==Zadanie==
Udowodnić, że w są granice dowolnych
diagramów.
Wskazówka:
Dowód przeprowadzimy dla szczególnego diagramu: D_0\stackrel{f_0}{\leftarrow}D_1\stackrel{f_1}{\leftarrow}D_2\stackrel{f_2}{\leftarrow}
D_3\stackrel{f_3}{\leftarrow}D_4\stackrel{f_4}{\leftarrow}... (Dowód ogólny jest analogiczny lecz wymaga bardziej technicznego zapisu, wiec go pominiemy.) Pokażemy, że granica powyższego diagramu jest dana jako
Rozwiązanie:
Zauważmy, że zbiór jest posetem, w którym elementy
są uporządkowane po współrzędnych (to znaczy, że porządek
jest dziedziczony z produktu ).
Jeśli , to dla każdego zbiór jest
skierowanym podzbiorem . Niech . Z ciągłości
funkcji tworzących diagram mamy:
To znaczy, że i jak łatwo
zauważyć element ten jest supremum skierowanym zbioru
. Pokazaliśmy więc, że .
Udowodnimy teraz, że wraz z projekcjami
jest
granicą. Po pierwsze, dla mamy
a więc projekcje są ciągłe.
Po drugie, jeśli jest dowolną inną granicą, to zdefiniujmy
jako
Z definicji powyższej wynika, że dla każdego mamy . Zauważmy, że
to świadczy o jednoznaczności wyboru . A zatem
jest granicą omawianego diagramu. Co więcej, z
jednoznaczności granicy, wnioskujemy, że .
==Zadanie==
Udowodnić Lemat
?.
Poniższe zadania zawierają przykłady rozwiązań rekursywnych równań
w kategorii . Wszystkie te
rozwiązania konstruujemy w następujący sposób: mając dany
lokalnie ciągły funktor definiujemy rekursywnie
ciąg kolejnych dcpo poczynając od posetu jednoelementowego
(czyli elementu końcowego w
:
wraz z odpowiednimi, naturalnymi parami e-p. Taki ciąg tworzy
diagram. Funktor , zgodnie z Lematem
?, rozszerza się do funktora ciągłego, a zatem Lemat
? mówi, że dla granicy diagramu mamy
. W poniższych zadaniach
zamiast podawania szczegółowych dowodów kładziemy nacisk na
intuicyjne zrozumienie konstrukcji dla
prostych funktorów.
==Zadanie==
Znaleźć punkt stały funktora , który dodaje
element najmniejszy: .
Wskazówka:
Porządna definicja mogłaby wyglądać tak: dla obiektu
, . Dla morfizmu
,
Rozwiązanie:
Najpierw pokażmy, ze jest lokalnie ciągły. W tym
celu musimy pokazać, że operacja typu
jest ciągła w sensie Scotta. Niech będzie
skierowanym podzbiorem . Ponieważ
jest dcpo, ta rodzina ma supremum
. Wówczas:
F(\bigvee{}^\downarrow_i f_i)(x\in P_{\bot}) =
\begin{cases} \bigvee{}^\downarrow_i f_i(x), & x\neq \bot\\ \bot , & x=\bot,
\end{cases}
Z drugiej strony: \bigvee{}^\downarrow_i F(f_i)(x) =
\bigvee{}^\downarrow_i f_{i\bot}(x) = \begin{cases}
\bigvee{}^\downarrow_i f_i(x), & x\neq \bot\\ \bot , & x=\bot.
\end{cases}
A to oznacza, że jest ciągły w sensie Scotta, czyli
lokalnie ciągły.
Znajdźmy więc punkt stały tego funktora, tj. rozwiążmy rekursywne równanie:
Zaczynając od posetu jednoelementowego ,
mamy , itd. jak na rysunku
(strzałkami zaznaczono projekcje, zanurzenia są oczywiste,
nieprawdaż?):
Plik:Tk 14 15.png
Oczywiście, granicą tego diagramu są liczby naturalne z elementem największym:
Plik:Tk 14 16.png
Łatwo to zobaczyć, prawda?
==Zadanie==
Znajdź rozwiązanie równania
gdzie jest koproduktem w kategorii
.
Wskazówka:
Koprodukt w nie może być
oczywiście tylko sumą rozłączną, tak jak w
, ponieważ suma dwóch obiektów nie
byłaby posetem z elementem najmniejszym. Ale łatwo pokazać, że
koproduktem jest suma rozłączna, w którym dwa elementy
najmniejsze identyfikujemy ze sobą:
Plik:Tk 14 20.png
Formalnie, na obiektach koprodukt jest zdefiniowany jako:
wraz z zanurzeniami
Rozwiązanie:
Aby wykazać lokalną ciągłość koproduktu, trzeba pokazać, że
odwzorowanie
jest ciągłe w sensie Scotta. To odwzorowanie ma typ:
a zatem zgodnie z Lematem
?, wystarczy wykazać ciągłość ze względu na każdy argument z
osobna. To sprowadza się do pokazania dwóch (analogicznych)
równości, z których jedną z nich:
dla dowolnego zbioru skierowanego funkcji
ciągłych, wykażemy. Jest jasne, że:
A zatem
Można powiedzieć, że jest lokalnie ciągły, bo
wszystkie funkcje użyte w jego definicji są ciągłe w sensie
Scotta.
Rozwiązaniem równania , jak
widzimy na rysunku:
<flash>file=tk-14.21.swf|width=400|height=200</flash>
są płaskie liczby naturalne .
==Zadanie==
Znaleźć rozwiązanie równania
gdzie jest sumą rozłączna
i , do której dodany jest nowy
element najmniejszy.
Rozwiązanie:
Rozwiązaniem są leniwe liczby naturalne:
<flash>file=tk-14.19.swf|width=350|height=350</flash>
==Zadanie==
Rozwiązać równanie
Rozwiązanie:
Rozwiązaniem jest nieskończone drzewo binarne (dziedzina znana z Przykładu
?). Na animacji zaznaczono część projekcji.
<flash>file=tk-14.18.swf|width=500|height=300</flash>
==Zadanie==
Rozwiązać równanie
gdzie: to znane z Zadania
?
płaskie liczby naturalne, zaś
jest funktorem przypisującym dcpo</math>P</math></math>Q</math>
ich produkt zredukowany (ang. smash product) . Produkt zredukowany jest ilorazem produktu przez relację równoważności , która
identyfikuje ze sobą wszystkie elementy produktu, w których na
choćby jednej współrzędnej znajduje się .
Rozwiązanie:
Nie tak trudno zobaczyć, że jest
koekwalizatorem dwóch projekcji i .
Ten koekwalizator jest więc ciągły w sensie Scotta, a co za tym idzie, dla
i , funkcja
jak na rysunku:
Plik:Tk 14 22.png
jest ciągła w sensie Scotta. Dlatego też jest
funktorem lokalnie ciągłym.
Rozwiązaniem równania
jest dziedzina skończonych i nieskończonych listy liczb
naturalnych. Elementy tej dziedziny różne od są
albo listą pustą, albo listą skończoną, albo listą nieskończoną.
Powyższe równanie należy intuicyjnie czytać jako: lista jest albo
pusta, albo jest parą składającą się z liczby naturalnej i listy,
albo jest niezdefiniowana. Czy Czytelnik to widzi?