SOP wyk nr 15-Slajd31: Różnice pomiędzy wersjami
Nie podano opisu zmian |
uzupełnienie |
||
| (Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 4: | Linia 4: | ||
Analiza graf przydziału zasobów nieodzyskiwalnych jest | Analiza graf przydziału zasobów nieodzyskiwalnych jest trudniejsza, niż w przypadku zasobów odzyskiwalnych. Chociaż można wskazać pewne własności, które umożliwiałyby wykrycie np. stanu zakleszczenia, dotyczą one szczególnych przypadków. Trudno np. rozważać system z zasobami pojedynczymi. Jedyną sensowną metodą jest redukcja grafu przydziału, co zostanie przedstawione w następnym module. Ale i takie podejście nie zawsze gwarantuje precyzyjne określenia rzeczywistego stanu. | ||
W przedstawionym przykładzie procesy ''P''<sub>3</sub> i ''P''<sub>4</sub> są zablokowane ze względu na niedostępność jednostek odpowiednio zasobu ''Z''<sub>3</sub> i ''Z''<sub>4</sub>. Jednostki tych zasobów mogą zostać wyprodukowane odpowiednio przez procesy ''P''<sub>1</sub> i ''P''<sub>2</sub> pod warunkiem odblokowania tych procesów. Dalszy przebieg przetwarzania zależy od kolejności zdarzeń w systemie lub decyzji zarządcy zasobów. Przydzielając jednostkę zasobu ''Z''<sub>1</sub> procesowi ''P''<sub>1</sub> a jednostkę zasobu ''Z''<sub>2</sub> procesowi ''P''<sub>2</sub> (lub odwrotnie), system wchodzi w stan zakleszczenia, niezależnie od tego czy zasoby ''Z''<sub>1</sub> i ''Z''<sub>2</sub> są odzyskiwalne, czy nie. Przydzielenie jednostek obu zasobów jednemu z procesów doprowadzi do zakleszczenia drugiego. Na przykład, jeśli ''P''<sub>1</sub> uzyska jednostki obu zasobów wyprodukuje ''Z''<sub>3</sub>, co odblokuje ''P''<sub>3</sub>, a dalej umożliwi wyprodukowanie jednostki zasobu ''Z''<sub>1</sub>. Dla ''P''<sub>2</sub> zabraknie jednak jednostki zasobu ''Z''<sub>2</sub>. W przypadku zasobów odzyskiwalnych, odpowiednie jednostki zostałyby po prostu zwolnione po zakończeniu procesów — jednostka zasobu ''Z''<sub>2</sub> wróciłaby wówczas do systemu. Zgodnie z definicją zakleszczenia, każdy z procesów da się odblokować (nie ma więc zakleszczenia), ale odblokowanie ''P''<sub>1</sub> powoduje zakleszczenie ''P''<sub>2</sub> i ''P''<sub>4</sub>, a odblokowanie ''P''<sub>2</sub> powoduje zakleszczenie ''P''<sub>1</sub> i ''P''<sub>3</sub>. | |||
[[SOP_wyk_nr_15-Slajd30 | << Poprzedni slajd]] | [[SOP_wyk_nr_15-toc|Spis treści ]] | [[SOP_wyk_nr_15-Slajd32 | Następny slajd >>]] | [[SOP_wyk_nr_15-Slajd30 | << Poprzedni slajd]] | [[SOP_wyk_nr_15-toc|Spis treści ]] | [[SOP_wyk_nr_15-Slajd32 | Następny slajd >>]] | ||
Aktualna wersja na dzień 14:54, 8 wrz 2006
Przykład analizy grafu przydziału zasobów nieodzyskiwalnych
Analiza graf przydziału zasobów nieodzyskiwalnych jest trudniejsza, niż w przypadku zasobów odzyskiwalnych. Chociaż można wskazać pewne własności, które umożliwiałyby wykrycie np. stanu zakleszczenia, dotyczą one szczególnych przypadków. Trudno np. rozważać system z zasobami pojedynczymi. Jedyną sensowną metodą jest redukcja grafu przydziału, co zostanie przedstawione w następnym module. Ale i takie podejście nie zawsze gwarantuje precyzyjne określenia rzeczywistego stanu.
W przedstawionym przykładzie procesy P3 i P4 są zablokowane ze względu na niedostępność jednostek odpowiednio zasobu Z3 i Z4. Jednostki tych zasobów mogą zostać wyprodukowane odpowiednio przez procesy P1 i P2 pod warunkiem odblokowania tych procesów. Dalszy przebieg przetwarzania zależy od kolejności zdarzeń w systemie lub decyzji zarządcy zasobów. Przydzielając jednostkę zasobu Z1 procesowi P1 a jednostkę zasobu Z2 procesowi P2 (lub odwrotnie), system wchodzi w stan zakleszczenia, niezależnie od tego czy zasoby Z1 i Z2 są odzyskiwalne, czy nie. Przydzielenie jednostek obu zasobów jednemu z procesów doprowadzi do zakleszczenia drugiego. Na przykład, jeśli P1 uzyska jednostki obu zasobów wyprodukuje Z3, co odblokuje P3, a dalej umożliwi wyprodukowanie jednostki zasobu Z1. Dla P2 zabraknie jednak jednostki zasobu Z2. W przypadku zasobów odzyskiwalnych, odpowiednie jednostki zostałyby po prostu zwolnione po zakończeniu procesów — jednostka zasobu Z2 wróciłaby wówczas do systemu. Zgodnie z definicją zakleszczenia, każdy z procesów da się odblokować (nie ma więc zakleszczenia), ale odblokowanie P1 powoduje zakleszczenie P2 i P4, a odblokowanie P2 powoduje zakleszczenie P1 i P3.
