Pr-1st-1.1-m01-Slajd32: Różnice pomiędzy wersjami

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania
WizualnieWikikod
Szopen (dyskusja | edycje)
1922 edycje
Nie podano opisu zmian
 
Szopen (dyskusja | edycje)
1922 edycje
Nie podano opisu zmian
 
(Nie pokazano 1 pośredniej wersji utworzonej przez tego samego użytkownika)
Linia 1: Linia 1:
==SETI@HOME : jak to działa ?==
==SETI@HOME – „Work-units”==


[[Image:pr-1st-1.1-m01-Slajd32.png|SETI@HOME : jak to działa ?]]
[[Image:pr-1st-1.1-m01-Slajd32.png|SETI@HOME – „Work-units”]]


Dane z radioteleskopu Arecibo na wyspie Puerto Rico sÄ… rejestrowane na taĹ›mach o duĹĽej pojemnoĹ›ci. Dziennie na jednej taĹ›mie typu DLT jest zarejestrowanych okoĹ‚o 35 GB danych. Ze wzglÄ™du na to, ĹĽe Arecibo nie dysponuje poĹ‚Ä…czeniem o duĹĽej przepustowoĹ›ci do Internetu, taĹ›my z danymi muszÄ… być wysyĹ‚ane do Berkeley tradycyjnÄ… pocztÄ…. W Berkeley dane z taĹ›m sÄ… dzielone na maĹ‚e porcje o objÄ™toĹ›ci 0,25MB (nazywane prĂłbkami danych - ang. ''Work Units'' - WU). PrĂłbki sÄ… umieszczane na serwerze SETI@Home i udostÄ™pniane do analizy uczestnikom Projektu na caĹ‚ym Ĺ›wiecie za poĹ›rednictwem Internetu.  
W projekcie SETI@home analizuje się emisję radiową w paśmie 2,5MHz skupionego wokół częstotliwości 1420MHz. Takie pasmo jest jednak w dalszym ciągu zbyt szerokie do prowadzenia dokładnych analiz i dlatego dzieli się je na 256 węższych pasm, każde o szerokości 10kHz (dokładnie 9766Hz, ale posługujemy się tu okrągłymi liczbami aby czytelniej przedstawić tok rozumowania). Podział jest wykonywany na drodze programowej za pomocą oprogramowania "podzielnika" (ang. splitter). Pasma o szerokości 10KHz są już łatwiejsze w analizie. Rejestracja sygnałów wykrywalnych w takich pasmach wymaga szybkości zapisu na poziomie 20 000 bitów na sekundę (20 kbps). 100 sekund zarejestrowanej emisji po 20 000 daje zatem 2 000 000 bitów lub jak kto woli około 0,25MB przy założeniu, że jeden bajt tworzy 8 bitów. Porcję danych o objętości 0,25MB nazywa się "próbką danych" (ang. work unit). W tym co jest przesyłane z serwera danych jest jednak sporo dodatkowych informacji poza zarejestrowaną emisją radiową. Powoduje to, że objętość próbek udostępnianych uczestnikom Projektu zwiększa się do około 340kB.


Sygnały impulsowe to emisje radiowe na pojedynczej częstotliwości, dostatecznie silne aby można było je odróżnić od szumu tła.
[[pr-1st-1.1-m01-Slajd31 | << Poprzedni slajd]] | [[pr-1st-1.1-m01-toc|Spis treści ]] | [[pr-1st-1.1-m01-Slajd33 | Następny slajd >>]]
 
Wyłuskanie takich sygnałów z danych reprezentujących emisję radiową wymaga przeprowadzenia: procedury wyznaczania poziomu odniesienia (ang. baseline smoothing) dla mocy emisji radiowej w próbkach danych, eliminacji przesunięć częstotliwości (ang. ''de-chirping'') odbieranej emisji radiowej i obliczenia szybkich transformat Fouriera (ang. ''Fast Fourier Transform'' - FFT). Oprócz pojedynczych sygnałów impulsowych SETI@Home poszukuje również ich grup układających się w określone wzorce - takie jak sygnały ciągłe, sygnały pulsujące i sygnały potrójne.
 
Sygnały odległego nadajnika powinny narastać i zanikać podczas przesuwania się ogniska radioteleskopu po niebie. Moc odbieranego sygnału powinna się zwiększać, a następnie maleć kreśląc tzw. krzywą dzwonową jej rozkładu w czasie (krzywa rozkładu Gaussa). Dopasowanie do krzywej Gaussa jest doskonałym testem na pozaziemskie pochodzenie sygnału i odróżnienie go od sygnałów zakłóceń interferencyjnych pochodzenia ziemskiego ponieważ ich charakterystyka rozkładu mocy daje wartość stałą, a nie zmienną w czasie. Test dopasowania do krzywej Gaussa jest wykonywany dla wszystkich rozdzielczości częstotliwości większych od 0,59Hz.
 
Nasi Obcy sąsiedzi mogą wysyłać sygnały niekoniecznie jako miłe dla naszego ucha czyste tony, które moglibyśmy wykryć. Jeśli chcieliby wykorzystać dostępną im energię bardziej ekonomicznie to ich sygnały mogą być seriami pulsacji przerywanymi okresami ciszy. Takich powtarzających się pulsacji i sygnałów potrójnych poszukuje się w SETI@Home dla każdej rozdzielczości częstotliwościowej od 0,59Hz.
 
 
[[pr-1st-1.1-m01-Slajd31 | << Poprzedni slajd]] | [[pr-1st-1.1-m01-toc|Spis treści ]] | [[pr-1st-1.1-m01-Slajd33 | Następny slajd >>]]

Aktualna wersja na dzień 18:03, 1 wrz 2006

SETI@HOME – „Work-units”

SETI@HOME – „Work-units”

W projekcie SETI@home analizuje się emisję radiową w paśmie 2,5MHz skupionego wokół częstotliwości 1420MHz. Takie pasmo jest jednak w dalszym ciągu zbyt szerokie do prowadzenia dokładnych analiz i dlatego dzieli się je na 256 węższych pasm, każde o szerokości 10kHz (dokładnie 9766Hz, ale posługujemy się tu okrągłymi liczbami aby czytelniej przedstawić tok rozumowania). Podział jest wykonywany na drodze programowej za pomocą oprogramowania "podzielnika" (ang. splitter). Pasma o szerokości 10KHz są już łatwiejsze w analizie. Rejestracja sygnałów wykrywalnych w takich pasmach wymaga szybkości zapisu na poziomie 20 000 bitów na sekundę (20 kbps). 100 sekund zarejestrowanej emisji po 20 000 daje zatem 2 000 000 bitów lub jak kto woli około 0,25MB przy założeniu, że jeden bajt tworzy 8 bitów. Porcję danych o objętości 0,25MB nazywa się "próbką danych" (ang. work unit). W tym co jest przesyłane z serwera danych jest jednak sporo dodatkowych informacji poza zarejestrowaną emisją radiową. Powoduje to, że objętość próbek udostępnianych uczestnikom Projektu zwiększa się do około 340kB.

<< Poprzedni slajd | Spis treści | Następny slajd >>

Źródło: „https://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=Pr-1st-1.1-m01-Slajd32&oldid=38740”