PF:Sylabus

Z Studia Informatyczne
Przejdź do nawigacjiPrzejdź do wyszukiwania

Programowanie funkcyjne – Sylabus

Forma zajęć

wykład (30 godz.) + laboratorium (30 godz.)

Opis

Celem przedmiotu jest przedstawienie programowania funkcyjnego – paradygmatu i stylu programowania, oraz towarzyszących mu technik programistycznych. Wykłady obejmują wprowadzenie do wybranego języka funkcyjnego (Ocaml) oraz podstawowe pojęcia i techniki programowania funkcyjnego. Laboratoria obejmują praktyczną naukę programowania funkcyjnego, zwieńczoną realizacją średniej wielkości programu.

Autor sylabusa

Wymagania wstępne

  • Wstęp do programowania,
  • Logika i teoria mnogości.

Zawartość

  • Podstawowe konstrukcje wybranego funkcyjnego języka programowania.
  • Typy danych.
  • Proceudry wyższych rzędów.
  • Model obliczeń programów funkcyjnych (uproszczona semantyka operacyjna).
  • System typów dla fragmentu języka.
  • Moduły i funktory.
  • Konstrukcje imperatywne.
  • Uleniwianie i spamiętywanie.
  • Strumienie.

Literatura

  1. H. Abelson, G. J. Sussman, Struktura i interpretacja programów komputerowych, WNT 2002.
  2. X. Leroy, The Objective Caml system, [1]
  3. E. Chailloux, P. Manoury, B. Pagano, Developing Applications with Objective Caml, [2]
  4. D. Remy, Using, Understanding and Unraveling the Ocaml Language, [3]

Moduły

Źródło: „https://wazniak.mimuw.edu.pl/index.php?title=PF:Sylabus&oldid=1954”