{12}</math>&nbsp;lub <math>a_{13}</math>,&nbsp;nie
występują niewiadome <math>\displaystyle a_{21}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{22}</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle a_{23}</math>&nbsp;i&nbsp;na odwrót
występują niewiadome <math>a_{21}</math>,&nbsp;<math>a_{22}</math>&nbsp;oraz <math>a_{23}</math>&nbsp;i&nbsp;na odwrót
w&nbsp;równaniach, w&nbsp;których występują niewiadome <math>\displaystyle a_{21}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{22}</math>&nbsp;lub
w&nbsp;równaniach, w&nbsp;których występują niewiadome <math>a_{21}</math>,&nbsp;<math>a_{22}</math>&nbsp;lub
<math>\displaystyle a_{23}</math>,&nbsp;nie występują niewiadome <math>\displaystyle a_{11}</math>,&nbsp;<math>\displaystyle a_{12}</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle a_{13}</math>.
<math>a_{23}</math>,&nbsp;nie występują niewiadome <math>a_{11}</math>,&nbsp;<math>a_{12}</math>&nbsp;i&nbsp;<math>a_{13}</math>.
Mamy zatem do czynienia z&nbsp;dwoma układami trzech równań liniowych
Mamy zatem do czynienia z&nbsp;dwoma układami trzech równań liniowych
o&nbsp;trzech niewiadomych. Te układy to:
o&nbsp;trzech niewiadomych. Te układy to:


&
{ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}          &<nowiki>=</nowiki>&0<br>
a_{11}&-&a_{12}&+&a_{13}    &<nowiki>=</nowiki>&-1<br>
&&a_{12}&+&a_{13}          &<nowiki>=</nowiki>&0<br>


.,&&  
<center><math>\begin{align} &\left\{
{ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}          &<nowiki>=</nowiki>&4<br>
a_{11}&&&+&a_{13}          &=0\\
a_{11}&-&a_{12}&+&a_{13}    &<nowiki>=</nowiki>& 2<br>
a_{11}&-&a_{12}&+&a_{13}    &=-1\\
&&a_{12}&+&a_{13}          &<nowiki>=</nowiki>&5
&&a_{12}&+&a_{13}          &=0\\
\end{array}
\right.,&& \left\{
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}          &=4\\
a_{11}&-&a_{12}&+&a_{13}    &= 2\\
&&a_{12}&+&a_{13}          &=5
\end{array}
\right..
\end{align}</math></center>


..


Zauważmy, że oba te układy mają te same współczynniki i&nbsp;różnią się
Zauważmy, że oba te układy mają te same współczynniki i&nbsp;różnią się
jedynie prawymi stronami (oraz nazwami niewiadomych). Po wykonaniu
jedynie prawymi stronami (oraz nazwami niewiadomych). Po wykonaniu
odpowiednich obliczeń (tzn. po rozwiązaniu obu układów) otrzymujemy:
odpowiednich obliczeń (tzn. po rozwiązaniu obu układów) otrzymujemy:
 
 
<center><math>\begin{align} a_{11}&=1 ,\qquad a_{12}&=1, \qquad a_{13}&=-1,\\ a_{21}&=1,\qquad a_{22}&=2,\qquad a_{23}&=3,
\end{align}</math></center>


a_{11}&<nowiki>=</nowiki>1 ,&a_{12}&<nowiki>=</nowiki>1, &a_{13}&<nowiki>=</nowiki>-1,<br> a_{21}&<nowiki>=</nowiki>1,& a_{22}&<nowiki>=</nowiki>2,& a_{23}&<nowiki>=</nowiki>3,


czyli
czyli




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(x_1+x_2-x_3,x_1+2x_2+3x_3).\qedhere
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(x_1+x_2-x_3,x_1+2x_2+3x_3)</math></center>
</math></center>




Linia 394: Linia 363:
==={{kotwica|zad 4.6|Zadanie 4.6}}===
==={{kotwica|zad 4.6|Zadanie 4.6}}===
Sprawdzić, czy istnieje odwzorowanie liniowe
Sprawdzić, czy istnieje odwzorowanie liniowe
# <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że
;a) <math>f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że


f((1,0,1)) &<nowiki>=</nowiki> (4,-1),& f((0,1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (-1,0),& f((1,1,-1)) &<nowiki>=</nowiki> (0,2).
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (4,-1),& f((0,1,1)) &= (-1,0),& f((1,1,-1)) &= (0,2).
# <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że
\end{align}</math></center>


f((1,1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (1,0)&, f((0,1,2)) &<nowiki>=</nowiki> (0,-1),& f((1,2,3)) &<nowiki>=</nowiki> (2,2).
;b) <math>f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że
# <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że


f((1,2,0)) &<nowiki>=</nowiki> (2,-1),& f((2,0,-1)) &<nowiki>=</nowiki> (5,1),& f((-1,2,1)) &<nowiki>=</nowiki>
<center><math>\begin{align} f((1,1,1)) &= (1,0)&, f((0,1,2)) &= (0,-1),& f((1,2,3)) &= (2,2).
\end{align}</math></center>
 
;c) <math>f \colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, że
 
<center><math>\begin{align} f((1,2,0)) &= (2,-1),& f((2,0,-1)) &= (5,1),& f((-1,2,1)) &=
(-3,-2).
(-3,-2).
\end{align}</math></center>


Odpowiedź uzasadnić. W&nbsp;przypadku odpowiedzi pozytywnej wyznaczyć
Odpowiedź uzasadnić. W&nbsp;przypadku odpowiedzi pozytywnej wyznaczyć
chociaż jedno takie odwzorowanie.
chociaż jedno takie odwzorowanie.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy zbadać liniową (nie)zależność wektorów, na których <math>\displaystyle f</math>&nbsp;ma
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy zbadać liniową (nie)zależność wektorów, na których <math>f</math>&nbsp;ma przyjąć zadane wartości. Jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie są liniowo  niezależne, to istnieje odwzorowanie liniowe przyjmujące na podanych wektorach zadane wartości. Takie odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory, na których zadano wartości naszego odwzorowania, stanowią bazę przestrzeni. Jeżeli podane wektory są liniowo zależne, to odpowiednie odwzorowanie liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy odwzorowanie zadano zachowując związki zachodzące między wektorami, tzn. jeżeli jakiś wektor jest kombinacją liniową pozostałych to wartość jaką ma przyjmować odwzorowanie na tym wektorze musi być kombinacją liniową wartości pozostałych wektorów z&nbsp;tymi samymi współczynnikami. Jeżeli takie odwzorowanie istnieje, to możemy je wyznaczyć podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]].
przyjąć zadane wartości. Jeżeli wektory, na których jest już
zdefiniowane nasze odwzorowanie są liniowo  niezależne, to
istnieje odwzorowanie liniowe przyjmujące na podanych wektorach
zadane wartości. Takie odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory,
na których zadano wartości naszego odwzorowania, stanowią bazę
przestrzeni. Jeżeli podane wektory są liniowo zależne, to
odpowiednie odwzorowanie liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy
odwzorowanie zadano zachowując związki zachodzące między
wektorami, tzn. jeżeli jakiś wektor jest kombinacją liniową
pozostałych to wartość jaką ma przyjmować odwzorowanie na tym
wektorze musi być kombinacją liniową wartości pozostałych wektorów
z&nbsp;tymi samymi współczynnikami. Jeżeli takie odwzorowanie istnieje,
to możemy je wyznaczyć podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniu
zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]].
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]]&nbsp;każde odwzorowanie
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]]&nbsp;każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:




{{wzor|4.2|4.2|
{{wzor|4.2|4.2|
<math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
<math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
a_{23}x_3),</math>}}
a_{23}x_3)</math>,}}




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.


Jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze
Jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie są liniowo  niezależne, to istnieje odwzorowanie liniowe przyjmujące na podanych wektorach zadane wartości. Takie odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory, na których jest już zdefiniowane nasze odwzorowanie stanowią bazę przestrzeni. Jeżeli podane wektory są liniowo zależne, to odpowiednie odwzorowanie liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy odwzorowanie zadano zachowując związki zachodzące między wektorami, tzn. jeżeli jakiś wektor jest kombinacją liniową pozostałych to wartość jaką ma przyjmować odwzorowanie na tym wektorze musi być kombinacją liniową wartości pozostałych wektorów z&nbsp;tymi samymi współczynnikami. Dlatego będziemy badać liniową niezależność podanych wektorów.
odwzorowanie są liniowo  niezależne, to istnieje odwzorowanie
; a) Zauważmy, że wektory <math>(1,0,1)</math>, <math>(0,1,1)</math>, <math>(1,1,-1)</math> stanowią bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie jedno odwzorowanie liniowe takie, że
liniowe przyjmujące na podanych wektorach zadane wartości. Takie
odwzorowanie jest jedyne, jeżeli wektory, na których jest już
zdefiniowane nasze odwzorowanie stanowią bazę przestrzeni. Jeżeli
podane wektory są liniowo zależne, to odpowiednie odwzorowanie
liniowe istnieje wtedy i tylko wtedy, gdy odwzorowanie zadano
zachowując związki zachodzące między wektorami, tzn. jeżeli jakiś
wektor jest kombinacją liniową pozostałych to wartość jaką ma
przyjmować odwzorowanie na tym wektorze musi być kombinacją
liniową wartości pozostałych wektorów z&nbsp;tymi samymi
współczynnikami. Dlatego będziemy badać liniową niezależność
podanych wektorów.
# Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,0,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,1)</math>, <math>\displaystyle (1,1,-1)</math>
stanowią bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>. Istnieje zatem dokładnie jedno
odwzorowanie liniowe takie, że


f((1,0,1)) &<nowiki>=</nowiki> (4,-1),& f((0,1,1)) &<nowiki>=</nowiki> (-1,0),& f((1,1,-1)) &<nowiki>=</nowiki>(0,2).
<center><math>\begin{align} f((1,0,1)) &= (4,-1),\qquad f((0,1,1)) &= (-1,0),\qquad f((1,1,-1)) &=(0,2).
\end{align}</math></center>


Analogicznie jak w zadaniu&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], aby wyznaczyć wzór na
Analogicznie jak w zadaniu&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], aby wyznaczyć wzór na <math>f</math>&nbsp;należy rozwiązać układ równań o&nbsp;niewiadomych <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}</math>. Układ ten znajdujemy jak w rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], czyli podstawiając do wzoru&nbsp;([[#4.2|4.2]]) odpowiednie wektory i&nbsp;przyrównując do odpowiednich wartości.
<math>\displaystyle f</math>&nbsp;należy rozwiązać układ równań o&nbsp;niewiadomych <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\
a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}</math>. Układ ten znajdujemy jak w
rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]], czyli podstawiając do
wzoru&nbsp;([[#4.2|4.2]]) odpowiednie wektory i&nbsp;przyrównując do odpowiednich
wartości.




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}&=4\\
a_{11}&&&+&a_{13}&=4\\
Linia 472: Linia 414:
a_{21}&+&a_{22}&-&a_{23}&= 2
a_{21}&+&a_{22}&-&a_{23}&= 2
\end{array}  
\end{array}  
\right..
\right.</math></center>
</math></center>




Ponownie zauważmy, że nasz układ to w&nbsp;rzeczywistości dwa układy
Ponownie zauważmy, że nasz układ to w&nbsp;rzeczywistości dwa układy o&nbsp;tych samych współczynnikach, różniące się jedynie prawymi stronami oraz oznaczeniem niewiadomych:
o&nbsp;tych samych współczynnikach, różniące się jedynie prawymi
stronami oraz oznaczeniem niewiadomych:


&
{ccccccr}
a_{11}&&&+&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>&4<br>
&&a_{12}&+&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>&-1<br>
a_{11}&+&a_{12}&-&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>& 0


.,&&  
<center><math>\begin{align} &\left\{
{ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{21}&&&+&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>&-1<br>
a_{11}&&&+&a_{13}&=4\\
&&a_{22}&+&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>&0<br>
&&a_{12}&+&a_{13}&=-1\\
a_{21}&+&a_{22}&-&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>& 2
a_{11}&+&a_{12}&-&a_{13}&= 0
\end{array}
\right.,&& \left\{
\begin{array} {ccccccr}
a_{21}&&&+&a_{23}&=-1\\
&&a_{22}&+&a_{23}&=0\\
a_{21}&+&a_{22}&-&a_{23}&= 2
\end{array}
\right..
\end{align}</math></center>


..


Po wykonaniu odpowiednich obliczeń otrzymujemy:
Po wykonaniu odpowiednich obliczeń otrzymujemy:


a_{11}&<nowiki>=</nowiki>3 ,&a_{12}&<nowiki>=</nowiki>-2, &a_{13}&<nowiki>=</nowiki>1,<br> a_{21}&<nowiki>=</nowiki>0,& a_{22}&<nowiki>=</nowiki>1,&
 
a_{23}&<nowiki>=</nowiki>-1,
<center><math>\begin{align} a_{11}&=3 ,\qquad a_{12}&=-2, \qquad a_{13}&=1,\\ a_{21}&=0,\qquad a_{22}&=1,\qquad
a_{23}&=-1,
\end{align}</math></center>
 


czyli
czyli




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(3x_1-2x_2+x_3,x_2-x_3).
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(3x_1-2x_2+x_3,x_2-x_3)</math></center>
</math></center>




# Zauważmy, że
; b) Zauważmy, że




<center><math>\displaystyle (0,1,2)+(1,1,1)=(1,2,3),
<center><math>(0,1,2)+(1,1,1)=(1,2,3)</math>,</center>
</math></center>




Linia 516: Linia 459:




<center><math>\displaystyle f((0,1,2)) + f((1,1,1)) = (0,-1)+(1,0) =(1,-1)\neq (2,2)
<center><math>f((0,1,2)) + f((1,1,1)) = (0,-1)+(1,0) =(1,-1)\neq (2,2)
=f((1,2,3)).
=f((1,2,3))</math></center>
</math></center>




Oznacza to, że takie odwzorowanie liniowe nie może istnieć.
Oznacza to, że takie odwzorowanie liniowe nie może istnieć.
# Zauważmy, że
; c) Zauważmy, że




<center><math>\displaystyle (1,2,0)-(2,0,-1)=(-1,2,1),
<center><math>(1,2,0)-(2,0,-1)=(-1,2,1)</math>,</center>
</math></center>




Linia 532: Linia 473:




<center><math>\displaystyle f((1,2,0)) -  f((2,0,-1)) = (2,-1)-(5,1) =(-3,-2)=f((-1,2,1)).
<center><math>f((1,2,0)) -  f((2,0,-1)) = (2,-1)-(5,1) =(-3,-2)=f((-1,2,1))</math></center>
</math></center>




Oznacza to, że istnieje nieskończenie wiele odwzorowań liniowych
Oznacza to, że istnieje nieskończenie wiele odwzorowań liniowych
spełniających warunki podane w&nbsp;podpunkcie c) - wystarczy uzupełnić
spełniających warunki podane w&nbsp;podpunkcie c) - wystarczy uzupełnić
układ złożony z&nbsp;liniowo niezależnych wektorów <math>\displaystyle (1,2,0)</math> oraz
układ złożony z&nbsp;liniowo niezależnych wektorów <math>(1,2,0)</math> oraz
<math>\displaystyle (2,0,-1)</math> do bazy przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> i&nbsp;zadać na tym trzecim
<math>(2,0,-1)</math> do bazy przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> i&nbsp;zadać na tym trzecim
wektorze dowolną wartość z&nbsp;<math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>. Możemy np. jako trzeci wektor
wektorze dowolną wartość z&nbsp;<math>\mathbb{R}^2</math>. Możemy np. jako trzeci wektor
bazy wziąć wektor <math>\displaystyle (0,0,1)</math> i&nbsp;przyjąć, że <math>\displaystyle f((0,0,1))=(0,0)</math>. Musimy
bazy wziąć wektor <math>(0,0,1)</math> i&nbsp;przyjąć, że <math>f((0,0,1))=(0,0)</math>. Musimy
wówczas rozwiązać układ równań (układ ten otrzymaliśmy rozumując jak
wówczas rozwiązać układ równań (układ ten otrzymaliśmy rozumując jak
w rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]]:
w rozwiązaniu zadania&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]]:




<center><math>\displaystyle \left\{
<center><math>\left\{
\begin{array} {ccccccc}
\begin{array} {ccccccc}
a_{{11}}&+&2a_{{12}}&&&=2\\
a_{{11}}&+&2a_{{12}}&&&=2\\
Linia 555: Linia 495:
&&&&a_{{23}}&=0
&&&&a_{{23}}&=0
\end{array}  
\end{array}  
\right.
\right</math></center>
</math></center>




Rozwiązując ten układ otrzymujemy:
Rozwiązując ten układ otrzymujemy:


a_{11}&<nowiki>=</nowiki>{5}{2}, & a_{12}&<nowiki>=</nowiki>-{1}{4}, & a_{13}&<nowiki>=</nowiki>0,<br>
 
a_{21}&<nowiki>=</nowiki>{1}{2}, & a_{22}&<nowiki>=</nowiki>-{3}{4}, & a_{23}&<nowiki>=</nowiki>0,
<center><math>\begin{align} a_{11}&=\frac{5}{2}, \qquad a_{12}&=-\frac{1}{4}, \qquad a_{13}&=0,\\
a_{21}&=\frac{1}{2}, \qquad a_{22}&=-\frac{3}{4}, \qquad a_{23}&=0,
\end{align}</math></center>
 


czyli
czyli




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(\frac{5}{2}x_1-\frac{1}{4}x_2,\frac{1}{2}x_1-\frac{3}{4}x_2).\qedhere
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(\frac{5}{2}x_1-\frac{1}{4}x_2,\frac{1}{2}x_1-\frac{3}{4}x_2)</math></center>
</math></center>




Linia 574: Linia 515:


==={{kotwica|zad 4.7|Zadanie 4.7}}===
==={{kotwica|zad 4.7|Zadanie 4.7}}===
Znaleźć endomorfizm <math>\displaystyle  f \colon \mathbb{R}^2 \to \mathbb{R}^2 </math> taki, żeby
Znaleźć endomorfizm <math>f \colon \mathbb{R}^2 \to \mathbb{R}^2</math> taki, żeby




<center><math>\displaystyle \Ker f= \Img f = \{ (2t,3t); t \in \mathbb{R}\}.</math></center>
<center><math>ker f= Im f = \{ (2t,3t); t \in \mathbb{R}\}</math>.</center>




<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Znajomość <math>\displaystyle \Ker f</math> pozwala wyznaczyć wartość
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Znajomość <math>ker f</math> pozwala wyznaczyć wartość odwzorowania <math>f</math>&nbsp;na pewnej podprzestrzeni <math>\mathbb{R}^2</math>.&nbsp;Jeżeli uda nam się uzupełnić bazę tej podprzestrzeni do bazy całego <math>\mathbb{R}^2</math>, to będziemy mogli zadać <math>f</math>&nbsp;na pewnej bazie całej przestrzeni <math>\mathbb{R}^2</math>&nbsp;w&nbsp;ten sposób, że będą spełnione warunki zadania.
odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na pewnej podprzestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>.&nbsp;Jeżeli uda nam
się uzupełnić bazę tej podprzestrzeni do bazy całego <math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>, to
będziemy mogli zadać <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na pewnej bazie całej przestrzeni
<math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math>&nbsp;w&nbsp;ten sposób, że będą spełnione warunki zadania.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Zauważmy, że
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Zauważmy, że
 


f  &<nowiki>=</nowiki>  (2t,3t) : t {R}<br>
<center><math>\begin{align} ker f &= \{ (2t,3t) : t \in \mathbb{R}\}\\
&<nowiki>=</nowiki>  t(2,3) : t {R}<br>
        &= \{ t(2,3) : t \in \mathbb{R}\}\\
&<nowiki>=</nowiki> (2,3).
        &= lin\{(2,3)\}.
\end{align}</math></center>


Oznacza to, że wektor <math>\displaystyle (2,3)</math> jest wektorem bazowym dla <math>\displaystyle \Ker f</math>.
Wiemy, że poszukiwane przez nas odwzorowanie musi być dane wzorem


Oznacza to, że wektor <math>(2,3)</math> jest wektorem bazowym dla <math>ker f</math>. Wiemy, że poszukiwane przez nas odwzorowanie musi być dane wzorem


<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2,a_{21}x_1+a_{22}x_2).
 
</math></center>
<center><math>f(x_1,x_2)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2,a_{21}x_1+a_{22}x_2)</math></center>




Wybierzmy dowolną bazę <math>\displaystyle \mathbb{R}^2</math> zawierającą wektor <math>\displaystyle (2,3)</math>, np.
Wybierzmy dowolną bazę <math>\mathbb{R}^2</math> zawierającą wektor <math>(2,3)</math>, np. dokładając wektor <math>(-1,-2)</math>. Z&nbsp;warunków zadania wynika, że wektor <math>(2,3)</math> musi należeć do jądra odwzorowania <math>f</math>,&nbsp;czyli
dokładając wektor <math>\displaystyle (-1,-2)</math>. Z&nbsp;warunków zadania wynika, że wektor
<math>\displaystyle (2,3)</math> musi należeć do jądra odwzorowania <math>\displaystyle f</math>,&nbsp;czyli




<center><math>\displaystyle f(2,3)=(2a_{11}+3a_{12},2a_{21}+3a_{22})=(0,0).</math></center>
<center><math>f(2,3)=(2a_{11}+3a_{12},2a_{21}+3a_{22})=(0,0)</math>.</center>




Zadajmy teraz <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na drugim wektorze bazowym tak, aby wektor
Zadajmy teraz <math>f</math>&nbsp;na drugim wektorze bazowym tak, aby wektor <math>(2,3)</math> należał do <math>Im f</math> kładąc:
<math>\displaystyle (2,3)</math> należał do <math>\displaystyle \Img f</math> kładąc:




<center><math>\displaystyle f(-1,-2)=(-a_{11}-2a_{12},-a_{21}-2a_{22})=(2,3).
<center><math>f(-1,-2)=(-a_{11}-2a_{12},-a_{21}-2a_{22})=(2,3)</math></center>
</math></center>




Zatem współczynniki występujące we wzorze na <math>\displaystyle f</math>&nbsp;muszą spełniać
Zatem współczynniki występujące we wzorze na <math>f</math>&nbsp;muszą spełniać
układ równań liniowych, który podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniach
układ równań liniowych, który podobnie jak w&nbsp;rozwiązaniach
zadań&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]] i&nbsp;[[#zad_4.6|4.6]] można rozbić na dwa układy,
zadań&nbsp;[[#zad_4.5|4.5]] i&nbsp;[[#zad_4.6|4.6]] można rozbić na dwa układy,
które wypisujemy poniżej:
które wypisujemy poniżej:


& {ccccc}
 
2a_{11} &+&  3a_{12} &<nowiki>=</nowiki>&0<br>
<center><math>\begin{align} &\left\{\begin{array} {ccccc}
-a_{11} &-&  2a_{12} &<nowiki>=</nowiki>&2
  2a_{11} &+&  3a_{12} &=0\\
.,&&
  -a_{11} &-&  2a_{12} &=2
{ccccc}
\end{array} \right.,&&
2a_{21} &+&  3a_{22} &<nowiki>=</nowiki>&0<br>
\left\{\begin{array} {ccccc}
-a_{21} &-&  2a_{22} &<nowiki>=</nowiki>&3
  2a_{21} &+&  3a_{22} &=0\\
..
  -a_{21} &-&  2a_{22} &=3
\end{array} \right..
\end{align}</math></center>
 


Jedynym rozwiązaniem tego układu są liczby
Jedynym rozwiązaniem tego układu są liczby


a_{11} &<nowiki>=</nowiki> 6,      & a_{12} &<nowiki>=</nowiki> -4, <br>
 
a_{21} &<nowiki>=</nowiki> 9,      & a_{22} &<nowiki>=</nowiki> -6.
<center><math>\begin{align} a_{11} &= 6,      & a_{12} &= -4, \\
    a_{21} &= 9,      & a_{22} &= -6.
\end{align}</math></center>
 


Czyli  
Czyli  




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2)=(6x_1-4x_2,9x_1 -6x_2).\qedhere
<center><math>f(x_1,x_2)=(6x_1-4x_2,9x_1 -6x_2)</math></center>
</math></center>




Linia 646: Linia 585:


==={{kotwica|zad 4.8|Zadanie 4.8}}===
==={{kotwica|zad 4.8|Zadanie 4.8}}===
Znaleźć odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f:\mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby
Znaleźć odwzorowanie liniowe <math>f:\mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby
 
 
<center><math>\begin{align} f( (1,2,1))&=(1,1),\qquad  f( (0,1,-1)) &= (-2,2)
\end{align}</math></center>


f( (1,2,1))&<nowiki>=</nowiki>(1,1),& f( (0,1,-1)) &<nowiki>=</nowiki> (-2,2)


oraz
oraz




<center><math>\displaystyle \Ker f = \{ (t,t,t) : t \in \mathbb{R} \}.
<center><math>ker f = \{ (t,t,t) : t \in \mathbb{R} \}</math></center>
</math></center>




<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,2,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,-1)</math> i&nbsp;<math>\displaystyle (1,1,1)</math>
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Zauważmy, że wektory <math>(1,2,1)</math>, <math>(0,1,-1)</math> i&nbsp;<math>(1,1,1)</math> tworzą bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>.&nbsp;Dodatkowo znamy wartość odwzorowania <math>f</math>&nbsp;na każdym z&nbsp;tych wektorów. Pamiętajmy, że znając wartości odwzorowania liniowego na bazie możemy jednoznacznie wyznaczyć to odwzorowanie.
tworzą bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>.&nbsp;Dodatkowo znamy wartość
odwzorowania <math>\displaystyle f</math>&nbsp;na każdym z&nbsp;tych wektorów. Pamiętajmy, że znając wartości
odwzorowania liniowego na bazie
możemy jednoznacznie wyznaczyć to odwzorowanie.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
a_{23}x_3),
a_{23}x_3)</math>,</center>
</math></center>




gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.


Aby wyznaczyć ten wzór wystarczy, że znajdziemy pewną bazę
Aby wyznaczyć ten wzór wystarczy, że znajdziemy pewną bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>, na której na podstawie warunków podanych w&nbsp;zadaniu będziemy w&nbsp;stanie określić wartości odwzorowania&nbsp;<math>f</math>.
przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>, na której na podstawie warunków podanych
w&nbsp;zadaniu będziemy w&nbsp;stanie określić wartości odwzorowania&nbsp;<math>\displaystyle f</math>.


Zauważmy, że
Zauważmy, że


f  &<nowiki>=</nowiki>  (t,t,t): t {R}<br>
 
&<nowiki>=</nowiki>  t(1,1,1): t {R}<br>
<center><math>\begin{align} ker f &= \{ (t,t,t): t \in \mathbb{R}\}\\
&<nowiki>=</nowiki> (1,1,1).
        &= \{ t(1,1,1): t \in \mathbb{R}\}\\
        &= lin\{(1,1,1)\}.
\end{align}</math></center>
 


Z warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że znamy wartości
Z warunków podanych w&nbsp;treści zadania wynika, że znamy wartości
<math>\displaystyle f</math>&nbsp;na wektorach <math>\displaystyle (1,2,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,-1)</math> oraz każdym wektorze postaci
<math>f</math>&nbsp;na wektorach <math>(1,2,1)</math>, <math>(0,1,-1)</math> oraz każdym wektorze postaci
<math>\displaystyle t(1,1,1)</math>, gdzie <math>\displaystyle t\in\mathbb{R}</math> jest dowolnym parametrem.
<math>t(1,1,1)</math>, gdzie <math>t\in\mathbb{R}</math> jest dowolnym parametrem.


Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle (1,2,1)</math>, <math>\displaystyle (0,1,-1)</math>, <math>\displaystyle (1,1,1)</math> tworzą bazę
Zauważmy, że wektory <math>(1,2,1)</math>, <math>(0,1,-1)</math>, <math>(1,1,1)</math> tworzą bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> (bo rozwiązując odpowiedni układ równań możemy sprawdzić, że są one liniowo niezależne, a&nbsp;wymiar <math>\mathbb{R}^3</math> jest równy <math>3</math>). Zatem istnieje tylko jedno odwzorowanie liniowe spełniające warunki:
przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> (bo rozwiązując odpowiedni układ równań możemy
 
sprawdzić, że są one liniowo niezależne, a&nbsp;wymiar <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> jest równy
 
<math>\displaystyle 3</math>). Zatem istnieje tylko jedno odwzorowanie liniowe spełniające
<center><math>\begin{align} f( (1,2,1))&=(1,1),\qquad  f( (0,1,-1)) &= (-2,2),\qquad f( (1,1,1) )&= (0,0).
warunki:
\end{align}</math></center>


f( (1,2,1))&<nowiki>=</nowiki>(1,1),& f( (0,1,-1)) &<nowiki>=</nowiki> (-2,2),& f( (1,1,1) )&<nowiki>=</nowiki> (0,0).


Wzór tego odwzorowania znajdujemy rozwiązując odpowiedni układ
Wzór tego odwzorowania znajdujemy rozwiązując odpowiedni układ
Linia 702: Linia 637:
o&nbsp;trzech niewiadomych. Układy te podajemy poniżej:
o&nbsp;trzech niewiadomych. Układy te podajemy poniżej:


&
{ccccccr}
a_{11}&+&2a_{12}&+&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>&1<br>
&&a_{12}&-&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>&-2<br>
a_{11}&+&a_{12}&+&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>& 0


.,&&  
<center><math>\begin{align} &\left\{
{ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
a_{21}&+&2a_{22}&+&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>&1<br>
a_{11}&+&2a_{12}&+&a_{13}&=1\\
&&a_{22}&-&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>& 2<br>
&&a_{12}&-&a_{13}&=-2\\
a_{21}&+&a_{22}&+&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>& 0
a_{11}&+&a_{12}&+&a_{13}&= 0
\end{array}
\right.,&& \left\{
\begin{array} {ccccccr}
a_{21}&+&2a_{22}&+&a_{23}&=1\\
&&a_{22}&-&a_{23}&= 2\\
a_{21}&+&a_{22}&+&a_{23}&= 0
\end{array}
\right..
\end{align}</math></center>


..


Po rozwiązaniu ich otrzymujemy wtedy następujący wzór na
Po rozwiązaniu ich otrzymujemy wtedy następujący wzór na
odwzorowanie&nbsp;<math>\displaystyle f</math>:
odwzorowanie&nbsp;<math>f</math>:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(x_2+3x_3-4x_1,x_2-x_3).\qedhere
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(x_2+3x_3-4x_1,x_2-x_3)</math></center>
</math></center>




Linia 729: Linia 666:
Niech
Niech


u_1 &<nowiki>=</nowiki> (0,-1,1),& u_2 &<nowiki>=</nowiki> (1,0,1)


będą dwoma wektorami przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> i&nbsp;niech <math>\displaystyle U</math>&nbsp;oznacza
<center><math>\begin{align} u_1 &= (0,-1,1),& u_2 &= (1,0,1)
podprzestrzeń generowaną przez wektory <math>\displaystyle u_1</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle u_2</math>.&nbsp;Niech
\end{align}</math></center>
ponadto <math>\displaystyle g\colon \mathbb{R}^2 \ni (s,t) \to 3s-t \in \mathbb{R} </math>. Znaleźć
odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle f\colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2 </math> takie, żeby <math>\displaystyle \Ker f
= U </math> oraz <math>\displaystyle  g \circ f = 0</math>.
}}


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Jeżeli znajdziemy wektor <math>\displaystyle v\in\mathbb{R}^3</math> taki, że wektory
 
<math>\displaystyle u_1</math>,&nbsp;<math>\displaystyle u_2</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle v</math>&nbsp;będą tworzyły bazę przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>, to
będą dwoma wektorami przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> i&nbsp;niech <math>U</math>&nbsp;oznacza
w&nbsp;celu wyznaczenia <math>\displaystyle f</math>&nbsp;możemy zadać wartości szukanego odwzorowania
podprzestrzeń generowaną przez wektory <math>u_1</math>&nbsp;oraz <math>u_2</math>.&nbsp;Niech
na tej bazie tak, żeby zerowało się na wektorach
ponadto <math>g\colon \mathbb{R}^2 \ni (s,t) \to 3s-t \in \mathbb{R}</math>. Znaleźć
<math>\displaystyle u_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle u_2</math>,&nbsp;a&nbsp;równocześnie żeby <math>\displaystyle  \Img f \subset \Ker g</math>.
odwzorowanie liniowe <math>f\colon \mathbb{R}^3 \to \mathbb{R}^2</math> takie, żeby <math>ker f
= U</math> oraz <math>g \circ f = 0</math>.
 
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Jeżeli znajdziemy wektor <math>v\in\mathbb{R}^3</math> taki, że wektory <math>u_1</math>,&nbsp;<math>u_2</math>&nbsp;oraz <math>v</math>&nbsp;będą tworzyły bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>, to w&nbsp;celu wyznaczenia <math>f</math>&nbsp;możemy zadać wartości szukanego odwzorowania na tej bazie tak, żeby zerowało się na wektorach <math>u_1</math>&nbsp;i&nbsp;<math>u_2</math>,&nbsp;a&nbsp;równocześnie żeby <math>Im f \subset ker g</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Na mocy zadań [[#zad_4.1|4.1]] oraz [[#zad_4.3|4.3]] każde odwzorowanie liniowe <math>f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
liniowe <math>\displaystyle f\colon\mathbb{R}^3\mapsto\mathbb{R}^2</math> musi być dane wzorem:
 
 
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
a_{23}x_3)</math>,</center>




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(a_{11}x_1+a_{12}x_2+a_{13}x_3, a_{21}x_1+a_{22}x_2+
gdzie <math>a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.
a_{23}x_3),
</math></center>


Zauważmy, że wektory <math>u_1</math> oraz <math>u_2</math> są liniowo niezależne w&nbsp;przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math> oraz uzupełniając układ złożony z wektorów <math>u_1</math> i <math>u_2</math> o wektor <math>u_3=(0,0,1)</math> otrzymujemy bazę przestrzeni <math>\mathbb{R}^3</math>. Szukane odwzorowanie <math>f</math>&nbsp;zdefiniujemy podając jakie wartości ma ono przyjmować na bazie złożonej z&nbsp;wektorów <math>u_1</math>,&nbsp;<math>u_2</math>&nbsp;oraz <math>u_3</math>.&nbsp;Z&nbsp;warunku <math>ker f = U</math> wynika natychmiast, że muszą zachodzi równości:


gdzie <math>\displaystyle a_{11},\ a_{12},\ a_{13},\ a_{21},\ a_{22},\ a_{23}\in\mathbb{R}</math>.


Zauważmy, że wektory <math>\displaystyle u_1</math> oraz <math>\displaystyle u_2</math> są liniowo niezależne
<center><math>\begin{align} f(u_1)=f(u_2)&=(0,0),\qquad f(u_3) &\neq (0,0).
w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math> oraz uzupełniając układ złożony z wektorów
\end{align}</math></center>
<math>\displaystyle u_1</math> i <math>\displaystyle u_2</math> o wektor <math>\displaystyle u_3=(0,0,1)</math> otrzymujemy bazę przestrzeni
<math>\displaystyle \mathbb{R}^3</math>. Szukane odwzorowanie <math>\displaystyle f</math>&nbsp;zdefiniujemy podając jakie
wartości ma ono przyjmować na bazie złożonej z&nbsp;wektorów
<math>\displaystyle u_1</math>,&nbsp;<math>\displaystyle u_2</math>&nbsp;oraz <math>\displaystyle u_3</math>.&nbsp;Z&nbsp;warunku <math>\displaystyle \Ker f = U </math> wynika natychmiast,
że muszą zachodzi równości:


f(u_1)<nowiki>=</nowiki>f(u_2)&<nowiki>=</nowiki>(0,0),& f(u_3) & (0,0).


Aby dodatkowo był spełniony warunek <math>\displaystyle  g \circ f = 0</math> musi zachodzić
Aby dodatkowo był spełniony warunek <math>g \circ f = 0</math> musi zachodzić




<center><math>\displaystyle f(u_3)\in\Ker g.</math></center>
<center><math>f(u_3)\in ker g</math>.</center>




Ponieważ <math>\displaystyle \Ker g=\gen\{(1,3)\}</math> wystarczy wziąć
Ponieważ <math>ker g= lin\{(1,3)\}</math> wystarczy wziąć
<math>\displaystyle f(u_3)=(1,3)</math>. Teraz układając odpowiedni układ
<math>f(u_3)=(1,3)</math>. Teraz układając odpowiedni układ
równań&nbsp;i&nbsp;rozwiązując go otrzymamy wzór na odwzorowanie
równań&nbsp;i&nbsp;rozwiązując go otrzymamy wzór na odwzorowanie
<math>\displaystyle f</math>&nbsp;spełniające powyższe warunki. Ponownie układ ten możemy rozbić
<math>f</math>&nbsp;spełniające powyższe warunki. Ponownie układ ten możemy rozbić
na dwa niezależne układy równań o&nbsp;trzech niewiadomych. Otrzymamy
na dwa niezależne układy równań o&nbsp;trzech niewiadomych. Otrzymamy
wówczas następujace układy:
wówczas następujace układy:


&
{ccccccr}
&-&a_{12}&+&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>&0<br>
a_{11}&&&+&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>&0<br>
&&&&a_{13}&<nowiki>=</nowiki>& 1


.,&&  
<center><math>\begin{align} &\left\{
{ccccccr}
\begin{array} {ccccccr}
&-&a_{22}&+&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>&0<br>
&-&a_{12}&+&a_{13}&=0\\
a_{21}&&&+&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>&0<br>
a_{11}&&&+&a_{13}&=0\\
&&&&a_{23}&<nowiki>=</nowiki>& 3
&&&&a_{13}&= 1
\end{array}
\right.,&& \left\{
\begin{array} {ccccccr}
&-&a_{22}&+&a_{23}&=0\\
a_{21}&&&+&a_{23}&=0\\
&&&&a_{23}&= 3
\end{array}
\right..
\end{align}</math></center>


..


Rozwiązując je otrzymujemy wzór naszego odwzorowania:
Rozwiązując je otrzymujemy wzór naszego odwzorowania:




<center><math>\displaystyle f(x_1,x_2,x_3)=(-x_1+x_2+x_3,-3x_1+3x_2+3x_3).\qedhere
<center><math>f(x_1,x_2,x_3)=(-x_1+x_2+x_3,-3x_1+3x_2+3x_3)</math></center>
</math></center>




Linia 803: Linia 735:


==={{kotwica|zad 4.10|Zadanie 4.10}}===
==={{kotwica|zad 4.10|Zadanie 4.10}}===
Niech <math>\displaystyle V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle W</math>&nbsp;będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Niech <math>V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>W</math>&nbsp;będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
<math>\displaystyle \mathbb{K}</math>&nbsp;i&nbsp;niech <math>\displaystyle h \colon V \to W</math> będzie odwzorowaniem liniowym.
<math>\mathbb{K}</math>&nbsp;i&nbsp;niech <math>h \colon V \to W</math> będzie odwzorowaniem liniowym.
Wykazać, że
Wykazać, że




<center><math>\displaystyle T := \{ (v,w) \in V \times W ;\  w=h(v) \}
<center><math>T := \{ (v,w) \in V \times W ;\  w=h(v) \}
</math></center>
</math></center>




jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni <math>\displaystyle V \times W </math>.
jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni <math>V \times W</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy skorzystać z&nbsp;definicji odwzorawania liniowego oraz
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Należy skorzystać z&nbsp;definicji odwzorawania liniowego oraz sposobu określenia działań w&nbsp;przestrzeni&nbsp;<math>V\times W</math>.
sposobu określenia działań w&nbsp;przestrzeni&nbsp;<math>\displaystyle V\times W</math>.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Zauważmy, że wektor <math>\displaystyle (0,h(0))\in T</math>, zatem <math>\displaystyle T</math>
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Zauważmy, że wektor <math>(0,h(0))\in T</math>, zatem <math>T</math> jest zbiorem niepustym. Niech <math>\mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz <math>\mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do zbioru <math>T\subset V\times W</math> oraz niech <math>\alpha_1</math> oraz <math>\alpha_2</math> będą dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\mathbb{K}</math>). Z definicji
jest zbiorem niepustym. Niech <math>\displaystyle \mathbf{x}_1=(v_1,w_1)</math> oraz
zbioru <math>T</math> wynika, że <math>h(v_1)=w_1</math> oraz <math>h(v_2)=w_2</math>. Rozpatrzmy
<math>\displaystyle \mathbf{x}_2=(v_2,w_2)</math> będą dowolnymi wektorami należącymi do
zbioru <math>\displaystyle T\subset V\times W</math> oraz niech <math>\displaystyle \alpha_1</math> oraz <math>\displaystyle \alpha_2</math>
będą dowolnymi skalarami (elementami ciała <math>\displaystyle \mathbb{K}</math>). Z definicji
zbioru <math>\displaystyle T</math> wynika, że <math>\displaystyle h(v_1)=w_1</math> oraz <math>\displaystyle h(v_2)=w_2</math>. Rozpatrzmy
kombinację liniową:
kombinację liniową:


_1{x}_1+_2{x}_2&<nowiki>=</nowiki>_1(v_1,w_1)+_2(v_2,w_2)<br>
&<nowiki>=</nowiki>(_1v_1+_2v_2,_1w_1+_2w_2)<br>
&<nowiki>=</nowiki>(_1v_1+_2v_2,_1h(v_1)+_2h(v_2))<br>
&{(*)}{<nowiki>=</nowiki>}(_1v_1+_2v_2,h(_1v_1+_2v_2)),


co oznacza, że  <math>\displaystyle \alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2\in T</math>,
<center><math>\begin{align} \alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2&=\alpha_1(v_1,w_1)+\alpha_2(v_2,w_2)\\
czyli <math>\displaystyle T</math> musi być podprzestrzenią (z liniowości odwzorowania <math>\displaystyle h</math>
&=(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1w_1+\alpha_2w_2)\\
skorzystaliśmy przy podpunkcie <math>\displaystyle (*)</math>).
&=(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,\alpha_1h(v_1)+\alpha_2h(v_2))\\
&\stackrel{(*)}{=}(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2,h(\alpha_1v_1+\alpha_2v_2)),
\end{align}</math></center>
 
 
co oznacza, że  <math>\alpha_1\mathbf{x}_1+\alpha_2\mathbf{x}_2\in T</math>,
czyli <math>T</math> musi być podprzestrzenią (z liniowości odwzorowania <math>h</math>
skorzystaliśmy przy podpunkcie <math>(*)</math>).
</div></div>
</div></div>


==={{kotwica|zad 4.11|Zadanie 4.11}}===
==={{kotwica|zad 4.11|Zadanie 4.11}}===
Niech <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą skończenie wymiarowymi
Niech <math>V</math> oraz <math>W</math> będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem <math>\mathbb{K}</math>.&nbsp;Niech <math>\varphi \colon V \to W</math> będzie monomorfizmem. Wykazać, że istnieje takie
przestrzeniami wektorowymi nad ciałem <math>\displaystyle \mathbb{K}</math>.&nbsp;Niech <math>\displaystyle \varphi \colon V
odwzorowanie liniowe <math>\psi \colon W \to V</math>, że <math>\psi \circ \varphi = Id_V</math>.
\to W </math> będzie monomorfizmem. Wykazać, że istnieje takie
odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle \psi \colon W \to V </math>, że <math>\displaystyle  \psi \circ \varphi
= \id_V </math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Najłatwiej będzie pracować na bazach przestrzeni
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Najłatwiej będzie pracować na bazach przestrzeni <math>V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>W</math>.&nbsp;Poszukując odpowiedniego odwzorowania <math>\psi</math>&nbsp;będziemy się starali odpowiednio podać jego wartości na wybranej przez nas bazie przestrzeni <math>W</math>.&nbsp;Zauważmy, że jeżeli <math>\varphi</math> jest monomorfizmem, to odwzorowanie <math>\varphi \colon V \to Im \varphi</math> jest izomorfizmem, czyli odwzorowaniem odwracalnym i&nbsp;odwzorowywuje bazę przestrzeni <math>V</math>&nbsp;na bazę podprzestrzeni <math>Im \varphi</math>. Ponieważ baza podprzestrzeni <math>Im \varphi</math> jest zbiorem wektorów liniowo niezależnych w&nbsp;przestrzeni <math>W</math>,&nbsp;zatem korzystając z&nbsp;tego, że <math>\dim
<math>\displaystyle V</math>&nbsp;i&nbsp;<math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Poszukując odpowiedniego odwzorowania <math>\displaystyle \psi</math>&nbsp;będziemy się
V\le \dim W</math>, możemy ją uzupełnić do bazy przestrzeni <math>W</math>.&nbsp;Zadanie odpowiednich wartości na wybranej bazie zakończy rozwiązanie zadania.
starali odpowiednio podać jego wartości na wybranej przez nas bazie
przestrzeni <math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Zauważmy, że jeżeli <math>\displaystyle \varphi</math> jest monomorfizmem, to
odwzorowanie <math>\displaystyle \varphi \colon V \to \Img \varphi</math> jest izomorfizmem,
czyli odwzorowaniem odwracalnym i&nbsp;odwzorowywuje bazę przestrzeni
<math>\displaystyle V</math>&nbsp;na bazę podprzestrzeni <math>\displaystyle \Img \varphi</math>. Ponieważ baza
podprzestrzeni <math>\displaystyle \Img \varphi</math> jest zbiorem wektorów liniowo
niezależnych w&nbsp;przestrzeni <math>\displaystyle W</math>,&nbsp;zatem korzystając z&nbsp;tego, że <math>\displaystyle \dim
V\le \dim W</math>, możemy ją uzupełnić do bazy przestrzeni <math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Zadanie
odpowiednich wartości na wybranej bazie zakończy rozwiązanie
zadania.
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">   Odwzorowanie <math>\displaystyle \varphi</math> jest monomorfizmem, zatem zachodzi zależność
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Odwzorowanie <math>\varphi</math> jest monomorfizmem, zatem zachodzi zależność




<center><math>\displaystyle \dim V\le \dim W.
<center><math>\dim V\le \dim W</math></center>
</math></center>




Jeżeli <math>\displaystyle \dim V= \dim W</math>, to odwzorowanie <math>\displaystyle \varphi</math> musi być
Jeżeli <math>\dim V= \dim W</math>, to odwzorowanie <math>\varphi</math> musi być
izomorfizmem i&nbsp;teza jest oczywista. Zakładamy zatem, że <math>\displaystyle \dim V<
izomorfizmem i&nbsp;teza jest oczywista. Zakładamy zatem, że <math>\dim V<
\dim W</math>. Niech wektory <math>\displaystyle v_1,\ldots,v_n</math> będą bazą przestrzeni <math>\displaystyle V</math>.
\dim W</math>. Niech wektory <math>v_1,\ldots,v_n</math> będą bazą przestrzeni <math>V</math>.
Oczywiście wektory <math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> generują
Oczywiście wektory <math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> generują
podprzestrzeń <math>\displaystyle \Img\varphi\subset W</math>. Co więcej, ponieważ <math>\displaystyle \varphi</math> jest
podprzestrzeń <math>\varphi\subset W</math>. Co więcej, ponieważ <math>\varphi</math> jest
monomorfizmem wektory <math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> są liniowo
monomorfizmem wektory <math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n)</math> są liniowo
niezależne w przestrzeni <math>\displaystyle W</math>. Możemy wybrać wektory <math>\displaystyle w_{n+1},\ldots,
niezależne w przestrzeni <math>W</math>. Możemy wybrać wektory <math>w_{n+1},\ldots,
w_{n+k}</math>, gdzie <math>\displaystyle k=\dim W - \dim V</math>, w ten sposób, że wektory
w_{n+k}</math>, gdzie <math>k=\dim W - \dim V</math>, w ten sposób, że wektory
<math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}</math> będą stanowiły
<math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}</math> będą stanowiły
bazę przestrzeni <math>\displaystyle W</math>.&nbsp;Potrzebne nam odwzorowanie <math>\displaystyle \psi</math> zdefiniujemy
bazę przestrzeni <math>W</math>.&nbsp;Potrzebne nam odwzorowanie <math>\psi</math> zdefiniujemy
poprzez określenie jego wartości na bazie
poprzez określenie jego wartości na bazie




<center><math>\displaystyle \varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}.</math></center>
<center><math>\varphi(v_1),\ldots,\varphi(v_n),w_{n+1},\ldots, w_{n+k}</math>.</center>
 
 
Zdefiniujmy zatem:




Zdefiniujmy
<center><math>\begin{align} \psi(\varphi(v_i))&=v_i,\  \text{ dla }i=1,\ldots,n,\\
zatem:
\psi(w_{n+j})&=0,\  \text{ dla }j=1,\ldots,k.
\end{align}</math></center>


((v_i))&<nowiki>=</nowiki>v_i, { dla }i<nowiki>=</nowiki>1,...,n,<br>
(w_{n+j})&<nowiki>=</nowiki>0, { dla }j<nowiki>=</nowiki>1,...,k.


Korzystając z liniowości odwzorowań <math>\displaystyle  \psi</math> oraz <math>\displaystyle \varphi</math> łatwo
Korzystając z liniowości odwzorowań <math>\psi</math> oraz <math>\varphi</math> łatwo sprawdzić, że  
sprawdzić, że  




<center><math>\displaystyle \psi \circ \varphi = \id_V ,</math></center>
<center><math>\psi \circ \varphi = Id_V</math>,</center>




Linia 897: Linia 814:


==={{kotwica|zad 4.12|Zadanie 4.12}}===
==={{kotwica|zad 4.12|Zadanie 4.12}}===
Niech <math>\displaystyle V</math> oraz <math>\displaystyle W</math> będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
Niech <math>V</math> oraz <math>W</math> będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem
<math>\displaystyle \mathbb{K}</math>. Niech <math>\displaystyle \varphi \colon V \to W </math> będzie epimorfizmem. Wykazać,
<math>\mathbb{K}</math>. Niech <math>\varphi \colon V \to W</math> będzie epimorfizmem. Wykazać,
że istnieje takie odwzorowanie liniowe <math>\displaystyle \psi \colon W \to V </math>, że <math>\displaystyle
że istnieje takie odwzorowanie liniowe <math>\psi \colon W \to V</math>, że <math>
\varphi \circ \psi  = \id_W </math>.
\varphi \circ \psi  = Id_W</math>.


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Przedstawić <math>\displaystyle V</math> w&nbsp;postaci <math>\displaystyle (\Ker \varphi) \oplus U</math>,
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Wskazówka </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">  Przedstawić <math>V</math> w&nbsp;postaci <math>( ker \varphi) \oplus U</math>, gdzie <math>U</math>&nbsp;jest pewną podprzestrzenią przestrzeni <math>V</math>&nbsp;i&nbsp;zauważyć, że odwozorwanie:
gdzie <math>\displaystyle U</math>&nbsp;jest pewną podprzestrzenią przestrzeni <math>\displaystyle V</math>&nbsp;i&nbsp;zauważyć, że
odwozorwanie:




<center><math>\displaystyle \varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
<center><math>\varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
</math></center>
</math></center>


Linia 914: Linia 829:
</div></div>
</div></div>


<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none">
<div class="mw-collapsible mw-made=collapsible mw-collapsed"><span class="mw-collapsible-toogle mw-collapsible-toogle-default style="font-variant:small-caps">Rozwiązanie </span><div class="mw-collapsible-content" style="display:none"> Niech <math>U</math> będzie dopełnieniem algebraicznym podprzestrzeni <math>\ker \varphi</math>, tzn. niech <math>V = (\ker \varphi) \oplus U</math>.
Niech <math>\displaystyle U</math> będzie dopełnieniem algebraicznym podprzestrzeni <math>\displaystyle  \ker \varphi</math>, tzn. niech <math>\displaystyle V = (\Ker \varphi) \oplus U</math>.
Wtedy
Wtedy




<center><math>\displaystyle \varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
<center><math>\varphi \vert_U \colon U \ni u \to \varphi(u) \in W
</math></center>
</math></center>


Linia 926: Linia 840:




<center><math>\displaystyle (\varphi \vert_U)^{-1} \colon W \to U.</math></center>
<center><math>(\varphi \vert_U)^{-1} \colon W \to U</math>.</center>




Wystarczy teraz położyć <math>\displaystyle \psi := \iota \circ (\varphi \vert_U)^{-1} </math>, gdzie <math>\displaystyle \iota \colon U \ni u \to u \in V</math>.
Wystarczy teraz położyć <math>\psi := \iota \circ (\varphi \vert_U)^{-1}</math>, gdzie <math>\iota \colon U \ni u \to u \in V</math>.


</div></div>
</div></div>

Aktualna wersja na dzień 21:46, 11 wrz 2023

Zadanie 4.1

Dane jest odwzorowanie f:n. Wykazać, że f jest odwzorowaniem liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy istnieją takie liczby rzeczywiste a1,a2,,an, że dla dowolnego wektora 𝐱=(x1,x2,,xn)n zachodzi równość


f(𝐱)=a1x1+a2x2++anxn.      (4.1)


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.2

Niech V oraz W będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂. Wykazać, że odwzorowania


pV:V×W(v,w)vV,pW:V×W(v,w)wW


są liniowe.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.3

Niech U, V oraz W będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂 i niech dane bedą odwzorowania


φ:UV,ψ:UW


Definiujemy odwzorowanie


Φ=(φ,ψ):Uu(φ(u),ψ(u))V×W


Wykazać, że Φ=(φψ) jest odwzorowaniem liniowym wtedy i tylko wtedy, gdy φ i ψ są odwzorowaniami liniowymi.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.4

Niech


f:3(x1,x2,x3)(x1+3x2+x3,2x1+3x2x3)2


Wykazać, że odwzorowanie f jest liniowe. Znaleźć dowolną bazę podprzestrzeni kerf. Wyznaczyć rkf oraz dimkerf.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.5

Wyznaczyć odwzorowanie liniowe f:32 takie, żeby


f((1,0,1))=(0,4),f((1,1,1))=(1,2),f((0,1,1))=(0,5).


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.6

Sprawdzić, czy istnieje odwzorowanie liniowe

a) f:32 takie, że
f((1,0,1))=(4,1),f((0,1,1))=(1,0),f((1,1,1))=(0,2).
b) f:32 takie, że
f((1,1,1))=(1,0),f((0,1,2))=(0,1),f((1,2,3))=(2,2).
c) f:32 takie, że
f((1,2,0))=(2,1),f((2,0,1))=(5,1),f((1,2,1))=(3,2).


Odpowiedź uzasadnić. W przypadku odpowiedzi pozytywnej wyznaczyć chociaż jedno takie odwzorowanie.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.7

Znaleźć endomorfizm f:22 taki, żeby


kerf=Imf={(2t,3t);t}.


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.8

Znaleźć odwzorowanie liniowe f:32 takie, żeby


f((1,2,1))=(1,1),f((0,1,1))=(2,2)


oraz


kerf={(t,t,t):t}


Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.9

Niech


u1=(0,1,1),u2=(1,0,1)


będą dwoma wektorami przestrzeni 3 i niech U oznacza podprzestrzeń generowaną przez wektory u1 oraz u2. Niech ponadto g:2(s,t)3st. Znaleźć odwzorowanie liniowe f:32 takie, żeby kerf=U oraz gf=0.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.10

Niech V i W będą przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂 i niech h:VW będzie odwzorowaniem liniowym. Wykazać, że


T:={(v,w)V×W; w=h(v)}


jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni V×W.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.11

Niech V oraz W będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂. Niech φ:VW będzie monomorfizmem. Wykazać, że istnieje takie odwzorowanie liniowe ψ:WV, że ψφ=IdV.

Wskazówka
Rozwiązanie

Zadanie 4.12

Niech V oraz W będą skończenie wymiarowymi przestrzeniami wektorowymi nad ciałem 𝕂. Niech φ:VW będzie epimorfizmem. Wykazać, że istnieje takie odwzorowanie liniowe ψ:WV, że φψ=IdW.

Wskazówka
Rozwiązanie